Inhoud blog
  		• HEBBEN WIJ NOG TIJD TE LUISTEREN NAAR ONZE KINDEREN
  		• LAAT VAN U GEEN VOETVEEG MAKEN
  		• MIJN SCHOONVADER VERTELDE MIJ JE KRIJGT 2 ZONEN HIJ WAS NOG MAAR EEN DAG OVERLEDEN.
  		• MONZA MIJN GELIEFDE ST BERNHARD HOND
  		• MORGEN ZAL ALLES ANDERS ZIJN
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Mijn dagen

    Iedere dag

    Evelina's verhalen

    24-05-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MONZA MIJN GELIEFDE ST BERNHARD HOND
    MONZA MIJN GELIEFDE ST BERNHARD HOND Ik weet het meteen als mijn honden of kinderen ziek zijn en wat ze mankeren en automatische pak ik het middel of koop het ( homeopathische) om mijn dieren of kinderen weer beter te maken. Zo ook met de St Bernard die plotseling midden in de nacht ernstig ziek werd en maar één schreeuw hoefde te geven maar wij hoorde het. Mijn man en ik zaten meteen recht overeind in bed en keken elkaar verschrikt aan en zeiden tegelijk “wat is dat”.Toen ik samen met mijn man beneden kwam wisten we niet wat we zagen de hele keuken was een vlokken schuim en slijm massa en wij gleden naar binnen. Toen ik naar mijn hond keek wist ik het meteen. Mijn hond had een maagverdraaiing en ik zei tegen mijn man dat hij de dierenarts moest zeggen en dat er haast bij was. Bij aankomst van de dierenarts die rinkelend en tinkelend binnen kwam door de infuusflessen die hij bij zich had, vroeg hij mij hoe ik daar aan kwam dat de hond een maagverdraaiing had, ik kon het hem niet vertellen ik weet het gewoon ( eerlijk gezegd ik had er zelf nog nooit van gehoord) de dierenarts onderzocht de hond en zei u heeft gelijk hij wilde de hond gaan scheren maar ik zei neen nu meteen de holle naald in haar maag erdoor anders stikt ze. En dat deed hij en de hond liep leeg als een ballon allemaal lucht. Hoe wist u wat ik moest doen vroeg hij nogmaals, dat kan ik u niet vertellen ik weet het gewoon. De dierenarts zag het somber in en dacht dat de hond het niet zou halen en nam hem mee voor observatie. Wij zijn naar oma gegaan het was zondag en later op die dag zei ik tegen mijn man laten we maar meteen naar de dierenarts gaan want we kunnen Monza meenemen alles is goed. Nauw dat denk ik niet zei mijn man waarop ik er het zwijgen maar toe deed. Monza stond ons al op te wachten hij was zo blij toen wij eraan kwamen en kwispelden en knuffelden ons. Ik heb niet vertelt dat de hond toen wij in de keuken aan kwamen zo goed als dood op de grond lag snakkend naar adem en dat ik hem zachtjes heb geroepen en gestreeld tot de dierenarts zou komen. Ik ging op het keukenbankje zitten met hem in het vizier en toen richten hij zich op en strompelde naar mij toe zwaar ademhalend ging hij voor mijn voeten liggen en legde zijn kop in mijn schoot. Waar ik hem de hele tijd heb gestreeld en toegesproken tot de dierenarts kwam. Ik had Monza opgehaald na een bericht van hem gelezen te hebben in het krantje dat de hond op een flat dood ongelukkig was en werd aangeboden aan mensen die goed voor hem zouden zijn. Toen mijn man en ik naar de flat gingen zei de vrouw des huizes dat de hond in de slaapkamer was en daar ook altijd verbleef alléén. Ik mocht naar de hond toe en meteen liep hij om het bed zo ver mogelijk bij mij vandaan mij aankijkend van wat moet je van me. Hij was erg schuw en dook in de hoek van de kamer dicht tegen het bed aan. Toen begon ik met hem te praten een tijdje maar ik bleef waar ik was. Ik vroeg de hond of hij met me mee wilde gaan naar buiten en toen richten hij zijn kop op. Ik liep rustig naar hem toe en hij stond op en liep met mij mee naar de gang. Ik vroeg zijn baasje mij de hondenriem te geven maar ze zei dat ik het niet voor elkaar zou krijgen om de hond mee naar beneden te krijgen. Ze gaf me de riem en de hond liep gedwee met mij mee we hebben samen een wandeling gemaakt. Het baasje van Monza begreep niet hoe ik het voor elkaar had gekregen want de hond was erg schuw. Wij hebben hem die zelfde dag mee gekregen naar huis en van een schuwe hond werd het een hond die op een gegeven moment naar het hek liep om te blaffen en ons te waarschuwen als er iemand aan kwam. We hadden nog vier honden en Monza was het enige volwassen mannetje Monza was een hond van 8 jaar toen ik hem samen met mijn man had opgehaald. Hij heeft 3 jaar bij ons mogen zijn en op een morgen dat ik in de sneeuw zoals het ook hoort met een St Bernhard met haar aan het ravotten was bleef hij ineens liggen in de sneeuw. Er was geen beweging in te krijgen en zachtjes riep ik hem Monza, Monza, er ging een siddering door hem heen en ik wist het hij zou de lente niet halen. Voorzichtig heb ik hem na een tijdje op zijn poten gekregen waar wij samen heel langzaam en rustig het land af liepen naar huis en de tranen over mijn wangen rolden. We hebben vier honden maar Monza is echt mijn hond ze gaat altijd voor mijn voeten liggen en dan kan ik mijn voeten onder haar oren leggen want die flappies zijn zo lekker warm. Er waren momenten dat het lekker ging met hem maar toch weer ging het mis. We sjouwden hem in de auto want hij was zo groot en zwaar om met een sneltrein vaart naar de dierenarts te gaan. Ik zat voorin en hoopten maar dat we op tijd waren een geluid achterin deed mij omkijken. Hij richten zijn kop op om nog eenmaal naar mij te kijken En ik keek in ogen ze leken wel van goud die zo mooi zo ongelooflijk mooi en helder en liefdevol naar mij gericht waren om mij gedag te zeggen. Vol verbijstering en oo zo dankbaar bleef ik maar naar hem kijken een blik die ik nooit zal vergeten en die tot in het diepste van mijn ziel daar is gebleven. Monza was heen gegaan heel rustig in de auto op 10 maart met een laatste dankbare blik omdat ze zo gelukkig was geweest bij ons en wij met hem.( al lang geleden) net nog voor het lente werd. Geschreven door: Evelina www.File-reg.com/nl


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie *
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (0)
    Archief per week
  		• 23/05-29/05 2011
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Klik hier
    om dit blog bij uw favorieten te plaatsen!


    Discussie/uitleg over Evelina's verhalen

    Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum


    Over mijzelf
    Ik ben Evelina Keune
    Ik ben een vrouw en woon in Utrecht (Nederland) en mijn beroep is .
    Ik ben geboren op 25/03/1950 en ben nu dus 75 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: Schrijven van korte verhalen, Tuinieren, wandelen, markten bezoeken, klussen, dieren .
    Op al mijn verhalen rust COPYRIGHT ik hoop dat u dat respecteert de verhalen mogen daarom niet meegenomen worden.

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!