Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
Ik ben een man en woon in Beveren-Waas () en mijn beroep is onderhoudstechnieker (invaliditeit).
Ik ben geboren op 19/12/1957 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fotografie, light room,politiek, wandelen en fietsen, vooral om in beweging te blijven.
Sinds juni 2011 heb ik vernomen dat ik een hersentumor heb. Na verschillende behandelingen zonder resultaat krijg ik nu Avastin. Ik hoop dat dit aanslaat.
8.15u- wekker loopt af. weer een dag te vullen...waarmee??? zal de dag wel uitwijzen.
Door de venster prikt een schuchter zonnestraaltje, maar buiten is het weer ijskoud. Alles is bedekt met een laagje ijs.
Opstaan, al moe van het idee alleen om weer een zinneloze dag door te worstelen zonder doel, zonder invulling, gewoon trachten de avond te halen zonder problemen.
Elke dag het idee en het voornemen om er iets van te maken, elke dag op dezelfde praktische problemen stuiten, moe, niets meer deftig kunnen, nergens nog echt plezier in hebben door de vermoeidheid en spierpijn.
Steeds mezelf wijsmaken dat deze dag wel beter zal zijn en 's avonds vaststellen dat het weer op niets uitdraaide. Dat is wat klotemans doet met mijn leven, da's wat er overblijft van alles...da's om moedeloos van te worden.
Plannen zijn er genoeg maar steeds, moet ik ze opbergen omdat ik op mijn limieten bots. Steeds moet ik alles weer afzeggen en steeds wordt het dan weer een nutteloze dag in de zetel vol fustratie. Soms ben ik alles zo beu en snak ik naar verandering.
Soms plan ik te gaan wandelen, maar, na het wassen en ontbijten ben ik al zo moe en nerveus dat ook dat weer ik het water valt.
Soms zit ik hier klaar met mijn fototoestel maar dan ben ik weer zo moe en komt er toch niets van.
Je kan zeggen dat ik me moet herpakken, niet mag laten hangen en meer van die goedbedoelde raad. 't stom lijf waar ik in gevangen zit moet ook mee willen. En dat wilt het niet, zeker niet als het zo koud, grijs en triestig weer blijft dat dan nog voor wat extra lichamelijk ongemak zorgt.
Moe, slecht zien en evenwichtproblemen, onhandigheid twijfel, niets dat nog luktwanneer komt er een eind aan? Komt er ooit een dag dat het beter wordt? Ik weet het niet. Doorgaan is echter de nige oplossing om het ooi te weten te komen.
Misschien lukt het vandaag wat beter, Het zou iets warmer worden en de wind zou zo goed als wegvallen...we zullen proberen er een 'goede' dag van te maken.
Bijna twee jaar volg ik dagelijks het blog van Peef (davy) Hij is een lotgenoot van mij die ook ongewenst met een hersentumor zit opgezadeld. Sinds enkele dagen heeft hij zijn blog gestopt. Er kwamen op de reactiepagina enkel nog spam toe.
Ik zal zijn dagelijkse korte berichtjes missen.
Toen ik het nieuwsd kreeg in 2011 dat ik een tumor had ben ik op het WWW gaan zoeken naar lotgenoten. Daar stootte ik dan op zijn blog. Ik heb toen gans zijn verhaal gelezen en ben tot nu elke dag naar zijn blog gaan kijken. Het sterkte mij vooral dat ik niet het enige slachtoffer was van zo'n klotemans. Hij Bleef ook altijd positief en worstelde zich door moeilijke momenten.
Davy, ik wens je nog vele jaren en hoop dat de volgende scans een positief beeld blijven geven. Bedankt om je verhaal te willen delen en zo vele lotgenoten een hart onder de riem te steken. Ik hoop nog van je te horen.
Gisteren en vandaag ontzettend moe. Geen kracht en overal spierpijn. Het ziet er naar uit dat het iets lastiger zal worden om terug 'gewoon' te kunnen functioneren.Een en ander de weerbots van een te drukke week gecombineerd met Temodal en de aanhoudende kou die vooral de oorzaak van de spierpijn is. Wandelen zal er dus weeral niet bijzijn en normaal is dat de enige manier om de temodal goed te vewerken en de moeheid die ze meebrengt te overwinnen. We zullen dus weer veel geduld moeten hebben. Soms is dat om de muren op te lopen (moest ik dat nog kunnen). altijd maar geduld in de hoop op een beetje verbetering en toch steeds ter plekke blijven trappelen...'t is soms moeilijk. Er zijn plannen genoeg, maar een en ander verhindert ze steeds...op den duur zou je alle plannen opgeven.
Maar ja we gaan verder, misschien tegen beter weten in. Er is echter weinig keuze.
Vandaag proberen door te komen en als 't kan wat aan de conditie werken. Maar de weergoden werken weer danig tegen met hun kou en scherpe wind. 'k weet iet of buitengaan wel ao'n goed idee is. 't zal qel eens ten goede keren zeker want soms is de rek van het incaseringsvermogen er een beetje uit.
Gisteren de laatste temodal-inname van de tweede kuur.
Vandaag ben ik moe opgestaan. Niet al te best geslapen en dan daarbij nog de roofbouw door de temodal. en de drukke voorbije week. Ik zal weer alle middelen bijzetten zijn om terug energie op te doen. Als dan de rotkoude ook nog wil verdwijnen want dat is ook een energievreter komt het wel in orde. Misschien wordt het dan mogelijk om nog eens te gaan wandelen, Zelfs mijne kop eens buiten steken zonder hoofdpijn te krijgen van die rotkou zou al een hele verademing zijn.
Maar volgens meteoservices is er beterschap op komst. Zij spreken voor volgende week van temperatuur boven de 10°C. Eindelijk.
Vandaag 1 april, nog weining aprilgrapachtig gezien of gelezen. Buiten de zogenaamde lancering van Google Noose, een zoekmachine op geur en het stopzetten van YouTube . Beiden kwakkels.
Ik ga het vandaag rustig aandoen en er al voor beginnen zorgen dat de resten temodal zo snel mogelijk uit mijn lijf verdwijnen.
Vandaag is de zomertijd ingegaan. Nu nog de 'weermakers ervan overtuigen dat we naar de zomer toegaan en het best eens wat warmer mag gaan worden. Deze nacht was weer een vriesnacht en nu is het buiten nog steeds onder 0°C.
donderdag vroeg ik me af wat er nog allemaal mis zal lopen in de goede (?) week. Ja nog een en ander dus.
Gisteren stonden we op, ik hoorde water lopen terwijl dat niet zou mogen. Bleek dat de vlotterkraan van de toilet deffect was. Kraantje dichtgedraaid en doorspoelen met een emmerke.
Ik wou dan de tafel gaan dekken en bij het openen van de afwasmachine bleek dat al het water nog in de machine stond. Na controle en een paar testjes is het verdikt afvoerpomp werkt niet meer. Deze laten vervangen is bij een oudere machine niet meer de moeite.
Dus we wisten weeral wat te doen.
Samen met R en dochter D als chauffeur dan op pad om alle nodige herstelmiddelen te gaan kopen. Voor de boiler hadden we ook nog een paar aansluitstukjes nodig.
Vlotter gekocht, aansluitingen gevonden en afwasmachine besteld.
Thuis een en ander gemonteerd met de hulp van D. Ik vertel wat er moet gebeuren en zij voert het uit. Dus eigenlijk heeft zij het leeuwendeel van het werk gedaan, merci D-ke. Alles is zelfs vlot verlopen en we kunnen terug naar toilet en ons wassen met warm water!!!
En warm water kan je gebruiken. 't is hier weeral goed gevroren, alles is met een rijmlaag bedekt en de temperaturen zijn deze van een goedwerkende frigo. Wanneer houd dit rotweer eens op zeg???
Tot daar toe geen enkel probleem buiten de gewone bijwerkingen. Bij mij vooral op psychisch vlak. Snel geïirriteerd, moeilijjk functioneren in drukte en nervositeit.
Shit echter weeral, op dinsdag avond begint de warmwaterboiler te lekken. Dat kan ik er niet meer bij hebben.
Proberen slapen dan maar en tot rust komen. Gisteren dan toch een nieuwe boiler gaan halen en de oude afgebroken. Liep redelijk vlot maar was 's avonds totaal uitgeput.
Vanmorgen de nieuwe boiler opgehangen met de nodige moeite enfustratie. Bij het proberen aansluiten bleek dat een van de aansluitingen dan licht beschadigd was en dus niet meer paste.
Nieuw aansluitingske halen zou ik vroeger gezegd hebben en dat is ook zo. Probleem is dat er geen vervoer of iemand thuis is die de stukken hiervoor kan halen. Zal dus voor morgen zijn hoop ik (als de stukken te vinden zijn in de Gamma of Hubo hier in Beveren, wat niet altijd een zekerheid is.
Dus nog een dagje koud water en een kattewasje.
Dan nog alles aansluiten, allé zeggen tegen mijn dochter hoe ze het moet doen en dan hopen dat alles lukt zonder nog meer miserie. Ik wordt er zo nerveus van dat alles altijd moet tegengaan en niets eens normaal kan verlopen. De wet van Murphy is bij ons dikwijls tot de vierde macht aanwezig. Je zou soms alles buitengooien en in een kotje kruipen zonder zorgen of bekommernissen. Maar het zou daar maar eenzaam zijn.
IK haat het om zo goed als niets meer te kunnen, om al mijn handigheid kwijt te zijn en om zo slecht te zien dat alles een onoverkomelijke hindernis lijkt. Dan daarbij nog de rare capriolen die de medicijnen uitrichten in mijn hersenen, die zijn er echt teveel aan, Dan reageer ik wel eens lastig, dan ben ik ongenietbaar en dan haat ik alles om me heen en nog het meest van al mijzelf. Klote-tumor.
Als ik dan in zo'n humeur ben is het beter uit mijn buurt te blijven en kan ik beter niets doen. Maar de dingen die moeten gebeuren spoken dan constant door mijn hoofd, en het leven gaat verder, er zijn nu eenmaal zaken die moeten, waar je niet aan ontsnapt.
Soms heb ik het gevoel dat er iets of iemand is in het universum die of dat me haat en er een pervers genoegen in schept om me te blijven pesten..
Maar 't zal wel allemaal in mijn kop zitten, die muizenissen en andere ongewenste zaken. 't zal wel eens beteren als ik mezelf weer wat in de hand heb na deze kuur en...als ik misschien ooit eens een beetje positief nieuws krijg uit gelijk welke hoek...vandaag kan ik beter maar niets meer doen en gaan rusten met een fijn muziekje voor ik mezelf helemaal gek maak en iedereen rondom mij erbij.
Wat voor vele jonge voetballertjes een sportieve topbelevenis had moeten worden is door het nalatig en onverantwoord optreden van onze ex-jeugdcoördinator uitgedraaid op een totaal fiasco, onze ambitieuze vereniging onwaardig. Het jeugdbestuur van H-RSH ziet zich inderdaad verplicht dit jaar af te zien van haar jaarlijks paastornooi. Het tornooi dat dit jaar voor de 3° maal zou georganiseerd worden en in die korte tijd uitgegroeid was tot een perfect georganiseerd mega-evenement kan dit jaar spijtig genoeg niet doorgaan door het volledig in gebreke blijven van de persoon die verantwoordelijk was voor de voorbereiding en de organisatie van het tornooi. Wij verontschuldigen ons bij deze bij alle verenigingen die reeds hun toezegging tot het tornooi hadden gegeven. Wij hebben ondertussen Dhr. E. Vernimmen van zijn taak binnen onze vereniging ontheven en hem gezien de ernst van de feiten ook de toegang ontzegd tot onze terreinen en accommodatie. Het jeugdbestuur heeft ondertussen de nodige maatregelen genomen om haar werking terug op peil te brengen en garandeert dat volgend jaar het tornooi terug zal georganiseerd worden, de naam en standing van onze vereniging waardig.
Namens het jeugdbestuur H-RSH "
Eindelijk vallen de schillen van voor de ogen van bepaalde leidinggevende personen bij HRSHaasdonk.
Toen ik en met mij verschillend mensen het bestuur vorig jaar waarschuwden voor de persoon die hierboven werd genoemd werden we overladen met alle zonden van Egypte. Wij waren degenen die de organisatie wilden ondermijnen, wij waren de verzuurden hé voorzitter!.
Daarom dat ik het goed vind voor de organisatie dat de ogen eindelijk open gaan en ben ik er blij mee. Niet om de schade diedeze persoon ondertussen aan de club toebracht, maar ik ben blij met het feit dat de leugens en valse beschuldigingen die toendertijd geuit zijn nu in een heel ander daglicht komen.
Persoon in kwestie was oa rechtstreeks verantwoordelijk voor het ontslag van Ronny als jeugdvoorzitter en mijn beslissing om de toenmalige website op te doeken. Dus loontje komt om zijn boontje en zo zie je maar dat paljassen vroeg of laat op hun bek gaan.
Vandaag is het dan eens een mooiere dag Het is nog wel koud met een strakke wind maar in het zonnetje is het aangenaam, en dat zonnetje doet deugd
Kon het dan ook niet later om na de middag even een klein wandelingske te maken
Op de velden vind je hier en daar nog wat sneeuwresten, ik veronderstel dat het nu echt de laatste zullen zijn dit voorjaar of hebben de weermakers nog meer verrassingen in petto?
Deze morgen alles in orde bij de oncoloog. Bloedwaarden waren OK en de behandeling met Temodal loopt verder. Woensdag mag ik aan de vijfdaagse beginnen en dan pas op 22 april terug naar oncologie. Dan nog een kuur en een scan om het resultaat te beoordelen. En ondertussen werken aan de heropbouwvan mijn conditie. Na zo'n lange gedwongen winterstop is daar wel wat werk aan. Alleen opletten dat ik niet te snel wil gaan en me overzet. Ik ken mezelf. Als het dan wat beter gaat zal ik mezelf intoom moeten houden..
Vandaag op controle bij de oncoloog. Als alles goed zit (bloedwaarden) krijg ik mijn tweede reeks Temodal pillekes mee en kan ik terug beginnen slikken voor 5 dagen.
Als dan ook nog de emperaturen een beetje willen stijgen, en het ziet er naar uit dat dit zou gaan gebeuren) dan kunnen we terug beginnen opbouwen naar wat meer actie. Lets get fit zoals een nieuw programma op TV wordt genoemd. Het zal naar goede gewoonte weer een langgerekte reclamespot worden. En naar goede gewoonte zal er weer een ganse kudde het geheel naäpen en bij de eerst grotere inspanning er de brui aan geven. Maar ja 't is het gedacht dat telt en ze moeten de zendtijd toch volkrijgen, ook al is het met geestdodende programma's.
Dat was de kop in de krant. Deze nacht is er weer een pak sneeuw gevallen en bleven de temperaturen ver beneden het vriespunt. Tientallen jaren geleden dat maart nog zo guur en koud was. Ook de aanhoudende noord-poolse winden zorgen er niet voor dat het buiten aangenaam toeven is.
Maar ja zoals altijd met koningen, daar kan je niet veel goeds van verwachten.
Dan maar weer een dagje binnenblijven om hoofdpijn en andere ongemakken te vermijden. En ondertussen hopen op beterschap, vooral wat de temp betreft.
De klasieker Gent-Wevelgem zou gewoon doorgaan. Blijkbaar is het ganse parcour daar sneeuwvrij. Ja ze kunnen het moeilijk afgelasten wegens te duur, zelf de verzekering tegen een afgelasting is te kostelijk. Dan maar de renners in de sneeuw en kou op pad sturen want de commerce moet blijven draaien.
Volgens de voorspellingen van meteo service zou het eind volgende week stilaan warmer worden. Toevallig het paasweekend. Misschien om wat naieve zieltjes naar zee te lokken of zou er dan toch beterschap in zicht zijn?... Ja beterschap, 't zijn nog altijd temperaturen beneden de 10°C dus..hou de zomerkleren maar in de kast.
En op de duur begint een mens een echte zaag te worden, vooral wat het weer betreft, maar als dat rotweer er voor zorgt dat je al weken niet meer kan gaan wandelen omdat je hoofdpijn van de kou krijgt dan vind ik dat ik eens mag zagen... en dat zagen is nog altijd beter dan er ambetant van worden en het opkroppen... Misschien kan ik binnenkort hier eens een paar vrolijke lentefoto's plaatsen, want sneeuw hebben we nu wel genoeg gezien deze winter...en wit,wit,wit is op den duur ook saai.
De tijd waarop Kim De Gelder in en om Beveren vertoefde. Op verkenning, op moordtocht in de Galgstraat.
Soms vraag ik me af of ik hem in die periode niet zelfs ben tegengekomen... Zou best kunnen want toen fietste ik geregeld in die buurt rond, foto's makend en genietend van het mooie landschap daar.
Kim DG zal wel niet veel acht geslagen hebben op dazelfde landschap, die had andere bekommernissen op dat moment. Zo zie je maar dat alles aan elkaar hangt van toevaligheden.
Het hoofdstuk K DG is voorlopig ook afgesloten. Hij wordt een tijdje opgeborgen.
Op TV en in de boekskes staat het momenteel vol van lentereclame, fitnesprogramma's starten om je voor te bereiden op de zomer; en ondertussen is het weer een ganse voormiddag aan het sneeuwen, 1°C en een orenbijtende noord-oostenwind. We zullen ons joggingpakjes en andere kleurige clownspakjes maar in de kast laten en wachten tot de zon schijnt. Staat dan toch al iets minder gek.
Gisteren was ik aan het lezen in een boek van Herman Brusselmans. Daar vond ik dat woord. Sommigen zullen het misschien schokkend vinden, anderen kunnen het woord dan weer smaken. Ikzelf vind het wel ok en kan me ook indelen bij de 'tumoristen' degenen die door kanker getroffen zijn en er ongevraagd een of meerdere tumoren op na houden. Liever dit woord dan een stigmatiserende naam van kankerpatient, dat klinkt zo negatief en hulpeloos.
Vandaag, 20 april2013 om 12.02 begint de astronomische lente. Dus over welgeteld 40 minuten.
Een blik naar buiten doet me er echter anders over denken. met een temperatuur van 1,7°C en al de ganse voormiddag sneeuw wordt het lentegevoel niet opgewekt bij mij. 4tis meer om onder de wol te kruipen met een warme tas chocomelk, wolle sokken en een extra trui.
Weervrouw Gill was gisteren nog zo fier op het drukgebied dat haar naam kreeg. Was het nu hoog of laag drukgebied, 'k zou het begod niet meer weten. 'k Weet alleen nog dat het geen verbetering in petto heeft en dat we opgezadeld blijven met nat, somber en te koud weer. Zels uberoptimist Frank Debosere moet toegeven dat 2013 op weergebied beneden alle peil scoort. Misschien krijgen we een superzomer ????
Vandaag dan maar weer binnen blijven zeker en wat lezen of zo.
Gill blijkt een hogedrukgebied te zijn...zonder dat ze ons mooi weer brengt.
De voorbije dagen gaat het maar stillekens. Steeds moet ik rekening houden met een allesoverheersende moeheid. Alles kost zoveel moeite en lukt dikwijls niet.
Neem daarbij nog de koude en vochtigheid die maar blijft aanhouden. 'T klinkt misschien als zagen over het weer en dat vind ik zelf soms ook. Vroeger maakte dat allemaal niets uit, regende het, ja dan was dat zo, was het koud dan deed je een extra trui aan. Nu is het een ander paar mouwen. Het weer heeft zo'n invloed op mijn functioneren, mijn 'thermostaat' is zodanig ontregeld door alle behandelingen en kwalen dat er geen momenten meer zijn dat ik me echt behaaglijk voel, of ik moet me opsluiten achter de kachel.
Elke temperatuurverandering door bvb van de enen naar de andere plaats te gaan kost een hoop energie , energie die ik zoal te weinig heb op dit moment. Er is alleen de hoop dat het uiteindelijk dan toch eens wat warmer , droger en zonniger zal worden. En dan maar hopen dat de vermoeidheid van de chemopillen ook weggaat en we kunnen ons terug lanceren om te gaan wandelen . Plannen en ideën genoeg maar 'tlijf moet meewillen en das op het moment niet het geval.
Vandaag is het een hoogdag voor de Rooms Katholieke Kerk. De nieuwe paus wordt officiëel aangesteld.
ACW diendt een klacht in tegen NVA'er Dedecker. wegens laster. Direct een reden voor NVA om hun calimero schelpje op te zetten. Beschuldigingen uiten zonder met echte bewijzen op de proppen te komen wreken zich vroeg of laat. Roepen aan de kant, overal verzuring spuien , verandering beloven en dan niets doen is zowat het discours van deze partij. 't is gemakkelijk roepen aan de kant dat alles slecht is en dan verder niets doen, geen oplossing aandragen en zelfs de moed nog niet hebben om te zeggen wat hun bedoeling is. Een bende verzuurde azijnpissers die enkel kunnen teren op het slechtmaken van anderen, Als deze creaturen de toekomst van Vlaanderen moeten uitmaken (waarvan ze zelf 100% overtuigd zijn, hé mr Bourgois , zijn we nog niet aan de nieuw patatten.
Deze week viel in het Vlaams parlement de beslissing om het Antwerpse havengebied met 1000Ha uit te breiden om een volstrekt onnodig saeftingedok te bouwen. Dit gaat gepaard met een vernietiging van vele Ha landbouwgrond. opgeofferd op het altaar van de havenbonzen met mister arogantie Van Peel als voorganger.
En stel dat dit dok er zou komen, en stel dat er dan ooit schepen in komen en stel dat er ooit trafiek zou komen. Wat gaan ze er dan mee doen? Nog meer vrachtwagens op een rij rond Antwerpen. Want een oplossing voor dat probleem dient zich niet aan ondeanks de beloofde 'daadkracht' van de nieuwe Antwerpse burgemeester.
Maar nu genoeg gezeverd over de politieke beerputten en aanverwanten.
'k ga nog wat ranedom surfen en misschien kom ik wel iets opbeurend aan of toch intressant genoeg om even bij stil te staan.
Straks is R terug van de markt en is het weer etenstijd.
ondertussen is hier juist een natte sneeuwbui voorbijgetrokken... leve de lente
Hier in Beveren gaat alles zijn rustige gangetje. Beetje genieten van lezen, computer, foto's bekijken en alles zijn gang laten gaan zonder stress.
Alleen het aanhoudende, te koude weer blijft een domper zetten op de vreugde. Ik snak ernaar om eens onbevangen te kunnen wandelen in een warm lentezonnetje. Dat de koude geen stukken meer uit mijn hooft bijt, dat je naar buiten kan zonder noordpoolkledij.
Dan kunnen we werk maken van de heropleving en de vermoeidheid van de kankerbehandeling te lijf gaan... we zijn in blijde verwachting maar de weerkaarten op korte termijn leren ons dat het nog niet voor morgen zal zijn.
Gisteren gooide een van de boegbeelden van 'Niet Voor Arbeiders, geert boutgois een knuppel in het hoenderhok door uiteindelijk toe te geven dat het bij deze partij enkel te doen is om het rechtse separatisme en dat ze helemaal niet geintresseerd zijn in een samenweking met het andere landsgedeelte. Eigenlijk niet zo'n verrassing. Hun enige bestaanrecht is blijven vitten en hakken op onze zuiderburen. Deze partij kan alleen gedijen in een poel van negativisme en komt dan ook niet verder dan het bekritiseren en afbreken van alles zonder zelf ook maar een oplossing te bieden. Ze willen België splitsen; hoe ze dat gaan doen is een raadsel, met de goedkope uitleg dat het is als in een huwelijk waarbij men scheid als het niet meer gaat zullen ze er niet komen. En wie kan beweren dat het na een scheiding altijd zoveel beter is? Velen zijn hierbij ook van de regen in de drop geraakt.
Ook het vooruitzicht van een onafhankelijk Vlaanderen laat weinig hoop. Als je ziet welk een knoeiboel Vlaanderen maakt van de bevoegdheden die het nu al heeft. Als je ziet hoeveel verspilling er gebeurt door besluitloosheid (zie Oosterweeldossier, waar het plots ijzingwekkend stil is sinds superbart in Antwerpen de plak zwaait. Denk eens aan de erbarmelijke staat van de wegen in Vlaandere, denk eens aan de absurde diaré van regelgevingen, vergunningen enz waardoor alles wat in Vlaanderen gestart wordt verzand in een kluwen van paperassen en rechtzaken.
Laat de politiekers eerst eens bewijzen dat ze omkunnen met dde bevoegdheden die ze nu al hebben in Vlaanderen, laat hen een duidelijk antwoord geven op hoe ze de toekomst zien en belangrijker hoe ze die gaan realiseren en laat hen a.u.b. stoppen om walen en vlamingen, armen en rijken, allochtonen en autochtone tegenelkaar op te zetten. Laat hen er voor zorgen dat er terug verdraagzaamheid komt, dat samenleven een plezier wordt en niet een stijd om elkaar zo snel mogelijk de kop in te slaan.
Laat hen stoppen met de verzuring steeds verder in de hand te werken en te kiezen voor een samenleving waar er voor iedereen een plaaats is die eraan mee wil werken.
Maar of je zoiets gaat bereiken met separatisme, onverdraagzaam heid en het sluiten van compromissen al op voorhand af te wijzen blijft de vraag en of Furher Geert de geknipte persoon is om het 'onafhankelijke Vlaanderen in de goede richting van een verdraagzame maatschapij te lijden valt ook af te wachte.
Er zal nog meer dan een robbertje vuil politiek spel gespeeld worden voor een en ander in de goede plooi valt.
Respect, verdraagzaamhei en solidariteit zouden de hoofdwaarden in een samenleving moeten zijn. Geen van deze vind ik evenwel terug in het populistische NVA discours. (misschien zijn ze er wel maar slagen ze er verdomd goed in ze weg te stoppen...dus ik zal ze nog maar wat het voordeel van de twijfel gunnen tot ze wat meer openheid aan de dag leggen.
't was lang geleden dat ik nog eens wat politieke gal heb gespuid, maar af en toe krijg je zulke oprispingen en nu zelfs Motilium een gevaar voor de gezondheid zou inhouden kan ik de gal maar beter spuien...dan ben ik ervan af en blijft ze niet op mijn maag liggen.
Tot volgende week bij leven en welzijn en hopelijk iets minder moe.
Gisteren namiddag was er nog volop zon en was de temperatuur aangenaam. Vandaag is het vooral grijs met af en toe wat lichte neerslag. Door het wegblijven van de zon voelt het ook heel wat kouder aan. 'k heb dan ook geen zin om vandaag te gaan wandelen. Vannacht niet zo heel goed geslapen, paar keer wakker geworden van de kou op mijn hoofd en vandaag is het energiepeil niet veel zaaks.
'k heb wel de foto's van gisteren in een reeksje gezet. Noemde ze de 'laatste sneeuwfoto's maar toen ik vanmorgen opstond zag alles weer wit. Toch blijf ik ze zo noemen en hopen dat het nu effectief voorbij is met het koude winterweer. Voor volgende dagen voorspellen ze in ieder geval een iets hogere temperatuur ook al zullen we er dan af en toe een regenbui bij moeten nemen.
Vanmorgen naar mijn vaste oncoloog. Een goed gesprek gehad over hoe het nu verder gaat gaan en wat de alternatieven zijn die ik nog heb. Zijn collega had vorige keer half laten verstaan dat deze zo goed als onbestaand waren. Blijkt dat er wel nog zaken kunnen maar het is momenteel de beste optie om de TEMODAL zijn werk te laten doen. Alternatieven zijn er nog in andere chemokuren. Het probleem hierbij kan echter zijn dat dez in België niet worden terugbetaald en al snel enkel honderden euro kosten. Als het zo ver komt zal ik sponsors moeten zoeken want deze bedragen kunnen wij na 14 jaar ziekte en invaliditeit niet zomaar op tafel leggen. In die 14 jaar zijn de reserves opgebruikt en ook onze kinderen moeten nog verder kunnen studeren. Wij hebben spijtig genoeg als echte Belgen geen recht op de steun voor medicatie van het OCMW. Dat is blijkbaar alleen voorzien voor asielzoekers. Ja ' tis maar hoe je het bekijkt. En we hopen dat Temodal zijn werk gaat doen. In ieder geval er zijn toch nog mogelijkheden en zolang er verder wordt behandeld is er hoop en een kans.
Thuisgekomen nog goed nieuws. D moest vandaag haar rijexamen doen...en ze is geslaagd. Ben echt fier op haar. Zo zie je maar dat het bijgeloof niet altijd op waarheid en feiten berust. op de 13 de kan je ook een beetje geluk hebben.
Ben daarjuist nog even gaan wandelen, 't was aangenaam, niet echt koud en de wind was gaan liggen. Van de gelegenheid gebruik gemaakt om enkele 'laatste sneeuw' foto's te maken. Die vind je hier morgen terug want ze moeten nog 'ontwikkeld worden in lightroom. En ondertussen is het tijd om het eten op te zetten. Tomatensoep met ballekes, stoofvlees en friten. Iedereen is thuis en zo kunnen we nog eens samen eten.
Ik ben Eddy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam edsbev.
