xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Nee, deze titel slaat niet op onze bloggersbijeenkomst, tenzij je natuurlijk ons gesprek meetelt over de oorzaken van een chronische stijve nek vanaf de babyleeftijd
Jaja, er worden daar zware themas aangesneden op onze eerste vrijdagen ! J
Of er nog veel ander leerzaams werd besproken, kan ik niet zeggen, want ik moest de vergadering vroeger verlaten om te gaan babysitten.
Frauke was jarig en daar hoorde een romantisch etentje met Wout bij. Met twee babys in huis kan het deugd doen om er eens even helemaal tussenuit te zijn, zeker wanneer die kindjes pas windpokken hebben gehad.
Dario is er al bovenop, maar kleine Maura staat nog vol, zelfs op haar oogleden zitten blaasjes.
Ik was maar al te gelukkig dat ik enkele uren voor de kleintjes mocht zorgen en heb me geweldig geamuseerd.
Het was bijna etenstijd toen ik aankwam.
Er was vanalles eetbaars in huis en Wout had gezegd dat er brood genoeg was.
Voor Dario en mezelf was er soep. Ik ging op zoek naar brood om erbij te geven, doorzocht alle keukenkasten minstens driemaal, ging zelfs in de garage kijken maar vond niets.
Ten einde raad vroeg ik aan 19 maanden oude Dario tegen beter weten in waar het brood was
.
Hij reageerde niet. Ondertussen liep ik te mompelen Hoe kan dat nu
waar zitten nu toch die boterhammen?
Zegt ineens die kleine kadee: Botejam! en wijst naar de oven.
En ja : in de (koude) oven lag volop brood en sandwiches.
Het manneke heeft al een vrij grote woordenschat, maar soms was het toch wel even nadenken wat hij bedoelde. Jade noemt hij Tati en Danku wordt Tatu, wat tot verwarring leidde toen hij naar mijn soepkom wees en Tatu zei.
Ik dacht dat hij bedoelde dat dit de kom van Jade was, maar na nog enkele dwingende Tatus begreep ik dat hij daarmee eigenlijk Danku, Mamie, ik zou graag uit uw kom eten wilde zeggen, hoewel hij juist dezelfde soep in eenzelfde soort kom had, alleen met een kleinere lepel.
Hij is dol op liedjes en probeerde direct mijn zelfgemaakte muziekjes mee te zingen, ondertussen al even gekke dansbewegingen makend als Mamie.
Alleen kleinkinderen die het nog niet kunnen navertellen krijgen mijn wild ge-shake op onnozele zelfgemaakte liedjes te zien. Maar die vinden dat dan ook geweldig!
Iets over zeven lag hij in zijn bedje en afgezien van een hoestje nu en dan, heeft hij zich niet meer laten horen.
Al vanaf het moment dat haar ouders de deur uit waren, was Maura wakker en dat liet ze ook horen : ik liep constant van de keuken naar haar bedje in de living. Zodra ze me zag stopte ze met huilen en tracteerde me telkens op een brede glimlach en gefrazel, maar elke keer dat ik haar tutje gaf en me omdraaide herbegon het wenen. Later hoorde ik van Frauke dat zij haar in zon geval in het relaxzeteltje in de keuken bijzet. Ik dacht dat ze eigenlijk nog verder hoorde te slapen tot het weer etenstijd voor haar was, bovendien had ze ook last van die pokjes : jeuk denk ik, want toen ik er wat druppels voor gegeven had, viel ze even later toch in slaap, om pas voor haar eten weer wakker te worden.
Ondanks de kinderziekte is het een blij en gemakkelijk kind. De afgekolfde melk drinkt ze even gretig uit het flesje als rechtstreeks van de borst.
Toen brak het moment aan, waarop ik voor de eerste keer haar luier mocht verschonen. En het moet gezegd : ik heb er eer van gehaald! Het is toch altijd verdienstelijker als de kwantiteit de moeite is om er een nieuwe pamper aan te besteden.
Toen al die plooien schoongemaakt waren en ik met de linkerhand haar voetjes optilde, met op de rechterwijsvinger een dot zalf om het gebied in te smeren, vloog de zalf bijna weg door een geweldige wind uit dat klein poepke, als een reuzenzucht! Ik schoot in de lach en dat klein ding van pas drie maanden schàterde gewoon !
Ons Maura is een rubensengeltje : als je naar haar dikke billekens kijkt dan zou je zweren dat haar mama pure room produceert.
Wij hebben nog een stuk van de avond gezellig gebabbeld. Zij zei Prrrrrrrr , ghaghagha, ghoeghoe en chchchchrrr. En ik kon dat alleen maar bevestigen en er werd heel wat gelachen.
Wij verstaan elkaar prima, mijn kleindochter en ik.
Toen haar ouders heel ontspannen terug thuiskwamen lagen allebei de kleintjes rustig in hun bedje te slapen. Niks dan peis en vree in huis.
|