Mijn naam is Eduard B(EdjeB) Ik ben geboren op 01-12-1939. Al 49 jaar ben ik getrouwd met Anny mijn kameraad en toeverlaat. We hebben 2 kinderen Edwin en Raymond en 5 kleinkinderen.
Mijn hobby's zijn Fietsen, computer en ik fotografeer alles in de natuur vooral jonge dieren en de prachtige natuur, die foto's bewerk ik dan ook zodat de foto's nog beter overkomen.
We wonen in Aalten in de Achterhoek omringt door heel mooi natuurschoon waar het heerlijk vertoeven is. Ook probeer ik U enige anekdotes - voorzien van een foto of plaatje - te vertellen. Ik heb al veel goede tips binnen gekregen om mij Blog mooier en beter voor elkaar te krijgen.
Hier zijn dan eindelijk een paar foto's van het bloemen corso. Met dank aan http://blog.seniorennet.be/johan1958/ Ga ook eens daar kijken. Een prachtige Blog.
September 2005 gemaakt. Nog 2 foto's van steen marters uit het Aaltense goor.
Gedicht Onze vader is niet meer Hij is op een middag gegaan De zon die op hem scheen De lucht was rein Hij hield op met bestaan
Onze vader is niet meer Hij liet ons opeens alleen Hij die ons het leven gaf Gaat nu zomaar heen
Onze vader is niet meer Wie zijn wij om te willen Dat hij altijd bij ons blijft Doch niet zijn pijn kan stillen
Onze vader is niet meer Nu voelt hij niet de pijn De zon die schijnt De lucht is rein Maar wij kinderen zullen zonder vader zijn
En mocht er toch een hemel zijn Naïef als een kind willen wij dan beleven Dat als onze tijd komt, Papa, wacht dan bij de poort op ons En omarm mij dan heel even
Waarom de eik vinger bladeren heeft (Een lerend sprookje.)deel 1
Waarom de eik vingerbladeren heeft Er was eens een keuterboer die veel kinderen had. Hij zorgde samen met zijn vrouw zo goed mogelijk voor hen. Een stukje eigen land bezat hij helaas niet en daarom moest hij als dagloner bij vreemden gaan werken. Het geld dat hij verdiende was nauwelijks genoeg om van te leven. "Hemel en hel!" vloekte de keuterboer op een dag, "alleen de duivel kan ons helpen!" De keuterboer had zijn woorden over de duivel niet zo ernstig gemeend, maar de duivel laat zich zoiets geen twee keer zeggen. Nauwelijks had de keuterboer deze woorden uitgesproken, of er stond een man voor hem, gekleed in jagerskleren: een vilten hoedje op zijn hoofd, een geweer over zijn schouder en zijn ene voet was een duivelspoot. "Wat wil je, mannetje?" vroeg de jagersman hem. De keuterboer schrok eerst vreselijk, omdat hij dadelijk wist, dat dit het gevolg was van zijn woorden. Toen raapte hij al zijn moed bij elkaar en antwoordde: "Je weet toch wat ik wil hebben. Een mooi stuk land, een paar paarden en een ploeg, zodat ik mijn vrouw en kinderen behoorlijk te eten kan geven." "Dat zul je krijgen," zei de jagersman. Hij wenkte met zijn hand en op tafel stond plotseling een kist vol goudstukken. "Hier kun je alles voor kopen, wat je hebben wilt, maar je moet me er wel iets voor teruggeven!" "En wat is dat?" vroeg de keuterboer. "Jezelf," zei de jager. "Over een half jaar kom ik je halen!" De keuterboer krabde zich achter zijn oor en zei: "Over een half jaar, dat is wel vlug! Dan kan ik mijn land niet eens bebouwen en er geen oogst vanaf halen. Weet je wat, kom me halen als de bladeren van de bomen vallen." "Goed," lachte de jagersman, "als alle bladeren van de bomen zijn gevallen haal ik je." En zoals hij gekomen was, verdween hij ook. Ineens was hij weg. Alleen de kist met goudstukken bleef op tafel staan. De vrouw van de keuterboer luisterde naar wat haar man vertelde, sloeg vlug een kruisje en zei: "Man, wat heb je gedaan?" Maar de keuterboer lachte en zei: "Wees niet bang vrouw. De duivel is slim, maar ik als arme keuterboer moet slimmer zijn, anders zal het slecht met me aflopen. Wacht maar af en je zult zien, wat er gebeurt."
Waar om hebben de eikenbladeren vingers? (leerzaam sprookje)deel 2
De lente was voorbij, de zomer was voorbij en de herfst begon. De keuterboer had al lang een prachtige oogst van zijn land gehaald en de kinderen hadden genoeg te eten. Het smaakte hen allemaal best, alleen de vrouw verloor haar eetlust. Voortdurend keek ze uit het raam, toen de bladeren geel werden en van de bomen dreigden te vallen. Het duurde niet lang of de bomen rondom hun huis waren helemaal kaal. En op een morgen stond daar plotseling de jagersman: op zijn hoofd het vilten hoedje een geweer over zijn schouder en in plaats van een voet had hij een duivelspoot. "Ik kom je halen," sprak hij tegen de keuterboer. "De bladeren zijn allemaal afgevallen, je tijd is gekomen." Maar de keuterboer was niet bang, en zei: "De bladeren zijn al afgevallen, dat is waar. Maar niet allemaal. Kijk maar eens in het bos daar boven." En hij wees naar de heuvel achter zijn huisje. Daar stond een jonge eikenboom; de bladeren waren wel erg geel, maar ze zaten nog aan de boom. "Je hebt gezegd, dat je mij zou komen halen als alle bladeren van de bomen zijn gevallen. En zoals je zelf ziet, zijn ze er nog niet allemaal af. Kom nog maar een keer terug." "Daar kun je op rekenen," zei de jagersman. En zoals hij gekomen was, verdween hij. Plotseling was hij weg. Na een maand kwam hij weer. Overal lag al sneeuw, de kale bomen trilden in de wind, maar de jonge eikenboom op de heuvel had nog altijd genoeg bladeren. De keuterboer lachte. Hij wist heel goed, dat de eik zijn bladeren in de winter niet verliest en hij zei tegen de jagersman: "Zoals je ziet zijn alle bladeren nog niet afgevallen. Je zult veel later moeten komen." "Daar kun je op rekenen," knarste de jagersman. Toen de lente begon en het ijs verdwenen was, kwam hij voor de derde maal. De sneeuw was al weg, de bomen werden weer groen, maar aan de eik trilden nog altijd de bladeren van het vorig jaar. De keuterboer wees lachend op de eik: "Zoals je ziet, zijn ook nu niet alle bladeren van de bomen gevallen. En ze zullen ook niet meer afvallen. Kijk maar!" Tussen de laatste oude blaadjes groeiden alweer nieuwe bladeren. De duivel zag, dat de keuterboer hem voor de mal had gehouden. Nijdig prikte hij zijn vingers in de jonge bladeren om zo zijn woede af te reageren en plotseling was hij verdwenen. De keuterboer kwam er goed van af. Maar de eikenbladeren hielden tot op de dag van vandaag de herinnering. Voor die tijd hadden ze een mooie gladde rand gehad, maar sinds de duivel er met zijn vingers in geprikt heeft, zien ze er uit als vingers. Ondanks dat vallen de blaadjes pas af in de lente, als de nieuwe bladeren alweer beginnen te groeien.
Nu moest mijn kleinkind maar gaan slapen Dus ik zeg "Welterusten"Ze probeerde met "weltruste Op.....en sliep alweer.
"De betoverde tuin" door Marie Mrstikova. Nederlandse vertaling van Els Nuijen.
200 gr Hollandse garnalen 12 verse Noordzee schol filets 800 gr verse dunne witte asperges 1 glas droge witte wijn 1 klein bekertje slagroom 1 el vers gesnipperde dille Vers geperst citroensap Vers gemalen zwarte peper Zeezout 60 gr roomboter Bloem
BERIJDINGSWIJZE
Asperges wassen, uiteinden eraf en schillen. snijden Verse scholfilets wassen, droogdeppen met keukenpapier, peper, zout en citroensap erop. Roomboter verhitten in een pan, schol filets door bloem halen en kort krokant aanbraden. Ovenschaal nemen, licht invetten met boter en de gebakken schol erin leggen. Verdeel daar bovenop de asperges. Maak nu snel saus. Witte wijn mengen met de room, garnalen erdoor mengen, verse dille erdoor, even proeven en desnoods iets hoger op smaak brengen met een snufje zout en peper. Verdeel saus gelijkmatig over vis en asperges. Zet in een voorverwarmde heteluchtoven op 190 graden en bak snel in ongeveer 10 minuten gaar. Simpel kan zo lekker zijn!
Serveertips
Eet met warm zuurdesembrood, ciabatta of vers liefde en passie brood van AH want die saus is heerlijk.
Heerlijk April weer. Van morgen wezen fietsen drijfnat April april. ach een drogen broek aan en het is weer oke. Eigewijs als ik ben van middag maar weer eens proberen U raad het al. WEER als een verzopen kat thuis gekomen. Geluk gehad die van van morgen was al weer droog April april Het doet wat het wil.
Recept uit 1778 voor ulevellen “Neemt witte zuiker, kookt die met het aftrekzel van klapper-roosen, en geraspte citroen-schil, al roerende tot dat hij stijf begint te worden, doet hem dan op papier in kleine brokjes, en laat ze droogen.”
Advies: Voor de klapperroosen en de citroenschil kan ook een andere smaakextract worden genomen. Neem zo weinig mogelijk water om het indikken niet te lang te laten duren. Kijk wel uit met het dikke suikerwater. Dat is ontzettende heet.
Goeden morgen Bloggers.We zijn er weer. Gelukkig we hebben de kamer klaar. Met dank aan onze buurman, Arie Die ons heeft geholpen. Een goede buur is beter dan een verre vriend!!!! En voor de carneval vierders Veel lol en leut.
Hopelijk hebben jullie ook zo een mooie Valentijnsdag gehad?
Hebben jullie ook zo een fijne Valentijnsdag gehad ? Het was heerlijk storm achtig Wat ons dichter bij de kachel deed vertoeven. Knus bij elkaar genieten geblazen. Groetjes van uw blog maatje Ed.
Vandaag komt mijn kammeraaad en met een technische blik in mijn PC, Hop en Hop Klaar was het weer. Gelukkig maar zonder PC, voelen wij ons zóóóó alleen. Maar het was prachtig mooi weer Dus de fiets gepakt en naar buiten. Vanavond schriijf ik jullie weer.
Laten wij allen bidden voor Nikki haar broer GUIDO Die op 03-07-2013 Is overleden. Hier bij een kaarsje Tot steun en kracht voor haar en haar Familie Dat hij moge rusten in vrede.
Blijf even stil staan bij mijn broers, Wim en Ben die aan de ziekte KANKER zijn over leden.
Viltig Kruiskruit schijnt
voor mensen niet giftig te zijn. Maar voor dieren (Paarden) zeer giftig.
Een pas geboren veulen.
De tijd is weer aangekomen dat je zulke mooie taferelen kunt zien.
Je blijft met lege handen achter Je zou zo graag nog willen zorgen De tijd van waken en van wachten Is voorbij en elke morgen Brengt nu een lege dag vol pijn Er rest alleen herinnering Aan in-gelukkig samen zijn
In de leegte staat zijn naam geschreven Komt alle goeds naar boven drijven Het aller diepste van zijn leven Zal altijd in ons midden blijven: Een dierbaar mens die in zijn eenvoud Zo vol betekenis kon zijn Gaf aan ons leven rijke inhoud.
