Inhoud blog
  • Knuffeldieren.
  • Mijn zakdoek hemelsblauw
  • Katers verdriet
  • De lieve blauwe fee.
  • Werkloos
  • Zwaar werk.
  • Voor jou
  • Was het toen beter?
  • Moordende liefde
  • Mijn lief, mijn vrouw
  • Chocolade truffel.
  • Men groet de dag
  • Dimitris zoontje
  • liefdesrecept
  • Lentelief
  • Komische, morbide gedachten.
  • De dodelijke amazone
  • Ode aan mijn tenen
  • Dat hij de liefste was
  • Kerstgedichtje voor Eliano
  • Eliano jarig op 2-01
  • Ik lig in ruzie
  • Het voorspel
  • Zuinig
  • woordjes van liefde
  • Voor mijn lief, lief Christianeke
  • Verwarde sprookjes.
  • Storm op zee
  • Ik weet het zeker
  • Moord.
  • Godenkind
  • Eén god
  • Kanker
  • De grootste uitvinding aller tijden
  • De regenbui
  • Antwerpen
  • Bevallen van een prins.
  • Sorm op zee
  • gemaakt door de goden.
  • Feiloos en ervaren
  • Een triootje
  • Jefke
  • zij baart het nieuwe lentekind
  • Verloren liefde.
  • Mag een Sinjoor
  • Mijn lentepalet
  • Er sliep een engeltje naast mij.
  • Doemgedachten.
  • De winter is voorbij
  • De zee lokt
  • Het boek.
  • Charlotje
  • bedrog
  • De lente komt.
  • Zwarte muizen.
  • Haar laatste bus
  • Verloren liefde
  • Verlangen naar jou
  • Zij hielt te veel van hem.
  • Het fototoestel
  • Roger het fosiel.
  • Kijk nu, mijn knoken krijgen botten
  • Argeloos
  • Betrapt
  • Argeloos
  • Tranen in een schrijn.
  • Mijn goudvis zaliger
  • Noem ze mens
  • De fanfare
  • Tommeke
  • Utopia
  • Pc verslaafde
  • Nieuwjaarssnoetjes
  • My last.
  • Liefde is blind
  • het zwarte bolletje
  • Carnaval
  • Zalige gedachten
  • De violist
  • De taal van mijn moeder
  • Jef liep zijn pik voorbij.
  • Ongeduldig.
  • Het getakelde paard van de Sint
  • Gevallen engel.
  • Bestaat de Sint niet bompa?
  • Carpe diem
  • kinesitherapie
  • Ik ben een romanticus
  • Plaats voor 't nieuwe leven
  • Auto's
  • Je hebt zo van die dagen.
  • Voor Jefke
  • De taveerne
  • 1 novemberkind
  • de vlucht
  • Halloween
  • De ogen van een kind.
  • Toen werd je rood.
  • de vlucht
  • Toen werd je rood.
  • De vaas
  • Onsterfelijke liefde
  • 1945
  • Slaap te kort
  • April love
  • Brief van Jantje aan de Sint.
  • De Swa.
  • God redt uw biotoop
  • Nog meer peren
  • de peer
  • de peer
  • De slechte doos
  • Ik wou dat ik gezelle was.
  • Mijn houtkacheltje
  • De oude man en de dood.
  • Het sneeuwt
  • De geboorte van de liefde
  • Mijn lenteroos.
  • Herinneringen
  • ZUIDERSE RENAISSANCE
  • THAT IS WAR MAN
  • De goochelaar
  • Het meisje met de dode ziel
  • Mijn lief baasje
  • Gegroeid
  • Koopjestijd
  • De kriebelkuur
  • Jefke.
  • grote vakantie
  • for always young
  • Antwerpen, mijn stad.
  • Eliano bang
  • Eén knuffel maar
  • De laatste kus
  • De bril
  • vals geld voor Eliano
  • Donker
  • De slagroom op mijn levenstaart
  • Charme van de Leeftijd
  • Konijntjes
  • Druppeltjes
  • Op het 'Sint Anneke
  • Paasvakantie met klein manneke
  • Uw schrijver
  • Mijn gedichten.
  • Mijn kortverhalen.
  • Mijn zoon Sonny
  • Mijn hartediefje Eliano
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Startpagina !
    Foto
    Archief per dag
  • 17-06-2012
  • 21-01-2009
  • 14-01-2009
  • 29-12-2008
  • 09-07-2008
  • 15-06-2008
  • 13-03-2008
  • 11-03-2008
  • 06-03-2008
  • 14-02-2008
  • 19-01-2008
  • 17-01-2008
  • 13-01-2008
  • 12-12-2007
  • 10-12-2007
  • 07-12-2007
  • 04-12-2007
  • 15-11-2007
  • 14-11-2007
  • 12-11-2007
  • 01-11-2007
  • 31-10-2007
  • 20-10-2007
  • 19-10-2007
  • 16-10-2007
  • 14-10-2007
  • 09-10-2007
  • 18-09-2007
  • 04-08-2007
  • 03-08-2007
  • 21-07-2007
  • 11-07-2007
  • 08-07-2007
  • 17-04-2007
  • 15-04-2007
  • 14-04-2007
  • 13-04-2007
  • 11-04-2007
  • 12-03-2007
  • 08-03-2007
    Startpagina !
    Eliano in boom
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Blog als favoriet !
    Foto
    Turkije 2002
    Foto
    Was ik zo klein?
    Foto
    Kevin met hondje
    Foto
    Zonder tandjes
    Foto
    lieve schat
    Foto
    Archief per jaar
  • 2012
  • 2009
  • 2008
  • 2007
    Eliano voor de pc
    Foto
    Foto
    Allemaal foto's van Eliano
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Feestje voor mijn 65ste verjaardag
    Foto
    Foto
    Archief per jaar
  • 2012
  • 2009
  • 2008
  • 2007
    Foto
    Foto
    Foto
    Bobbejaan 2008
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Sonny op wandel
    Grig en Sonny in park
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    mijn verzinsels

    Hallo beste lezers. Ik ben Roger Van Goethem, uw gastheer. Vorig jaar is mijn vierde boek verschenen. Het boek heeft de veelbelovende tittel ‘Erop en erover’ Het is een verzameling van ludieke verhalen en kwajongensstreken uit mijn jeugd. Mijn vorige werken zijn: ‘De trap der wijsheid’, een jeugdroman, ‘Pinkske’ een kinderboekje, en ‘De zevende hemel’ een bikkelharde misdaadroman.
    12-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Je hebt zo van die dagen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Je hebt zo van die dagen.








    Je hebt zo van die dagen dat je werkelijk alles kunt.

    Zo maakte ik van keien zwarte drop en pepermunt.

    Van Bush maakte ik een goed en een vredelievend man.

    En je moet eens zien wat ik met vijf cent kopen kan.

    Een cabrio, een Mercedes en een fiets met een claxon.

    En weet je, ik kan vliegen hoog in de lucht voorbij de zon.

    Ik kan praten met de dieren, en een luipaard is mijn maat.

    En mensen stromen toe, als ik een windje laat.

    Wil je mij niet geloven kom dan zelf maar eens zien.

    Ik lig in de psychiatrie het laatste bed in kamer tien.

    12-11-2007 om 10:31 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Voor Jefke

    Voor Jefke.

    Een bloem met kwetsbare bladen.

    Met een kelk vol liefde geladen.

    Op een stengel van broos kristal.

    Die bij stormwind zo breken zal.

    Ons kind zo fragiel en zo zacht.

    Had zoveel van het leven verwacht.

    Een verwoestende stormwind kwam.

    Die de fragiele bloem met zich nam.

    Voor ons kindje gestorven bij de geboorte in 1979

    12-11-2007 om 10:10 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De taveerne

    De taveerne.

    Tegenover hem in de taveerne zat de mysterieuze dame met de Afrodite look.

    Haar donkere ogen kruiste de zijne één seconde.

    Net genoeg om te weten wat zij wilde en wat zij wilde was veelbelovend.

    Hij stond recht en zette zich onbeschroomd op de lege stoel aan haar tafeltje.

    “Wat drink je voor mij?”zei hij op een haast dwingende toon.

    “Een kirr,”zei zij met hese stem.

    Alsof het toeval was, gleed haar voet langs zijn been.

    Hij legde zijn hand op de hare.

    Hun gezichten kwamen dichter naar elkaar toe, als vanzelfsprekend kusten zij elkaar.

    “Kom laat ons naar mij thuis gaan,”zei hij

    Hij leidde haar zijn appartement binnen.

    Even later waren zij naakt zonder enige vorm van schaamte.

    Zij snoof de geur van zijn verlangend lijf.

    Hun lichamen verstrengelden en voerden hen naar het summum van genot.

    Nadien rookten zij relaxt een sigaret.

    “Het geeft toch weer een nieuw elan aan ons huwelijk, zo’n afspraak in een taveerne,”zuchtte zij.

    12-11-2007 om 10:05 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    01-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1 novemberkind
    Klik op de afbeelding om de link te volgen




    1 november kind.





    Je lacht niet meer.

    Je hartje is gebroken.

    Je snapt het niet

    Je vraagt je af waarom.

    Je bent te klein om alles te begrijpen.

    Je mist je mama zo.

    Je hebt toch zoveel pijn.

    Je staat nu voor haar graf.

    Je legt er witte rozen.

    Je bracht er vroeger rode voor haar mee.

    Je moet nu verder kind.

    Je zult je moeder nooit vergeten.

    Je denkt altijd aan haar al word je honderd jaar.

    Ik ben oud en wijs ik kan het zeker weten.

    Ik mis mijn mams, al meer dan vijftig jaar.

    Haar graf bestaat niet meer

    Maar ik ben haar niet vergeten

    Want ik hou nog net als toen, zo innig veel van haar.

    01-11-2007 om 06:45 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de vlucht
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





    De vlucht.

    Nu er nog twijfelschemer hangt

    Vlieden witte zwanen

    In de grijze herfstlucht.

    Ik denk aan warme dagen

    Blauwe zomerliefde.

    Voor de koude heen gevlucht.

    Ik verlang naar jou mijn lief

    Door watten wolken weggedreven.

    Bang voor d’ eerste gure winterzucht.

    01-11-2007 om 06:37 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Halloween
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





    Halloween

    Straks komen al de boze geesten

    Het zijn vanavond gruwel feesten.

    Wil je die geesten allemaal zien

    Volg mij de nacht van halloween.

    Als straks het daglicht is vergaan.

    Komen zij voor je venster staan.

    Hoor het geknetter van hun botten.

    Neen, met hen valt niet te spotten.

    Ze grijpen je zo dadelijk vast.

    Jongens en meisjes opgepast.

    Als je vanavond ligt te dromen.

    Zullen ze aan je bedje komen.

    Kruipen uit kelders en uit hoeken

    Ze komen jou dit keer bezoeken.

    Daar een met lichtgevende ogen.

    Komt in je kamertje gevlogen.

    Zij komen overal vandaan.

    Dansen in de volle maan.

    Zie dat skelet daar in de gang.

    Hij wenkt naar jou hij maakt je bang

    Kijk, een met vieze rotte tanden.

    En dikke bulten op zijn handen.

    Binnenin brand er een licht.

    In zijn oranje dik gezicht.

    Wie komen daar nu weer naar binnen.

    Twintig afschuwelijke spinnen.

    Ook nog een vreselijke rat.

    Springt van de kast recht in je bad.

    Monsters met rooddoorlopen ogen.

    Die zeker bloed hebben gezogen.

    Je zult ze allemaal wel zien.

    Straks In de nacht van halloween

    01-11-2007 om 06:31 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De ogen van een kind.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    De ogen van een kind.





    Toen ik een gedicht wou schrijven weigerde opeens mijn pen.

    Ik vond enkel zinnen zonder inhoud ik was leeg, ja ik beken.

    Ik zat te dubben en te denken maar gedwongen lukt het niet.

    Ik vond geen thema, zocht verloren woorden die de muze achterliet.

    En dan keek ik naar beneden in de ogen van een kind.

    Ik kreeg meteen de inspiratie die ik daar altijd in vind.

    01-11-2007 om 00:44 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toen werd je rood.

    Toen werd je rood

    Je roze huid kleurde vuurrood.

    Toch was je niet verlegen.

    Jij had te lang, ik schrok mij dood.

    Naakt in de hete zon gelegen.

    01-11-2007 om 00:29 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    31-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de vlucht

    De vlucht.

    Nu er nog twijfelschemer hangt

    Vlieden witte zwanen

    In de grijze herfstlucht.

    Ik denk aan warme dagen

    Blauwe zomerliefde.

    Voor de koude heen gevlucht.

    Ik verlang naar jou mijn lief

    Door watten wolken weggedreven.

    Bang voor d’ eerste gure winterzucht.

    31-10-2007 om 14:43 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Toen werd je rood.

    Toen werd je rood

    Je roze huid kleurde vuurrood.

    Toch was je niet verlegen.

    Jij had te lang, ik schrok mij dood.

    Naakt in de hete zon gelegen.

    31-10-2007 om 14:40 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vaas
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De vaas.








    Victor poetste met een vochtige zeemvel het glazen schap achter de tapkast. De herbergier ging een stap achteruit en keek tevreden naar de stofvrije bierglazen die glanzend stonden te wachten op de dorstige klanten.

    Victor wandelde naar de buitendeur, schoof de grendel weg en draaide het plaatje van gesloten naar open.

    Het was pas 9u30 uur in de voormiddag, rond 11 uur kwamen gewoonlijk de eerste klanten.

    Nauwelijks stond Victor terug achter zijn toog of de deur zwaaide open. Een klant die Victor nooit eerder had gezien, kwam de gelagzaal binnen gestapt.

    Het was een klein mijnheertje, midden in de vijftig, met een blauwe jeansbroek en een slobbertrui. Hij droeg een groot pak onder de arm en nam plaats op de barkruk vlak voor Victor.

    “Goede morgen, voor mij een koffie,” bestelde de man.

    “Goede morgen mijnheer,”antwoordde Victor en hij schoof een kop onder de koffiemachine.

    “Vroeg op stap mijnheer, u bent mijn eerste klant vandaag,”ging Victor verder.

    “Ja, ik moet al om 10 uur op het gerecht zijn,”zei de man en hij zette voorzichtig het langwerpige pak vertikaal op de tapkast.

    “O, dat is nooit prettig,”zei Victor terwijl hij nieuwsgierig naar het pak keek.

    “Dat kan je wel zeggen mijnheer en dan nog voor een echtscheiding, Het ergste is, het kost stukken van mensen.”

    Victor knikte begrijpelijk.

    “Op een dag, ik kwam thuis van mijn werk, alles, maar dan ook alles was weg. Al mijn meubelen, elektrische toestellen en noem maar op. Alles, behalve mijn kleren en deze vaas had ze laten staan.”

    De man nam het pak van de toog en deed het papier er af. Er kwam een grote Chinese vaas tevoorschijn.

    “Deze is ze vergeten, ik heb ze nog van mijn grootmoedertje geërfd.”zei de man.

    Victor schudde het met op elkaar genepen lippen het hoofd.

    “Ik ben bijna blut door dat mens. Maar ze moet niet denken dat ik het daar bij laat. Ik zal vechten tot ik de helft van mijn spullen terug krijg. Al koste het mijn laatste cent.”

    “De arme kerel, hij ziet er moedeloos uit,”dacht Victor.

    De man slurpte van zijn hete koffie.

    “Mijnheer mag ik u een gunst vragen? Ik kan moeilijk met die vaas in de rechtzaal stappen. Zou u ze voor mij willen bewaren tot ik terug ben?”

    “Natuurlijk,”zei Victor, “kom geef ze, ik zal ze hier achter, naast de glazen zetten, zo kan er niets mee gebeuren.”

    “O, dat is vriendelijk mijnheer. Het zou erg zijn als er wat aan mocht komen, een erfstuk, en mijn grootmoedertje vertelde mij dat ze ook wel wat waarde heeft.”

    “Ik zal er goed op passen mijnheer,”beloofde Victor.

    “Dat is vriendelijk mijnheer, Ik moet er nu vandoor, tot straks.”

    “Ik hoop het beste voor u beste man,”zei Victor en hij keek het heertje medelijdend na.

    Enkele minuten later kwam er een andere klant het café binnen.

    “Een deftige heer, gekleed in een blauw maatpak, zette zich met zijn krant aan een tafeltje.”

    “Goede morgen wat zal het zijn voor u mijnheer?”vroeg Victor beleefd.

    “Een koffie en een cognac,”bestelde de man.

    Zijn blik dwaalde de herberg rond. Plots viel zijn oog op de vaas.

    “Mijnheer die vaas, bent u gek dat u die hier zo maar in uw café zet!”

    De man stond recht en liep naar de vaas toe.

    “Wat een pracht exemplaar, Mijnheer, dit is een echte Ming, dat weet u toch?”

    Victor trok de schouders op en keek naar de kerel als een kalf dat van de kar gevallen was.

    “Mijnheer, ik ben antiquair, verkoopt u die vaas niet?”

    “Die vaas is niet te koop.”

    “Niet te koop, niet te koop, alles is te koop. Ik geef er u 10.000 euro voor.”

    Victor schrok.

    “Mijnheer ik zei u toch die vaas is niet te koop.”

    “20.000 euro handje contantje.”zei de antiquair.

    “Neen mijnheer, die vaas is nu niet te koop. Ik moet er eerst met mijn vrouw over praten. Hebt u een naamkaartje dan zal ik u nog bellen,”zei Victor die een duivelse ingeving kreeg.

    “De man viste een visitekaartje uit zijn portefeuille, betaalde zijn consumptie en vroeg nogmaals. “Mijnheer kunt u echt nu niet beslissen? 25.500 en dit is mijn laatste bod”

    “Neen mijnheer, ik bel u nog wel.”

    Victor bekeek het met bladgoud omkaderde kaartje, Vermeulen antiquair, las hij.

    Tien minuten, nadat de antiquair vertrokken was kwam de eigenaar van de vaas terug binnen. Hij zag bleek.

    “Jongens, ik ben geruïneerd, ik heb haast geen rotte cent meer en ik zou naar een goede advocaat moeten stappen, of dat wijf stroopt mij het vel van de knoken.” Klaagde de man.

    “Misschien kan ik u helpen mijnheer.”zei Victor.

    “Mijn echtgenote heeft uw vaas gezien, zij vindt ze zeer mooi ik wil ze wel van u kopen, zo doe ik tegelijk nog een goede daad.”zei Victor schijnheilig.

    “Het is een erfenis mijnheer, ik ben er zo aan gehecht.”

    “Ik geef er u 1.000 euro voor.”zei Victor genereus.

    “Neen, daar spring ik niet ver mee, en mijn grootmoedertje zei dat ze wel wat waarde had, 2.500 euro cash en het is de uwe.”

    “Goed, omdat ik zo met u begaan ben. Ik ga achter het geld halen.”zei Victor gretig

    Even later gaf Victor de man 2.500 euro.

    “Bedankt mijnheer, u hebt een groot hart,”zei de man nog voor hij de zaak verliet.

    Victor wreef zich in de handen, wat een winst.

    Nauwelijks was zijn bedrogen klant verdwenen of hij nam het kaartje en belde naar het nummer van de antiquair.

    “Dit nummer werd niet toegekend,”klonk een metalen stem aan de telefoon.

    “In mijn haast verkeert gedraaid, kalm blijven Victor,”dacht hij.

    Maar weer vertelde de stem in zijn gsm “nummer niet toegekend”

    Victor kreeg het warm en koud tegelijk. Er begon iets tot hem door te dringen. Hij nam de vaas van het schap en bekeek ze aan alle kanten, tot hij aan de onderkant Made in Tai wang zag staan, toen viel het gedrocht in duizend stukken tegen de grond.

    31-10-2007 om 00:00 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Onsterfelijke liefde
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Onsterfelijke liefde.

    Op het paard van lichte zeden.
    Reed ik met jou op een draf.
    In de toekomst in ’t verleden.
    Draven naar het eeuwig graf.

    Met je lichaam om te strelen.
    Dat mij alle hoogtes gaf.
    Het orgasme samen delen.
    Het mirakel elke dag.

    Maar het ros is plots verdwenen
    Ik zwalp nu op een zwarte zee
    Op een zee van dagen wenen
    Zink ik langzaam naar benee.

    Op de bodem zal ik vinden.
    Een verlangende meermin.
    Die mij steeds weer zal opwinden.
    Daar ik haar zo zeer bemin.

    20-10-2007 om 19:03 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1945
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    1945.





    1945, de oorlog was voorbij en dat moest gevierd worden.

    Het leek wel of de mensen niet meer konden stoppen met feesten. De vijf eerste jaren na de oorlog en ook nog begin de jaren vijftig was elke gelegenheid goed genoeg om uitbundig te fuiven. Sint-Niklaas, Kerstmis en nieuwjaar werd nadien nimmer zo intens meer gevierd.

    Met de feestdagen was Hartje Antwerpen een lichtfestijn. Alle straten van de Grote Markt, tot de Dambruggestraat, kilometers lang, fonkelde in het donker de kerst verlichting. Honderden flikkerende kerstbomen veranderden de straten in een elektrisch imitatie bos. Half Antwerpen was op de been om al dat moois te bewonderen. Op de Groenplaats stond een lichtfontein dat danste op de tonen van vrolijke kerstliederen.

    Ik als knaap werd vooral gefascineerd door de etalages van het grootwarenhuis GB. Ieder jaar met Sint-Niklaas werden een drietal grote uitstalramen omgetoverd in een waar sprookjesland, telkens in een ander thema. Het waren toverachtige taferelen, waarbij met behulp van mechanische poppen, het laatste nieuwe speelgoed werd tentoon gesteld. In het midden van die wondere kleurenpracht, zat statig op zijn majestueuze troon de Sint, met naast hem zijn trouwe zwarte knecht. Rond hem dartelden frêle en zacht groene voile geklede elfjes. Minuten lang stond ik met open mond naar al die magie te kijken.

    Ik heb nooit begrepen hoe Sint-Niklaas het klaarspeelde, om mij even later, op de tweede verdieping op zijn schoot te zetten. Nu ja een heilige kan toveren stelde ik mijzelf gerust.

    Met de belofte van het mooie speelgoed dat hij mij nog ging brengen, stuurde Klaas mij, net als de andere kinderen met een appelsien en een blikken knippertje het warenhuis in. De kakofonie van de tientallen lawaaierige speeltjes vulden het magazijn met een oorverdovend klepperend geluid.

    Maar geen mens stoorde er zich aan. Niemand, want iedereen leefde toen in een eindeloze feeststemming.

    19-10-2007 om 00:00 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Slaap te kort

    Slaap te kort.

    Klein manneke houdt mij wakker,

    Ik ga om twee, drie uur naar mijn bed.

    Bomma heeft de wekker op zeven uur gezet.

    Dan slaap ik zo’n vier uurtjes, dat is voor mij genoeg.

    Maar Eliano ligt te wachten en net als ik mij voeg.

    Sluipt hij in mijn kamer legt zich stilletjes naast mij.

    Hij vleit zich in mijn arm slaapt in en voelt zich blij.

    Dat doet hij alle dagen, sinds ik ben geopereerd.

    Ik laat hem naast mij liggen hoewel bomma protesteert.

    Ik lig gans de nacht te waken want het bed is wat te smal.

    Zijn haartjes in mijn neus ik houd hem stevig vast en behoed hem voor de val.

    Ik mag mij niet bewegen de tijd gaan traag voorbij.

    Ik heb het allemaal over voor dat engeltje van mij.

    Ik heb bomma nu beloofd dat het voortaan niet meer mag.

    Neen, Ik zal niet weer bezwijken voor zijn lieve kinderlach.

    16-10-2007

    Klein manneke houdt mij wakker,

    Ik ga om twee, drie uur naar mijn bed.

    Bomma heeft de wekker op zeven uur gezet.

    Dan slaap ik zo’n vier uurtjes, dat is voor mij genoeg.

    Maar Eliano ligt te wachten en net als ik mij voeg.

    Sluipt hij in mijn kamer legt zich stilletjes naast mij.

    Hij vleit zich in mijn arm slaapt in en voelt zich blij.

    Dat doet hij alle dagen, sinds ik ben geopereerd.

    Ik laat hem naast mij liggen hoewel bomma protesteert.

    Ik lig gans de nacht te waken want het bed is wat te smal.

    Zijn haartjes in mijn neus ik houd hem stevig vast en behoed hem voor de val.

    Ik mag mij niet bewegen de tijd gaan traag voorbij.

    Ik heb het allemaal over voor dat engeltje van mij.

    Ik heb bomma nu beloofd dat het voortaan niet meer mag.

    Neen, Ik zal niet weer bezwijken voor zijn lieve kinderlach.

    16-10-2007

    16-10-2007 om 14:43 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.April love
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    April love.








    Eerst was ik verliefd op het standbeeld van een naakt jong meisje, in het Middelheimpark te Wilrijk. Maar omdat zij bij nader inzicht steenkoud bleek te zijn maakte ik het af. Daarna werd ik smoor op een glanzende foto van Brigitte Bardot, maar toen zij scheurde viel ook die liefde aan stukken.

    Tenslotte vond ik mij een echt lief.

    Ik was toen zestien jaar. Ivette heette zij.

    Ik ontmoete haar op een zonnige, frisse middag in april. Het was tijdens het verjaardagsfeestje van een vriend. Er werd flink gevierd, de ouders van de jarige, ver op hun tijd vooruit, hadden hun zoon carte blance gegeven en waren er die middag op uit getrokken, zodat zoonlief gans het huis voor hem alleen had. Ronny had enkele jongens en meisjes uitgenodigd, er werd gedanst, gerookt en limonade gedronken. Sommige jongens waagden zich zelfs aan een pilsje. Ik had zo iets nog nooit meegemaakt en zat stilletjes op een bank toe te kijken naar een paar koppeltjes die wang tegen wang over en weer wiegden bij de zweemzoete stem van Pat Boone.

    Yvette, stond aan de andere kant van het vertrek te dromen. Het was een klein, aardig, pittig meisje. Onze blikken kruisten elkaar. Het was alsof ik door de bliksem getroffen werd. Ik werd iets raars gewaar, later begreep ik dat het vlindertjes waren die in mijn buik fladderden.

    Meer dan een uur lang zaten wij elkaar aan te staren. Telkens ik merkte, dat zij doorhad dat ik naar haar keek, wendde ik schuchter mijn ogen af. Ik was te bleu om verder iets te ondernemen.

    Tenslotte vroeg zij haar jasje en vertrok. Hoewel zij een jaartje jonger was dan ik, had zij meer lef in haar kleine teen dan ik in mijn hele lijf, want zie, daar kwam de gastheer, die haar buiten liet, terug naar binnen.

    “Roger, Yvette wil je iets vragen,”zei hij.

    Ik ging naar de gang. Het meisje was klein van gestalte slechts 1,58 vertelde zij mij later. Zij wachtte even, zag dan dat er toch niets zou gebeuren als het van mij afhing, dus nam toen zelf het initiatief. Zij sloeg haar armen om mijn hals richtte zich hoog op haar tenen en kuste mij hevig. Een tongkus, ik had er al veel over gehoord maar het nog nooit eerder gedaan en het lukte zonder vooropleiding.

    Wij voegden ons daarna terug bij de anderen. De rest van de middag plakten wij tegen elkaar bij het gekreun van Pat Boone, Niele Sedaka en de Paul Anka.

    Ivette en ik bleven ongeveer een jaar met elkaar. Wij hebben nooit echt gevreeën, maar het was mooie en pure ‘April love’.

    16-10-2007 om 00:00 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    14-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Brief van Jantje aan de Sint.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Brief van Jantje aan de Sint.








    Sint, waarom blijf jij met de stoomboot komen

    Terwijl wij kinderen van raketten dromen.

    Waarom is je knecht nog altijd zwart?

    Dat is racisme voor mijn part.

    Dan met zo’n schimmel op de daken.

    Hiervan zal Gaia brandhout maken.

    Die suiker voor je paard is slecht.

    Heeft men je dat nooit gezegd

    Geef Sint-Niklaas toch geen sigaar.

    ‘t Brengt zijn gezondheid in gevaar.

    Steeds door de schoorsteen vol met roet.

    Sint, dioxine is niet goed.

    Maar dat is heel vlug opgelost.

    Verstuur het speelgoed met de post

    Zo’n heel zwaar boek dat hoeft niet Meer.

    Schrijf op CD je grieven neer.

    Sint, nog een hele goede raad.

    Maak de kinderen niet te kwaad.

    Gebruik de roe niet langer meer.

    Of zo’n schatje steekt je neer.

    Allee keigoed, ik zal nu zwijgen.

    Ik ben eens benieuwd wat ik zal krijgen.

    Stevige handklap

    Jantje Grotemule.

    14-10-2007 om 00:00 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    09-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Swa.

    De Swa

    Door een dom ongeval was mijn achillespees afgescheurd.

    Toen die terug gehecht werd moest ik voor een paar dagen in het ziekenhuis blijven. Zo leerde ik Swa kennen.

    Vroeg in de morgen, reed men zijn bed in mijn kamer, schuin tegenover mijn slaapstonde. Ik schrok even van Swa’s uiterlijk, zijn matte ogen diep in hun paarse kassen, zijn ingevallen slapen en wangen, zijn uitstekende haast ontvleesde jukbeenderen, zijn mond zonder lippen, zijn grauw bleke huid, het leek wel of de dood ongeduldig om zijn aangezicht zweefde.

    Swa werd begeleid door zijn zoon en schoondochter.

    Eerst dacht ik dat Swa sliep, tot hij zijn klep opentrok, en het was een klep!

    De verpleegster vertelde hem waarvoor al de knoppen van de afstandsbediening dienden om zijn bed in alle mogelijke standen te zetten. Swa luisterde nauwelijks, terecht trouwens, want bij iedere beweging kreunde hij van de pijn.

    “Op welk knopje moet ik drukken om u te roepen suske?” vroeg hij met zijn stem van 10 beaufort.

    “Het rode mijnheer,”zei de verpleegster.

    Swa hield de afstandsbediening vlak tegen zijn neus.

    “Wijs het mij nog eens schatteke, ik zie niet zo goed meer!”riep hij want met zijn gehoor was het ook niet al te best gesteld.

    “Ja, ons va ziet heel slecht, thuis leest hij met een bril die op een verrekijker lijkt,”bevestigde zijn schoondochter.

    “Het is het bovenste knopje, zo kunt u zich nooit vergissen mijnheer,”besloot de verpleegster slim.

    De zoon die veel belangstelling had voor de kontjes van de stagiaires die in en uit liepen, was de aandacht voor zijn vader al lang vergeten.

    “Hoe hebt u die heup gebroken mijnheertje?”vroeg de zuster die zich over Swa ontfermd had .

    “Met mijn kloten van mijne velo gevallen maske!”

    “Ja, vader is 87 jaar en hij rijdt nog iedere dag met zijn fiets naar zijn jongste zuster toch zo’n drie kilometers verder,”zei de schoondochter.

    “Zeg Marie, ge moet niet blijven zenne, mijne velo is daar blijven liggen, ga die maar zoeken, hij is misschien al gerat!”

    “Maak je daar maar geen zorgen over va. De Loe heeft die meegenomen, jouw fiets staat bij hem in zijn werkhuis.”zei Marie.

    “De Loe, de Loe, houdt die maar in de gaten die vuile dief!”

    “Allee va, wat zeg je nu weer allemaal, de Loe is je vriend.”

    “Marieke kinneke, als het om oe gerief gaat hedde geen vrienden.”

    “Wanneer gaan ze hem opereren zuster?”

    “Dat zal pas in de namiddag zijn mevrouw, de dokters zijn allemaal bezig.”

    De zoon die genoeg kontjes bekeken had reageerde onmiddellijk.

    “Kom Marie wij zijn er mee weg. Va, ik zal eens naar uwe velo gaan zien.”

    “Da’s goed jongen, dan zen ik gerust.”

    De zoon was blij dat hij er zich zo vanaf gemaakt had. Het afscheid was koel en onverschillig.

    De verpleegster gaf Swa een hospitaalschortje. “Trek dat maar aan, alleen uw onderbroek aanhouden.”commandeerde zij.

    “Allee schatteke, ik kan mij bijna niet bewegen, hoe zou ik dat moeten doen?”

    De zuster begon aan de arm van Swa te trekken.

    “Au, me de Godverdomme!”brulde de man van de pijn.

    “Kom, Kom, niet vloeken hé mijnheer.”

    “Niet vloeken, gij weet niet hoeveel pijn dat doet zeker?”

    “Dan zullen ze u beneden wel uitkleden als u al wat verdoofd bent,”besloot de verpleegster op bitsige toon.

    Een kwartiertje later kwam zij terug met een lintmeter. Zij trok de dekens opzij.

    “Ik kom uw maten nemen,”zei ze

    “Toch niet van mijn kist zeker?”

    “Neen voor uw kousen.”

    “Ik moet ekik geen kousen hebben, ik heb sokken aan!”

    “Dat zijn speciale kousen tegen het flubiet.”

    “Dat is niet nodig, ik heb ekik geen flubiet!”

    “Maar u kunt dat krijgen na de operatie.”

    Swa haalde de schouders op en schudde het hoofd.

    Kort nadien kwam een andere verpleegkundige naar het bed van Swa.

    “Als u de fles of de pan moet hebben moet u maar bellen hoor mijnheer,”zei zij vriendelijk.

    Swa had blijkbaar iets gans anders verstaan want hij antwoordde.

    “Och vriendeke, voor mij is dat allemaal goed, ik eet alles manneke!”

    Dan kwam de verpleegster terug met de lange witte kousen.

    “Amaai, zijn die nu al af!”zei Swa hoogst verwonderd

    “Die kunnen wij nu al aantrekken dat gaat geen pijn doen,”zei de zuster.

    “Maar maske toch, ge hebt verkeerd gemeten, die spannen ik weet niet hoe hard.”

    “Dat is de bedoeling mijnheer.”

    “Zie mij hier nu liggen ik ben precies ne communicant!”

    Wij lagen nu alleen in het vertrek, Swa keek in mijn richting en begon opnieuw zijn verhaal over zijn val me de fiets. Ik luisterde geduldig en dat viel best in zijn smaak.

    Hij vertelde honderd uit over zijn verleden, over zijn vrouw waarmee hij 66 jaar getrouwd was geweest en die na een lange periode Alzheimer vorig jaar gestorven was.

    “En hier ligt Swa nu een sukkelaar helemaal alleen en verlaten.”

    “Je hebt toch kinderen Swa,”zei ik troostend.

    “Ja, twee zonen, maar die zijn alleen op mijn geld uit en zeker hun wijven. Ons Marie die hier daar juist was, dat is juist een ekster. Alles wat blinkt, moet zij hebben. Mijn vrouwke was maar net gestorven of ze moest al haar juwelen hebben. Die van mijnen oudste, is met 10.400 euro van mij weg die heb ik uit mij kot gesmeten. Neen, kinderen bedankt zenne!”

    Om drie uur kwamen ze Swa halen voor de operatie. Hij had mij zowat de helft van zijn lang leven verteld.

    Toen men zijn bed naar de gang reed Keken zijn doffe ogen nog even in mijn richting.

    “Jongen, als ik niet meer terug mocht komen zeg dan tegen mijn kinderen dat ik ze graag zag,”zei hij voor een keer met een stille stem, en ik zag een traan over zijn perkamenten wang lopen.

    09-10-2007 om 16:59 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.God redt uw biotoop

    God redt uw biotoop.

    Ik toer rond in ’t ruimteschip met nog weinig hoop.

    De aarde is mijn prachtig, mooie ruimte biotoop.

    De reis was ver, de mens is lang ‘t vergeten.

    Hij zou zij thuis planeet lang niet meet weten

    Ik stuur deze s.o.s naar mijn moeder planeet

    Zodat men daar het lot van deze globe weet

    Ik herinner hem ’t was God ons aller opperwezen.

    De mens heeft het hier goed verknoeid wilt u dit biotoop genezen.

    Ik heb het reeds genoeg gezien 65 keren rond de zon.

    Het was hier prachtig hoor en ik weet nu nog, hoe het destijds begon.

    Maar als ik hier te lang blijf toeren verlies ik mij verstand.

    Is het de Apocalyps die dreigt, het loopt hier uit de hand.

    Het ging hun enkel maar om roem rijkdom en geld.

    Uw naam te vaak misbruikt voor oorlog en geweld.

    Uw schepping dreigt voorgoed met ondergang gedoemd.

    Uw mooie biotoop die u aarde hebt genoemd

    09-10-2007 om 16:56 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nog meer peren

    Meer peren.

    Omdat ik aan die peer van toen dacht, kreeg ik zo’n enorme trek in een lekkere peer. Een sappige Doyenne of een harde zoete conference kan ik met veel smaak naar binnen smikkelen. Vandaag ging mijn voorkeur naar de conference.

    “Eliano, nu jij toch zo’n flinke kerel bent, die al alleen boodschappen kan doen, wil jij voor bompa eens een kilogram peren halen bij Maes,”

    Of hij dat wou!

    “Natuurlijk bompa,”antwoordde hij blij.

    “Eén kilogram conference,”zei ik.

    “Wacht ik zal het op een briefje schrijven,”zei bomma.

    Door zijn gretigheid vergat klein manneke het briefje op de tafel.

    “Je hebt je briefje vergeten!”riep bomma aan het raam.

    “Niet nodig bomma, een kilogram conference peren,”riep hij snugger terug.

    In een oogwenk was hij terug. Ik hoorde de deur opengaan en dacht dat hij de boodschap vergeten was, maar neen hoor hij overhandigde mij de papieren zak met de smakelijke vruchten.

    “Dat heb je goed onthouden Yano,”zei ik prijzend.

    “Eigenlijk, was ik verkeerd in de winkel, bompa,”biechtte hij eerlijk op.

    “Hoezo?”

    “Ja, ik dacht dat ik Toscaanse peren moest vragen.”

    “Toscaanse, het leek wel of hij op vakantie met premier Verhofstadt was geweest, die gaat ieder jaar naar die streek. Maar ja, Toscaanse en Conference het lijkt wel een beetje op elkaar. En dan?”Vroeg ik

    “Bart wist dat het de deze moesten zijn, dus hier zijn je peertjes bompi,” zei hij.

    Bompi zegt hij alleen als hij mij voor de gek houdt, dus...

    “Je wist het nog wel hé deugniet.”

    “Conference was het hé bompi.”

    “Foei, foei, foei, zo klein en een grijsaard voor de gek houden, wacht maar klein manneke, bompi is nu aan zet!!!”

    Den bompi

    09-10-2007 om 16:49 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de peer

    De peer

    Deze morgen, ik stond met mijn rolstoel in de badkamer om mij wat te verfrissen, toen ik bomma hoorde zeggen:

    “Eliano, bomma heeft twee broden en veertien broodjes bestelt, bij de bakker zou jij die al alleen kunnen halen?”

    “Ja,ja, bomma dat kan ik!!!”hoorde ik klein manneke enthousiast roepen.

    De bakker is amper honderd meter van ons vandaan, maar Eliano was nog nooit alleen naar buiten geweest.

    “Als je beloofd aan het zebrapad over te steken en als het mag van bompa, mag jij alleen naar de bakker.”beloofde bomma.

    Ik had al lang besloten dat hij mocht gaan.

    Ik herinner mij nog de eerste keer dat ik naar de winkel mocht gaan.

    Ik moest naar “Den Door”een kruidenierwinkeltje achter onze hoek, om een doosje sterretjes voor in de soep. Door, de winkelier, kende de kunst om zijn fruit op een aanlokkelijke mannier voor zijn winkel te exposeren. Het waren vooral de heerlijke grote Flippen die mij deden watertanden.

    “Door, voor mij een doosje sterretjes en die peer,”wees ik het dikste exemplaar aan.

    Blij als een konijn op een klavertjesveld rende ik naar huis.

    Toen ik thuis kwam was de blijheid vlug over.

    “Wie heeft jou gezegd om een peer te kopen?”vroeg ma streng.

    “Zij zag er zo heerlijk uit make”zei ik, want ik voelde dat er wat ging zwaaien.

    Ik kreeg een ferme draai om mijn oren en moest de peer onmiddellijk terug brengen.

    Diep vernedert, met ma’s rode vingers op mijn wang, gaf ik de vrucht terug aan Door.

    “Hier je krijgt ze van mij,”zei de winkelier medelijdend.

    Neen, schudde ik.

    Ik keek aan het raam. Trots als een koetspaard zag ik Eliano naar de bakker paraderen. Fier kwam hij terug met zijn bestelling.

    Zelfs al mocht hij een koffiekoek voor zichzelf gekocht hebben, had hij geen ruzie maar een dikke knuffel van bomma gekregen. Gelukkig zijn de tijden veranderd. Mijn moeder zal het toen ook wel goed bedoeld hebben.

    09-10-2007 om 16:47 geschreven door rovago

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 11/06-17/06 2012
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 31/12-06/01 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 10/12-16/12 2007
  • 03/12-09/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 16/07-22/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Startpagina !

    Archief per week
  • 11/06-17/06 2012
  • 19/01-25/01 2009
  • 12/01-18/01 2009
  • 31/12-06/01 2008
  • 07/07-13/07 2008
  • 09/06-15/06 2008
  • 10/03-16/03 2008
  • 03/03-09/03 2008
  • 11/02-17/02 2008
  • 14/01-20/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 10/12-16/12 2007
  • 03/12-09/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 08/10-14/10 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 30/07-05/08 2007
  • 16/07-22/07 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 02/07-08/07 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007

    Startpagina !

    Foto

    KEVIN, MIJN JONGSTE ZOON, PAPA VAN ELIANO
    Foto

    mama met zoon Grigori
    Foto

    ELIANO EN ZUSJE YOLINA TWEE KLEINE SCHATJES
    Foto

    Foto

    wat doet den bompa weer gek.
    Foto

    dat is nu mijn deugnietenkop
    Foto

    Elianoke met zijn diploma van de kleuterschool.
    Foto

    Ik zit niet graag in dat autoke
    Foto

    met bomma op de zetel
    Foto

    Eliano met zijn valkparkiet
    Foto

    Foto

    meer faliliefoto's
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Willekeurig SeniorenNet Blogs
    seniorsites
    blog.seniorennet.be/seniors
    Foto

    foto's 2008
    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!