Als ik gehaast ben
vreemd hoe Gij
mij bijhoudt
dat ik mij vluchtig afvraag
waarom Gij met mij meerent.

Als ik moe wordt,
vreemd hoe Gij
de avond roept
en ik mij niet bewust ben
dat Gij mij rusten doet.

Als ik mezelf
verlies,
in 't zwoele levensritme
vreemd hoe Gij mij vinden laat
dat ik niet begrijp
hoe dicht Gij naast mij staat.

Waarom blijft Gij zo dicht
en verwent Gij mij,
mijn God,
hebt Gij zo lief ?