J: De hele nacht had het geregend en `s morgens hetzelfde. This is the wet season! Carly, waarom heb je dit seizoen gekozen om te trouwen.... Het blijft wel warme regen en gelukkig hebben we onze plannen nog niet moeten wijzigen. Toch maken we een wandeling naar Mt Hypipamee door het regenwoud. Door een vulkanische explosie is een loodrechte schacht van 80 m. diep onststaan die nu gedeeltelijk gevuld is met water. Cassowaries zien we nog steeds niet. Wel is de vlakbij gelegen waterval enorm aangezwollen door de vele regen. We zetten onze weg verder naar Innisfail. Langs de weg zien we vele platen met daarop "Floodway", weg die regelmatig overstroomt. Als we een koffie gaan drinken krijgen we inderdaad te horen dat de weg verderop afgesloten is. We moeten via een andere weg naar Innisfail en verder naar Tully, de natste plaats van Australie. (8 km water/jaar) In Tully denken we dat het gevaar nu wel voorbij is, maar dan begint het pas . Op 3 plaatsen is de Bruce Highway over telkens een lengte van enkele honderden meters tot 0,40 cm overstroomt. De auto`s banen er zich zeer langzaam doorheen maar toch spat het water van de tegenliggers nog tot tegen de voorruit. We houden telkens onze adem in tot we op het droge zijn. Dan begint de weg langzaam te stijgen en trekt ook de lucht open. In de namiddag rijden we onder een blauwe hemel Townsville binnen. We lunchen er naast de marina en boeken in een internetcafe onze vlucht naar Melbourne. Tijdens de lunch stellen we vast dat de achterklep van onze "van" niet meer opent. We bellen de verhuurder die belooft ons maandag verder te zullen helpen. In de vooravond na een 500 km. rijden we Bowen binnen en zetten ons op een rustig caravanpark.