Een ander leven

Inhoud blog

	Kan het bijna niet bolwerken
	Om uit mijn woorden te geraken
	Nooit gedacht
	Als ik al aan een depressie leed...
	Ik probeer
	Weet niet meer waar ik het heb
	Moe, leeg, vreemd
	Niet één maar twee
	Niet zinvol
	Wou dat ik wist...
	Angst en het teneerdrukkende duistere
	Vreemde dromen en niet uitgerust
	Overstuur is vandaag zéér zacht uitgedrukt.
	Gespannen
	Weet niet meer hoe ik het heb...
	de droom vannacht
	beschrijving
	Waarom laat ze niets van zich horen?
	En ze is me zeker niet slecht gezind!
	angsthaas
	Anders
	De koude
	Ik voel me opmerkelijk goed
	De aardbeving en vloedgolf In Japan
	Goed gewerkt..!
	Goed dat ik nog even bedenktijd heb
	Nog steeds verdwaasd maar dàt is toch al uitgeklaard
	De ene wasmachine na de andere
	het op een gillen zetten
	Verdwaasd
	Twijfel en angst
	Ik zal van de aardbol verdwenen zijn...
	Een grote stap...
	Nog steeds de stap niet gezet
	Angst
	een droom
	Het laat me niet los
	Vijandigheid of gewoon afsluiten?
	opname in het dagcentrum
	Zalf op de wonde
	Begin

Zoeken in blog

Een ander leven

het oude leven is voorbij... het nieuwe... daar schijn ik me nog niet in te vinden

21-03-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Niet zinvol

Ik geloof niet dat de angst voor het leven zinvol is... Ik vind hem althans niet zinvol. Maar hij is er wel. En door allerhande problemen wordt deze er niet beter op. Het nergens terecht kunnen voor praktische hulp of raad, het bedrogen worden terwijl je erbij staat waarbij je ook als je het bedrog kan aantonen, geen kant uitkan... Dan komen er nog financiële problemen bij... die het gevolg zijn van fouten die instanties in het verleden maakten... en verder door mijn uitzonderingssituatie waardoor ik doorheen de mazen van het sociale vangnet val. Waar ik voorheen een meevoelende begeleiding had, viel die weg en komt er een begeleiding die niet meer doet dan wat ze moet. Mijn vechtlust is ondertussen weggevallen door het zinloze van het vechten tegen de overmacht, zo voelt het.
Het vertrouwen dat je had in vrienden kreeg gevoelige knauwen... ze zogen je leeg en hielden zich verder bezig met je in je buurt in een kwaad daglicht te plaatsen... door laster. Anderen zwijgen in alle talen... en knippen de weinige leuke zaken samen gemakkelijkheidshalve ook weg uit je leven. Die vullen ze liever in met een 'rijkere' vrouw met 'naam'... ook al heeft die vrouw een familie-vangnet. Je kan niet anders dan het met lede ogen slikken. Ik loste het voor mezelf op door alleen op uitstap te gaan... en dat bevalt me wel... alleen worden die uitstapjes één keer in de week vaak overschaduwd door de zorgen door de financiële hachelijke positie. Toch geef ik de moed niet op... en iedere week probeer ik zo'n namiddaguitstapje te maken.
De eenzaamheid nijpt soms. Vooral in die perioden dat je je zorgen of angsten zou moeten kunnen delen. Zoals wanneer je kind ziek werd en net niet thuis is, jij er niet heen kan... en toch die angst moet opzij zetten om je kind gerust te stellen met ettelijke telefoontjes... of wanneer een boiler het niet meer doet en je bang bent dat een herstelling op jouw rekening zal worden geschreven ook al staat dat niet in het contract... maar je kent de addertjes onder het gras van die verhuurder... Je weet niet wie raad te vragen als het een soort noodsituatie is. En ga zo maar door.
Ook de angst om ziek te worden zit er soms heel diep in... want wiens hulp kan je inroepen om voeding in te slaan, je hond uit te laten...? Verder zuigt het enorm veel energie weg dat je ook de problemen die je kind op school heeft door laks optreden van de administratieve diensten daar, moet oplossen... detecteren... aanklagen of je geraakt door hun nonchalance nog méér in de problemen. En wanneer je kind verder ook nog belast wordt door egoïsme en onrede in haar schoolloopbaan... voel je hoe je benen je niet meer kunnen dragen... van ook daar enorme hoeveelheden energie... want je wil je kind tot steun blijven zijn... het hoofd bieden tegen onrede en onbegrip... ook die waar je kind mee te maken krijgt. Soms is het dan net iets van het goede teveel.

Geef hier uw reactie door