Inhoud blog
  • vrekken
  • over mijn-geld-later-als-ik-dood-ben (dat ik toch niet heb)
  • als het dat maar is
  • Proficiat!
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Als het dat maar is

    07-01-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.vrekken
    Doemberichten in de media maken ons duidelijk dat we allemaal de broeksriem moeten aanspannen (nog meer), het is alweer crisis.
    Wanneer is het eigenlijk ooit GEEN crisis geweest? Volgens mij ergens in de "Golden Sixties", mijn arbeidscarrière telt ondertussen zowat 36 jaren, en al sedert midden de jaren 70 is het crisis : oliecrisis, bankencrisis, Eurocrisis, beurscrisis, nog meer oliecrisis, tewerkstellingscrisis, er komt geen einde aan.    Door al die doemberichten ben ik een vrek aan het worden. Ik pot mijn geld op, want je weet maar nooit welke slechte tijden ons nog te wachten staan.  Lekker oppotten, dat geld, want nu er nog nauwelijks sprake is van inflatie, er geen spilindex wordt overschreden, blijft dat geld zijn waarde behouden. Daar had je nog niet aan gedacht, hé. De bank betaalt ons nauwelijks of geen intresten meer, wel steeds meer kosten bij elke beweging die we met het geld doen, dus : gewoon RUSTIG laten staan en niet teveel verrichtingen uitvoeren.   De regering wil (om de economie te steunen) 2 jaar lang onze lonen niet indexeren. Oef !  Stel je voor, het gaat zo goed dat het leven wel eens goedkoper zou kunnen worden en we op ons loon moeten gaan inleveren ! Maar neen, ze gaan ons loon 2 jaar niet aanpassen.  Gelukkig, want dat is in ons voordeel, hetzelfde loon voor goedkoper leven.   Ik krijg nu echt de smaak te pakken, zeker als ik weet dat mijn kansen op het verkrijgen van studietoelagen, korting op inschrijvingsgeld hogere studies, en korting op studentenkoten een pak verhogen als mijn loon niet stijgt.   De vrek in mij glundert.   Ik mag vooral geen geld gaan bijverdienen, dan valt heel mijn plan in duigen.   Ik geniet zo van het vrek zijn, dat ik glimlachend alle commerciële agressie heb getrotseerd die ons vanaf begin december teistert. Alle reclames voor dure parfums, krasloten, kerstbomen en al wat je daaronder hoort te leggen, het laat me allemaal koud want ik, ik heb niets nodig.   Ik ben zelfs een karige vleeseter geworden, dat kookt gemakkelijker als 1 van de andere gezinsleden al vegetariër is.   En :bonen zijn veel goedkoper dan vlees, het prikkelt mijn creativiteit om vegetarisch te koken, en ik red er de wereld mee.    Verder verkneukel ik mij erin dat het gros van de Belgen op 1 november een boel geld aan feesten armer is, er vaak niet eens heeft van genoten, en ik met een fris hoofd door een prachtig bos wandel (gratis) , terwijl zij met een dikke kater de dag proberen te overleven.  Geen (kerst)stress, gezonder eten, bewegen, en rust in mijn hoofd.   Het komt mijn gezondheid ten goede en mijn bankrekening ook.   Ja, hoera, het is crisis !  Ik hoop er nog lang van te genieten.    Binnenkort hoor je berichten in de media dat er niet meer geconsumeerd wordt in dit land.   En, dat het moeilijk wordt om mensen nog te motiveren om te werken, want ja, bijverdienen is alleen maar in je nadeel.  Tja, dat hebben ze dan ook zelf gezocht, met al hun negatieve berichten.

    07-01-2015 om 12:06 geschreven door

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-09-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.over mijn-geld-later-als-ik-dood-ben (dat ik toch niet heb)
    Sommige van mijn leeftijdsgenoten hebben wat bezittingen.  In vastgoed of in geld.  Ze hebben dan zorgen over dat geld, en verzieken daarmee hun geluk.  Ze willen alles oppotten tot na hun dood.  En tijdens hun leven kunnen ze niet meer genieten, ze denken alleen nog maar aan "later als ik dood ben".  Het is absurd.  Hun geluk wordt verziekt door ruzie onder het koppel over de beleggingswijze, wrok omdat er wettelijke beperkingen zijn in de erfverdeling, daarna ruzie in hele families over datzelfde, gepieker of ze het beheer nog wel begrijpen, of misschien niet meer zullen begrijpen als het geheugen verslechtert.  Dit alles wordt nog erger als niet alle kinderen van dezelfde vader en moeder afstammen, of als er hertrouwd werd.    Nochtans is er een simpele oplossing om geen zorgen te hebben : leef en gebruik het geld zelf !   Het is bijna zo erg als generatie-armoede, waar generaties kansloos blijven omdat de vorige generatie ook kansloos was.  Maar dan andersom. De huidige generatie pot op voor de volgende, die op haar beurt oppot voor de volgende, in plaats van ZELF te leven.   En dat gaat zo maar door. Begeleid uw kinderen naar de volwassenheid, ondersteun ze tijdens hun opleiding, en laat ze daarna los.  DAAR eindigt uw verantwoordelijkheid, beste ouders.        Wel, zorgen over "mijn-geld-later-als-ik-dood-ben" heb ik niet. Want het kleine beetje reserve dat ik heb, is in snel tempo aan het opgeraken.  Aan dure tandheelkundige behandelingen, nieuwe schoenencollectie voor steunzolen, kokslessen nu, die voor zingeving en sociaal contact op mijn oudere leeftijd moeten zorgen, een allerlaatste vakantie met mijn kinderen voor ze uitzwermen, en nu begint het nog maar.  Volgen nog : autorijlessen, inschrijvingsgeld universiteit, studieboeken, en inrichting kot.  Want ja, ik hoopte dat een gemeubileerde studentenkamer zo goed als klaar is om er je intrek te nemen, maar niets is minder waar.   Dochterlief hunkert naar haar studententijd, wil niet met schamele afdankertjes starten, en heeft helaas veel te veel tijd om aan haar verlanglijst te werken.  Een greep uit de spullen die al zijn aangeschaft : een microgolfoven voor op de kamer, een topper voor op de matras die er ligt, nieuwe hoeslakens met grotere hoekdiepte, een nieuwe bureaustoel, een nieuwe bureaulamp, potten en pannen, keukengerief, een krukje, kastindelingen, een wasmand, een stevig fietsslot. De lijst eindigt daar niet.  Kortom, zoveel spullen dat ik ze niet verhuisd zal krijgen met mijn kleine autootje, zelfs niet als ik de achterbank platleg.  Gelukkig mag ik waarschijnlijk het bestelwagentje van mijn baas lenen.  Natuurlijk heeft dochterlief ook graag een eigen koelkastje op de kamer, en moet er nog een elektrische tandenborstel gekocht worden.  We gebruiken nu samen 1 toestel en wisselen de borstelkopjes.   Hopelijk gaat haar laptop nog een tijdje mee, dat zou nog eens zo'n 600 Euro zijn.    Ach, als het dat maar is? Want als ik tijd heb, en het stortregent niet, maak ik een prachtige natuurwandeling (gratis ) , zonder geldzorgen.      Erica              

    16-09-2014 om 11:35 geschreven door

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    12-09-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als het dat maar is
    Het is zover.  Ik heb me erbij neergelegd dat ik nu behoor tot de almaar groeiende groep senioren.  Al een tijdje zelfs, want het seniorennet is 'voor de actieve 50-plusser' en ik word er binnen enkele weken 55.     Ik moet toegeven, het was een proces dat niet rimpelloos (what 's in a name) is verlopen.   Zo heb ik onder ogen moeten zien dat mijn voeten versleten zijn en doorzakken, waardoor ik een aanzienlijke collectie schoenen (2 vuilzakken van 50 liter vol), door de jaren heen bijeengespaard, heb moeten afdanken.  Deze ben ik nu aan het vervangen door een nieuwe collectie, geschikt voor steunzolen.  Maar ik wil het positief bekijken: elegante schoenen voor steunzolen zijn schaars, en hopelijk deint mijn nieuwe collectie nu minder uit dan de vorige.   Maar daar bleef het niet bij.   Blijkbaar hebben hormonale veranderingen voor gevolg, dat aanleg tot parodontose op heel korte termijn radicaal kan evolueren. Het begon met 1 of 2 tanden die los kwamen te staan, maar het werden er meer en meer.   Ik zag mezelf al als tandeloos oud besje, maar kijk, er is toch nog een behandeling mogelijk. En geloof me, het doet nog meer pijn dan het verlies van al mijn schoenen.  Na een marteling en een bloedbad begin deze week, is de ene helft van mijn mond al behandeld, de andere helft is volgende week aan de beurt.     Er zijn zo nog wat akkefietjes op gezondheidsvlak, maar niets dat mij gaat beletten nog allerlei dingen te ondernemen, en af en toe een blog over de trivialiteiten van alledag te maken waar iemand zich dan toch een beetje in kan herkennen en hopelijk glimlachen.   Om mij er nog eens fijntjes op te wijzen dat ik inderdaad meer en meer senior word, stuurde de pensioendienst mij gisteren ook brieven waarin de prognose van mijn pensioenbedrag staat.  Ik heb deze week al genoeg pijn geleden, snel klasseren die handel.   Het is overduidelijk, ik heb de juiste website gevonden om mijn blog aan te linken : het seniorennet !   Erica.        

    12-09-2014 om 14:36 geschreven door

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat!
    Proficiat!

    Uw blog is correct aangemaakt en u kan nu onmiddellijk starten! 

    Met vriendelijke groeten,
    SeniorenNet-team

    12-09-2014 om 10:37 geschreven door

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - ( Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 05/01-11/01 2015
  • 15/09-21/09 2014
  • 08/09-14/09 2014

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!