Vanmorgen wakker geworden van het klank en lichtspel dat de natuur deze keer in petto had. Iets voor acht uur, het was nog zo donker als midden in de nacht opgestaan. Een hevi onweer met bijhorende hoos-buien trok over.

Toen ik jong was kenden we ook onweer, maar deze kwamen meestal tijdens zomerse zwoele dagen en niet na een onderkoelde periode van nog geen 15°C. En toch zijn er weersvoorspellers die blijven beweren dat dit allemaal normaal is. Op zijn minst kun je je toch vragen stellen wat er momenteel aan de hand is met het weer. We zitten bijna in de officiële zomer en hebben nog niets dan koude en nattigheid gekend.  We stevenen dan ook af op een van de natste junimaanden met nu al meer regendagen en neerslag dan in een normale junimaand. En deze week zit er geen beterschap in...pompen of verzuipen of mogen we toch hopen op beterschap en krijgen we een zomer???

Dit alles deed me vanmorgen denken aan een song van Bob Dylan:Times They Are a Changing. Hieronder de nederlandse vertaling door Boudewijn de Groot.  We zullen maar zwemmen zeker....

Morgen weer een dagje kliniek om bloedtesten te laten nemen om de paar uur. Hoop dat ik er geraak want met de afspraken loopt het niet altijd vlot en veranderingen in de vervoersafspraken zijn al helemaal niet te doen. Men werkt daar nog met een fax, via telefoon af e-mail kan dat blijkbaar niet...lang leve het digitale tijdperk zou ik zeggen.

18-06-2012 om 09:10 geschreven door edsbev