Mijn rugzak heb ik bijna leeggemaakt,
dat gebeurde helemaal in overleg en
in overeenstemming met de inhoud.
Veel lichter, hij puilt niet meer uit.
Je kan begrijpen dat over een dag ijs
dit niet verloopt, wikken en wegen
maar nu ik verder loop, bergopwaarts
fikse tred alsof ik vooraandrijving heb.
De eindbestemming van mijn reis
duidelijker dan ooit, ik ga verder
onder het motto gooi regelmatig
overboord, sleur geen rommel meer.
Ik draag de dingen om het hart
mij eigen, koester hen apart in blauw
als trouw aan reisgezellen als
de uitgelezen vrienden en voor jou
Een lege ruimte voor de toekomst
gevuld met lucht, een hoofdkussen
waarop ik van tijd tot tijd
mijn nieuwe dromen kus
Erna
14-07-2008 om 09:05
geschreven door Erna
|
