Opgetogen nam ik het dikke pak mee
naar huis, met de plechtige belofte het na gebruik persoonlijk aan onze costumière
terug te bezorgen.
Sms naar Adam : Echte soutane
gevonden! Laat maar weten hoe ze naar Holland moet.
Adam speelt binnenkort een
pastoor uit de vorige eeuw en omdat het Miertheater uit Schagen (Noord-Holland)
niet over zulk priesterkleed beschikt, had ik voorgesteld om eens bij ons
Dionteater te informeren. Een culturele
uitwisseling zou ik het nu niet direct noemen, maar een mens moet ergens
beginnen, nietwaar?
Sms van Adam , die zich duidelijk
al helemaal in zijn rol inleeft : Halleluja!
Toen ik het kledingstuk eens goed
bekeek was mijn eigen halleluja er
eentje in sourdine...De soutane was authentiek, dus minstens vijftig jaar oud
en hoogstwaarschijnlijk nog enkele decennia meer. Vele kleine reparaties, en
één ontbrekend knoopje daargelaten, ziet ze er vanop enige afstand zelfs nog
redelijk goed uit. Ik stelde vast dat er een extra zoom ingestikt was, die ik
fluks lostornde tot de oorspronkelijke lengte, aangezien Adam qua
lichaamslengte een echte Nederlander is. Bij alle authenticiteit zijn er met de
jaren ook ettelijke liters authentiek pastoorszweet en evenveel
toneelpastoorszweet (minstens even straf) in die doorleefde dracht getrokken
Costumière Michke had wel gezegd
dat ik de soutane best wat zou laten luchten, maar dit probleem zou met luchten
alleen niet opgelost geraken. Menselijke transpiratie blijkt het hardnekkigste
parfum
die soutane hing daar al jaren ongebruikt en toch nog zo doordringend
rieken!
Mijn ventje zei : Zeg maar dat
ze die in Holland nog eens naar de droogkuis brengen. Maar ik moést trachten er
eerst nog wat aan te doen. Het waardige maar stinkende kleed werd in de tuin
opengehangen en ik ging met een Febrèze-verstuiver ten aanval op de oksels. Na
enkele vergeefse veldslagen en wegens gebrek aan munitie liet ik de overmaatse
vleermuis dan maar enkele uren uitwapperen. Misschien moest ik kwaad met kwaad
verslaan? Ttz : een sterke geur met een andere sterke geur overtroeven?
Het sterkst geurende in onze tuin
is rozemarijn, dus sneed ik hele bosjes af en stak ze met wasknijpers als
bosjes groene okselharen vast in de armuitsnijdingen.
Drie dagen hangt de soutane nu al
uit te waaien.
Zeven keer haalde ik ze voor de regen al heen en weer uit de tuin, onder het
afdak en terug, want ik denk niet dat het goed is om ze nat te laten worden.
Liefst van al zou ik ze natuurlijk in de wasmachine steken om ze eens lekker
helemaal op te frissen, maar dat durf ik niet. Vandaag heb ik de rozemarijn
weggehaald en een buske Rexona op het rampgebied verstoven en nu begint het precies
toch iets te beteren
|