Dit is allang geen dagboek meer.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Ik heb het gevoel dat ik het niet meer kan, schrijven Als ik dat al ooit kon.
De inspiratie is weg en de goesting is weg, hoewel er genoeg gebeurt, maar ik krijg het niet meer in een vorm gegoten.
Daarom is het beter dat ik dit blog afsluit.
Misschien komt de zin om de draad weer op te pikken nog wel eens terug, maar ik kan nu best helemaal afsluiten in plaats van die halfslachtige en karige berichten van de laatste tijd.
Dank aan ieder die dit blog trouw, of zelfs maar af en toe bezocht en grappige of meelevende reacties plaatste!
Langs deze weg stuur ik een hartelijke virtuele knuffel aan al mijn lieve lezers.
Reacties op bericht (11)
02-07-2010
Ben zelf...
... redelijk onregelmatig tegenwoordig en het heeft niets met de overgang te maken, maar met bloggen. Het lezen spaar ik ook op voor dagen zoals nu, als het te warm is om met je wimpers te wapperen. Allez ség! Laat dat hier maar efkes bezinken en als ge weer goesting krijgt om te schrijven, begint ge er gewoon terug aan. Ik zet u efkes bij "slapende" blogjes, dan kan ik altijd eens door de spleet van de deur komen kijken of ge nog niet wakker zijt. Gelijk bij mij kleindochters als ze komen logeren...
02-07-2010 om 12:54
geschreven door Affodil
06-06-2010
oei
Het was de bedoeling om dat in versvorm neer te zetten maar er is iets misgelopen, denk ik; Op mijn blog staat het nochtans mooi opgelijnd!! Maar je zal wel weten wat ik bedoel! Liefs
06-06-2010 om 22:13
geschreven door Natoken
Ooit zal je dat wel eens lezen...
Als afsluiter van jullie geslaagd "huwelijksverjaardagfeest" even een reflectie..
Verstrengeld, twee paar handen
als worteltronken die verweven zijn,
en in de glooiing van beide palmen
kronkelt zich de levenslijn.
Het bloed in blauwgekleurde aderen
wordt gestadig voortgestuwd
op 't suizend kloppen van twee harten
wanneer de onrust wordt geluwd.
't Tastbaar voelen van grote waarden
als troost of vertrouwd liefdesspel,
zonder woorden, zonder aarzelen
na al die tijd kennen ze elkander wel
We hebben samen met jullie genoten!
06-06-2010 om 22:11
geschreven door Natoken
31-05-2010
wat krijgen we nu !?
Ik ben het eens met alle reactie's hierboven, maar ik heb tegenwoordig zo'n moeite met teveel definieve afscheids, word er té melancholisch van,
alleen al je moemoe's mijmeringen, zeg alsjeblieft nooit, nooit meer.
Ik was zeer onregelmatig met lezen, maar genoot er elke keer van !!!
hollandse tineke bij het dunne duintje.
31-05-2010 om 00:46
geschreven door tineke landman
07-03-2010
ach
wie heeft dat nooit, 'n dip, de blues, zogauw de zon zich weer laat zien gaat dat wel over, de winter duurde te lang, daar wordt 'n mens sjagrijnig van, laat het maar even bezinken, maar bij de blogmeetings verwachten we je wel hoor, waag het niet ons te laten zitten.
07-03-2010 om 23:09
geschreven door Myette
tot binnenkort ?
Laat je me het weten als je terug opnieuw begint ? Ik ben hier beginnen lezen bij het verhaaltje van dat meisje op de bus richting Kempen, dat is me toen zo goed bevallen dat ik toch tweemaal in de week "langskwam" nu door het vertrek naar Frankrijk voor enkele weken kom ik eens een week niet "piepen" en dan lees je zoiets...
07-03-2010 om 16:38
geschreven door Belle & co
04-03-2010
Spijtig!
Ik kwam toch altijd kijken en lezen en ik zal je relaas missen.
Warme groet.
Michelly
04-03-2010 om 23:32
geschreven door Michelly
03-03-2010
..
Ach ja, het zat er wel aan te komen.
Groetjesd.
03-03-2010 om 23:35
geschreven door ludovikus
*
Dat je een bezige bij bent staat buiten kijf. En dat daardoor de tijd om te bloggen er dan bij inschiet staat ook als een paal boven water. Maar niemand die jou vertelt hoe vaak en wanneer je moet bloggen! Dat bepaal je helemaal zelf. Maar als je er echt geen zin meer in hebt, als dat de ware reden is, dan moet je inderdaad stoppen. Een blog mag geen juk worden. Ik hoop dan wel dat je nog naar de bijeenkomsten komt, want je dubbel moeten missen zou ik dubbel zo erg vinden.XXX
03-03-2010 om 18:10
geschreven door Petra/Huismusje
wat is dat hier???
Ik denk dat we rap terug naar huis moeten komen lieve Paz, want inderdaad ik zit met hetzelfde gevoel als Bojako. Maar het is jouw ding en niemand kan je dwingen maar toch spijtig!! Hé ja, zijn ze vandaan geweest voor die zetels??Kwestie van te weten of we volgende week al binnen kunnen ( smile). Een warme knuffel en kus en kopje niet laten hangen hé lieve Paz!!!
03-03-2010 om 14:48
geschreven door Natoken
..
allez gij, dagboek, maandboek of jaarboek...met een blog doe je toch wat je wil. Als je het echt afsluit kan je nooit je ei meer kwijt. Doemme toch. Ik krijg het gevoel dat er meer aan de hand is, ge gaat me toch niet vertellen dat ge alleen nog maar Mahjong gaat spelen op Facebook zeker? Bij mij lukt het tegenwoordig ook niet meer om op regelmatige basis te schrijven, maar dat komt nog wel goed hoop ik.
Je komt vrijdag toch nog naar onze bloggers middag hoop ik????? veel kuskes van een zich in het haar krabbende Bojako
Ik ben een vrouw. Paz, de naam die ik kreeg bij mijn geboorte, betekent "vrede". Beter kon ik het mij niet wensen. Herman is de schat waar ik al 43 jaar lief en leed mee deel. Samen kregen wij in die tijdspanne 3 zonen, 2 schoondochters, 2 kleindochters en 1 kleinzoon . Die zijn altijd welkom in ons nest in de rand van Antwerpen. Mensen, theater, natuur en taal staan bovenaan mijn lange lijst van interesses.
