Vandaag
wonen we precies drie maanden in ons nieuwe nest .
Zes maanden lang hebben we
gewerkt als koelies om het hier samen met een vriend- totaal te renoveren.
De
elektriciteit, die totaal vernieuwd moest worden, het bezettingswerk en het
plaatsen van nieuwe ramen werden door gespecialiseerde firmas uitgevoerd, maar
al de rest deden we zelf en dat was nogal wat : uitbreken van vloeren, één hele
muur en een monumentale schouw. De oude keuken, badkamer, douchekamer,
ingebouwde vestiairekast, binnendeuren en -kaders werden eveneens uitgebroken en weggebracht naar het
kringlooppark. Ons oude aanhangwagentje heeft gouden diensten bewezen, want in
totaal is er zon 6 ton puin en afbraakhout mee vervoerd en -voor zover het niet
door de leverancier werd aan huis geleverd- ongeveer evenveel gewicht aan nieuw
materiaal terug binnengebracht. Het chappen, vloeren, betegelen, monteren en
plaatsen van keuken- en badkamermeubilair, afschuren, schilderen, denken,
plannen, aankopen
verliepen over het algemeen zonder hindernissen. Vooral de
kunde en adviezen van onze klussende vriend waren van onschatbare waarde. Ook onze ouder
wordende lijvekes hebben dat goed gedaan, hoewel het naar het einde toe hoog tijd werd dat we wat rust kregen, maar : het
resultaat mag gezien worden. Zowat iedereen die we nu ontmoeten vraagt ons of
we het wel kunnen gewoon worden in deze totaal verschillende omgeving. We komen
immers uit een groene, zeer rustige omgeving in de Noorderkempen en wonen nu in
een gebouw in de stadsrand met 12 verdiepingen, waarin 100 appartementen. Wij
kunnen telkens uit de grond van ons hart verzekeren dat wij ons hier zó intens goed
voelen; dat zeggen we zelfs meerdere keren per dag tegen elkaar. Dit is de
juiste beslissing op het perfecte moment geweest : we waren in staat om
nog zeer veel zelf te doen, waardoor we de kosten konden drukken en het
appartement helemaal naar onze zin afwerken. Het gebouw heeft alle voor ons
nuttige diensten in de directe omgeving, is zeer rustig en qua groen missen we
niets ! Vooraan, waar living en keuken liggen, kijken we uit op een plein met oude bomen, die
vooral in de zomer de gebouwen aan de overzijde camoufleren en aan de
achterzijde, waar de slaapkamers liggen kijken we uit op het groene gebied van
de universiteitscampus. Middelheimpark is vlakbij : "onze" prachtige tuin, die we
niet zelf moeten onderhouden!
Als ik straks weer toneelrepetities heb, kan ik
met de fiets of tevoet naar Dionteater, want het is slechts 2 km hiervandaan. Zus
Jeske woont om de hoek en mijn ouders eveneens op 2 km. Zelfs de kleinkinderen
wonen zoveel dichterbij, zonder daarbij
hun ouders te vergeten natuurlijk.
Komt het door de rust na al dat zware werk? In elk geval verkeren we na drie
maanden nog steeds in een euforie om onze mooie nieuwe woning. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
|