Vandaag hadden mijn sportieve activiteiten weinig om het lijf. Ik diende mijn bestelling te gaan afhalen bij de bakker. Dat is altijd 'n geruststelling want, kom je er rond 10u00 - zoals ik vandaag - dan is de hele winkel zo goed als leeggeplunderd.
Ik wilde deze morgen vooreerst eens gaan kijken naar de nieuwe speeltuigen in het Uilenspiegelpark. Schepen van sport/jeugd/onderwijs/personeel, Dominique Terwingen, heeft er weer zijn werk van gemaakt. Dominique is in het dagelijkse leven postbode en daarnaast enthousiast carnavalsvierder. De speeltuigen zagen er goed uit.
Verder wandelde ik voorbij de sportvelden van de Sportoase. Verschillende ouders en/of grootouders stonden in de kou de voetballende kinderen aan te moedigen. Om naar de bakker te wandelen, ging ik daarna nog eerst doorheen de Kounterstraat en vervolgens door de Eikelenweg.
Wat deze zondag ons nog gaat brengen, dat zal van de weersomstandigheden afhangen. Mogelijk trekken we met ons twee nog even het centrum in om de plaatselijke horeca te steunen.
En die laatste afbeelding, dit is de bevolkingsevolutie van Lanaken in 1913.
Gisteren heeft het wat voeten in de aarde gehad eer ons internet weer actief was. Dat krijg je met ene nieuwe modem. Deze voormiddag heeft onze zoon dan de tv aangekoppeld aan de nieuwe TV-box. En dat ging probleemloos. We kunnen nu naar VRT-max kijken op onze tv zelf, voorheen dienden we dat te doen op onze computer.
En in de namiddag was het weer ideaal om te gaan fietsen. Niet dat ik ver wilde gaan, maar 'n toerke gaan maken, dat zag ik wel zitten. En daarbij, ik wilde wel eens uittesten of dat gepiep aan mijn stadsfiets tot de verleden tijd hoorde. Deze week is mijn fiets grondig nagezien en het bleek dat 'n klein onderdeel van mijn wielnaaf (achterwiel) gebroken was. Door de druk van mijn gewicht op dat wiel, sleepte het wiel tegen het spatbord.
Ik fietste om te beginnen naar Briegden om daar naar het jaagpad langs het Albertkanaal te rijden. Daar zag je nog goed de vrieskoude. En dan was het gewoon doorfietsen tot Kanne om daar de brug over te steken. Ik koos vandaag de route naar Maastricht met op de achtergrond het Château van Neercanne. En dat de zon van de partij was, dat zie je aan mijn foto's. Het was fijn fietsen langs rustige wegen met mooie vergezichten en veel natuur.
In Maastricht kwam ik doorheen het Aldenhofpark met zijn stadswallen, mooie wandelpaden en de liggende giraf. Eens voorbij de Sint-Servaesbrug, reed ik door tot Smeermaas waarna ik rechts afsloeg, richting Hocht. Het kasteel staat te koop en dus waagde ik mij wat dichterbij. Het kasteel zelf is niet te zien vanaf de straatkant. Het is nog altijd in privé-handen. Ik ben benieuwd wie de nieuwe eigenaar gaat zijn.
In Lanaken dronk ik mij nog ene warme cécémel, dadelijk mij wat opfrissen en we kunnen met ons twee de avond volmaken. En de fiets, .... die was piep-vrij.
Oef, ik kan eindelijk aan mijn verslag beginnen. Wat was er gebeurd? Verleden zaterdag hebben wij onze nieuwe modem ontvangen en de digibox of decoder werd vervangen door ’n Telenet TV-box. Tijdens mijn fietstocht van vandaag, is onze zoon deze komen installeren, … tenminste, dat was toch de bedoeling. Maar toen alles was aangesloten, bleek dat de verzonden materialen niet administratief waren gelinkt aan ons adres. Waar normaal na aansluiting, het internet automatisch zou terug opstarten, bleek dat niet het geval te zijn. Na vier telefoontjes en uren wachten, had mijn zoon uiteindelijk iemand aan de telefoon die de boel zou regelen. En uiteindelijk is het dan gelukt. De boel werkt weer.
Maar dit verslag gaat eigenlijk over mijn fietstocht. Ik wilde naar Kotem fietsen om daar de brug over te steken naar Stein en om dan terug te keren via Meerssen en Maastricht. In Herbricht, ’n gehucht van Lanaken, zag ik dat het café van Rudi, nu helemaal tegen de vlakte ligt. Rechts wonen de twee laatste bewoners. Daarna reed ik naar Uikhoven waar de paarden grazen langs de Maas. Vervolgens heb je Kotem met weidse vergezichten.
Eens de brug over, kom je in Stein en wat verderop in Geulle. Daar heb je de Sint Martinuskerk. De laatste verbouwing dateert van 1919-1920. Maar delen van de kerk zou al véél ouder zijn. In Kasen, ’n buurtschap van Berg en Terblijt, horende bij Valkenburg, staat deze O.L.Vrouwekapel. Kasen telde in 2023 driehonderd inwoners. De kapel is van 1880. Vandaag volgde ik het fietsroutenetwerk en dat bracht mij oa. op de Kloosterberg in Bunde en naderhand op de Geulhemmerberg in Berg en Terblijt. En die grotten, die kom je in onze contreien op vele plaatsen tegen. Deze weg loopt trouwens naar Valkenburg.
Terugkeren deed ik via Maastricht en Smeermaas met als enige pauze, ene koffie en mijn merk bier in het Cultuurcafé. Naderhand maakte ik nog ’n ommetje om te zien of het College al volledig is afgebroken, en dat bleek zo. School, verblijf Paters en Kerk zijn er niet meer.
En op het einde mag er eens gelachten worden, die katten zag ik facebook. En die melkkar komt mogelijk in onze carnavalskrant.
Wat kikkert 'n mens er toch van op als hij weer buiten kan zijn. Gisteren was het ene echte binnen-zit-dag. Niet dat ik mij verveeld heb, maar naar buiten kunnen is toch altijd plezanter.
Ik wandelde deze voormiddag richting het bos met vertrek via de Pannestraat. Het viel mij op dat aan deze kant van de grote weg naar Zutendaal, er op diverse plaatsen winterse neerslag te zien was. En eens ik de grote weg overgestoken was, voorbij het Rust- en Ziekenhuis, waren die witte plekken verdwenen.
Je ziet nu maar één kleur in het bos, rosbruin. Eigenlijk mooi om te zien, de foto's zijn dus niet getruckeerd. Vervolgens stak ik de Neerharenweg over, om het laatste stuk van mijn wandeling in Pietersheim af te leggen. En als de toegang tot de burchtruïne open is, dan passeer ik daar gewoon. Die foto van het kasteel, genomen onder de poort, heb ik ook op facebook gezet. Opmerkelijk was vandaag dat papieren poppetje dat ze op 'n boom hadden vastgemaakt.
Het is nu bijna 13u30 en het is nog steeds droog. Dadelijk met mijn fiets op controle gaan. En morgen, bij leven en welzijn - en als het weer wat wil meewerken - dan ga ik fietsen. Tot dan.
Het is vandaag kl ...teweer. Ik had gedacht na mijn wandeling van deze ochtend (naar de bakker) toch nog de deur uit te kunnen. Helaas, het slechte weer stak er 'n stokje voor. Ik ben nochtans van geen kleintje vervaard. Maar al met stevige regen de deur uitgaan, dat is zelfs voor mij 'n brug te ver. En veel beterschap zit er niet in deze namiddag. Ik zal dat wel inhalen einde deze week.
Gisteren ben ik wel op mijn vergadering geraakt in de tennishal. We zitten er knus bij mekaar in 'n afzonderlijke ruimte en de bazin brengt er onze drankjes. Lanaken is al goed versierd met het oog op de feestdagen.
Postkaartjes is dan maar mijn ding geworden deze namiddag. Deze keer tonen ze het dorp Lixhe (of Lieze op zijn Vlaams). Het hoort bij de gemeente Visé en ligt eigenlijk niet zo ver van Lanaken. Ik ben er al tig-keren doorheen gefietst, afgelopen week nog toen ik de helling van Wonck ben gaan beklimmen. Je hebt eerst Kanne, dan Eben Emael, Lanaye en dan ben je in Lixhe. Berekend vanuit Lanaken is dat goed 21 km.
Zo mensen, ik hoop dat jullie de dag ook goed omgekregen hebben. Einde deze week wordt het kouder maar ook zonniger. Mogelijk dat ik de fiets nog eens van stal haal. Hoe ook, morgen moet ik met mijn stadsfiets op controle, ik hoor 'n pieptoon en weet niet goed waar dat geluid vandaan komt.
De dienstverlening naar de modale burger, wordt meer en meer gecentraliseerd in de steden en de grotere gemeenten. De burgers van de dorpen en kleinere gemeenten zijn weer de pineut. Zo diende ik vandaag naar het kantoor van mijn ziekenkas te gaan om het een en ander te regelen. Niet dat ik dikwijls 'n afspraak heb met de ziekenkas, maar vandaag kon het niet anders. Ik was dus aangewezen op het kantoor in Genk. Door de verplaatsing met de bus, was ik er toch enkele uren aan kwijt. Nochtans is Lanaken met zijn +/- 26.500 inwoners toch al 'n redelijke gemeente.
Maar soit, wie ben ik om het beleid te bepalen van onze bedrijven en openbare instellingen. Het was vandaag weer wandeldag, niet dat de weergoden van de partij waren. Integendeel, regelmatig viel er weer 'n spatje regen uit de lucht. Ik had tegen mijn vrouw gezegd dat ik er mij niks van zou aantrekken of er al dan niet 'n regenzone over Lanaken zou trekken. Uiteindelijk bleef het gelukkig bij wat verdwaalde druppels.
Ik vertrok naar Smeermaas om daar aan de Maasdijk, de loop van de Maas te volgen tot aan het begin van Hochter Bampd. Ik had gehoopt wat runderen en/of paarden te zien in dit natuurgebied, maar de dieren hebben nog te veel natuurlijk voedsel en zijn dan ook vooral aan de waterkant te vinden. Als het kouder wordt, dan krijgen die dieren extra voedsel en dan zijn ze verplicht om tot aan het fietspad te komen waarbij je ze dan van kortbij kunt bewonderen.
Aan het andere einde van Hochter Bampd, waar je rechtsaf kunt gaan naar het gehucht Herbricht, zijn er wel véél borden te zien op één paal. Terugkeren deed ik via de brug in Neerharen met op de achtergrond het nieuwe fietscafé. Daarna wandelde ik doorheen de Schuttershofstraat met eerst die kapel en daarna Villa Violette.
Achter de Kinderboerderij heb je dan 'n zuil die verwijst naar het Nationaal Park v/d Hoge Kempen. Vanaf dat punt heb je diverse mooie wandelingen.
Ondanks het minder mooie weer - het was zelfs vrij fris - heb ik toch genoten van mijn wandeling. Straks moet ik weer de deur uit voor onze wekelijkse vergadering van onze carnavalskrant. Hopelijk is er weer 'n goede ziel die mij terug thuis brengt. En die laatste afbeelding, .... de tijd van toen.
Onze familiebijeenkomst gisteren is goed verlopen. We begonnen iets na het middaguur in 'n goed restaurant waarna we bij een mijner schoonzussen de namiddag en vooravond al babbelend hebben rondgemaakt. Het was plezant maar ook weer vermoeiend, dat zo lang stilzitten ...... Niks voor mij, maar het hoort erbij.
Ik heb dat stilzitten van gisteren, vandaag dan maar goedgemaakt. Dat begon al met naar de enige bakker te gaan die op maandag open is (Lambregs). Mijn 1ste foto heb ik trouwens toen gemaakt. Daarna moest ik - weer te voet - mijn vrouw gaan assisteren om het een en ander veilig thuis te krijgen. Niet alles wat je in 'n warenhuis koopt kun je zomaar per fiets thuis krijgen.
In de namiddag heb ik het er dan op gewaagd om 'n langere wandeling te maken, Lanaken - Maastricht - Lanaken. Verschillende wegen naar Maastricht beginnen in Smeermaas. Zo wandelde ik dus vandaag ook, eerst over de brug in Smeermaas en dan langs de Maas met Borgharen op de achtergrond. In Maastricht wandelde ik eerst onder de Noorderbrug door om daarna via dat oudere huis mijn weg te vervolgen tot aan een der forten in Maastricht.
De Linie Du Moulin is 'n keten van forten, gemaakt door Carel Diederik du Moulin op het einde van de 18de eeuw ter verdediging van Maastricht. Het zijn nu Rijksmonumenten. Ik ben even van de grote weg afgestapt om dat fort wat van naderbij te kunnen bekijken. Het geheel is opgenomen in het zogezegde Frontenpark.
Terugkeren deed ik via de Brusselseweg waar ik oa. 'n foto maakte van een der weinige woningen op 'n uitgebreide oppervlakte. Meestal zijn de woningen in Maastricht allemaal aaneensluitend met nauwelijks 'n doorgang om je fiets of brommer kwijt te kunnen. En die treurwilg wat verderop, staat nog goed in het blad.
En toen, .... één stap terug over de grens in Smeermaas, overviel mij 'n fikse bui. Het duurde slechts enkele minuten, maar deze jongen werd toch serieus nat. Goed dat ik 'n stevige regenjas aanhad en pet op het hoofd. Even later scheen weer de zon.
Zo, het was weer ene actieve dag vandaag. Dadelijk ons avondeten, Jeroen Meus en Ben Crabbé op tv. en de avond kan ook niet meer stuk. Tot dinsdag.
Jullie kennen mij intussen, zelfs die mottige regen van deze voormiddag, hield mij niet binnen. Het is natuurlijk wat anders als het flink regent, daar blijf ik dan ook voor binnen, maar wat gemiezer, dan houdt mij niet tegen. Ik heb uiteraard ook nog ene goede reden om toch al 'n wandeling te hebben gemaakt, vanaf deze middag hebben wij 'n familiebijeenkomst. En je kent dat, dat is uren met de benen onder tafel zitten. Ik heb dus mijn beweging al gehad.
Ik vertrok via het Uilenstraatje om vervolgens naar het kanaal te wandelen. Ik passeerde eerst het sluishuis en daarna de bunker, kort bij Tournebride. Aan de brug ging ik links af, richting Pietersheim. Het zijn misschien weerkerende foto's, maar zo hebben jullie toch 'n impressie waar ik precies geweest ben.
Met dat gemiezer, bijna geen mens gezien onderweg, behoudens één wielertoerist, twee wandelaars en één visser, dat was het. Terugkeren deed ik via de Merodelaan en de Broekstraat.
Nu moet ik mij nog opfrissen, wat deftigere kledij aantrekken en mij storten in het familiegebeuren. Tot morgen alweer.
Op dit eigenste moment dat ik dit aan het typen ben, is de Sint toegekomen in Lanaken. Uiteraard niet de echte Sint want die komt vandaag toe te Antwerpen, wel een van zijn Hulp-Sinten. Maar hij wordt wel met dezelfde egards verwelkomt door onze burgemeester Marino Keulen als zou het de echte Sint zijn.
Nu ik dit schrijf, moet ik terugdenken aan lang vervlogen tijden toen ik nog als jonge snaak mijn eerste stappen zette in mijn overheidscarrière, eerst bij de Spoorwegen, later bij de Post. Ik was in het begin van de jaren '70 begonnen als bediende bij de spoorwegen en had 'n bureaufunctie te Antwerpen. Dat was nog de tijd van overvloed en doe-maar-op. Toen kregen we nog allemaal ene halve dag verlof omwille van Sinterklaas, op te nemen naar eigen goeddunken. Toen ik dat verlof aanvroeg, vroeg mijn chef of ik nog geloofde in Sinterklaas. Ik heb toen het verkeerde antwoord gegeven en grijnzend heeft mijn chef dat verlof niet goedgekeurd. Ik heb het later natuurlijk wel gehad maar deze jongen was toen nog heel naïef.
Maar goed, ik heb vandaag gewandeld. Het doel was de bank om wat briefjesgeld uit de automaat te halen. Ook bij ons zijn ze de straten al aan 't versieren voor de feestdagen van volgende maand. En de Hulp-Sint wordt verwelkomt op het Kerkplein en ook op het balkon van het gemeentehuis.
Daarna wandelde ik naar Pietersheim waar ik voorbij de mooiste boom, "de Veldmaarschalk" stapte. Via het brugje ging ik verder naar de mooie dreef waar er vandaag heel wat volk te vinden was. Aan de toegangspilaren, ging ik linksaf tot aan de Neerharenweg. Die weg stak ik over om via het bos nog 'n lus te maken tot aan de Sprokkelstraat. Daar nam ik de rode/blauwe wandelroute voorbij de Heidemolen, de woonst van wijlen Miet. Gelukkig liggen er nu her en der houten vlonders om de schoenen droog te houden.
Met bijna 10 km. heb ik weer 'n flink eind gewandeld. Ik was tijdig thuis om nog te helpen met het dekken van de tafel. Verder ga ik deze namiddag nog wat bezig zijn met de pc en morgen, ... hopelijk kan ik even buiten zijn. We hebben vanaf het middaguur weer 'n gezellige familiebijeenkomst.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
En dan was het gewoon doorfietsen tot Kanne om daar de brug over te steken. Ik koos vandaag de route naar Maastricht met op de achtergrond het Château van Neercanne. En dat de zon van de partij was, dat zie je aan mijn foto's. Het was fijn fietsen langs rustige wegen met mooie vergezichten en veel natuur. 
En die melkkar komt mogelijk in onze carnavalskrant.
Ik ben Eddy Meuris