Samen met de scheldewijding waren het ook de Doelse feesten. Van die gelegneheid hebben we nog eens gebruik gemaakt om even rond te wandelen in het dorpje. Ook de kerk was open.

Wanneer je even terugkijkt in de tijd en je het dorp Doel van een 15-tal jaar terug herinnerd dan kan je niet anders dan pijn voelen met zo'n vernieling en verloedering van wat eens een van de mooiste polderdorpjes van Vlaanderen was.

Ik hoop nog vele jaren naar het dorpje te kunnen trekken en dat er van de overheid uit eens een duidelijk beleid wordt gevoerd. Dat men uiteindelijk beseft dat het tweede getijdendok geen enkele noodzaak is. Nu al zit Antwerpen met meer dan een verkeersinfarct en als ze de natte droom van sommige machtsgeile politici en havenbonzen waar kunnen maken en de haven nog laten groeien is het helemaal om zeep. Stop met geld te steken in nutteloze projecten zoals het Saefthingedok, de Antwerpse draait nu slechts op een fractie van de capaciteit. Waarom dan nog geld uitgeven aan nog meer overcapaciteiet terwijl België de volgende jaren elke cent tweemaal moet omdraaien.

Stop de waanzin...maar die slogan hangt al tien jaar in Doel en de waanzinnigen (politiek-haven) doen lustig verder, met op kop marjonetten van de Maatschappij Linkeroever.

11-08-2010 om 14:16 geschreven door edsbev