|
Een uurtje geleden kreeg ik bericht van Herman, dat hij veilig in Genève is geland.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Alles voor acht uur s ochtends heet bij ons voor dag en dauw.
Voor dag en dauw dus, bracht ik hem al naar Wijnegem, waar hij met zijn 2 medereizigers had afgesproken om verder naar de luchthaven te rijden.
Over die luttele 14 kilometer van thuis tot Wijnegem deden wij in de ochtendspits 40 minuten.
We prezen onszelf eens te meer zalig met ons pre-pensioen, nu we aan de ratrace niet meer moeten deelnemen.
Helemaal in mijn eentje, snik-snik, was ik op een kwartiertje al terug thuis en ondervond dat voor dag en dauw toch ook enkele voordelen heeft : tegen de tijd dat je normaal opstaat heb je het huis al aan kant, beddegoed is verschoond en de post(van gisteren) is nagezien.
Helaas heb je dan ook uren vroeger honger.
Mijn tussendoortje moest er al zeer vroeg in de ochtend aan geloven en om kwart voor twaalf was ik niet meer te houden : soep en bokes! Soep en bokes, of ik scheur!!!
Tot zondag ben ik mijn eigen baas.
Ik mis mijn lief al, maar toch is het even een luxe : alleen maar aan mezelf moeten denken.
Morgen naar een gezellig verjaardagsfeest : dat zal wel lukken, ik ben er op uit, zèlfs in mijn eentje want natuurlijk ben ik daar niet alleen.
En zondag komt hij al terug.
k Moet er van profiteren! Toch waar zeker?
|
