|
Geloof het of niet : ik vind de
tijd niet om te schrijven. Terwijl : als ik effectief gauw wat zou intikken er
altijd wel een gaatje zou zijn, maar die schrik voor het witte blad is en
blijft steeds aanwezig, en bijgevolg ook het uitstel, hoe graag ik dit ook doe
Ik
weet het : ik ben een raar geval.
En àls ik nu dagelijks een
kleinigheid zou schrijven, dan onthield ik natuurlijk ook beter wat er allemaal
gebeurde. Maar goed, hier volgt een rommeltje van een weekoverzicht :
Kleinzoon werd vijf jaar, wat
naar behoren gevierd werd bij hem thuis met ouders en grootouders, s
anderendaags zaten we alweer aan de feesttafel ,bij vrienden ditmaal. Dat waren
gelukkig al twee prettige en stressloze dagen, maar eens thuis ben ik het merendeel
van mijn vrije tijd met mijn toneeltekst
bezig geweest. Vanaf zaterdag kwamen de 2 jongste kleinkindjes logeren, terwijl
hun papa en mama met de motorhome naar een tweedaagse loopwedstrijd in de Ardennen reden. Het weer wilde vorig weekend niet echt
mee, maar de kindjes hebben zich geamuseerd en hun gewillige papie en mamie
flink afgebeuld. Zondag was het opendeurdag bij de gemeentelijke brandweer.Er
stonden springkastelen, een trampoline, een schminkstand, een blusoefeningspel,
de kinderen mochten met een van die grote rode brandweerwagens meerijden, er
was eten en drinken : we hadden er geen kind aan
Dit was de tweede maal dat ik me
verbaasde over hoe geduldig kinderen in de rij willen wachten om geschminkt te
worden. Het duurde drie kwartier vooraleer onze kleintjes aan de beurt waren en
ik hoorde geen zuchtje of klacht.  Spiderman en K3
vlogen nadien als een
opgedraaide veer het springkasteel in. 
Maura kwam wel om de paar minuten heel
bezorgd vragen of haar glittertjes er nog op zaten en ze wilden allebei met hun
schmink gaan slapen om het s anderendaags aan hun ouders te laten zien. Dario
veranderde de volgende morgen van gedacht: bij hem mocht alles afgewassen
worden, maar bij Miss Glitter moest ik dan weer heel voorzichtig zijn om nog
wat te kunnen bewaren. Gelukkig merkte mama de decoratie dadelijk bij haar
aankomst op!
Na hun vertrek hebben we de rest
van de bovenverdieping aangepakt : er moest nog een kamertje en de overloop
gevloerd worden. Hoewel goed gevorderd moesten we het werk een dag staken,
omdat Herman dinsdag naar Duitsland moest voor een vergadering. Dat werd dan
weer een studiedag voor mij en omdat het droog bleef, moest het gazon er ook
nog eens aan geloven. Voordeel van deze natte zomer : het grasveld ligt er
einde augustus prachtig groen bij.
Woensdag : verder vloeren,
plinten plaatsen en spleetjes vullen. Geradbraakt maar zeer tevreden met het
resultaat s avonds in de zetel ploffen en tv kijken. God, wat zijn er al veel
van die dikke spinnen! Ik zie er elke dag wel een door de living rennen. Normaal,
want de tuindeuren staan hier haast altijd open.
Donderdagvoormiddag : eerste
schooldag, die mijn wandelvriendin en ik vieren met onze klassieke 8-km toer
rond de trappistenabdij. Het was heerlijk wandelweer! Namiddag : in de tuin met
mijn toneeltekst en toegegeven : ook met de nieuwste Humo. Avond : eerste
repetitie van dit seizoen. Ik had geen flauw idee hoe het (tekstkennis) zou
gaan in samenspel met de twee andere speelsters. Het viel mee : We hebben enkel
het eerste bedrijf gedaan en haha!- daarin heb ik niet zoveel tekst. Ik zet
me al schrap voor maandag : deel twee! Dat is een stevige boterham voor mij.
Vrijdag. De beslissing was
gisteren al gevallen : de barbecue voor ons Voke zijn 88ste
verjaardag zal toch niet bij ons doorgaan, omdat de weersvoorspelling bar
slecht is. Ik zat er al ruim een week mee in mijn maag
een veertigtal
familieleden, dat is een hele aanpak , zeker als je je nog niet helemaal OK
voelt. De nasleep van de zomergriep speelt me nog parten : hoest, stemprobleem
En
dan die grote tent opzetten, tafels, stoelen, glazen en servies afwassen en
klaarzetten, desserts maken, dranken koelen, alles met het risico dat de regen
de hele namiddag naast de tent en de pergola kletst en de aanwezige kinderen
niet in de tuin zouden kunnen spelen
Ik zag het dit jaar echt niet zitten. Ook
al grillen mijn schoonbroers en bereiden 2 zussen de slaatjes voor. Gelukkig
zagen mijn ouders in dat het in de voorspelde omstandigheden niet ideaal zou
zijn om het hier te doen. Mijn voorstel om allerlei hapjes voor te bereiden en
taarten te bakken werd dadelijk aanvaard en het zal dit jaar dus een drink in
hun huis worden, waar iedereen binnen plaats kan vinden. Vrijdagavond reden we
weer maar eens richting stad naar een optreden van de Vaganten, een groep die
luisterliedjes zingt en waarbij neef Chris basgitaar, dwarsfluit en
mondharmonica speelt. Het werd een heel aangename avond.
Ziezo : we zijn bij zaterdag
gekomen. Voormiddag boodschappen, namiddag taarten bakken, rijstpap koken (=
voke zijn lievelingsdessert), kleine worstenbroodjes en minipizzas maken, die
dan morgen nog even in de oven mogen. Het staat nu allemaal koel. Mijn biscuit
is niet zo mooi gerezen als gewoonlijk
het zij zo.
Morgen moet ik die nog
versieren en dan zorgen dat het allemaal ongeschonden in Edegem geraakt. Ik ben
geweldig opgelucht dat de zaak op deze manier opgelost is, zus Greet zou nog
scones bakken en Jeske maakt wraps. Er zal daar niemand met honger buitengaan.
|
