het oude leven is voorbij... het nieuwe... daar schijn ik me nog niet in te vinden
03-04-2011
Als ik al aan een depressie leed...
Als ik al aan een depressie leed wat is dit dan...? Leeg, wat voel ik me leeg. En wat heb lak aan het leven en al wat daarmee samenhangt. Nochtans wàs er een blije dag... al is die verdwenen als een mist die oplost door de zon. Echter de blijheid is niet opgelost door de zon maar door opnieuw een probleem veroorzaakt door een instantie die ongelimiteerd en naar hartelust fouten mag maken. Kinderen van de rekening... wat maakt die mastodonten het uit? Nougatbollen. Ik heb dus even lak aan alles en iedereen... en ik zal blij zijn als er aan deze hele zinloze bedoening een einde komt. Ik heb er even hartgrondig genoeg van. Mag het?
Reacties op bericht (2)
03-04-2011
Dag Lieselot
Ik volg je zo af en toe en merk dat het schrijven zoals voor mij en anderen een hele fijne uitlaatklep kan zijn. iedereen heeft zo in zijn/ haar leven wat moeilijke perioden en loslaten is wel het moeilijkste. heel veel sterkte en hou vol. Het leven is uiteindelijk de moeite waard!
Liefs,
Hetty
03-04-2011 om 21:23
geschreven door Hetty
mee voelen?
En of ik je begrijp. Voor mezelf heb ik het zover gebracht dat ik het alleen vaststel. Het wordt een beetje een droom, maar wel leefbaar.
