Wandelen tegen dementie: het klinkt te mooi om waar te zijn. Toch hebben onderzoekers ontdekt dat geregeld wandelen - zo'n drie keer per week gedurende 30 tot 45 minuten - de mentale achteruitgang kan vertragen. Dat meldt de krant The Guardian.
Een onderzoek bij meer dan honderd mannen en vrouwen van zestig tot tachtig jaar heeft aangetoond dat enkele verkwikkende wandelingen per week de prefrontale cortex en de hippocampus vergroten. Dat zijn de hersendelen die verantwoordelijk zijn voor de cognitieve functies en het geheugen.
Over een periode van een jaar vergrootten beide hersendelen met twee tot drie procent. "Dat klínkt misschien als een bescheiden resultaat, maar het is alsof je de klok met één à twee jaar terugdraait", zegt professor Kirk Erickson, neurowetenschapper aan de universiteit van Pittsburgh. "Terwijl de rest van de hersenen kleiner werden, zagen we in deze delen een verbetering optreden."
Diabetes Fonds
Iedereen vrij van diabetes
Dagelijkse lichaamsbeweging
verkleint de kans
op diabetes type 2.
En als je diabetes hebt,
verkleint het de kans op
lichamelijke gevolg van diabetes.
Het beste is het om iedere dag
minstens een half uur
flink te bewegen,
zoals wandelen of fietsen.
Waarom is beweging zo goed?
Suiker (glucose) wordt
gemakkelijker uit het bloed
gehaald en de
bloedsuikerspiegel daalt.
Vetten worden verbrand:
handig om gewicht
te verliezen of om
op gewicht te blijven.
Spieren worden sterker
en botten worden steviger.
Je voelt je fitter,
minder moe,
en het helpt tegen stress.
Is goed voor de bloeddruk
en hart en bloedvaten.
Dagelijks een half uur bewegen
Voor meer beweging
hoef je niet naar
de sportschool.
Dagelijks gezond bewegen
kan ook op andere manieren:
lopend boodschappen doen,
of de trap nemen
in plaats van de lift.
Waar het om gaat,
is dat je minstens
een half uur per dag
zo beweegt dat je sneller
gaat ademen en
gaat transpireren.
Wil je afvallen,
dan liefst een uur.
Bewegen met anderen,
Het kan enorm motiveren
om samen met
anderen te bewegen.
Denk aan wandelgroepen,
sportverenigingen
of activiteiten voor senioren.
De gemeente heeft daar
meestal wel informatie over.
Bewegen kan op alle niveaus
Ook senioren of mensen
met een zwakkere gezondheid
kunnen aan beweging doen.
Dat is juist een goed idee!
Beweging is overal,
op allerlei niveaus te bedenken,
zelfs oefeningen op een stoel.
Wel is het verstandig
om het langzaam op te bouwen
en eerst met je huisarts
of fysiotherapeut
te overleggen welke
beweging voor jou
geschikt is.
_________________
Categorieën
Beoordeel dit blog
WANDELSPORT VLAANDEREN
ONZE CLUBS
Op zoek naar een wandelclub in je buurt? Wandelsport Vlaanderen vzw groepeert over alle Vlaamse provincies meer dan 320 wandelclubs. In de rubriek 'clubs' vind je wellicht een wandelvereniging bij jou in de buurt. Om deel te nemen aan de organisaties hoef je niet noodzakelijk lid te zijn van een wandelvereniging. Je lidmaatschap biedt bij een wandelclub wel tal van voordelen.
Een wandelclub is een vereniging die naast het actief gaan wandelen, zelf ook wandeltochten organiseert in haar eigen regio. Dit zijn bewegwijzerde wandelorganisaties. Een overzicht van deze wandelingen vind je op Walking in Belgium. In het overzicht hebben de wandelclubs een clubnummer tussen 1000 en 5990.
Een wandelgroep organiseert zelf geen wandeltochten die open staan voor derden, maar spreekt onderling af om samen te gaan wandelen en deel te nemen aan allerhande wandelactiviteiten. Deze groepen hebben een nummer startend vanaf 7000.
Zowel bij wandelclubs als wandelgroepen ben je zeer goed verzekerd als lid en krijg je dezelfde ledenvoordele, voor meer info klilk hieronder.
Veilig wandelen,
Grootmoeders wijsheid leert ons dat je het best links op de weg wandelt,
zodat je het verkeer ziet aankomen.
Maar is dat ook verplicht?
Wie gaat wandelen, moet bij gebrek aan voetpad of berm weleens op de rijbaan stappen. We horen vaak dat je in dat geval beter aan de linkerkant wandelt om het aankomende verkeer in de gaten te houden. Slim! Maar ben je ook verplicht om links op de weg te wandelen?
Het antwoord is kort en duidelijk: ja. Je moet aan de linkerkant van de rijbaan wandelen in de door jou gevolgde richting wanneer er geen voetpad of bewandelbare berm aanwezig is. Is die wel aanwezig, dan mag je uiteraard niet op de rijbaan lopen. Kies je er voor om bij gebrek aan voetpad of berm op het fietspad te wandelen, dan moet je als voetganger voorrang verlenen aan de fietsers.
Wat op een breed wandelpad waar geen gemotoriseerd verkeer is toegelaten? Moet je daar als voetganger ook links wandelen? Ook dat antwoord is kort en duidelijk: nee. De verplichting om links aan te houden, is er enkel wanneer je op de rijbaan moet lopen. Wandelwegen in de vrije natuur hebben geen rijbanen.BRON VAB-MAGAZINE.
Waarom bewegen bij Parkinson?
In beweging blijven is belangrijk bij de ziekte van Parkinson. Want het kan de motoriek, wandelsnelheid, aerobe fitheid, spierkracht en het evenwicht verbeteren, én ook het vallen verminderen. Studies tonen aan dat lichaamsbeweging de aerobe fitheid verhoogt en spierversterkende activiteiten de kracht van de benen vergroot.
Verder tonen studies ook aan dat trainen op de loopband en gangoefeningen (oefeningen om correct en vlot te stappen) effectief zijn om de comfortabele wandelsnelheid te verhogen. Om het evenwicht te verbeteren, blijken oefeningen die het evenwicht op de proef stellen het effectiefst. Lichaamsbeweging die gericht is op het verbeteren van de gang en het evenwicht, vermindert het valpercentage. Evenwichts- en staptraining worden vaak gecombineerd, wat het evenwicht verbetert.
Kinesitherapeuten die werken met Parkinson-patiënten focussen vaak op een (wandel)gang- en evenwichtstraining, maar soms komen daar ook spierversterkende activiteiten of oefeningen voor flexibiliteit bij. Uit studies blijkt dat zo’n training de wandelsnelheid, het evenwicht en de motorische symptomen verbetert.
Regelmatige lichaamsbeweging wordt aangeraden bij de ziekte van Parkinson omdat er bewijs is dat het:
motorische symptomen verbetert;
de wandelsnelheid en het evenwicht verbetert;
het valpercentage vermindert en
het aerobe fitheid en de spierkracht vergroot.
Waarom is wandelen goed voor je:
Even naar buiten voor een frisse neus,
daar kikker je echt van op! Meer zelfs,
er bestaat geen enkel medicijn
dat je lichaam –
fysiek en mentaal –
zo’n boost geeft
als een simpele wandeling.
Een loze claim? Niks van.
Steeds meer wetenschappelijke studies
bevestigen dat regelmatig
bewegen je fitter maakt in je lijf en je hoofd.
De voordelen voor je fysieke gezondheid:
Mensen die meer bewegen,
hebben een betere conditie,
sterekere spieren,
minder last van overgewicht,
stevigere botten en 20 tot 30%
minder kans op
chronische aandoeningen
zoals een hoge bloeddruk,
hart- en vaatziekten,
diabetes, obesitas
en diverse soorten kanker.
Oudere mensen vallen
bovendien minder vaak,
omdat ze een betere balans,
mobiliteit en functionaliteit ontwikkelen.
De voordelen voor je mentale gezondheid:
Méér bewegen geeft je
alledaagse cognitieve functies,
zoals je concentratievermogen,
je werkgeheugen,
je probleemoplossend vermogen,
het verwerken van informatie
en het nemen van beslissingen,
een enorme boost.
Bovendien zit je beter
in je vel,
ervaar je minder stress.
Heb je minder last
van angst en depressies.
Kortom, je kwaliteit van leven
gaat er sterk op vooruit.
10 keer wandelvoordeel:
1. Wandelen verbetert je conditie,
Elke nieuwe wandeling
vergroot je conditie gevoelig
en bevordert je
prestatievermogen.
2. Wandelen voorkomt blessures,
Door regelmatig te wandelen
wordt de kans op blessures
alleen maar kleiner.
Anders dan bij hardlopen
is de schokimpact en
de belasting op je gewrichten
bij wandelen relatief klein.
Ook worden je spierkracht
en botmassa steeds groter,
wat kans op osteoporose verkleint.
Vier uur wandelen per week
verlaagt bovendien het risico
op heupfracturen met 43%.
3. Wandelen beschermt
tegen hartaandoeningen,
Wist je dat actieve
mensen slechts half
zoveel kans op
hart- en vaatziekten hebben?
Minstens 3 uur per week
wandelen verlaagt de kans
op een hartaanval met 35%,
kans op een beroerte met 34%.
Ook je bloeddruk
en je cholesterolgehalte
gaan ervan omlaag.
4. Wandelen helpt
tegen overgewicht,
Vergeet de fitness:
je verbrandt bijna 100 kcal
als je anderhalve km wandelt.
En het is nog gratis ook!
Dagelijks een uurtje wandelen
verlaagt trouwens het risico
op obesitas met 50%.
Na 10.000 stappen
per dag gaan je
lichaamsgewicht
én je vetpercentage
merkbaar naar omlaag.
5. Wandelen voorkomt
diabetes,
Wie regelmatig gaat wandelen,
maakt 58% minder
kans op het ontwikkelen
van diabetes typ 2.
Twee uur per week
wandelen helpt diabetespatiënten
bovendien beter
hun glucosespiegel
op peil te houden
dan het gebruik
van bepaalde medicatie.
6. Wandelen helpt
je stoppen met roken,
Zopas gestopt met roken?
Tijdens een wandeling
maak je dopamine aan,
een chemisch stofje
dat zorgt voor gevoelens
van gelukzaligheid,
waardoor je minder
naar nicotine snakt.
7. Wandelen houdt
je hersenen scherp,
Wie regelmatig
een wandeling maakt,
ziet het volume
van zijn hippocampus
(een deel van de hersenen)
met 2% toenemen.
Zo versterk je
je geheugen en
concentratievermogen.
8. Wandelen verbetert
je stemming,
Feeling blue?
Trek de groene natuur in!
Bij elke wandeling
komen er endorfines
en serotonine vrij
die je een instant
goed humeur bezorgen.
Een natuurwandeling
van een halfuur per dag
kan de symptomen
van depressie
met 36% verlagen.
9. Wandelen
verlaagt je stressniveau,
Frisse lucht opsnuiven
is goed tegen stress
en slapeloosheid.
Door de ritmische
buikademhaling
tijdens het wandelen
– een repetitieve
en voorspelbare
handeling zoals
yoga – kom je tot rust
in je hoofd én je lijf.
10. Wandelen verhoogt
je zuurstofopname,
Hoe meer je wandelt,
hoe meer zuurstof
je longen kunnen opnemen.
Dankzij die verhoogde
toevoer van zuurstof
via je bloedvaten
naar je hersenen voel je
je vanzelf veel beter in je vel.
Tuin van Dina Deferme,
Hier in Stokrooie bij hasselt,
ligt de romantische Engels
getinte tuin op
een oppervlakte van 4 ha,
deze werd ontworpen door
tuinarchitecte Dina Deferme,
die van de tuin haar
levenswerk maakte.
De tuin bevond zich in een
landelijke omgeving.
Een tuin vol verrassingen,
waar elk deel pure
rust uitstraalde en boeide
door een unieke sfeer.
De indrukwekkende
borders veranderde
elke maandvan kleur.
Jammer genoeg
is tuin en huis
ondertussen verkocht,
sinds begin september 2022
is de tuin niet meer
te bezichtigen.
Hieronder foto's van tuin.
Japanse tuin - Hasselt
Chrysantenfestival 2022:
Abdij van Park in Heverlee is een uitzonderlijk goed bewaarde erfgoedsite uit de 12e eeuw, aan de rand van Leuven en midden in het groen.
mooie hoeves in het Limburg
Stadspark Hasselt in winterkleedje:
WANDELTIPS / WANDELROUTES deel 2
WANDELBLOG van EASYWALK
22-04-2022
WANDELBLOG
WANDELBLOG
Individuele wandelingen,
Met wie wandel ik: alleen, op woensdag meestal familiewandeling.
Hoeveel km: korte wandelingen van tussen 2 en 10 km.
Welk soort wandelingen: hoofdzakelijk bestaande wandelroutes met bewegwijzering.
Waar wandel ik: het meest in ons eigen streek Limburg, rest van België en soms in het buitenland.
Op mijn blog: beknopte wandelverslagen van afgelegde routes.
De afbeeldingen bij elk verslag zijn zelfgemaakte foto’s.
Mijn blog is beschermd tegen kopiëren.
Link naar mijn vorig wandelblog dat met 1,5 GB ruimte aan foto's volledig is opgebruikt.
WANDELTIPS/WANDELROUTES deel 1 bestaat uit talrijke mooie wandelverslagen en meer dan 1200 foto's, zeker eens gaan kijken:
Start / ligging: aan de Sint-Gertrudiskerk in Heppeneert.
Heppeneert is een gehucht van Maaseik en ligt in de Maasvallei.
Het is een langgerekt straatdorp, gelegen op de linker Maasoever, zodat alleen de westzijde van de straat is bebouwd.
Parking: grote parking langs de kerk.
Afstand: rondwandeling van 3,4 km en heen- en terugwandeling naar de Maas 2 x 300 meter, in totaal 4 km.
Wandelwegen: veldwegen en voetpad langs de winterdijk.
Bewegwijzering: paarse trapezium.
Wandelbord: aan de parking.
Eerst brengen we een bezoekje aan de Sint-Gertrudiskerk, gebouwd in neoromaanse stijl tussen 1871-1886, een bekend bedevaartsoord in de regio.
Hier wordt de Heilige Maagd Maria vereerd onder de titel van Onze-Lieve-Vrouw van Rust en aanroepen tegen alle kwalen die deze rust wegnemen.
Het beeld van O.-L.-Vrouw van Rust is een gedeelte van een eikenhouten passieretabel dat in het begin van de 16e eeuw vervaardigd werd.
Eeuwen terug spoelde dit miraculeuze beeld aan in het naburige dorp Elen bij een Maas overstroming.
Het beeld kreeg eerst een plaats in een kapel in Elen en werd tijdens de Franse periode verborgen gehouden.
Na de Franse Revolutie werd het beeld door de pastoor van Heppeneert overgebracht naar de Sint-Gertrudiskerk.
Het bepleisterd kerkinterieur heeft een fraai neoromaanse muurschildering en houten tongewelf tussen beschilderde rond boogvormige gordelbogen op vlakke pilasters.
De kerk is omringd door een omheind kerkhof met talrijke graven van Kruisheren.
Het bedevaartsoord heeft ook een winkeltje waar religieuze souvenirs worden verkocht.
Langs de kerk ligt de pastorie, alleenstaand breedhuis in neoclassicistische stijl onder wolfsdak uit eind 19de eeuw.
Boven de deur een rondboognis met Onze-Lieve-Vrouwebeeld.
Achter de kaarsjes galerij bij de kerk ligt het Mariapark met kruisweg in kapellen, strooiweide en sterrenweide.
Het monument van de Kaartridder staat in het park.
De legende vertelt ons dat in Heppeneert een edelman genaamd Riddart woonde, in het ondertussen verdwenen kasteel Borckhoff.
Zijn bijnaam was kaartridder, door schulden met kaarten zou hij ten onder zijn gegaan.
De edelman zou zijn ziel aan de duivel verkopen, afspraak aan de oude brug aan de Zanderbeek.
Zijn vrienden komen dit te weten en raden hem aan tot de heilige Gertrudis te bidden.
Per paard reed hij tot aan de oude brug, zag hij de duivel reeds op hem wachten.
Met een groot lawaai riep de duivel de edelman toe om niet te naderen omdat er een maagd achter op het paard zat.
Toen de edelman omkeek, herkende hij de H. Gertrudes en even later was de duivel verdwenen, dus gered door Sint-Gertrudis.
Riddart keerde dan luid jammerend naar zijn kasteel terug en leefde nog enkele jaren in strikte soberheid voordat hij stierf.
Aan de achterkant van de sterrenweide verlaten we het Mariapark en volgen een voetpad richting de Scherestraat.
In de Scherestraat staat onder een mooie lindeboom een gietijzeren kruis, er staat een verhaal te lezen over de Sint-Jacobsstok.
Wij volgen de Oude Stockheimerweg is een buurtweg, niet verharde straat tussen de Scherestraat en de legendarische Duivelsbrug.
Wandelen door een agrarisch landschap, in de verte ligt het dorpje Elen.
Passeren het Duivelsburgje aan de Zanderbeek, waar volgens de legende de edelman met de duivel een afspraak maakte (infobord aanwezig).
De Zanderbeek ontspringt in het naburige dorp Neeroeteren en stroomt richting Maaseik waar het beekje uitmondt in de Maas.
Voorbij paardenweiden met uitzicht op de kerktoren van Maaseik, volgen nog enkele veldwegen.
Verderop aan de Oude Koestraat steken we de winterdijk over.
Nemen het voetpad langs de kilometerslange waterkeringsmuur richting de kerk.
De muur en dijk zijn na zware overstromingen van 1926 aangelegd als bescherming tegen de Maas.
Na de hoogwaterstand op kerstmis 1993, toen het Maaswater opnieuw de dijkmuur bereikte, besloot men tot versteviging van de muur.
Langs het voetpad hebben we prachtig uitzicht op de uiterwaarde(n), het weidse landschap bestaat uit graslanden en is gelegen tussen de winterdijk en de bedding van de Maas.
Passeren een infobord over het Pelgrimspad, is een rustige, bezinnende wandeling.
Terug ter hoogte van de Sint-Gertrudiskerk nemen we het nieuw aangelegde wandelpad (heen- en terug) door de weilanden richting Maas.
Tips / Opmerkingen: niet gezien, de fontein van de Kaartridder staat in de omgeving van de kerk, is gemaakt in de vorm van een kaartspel.
Het Pelgrimspad is een buitendijkse verkeersvrije wandelroute aangelegd vanuit Maaseik naar het bedevaartsoord, is 3 km.
Wandeldatum: vrijdag 23 mei, tijdens midweek vakantie in de Maasvallei bij Aldeneik.
Start / ligging: aan de kerk van Aldeneik, Hamontweg 112.
Parking: aan de zijkant van de kerk.
Afstand: rondwandeling van 7,6 km.
Wandelwegen: rustige straten, graspad, grindweg en Maasdijk.
Bewegwijzering: oranje bolletjes.
Wandelbord: aan de parking.
Het dorp Aldeneik is de oorspronkelijke locatie (oude kern) van het huidige Maaseik.
Hier liet begin 8ste eeuw de Frankische edelman en grootgrondbezitter Adelard een klooster bouwen.
Hij stichtte het klooster ten gunste van zijn dochters Harlindis en Relindis, die de eerste abdissen zouden worden.
De huidige Sint-Annakerk is deels in romaanse, deels in gotische stijl gebouwd in de tweede helft van de twaalfde eeuw en was oorspronkelijk de kloosterkerk.
Vooral het westwerk, hoewel grotendeels neoromaans, is indrukwekkend, met een dwerggalerij en een fraai ingangsportaal.
Vanaf de achttiende eeuw nam de kerk de Heilige Anna, de moeder van Maria, aan als beschermheilige.
Links aan de kerkingang staat het standbeeld van Harlindis en Relindis.
Tegenover de kerk ligt Villa het Hof, een mooi alleenstaand herenhuis in eclectische stijl.
Wij zoeken de Hamontweg op en beginnen te wandelen.
Passeren de brug over de Bosbeek, deze beek ontspringt in Waterschei en mondt na een tocht van 26 km hier verderop in de Maas uit.
Aan de Hamontweg 81 ligt Wijndomein Aldeneyck met inclusief kleine wijngaard.
Het wijndomein wordt uitgebaat door Karel en Tine Henckens-Linssen.
Het verbouwen van hun 10 hectare grote wijngaard gebeurt op de grind- en kiezel lagen van de Maas en op de zuidoostelijke wijngaard helling.
Op de helling heerst een droger en warmer microklimaat, ideaal voor druiventeelt.
Met veel passie wordt van de druiven wijn gemaakt zoals de Aldeneyck Pinot Blanc, Pinot Gris en Pinot Noir.
De Pinot wijnen van Wijndomein Aldeneyck werden meermaals bekroond tot Beste Belgische wijn!
De wijnliefhebbers kunnen elke vrijdag en zaterdag van 10.00 tot 18.00 uur terecht in de tuin van het wijndomein om de verschillende wijnen te proeven.
Bij minder weer en vanaf november is het gezellig genieten in de degustatieruimte bij de open haard, de hele winter lang!
Vanaf het wijndomein volgen we de Javanastraat tot aan de de veldkapel van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand en slaan er de Leeuwerikstraat in.
Tegenover huisnummer 23 stappen we ongeveer 300 meter over een breed graspad tot aan de Houtweg die we oversteken.
Voorbij een camping leidt een grindweg ons door de vruchtbare velden richting naburig dorpje Ophoven, onderweg is er ook een wijngaard te zien.
In Ophoven op het kruispunt nemen we de Maasstraat.
Aan de Maasstraat 55 staat huis Gielen, een fraai laat classicistisch herenhuis van het dubbelhuis type, uit eerste kwart 19de eeuw.
Wandelen de Maasstraat af richting de Maasvallei.
Hier ligt Jachthaven De Spaanjerd aan een voormalige grindplas.
Samen met haven Heerenlaak in Aldeneik tellen ze bijna 1000 ligplaatsen, samen vormen ze een van de grootste binnen jachthavens in West-Europa.
De jachthaven wordt beheerd door Marec DV, zij staan in voor de verhuur van ligplaatsen en het onderhoud van dit terrein.
Wij bereiken aan de Maas de voormalige schippersherberg De Spaanjerd, voor het eerst vermeld in 1753.
Het oorspronkelijke gebouw was een alleenstaand dubbelhuis van vijf traveeën en één bouwlaag onder steil zadeldak, daterend uit de tweede helft van de 18de eeuw.
Het 18e-eeuwse bouwwerk werd volledig verwoest in 1944 en in 1946 weer herbouwd, tegenwoordig wordt De Spaenjerd uitgebaat als taverne-restaurant.
Ter hoogte van De Spaenjerd aan de Maas vertrekt regelmatig het veerpontje over de Maas tussen België en Nederland.
De overtocht is gratis, houd er rekening mee dat de dienst bij hoogwater tijdelijk kan worden stopgezet.
Wij wandelen verder over de verharde Maasdijk met weidse uitzichten op de Maas en zijn brede meanders (natuurlijke bochten van de Maas).
Terug in Aldeneik doen we een rondje omheen de Mynekomplas, deze grindplas is ingericht als een natuurplas.
Er is een mooi uitzichtpunt vanaf het ponton in het water.
Voorbij de natuurplas volgen we de Herenlaakweg en bereiken spoedig de dorpskern van Aldeneik.
Tips / opmerkingen: niet op de wandelroute te zien, op 100 meter van de kerk ligt aan de Willibrodusweg de fraaie Sint-Harlindis en Relindiskapel.
Een korte wandeling van 3,4 km - blauwe ruitjes gaat richting Jachthaven Heerenlaak.
Wandeldatum: dinsdag 20 mei 2025, tijdens midweek vakantie in Aldeneik.
Landschapswandeling - Mettekoven, deelgemeente van Heers.
Start / ligging: centrum van Mettekoven aan taverne Martenshof, Mettekovenstraat 2.
Parking: schuin tegenover de kerk.
Afstand: rondwandeling van 4 km.
Wandelwegen: veldwegen, holle wegen, straten en betonweg.
Bewegwijzering: oranje bolletjes.
Wandelbord: tegenover taverne Martenshof, aan de Dries.
De vroegere dries van Mettekoven was de verzamelplaats voor het vee, vanaf zo'n dries vertrokken de boeren met hun vee naar de omliggende weilanden.
Hier aan de Dries, het opgeknapt centraal grasplein (dorpsplein) liggen de huizen, de kerk en drie grote vierkantshoeves mooi gegroepeerd rond het plein.
Het Martenshof is een prachtig gerestaureerde vierkantshoeve, mogelijk te identificeren als het laathof Sint-Maartenshof dat toebehoorde aan het kapittel van Saint-Martin te Luik.
De kern dateert uit de 18de eeuw: hiervan rest slechts één travee van het voormalige woonhuis, in de noordhoek van het erf.
De dienstgebouwen dateren uit de tweede helft van de 19de eeuw.
Het geheel is heringericht als vakantieverblijven, er is eveneens een taverne in de hoeve met streekproducten.
Rechts van het Martenshof ligt nog een vierkantshoeve, genaamd Hoeve De Brieser.
Deze volledig gerenoveerde hoeve uit de 18de eeuw bestaat nu uit B&B, gastenverblijven en biedt de gasten een oase van rust en tal van ontspanningsmogelijkheden.
Tussen de boerenwoning en het poortgebouw bevindt zich een Maria-kapel, die dateert uit 1943.
De wandeling,wij zoeken de Bergstraat op, dit is de straat links van het Martenshof.
Aan de eerste scherpe bocht naar links gaan we rechtdoor en zitten we in een prachtige holle weg.
De weg is diep ingesneden, met op de steile wanden begroeiing van struiken en bomen.
Voorbij een open veld volgt nog een tweede holle weg met verschillende diepe gaten in de flanken.
De das zou zich hier thuis voelen, maar ook andere kleine dieren vinden hier een veilig onderkomen.
Daarna wandelen wij over een veldweg en bereiken een hoger gelegen picknickplaats met uitkijkpunt.
Vanaf twee reuze hoge stoelen hebben we uitzicht op de omliggende akkers.
Op de rijke leem-krijtbodem worden vooral granen en bieten verbouwd.
Omringd door vergezichten en wandelend langs fruitplantages bereiken we de Romeinse kassei.
De Romeinse kassei is een 2000 jaar oude heirweg tussen Tienen en Tongeren.
Vandaag zijn de kasseien vervangen door een tweesporige betonweg.
Wij passeren in de schaduw van een reuze linde het modern monument van Tjenne de heks, bijnaam voor Johanna Machiels.
Ze werd hier in 1667 na een proces van ruim twee jaar tot de brandstapel veroordeeld.
Afwijkend van de wandelroute, indien men de Romeinse kassei rechtdoor blijft volgen, dan komt men spoedig uit aan de Kapel van Helshoven, bekend als bedevaartsoord.
Wij blijven op de wandelroute en gaan iets voorbij een boomkapel linksaf, veldweg door boomgaarden.
Een smal voetpad leidt ons langs houtkanten, hagen en open veld.
Wij winnen hoogte en zien rechts in een dal natuurgebied Stasveld liggen.
Het natuurgebied bestaat uit kalkrijke graslanden en talrijke poelen.
Kalkgraslanden worden gekenmerkt door een schrale en lage plantengroei, maar uitzonderlijk grote soortenrijkdom.
Ze zijn ook bekend door hun zeldzame soorten, vele orchideeën en gentianen komen enkel in deze biotoop voor.
Achter een hoogstamboomgaard zien we de eerste huizen van Mettekoven liggen.
Terug in het dorpje houden we nog even halt aan de kerk en pastorie.
Parochiekerk Sint-Martinus gebouwd in 1839 is een neoclassicistische kerk die sinds enkele jaren gerestaureerd is en een hele transformatie ondergaan.
De kerk is letterlijk in het midden door twee gesneden, dus een soort doorkijkkerkje, heeft nu een polyvalente ontmoetingsruimte en gedeelte voor kerkvieringen.
De oude pastorie die naast de kerk is gebouwd in 1859, is een dubbelhuis met bijgebouw dat tegenwoordig dienst doet als vakantiewoning.
Start / ligging: gemeentehuis van Wellen, Dorpsstraat 25.
Parking: tegenover het gemeentehuis van Wellen.
Afstand: rondwandeling van 4 km.
Wandelwegen: straten, graspaden en veldwegen die er modderig kunnen bijliggen.
Bewegwijzering: rode pijl met verborgen moois op.
Wandelbord: zijkant van de parking.
Wij zoeken de Volmolensteeg op, deze steeg begint aan de rechterkant van het gemeentehuis.
Hier loopt De Herk evenwijdig met de steeg en doorstroomt de rivier Wellen van zuid naar noord.
Passeren de visvijver van Visclub bij Puppe, op deze vijver wordt alleen op karper gevist.
Aan het einde van de steeg staat de bakstenen kapel van het Heilig Hart.
Wij steken de Vloeiherkstraat over, hier ligt een fraaie vierkantshoeve uit de eerste helft van de 19de eeuw.
Het hoevecomplex bestaat uit: boerenwoningen, hoeven, kippenhokken, paardenstallen, schuren, stallen.
De gerestaureerde gebouwen werden heringericht als restaurant Ter Poorte met een feestzaal.
Hier runde de intussen overleden Limburgse topchef Moke (tv-kok) vroeger zijn restaurant en feestzaal Ter Poorte.
Links langs de hoeve volgen we een graspad langs paardenweiden en komen uit op de Zakstraat.
Aan de Zakstraat 1 staat een U-vormige hoeve, gebouwd in vakwerkstijl, datering 1856.
Voorbij een fruitplantage in de Zakstraat slaan wij linksaf.
Via beemd en houtkant bereiken we de Kapel Onze Lieve Vrouw van Lourdes.
De bakstenen kapel uit begin 20ste eeuw heeft een spitsboogvormig portaal met opvallende rotsachtige verwerking van silexknollen in de omlijsting en bekronend kruis van silexknollen.
De Graetmolen, zien wij vanaf de kapel liggen in de weilanden, wandelen er naar toe.
Het voormalige molencomplex Graetmolen is gelegen aan De Herk en bestaat uit molenaarswoningen, schuren, stallen en watermolen.
In 1876 en 1880 werden stoommachines geplaatst, maar die werden al in 1890 verwijderd.
Nog tot in de jaren 1960 hield landbouwer-molenaar Armand Van Schoenwinkel de molen in werking.
Ondertussen zijn de molenonderdelen verdwenen: molenrad, sluis- en binnenwerk met gietijzeren overbrenging.
In de periode 2006-2008 werden de molen gebouwen fraai gerenoveerd door Jossy Vanhengel, de huidige eigenaar.
Steken de brug aan de Herk over en zitten in natuurgebied de Herkbeemden, in Wellen beter bekend als de Grote Beemd.
Het natuurgebied ligt hier in de Herkvallei, tussen de Grote- en Kleine Herk.
De Herk Beemden is een overstromingsgebied en doet dienst als natuurlijk bufferbekken bij overstroming van de Herk.
Bij hoge waterstand in De Herk stroomt het water het gebied in waar het zelf zijn weg moet zoeken naar het laagste punt in de vallei.
De Grote Beemd werd vroeger gebruikt als “gemene weiden", waar alle Wellenaren tegen betaling aan de gemeente hun vee konden laten grazen.
Omdat het aantal Wellenaren met eigen koeien sterk afnam, verdween dit gebruik en werd het gebied volgepland met populieren om toch opbrengst te krijgen van hun gronden.
Vandaag worden de populieren in de beemden gekapt (gezaagd) en omgezet in bloemrijke hooilanden.
Het beheer van het natuurgebied gebeurt in nauwe samenwerking met Regionaal Landschap Haspengouw en de Wellense vrijwilligers van vereniging 't Bokje.
Naast vochtige weilanden bestaat de natuur hier uit moerasbosjes, ruigtes, meidoornhagen en oude houtkanten.
Er liggen ook verschillende poelen in het gebied, maar door de droge periode staan de poelen er uitgedroogd bij.
De poelen zijn normaal gezien de ideale leefomgeving van de kamsalamander.
Via een veldweg met links de Kleine Herk verlaten we het natuurgebied.
De Bampsweg en Stokstraat brengen ons terug naar de Dorpsstraat, eind van een mooie wandeling.
Tips / opmerkingen: aan het wandelbord start ook nog een ander wandelroute van 3 km - gele pijl, deze gaat richting natuurgebied de Broekbeemd.
In de Herkbeemden kan het behoorlijk zompig zijn na periode van veel regen, het daarom aangeraden om de wandeling te maken in een droogteperiode.
Wandeldatum: maandag 31 maart 2025, mooie zonnige dag.
Start / ligging: aan de Burcht van Millen, Kattestraat 22 in Millen.
Millen is een deelgemeente van Riemst, ligt op de taalgrens in het zuidoosten van Limburg.
Parking: parkeerterrein aan het eind van de doodlopende Tikkelsteeg.
Afstand: rondwandeling van 3,6 km.
Wandelwegen: straten, steegjes en veldweg.
Bewegwijzering: rode pijl.
Wandelbord: tegenover de Burcht van Millen.
Geschiedenis: de burcht was ooit het centrum van de heerlijkheid Millen of Milina, die een leen was van het Graafschap Loon.
De oorspronkelijke burcht, mogelijk opklimmend tot de 12de-13de eeuw, wordt in de 14de eeuw omgevormd tot een waterburcht.
In de eerste helft van de 17de eeuw is de tot ruïne vervallen burcht heropgebouwd tot een kasteel, het bleef in deze vorm bestaan tot 1811.
Daarna is het omgevormd tot hoeve en is de donjon en rechtse toren rond 1842-1845 verdwenen.
Vandaag omvat de burchtruïne twee evenwijdige tegenover elkaar gelegen gebouwen, de oostvleugel en westvleugel.
De oostvleugel bevat de oudste kern in de mergelstenen met op de hoek een ronde, mergelstenen toren en is tegenwoordig een toeristisch eetcafé.
De westvleugel is een bakstenen gebouw voorzien van mergelstenen banden en hoekblokken.
Aan het begin en einde van de wandeling doen wij de dorpskern aan, is beschermd als dorpsgezicht en bezit talrijke historische vierkantshoeves.
De merkwaardigste is Hoeve Hof van Eggertingen gelegen aan de Langstraat 29.
Het betreft een semi-gesloten hoeve, waarvan de gebouwen gegroepeerd zijn rondom een rechthoekig erf.
Deze gebouwen bestaan uit hoeve, stal, dwarsschuur en wagenhuis, hebben mogelijk een oude kern, maar het huidige uitzicht dateert uit de tweede helft van de 19de eeuw.
De kern van de site wordt gevormd door een fraaie, eeuwenoude woonhuis in vakwerkstijl, gebouwd tussen 1546 en 1548.
Aan de achterzijde van het vakwerkhuis bevindt zich een verbouwde donjon, uitgevoerd in mergelsteen op een plint van silex en met banden van kalksteen.
Een andere imposante hoeve is Hoeve Henrotte, St.-Stefanusstraat 2.
Gesloten hoeve met oude kern uit de 17e eeuw, het poortgebouw en de straatgevel van het woonhuis uit eind 19de- begin 20ste eeuw en een recent dienstgebouw ten zuidoosten van het erf.
De stalvleugel ten westen vertoont in de westgevel een structuur van baksteen met mergelstenen speklagen en muurankers.
Tegenover de hoeve staat de Sint-Stefanus kerk, een neogotische kruisbasiliek, gebouwd in 1861 naar ontwerp van H. Jaminé, aansluitend een gotische westtoren uit de 16de eeuw.
Hoeve Dewalleff, gesloten hoeve met woongedeelte uit de 17de eeuw, Tikkelsteeg 13.
De winning is vrijwel volledig herbouwd in de tweede helft van de 18de eeuw, en is nu gerestaureerd en ingericht als restaurant, met feestzalen.
Hoeve Peters in de Millerdries 25 is een gesloten hoeve uit 1873, naast het poortgebouw staat de Onze-Lieve-Vrouw van Lourdeskapel.
Een tweede kapel die wij op de wandeling tegenkomen is de Sint-Antoniuskapel in de Peperstraat.
De kapel is toegewijd aan de Heilige Antonius van Padua en beschermd als monument, het bakstenen gebouwtje dateert uit circa 1900 en is aangepast in 1931 met een sober bepleisterd interieur.
Verderop in de Peperstraat ligt in een weiland de middeleeuwse motte, een gaaf bewaarde motteheuvel, met een doorsnede aan de basis van 36 meter, een hoogte van 7 meter en een omringende gracht van 7 meter breed.
Op de heuvel zijn resten van mortel en baksteen gevonden die erop wijzen dat er een gebouw, mogelijk een donjon, heeft gestaan.
Ongeveer 1 km van de wandeling vertoeven we in de velden.
Zo hebben wij aan de Doebesteeg en vervolgen vanaf een veldweg uitzicht op de uitgestrekte akkers van Droog-Haspengouw.
Tips / opmerkingen: meer info over de geschiedenis van de heerlijkheid Millen:
Goed om te weten: tegenover de kerk staat het bronzen beeldje van De Kattevillers, dit is de bijnaam van de Millenaren, maar ook de naam van de plaatselijke carnavalsvereniging.
Wandeldatum: zaterdag 28 december 2024, zonnige maar koude dag.
Start / ligging: in Roelen, een gehucht van Zutendaal.
Parking: op de overgang Roelerweg en Kiewitseweg 3 - 5.
Afstand: rondwandeling van 4,5 km.
Wandelwegen: boswandeling met brede boswegen.
Bewegwijzering: groene rechthoekjes.
Wandelbord: aan de bosrand.
Het gehucht Roelen bestaat uit een 10-tal huizen en een paar hoeves.
De naam zou ontstaan zijn bij het brongebied van de Roelebeek die toen “Breecke” genoemd werd.
Wij wandelen tot voorbij het laatste huis-nr.11 van het gehucht en in de scherpe bocht naar links staat rechts het wandelbord.
Op deze wandeling doen we een deel van stiltegebied Zwarteput aan, het gebied strekt zich uit op de grens van de gemeenten Bilzen, Lanaken en Zutendaal.
Het gebied dankt zijn naam aan een oud bronnengebied dat is gelegen op de overgang tussen Kempen en Haspengouw.
Aan het begin van het bos hebben wij de keuze: de rondwandeling rechtsaf of rechtdoor beginnen, kiezen rechtsaf.
Passeren meteen een rustig gelegen boshuisje genaamd Het Uilen Huisje.
De bossen van Zutendaal bestaan hier uit loof- en dennenbossen.
Het is midden herfst, de meest fotogenieke periode van het jaar in de bossen.
Bomen vertonen nu de prachtigste rode, bruine en gele herfsttinten.
Ook enkele paddenstoelen en zwammen komen we onderweg tegen.
Verderop volgen we de Stevoordseweg, met links de bosrand en rechts paardenweides.
Daarna is het opletten voor paard en ruiter, zitten op het recreatieve ruiterpad met hindernisparcours.
Na een daling bereiken we een zwerfsteen of -kei.
Het is een stiltesteen met poëtische tekst op van de bekende Nederlandse schrijver Jeroen Brouwers, overleden in 2022 op 82-jarige leeftijd.
In 1993 kocht de schrijver hier in de Zutendaalse bossen een fraai vakwerkhuisje, naar eigen zeggen zonder te weten dat het illegaal werd gebouwd.
Tien jaar lang heeft Brouwers alle juridische middelen uitgeput om te voorkomen dat het huis zou worden afgebroken.
Jeroen Brouwers leefde tot 2016 in het huisje, na gedwongen verhuizing is de woning gesloopt.
Aan de de stiltesteen liggen natte weilanden en vijvers, waarschijnlijk gevoed door bronwater.
Na het passeren van enkele vakantiehuisjes verlaten wij het bos en keren terug naar ons beginpunt.
Tips / opmerkingen: het wandelgebied maakt deel uit van het grote Nationaal Park Hoge Kempen en heeft de Lietenberg als toegangspoort.
Goed om te weten, wat is een stiltegebied:
Wandeldatum: woensdag 13 november 2024, dag met veel wolken, geen neerslag.
Start / Ligging: aan het Kasteel van Bovelingen, Altenastraat 2 Heers.
Parking: geen, parkeer de auto ter hoogte van de kasteelhoeve langs de kant van de Altenastraat, de straat is autoluw.
Afstand: rondwandeling van 5,5 km.
Wandelwegen: veld- en boswegen, betonwegen (heuvelachtig).
Bewegwijzering: blauwe ruitjes.
Wandelbord: aan het begin van de Rode Dreef.
Deze prachtige dreef was de oorspronkelijk toegang tot het inmiddels verdwenen kasteel van de adellijke familie de Borchgrave-d’Altena, het kasteel brandde in 1947 af.
De Rode Dreef is 420 meter lang en bestaat uit rode beuken, de imposante bomen geven de dreef een middeleeuws karakter.
Wij keren de dreef de rug toe, nemen eerst een kijkje aan de overgebleven gebouwen van het Kasteel van Bovelingen.
De kasteelhoeve staat rechts, is een gesloten hoeve uit de eerste helft van de 18de eeuw.
Het bestaat uit een woonhuis, stalling en dubbele dwarsschuur die voorzien zijn van twee vierkante hoektorens.
Links liggen de dienstgebouwen, een U-vormig complex herbouwd in de 19de of begin 20ste eeuw in eclectische stijl.
De fraaie vleugel aan de zijde van de Altenastraat omvat de inrijpoort en het voormalige koetshuis.
Bakstenen gebouwen van twee bouwlagen onder zadeldaken (leien); dakvensters met tuitgevelbekroning.
De gebouwen doen tegenwoordig dienst als privé-landbouwbedrijf.
We volgen de Altenastraat lichtjes bergop, deze straat is nog steeds zoals in 1810 ter hoogte van het kasteeldomein met een rij bomen beplant, nu geknotte linden.
Juist voorbij de oude kasteeldreef (privé) gaan we rechtsaf en volgen de bosrand met links velden.
De kinderwandeling is dezelfde wandelroute, af en toe zijn er infoborden over te zien, men kan dan QR-codes scannen en zo het kinderverhaal beluisteren van wezens genaamd de Grondelingen.
Rukkelingen-Loon, een landbouwdorp, is hier in de verte uiterst links te zien, het dorpje ligt in het dal van de Herk.
Wij komen uit ter hoogte van een bivakzone en slaan linksaf de Sterstraat (betonweg)in.
Passeren de wilde bijentuin (infobord).
Het hek van de tuin is afgesloten, is individueel alleen toegankelijk tussen april en september.
Tijdens een sterke daling in de Sterstraat zitten we in een mooie holle weg.
Verderop staat het Waterproductiecentrum Rukkelingen Bovelingen, hier pompt de Watergroep drinkwater op.
Hier stroomt een beekje met zuiver bronwater langs de gebouwen.
Zetten de wandeling verder in het aanpalende Hornebos, is 80 hectare groot en is een der weinige bossen in Droog-Haspengouw.
Het bos behoorde oorspronkelijk bij het domein van het Kasteel van Bovelingen, is in 1980 aangekocht door het Agentschap voor Natuur en Bos.
In het loofbos staan vooral inheemse boomsoorten: es, olm, zomereik en beuk
Het bos is rijk aan planten, waaronder de slanke sleutelbloem en de grote keverorchis.
Een grote variatie aan bosvogels voelt zich hier thuis, maar ook de bosuil en ransuil zitten hier, wel moeilijk te spotten want de uil is een nachtdier.
Het lagere geleden bos bestaat vooral uit moerasbos, hier bevinden zich de bronnen van waterloop de Herk, deels modderige bosweg.
Na de boswandeling bereiken wij uitgestrekte velden, zien afwisselend maïs, bieten en aardappelen.
Boven op het Haspengouwse leemplateau zijn mooie vergezichten te zien op het golvend landschap.
Via de Sterstraat bereiken we terug de bivakzone en wandelen naar ons beginpunt.
Tips / opmerkingen: wie wil kan een grotere wandeling door het Hornebos maken, volg dan de rode driehoekjes (8km).
Meer info over de geschiedenis van het Kasteel van Bovelingen:
Niet zien staan, het boombeeld van de zwarte graaf, er bestaat een legende over:
Wandeldatum: zaterdag 5 oktober 2024, mooie zonnige dag.
Laren is een gehucht van Lummen, ligt onmiddellijk ten noorden van de dorpskom van Lummen.
Parking: klein parkeerterrein aan De Theepot.
Afstand: rondwandeling van 6,2 km.
Wandelwegen: door natte graslanden, veldweg en betonweg.
Bewegwijzering: oranje bolletjes.
Wandelbord: staat aan parking de theepot.
Op de parking staat voor het wandelbord een gesculpteerde houten theepot als herinnering aan het voormalig theehuisje gelegen aan Ashoekstraat 2.
Taverne De Theepot bekend om zijn lekkere thee bestaat niet meer.
Wij volgen er de veldweg omzoomt met eiken en hebben rechts uitzicht op Laren.
Voorbij bos en ruigte slaan we linksaf richting natuurgebied.
Een graspaadje leidt ons langs uitgestrekte weilanden.
Het deelgebied van de beekvallei is hier erg breed en word de middenstroom genoemd.
Merkwaardig genoeg de Zwarte Beek krijgen we niet te zien op de wandeling.
Wel verschillende beken stromen hier door de natte graslanden, ze monden verderop uit in de Zwarte beek.
Naast drogere graslanden en enkele hooilanden waar het hooi is blijven liggen bestaat het gebied vooral uit natte beemden.
Het gebied is het ideaal biotoop voor weidevogels, zelfs de watersnip een zeldzame steltloper komt hier broeden in de broedperiode.
Op de natte graslanden en veenbodems zoekt hij zijn voedsel.
Een infobord geeft meer uitleg over veenherstel dat mogelijk gemaakt word door natuurinrichting, een samenwerking tussen Vlaamse Landmaatschappij en het Agentschap voor Natuur en Bos.
Vernatting van veengebieden is dan ook van cruciaal belang, dit gebeurt o.a. door drainagegrachten te dempen maar ook een aangepast maaibeheer is van belang om de karakteristieke vegetaties maximaal te kans te geven zich te herstellen.
Wandelen voorbij een poel, de knoflookpad een kleine amfibie komt hier voor.
Krijgen daarna nog een mooie natuurvijver te zien, waarschijnlijk een restant van turf- of ijzerertswinning.
Door de vele regen van het afgelopen jaar is verderop het natuurgebied een overstromingsgebied geworden, wandelpaden zijn helemaal ondergelopen.
Er is geen doorkomen aan en keren terug naar het vertrekpunt.
Tegenover de parking nemen wij het betonnen fiets- en wandelpad en proberen een deel van de wandelroute in omgekeerde richting te maken.
Steken de Laarbeek over, het water heeft een tamelijke bruine kleur, die kleur wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van ijzer in de ondergrond.
Passeren een picknickplaats ter hoogte van de vloedgracht, deze aangelegde gracht dient om akkers en weiden te ontwateren.
Voorbij de Halbeek zitten wij in een open landschap met links en rechts weids uitzicht op graslanden.
Stilaan krijgen we terug meer bossen te zien en bereiken de eerste huizen en keren op ons stappen terug.
Tips / opmerkingen: de rondwandeling was mislukt, mooi natuurgebied maar zo goed als ontoegankelijk.
Met hoge laarzen na een lange droge periode zou het wel kunnen.
Aan het begin van de wandeling volgen we de verbindingsweg (fiets- en bospad) tot aan het natuurgebied.
De Vallei van de Kikbeekbron is een natuurgebied van 120 ha in en rond een voormalige zandgroeve.
Een zandpad brengt ons tot op de purperen heide die dit jaar prachtig bloeit door het natte voorjaar en de zon van de afgelopen weken.
De heidevegetatie bestaat vooral uit struikheide en in mindere mate de gewone dopheide.
Talrijke vlinders zijn hier te zien, onder andere de kleine heivlinder.
Passeren enkele poelen waar libellen en waterjuffers over het water scheren.
De zoogdieren in dit natuurgebied zijn hier vossen, reeën, hermelijnen en steenmarters.
Iets verder hebben wij de keuze links of rechts de rondwandeling te starten, kiezen voor links.
Een infobord over het Agentschap Natuur en Bos (ANB) die hier zorgt voor herstel-en beheerwerkzaamheden in samenwerking met de Vlaamse overheid.
Hoewel de natuur hier in het gebied spontaan ontwikkelt, zijn er toch een aantal menselijke ingrepen nodig om dit waardevolle gebied te beschermen en verder te ontwikkelen.
We nemen de wandelbrug over de Kikbeek en zitten in de Kikbeekvallei.
Via een bospadje wandelen wij langs de oever van het kabbelende beekje.
Het beekje ontspringt hier verderop in de voormalige vrij diepe groeve, waar van alle kanten grondwater en bronnen (kwellen) toe stromen en een waterplas van water voorzien, die vervolgens de Kikbeek voedt en naar de Maas stroomt.
Na een stevige klim uit de Kikbeekvallei bereiken we ter hoogte van een fietspad het eerste uitkijkpunt.
Met rechts prachtige panorama's over de bossen en industrie met koeltorens, links een mooi uitzicht op de Kikbeekbron.
Het natuurgebied met een uitgestrekte waterplas bevindt zich in een uitgegraven deel van de steilrand van de Maasvallei naar het Kempens Plateau.
Vanaf de jaren 60 tot in de jaren 90 werd door de firma Sibelco in dit overgangsgebied van de Maasvallei naar het Kempens Plateau witzand gewonnen voor de glasindustrie en diverse hoogwaardige toepassingen.
Na stopzetting van de zandwinning in dit gebied in 2001 werd het stapsgewijs hersteld voor teruggave aan de natuur, waaronder het herstel van de steile flanken van de groeve.
Passeren enkele grote zwerfstenen, getuigen van een ver verleden opgegraven in de zandgroeve.
De stenen en tonnen puin stenen zijn in de ijstijden toen de Maas een kilometers brede gletsjerrivier was met enorme stroomkracht helemaal uit de Ardennen meegesleurd.
De Maas boetseerde het landschap tijdens de ijstijden waardoor het nu erg heuvelachtig is.
Via een hekje gaan wij de begrazingszone binnen, fjordenpaarden zorgen er voor de begrazing (niet gezien).
Hebben bosweg onder de voeten, gevarieerd bos, loof- en naaldbomen.
Aan uitkijkpunt 2 met rustbankje, mooie uitzichten op de Kikbeekbron en omliggende bossen.
Voorbij een klaphekje volgt een stevige daling, hier is het opletten voor valpartijen, rollend keien.
Links kijken wij uit tegen de steilrand, begroeid met varens en bomen.
Het zandpad door de heide brengt ons terug naar de verbindingsweg, wandelen terug naar het recreatieoord.
Bezoek aan het recreatieoord met camping en zwemvijver, met als afsluiter een drankje op het terras van Café De Kikbron.
Tips / opmerkingen: opgelet, honden zijn niet toegelaten in de begrazingszone, ook niet aangelijnd.
In het broedseizoen worden delen van het natuurgebied afgesloten voor de wandelaars.
Wandeldatum: maandag 19 augustus 2024, dag met veel zon.
