Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
Dan toch een wandeling gaan maken. Via piet-stautstraat, kruibeke steenweg, voetwegel (modderparcours) naar bosstraat zo naar hof ter saksen en weerom naar huis. Onderweg welgeteld 2 mensen en één paard tegengekomen. Dit laatste was trouwens het enige levende wezen dat iets terugzij op een goede dag.
Wat opviel toen ik midden in het veld wandelde was de stilte. Weer schoot er een liedje van vroeger door mijn gedachten. De stilte van het land van Zjef vanuytsel. Spijtig genoeg vind ik het liedje niet terug op internet en zelf heb ik alleen de LP van 1978.
Onderweg nog een legubere vogelverschrikker. Een dode vogel aan een stok opgehangen om zijn soortgenoten ervan te weerhouden om de jonge plantjes op te eten.
Aan hof ter saksen was men het overloopbekken aan het uitruimen. Alle overtollige riet en andere planten werden er weggehaald om het water de vrije weg te laten. Kwestie van ons allen te behoeden van overstromingen.
Deze namiddag was het weer heel wat slechter, koud en nat met de nodige windstoten. gelukkig heb ik niet gewacht om te stappen.
Gisteren avond opende ik mijn mailbox en er plopten ineens extra veel berichtjes op. Allemaal reacties op mijn vorige blogartikel. Echt hartverwarmend om te weten hoe bekenden en onbekenden meeleven, en oprecht bezorgd zijn als ik me wat down voel. Dank zij al deze reacties voel ik me al een stuk beter. Zo af en toe heb ik het echt eens nodig om een en ander te luchten, en mijn blog is een geduldig luisteraar en is altijd bereikbaar. Als je dan merkt dat er verschillende mensen lezen en meeleven met mij kan ik niet genoeg dank u zeggen.
Gisteren heb ik dan terug onder de scanner geweest en daar krijg ik maandag de uitslag van, duimen maar weer.
Na zo'n scan voel ik me meestal een beetje gedesorienteerd en moe. Waarschijnlijk deels door de contrastvloeistof en deels door het 45minuten stil liggen in een buis met een hoop lawaai om je heen. Gelukkig krijg je oorbescherming of anders zouden ze nog een restauratie van trommelvliezen moeten uitvoeren.
Op sommige momenten doet dat lawaai me terugdenken aan de lagere schooltijd. In tielrode, waar we woonden, was er een scheepswerf, de durme waar ze lichters bouwden. Lassen was toen nog niet aan de orde en de metalen platen werden geklonken. Hiervoor gebruikten ze een persluchthamer en je kan je voorstellen welk hels lawaai dit maakte op die metalen platen. Zo brengt een MRI scan nog wat nostalgie boven en terwijl je herinneringen bovenhaalt gaan de 45 minuten ook sneller voorbij. Nu maandag nog een positieve uitslag en we kunnen weer verder.
Nu ga ik eens buiten zien hoe het weer is en als het me bevalt ga ik nog eens op stap om een frisse neus te halen. voor de zekerheid fototoestelleke mee.
Vanmorgen was het duidelijk, de vrieskou was in het land. Bij mijn wandeling zag ik dat de plassen allemaal bevrorne waren. Ook op hof ter saksen waren de vijvers gedeeltelijk dichtgevroren.
De eenden en ganzen liepen als het ware op het water. direct schoot me het liedje van Marco Borsato en zita in het hoofd.
Morgen nog eeen laatste vriesdag en dan zou de winterprik voorbij zijn en komen we terug in herfstig weer terecht met wind en regen a volenté.
Morgenmiddag is het dan tijd voor de scan om te zien of mister T zich gedraagd of misschien aanstalten maakt om op verlof te vertrekken. Zou er niet rouwig om zijn. Hij heeft me al genoeg miserie bezorgt met zijn aanwezigheid. Hij heeft me al genoeg van mijn sociaal leven en vrienden gekost en heeft mij al genoeg verandert zodat ik mezelf soms niet meer herken.
Hij heeft me al genoeg doen vloeken als ik weer iets niet vind dat vlak voor me ligt omdat ik het niet zie.
We hopen wel maar....
Ook tv kijken, computeren, lezen zijn zo van die zaken die moeilijk gemaakt worden door misterT. Op tv zijn de ondertitels veel te snel zodat de lol er vlug af is. Lzezn gaat tergend langzaam zodat ik een half uur doe over een bladzijde. Computeren is na een uur te vermoeiend.
Enkel wandelen en fietsen bij mooi weer lukken nog redelijk, Als het tenminste niet te druk is.
Nooit had ik gedacht dat het zo'n inpact zou hebben op mijn functioneren. Nooit had ik gedacht een onhandige kluns te worden door de indringer in mijn hoofd. Maar hij is daar en gaat waarschijnlijk nooit meer weg. eeeik zal er mee moeten leren leven...en dat probeer ik hoewel het niet altijd gemakkelijk is om het te doen en na de zoveelste mislukking te zeggen ik ga door.
Ook ben ik de meeste vrienden verloren, niemand zit te wachten op iemand die dikwijls afspraken moet afzeggen, die niets op voorhand vast kan leggen omdat alle dagen niet dezelfde zijn. Zo kom je steeds verder in een isolement terecht ook al probeer je er alles aan te doen.
In het begin krijg je mails, telefoons en ben je no nieuws, na een tijdje haakt men af en blijf je alleen achter met mister T in je hoofd. En dan begin je te piekeren tegen beter weten in, dan komt de eenzaamheid want niemand kan je helpen, je moet het alleen doen.
Vanuit het 'schoon verdiep' is witte rook opgestegen. Gisteren kwam de mededeling dat BDW een bestuursakkoord heeft met cd&v en open vld. Wat het juist inhoud zullen we pas vandaag vernemen en wie de postjes zal bezetten, ook ontzettend belangrijk voor de spelers, is ook nog niet bekend. Hoop voor de antwerpenaren dat het zal meevallen. Dat het een op rechtsgedachtengoed geënt akkoord zal zijn laat zich reeds raden. We lezen het wel binnenkort en de Antwerpenaren zullen het ondergaan.
Veel kans nu dat ook het draconische BAM tracé wordt uitgevoerd met alle voor en zeker nadelen hieraan verbonden. Als ze er aan beginnen gaan we eerst voor een tiental jaar naar wegenwerken en nog meer miserie dan nu op de ring en of het de zaligmakende oplossing is daar zijn de meningen ook over verdeeld.
Binnenkort komt de eindejaars periode er weer aan. Hier heb ik altijd een hekel aan gehad en de laatste jaren zeker. Ik zie er tegen op. alles is uit zijn normale doen. Feesten zal ook niet mijn prioriteit zijn. Heb het veel te lastig met drukte en als ik niet oplet op wat ik eet of drink komt de weerbots steeds enkele dagen later.
Ook de kwistig rondgestrooide wensen, meestal oppervlakkig en meer een verplicht nummer. Deze zijn aan mij niet besteed. Wat moet ik er mee? Gans mijn leven al wordt me goede gezondheid toegewenst en wat koop ik daarvoor? Ik blijf wel zitten met mister T die vroeg of laat toch de bovenhand haalt. Dus hoe goed je het ook bedoelt, een goede gezondheid zit er voor mij nooit meer in. Het blijft bij zo goed mogelijk overleven en (proberen) genieten van wat nog rest en van zij die me na staan.
Donderdag staat er weer een mri scan op het menu en dan weten we of we weer wat tijd gewonnen hebben. Steeds een spannend moment en of je nu wil of niet ongerust ben je op die momenten toch. Ook al probeer je het naar de achtergrond te verdringen.
Straks naar de kinesist. Dochter is weeral chauffeur van dienst want met de fiets is iets te koud nu. Ga nog eens naar mijn nek laten kijken, zit weer een beetje vast en dat resulteerd in lichte hoofdpijn. Vroeger nog last van gehad.
Of er een wxandeling inzit vandaag weet ik niet. Is te zien hoe moe ik ben na de behandeling. gisteren wel even gaan wandelen maar had vergeten mijn geheugenkaartje terug in het fototoestel te steken...geen foto's dus. Iets vergeten gebeurt de laatste tijd trouwens meer dan vroeger.
zoals voorspeld is het deze morgen beginnen sneeuwen. Een sneeuwstorm is het niet geworden. Hier bij ons is een zestal cm gevallen tot nu toe. Op de straten is het enkel nog een waterig papje dat overblijft.
Vanmiddag toch een wandeling gaan maken...hof ter saksen in de sneeuw. Als er dan nog iets ligt, want het is al duchtig aan het dooien bij 2°c hier...
Voor morgen staan de kranten en andere media vol over het weer. Verschillende instanties waarschuwen voor een 'sneeuwstorm' die over onze streken zou trekken. Ik hoop dat het niet gepaard zal gaan met een hoop miserie voor wie zich moet verplaatsen en dat iedereen behouden thuiskomt.
VAB vraag ook om de rijstijl en snelheid aan te passen. In Gazet van Antwerpen heb ik op deze vraag de reacties eens nagelezen. Hieruit blijkt dat we gelukkig beschikken over superchauffeurs die dit niet nodig achten, want zij hebben winterbanden en zijn zo bedreven dat het onmogelijk is dat zij iets voorhebben. En als ze dan toch brokken maken op de weg is het de schuld van degenen die wel hun snelheid aanpasen, niet te pas en te onpas van rijvak wisselen en die de onvergeeflijke fout maken om geen winterbanden te plaatsen.
Raar dan toch dat ondanks al die supperchauffeurs er toch zoveel ongevallen gebeuren in België, dat door het gezwalp ( van het enen naar het andere vak) er elke dag filles ontstaan. Hopelijk houden de meeste chauffeurs er hun hoofd bij en houden ze er rekening mee dat niet elke chauffeur zo 'super' is dan zijzelf en zijn ze een klein beetje tolerant, als het niet teveel inspanning is voor hun ego.
Toch hoop ik dat een en ander niet zo zal zijn zoals de voorspellingen laten uitschijnen. Ook al moet ik er niet door toch denk ik aan degenen die verplicht zijn om op de weg te gaan.
Voor mij misschien wel goed om te gaan fotograferen in het witte landschap.
Vandaag is het het naamfeest van Sint Nicolas. Een hoogdag voor de kinderen die dan hun cadeautje vinden in hun schoen. In onze jonge jaren was dit de dag van het jaar. Wij konden die nacht ervoor niet slapen en elk kraakje in het huis werd aanzien als zwarte piet die door de schoorsteen kroop. 4smorgens vroeg dan zo snel mogelijk naar beneden om een volle tafel met lekkere dingen te vinden en de geschenkjes.
Nu deze dagen struikel je over de sinten die elkaar in elke winkel en straathoek voor de voeten lopen. Vele kinderen vroegen zich af hoe dat kon, er is toch maar een sint? De reclamemakers en winkeliers vonden hier iets op. De hulpsinten. Maar ja, wie is dan de echte? Komt mijn geschenkje dan van de echte sint? Zo zie je maar dat een kinderfeest van vroeger met kinderlijke verwachtingen en naiviteit verworden is tot een commercieel gebeuren.
Wie van de kinderen kent nog het sint nicolaas verhaal? Wie kent het verhaal zowiezo nog? of is het tegenwoordig alleen te doen om de grootste en duurste geschenken en is er geen plaats meer voor kinderdromen?
Trouwens nog zo'n kwakkel als zou de sint uit Spanje komen is ontstaan uit pure commercieële redenen. Hij was bisschop in Myra in klein Azië dus uit Turkije.
Wat nog opvalt vandaag in de kranten, de laatste dagen stonden deze vol met blijde intreden en aankomsten van de sint. Vandaag op de naamdag zelf vond ik nog niets over de Sint. Ja de cadeautjes zijn gekocht, het geld is uitgegeven en de intresse is weg. Op naar de kerstman.
Vanmorgen viel de eerste sneeuw van deze winter hier bij ons. Gelukkig was het net niet koud genoeg om te blijven liggen en konden we vrij goed doorrijden naar het Uza voor de chemo. Alles loopt daar verder zoals gepland en dat betekend binne een week en een half terug een controlescan. De bloeddruk is ondertussen ook weer op een normaal niveau en dus gaat alles weer zijn gewone gangetje.
Thuisgekomen las ik dat we toch geluk gehad hebben met het verkeer. Op een moment stond er meer dan 300km file op de baan, en wij zo goed als niets. het mag al eens meezitten.
en daarmee bedoel ik niet het paard van sinterklaas.
Gans de nacht een opeenvolging van regenbuien en zelfs enkele donderslagen. Voor de rest van de dag beloofd het volgens de weervoorspellers ook niet veel goeds.
Heb daarnet toch even naar de bakker geweest tussen de buien door. Croissants gaan halen voor als iederen hier thuis wakker wordt. Met verse koffie of chocomelk, lekker achter het vuur. Laat dan de regen maar vallen buiten.
Morgen oncoloog. Deze laatste week was niet zo denderend, redelijk last gehad van fibromyalgie opstoot met als gevolg nekpijn en lichte hoofdpijn. Zal het morgen even melden en alles ondertussen warm houden.
We zitten momenteel met een hardnekkige muis. Hoe we daar vanaf moeten raken zonder vergif te gebruiken (want da's gevaarlijk voor poezen als ze de muis vangen) is een raadsel. Ze zit tussen het vals plofond waar de katten er ook niet aankunnen. Tips zijn altijd welkom.
Gisteren tijdens het wandelen langs de spoorweg vond ik een dode buizerd (denk ik toch) Was gekwetst aan de nek en borst waardoor ik vermoed dat hij tegen de bovenlijn van de trein is gevlogen. Spijtig van zo'n prachtvogel die onder andere muizen vangt. en ondertussen is de volgende regenbui hier aangekomen.
net dan toch nog gaan wandelen terwijl het nog droog was. Zoals ik vanmorgen reeds aanhaalde is grijs de hoofdkleur vandaag. Om dan in de sfeer te blijven heb ik mijn foto's ook in '256 tinten grijs' gezet.
Gisteren bij de eerste blik door het raam waren alle daken en auto's bedekt met een wit laagje rijm. De eerste morgen deze winter dat de temperatuur beneden 0°C zakt.
Algauw brak er een winterzonnetje door dat alles een beetje opwarmde en uitnodigde tot een wandeling. Zoals steeds richting Hof ter Saksen. Het lichtspel van de zon en de witte weiden en gazons was naar mijn mening een paar foto's waard.
Vandaag ziet het er anders uit, mistig en koud en overal grijs en grijs. Niet echt uitnodigend om buiten te gaan. Ook spreken ze nog van regen en natte sneeuw voor deze namiddag en vannacht. Of alles dan wit zal zijn morgenvroeg is de vraag.
Tijdens de voorbije begrotingsonderhandelingen werd er vanuit de werkgeverszijden sterk gewezen op de loonkloof met de ons omringende landen. Deze zou naar gelang de bron en de rekenmethode rond de 3 à 6% bedragen. Daarnet las ik echter een intressant artikel over een andere kloof waar zowat elke Belg mee te kampen heeft. nl De energiekloof. Deze zou zo maar liefst 13 % bedragen tov onze buurlanden. Een niet te verwaarlozen verschil me dunkt en ook een zware bedrijfs handicap. Bedrijven en proccessen die een groot energieverbruik hebben zitten op deze manier met een zware kostenhandicap. Ook voor de gewone mens komt dit snel op een pak geld uit.
De vraag is wie er dan van profiteert? Vele van de energieleverancier zijn speleers op europees en soms wereldvlak. Waar zitten dan deze enorme prijsverschillen? Waar is in dit geval de europese unie die zo graag een open markt wil maken. Waarom niet één europese energiepolitiek met dezelfde prijzen? Of wordt dit bewust in stand gehouden zodat europese bedrijven elkaar hiermee blijven doodconcureren. Zo doen ze ook met de lonen.
Op dat laatste vlak loopt nog meer fout. De reden hiervan is dat het ultraliberale bestuur van Europa elke vorm van een sociaal Europa in de weg staat. Zolang er concurentie kan gevoerd worden op sociaal vlak, dus zolang men de mensen die de arbeid verrichten tegen elkaar kan uitspelen zullen dezen de dupe blijven en zullen zij steeds het gelag betalen.
Over 30 jaar gingen er al stemmen op om niet alleen op economisch, maar ook op sociaal vlak een eengemaakt Europa te maken. Hierin zijn de beledsvoerders sterk tekort geschoten met als gevolg dat in Europa het ene sociaal bloedbad het andere opvolgt. Zolang een bepaald soort mens, die enkel aan het eigengewin denkt de boel moet laten draaien zullen steeds de werkbijen hte moeten bekopen.
Een klein positief lichtje is wat ik vanmorgen hoorde, dat bepaalde topfiguren uit de bankwereld (fortis) dan toch verantwoording moeten afleggen en vervolgt worden. Nu die van dexia en consoorten nog ter verantwoording roepen en we zijn misschien een paadje ingeslagen voor enige rechtvaardigheid.
Maar, 't zal op een paar alleenstaande gevallen na wel een utiopie blijken om de gewone 'dommerik' te sussen die gans zijn leven werkt en werkte voor deze fraudeurs en geldhaaien.
Maar ja, meer dan eens zagen kunnen we ook niet, want de echt verantwoordelijken zullen in ons systeem steeds buiten schot blijven.
Maar we leven nog en doen verder zoals we gewoon zijn en eens zagen kan opluchten.
Gisteren en nacht deze nacht bijna niet geslapen. Heb dinsdag een tijdje in 'den trok' gestaan en heb nu last van mijn nek. Hierdoor gaat het slapen niet en lig ik meer te woelen en draaien dan iets anders. Oplossing: goed warmhouden en laten rusten en dan betert het wel, hoop ik. Door die nekpijn kreeg ik er dan ook nog lichte hoofdpijn bij en onbewust maak ik me dan weer zorgen over misterT. Zullen wel zien of het betert en trouwens maandag moet ik toch naar de oncoloog.
Ondanks de mankementjes dan gisteren toch gaan wandelen. Er was een mooi zonnetje dat een gelig licht produceerde. Hierdoor kwamen dan ook de herfstkleuren meer tot leven. Kortom mooi om het fototoestel te laten werken.
Straks een paar boodschappen met vrouw en dochter en dan rustig aan vandaag en genieten van de dag.
Ondertussen is het nu windstil, maar deze nacht en morgen werden de laatste blaadjes van de bomen geblazen. Ze zien er nu een beetje uit zoals ik, kaal met hier en daar nog een bladje. Ondanks de wid toch nog eens gaan wandelen tot hof ter saksen. Ik had het nodig om eens goed uit te waaien. Verder was het vandaag een rustdag. Heb deze week een beetje veel hooi op m'n vork genomen en ik voel dat de grens bereikt is. Dus even rust en morgen naar de kiné. Zal er tegen dinsdag wel terug bovenop zijn.
Na een lange wachttijd kwam er begin deze week dan toch witte rook uit de wetstraat 16. De begroting 2012 was een feit.
Vele speculaties vooraf hadden de politieke gemoederen al danig verhit. Vakbonden, werkgeversorganisaties en bijna alle drukkingsgroepen hadden hun zegje al gedaan over wat niet kon voor hen. Wat er dan wel kon hoorde je nergens, dat bleef een goed bewaard geheim. Waarschijnlijk omdat al deze groepen ook geen pasklaar antwoord hadden dat voor iedereen aanvaardbaar is.
Over de inhoud van het akkoord ga ik het hier niet hebben, daar is al genoeg inkt mee verspilt in alle media.
Waar ik het wel even over wil hebben is het debat in de kamer over de begroting.
Zoals iedereen die af en toe de politiek volgt kon je verwachten dat vooral NVA en met de botte bijl zou inhakken en elk moment zou aangrijpen om de tegenstelling tussen Vlaming en Waal in de kijker te stellen.
Volgens de NVA-ers is het een begroting die vooral gericht is tegen de Vlaamse middenklasse. Dit begrijp ik niet. Hoe kan een Belgische begroting nu gericht zijn tegen een bepaalde taalgroep? Als de Vlaams middenklasse meer zou getroffen zijn dan denk ik dat dit ook voor de Waalse middenklasse telt. Ook de repliek van de eerste minister op j.Jambon (hesp in het Vlaams) dat NVA wel staat te roepen aan de kant maar op bestuurlijk vlak nog niets heeft bewezen was de vinger op de wonde leggen.
We weten allemaal dat NVA het einde van België nastreeft. Een ding weten we echter niet en dat is wat het bestuursprogramma van NVA in dit geval zal worden. Waarschijnlijk veel cadeautjes voor hun Vlaamse middenklasse en de hogere klasse.
Misschien wordt het eens tijd om na te denken of het nodig is om België te versnipperen, om 5 regeringen te hebben in een landje van 10 miljoen inwoners? Een vereenvoudiging in deze structuur en een samenwerking tussen alle Belgen zou ons veel geld kunnen besparen. Maar ja, hoe meer regeringen, hoe meer postjes er te verdelen zijn en hoe meer mensen mee kunnen zitten aan de vetpotten.
Ik hoop een ding dat de mensen eens gaan inzien dat het prediken van haat naar andersdenkenden, anderssprekenden nooit een basis kan zijn voor een gezonde samenleving. Ik hoop dat mensen eens gaan inzien dat er tussen Vlamingen en Walen geen noemenswaardig verschil is. Het zijn enkel partijen zoals NVA en FDF die er wel bij varen. Als men maar lang en veelvuldig herhaald dat de andere slecht is zijn er altijd mensen die het op den duur nog gaan geloven.
Politiekers allerhand, stop met de polarisering en de strategiespelletjes, die dienen de mensen niet die in BELGIË wonen.
Vandaag nog wat verder gewerkt aan de afwerking van het dak. De vernieuwing van de regenafvoerpijpen stond op het menu. Gans de dag eraan verder gedaan, met de vele noodzakelijke rustperioden om het vol te houden. Maar de buizen zijn geplaatst. Normaal was dat vroeger een werkje van pakweg een paar uur, nu heb ik de ganse dag nodig. Toch ben ik er fier p dat het nog steeds kan, ondanks mister T die overal meegaat en mijn energie opvreet. Morgen mischien de dampkap terug plaatsen dan kunnen we terug frieten bakken binnen. Nu gebeurt dat onder het afdak buiten in het half donker. Dus veel heb ik er de laatste weken niet gebakken maar er is verandering op komst...en de kinderen zullen er ook niet boos om zijn.
Veel fototijd is er op het ogenblik niet, altijd maar werken en zien dat alles af geraakt. Wel efkens gaan fietsen om een paar buizenklemmen en een elleboog te gaan halen in den Hubo, waar ze het wel hadden.
Gisteren zijn de koepels geplaatst en is de dakgoot vooraan bekleed met epdm. Nu resten mij nog een paar afwerking klusjes en dan is het klaar.
Vandaag om een paar kleiningheden geweest naar Gamma. Zoals bijna altijd met de helft van het matriaal teruggekomen. Ben ik al een beetje gewoon hier in Beveren. Als je van een artikel, bvb een regenafvoerbocht, een regenbuisklem meer dan twee stuks nodig hebt is de kans groot dat je niet bediend geraakt. Ik had een balkje nodig van 210 cm, wonderlijk dat was er. Ik ermee naar de kassa bleek daar dat je er vier moest kopen!?!? Ik had er verdomme geen vier nodig, ik moet er eentje hebben...dus geen balkje. Steeds hou ik me voor er nooit meer langs te gaan maar dan denk ik telkens weer het is niet ver en misschien heb ik deze keer geluk. Niet dus.
Het rottigste is dat ik altijd een van mijn kinderen, meestal dochter D moet storen in haar studies om met de auto naar daar te rijden. Zolang de chemo loopt mag ik dat nl niet. Als je dan moet vaststellen dat het weer een rit voor noppes was, dan werkt dat op de zenuwen.
Als het morgen redelijk weer is ga ik misschien met de fiets een en ander halen bij Hubo en duimen dat ze mijn gerief daar wel hebben. We zien morgen wel weer.
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
