aantal stappen: 1.561.773 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 125
aantal fietstochten: 32
Zoeken in blog
31-05-2024
Drie jaar bloggen.
Niet te geloven, vandaag - 31 mei - ben ik al 3 jaar aan het bloggen. Wat gaat de tijd snel. Ik ben enorm dankbaar dat jullie mij al die tijd zijn blijven volgen en steunen. Ook al sta je positief in het leven, dat schouderklopje doet toch altijd deugd. Met veel enthousiasme blijf ik verder schrijven, foto's maken en mij uiteraard uitleven in 'n wandeling of fietstocht.
Vandaag zondag en deze namiddag moeten wij met de benen onder tafel. Niet echt mijn ding maar familiale verplichtingen dienen nageleefd te worden, zeker bij 'n 40-jarig huwelijk. Wij beiden zijn intussen al iets verder geraakt.
Maar 'n namiddag tafelen zonder eerst te gaan wandelen, dat kan natuurlijk niet. Ik vertrok daarom al redelijk vroeg (8u00), kwestie om daarna tijdig gewassen en gestreken te zijn voor die familiebijeenkomst.
Via het Uilenstraatje trok ik naar het kanaal. De bedoeling was om daar te wandelen tot aan de brug van Tournebride. Ik was uiteraard niet alleen, joggers en fietsers kruisten mijn pad. Ik heb altijd al een aantrekkingskracht gevoeld om naast het water te wandelen (of te fietsen), het "haasten en moeten" wordt daar op 'n lager pitje gezet.
In Pietersheim nog eens 'n foto van onze beroemde boom - met naam - de Veldmaarschalk, 'n tamme kastanjeboom. Aan het kasteel waren de marktkramers en standhouders volop in de weer om zich klaar te maken voor het grote publiek. Ibiza2You is 'n betalend evenement met oa. 'n markt, foodtrucks, kunst enz. Nu kon ik er nog gratis passeren.
Via de kerk in het centrum, nog even naar de bakker om 'n krantje te halen. Brood en dergelijke had ik vandaag niet nodig, ik denk dat we namiddag voldoende te eten krijgen voor de rest van de dag.
En morgen, dan zal ik nog eens moeten gaan schaken, ik kan er niet elke maandag wegblijven omwille van het goede weer.
Ga je eens wandelen zonder paraplu, en wat doet het dan ..... regenen natuurlijk. Maar "so what", niet dat ik mij dat aantrek. Ik ga uiteraard die regen niet opzoeken, als het regent bij vertrek, dan pas ik en blijf ik thuis tot het weer droog wordt. Maar als het je onderweg overvalt, dan zij het maar zo. Nu, ik ben ondanks mijn leeftijd, altijd 'n klein beetje 'n ravotter geweest en gebleven. Dat was al zo toen ik als twintiger jarenlang heb gevoetbald. Ik was rechtsachter en mijn taak was om te verdedigen. Nu moeten jullie weten dat in die tijd de velden belange niet zo mooi waren gelijk nu, dat waren eerder patattenvelden. Als je dan op 'n druilerige dag moest spelen en je moest 'n sliding maken, dan kwam de modder aan je ene broekspijp binnen en aan de andere terug eruit. Zalig vond ik dat. En nu geniet ik soms ook in het geniep van die druilerige dagen met veel slijk en vochtigheid.
Maar ik heb dus toch gewandeld. Ik vertrok via de brug van Briegden, links af, de Briegdenstraat in. Info over die kapel moet ik toch eens opzoeken, ik vind er niet direct iets over. En dan kom je iets verderop in de holle weg. Bovenaan heel wat klaprozen. De kerkdeur van Veldwezelt stond open, dus even naar binnen om wat foto's te maken. Je komt echter niet verder dan de inkomhal. De glazen deuren zijn gesloten, overal zijn ze tegenwoordig bang voor vandalisme. De kerk werd gebouwd tussen 1933 en 1936 op de plaats van 'n vroegere kerk.
Via de Kiezelweg met zijn gele fietsjes, even naar links om 'n nieuw bakje aardbeien te gaan kopen. Nog steeds 3,00 euro. Gezien het toch flink aan het regenen was en het middaguur met rasse schreden naderde, was het gewoon rechtstreeks naar huis wandelen. De laatste foto maakte ik iets voorbij de sportoase.
Zo, dat was het weer voor vandaag. Ben benieuwd wat morgen gaat brengen, we moeten naar 'n feest, 40 jaar huwelijk van familie.
Groot was mijn verbazing toen ik terug thuis kwam en mijn vrouw vroeg of ik het droog gehouden had. Dat was idd. het geval, maar in Lanaken zelf was 'n fikse bui gevallen. Ik heb er alleszins niks van gemerkt. Ik had mijn paraplu bij en het is al meer dan eens gebeurd dat het dan helemaal niet regende. Geluk gehad dus!
Maar voor ik aan mijn nieuw verslag begin, wil ik toch eerst enkele mensen danken. Zoals jullie al lazen, vier ik vandaag mijn driejarige blog. Vooral de mensen die mij ondersteunden bij het opstarten van mijn blog, ben ik dank verschuldigd, maar ook de verschillende vrienden die mij hulp boden als er al eens iets misliep en tenslotte ook zij die mij advies gaven om het beter te doen.
Mijn wandeling begon ik vandaag in Zutendaal. Van daaruit heb ik meerdere opties om terug thuis te geraken. Ik koos de optie Zutendaal - Besmer en van daaruit via Gellik naar huis. Op de 15 Augusstraat zag ik de deur openstaan van de O.L.Vrouw van Lourdeskapel. Vervolgens kwam ik in het gehucht Gewaai. En dan op de Besmer, rechtsaf richting Gellik. Op de Imkerstraat maakte ik 'n foto van een der vele paarden die ik vandaag weer zag.
Op dat fietspad van Zutendaal naar Gellik zag ik vandaag verschillende groepen wielrenners, voorafgegaan door 'n motard. Ten slotte was het voor mezelf 'n afweging maken, 'n pauze nemen of rechtstreeks naar huis? Ik heb dan toch maar het eerste gekozen, ik kon niet aan de verleiding weerstaan. Ik had geen drank bij voor onderweg, ik had dus dorst.
"Hout vasthouden", dat zegt toch het spreekwoord, de dag is zonnig begonnen en nu - 18u30 - is het nog steeds vrij zonnig. Dat zonnetje was er al vroeg, toen ik om 7u20 de krant uit de bus haalde, was er zelfs geen wolk te bespeuren. Tijd dus om na het ontbijt in de tuin te gaan werken. Dat heb ik - op het middagmaal na - volgehouden tot tegen 14u00. Toen was het welletjes. Die blauwe hemel is wel in de loop van de dag veranderd in 'n wolkendek. Maar geregeld kwam toch die zon piepen tussen die wolkjes.
En dan was het tijd om 'n wandeling te maken, naar Maastricht en vermoedelijk ook te voet terug. Ik vertrok aan de brug in Smeermaas doorheen het oude smokkelpad. Ja, dat pad werd werkelijk als smokkelpad gebruikt in de tijd dat er nog douaniers aan de grens stonden. Op dat pad kwam ik 'n familie koeien tegen. Welk ras het is weet ik niet zo direct. Je hebt wel West-Vlaams Rood. Wat verderop, 'n zicht op de Bosschersluis en een der woonboten.
Mijn pauze nam ik in de Gedeelde Weelde. Tegenwoordig word je er bediend door Engels sprekende studenten. Dan toch te voet terugkeren, deed ik via het mooie fietspad naar Smeermaas. Je komt er voorbij dat witte huis. Ik ben er al vele keren langs gekomen, maar het blijft 'n eyecatcher. Vandaag nam ik voor de verandering de veldweg naar de Grensstraat.
En nu ik dit aan het typen ben, is U2 op de achtergrond zijn beste nummers aan het geven. YouTube staat dikwijls aan en via Mijn Mix worden alle nummers achter mekaar gespeeld die ik graag hoor. Zalig en gratis.
Je moet je momenten kiezen om te gaan wandelen, effe tussen de buien door. Zou een van jullie er voor iets tussenzitten dat die regendansen blijven voortduren, stop er mee, genoeg is genoeg.
Maar alle gekheid op 'n stokje, plezanter zou zijn om te gaan wandelen in korte broek en t-shirt, nu is dat met de lange broek en de regenjas aan. Ik had zelfs mijn paraplu meegenomen voor het geval dat ... ! Uiteindelijk heb ik hem niet nodig gehad, maar ik was net thuis, het moment dat de kinderen uit school komen, begon het toch weer te regenen.
Maar ik blijf positief, ik heb gewandeld. Het eerste wat ik vandaag zag in 't Hofje was 'n gestolen fiets, of toch hetgeen er van overbleef. Dan naar Pietersheim waar ze volop nadar aan 't plaatsen zijn voor de Ibizashow van volgend weekend. Ik ben deze keer even in de kijkdoos gaan staan voor enkele foto's. Paarden mogen natuurlijk ook niet ontbreken.
Via de brug in Tournebride, wandelde ik verder richting Smeermaas. Deze keer nam ik aan het winkelcentrum de afslag naar rechts. De parking was daar goed bezet. Het winkelcentrum heeft 'n groot succes. Met de sluis op de achtergrond ging het terug huiswaarts. In het Uilenstraatje bleek mijn app geen uitsluitsel te kunnen geven over welk soort roos het gaat. Ik heb nochtans verschillende foto's genomen. Telkens was het resultaat niet meer dan 40% zekerheid.
En voor de rest van de dag ....? Het is buiten te nat om iets in de tuin te doen, er liggen nog verschillende boeken en er is koers op tv. We zien wel.
Hebben jullie het verslag van mijn fietstocht van gisteren al gelezen, nee, .... doen! Het ging vooral over de Keutenberg, bij de meesten zeker bekend als een der zwaardere hellingen in de Amstel Gold Race. Nu rij ik geregeld over wat hellingen, niks nieuws, zo ook gisteren, maar die Keutenberg is toch iets speciaals. Het is of je tegen 'n muur moet oprijden, zeker in het begin van de helling. Ik ben daarom dan ook fier om deze beklimming tot 'n goed einde te hebben gebracht. Ik zit hier zeker niet te stoefen (Vlaams voor pochen), dat woord ken ik op mijn leeftijd niet meer, ik wil enkel aanhalen wat er fysiek nog mogelijk is in de leeftijd van 70 jaar.
Vandaag was het de dag van de lege portemonnee (gevolg van het schoolfeest van onze Arne afgelopen zaterdag) en die diende dus aangevuld te worden. Daarnaast wilde ik opnieuw wat aardbeien gaan kopen aan de automaat. Ik vertrok dus via het centrum en langs de markt door, om aan de sluis 'n mooie foto te maken. Wat verderop staan er nog steeds grote plassen water, het gevolg van de overvloedige regen. Leuk was vanmorgen op de radio - Studio Brussel - toen weerman Bram Verbruggen kwam vertellen dat hij noodgedwongen is moeten onderduiken. Op straat wordt hij voortdurend aangesproken door misnoegde mensen die het huidige weer kotsbeu zijn. Zijn collega's Sabine en Jacotte waren zelfs niet meer bereikbaar door de radio.
Hoe ook, mijn wandeltocht ging verder via het bedrijf Sappi. Waar die immens grote hal voorheen altijd volstond met pakken vezels om papier te maken, zie je nu de muizen lopen (bij wijze van spreken). Ik moest mijn gsm door 'n gat steken om de foto te maken.
Op de brug van Briegden zag ik de schaapjes zich te goed doen aan het gras. Hoogtevrees kennen ze blijkbaar niet. En dan het doel van mijn wandeling, in de Beekveldweg, de aardbeiautomaat. Een bakje kost tegenwoordig 3,00 euro. Ze zijn lekker zoet, rechtstreeks van bij de kweker.
Via het Louis Paul Boonpad en de Kounterstraat wandelde ik naar huis. Vandaag eens niet langsheen de sportoase, daar was het mij véél te druk, de scholen hadden daar hun sportactiviteit met oa. ook de jaarlijkse scholenveldloop.
Verdorie, en nu begint het na een mooie dag, toch wel te regenen zeker. Ik ben wel content om toch nog - en dit voor het eerst deze maand - mijn gras afgereden te hebben. Het was echt nodig, langer wachten kon niet meer.
Waw, weer 'n doelstelling afgevinkt, de beklimming van de Keutenberg. Nu heb ik dit jaar al verschillende mooie ritten gemaakt. oa. naar Thorn, Vaals en Achel, maar deze mocht er ook zijn. Speciaal aan deze klim is, dat hij één der moeilijkste is van de hele regio met 'n stijgingspercenrage van 22% in het begin van de klim. Het was al enkele jaren geleden dat ik er nog eens overheen gefietst ben. Gelet op mijn leeftijd was het nu dé moment om nog eens 'n poging te wagen, misschien wel de allerlaatste keer.
Het was vanmorgen beslissen of ik de rit zou maken, buienradar.nl gaf droog weer, KMI gaf toch wat gedruppel. Maar de zon scheen omstreeks 9u00, ik heb dus de knoop maar doorgehakt en ik ben vertrokken. Veiligheidshalve had ik wel mijn regenjasje meegenomen.
Ik vertrok weer via de Bemelerberg naar Valkenburg. En daar was het rechtsaf richting Wijlre en Schin op Geul. Maar eerst zag ik in Bemelen vele wit-gele vlaggen hangen. Wat verderop in Wolfshuis, 'n gehucht van Eijsden-Margraten, staat de "van Tienhovenmolen" van 1855.
Maar dan in Schin op Geul, heb je rechts dat bordje: "de Keutenberg". Als je er al ooit overgereden bent, dan weet je wat je te wachten staat, stoempen en duwen op de pedalen, vooral in het begin van de klim. Het heeft misschien geen effect gehad, maar ik heb mij toch eerst 'n banaan opgegeten. En dan begon de klim. Nu had ik wel al vastgesteld op de Bemelerberg, 'n kwartier eerder, dat de benen goed zaten en idd. met 'n kleine versnelling en 'n rustig tempo, ben ik zonder problemen boven geraakt. Die foto met de fietser en het dal in de achtergrond, dat is geen eigen foto, dat lukte uiteraard niet op dat moment.
Eens boven ben ik links afgedraaid naar Gulpen voor 'n pauze, daar wist ik zeker dat er 'n horecazaak zou open zijn. En die taart ..... de dienster wilde eigenlijk dat ik mee naar binnen ging om zelf mijn keuze te maken, maar ... ik heb de keuze aan haar gelaten en dit was het resultaat.
Om mijn route verder te zetten, diende ik op mijn stappen terug te keren, dus in Gulpen weer dat stevig bergje omhoog. Eerst viel er nog 'n prachtige gevelsteen te bewonderen, de Timpaan, ooit 'n onderdeel van de oude pastorie van Gulpen. Wat verderop in Mheer zag ik ook die wit-gele vlaggen hangen, ik dus nieuwsgierig en ik heb 'n voorbijgangster om uitleg gevraagd. Dat heeft te maken met "de Broonk", 'n periode van verschillende dagen van feesten de week na pinksteren. Er is 'n sacramentsprocessie en de schutterij speelt de hoofdrol. Dat zal dus hetzelfde zijn voor de gemeente Bemelen.
Na Mheer, ging het gewoon terug naar Maastricht met op het eind, nog 'n lus naar rechts. Ik wilde op zekerheid spelen en droog terug thuis komen. En dat is gelukt. Ik ben zéér tevreden over mijn rit.
Als het weer het enigzins toelaat, dan wil ik altijd gaan fietsen, dat was vandaag niet anders. Natuurlijk, het is zondag en de namiddag hou ik best vrij voor ons beiden, je weet nooit wat we in de namiddag nog allemaal van plan zijn. Maar in de voormiddag heb ik altijd vrij spel, ik loop dan toch maar in de weg. Zo ben ik dan al vrij vroeg op mijn stadsfiets gekropen.
Maar eerst werden de banden van onze beider fietsen van wat extra lucht voorzien. Ik voor mijn tocht van vandaag, de fiets van mijn vrouw omdat die bijna dagelijks de kinderkopjes in het centrum moet doorstaan om te gaan winkelen.
Ik vertrok via Smeermaas naar Maastricht. Eerst langs dat kunstwerk (dat veronderstel ik toch: vond er geen info over) en het kasteel Geusselt. Dit kasteel is van de 17de en 18de eeuw. In Rothem heb je landgoed Kruisdonk. Dit is van 1880 en is nog steeds in privé-handen. Wat verderop, het volgende kasteel, dat van Geulle a/d Maas. De voorburcht en de slotgracht zouden van 1595 zijn. In Geulle was de deur van de kerk open. Ik dacht slim te zijn en binnen wat foto's te nemen, maar .... er was juist 'n kerkdienst bezig. Ik ben dus maar stilletjes afgedropen zonder foto's. De kerk is van 1920 maar het priesterkoor en de toren zijn veel ouder.
In Stein was het tijd om terug naar België te fietsen. Maar eerst nog 'n foto van de O.L.Vrouw-ter-Noodkapel of Maria-ter-Noodkapel. De kapel zou van 1760 en is sinds 1966 'n rijksmonument. Wat verderop de autostradebrug over richting Kotem. In de rapte maakte ik van boven op de brug, 'n foto van dat amfibievoertuig. Het is Brits en zou op 5 maart 1945 in de Maas gesukkeld zijn. Pas in 1977 zou het vaartuig herontdekt zijn en op 3/9/1977 werd het op zijn huidige sokkel geplaatst. Van de vier inzittenden in 1945, kwamen er twee om het leven, één overlevende maakte de viering in 1977 nog mee. In Kotem zelf waren ze alles in gereedheid aan het zetten voor de juniorenkoers van deze namiddag. Ik ben er even gestopt voor 'n koffietje.
Terugkeren deed ik via Hochter Bampd, de Maas in Smeermaas, kasteel Hocht en 'n lus doorheen Neerharen. Na wat opfriswerk, kon ik gelijk aan tafel, en wat dacht je, het smaakte!
Jandorie, eigenlijk had ik vandaag op de fiets moeten zitten, maar helaas, er waren enkele goede redenen om dat niet te doen. Vooreerst was het vanmorgen nog overal kletsnat. De wegen blonken nog van het vocht toen ik naar de bakker wandelde. Desondanks waren er toch al verschillende wielertoeristen op pad. Moedige mensen ...! Anderzijds was het onduidelijk of het droog ging blijven, de buienradar gaf mogelijk regen omstreeks 11u00 en 14u00. De belangrijkste reden was echter het schoolfeest van onze Arne. Daar wilde ik per fiets naar toe, maar ook dat heb ik gecanceld omwille van de weinig fraaie vooruitzichten. We zijn er samen per bus naar toe gegaan.
Maar desalniettemin ben ik deze voormiddag toch gaan wandelen. Een goeie regenjas aan voor het geval dat ... Uiteindelijk heb ik geen nattigheid gevoeld. Ik vertrok langs de kapel op de hoek van de Waterstraat, vervolgens doorheen de kinderboerderij en de speeltuin om dan verder te stappen naar de burchtruïne. Vandaag wilde ik toch eens dat voedselbos van nabij gaan bekijken. Hopelijk gaat het opbrengen hetgeen ze beloofd hebben. Via de grachten nog eens de ruïne binnengestapt en meer bepaald nog eens gaan rondneuzen in de kelder. Enkele archeologische vondsten worden er tentoongesteld. In de bezoekersruimte was ik héél alleen, de toeristen zagen het precies niet zitten om naar Lanaken af te zakken. Het weer zal er voor iets tussen zitten.
En dan in de namiddag, naar Hoelbeek om het schoolfeest van onze Arne mee te maken. Eerst 'n optreden van de hele school in de plaatselijke kerk en dan achteraf nog 'n natje en 'n droogje in de ontmoetingszaal naast de kerk. Het was wel effe wachten op de uitslag van de tombola, maar zoals gewoonlijk, was het enkel steun aan de school, niks gewonnen dus. Maar, ... en daar waren we blij over, de lucht klaarde bijna helemaal open, het werd zelfs warm. Als school krijg je wat je verdient.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Aan het kasteel waren de marktkramers en standhouders volop in de weer om zich klaar te maken voor het grote publiek. Ibiza2You is 'n betalend evenement met oa. 'n markt, foodtrucks, kunst enz. Nu kon ik er nog gratis passeren. 
Maar "so what", niet dat ik mij dat aantrek. Ik ga uiteraard die regen niet opzoeken, als het regent bij vertrek, dan pas ik en blijf ik thuis tot het weer droog wordt. Maar als het je onderweg overvalt, dan zij het maar zo. 
Als je dan op 'n druilerige dag moest spelen en je moest 'n sliding maken, dan kwam de modder aan je ene broekspijp binnen en aan de andere terug eruit. Zalig vond ik dat. En nu geniet ik soms ook in het geniep van die druilerige dagen met veel slijk en vochtigheid. 
Via de grachten nog eens de ruïne binnengestapt en meer bepaald nog eens gaan rondneuzen in de kelder. Enkele archeologische vondsten worden er tentoongesteld. In de bezoekersruimte was ik héél alleen, de toeristen zagen het precies niet zitten om naar Lanaken af te zakken. Het weer zal er voor iets tussen zitten. 
Ik ben Eddy Meuris