Beste volgers,
Met veel verdriet moeten wij helaas medelen dat onze pa maandag 27 mei omstreeks 3u is overleden. Na 2 jaar vechten heeft 'klotemans' het uiteindelijk toch gehaald. Papa had enorm veel pijn en dokters konden helaas niets meer voor hem doen. Hij had altijd gezegd dat hij bleef vechten zolang het menswaardig was. De pijn en de heel sombere toekomstvooruitzichten dachten daar anders over...
Hij heeft er zelf nog voor kunnen kiezen om een einde aan zijn lijden te maken. Op zijn vraag, gaven de dokters hem dan morfine tegen de pijn en hebben hem dan op palliatieve sedatie gezet, waarbij hij dan maandagochtend rustig en pijnloos is ingeslapen.
Zoals jullie wel kunnen begrijpen, is al een zeer hectische week geweest. Donderdag is papa in intieme kring gecremeerd.
Ondanks het feit dat we het toch een beetje zagen aankomen, was het toch een shock. We trekken ons op aan de gedachte dat papa niet wou dat we lang zouden treuren om hem en onze levens positief en met een lach verder zetten.
Bedankt om hem gedurende al deze jaren te volgen op deze blog en voor alle steunbetuigingen doorheen zijn strijd.
|