J: Na een wandeling door de Bothanic garden van Hervey Bay vertrekken we naar Noosa. De camp owner raadt ons aan niet via de high way maar langs een scenic route door de heuvels te rijden en te stoppen in Tin Can Bay. We ekunnen hem 200 % gelijk geven. We rijden door een mooi heuvellandschap met fruit en veeteelt en picknikken aan de mooie rustige Tin Can Bay, een vissershaventje met nog weinig toeristen. Om 16.00u komen we aan in Tewantin, vlak bij Noosa. We kiezen voor een camp site enkele km buiten het dorp, vlakbij de oceaan en enkel te bereiken met een kleine ferry. Weer een goede keuze. De kangoeroe`s komen tot op enkele meters van onze campervan, zien leguanen, papegaaien en kunnen eindelijk een goede foto nemen van een Kukubaroo. Als Elly `s avonds naar het toilet gaat kiest ze voor het mannen toilet..... Een kleine zwarte adder verspert de toegang tot het vrouwentoilet. We besluiten onze laatste avond langs de kust met een glaasje wijn. Ons geluk kan niet meer op.
J: Om 6.20u worden we opgepikt aan de camp site. De Kingfisher 2, een catamaran speed ferry, ligt al op ons te wachten. 40 min. later zetten we voet aan wal op het prachtige Fraser Island. Het is een eiland van circa 150 km lang en 16 km breed en volledig bestaand uit wit kristalein zand. In de loop van de miljoenen jaren is er tropisch woud opgegroeid en hebben er zich kristalheldere meren en creeks gevormd. De meest bekenden zijn zeker Lake Mc Kenzie en Eli Creeck. Met een speciale 4x4 bus worden we over het eiland gereden, geen overbodige luxe, want alle wegen zijn zandwegen door het tropische woud. Eerst gaan we zwemmen in Lake Mc Kenzie. Het heldere water met een zuurtegraad van 5,5 heeft een verjongend effect op huid en haar! 'Dat zul je aan ons wel merken'... Dan maken we een bush walk en zien een grote carpet snake, diamond pyton, midden op de weg. Een niet giftige grondslang. `s Middags rammelen we van de honger. In het Central Resort genieten we van een lekker lunch buffet en een stevige pint. In de namiddag rijden we over 75 mile beach tot aan het wrak van een oud nieuw-zeelands cruise ship. Hier kan je ook in een vliegtuigje stappen en het eiland overvliegen. Ze gebruiken het strand als startbaan. Wanneer we in de late namiddag door Eli Creeck waden , begint het te regenen. De bus brengt ons terug naar de pier en om 18.00u zetten we terug voet aan wal in Hervey Marina. We genieten nog van een prachtige zonsondergang. 12 u. zijn we onderweg geweest maar echt de moeite waard.
J: Als Elly om 6.30u de gordijntjes van onze campervan openschuift, staart ze in de ogen van 2 kangoeroe`s en klinkt overal het gelach van de Kukubaroo`s. We ontbijten, vouwen onze droge was op en vertrekken. Het is vrij druk op de weg vanwege het paasweek-end, maar niet vergelijkbaar met de belgische verkeersdrukte. In Bundaberg doen we enkele inkopen, lunchen in het park en gaan een uurtje "internetten". Rond 15.00u arriveren we in Bargara en krijgen een rustig plaatsje met ocean view op de drukker Baragara Beach Caravan Park. We wandelen langs een nature trail tot het volgende stadje " Mon Repos". Hier komen van november tot einde maart de loggerhead zee schildpadden hun eieren leggen en komen de kleintjes uit. De tour is spijtig genoeg volgeboekt maar we hebben dit reeds gezien in Costa Rica. Als alternatief gaan we bbq langs de oceaan samen met enkele lokale aussies.
J: Maandagvoormiddag brengen we onze campervan naar de afgesproken garage voor herstelling van de achterdeur. Daarna kuieren we nog wat rond in Airley Beach en rond 15.00u worden we met een shuttle bus naar de Marina gebracht. De Whitsunday Magic, een mooie 3-mast scooner ligt op ons te wachten. Jacky, de purser en vrouw van de schipper, verwelkomt ons en wij krijgen een knusse kajuit met douche en wc toegewezen juist onder het achterdek. We maken kennis met onze medepassagiers en varen om 16.30u de haven van Airley Beach uit. De zeilen woren gehesen en we varen richting Hook Island, het meest noorderlijke eiland. Op het achterdek krijgen we onze safety instructies en van dan af wordt het 200 % genieten. Als de avond valt gaan we voor anker in Stoneheaven waar we onze eerste dinner aan boord geserveerd krijgen. Deze zeiltrip kan al niet meer stuk. De volgende morgend ontbijt op het achterdek: scrambled eggs, bacon, toast en koffie, " Life can be hard.......". In de voormiddag wordt er gesnorkeld en gedoken boven een koraalrif in Luncheon Bay. Daarna worden we met de dingies terug aan boord gebracht voor een heerlijk lunch buffet. De zeelucht en het snorkelen scherpt de eetlust aan. `s Namiddags varen we naar Blue Pearl Bay op Hayman Island, een mooie baai met koraalstrand. Hier snorkelen we net boven en tussen prachtige koralen. Honderden kleurrijke vissen en visjes omringen ons. Soms zwem je midden een school en kan je ze zelfs aanraken. De kleine Nemo`s zijn hier niet te tellen en we krijgen er maar niet genoeg van. Elly ligt nog in het water als iedereen bijna terug aan boord is. We zetten nu koers naar Macona Inlet op Hook Island, onze volgende ankerplaats voor de nacht. De volgende voormiddag varen we naar een outlook point op Whitsunday Island. Met de Dingy gaan we weer aan land en klimmen naar de top van de beboste heuvel. We hebben er een prachtig uitzicht over de hagelwitte zandstranden en baaien van het Island. In de namiddag gaan we zwemmen en zonnebaden op 1 van deze ongerepte stranden. Het witte zand is ultra fijn en weerkaatst de zon. Het werd zelfs gebruikt om de Hubble-telescoop te vervaardigen. Terug aan boord zien we links en rechts grote zeeschildpadden, green turtles, boven water komen om lucht te happen, daarna verdwijnen ze weer voor 20 ' onder water. Dit lijkt wel het aards paradijs. `s Avonds tijdens het happy hour, met een heerlijke pina colada, genieten we na van de mooie dag. Aan alle mooie liedjes komt echter een eind. Donderdagmorgend hijsen we opnieuw de zeilen en zetten koers naar Airley Beach, waar we rond 13.00u aankomen. Met een beetje pijn in ons hart nemen we afscheid van de crew en de mede passagiers en "we are on the road again" met onze herstelde campervan. We rijden een 300 km en slapen in het wild in Sint Lawrence.
J: De ganse nacht droog en we ontwaken door het gekrijs van papegaaien. We ontbijten onder de palmbomen, maken een korte wandeling langs de beach en rijden door naar Airley beach, de vertrek basis voor de zeilcruises langs de Whitsunday islands. We komen er aan tegen de middag. Het is een zeer populaire badplaats met vele bars en restaurants, hotelletjes en campsites . Een enige plaats voor de jeugd. We boeken een 4-daagse zeiltoer met de Whitsunday Magic, een3-master tall ship. Daarna installeren we ons op de mooie campsite, een waar vogelparadijs. We zien er onze 2de slang, een groene ongevaarlijke 2,5 m lange boomslang. `s Avonds passeert er nog een possum voorbij onze Van.
J: De voorbije nacht regende het zo hard dat de camping bijna "een meer" werd. `s Morgens echter een stralende zon en alle water in een mum vam tijd weg. We trekken het binnenland in. Onze eerste stop is Yungaburra om er de curtain fig te bewonderen. Een gordijn van wortels dat neerdaalt vanaf een omgevallen boom, een indrukwekkend beeld. Dan verder naar Lake Echeam. Een kratermeer omringd met tropisch woud. Een idyllisch plaatsje waar je kan zwemmen en picniccen. We maken er de wandeling van 3 km. rond het meer in de hoop een cassowarry of een boomkangoeroe te zien, maar helaas, ze zijn zeldzaam. Cassowarries zijn emoe-achtigen loopvogels met prachtige kleuren, die wel eens agressief kunnen overkomen. Het probleerm is dat toeristen ze te eten geven en daardoor de dieren uit hun natuurlijk bestaan halen. Onze laatste stop is Mt Hyp-ipamee. We komen er aan bij valavond en installeren ons op een picnic area midden het regenwoud. We zijn er niet alleen. Er staan nog 2 andere campervans wat ons enigszins geruststeld. We bereiden een 3-gangen menu: entree, avocado met garnalen - hoofdgerecht, snapper met een koele chardonnay en als dessert een lekkere yoghurt. Wat kan het leven hard zijn!
J: De hele nacht had het geregend en `s morgens hetzelfde. This is the wet season! Carly, waarom heb je dit seizoen gekozen om te trouwen.... Het blijft wel warme regen en gelukkig hebben we onze plannen nog niet moeten wijzigen. Toch maken we een wandeling naar Mt Hypipamee door het regenwoud. Door een vulkanische explosie is een loodrechte schacht van 80 m. diep onststaan die nu gedeeltelijk gevuld is met water. Cassowaries zien we nog steeds niet. Wel is de vlakbij gelegen waterval enorm aangezwollen door de vele regen. We zetten onze weg verder naar Innisfail. Langs de weg zien we vele platen met daarop "Floodway", weg die regelmatig overstroomt. Als we een koffie gaan drinken krijgen we inderdaad te horen dat de weg verderop afgesloten is. We moeten via een andere weg naar Innisfail en verder naar Tully, de natste plaats van Australie. (8 km water/jaar) In Tully denken we dat het gevaar nu wel voorbij is, maar dan begint het pas . Op 3 plaatsen is de Bruce Highway over telkens een lengte van enkele honderden meters tot 0,40 cm overstroomt. De auto`s banen er zich zeer langzaam doorheen maar toch spat het water van de tegenliggers nog tot tegen de voorruit. We houden telkens onze adem in tot we op het droge zijn. Dan begint de weg langzaam te stijgen en trekt ook de lucht open. In de namiddag rijden we onder een blauwe hemel Townsville binnen. We lunchen er naast de marina en boeken in een internetcafe onze vlucht naar Melbourne. Tijdens de lunch stellen we vast dat de achterklep van onze "van" niet meer opent. We bellen de verhuurder die belooft ons maandag verder te zullen helpen. In de vooravond na een 500 km. rijden we Bowen binnen en zetten ons op een rustig caravanpark.
J: Met de Gsm worden we gewekt om 6.20 u. De regen valt er met bakken uit maar dat kan ons niet weerhouden om te gaan snorkelen. Om 8 u gaan we aan boord van de catamaran, Passion Paradise, samen met nog een 50 tal duikers en snorkelaars in spe. Het traject tot aan het reef en een klein zandeiland duurt ongeveer 2 u. De zee is redelijk wild en de kotszakjes worden gulzig gebruikt:! Wij kunnen gelukkig onze eer als ex zeescouts hoog houden! Aan het reef aangekomen worstelen we ons in een sunsuit dat ons moet beschermen tegen de zon!!! en de dodelijke kwallen die hier rondzwemmen. Dan gaat het in een kleiner bootje tot aan het strand en daar start onze onderwater verkenningstocht. Een wondere wereld opent zich . Het is alsof je in een aquarium zwemt omringt door honderden kleurrijke visjes en vissen. De vormen en kleuren van de koralen zijn overweldigend, Ze zijn soms meters groot en toch groeien ze maar ca 1 cm per jaar. Na onze eerste duikpartij krijgen we een lekkere lunch voorgeschoteld. Zwemmen in open water geeft honger! Ondertussen is het terug beginnen regenen. Huiverend kruipen we terug in onze natte pakken maar deze kleine kwelling is vlug vergeten wanneer we terug in het warme water liggen en genieten van het wondere onderwater schouwspel.Dan zetten we terug koers naar Cairns dat er een beetje troosteloos bijligt na deze toch wel natte dag. s` Avonds bij een glaasje wijn genieten we na van deze dag en kruipen moe maar zeer tevreden onder de wol
E: Vandaag nemen we de scenic railway naar Kuranda. Om 8.30u vertrekt de eerste trein, we spurten om deze trein nog te halen. Het oude treintje puft langzaam naar omhoog gedurende 1u en 45 min. Het stijgt 1 m. op 50 m. De lijn was oorspronkelijk aangelegd om het goud uit de bergen naar Cairns te brengen. Vanuit Cairns gaat het eerst door de sugar Caine velden en stijgt dan langzaam de bergen in richting Barron Gorge en de machtige indrukwekkende Barron falls. In de diepte zien we de rivier liggen en een indrukwekkende canyon. In Kuranda maken we een rivierwandeling maar grote gedeelten zijn hier overstroomd. We kuieren nog door het stadje, leuk maar voor ons iets te toeristisch. We nemen een trein vroeger zodat we nog wat kunnen luieren op de camping.
E: We vertrekken op tijd en maken nog een mooie wandeling in het regenwoud. Op het einde van onze tocht zien we onverwachts een krokodil en een waterschildpad in 1 van de vele kreekjes. Fantastisch! Enkele vechtende krabben zien we wegspringen. Langs de weg staan verschillende borden met een waarschuwing voor overspringende emoes. We komen er spijtig genoeg geen tegen. Ondertussen is het water gestegen tot een 20 cm. Gelukkig geraken we nog veilig over de rivier. In Mossman maken we een 6 km lange trek door Mossman Gorge.
J: Bij network rentals in Lake Street halen we onze volgende campervan op. Een kleine en ouder model deze keer met 495.000 km. op de teller. Maar slechts 59$ / per dag met alles erop en eraan (dubbel bed, ijskast, vuurtje, afwasbekken en genoeg opbergkastjes). Na alle formaliteiten te hebben voldaan vertrekken we naar Cape Tribulation, een 150 km ten noorden van Cairns langs de Cpt Cook highway. In Palm Cove vlak bij de oceaan stoppen we voor een korte lunch op een van de vele picnic areas met bbq en toilet. Er staat een strakke wind en de zee is ontstuimig, ook in Australie " has the climate gone crazy". We rijden verder en in Daintree steken we de rivier over met een kabelferry. Hier val je best niet in het water, want er zitten vele krokodillen. De weg die nu volgt overstroomt regelmatig. Langs de baan staan plaatjes om de hoogte van het water aan te geven. Vandaag valt het mee, de diepste doorgang is slechts 20 cm, maar als het echt regent kan het meer dan 1 m. zijn.....Dit hele gebied is nat tropisch regenwoud en mangrove. Iets voor 18u komen we aan in onze kampplaats. Er staan slechts een 5-tal campers: een duits koppel, een ouder hollands echtpaar, 2 canadezen, 2 autraliers en wij. Zodra het donker wordt beginnen de kikkers in het omringende regenwoud te brullen. Ook zien we nog een levende tak van 30cm op onze kookpot kruipen. We gaan vroeg slapen en wanneer we in bed liggen begint het te regenen! Zullen we morgen nog teruggeraken??
J: Na een eenvoudig ontbijt in een local coffee-bar, lezen we onze e-mail. Altijd prettig neiuws uit het buitenland te lezen. Goed nieuws. Er staat een campervan op ons te wachten in Cairns die we zondag mogen ophalen en de baby in de buik van ons Miek is prima in orde. Nadien bezoeken we het reptile center in Alice Springs. Het geeft een degelijk overzicht van de vele slangen en hagedisachtigen die in de out back leven. En eindelijk zien we er enkele "Thorny devils", kleine hagedisjes die door hun stekels en vorm lijken op een kleine duivel. Om 16.40u tenslotte nemen we de vlucht naar Cairns , Nick komt nog even afscheid nemen, waar de 3de fase van ons australisch avontuur begint. We landen in Cairns om 19.00u plaatselijke tijd. De overgang van droog en heet naar warm en vochtig weer vraagt enige aanpassing. Ons nieuwe thuis is de YHA Central (youth hostel) . Een kamer vlak aan de pool. We wassen nog eens al onze kleren en nemen voor het slapengaan nog een frisse drink.
E: Vandaag mogen we uitslapen tot 5.15u. We willen in de koelte van de morgend door de Canyon wandelen. Een wandeling van 2.30u (6 km) . Een spectaculaire canyon. Halfweg nemen we nog een frisse duik in een waterhole " The garden of Eden" genoemd. En dan begint onze lange terugweg van 5u. naar Alice Springs. s Avonds eten we samen met een deel van de groep in Toddy s restaurant. We eten er voor het eerst in ons leven Camel steack. Niet slecht , maar geef mij maar een lekkere biefsteack.
J: Nick roept ons op om 4.45u. Na het ontbijt vertrekken we naar Urulu (Ayers Rock). We maken de Urulu Base walk. Een wandeling van 9 km die volledig rond de rots loopt. Wij verkiezen de wandeling boven de klim omdat de rots door de Aboriginals als heilig wordt beschouwd. Op een aantal plaatsen mag er ook niet worden gefotografeerd. Tijdens de wandeling rond deze reusachtige monoliet zien we de zon opkomen. Het spel van licht en schaduw zorgt voor een pallet rode kleurschakeringen. Onderweg worden ons een aantal verhalen uit de Aboriginal cultuur verteld. We bezoeken ook nog het visitorscenter waar we van een Abo zelf uitleg krijgen over allerlei zaden en vruchten die hen helpen te overleven in deze dorre wildernis. Op het kamp verfrissen we ons met een duik in het zwembad. s Avonds krijgen we een heerlijke zelfgemaakte maaltijd voorgeschoteld. Kippeboutjes met honing en ook met tomatensaus, zelfgemaakt kruidig brood "Damper" gebakken in een pot in de as van een vuur.
E: Om 6u s morgens worden we als eerste opgepikt aan ons hostal. Een voor een maken we kennis met onze tochtgenoten. 2 nederlandse meisjes, een engels koppeltje, 2 zwiters en 6 denen, een internationaal gezelschap. Nick , een australier van Tasmanie, is de chauffeur,gids, kok en nog veel meer. 6u rijden we via de highway door een quasi hetzelfde dor landschap met kleine boompjes. We stoppen voor onze luch aan het tentenkamp waar we s avonds zullen overnachten. We eten een koude plat met veel verse groenten en vlees en vers fruit. Daarna bezoeken we de Olga s of Kata Tjuta in het aboriginals. Omwille van de warmte 37 graden is de "valley of the winds" walk afgesloten. Wij doen de Walpa Gorge Walk. Vanaf dat we de air-conditioned bus verlaten worden we lastig gevallen door 10-tallen vliegen. Het netje dat we in Alice Springs gekocht hebben bewijst zijn dienst. Langs een zacht hellend pad lopen we langs de typisch rode en indrukwekkende rotsformaties tot aan de gorge. De hitte is bijna ondraaglijk Later in de namiddag rijden we naar Urulu, Ayers Rock, om er de zonsondergang en de steeds wisselende kleur van de rots te gaan bewonderen. De sfeer is speciaal. Er wordt champagne , wijn , bier ... gedronken begeleidt met lekkere hapjes en iedereen is uitbundig. Wanneer de zon volledig weg is (19.15u) rijden we naar ons tentenkamp van stevige 2 persoonstentjes met in elke tent 2 enkele bedjes. Nick, onze gids, samen met enkele vrijwilligers begint onmiddellijk aan een heerlijke bbq. Om 21u kruipen we in onze lakenzak en vallen als een rots in slaap.
E: We vertrekken rond 8.00u met de metro naar de domestic luchthaven.Onze vlucht vertrekt om 10.00u.Gedurende 2 uur vliegen we over een desolaat woestijngebied met een rode kleur. We landen veilig in Alice Springs 3.15u later. Ook moeten we onzs uurwerk 2u. verder draaien. Het is hier bloedheet(36 C) maar toch draaglijk. Onze kamer in de jeugdherberg is klein en niet ongezellig en er is airco. Ook een klein zwembadje nodigt uit om ons eens even te verfrissen. We boeken onze tocht voor de volgende 3 dagen naar Ayers Rock, Kings Canyon en de Olgas. Verder doen we nog enkele aankopen . Hier komen we grote groepen Aboriginals tegen die doelloos rondzwerven. En vanavond gaan we eens heerlijk uit eten en een frisse pint drinken. Daarna volgt Cairns waar onze 2de campervan staat te wachten.
J: Stralend weer. We kopen een day-pass voor bus, trein en ferry van 16$, nemen de trein naar circular quay en daar de ferry naar Darling Harbour. We varen langs het Opera House en onder Sydney bridge door tot Darling Harbour wharf, een tochtje van een kwartier. Je hebt constant het gevoel van in een grote Marina jachthaven te zijn met langs de kade zitbanken, eetstalletjes, terrasjes enz, alles prachtig aangelegd. Van hieruit wandelen we naar Sydney fish market. Hier vind je alle soorten vis in een wonderlijk pallet van kleuren. We kijken de ogen uit onze kop. Ter plaatse kan je er allerlei visgerechten laten samenstellen en langs de kade op een terrasje opeten. Na 20 minuten hebben we eindelijk gekozen. Elly 6 oesters en langoustinen (prawns) en ik een gegrilde brochette van gambas. We kopen er nog een flesje chardonnay bij en zetten ons onder een parasolleke op het terras. "This is life mate". Na deze feestmaaltijd wandelen we door de chinese markt terug naar de ferry. Het is ondertussen 2 uur in de namiddag. We nemen nu een ferry naar Manly, een klein schiereiland op een halfuur varen van de city. Dit is een leuke badplaats met een strand voor surfers. Ideaal om war te relaxen en te zonnen. Met dezelfde ferry keren we terug naar de city en genieten van een laatste koffie. Morgen nemen we het vliegtuig naar Alice Springs.
J: We verhuizen naar het centrum van Sydney, hotel Highfield in Victoriastreet. Hier vind je het ene budget backpackers hotel naast het andere. Dus ook veel jong volk en een zeer informele luidruchtige ambiance, maar we zitten op wandelafstand van het hart van de stad: circular quay en Opera House. s Middags is het prettig warm en de terrasjes aan de kade en langs het Opera House zitten vol. De ferries varen aan en af, een gezellige drukte alom. Hier kan je uren vertoeven. Dit zou in Antwerpen ook moeten kunnen. In Portobello cafe op de kade drinken we een capuccino met verse scoones, heerlijk. We maken er kennis met een hollands meisje die na een reis door Nieuw-Zeeland en Australie de volgende dag naar huis vertrekt. Later op de middag wandelen we langs rocks, een oud bewaard stadsgedeelte tussen de skyscrapers; de week-end market is net gedaan. We sluiten onze eerste dag af met een lekkere thaise maaltijd in Victoria Street.
J: We hebben nog steeds geen slaapplaats voor deze avond. Daarom bellen we eerst de verhuurmaatschappij om onze campervan een dag langer te houden. Helaas is ons "rijdend huisje" reeds verder verhuurd. Elly vindt tenslotte nog een cabine in Sans Souci aan de Botany Bay op slechts 7 km van de luchthaven. Vooraleer onze Van in te leveren zetten we er onze bagage af. Dan nog een korte zenuwachtige rit naar het verhuurbedrijf nabij de luchthaven en de eerste fase van ons australisch avontuur zit erop. Een korte trein en busrit brengt ons terug naar Sans Souci waar we genieten van een relaxe avond met zicht op de skyline van Sydney.
E: We staan op met een stralende zon, pakken onze dagrugzak en trekken er een ganse dag op uit.De infrastructuur is hier buitengewoon en maakt het regenwoud voor iedereen toegankelijk, zelfs voor groepen japanners. Een van de bezienswaardigheden is de Sky Train, een treintje dat onder een hoek van 52 graden de helling op en afgetrokken wordt. Een ander trekpleister hier zijn de 3 Sisters (een rotsformatie van 3 alleenstaande rotsen). Volgens een legende werden de 3 Sisters door een heks omgetoverd in rotsen om beschermd te worden tegen het aanzoek van mannen. De heks sterft echter voordat de betovering werd verbroken. Wij volgen een trail die onder de 3 Sisters doorloopt.Om uit de kloof te geraken moeten we 1000 treden omhoog langs ijzeren ladders vanwaar we een spectaculair uitzicht op de Blue Mountains hebben. De blauwe kleur wordt veroorzaakt door de dampen van de reusachtige eucalyptusbomen. De meeste toeristen verkiezen deze wandeling in omgekeerde richting te doen. 1000 treden naar omlaag. Morgen vertrekken we naar Sydney voor 3 nachten. De eerste nacht hebben we nog geen slaapplaats want er is een gay parade en alles blijkt volgeboekt. We zien wel ' No worries'.
J: Na een wandeling door de Bothanic garden van Hervey Bay vertrekken we naar Noosa. De camp owner raadt ons aan niet via de high way maar langs een scenic route door de heuvels te rijden en te stoppen in Tin Can Bay. We ekunnen hem 200 % gelijk geven. We rijden door een mooi heuvellandschap met fruit en veeteelt en picknikken aan de mooie rustige Tin Can Bay, een vissershaventje met nog weinig toeristen. Om 16.00u komen we aan in Tewantin, vlak bij Noosa. We kiezen voor een camp site enkele km buiten het dorp, vlakbij de oceaan en enkel te bereiken met een kleine ferry. Weer een goede keuze. De kangoeroe`s komen tot op enkele meters van onze campervan, zien leguanen, papegaaien en kunnen eindelijk een goede foto nemen van een Kukubaroo. Als Elly `s avonds naar het toilet gaat kiest ze voor het mannen toilet..... Een kleine zwarte adder verspert de toegang tot het vrouwentoilet. We besluiten onze laatste avond langs de kust met een glaasje wijn. Ons geluk kan niet meer op.
J: Om 6.20u worden we opgepikt aan de camp site. De Kingfisher 2, een catamaran speed ferry, ligt al op ons te wachten. 40 min. later zetten we voet aan wal op het prachtige Fraser Island. Het is een eiland van circa 150 km lang en 16 km breed en volledig bestaand uit wit kristalein zand. In de loop van de miljoenen jaren is er tropisch woud opgegroeid en hebben er zich kristalheldere meren en creeks gevormd. De meest bekenden zijn zeker Lake Mc Kenzie en Eli Creeck. Met een speciale 4x4 bus worden we over het eiland gereden, geen overbodige luxe, want alle wegen zijn zandwegen door het tropische woud. Eerst gaan we zwemmen in Lake Mc Kenzie. Het heldere water met een zuurtegraad van 5,5 heeft een verjongend effect op huid en haar! 'Dat zul je aan ons wel merken'... 
J: Als Elly om 6.30u de gordijntjes van onze campervan openschuift, staart ze in de ogen van 2 kangoeroe`s en klinkt overal het gelach van de Kukubaroo`s. We ontbijten, vouwen onze droge was op en vertrekken. Het is vrij druk op de weg vanwege het paasweek-end, maar niet vergelijkbaar met de belgische verkeersdrukte. In Bundaberg doen we enkele inkopen, lunchen in het park en gaan een uurtje "internetten". Rond 15.00u arriveren we in Bargara en krijgen een rustig plaatsje met ocean view op de drukker Baragara Beach Caravan Park. We wandelen langs een nature trail tot het volgende stadje " Mon Repos". Hier komen van november tot einde maart de loggerhead zee schildpadden hun eieren leggen en komen de kleintjes uit. De tour is spijtig genoeg volgeboekt maar we hebben dit reeds gezien in Costa Rica. Als alternatief gaan we bbq langs de oceaan samen met enkele lokale aussies.
J: Maandagvoormiddag brengen we onze campervan naar de afgesproken garage voor herstelling van de achterdeur. Daarna kuieren we nog wat rond in Airley Beach en rond 15.00u worden we met een shuttle bus naar de Marina gebracht. De Whitsunday Magic, een mooie 3-mast scooner ligt op ons te wachten. Jacky, de purser en vrouw van de schipper, verwelkomt ons en wij krijgen een knusse kajuit met douche en wc toegewezen juist onder het achterdek. We maken kennis met onze medepassagiers en varen om 16.30u de haven van Airley Beach uit. De zeilen woren gehesen en we varen richting Hook Island, het meest noorderlijke eiland. Op het achterdek krijgen we onze safety instructies en van dan af wordt het 200 % genieten. Als de avond valt gaan we voor anker in Stoneheaven waar we onze eerste dinner aan boord geserveerd krijgen. Deze zeiltrip kan al niet meer stuk.
J: De hele nacht had het geregend en `s morgens hetzelfde. This is the wet season! Carly, waarom heb je dit seizoen gekozen om te trouwen.... Het blijft wel warme regen en gelukkig hebben we onze plannen nog niet moeten wijzigen.
E: Vandaag nemen we de scenic railway naar Kuranda.
E: We vertrekken op tijd en maken nog een mooie wandeling in het regenwoud. Op het einde van onze tocht zien we onverwachts een krokodil en een waterschildpad in 1 van de vele kreekjes. Fantastisch! Enkele vechtende krabben zien we wegspringen. Langs de weg staan verschillende borden met een waarschuwing voor overspringende emoes. We komen er spijtig genoeg geen tegen.
J: Nick roept ons op om 4.45u. Na het ontbijt vertrekken we naar Urulu (Ayers Rock). We maken de Urulu Base walk. Een wandeling van 9 km die volledig rond de rots loopt. Wij verkiezen de wandeling boven de klim omdat de rots door de Aboriginals als heilig wordt beschouwd. Op een aantal plaatsen mag er ook niet worden gefotografeerd. Tijdens de wandeling rond deze reusachtige monoliet zien we de zon opkomen. Het spel van licht en schaduw zorgt voor een pallet rode kleurschakeringen. Onderweg worden ons een aantal verhalen uit de Aboriginal cultuur verteld. We bezoeken ook nog het visitorscenter waar we van een Abo zelf uitleg krijgen over allerlei zaden en vruchten die hen helpen te overleven in deze dorre wildernis. Op het kamp verfrissen we ons met een duik in het zwembad. s Avonds krijgen we een heerlijke zelfgemaakte maaltijd voorgeschoteld. Kippeboutjes met honing en ook met tomatensaus, zelfgemaakt kruidig brood "Damper" gebakken in een pot in de as van een vuur.
E: Om 6u s morgens worden we als eerste opgepikt aan ons hostal. Een voor een maken we kennis met onze tochtgenoten. 2 nederlandse meisjes, een engels koppeltje, 2 zwiters en 6 denen, een internationaal gezelschap. Nick , een australier van Tasmanie, is de chauffeur,gids, kok en nog veel meer. 
E: We vertrekken rond 8.00u met de metro naar de domestic luchthaven.Onze vlucht vertrekt om 10.00u.Gedurende 2 uur vliegen we over een desolaat woestijngebied met een rode kleur. We landen veilig in Alice Springs 3.15u later. Ook moeten we onzs uurwerk 2u. verder draaien. Het is hier bloedheet(36 C) maar toch draaglijk. Onze kamer in de jeugdherberg is klein en niet ongezellig en er is airco. Ook een klein zwembadje nodigt uit om ons eens even te verfrissen. We boeken onze tocht voor de volgende 3 dagen naar Ayers Rock, Kings Canyon en de Olgas. Verder doen we nog enkele aankopen . Hier komen we grote groepen Aboriginals tegen die doelloos rondzwerven. En vanavond gaan we eens heerlijk uit eten en een frisse pint drinken. 
J: Stralend weer.
J: We verhuizen naar het centrum van Sydney, hotel Highfield in Victoriastreet. Hier vind je het ene budget backpackers hotel naast het andere. Dus ook veel jong volk en een zeer informele luidruchtige ambiance, maar we zitten op wandelafstand van het hart van de stad: circular quay en Opera House. s Middags is het prettig warm en de terrasjes aan de kade en langs het Opera House zitten vol. De ferries varen aan en af, een gezellige drukte alom. Hier kan je uren vertoeven. Dit zou in Antwerpen ook moeten kunnen.
J: We hebben nog steeds geen slaapplaats voor deze avond. Daarom bellen we eerst de verhuurmaatschappij om onze campervan een dag langer te houden. Helaas is ons "rijdend huisje" reeds verder verhuurd. Elly vindt tenslotte nog een cabine in Sans Souci aan de Botany Bay op slechts 7 km van de luchthaven. Vooraleer onze Van in te leveren zetten we er onze bagage af. Dan nog een korte zenuwachtige rit naar het verhuurbedrijf nabij de luchthaven en de eerste fase van ons australisch avontuur zit erop. Een korte trein en busrit brengt ons terug naar Sans Souci waar we genieten van een relaxe avond met zicht op de skyline van Sydney.
E: We staan op met een stralende zon, pakken onze dagrugzak en trekken er een ganse dag op uit.De infrastructuur is hier buitengewoon en maakt het regenwoud voor iedereen toegankelijk, zelfs voor groepen japanners.
