Vandaag de derde temodaldag van deze reeks. Ik heb er nog niet veel 'last' van gehad. De vermoeidheid valt mee.

Gisteren een tourke gaan maken met mijn fiets en met dat mooie weer deed het echt wel deugd. Was wel redelijk moe maar daar zullen de pillen wel voor iets tussenzitten.

Ook de berichtgeving i.v.m. het busongeluk in Zwitserland gevolgd. Ik kan en wil het me eigenlijk niet voorstellen wat zoiets betekend voor een gezin. Een kind verliezen op een dag dat je het terugverwacht van vakantie. En dan de onzekerheid die er was, leeft mijn kind nog, is het dood? Ik kan de getroffenen alleen maar alle sterkte toewensen in de komende tijd. Nu is alles nog nieuw, er zijn hulpverleners, er is aandacht en steun...maar binnen enkele weken zullen deze mensen er alleen voorstaan en moeten ze een manier vinden om met hun verlies om te gaan. Ook de buschauffeurs en begeleiders die omkwamen laten een leegte na bij hun dierbaren, en ook deze moeten hun weg terugvginden. 

Veel sterkte aan al deze mensen.

15-03-2012 om 10:36 geschreven door edsbev