Links op de foto de vlag en rechts het wapen van Hindeloopen. In de lichtkrant het eerste couplet van het volkslied van Hindeloopen. Hindeloopen ligt in het ZW van de provincie Fryslân aan het IJselmeer en is één van de Friese elfsteden. Het heeft een rijke cultuur historie, een eigen dialect en een bijzondere eigen klederdracht. Sinds 1225 was Hindeloopen een zelfstandige gemeente. Met de herindeling van 1 januari 1984 verloor Hindeloopen haar zelfstandigheid. Samen met Hemeleumer Oldefaert. Stavoren en Workum vormden ze de gemeente Nijefurd. Per 1 januari 2011 fuseerde Nijefurd met de gemeenten Bolsward, Sneek, Wûnseradiel en Wymbritseradeel tot de gemeente Sudwest Fryslan.
Hoe kom ik Hindeloopen
Per boot via het IJsselmeer. Met de trein via de lijn Leeuwarden-Stavoren. Voor een route over de weg klik op onderstaande link van ANWB routeplanner en de weg naar Hindeloopen wordt u gewezen.
Hierboven de vlag en het wapen van de gemeente Súdwest Fryslan. De gemeente Súdwest Fryslan is op 1 januari 2011 ontstaan uit een fusie van de gemeenten Bolsward, Nijefurd, Sneek, Wûnseradiel en Wymbritseradeel. Súdwest Fryslan is gelegen in Zuid West Friesland. De gemeente heeft cica 82.000 inwoners en een oppervlakte van 815,97 km2 , onderverdeeld in 433,09 km² land en 382,88 km² water. Hiermee is het qua totaal oppervlakte de grootste gemeente van Nederland. Als enkel naar de landoppervlakte gekeken wordt moet het de Noordoostpolder laten voorgaan. Voor meer over de gemeente Sudwest Fryslan verwijs ik graag naar onderstaande gemeentelijke website.
"Er bestaat geen enkele reden om niet gelukkig te zijn, maar we bedenken wel duizenden excuses. " Auteur: Bert Hendriks *** "Niets is linker dan voor rechter spelen." Auteur: Carla Pols *** De eerste dode in elke oorlog is het gezond verstand." Auteur:A. den Doolaard, schrijver. *** "Van een schouderklopje is nog nooit iemand geblesseerd geraakt." Auteur:Leo Beenhakker, voetbaltrainer. *** "Verschans u in tevredenheid, want dat is een onneembare vesting." Auteur:Epictetus *** "Dromen kan een mens alleen, maar leven kan hij slechts met anderen." Auteur onbekend *** Wees een zonnestraal, je medemensen hebben er behoefte aan." Tegeltekst *** "Ik mokte omdat ik geen schoenen had, totdat ik een man tegenkwam die geen voeten had." Chinees gezegde *** "Zo lang ik leef wil ik sterven van geluk." Auteur: Harrie Jekkers, Nederlands cabaretier en schrijver *** "Wat u weggeeft, verliest u niet." Auteur:Pater Henry de Greeve, Nederlands katholiek priester *** "Het is beter een kaars te ontsteken dan te klagen over de duisternis." Chinees gezegde *** "Wie slechts droomt over morgen, verspilt vandaag." Auteur:Billy Joel *** "De kleinste daad van vriendelijkheid is meer waard dan het grootste voornemen." Auteur: Onbekend *** "Het goede woord op het juiste moment is als een gouden appel op een zilveren schaal." Bijbeltekst *** "Van een schouderklopje is nog nooit iemand geblesseerd geraakt." Auteur:Leo Beenhakker *** Er is maar één religie. Dat is de liefde. Eigen spreuk *** "Dromen kan een mens alleen, maar leven kan hij slechts met anderen."Auteur onbekend *** "Laat Kerstmis gebeuren diep in je hart, opdat de liefde moge branden als een zon in de kerstnacht, sterk genoeg om heel het nieuwe jaar te verlichten." Auteur:Phil Bosmans *** De vloed tilt alle schepen op. Auteur: Wijlen president Kennedy *** We meten alles met onze maten. Maar wist u dat slechts 19% van de wereldbevolking blank is. Auteur onbekend *** De hoop sterft als laatste. Russisch gezegde *** Ga nooit hen zonder te groeten. Ga nooit heen zonder een zoen. Wie het noodlot zal ontmoeten, kan het morgen niet meer doen.
Ga nooit weg zonder te praten. Dat doet soms een hart zo pijn. Wat je s’morgens hebt verlaten, kan er s’avonds niet meer zijn. Auteur onbekend ***
Hylpen likje stea oen it Yselmor
mijn Welkom in Hindeloopen. Welkom bij mijn digitaal boek over Hindeloopen.
mijn
Eigen verhalen van Henk
It Tontjen om
It Tontjen om
UtTontjen omiseenverhaalwaarindroom, werkelijkheid, heden en verleden tot één zijn verwerkt.
Aan de wandel
Het is nog vroeg als ik wandel over t Oost. Alleen Auke zit in de Leagenbank. Op de bootjes in de haven heerst nog rust, schijnbaar slaapt de bemanning nog. k Wandel verder over het wandelpad naar de jachthaven waar ik even blijf staan bij een schip wat Hollands welvaart duidelijk ten toon spreid. In gedachten verzonken, over de huidige welvaart en de relatieve armoede van vroeger, loop ik verder. Plotseling worden mijn gedachten onderbroken door een vriendelijke vrouwenstem die guten morgen zegt. In mijn beste Duits antwoord ik auch guten morgen. Terloops kijk ik achterom naar deze vriendelijke vrouw en k zie dat ze in haar rechter hand een grote blauwe beautycase draagt. Wat er in zit kan ik uiteraard niet zien, maar te oordelen naar de omvang van de beautycase denk ik dat hij gevuld is met vele zalfjes,kleuren en geuren. Weer voor me kijkend denk ik, Hmm, zon koffer met make up had mijn moeder vroeger niet. Nee, zij was al blij met een stuk lekker geurende Maya zeep en een kleine poederdoos met een nog kleiner spiegeltje. Even verder zegt een zware mannenstem good morning sir. Bij het passeren ruik ik badschuim en een sterk geurende lotion. Zonder te weten tegen wie, zeg k good morning sir. En gelijk met dat k dat zeg komt mijn vader, met zijn doorgaans minder verzorgt uiterlijk, in beeld. Hij had bij toilet maken doorgaans genoeg aan een teiltje water en een nat doekje om het prumkjespie uit zijn mondhoeken te vegen. Ja inderdaad, een stukje Sunliht zeep was al een luxe voor hem.
Zonder dat ik het zelf echt bewust ben loop ik richting weilanden achter de jachthaven. Daar zie ik paarden, koeien en schapen lopen. Een klein veulen is druk aan het zogen bij moeder. Een schaap roept blatend haar lammeren. En een bijna zwarte koe schrikt op van mijn aanwezigheid. Zij gaat staan en begroet mij door haar staart, met een mooie witte pluim, in de lucht te steken. Maar nee hoor, k ruik het al, het is geen groet maar een natuurlijk reactie als een koe gaat staan. Terwijl ik daar op het hek hang en in mezelf zit te praten met de dieren in de wei komt de ochtendzon net boven de Oosterdijk uit. Met deze eerste zonnestralen voel k dat de temperatuur ook iets oploopt. Om zweetdruppels te voorkomen op deze vrije ochtend trek k mijn zomerjack uit, rol mijn mouwen op en besluit mijn wandeling nog even voort te zetten.
Ik klim over het hek en zet mijn wandeling voort in oostelijke richting, dwars door t land van de koeien, schapen en paarden. Na ruim honderd meter, bij een kleine molen, blijven mijn voeten bijna als vanzelf staan. Eerst weet k niet waarom, maar iets houd me daar vast. Zwijgend en denkend waarom mijn voeten niet verder willen kijk k uit over, het door de wind heen en weer gaande, riet. Plots zie ik tussen het riet de laatste restanten van een kleine waterpoel. En even plotseling besef ik waarom mijn voeten hier stopten. Ja, dit is de earste plasse. Ja, hier was het ijs altijd in één nacht sterk. Hier op deze plek begon menige winterpret. Ja, en hier vingen we in de zomermaanden in het stromende spui de stekelbaarsjes. Jammer, denk ik met enige weemoed, het is allemaal weg. De earste plasse is praktisch dicht gegroeid. Het spui stroomt niet meer en is dicht gegooid met modder en puin. Het enige wat er nog van over is, is een stuk beton waar een uitstekend roestig stuk ijzer de tand destijds duidelijk aangeeft. Ook is oude de schuif en de constructie waarmee de schuif geopend en gesloten kon worden nog zichtbaar. Maar ook hier is rot hout en roestig ijzer de blikvanger. Een klein windmolentje heeft nu de taak van het afstromen tijdens laag water overgenomen.
Een beetje aangedaan, door dit stukje verloren nostalgie, vervolg k mijn weg langs t Gea. De gele ratelaar afgewisseld met pinksterbloemen kleuren de velden daar geel en paars. Ook de wilde orchidee, zei het nog niet helemaal in bloei, toont reeds aarzelend haar paars roze kleuren. De geur van de muntplant waait mij vanaf dit kleuren tapijt tegemoet. Deze geur vermengt met de frisse ochtendlucht opsnuivend is, zo bedenk ik, de ware lotion. Hier kan geen enkele parfum, lotion of aftershave tegenop. Daar wandelend, lijkt het me, dat ook de vogels deze mening met me delen. Zij zijn daar tenminste in grote getale aanwezig. De kieviten, gruttos en vele ander vogels zijn druk in de weer met voedsel zoeken. Zij storen zich niet aan mij als eenzame wandelaar. Hoog in de lucht zie k nog weer andere vogels en ergens in de verte zingt een leeuwerik het hoogste lied. En als bijna vanzelf neurie k het aloude lied.
Klein vogellijn op groene tak Zeg , o zeg, ons aardig beest Wat zingt gij een lustig lied Wie toch uw meester is geweest Wij hebben in ons hele boek Zeg , o zeg, ons aardig beest Zon vrolijk wijsje niet Wie toch uw meester is geweest
Tijdens de verdere wandelingen komen nog vele herinneringen boven en ontmoet ik oud Hindeloopers die reeds allang niet meer onder ons zijn.
Het vervolg kunt u lezen door op bijlage "It Tontje om" te klikken.
Het onderstaande verhaal " Het Workumer Nieuwland' gaat in op geschiedenis van de polder die genoemd wordt in het verhaal "It Tontjen om".
In het verhaal "It Tontjen om" komt zijdelings het Workumer Nieuwland ter sprake. Na publicatie van dit verhaal in het plaatselijk maandblad van Hindeloopen "Uus likje wraald"kreeg ik de nodige informatie over deze droogmakerij. Dit samen met andere bronnen was de aanleiding om iets te vertellen over het Workumer Nieuwland.
HET WORKUMER NIEUWLAND
Het Workumer Nieuwland, oftewel het Nylân, is tussen 1621 en 1624 ontstaan door bedijking van de inham, het zogenaamde Worckumer Hop, tussen Workum en Hindeloopen. Alvorens het zover was zijn er verschillende plannen geweest. Er zijn tekeningen dat deze polder eerst een stuk kleiner zou worden. De eerste schets dateert van 1599. Dit betrof een dijk via de kortste lijn van Hindeloopen naar Workum. Het eerste plan is van 1621. Dat betrof een dijk vanaf v.m.Kolderzijl (ongeveer bij de grenspaal Hindeloopen-Workum aan de Oosterdijk) naar Workum. Te oordelen naar oude tekeningen was de dijk Tontje-Hindeloopen zoals die in 1624 is aangelegd eerst niet recht toe recht aan gepland maar zaten er enige bochten in deze dijk. De dijk zoals hij nu is aangelegd is ruim 3,9 kilometer lang.
Lees de rest van de geschiedenis van Het Workumer Nieuwland (met foto's ) in de onderstaande bijlage.
Ik ben Henk Smid en woon in Hindeloopen. Ben gepensioneerd. Mijn hobby is het verzamelen van verhalen, gedichten, beeld matriaal en alles wat met mijn geboorteplaats Hindeloopen te maken heeft. Ook schrijf ik af toe zelf verhaaltjes of gedichten. Graag laat ik door middels van dit blog u mee genieten van alles over Hindeloopen.
Naast mijn foto mijn logo. Op het loge ziet de beide broers Lyme en Jelle Liemes. Zij waren beiden van "Smid" en hadden een smederij in Hindeloopen. Zij namen in 1815 beiden de naam Smid aan als achternaam. In het logo smeden de beide broers deze naam.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Eerst een raap, dan een schaap, dan een koe. Zo gaat onze Jantje naar de galg toe. *** De waarheid en niets anders dan de waarheid. Helaas, soms is het beter deze niet uit te spreken. *** De grote bult is voor de landheer. De restanten zijn voor mij. Dat is mijn winst. *** De vloed tilt alle schepen op. (Wijlen president Kennedy) *** We meten alles met onze maten. Maar wist u dat slechts 19% van de wereldbevolking blank is. *** De laatste drop is de boterknop. *** Gelijk hebben is één ding, maar gelijk krijgen is iets anders. *** Discussiëren over geloof en politiek geeft koude harten en heette hoofden. *** Arbeid adelt maar adel arbeid niet. *** Geld maakt niet gelukkig. Maar het wel hebben van geld hoeft ook niet ongelukkig te maken. *** Wie meer rechten neemt dan hem toekomt gebruikt het recht van een ander. *** Wie zijn gat uit leent moet zelf door de ribben …… *** Veel beloven maar weinig geven doet velen in vreugde leven. *** Water is net als geld. Het is oneerlijk verdeeld. *** Als het tegenzit krijgt een koe geen kalf. Als het meezit kan de stier wel kalf krijgen. *** De hoop sterft als laatste. *** Iets proberen wat mislukt is beter dan niet geprobeerd en je hele leven lang roepen, had ik het maar geprobeerd. *** Ik heb het nog nooit geweten wat goed was, want toen ik jong was wisten de ouden het. En nu ik oud ben weten de jongen het. *** Ook een afgesneden tak bot weer uit. *** Een geslonken maan wast weer tot vol. *** Loon naar werken? *** De enige manier om niet te werken is een ander voor je laten werken. *** Werken kost helaas veel vrije tijd. *** Het geloven begint, waar het weten ophoudt. *** Een wetenschap is zeker. Een geloof is wat iemand denkt zeker te weten. *** .Als de schuur vol hooi is, de kelder gevuld met aardappels en weckflessen. Het kolenhok gevuld met kolen en brandhoutverzuchtte de boer "Laat nu de winter maar komen. Ik ben er klaar voor". *** Arm of rijk, een ieder kan er heel en schoon bij lopen. *** Geen mens is onmisbaar. Maar de één wordt wel meer gemist dan de ander. *** Trouwen is houen. *** Oud worden is mooi, maar oud zijn valt niet altijd mee. *** Als je jong bent wil je elkaar niet missen. Als je oud bent kun je elkaar niet missen. *** Verliefd worden komt je over. Liefde moet groeien. Maar haat wordt gekweekt. *** Iedere baby is zonder zonde geboren. *** Brood doet wonen. *** Zolang twee kinderen vechten om een snoepje. Zolang zal er oorlog zijn. *** Kan niet ligt op het kerkhof. Wil niet ligt er naast. *** Een kromme ….. piest ook. *** Veel jonge meisjes vinden paardrijden mooi. Maar als ze zelf bereden worden vinden ze het vaak onnozel geklooi. *** Aan het erf kun je zien hoe het in huis is. *** De weg van de minste weerstand is niet altijd beste. *** De tijd zal ons leren wie gelijk heeft. *** Gelijk hebben is een ding. Maar gelijk krijgen is iets anders. *** Wie niet wil gebruikt vaak het excuus"Kan niet". *** Een meisje van een jaar of tien uit een grote stad is te logeren bij haar tante in Hindeloopen. Op een mooie dag gaan ze naar het strand. De hele middag speelt het logeetje in het water en het zand. Op een gegeven moment vraagt ze "tante, hoe laat gaat het hier dicht"? *** Wie de mens leert kennen, gaat van dieren houden ***
Neem een handvol droog en ruil zand in de hand. Knijp deze met zand gevulde hand krampachtig dicht. Gevolg; Bijna al het zand glipt u door de vingers en u blijft over met een praktisch lege hand.
Neem nu wederom een handvol zand in de hand. Knijp nu deze met zand gevulde hand niet stijf dicht. Houdt de hand ontspannen en span uw vingers niet. U zult merken dat u nu veel meer zand in de hand houdt.
In het leven gaat het vaak gelijk als met deze handvol zand. Leef krampachtig en u zult merken dat er weinig overblijft. Degene die meer ontspannen leeft, ‘t leven neemt zoals het is, zal in zijn leven meer bereiken en meer plezier beleven.
