Evelina's verhalen

Inhoud blog

	HEBBEN WIJ NOG TIJD TE LUISTEREN NAAR ONZE KINDEREN
	LAAT VAN U GEEN VOETVEEG MAKEN
	MIJN SCHOONVADER VERTELDE MIJ JE KRIJGT 2 ZONEN HIJ WAS NOG MAAR EEN DAG OVERLEDEN.
	MONZA MIJN GELIEFDE ST BERNHARD HOND
	MORGEN ZAL ALLES ANDERS ZIJN

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Mijn dagen

Iedere dag

Evelina's verhalen

24-05-2011

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

MORGEN ZAL ALLES ANDERS ZIJN

MORGEN ZAL ALLES ANDERS ZIJN De avond voor de verjaardag van mijn kind kom ik naar haar slaapkamer. Ze ligt daar in diepe slaap wat is het toch een mooi meisje. Ik kan mijn ogen nauwelijks van haar afhouden en kijk stil op haar neer. Morgen is ze jarig 17 jaar ik hoop dat ze het een fijne verjaardag zal vinden. Ik zie op haar nachtkastje een foto van mijzelf en mijn dochter we schaterlachen samen en hebben veel plezier. Het winkelen dat we samen altijd doen in de week dat ze jarig is, is al een feest op zichzelf. We gaan dan nieuwe kleren voor haar kopen en geloof me ze heeft een eigen style hoor. Daarna gaan wij gezellig in het Grand Café iets eten. De gezelligheid het samen babbelen en de lichtjes geven zoveel warmte en een prachtige gloed op haar gezicht. Als eindelijk de ochtend aanbreekt staan wij allemaal om haar bed met onze pakjes in de hand. Als zei dan wakker word met een brede glimlach op haar gezicht weet ze dat het de leukste ochtend van het jaar word. Haar vader staat met een groot dienblad in zijn hand waar hij het ontbijt voor ons drietjes heeft klaargemaakt. Ze maakt ruimte in haar bed omdat ze weet dat wij ieder aan een kant van het bed plaats nemen. Ze kijkt ons vol verwachting aan. Lieverd, ik neem mijn dochter in mijn armen en knuffel haar van harte gefeliciteerd en geef haar het pakje dat ik voor haar heb gekocht. Als zij een kreet van verrukking slaat weet ik dat ik mijn missie heb volbracht. Ik neem het blad van mijn man over want nu is hij aan de beurt en stal vast de kopjes en de bordjes op het bed uit. Luisterend naar hun gepraat en gekeuvel. De verjaardagspicknick heet dat bij ons en is traditioneel die slaan wij nooit over ook niet als wij de volwassenen jarig zijn. Daarna gaan wij ons aankleden en ja het ritme van alle dag is weer ingetreden. Sávonds wil mijn dochter een disco feest met al haar vrienden en vriendinnen dus er moet nog veel werk gedaan worden. Ik glimlach even bij deze mooie herinnering hoe innig zijn wij met elkaar. Ik zie mijn dochter bewegen in haar bed ze is onrustig het lijkt erop dat ze droomt en voorzichtig ga ik een stukje achteruit. Als Eyline in haar bed ligt word ze wakker ze had gedroomd van mama het zal de eerste keer in haar leven zijn dat haar moeder er niet bij is morgen als zei jarig is. Morgen zal alles anders zijn ze weet dat haar vader het niet op kan brengen om naar haar slaapkamer toe te gaan morgenochtend met de verjaarspicknick. Papa die het niet heeft kunnen verwerken dat mama nooit meer thuis komt. Hij heeft zich het laatste half jaar opgesloten met zijn werk om niet aan de vrouw te hoeven denken van wie hij zoveel hield. Eyline voelt zich eenzamer dan ooit want het heengaan van haar moeder was het ergste wat haar en papa is overkomen. Uitgaan met haar vriendinnen neen daar had ze geen zin meer in. Het is zo stil in huis geworden je kan soms een spelt horen vallen. En papa ze weet niet hoe ze hem moet troosten hij is zo ver weg ze kan hem niet bereiken. Dus is zei op zichzelf aan gewezen met haar verdriet. Ze richt zich op in haar bed het was toch heel even of ze haar moeder had gevoeld alsof ze heel dichtbij was. Als ze haar ogen helemaal open heeft ziet ze een vreemd licht in haar kamer. Ze kijkt naar haar nachtkastje of het lampje brand maar nee zo een licht is het ook niet. Wat is dat voor licht denkt zij waar komt dat vandaan. Als ze goed kijkt ziet ze een schim van schrik pakt ze haar dekbed en trekt dat dichter om haar heen ze houd de adem in maar ze blijft kijken, als de schim wat helderder word lijkt het of ze de contouren van haar moeder ziet. Mam. ben jij dat fluistert ze in de nacht. Ze kijkt nog eens heel goed haar hart begint als een bezetenen te bonzen en de schim word duidelijker omgeven door een prachtig licht. Ze ziet nu heel duidelijk haar moeder en strekt haar armen naar haar uit. OOOO mam, tranen rollen over haar wangen ze heeft haar moeder zo gemist. Mam je bent er je bent het niet vergeten. Een geluk welt in haar op haar moeder ziet er heel mooi uit helemaal in het wit even voelt ze hoe iets zachtjes over haar hoofd strijkt. De aanraking heeft een overweldigende blijdschap in haar wakker gemaakt het lijkt wel of ze weer leeft net als vroeger voordat haar moeder overleed. Dan heel langzaam verdwijnt het licht. De verschijning van haar moeder heeft haar kracht gegeven ze voelt zich zo blij ze weet nu wat ze moet doen. Hoe is het toch mogelijk het bestaat dus echt, haar moeder had haar belooft op haar sterfbed dat ze haar op zou komen zoeken. Maar zei geloofden dat niet zo. Morgenochtend vroeg gaat zij de verjaarspicknick maken en dat naar haar vader brengen. Ze gaat de rollen omdraaien anders gaat het verloren. Het zal een ode aan haar moeder worden het kan ook niet anders want mama heeft het ooit bedacht het werd een traditie en tradities moet je in ere houden dat zal ze haar vader heel duidelijk vertellen als ze morgenochtend de verjaarspicknick gaat klaar maken. Want iets dat zo mooi is moet blijven ook voor later als zij zelf kinderen krijgt, en later weer hun kinderen. Morgen zal alles anders zijn en met een blijde zucht drukt ze haar hoofd diep in het kussen. Geschreven door: Evelina www.File-reg.com/nl

Geef hier uw reactie door

Uw naam *
Uw e-mail *
URL
Titel *
Reactie *
	Persoonlijke gegevens onthouden?
(* = verplicht!)

Reacties op bericht (0)

Archief per week

23/05-29/05 2011

E-mail mij

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Gastenboek

Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Blog als favoriet !

Klik hier
om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!

Discussie/uitleg over Evelina's verhalen

Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum

Over mijzelf

Ik ben Evelina Keune
Ik ben een vrouw en woon in Utrecht (Nederland) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 25/03/1950 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven van korte verhalen, Tuinieren, wandelen, markten bezoeken, klussen, dieren .
Op al mijn verhalen rust COPYRIGHT ik hoop dat u dat respecteert de verhalen mogen daarom niet meegenomen worden.

Blog tegen de regels? Meld het ons!
Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!