Het studeren van de kinderen liep ook niet van een leiedakje zoals ze zeggen. Het meisje had alle respect voor de kinderen, ze mochten leren hoe ze wilden of voor wat ze wilde leren. En was altijd stil als er te leren was of tijdens de examens. Maar haar man kon er niet mee om gaan. Ze MOESTEN op hun kamer leren. GEEN boeken in de living of keuken. En tijdens de examens was het presies of hij die moest afleggen. Vol van de zenuwen. En maakte hij ruzie tegen het meisje altijd. Zij moest het altijd bekopen. Zij wilde de stilte bewaren, in begin liet ze haar doen maar naar maar dat dit vorderde escaleerde dat naar ergerge ruzies. En zo konden de kinderen hun examens nooit goed zijn. Deed hij het erom, dit zullen ze nooit weten. Want die kon twee gezichten opzetten inéén keer. Die weende en lachte direct of er niets was gebeurd. Dat ze met een mond vol tanden stonden. Een gespleten persoonlijkheid ze weten het niet. Of komedie. Maar voor die kinderen hun studies is het verschrikkelijk. De dochter kan nu rustig verder studeren na de scheiding van het meisje. De oudste zoon had geen goesting om te studeren en wilde iets doen met de handen werken en volgde carrosserie. Maar moest nog 1 jaar doen om zijn volledige diploma te halen. Maar door twee kameraden die altijden dronken en hem meesliepen in die dommeheid, heeft hij zijn laatste jaar nooit verder gedaan. Dus heeft hij juist een attest. En werkt hij. Maar veranderd regelmatig van werk. Is zijn recht. Maar door omstandigheden ziet het meisje haar oudste zoon niet meer sinds ze gevlucht is. Hij kiest voor het geld. De jongste zoon heeft ook een heel traject al gedaan en is ook nog bezig door al omstandigheden. Hij was begonnen met sportmanagement, iets wat hij graag deed. En had een kot daar ook. Maar in het kot zelf had hij geen vrienden en zijn vrienden van op school gingen altijd naar huis dus had hij niemand daar en was hij alleen ginder. En voor de examens kwam hij naar huis. En natuurlijk was er die ruzies iederekeer weer dus niet ideaal...Het jaar daarna Management in een andere gemeente dichter. Kon hij altijd over en weer elke dag. Maar de examenstijd waren een hel met die vader. Dan kwam de periode dat het meisje is gevlucht en is de jongste zoon na een tijd ook bij zijn moeder gaan wonen. Want het klikte toch niet zo meer met zijn vader. Hij was juist bang voor het hondje dat hij moest achterlaten. Maar daar kwam toen een oplossing voor.