E: Vandaag nemen we de scenic railway naar Kuranda. Om 8.30u vertrekt de eerste trein, we spurten om deze trein nog te halen. Het oude treintje puft langzaam naar omhoog gedurende 1u en 45 min. Het stijgt 1 m. op 50 m. De lijn was oorspronkelijk aangelegd om het goud uit de bergen naar Cairns te brengen. Vanuit Cairns gaat het eerst door de sugar Caine velden en stijgt dan langzaam de bergen in richting Barron Gorge en de machtige indrukwekkende Barron falls. In de diepte zien we de rivier liggen en een indrukwekkende canyon. In Kuranda maken we een rivierwandeling maar grote gedeelten zijn hier overstroomd. We kuieren nog door het stadje, leuk maar voor ons iets te toeristisch. We nemen een trein vroeger zodat we nog wat kunnen luieren op de camping.
E: We vertrekken op tijd en maken nog een mooie wandeling in het regenwoud. Op het einde van onze tocht zien we onverwachts een krokodil en een waterschildpad in 1 van de vele kreekjes. Fantastisch! Enkele vechtende krabben zien we wegspringen. Langs de weg staan verschillende borden met een waarschuwing voor overspringende emoes. We komen er spijtig genoeg geen tegen. Ondertussen is het water gestegen tot een 20 cm. Gelukkig geraken we nog veilig over de rivier. In Mossman maken we een 6 km lange trek door Mossman Gorge.
J: Bij network rentals in Lake Street halen we onze volgende campervan op. Een kleine en ouder model deze keer met 495.000 km. op de teller. Maar slechts 59$ / per dag met alles erop en eraan (dubbel bed, ijskast, vuurtje, afwasbekken en genoeg opbergkastjes). Na alle formaliteiten te hebben voldaan vertrekken we naar Cape Tribulation, een 150 km ten noorden van Cairns langs de Cpt Cook highway. In Palm Cove vlak bij de oceaan stoppen we voor een korte lunch op een van de vele picnic areas met bbq en toilet. Er staat een strakke wind en de zee is ontstuimig, ook in Australie " has the climate gone crazy". We rijden verder en in Daintree steken we de rivier over met een kabelferry. Hier val je best niet in het water, want er zitten vele krokodillen. De weg die nu volgt overstroomt regelmatig. Langs de baan staan plaatjes om de hoogte van het water aan te geven. Vandaag valt het mee, de diepste doorgang is slechts 20 cm, maar als het echt regent kan het meer dan 1 m. zijn.....Dit hele gebied is nat tropisch regenwoud en mangrove. Iets voor 18u komen we aan in onze kampplaats. Er staan slechts een 5-tal campers: een duits koppel, een ouder hollands echtpaar, 2 canadezen, 2 autraliers en wij. Zodra het donker wordt beginnen de kikkers in het omringende regenwoud te brullen. Ook zien we nog een levende tak van 30cm op onze kookpot kruipen. We gaan vroeg slapen en wanneer we in bed liggen begint het te regenen! Zullen we morgen nog teruggeraken??
J: Na een eenvoudig ontbijt in een local coffee-bar, lezen we onze e-mail. Altijd prettig neiuws uit het buitenland te lezen. Goed nieuws. Er staat een campervan op ons te wachten in Cairns die we zondag mogen ophalen en de baby in de buik van ons Miek is prima in orde. Nadien bezoeken we het reptile center in Alice Springs. Het geeft een degelijk overzicht van de vele slangen en hagedisachtigen die in de out back leven. En eindelijk zien we er enkele "Thorny devils", kleine hagedisjes die door hun stekels en vorm lijken op een kleine duivel. Om 16.40u tenslotte nemen we de vlucht naar Cairns , Nick komt nog even afscheid nemen, waar de 3de fase van ons australisch avontuur begint. We landen in Cairns om 19.00u plaatselijke tijd. De overgang van droog en heet naar warm en vochtig weer vraagt enige aanpassing. Ons nieuwe thuis is de YHA Central (youth hostel) . Een kamer vlak aan de pool. We wassen nog eens al onze kleren en nemen voor het slapengaan nog een frisse drink.
E: Vandaag mogen we uitslapen tot 5.15u. We willen in de koelte van de morgend door de Canyon wandelen. Een wandeling van 2.30u (6 km) . Een spectaculaire canyon. Halfweg nemen we nog een frisse duik in een waterhole " The garden of Eden" genoemd. En dan begint onze lange terugweg van 5u. naar Alice Springs. s Avonds eten we samen met een deel van de groep in Toddy s restaurant. We eten er voor het eerst in ons leven Camel steack. Niet slecht , maar geef mij maar een lekkere biefsteack.
J: Nick roept ons op om 4.45u. Na het ontbijt vertrekken we naar Urulu (Ayers Rock). We maken de Urulu Base walk. Een wandeling van 9 km die volledig rond de rots loopt. Wij verkiezen de wandeling boven de klim omdat de rots door de Aboriginals als heilig wordt beschouwd. Op een aantal plaatsen mag er ook niet worden gefotografeerd. Tijdens de wandeling rond deze reusachtige monoliet zien we de zon opkomen. Het spel van licht en schaduw zorgt voor een pallet rode kleurschakeringen. Onderweg worden ons een aantal verhalen uit de Aboriginal cultuur verteld. We bezoeken ook nog het visitorscenter waar we van een Abo zelf uitleg krijgen over allerlei zaden en vruchten die hen helpen te overleven in deze dorre wildernis. Op het kamp verfrissen we ons met een duik in het zwembad. s Avonds krijgen we een heerlijke zelfgemaakte maaltijd voorgeschoteld. Kippeboutjes met honing en ook met tomatensaus, zelfgemaakt kruidig brood "Damper" gebakken in een pot in de as van een vuur.
E: Om 6u s morgens worden we als eerste opgepikt aan ons hostal. Een voor een maken we kennis met onze tochtgenoten. 2 nederlandse meisjes, een engels koppeltje, 2 zwiters en 6 denen, een internationaal gezelschap. Nick , een australier van Tasmanie, is de chauffeur,gids, kok en nog veel meer. 6u rijden we via de highway door een quasi hetzelfde dor landschap met kleine boompjes. We stoppen voor onze luch aan het tentenkamp waar we s avonds zullen overnachten. We eten een koude plat met veel verse groenten en vlees en vers fruit. Daarna bezoeken we de Olga s of Kata Tjuta in het aboriginals. Omwille van de warmte 37 graden is de "valley of the winds" walk afgesloten. Wij doen de Walpa Gorge Walk. Vanaf dat we de air-conditioned bus verlaten worden we lastig gevallen door 10-tallen vliegen. Het netje dat we in Alice Springs gekocht hebben bewijst zijn dienst. Langs een zacht hellend pad lopen we langs de typisch rode en indrukwekkende rotsformaties tot aan de gorge. De hitte is bijna ondraaglijk Later in de namiddag rijden we naar Urulu, Ayers Rock, om er de zonsondergang en de steeds wisselende kleur van de rots te gaan bewonderen. De sfeer is speciaal. Er wordt champagne , wijn , bier ... gedronken begeleidt met lekkere hapjes en iedereen is uitbundig. Wanneer de zon volledig weg is (19.15u) rijden we naar ons tentenkamp van stevige 2 persoonstentjes met in elke tent 2 enkele bedjes. Nick, onze gids, samen met enkele vrijwilligers begint onmiddellijk aan een heerlijke bbq. Om 21u kruipen we in onze lakenzak en vallen als een rots in slaap.
E: We vertrekken rond 8.00u met de metro naar de domestic luchthaven.Onze vlucht vertrekt om 10.00u.Gedurende 2 uur vliegen we over een desolaat woestijngebied met een rode kleur. We landen veilig in Alice Springs 3.15u later. Ook moeten we onzs uurwerk 2u. verder draaien. Het is hier bloedheet(36 C) maar toch draaglijk. Onze kamer in de jeugdherberg is klein en niet ongezellig en er is airco. Ook een klein zwembadje nodigt uit om ons eens even te verfrissen. We boeken onze tocht voor de volgende 3 dagen naar Ayers Rock, Kings Canyon en de Olgas. Verder doen we nog enkele aankopen . Hier komen we grote groepen Aboriginals tegen die doelloos rondzwerven. En vanavond gaan we eens heerlijk uit eten en een frisse pint drinken. Daarna volgt Cairns waar onze 2de campervan staat te wachten.
J: Stralend weer. We kopen een day-pass voor bus, trein en ferry van 16$, nemen de trein naar circular quay en daar de ferry naar Darling Harbour. We varen langs het Opera House en onder Sydney bridge door tot Darling Harbour wharf, een tochtje van een kwartier. Je hebt constant het gevoel van in een grote Marina jachthaven te zijn met langs de kade zitbanken, eetstalletjes, terrasjes enz, alles prachtig aangelegd. Van hieruit wandelen we naar Sydney fish market. Hier vind je alle soorten vis in een wonderlijk pallet van kleuren. We kijken de ogen uit onze kop. Ter plaatse kan je er allerlei visgerechten laten samenstellen en langs de kade op een terrasje opeten. Na 20 minuten hebben we eindelijk gekozen. Elly 6 oesters en langoustinen (prawns) en ik een gegrilde brochette van gambas. We kopen er nog een flesje chardonnay bij en zetten ons onder een parasolleke op het terras. "This is life mate". Na deze feestmaaltijd wandelen we door de chinese markt terug naar de ferry. Het is ondertussen 2 uur in de namiddag. We nemen nu een ferry naar Manly, een klein schiereiland op een halfuur varen van de city. Dit is een leuke badplaats met een strand voor surfers. Ideaal om war te relaxen en te zonnen. Met dezelfde ferry keren we terug naar de city en genieten van een laatste koffie. Morgen nemen we het vliegtuig naar Alice Springs.
J: We verhuizen naar het centrum van Sydney, hotel Highfield in Victoriastreet. Hier vind je het ene budget backpackers hotel naast het andere. Dus ook veel jong volk en een zeer informele luidruchtige ambiance, maar we zitten op wandelafstand van het hart van de stad: circular quay en Opera House. s Middags is het prettig warm en de terrasjes aan de kade en langs het Opera House zitten vol. De ferries varen aan en af, een gezellige drukte alom. Hier kan je uren vertoeven. Dit zou in Antwerpen ook moeten kunnen. In Portobello cafe op de kade drinken we een capuccino met verse scoones, heerlijk. We maken er kennis met een hollands meisje die na een reis door Nieuw-Zeeland en Australie de volgende dag naar huis vertrekt. Later op de middag wandelen we langs rocks, een oud bewaard stadsgedeelte tussen de skyscrapers; de week-end market is net gedaan. We sluiten onze eerste dag af met een lekkere thaise maaltijd in Victoria Street.
J: We hebben nog steeds geen slaapplaats voor deze avond. Daarom bellen we eerst de verhuurmaatschappij om onze campervan een dag langer te houden. Helaas is ons "rijdend huisje" reeds verder verhuurd. Elly vindt tenslotte nog een cabine in Sans Souci aan de Botany Bay op slechts 7 km van de luchthaven. Vooraleer onze Van in te leveren zetten we er onze bagage af. Dan nog een korte zenuwachtige rit naar het verhuurbedrijf nabij de luchthaven en de eerste fase van ons australisch avontuur zit erop. Een korte trein en busrit brengt ons terug naar Sans Souci waar we genieten van een relaxe avond met zicht op de skyline van Sydney.
E: We staan op met een stralende zon, pakken onze dagrugzak en trekken er een ganse dag op uit.De infrastructuur is hier buitengewoon en maakt het regenwoud voor iedereen toegankelijk, zelfs voor groepen japanners. Een van de bezienswaardigheden is de Sky Train, een treintje dat onder een hoek van 52 graden de helling op en afgetrokken wordt. Een ander trekpleister hier zijn de 3 Sisters (een rotsformatie van 3 alleenstaande rotsen). Volgens een legende werden de 3 Sisters door een heks omgetoverd in rotsen om beschermd te worden tegen het aanzoek van mannen. De heks sterft echter voordat de betovering werd verbroken. Wij volgen een trail die onder de 3 Sisters doorloopt.Om uit de kloof te geraken moeten we 1000 treden omhoog langs ijzeren ladders vanwaar we een spectaculair uitzicht op de Blue Mountains hebben. De blauwe kleur wordt veroorzaakt door de dampen van de reusachtige eucalyptusbomen. De meeste toeristen verkiezen deze wandeling in omgekeerde richting te doen. 1000 treden naar omlaag. Morgen vertrekken we naar Sydney voor 3 nachten. De eerste nacht hebben we nog geen slaapplaats want er is een gay parade en alles blijkt volgeboekt. We zien wel ' No worries'.
E: Vandaag nog maar eens rijden, zelfs gepaard met regen. We volgen verder de A1, daarna de M7 naar Katoomba, een levendig centrum in de Blue Mountains. De camping is op een 2 km van het centrum. Met deze regen kunnen we niets anders doen dan wat te internetten , boodschappen en onze volgende dagen voorbereiden. s Nachts valt de regen er met bakken uit en we hebben compassie met al de trekkers in hun tentjes. Maar wij slapen gerust in onze campervan.
Dag 6 J: Om tijdig in de Blue Mountains te geraken ( 2dagen rijden van hieruit), beslissen we reeds om deze namiddag te vertrekken. s Morgens maken we nog een mooie wandeling naar en langs Darby beach. We zijn er alleen met de meeuwen op het immense strand. Met een beetje spijt verlaten we Wilsons Prom en nemen de A1 langs de kust richting noorden. We passeren door talrijke natuurparken. Hier zijn eindeloze mogelijkheden, 6 maanden zijn nog te kort. We beslissen om s avonds te stoppen aan Gipsy Point vlak aan de grens met New South Wales. Wanneer we in dit prachtige idillische plaatsje aankomen zien we onze eerste groep levende kangoeroes. Helaas is hier geen camping dan maar 15km verder naar Malacoota. Hier vinden we een mooie en rustige camping. We hebben er onze eerste australische bbq experience. Op de meeste campings en nationale parken staan gratis bbq s ter beschikking en er wordt gretig gebruik van gemaakt. De steaks zijn hier gewoon fantastisch en goedkoop. Voor 2,5 eur heb je hier de beste steak van 200 gr.
Dag 5: E: Nog een klein 130 km verwijderd van Wilson Prom. Dit natuurgebied ligt aan de Bas Street (zeestraat tussen Australie en Tasmanie). Een aanrader om enkele dagen te relaxen en te wandelen , 80 km tracks. We kamperen aan Tidal River vlakbij het strand . Eindelijk zon en de wind is gaan liggen. We zijn nu 3 dagen onderweg en hebben nog geen enkele kangaroe gezien buiten de kadavers langs de weg.
J: Het eucalyptusbos waar we kamperen krioelt van de koala s. In de vrije natuur zijn ze actiever dan in de zoo. Een moeder met baby koala op de rug klimt naar de top van een boom. Een beeld waar we niet genoeg van krijgen. We moeten echter verder en vervolgen onze weg langs de Great Ocean Road tot aan de 12 apostelen, een toeristentrekker van formaat. Er staat nog steeds een strakke wind en vanaf verschillende scenic points zien we de oceaan inbeuken op deze gigantische rotsformaties. Na ons bezoek rijden we verder naar Port Campbell. In een fish and chips restaurant met internetfaciliteiten schrijven we geld over naar onze zichtrekening. We lunchen er aan de baai en rijden dan terug richting Melbourne, want morgen willen we enkele dagen doorbrengen op Wilsons Promontory, een natuurpark ten ZO van Melbourne. We geraken tot in Grantville waar we ons op een carpark met BBQ en toilet installeren op 50 mt van het strand.
Dag 2: Melbourne J: Na onze 1ste nacht op Australische bodem houden we ons de morgend bezig met met zoeken van een campervan. Het seizoen is nog druk maar uiteindelijk slagen ze erin een Hi-top campervan van Britz vast te leggen. 80$/dag en daarbovenop 220$ omdat vertrek Melbourne en aankomst Sydney verschillend zijn s Namiddags doen we een korte verkenning van de city van Melbourne. Een multiculturele stad met vooral aziaten. s Avonds nodigen de ouders van Carly ons uit voor een gezellig etentje. We hebben elkaar in 12 jaar niet meer gezien, maar het was alsof het van gisteren geleden was.
Dag 3: Vertrek J: Vandaag begint onze reis echt. Na een stevig ontbijt in een pub, een gewoonte bij vele aussies, halen we onze spiksplinternieuwe campervan op, nemen afscheid van Carly en Pierre en vertrekken. Langs de Great Ocean road rijden we tot National Park Cape Otway. Het weer is zwaar bewolkt en stormachtig . De weg kronkelt langs cliffen en baaien en overal wachten surfers op de ultieme golf. Na enkele uren zijn we reeds gewend van links te rijden. Na een kort bezoekje aan het light house van Cape Otway installeren we ons op een rustige camping en gaan vroeg naar bed.
E: Een reis in het voorjaar was niet gepland totdat Carly, een australisch meisje dat 1 jaar bij ons in Belgie verbleef, ons mededeelde dat zij einde maart gaat trouwen. En onze komst betekende veel voor haar: Zoals ze hetzelf verwoordde : It really means the world to me to have you both coming.
En zij kan Jan overtuigen (dat weten we nog van vroeger).
Een vlucht boeken deden we via Joker 1.135 EUR. Aangezien onze jongste dochter eind april bevalt moesten we de reis plannen tussen februari en april.
6 weken is lang maar als je weet dat Europa volledig in Australie past, was het puzzelen bij de voorbereiding. We vliegen via Londen, Hong-Kong, Melbourne, een bijna rectstreekse vlucht.
In Zaventem aangekomen was er een groot probleem in Heathrow. De bagagesortering in terminal 4 evenals enkele computers waren defect. Dus Londen was 1 grote chaos. Na lang zoeken vond een lieve dame een even interessante vlucht met Thai Airlines via Frankfurt, Bangkok en Melbourne. Ons aankomstuur bleef hetzelfde . De vlucht liep perfect en om 21.15u + 1 dag landden we in Melbourne. Het was een blij weerzien na 7 jaar.
J: We hebben een laatste lange rit voor de boeg. Eerst maken we nog een wandeling door de bush naar het dorp aan de rand van een ingesloten baai. Gans onze tocht door het bos worden we begeleid door 10-tallen bell-birds. Ze zijn onzichtbaar maar maken het geluid van een belletje. Dit is weer een paradijselijke plaats. Uit curiositeit vraag ik wat hier een woning kost. Een gemiddelde woning kost 400.000 $ of 250.000 eur. We verlaten dit mooie dorp en volgen eerst de weg langs de kust en daarna de A1 highway door de Great Dividing Range tot 70 km voor Sydney. Tijdens een plas pauze trapte ik bijna op een kleine bruin-oranje slang( achteraf bleek dit een giftig exemplaar te zijn). We slapen in Moss Vale, een camp-site om snel te vergeten.
E: Vandaag nemen we de scenic railway naar Kuranda.
E: We vertrekken op tijd en maken nog een mooie wandeling in het regenwoud. Op het einde van onze tocht zien we onverwachts een krokodil en een waterschildpad in 1 van de vele kreekjes. Fantastisch! Enkele vechtende krabben zien we wegspringen. Langs de weg staan verschillende borden met een waarschuwing voor overspringende emoes. We komen er spijtig genoeg geen tegen.
J: Nick roept ons op om 4.45u. Na het ontbijt vertrekken we naar Urulu (Ayers Rock). We maken de Urulu Base walk. Een wandeling van 9 km die volledig rond de rots loopt. Wij verkiezen de wandeling boven de klim omdat de rots door de Aboriginals als heilig wordt beschouwd. Op een aantal plaatsen mag er ook niet worden gefotografeerd. Tijdens de wandeling rond deze reusachtige monoliet zien we de zon opkomen. Het spel van licht en schaduw zorgt voor een pallet rode kleurschakeringen. Onderweg worden ons een aantal verhalen uit de Aboriginal cultuur verteld. We bezoeken ook nog het visitorscenter waar we van een Abo zelf uitleg krijgen over allerlei zaden en vruchten die hen helpen te overleven in deze dorre wildernis. Op het kamp verfrissen we ons met een duik in het zwembad. s Avonds krijgen we een heerlijke zelfgemaakte maaltijd voorgeschoteld. Kippeboutjes met honing en ook met tomatensaus, zelfgemaakt kruidig brood "Damper" gebakken in een pot in de as van een vuur.
E: Om 6u s morgens worden we als eerste opgepikt aan ons hostal. Een voor een maken we kennis met onze tochtgenoten. 2 nederlandse meisjes, een engels koppeltje, 2 zwiters en 6 denen, een internationaal gezelschap. Nick , een australier van Tasmanie, is de chauffeur,gids, kok en nog veel meer. 
E: We vertrekken rond 8.00u met de metro naar de domestic luchthaven.Onze vlucht vertrekt om 10.00u.Gedurende 2 uur vliegen we over een desolaat woestijngebied met een rode kleur. We landen veilig in Alice Springs 3.15u later. Ook moeten we onzs uurwerk 2u. verder draaien. Het is hier bloedheet(36 C) maar toch draaglijk. Onze kamer in de jeugdherberg is klein en niet ongezellig en er is airco. Ook een klein zwembadje nodigt uit om ons eens even te verfrissen. We boeken onze tocht voor de volgende 3 dagen naar Ayers Rock, Kings Canyon en de Olgas. Verder doen we nog enkele aankopen . Hier komen we grote groepen Aboriginals tegen die doelloos rondzwerven. En vanavond gaan we eens heerlijk uit eten en een frisse pint drinken. 
J: Stralend weer.
J: We verhuizen naar het centrum van Sydney, hotel Highfield in Victoriastreet. Hier vind je het ene budget backpackers hotel naast het andere. Dus ook veel jong volk en een zeer informele luidruchtige ambiance, maar we zitten op wandelafstand van het hart van de stad: circular quay en Opera House. s Middags is het prettig warm en de terrasjes aan de kade en langs het Opera House zitten vol. De ferries varen aan en af, een gezellige drukte alom. Hier kan je uren vertoeven. Dit zou in Antwerpen ook moeten kunnen.
J: We hebben nog steeds geen slaapplaats voor deze avond. Daarom bellen we eerst de verhuurmaatschappij om onze campervan een dag langer te houden. Helaas is ons "rijdend huisje" reeds verder verhuurd. Elly vindt tenslotte nog een cabine in Sans Souci aan de Botany Bay op slechts 7 km van de luchthaven. Vooraleer onze Van in te leveren zetten we er onze bagage af. Dan nog een korte zenuwachtige rit naar het verhuurbedrijf nabij de luchthaven en de eerste fase van ons australisch avontuur zit erop. Een korte trein en busrit brengt ons terug naar Sans Souci waar we genieten van een relaxe avond met zicht op de skyline van Sydney.
E: We staan op met een stralende zon, pakken onze dagrugzak en trekken er een ganse dag op uit.De infrastructuur is hier buitengewoon en maakt het regenwoud voor iedereen toegankelijk, zelfs voor groepen japanners.
E: Vandaag nog maar eens rijden, zelfs gepaard met regen. We volgen verder de A1, daarna de M7 naar Katoomba, een levendig centrum in de Blue Mountains. De camping is op een 2 km van het centrum. Met deze regen kunnen we niets anders doen dan wat te internetten , boodschappen en onze volgende dagen voorbereiden. s Nachts valt de regen er met bakken uit en we hebben compassie met al de trekkers in hun tentjes. Maar wij slapen gerust in onze campervan.
Dag 6
J: Het eucalyptusbos waar we kamperen krioelt van de koala s. In de vrije natuur zijn ze actiever dan in de zoo. Een moeder met baby koala op de rug klimt naar de top van een boom. Een beeld waar we niet genoeg van krijgen. We moeten echter verder en vervolgen onze weg langs de Great Ocean Road tot aan de 12 apostelen, een toeristentrekker van formaat. Er staat nog steeds een strakke wind en vanaf verschillende scenic points zien we de oceaan inbeuken op deze gigantische rotsformaties.
Dag 2: Melbourne 
J: We hebben een laatste lange rit voor de boeg. Eerst maken we nog een wandeling door de bush naar het dorp aan de rand van een ingesloten baai. Gans onze tocht door het bos worden we begeleid door 10-tallen bell-birds. Ze zijn onzichtbaar maar maken het geluid van een belletje. Dit is weer een paradijselijke plaats. Uit curiositeit vraag ik wat hier een woning kost. Een gemiddelde woning kost 400.000 $ of 250.000 eur.
