|
Die foto wou ik toch nog maken vooraleer
de vreemde vogel een begrafenis zou krijgen of in de pot zou belanden
Dus
sprong ik opnieuw op de fiets en maakte hetzelfde bosritje. Vandaag is er
vreemd genoeg geen wandelaar te zien, hoewel het even mooi weer is als gisteren.
Zaterdag is blijkbaar nog steeds boodschappen- of autowasdag, denk ik.
Leo C is in de boomgaard aan het
werk, maar hij weet ondertussen dat de gecrashte vogel een frankolijn is : een Zuid-Afrikaanse fazantachtige.
Hoogstwaarschijnlijk werd die voor de jacht uitgezet, omdat dit met inlandse fazanten
verboden is. De klauwen waren bijgeknipt, zodat hij niet kon scharrelen naar
voedsel en dus van voederplaatsen afhankelijk zou zijn, waar hij dan weer
gemakkelijk geschoten kon worden. Dat verbod geldt alleen voor inlandse fazanten,
maar exoten zoals deze frankolijn mogen dan weer niet ingevoerd worden. Hoe
daaraan ontsnapt is, is een ander raadsel
Mijn pietje zit dan ook nog eens
goed in het vlees en tenzij ik hem zou opeisen, zouden ze hem aan een
vriend/kok geven om te bereiden.
Ik heb alleen de fotos mee naar
huis gebracht, want met zon vogel leeghalen en pluimen heb ik op één enkele kip na- geen
ervaring. Die kip van destijds was trouwens zo taai als leder, hoewel het een
jong dier was. Waarschijnlijk had ik ze te snel na de slacht klaargemaakt. Dus
hoop ik dat die kok mijn frankolijn op een smakelijker manier op tafel zet.
Hierbij dus de plaatjes... 
 
|
