Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
09-01-2007
Er is de laatste tijd heel wat in de pers verschenen over onze sympathieke prins Laurent in verband met maritieme bewegingen. Onvermijdelijk
wordt dan, voor de zoveelste keer, de vraag gesteld naar de
opportuniteit van een jaarlijkse dotatie aan de prins.
En dan kom je wel grandioze uitspraken tegen. Wat
bijvoorbeeld te denken over deze opmerking: de dotatie aan prins
Laurent werd destijds goedgekeurd om te vermijden dat hij zijn
inkomsten zou proberen te vergaren via duistere en schimmige wegen, wat
natuurlijk dan zou leiden tot een groot schandaal.
Lees het misschien nog een keer om zeker te zijn dat je juist gelezen hebt. Te gek voor woorden.
In feite hou je het niet voor mogelijk dat zulke uitspraken in alle ernst worden uitgesproken. Ongelooflijk,
maar blijkbaar dus waar. Mijne heren en dames van de politiek, eventjes
het volgende: vanuit deze bovenstaande redenering kunnen we hoopvol
zijn in het oplossen van het probleem van de overvolle gevangenissen.
Geef iedere misdadiger, die langs "duistere en schimmige" wegen zich
wenst te verrijken, een voldoende grote dotatie. De verleiding zal dan
wegsmelten als sneeuw voor de zon.
Laat me in elk geval
duidelijk zijn. Weg met deze dotatie, en laat Laurent inderdaad zoals
iedere Belg, geld verdienen door te gaan werken. Daarom heet het ook
"verdienen".
Ik heb het een tijdje laten afweten. Een blog beginnen is no problem. Een blog onderhouden is een ander paar mouwen.
Zal dus een planning moeten opmaken. Ik begin ermee om mezelf op te leggen minstens 1 keer per week te bloggen.
Volgende week beginnen we eraan. Hoop ik.
Ondertussen heb ik wel al een paar dagen de volgende overweging.
De nieuwe medicatie tegen kanker zal ons gezondheidsbudget behoorlijk op de proef stellen, wegens te duur en op termijn niet meer te betalen.
De pharma moet wel hoge prijzen vragen om hun "researchkosten" te recupereren. En om te vermijden dat toekomstig onderzoek naar nog betere medicijnen toch mogelijk blijft.
Volgens mij dikke zever. En dat vind Dirk Van Duppen ook. (in de Morgen van woensdag 03 jan) Een boeiend artikel.
Een paar dagen geleden las ik dat een grote big chief van Pfizer zichzelf op een prachtige manier bij iederereen ongeliefd heeft gemaakt. Met als resultaat: bye bye en een dikke afscheidspremie van ....120 miljoen euro????
Er is de laatste weken zoveel gebeurd in onze samenleving. En ieder had
dan ook zijn mening en commentaar klaar. Toegegeven de verleiding was
(en is nog altijd) groot genoeg om ook iets toe te vertrouwen aan deze
blog. Ik laat het toch nog even bezinken. Afstand maken in de tijd om rustig te overdenken.
Deze
middag met de dienstwagen terug naar de bureau. Een schoolbusje rijdt
90 waar maar 70 toegelaten is, ongeveer 70 in de bebouwde kom, en van
30 wordt het rustig 50. Een schoolbusje met schoolkinderen op weg naar huis na een dagje...(af)leren.
Vandaag zondag en opnieuw een mooie warme (weliswaar bewolkte) dag. MAAR het wordt verpest doordat de ganse dag van die sportvliegtuigjes komen "overbrommen". Kijk,
een paar vliegtuigjes, geen probleem. Maar, ik zweer het, praktisch om
de 10 minuten dat gebrom, dat is er teveel aan. Na een tijdje blijft
trouwens dat gebrom in je hoofd hangen en heb je het gevoel dat er
steeds een vliegtuig boven je hoofd hangt. En dan zijn er nog die het
plezant vinden om juist boven onze wijk nog wat rondjes te draaien. Zijn
wij Schoten weggevlucht omwille van het lawaai van de autosnelweg.
Terechtgekomen in Sint Job aan het prachtige anti-tankkanaal, waar je
kan genieten van de schaarse momenten van de "stille" natuur. Juist
omwille van die stlte-momenten stoort dat lawaai van die vliegtuigen zo
erg. Lawaai is in onze samenleving een serieus onderschat probleem. Of hoe het plezier van enkelen het leven van velen kan vergallen.
In de tijd om deze tekst in te typen zijn er 4, ja 4 vliegtuigen overgebromd.
Op de laatste dag van januari toch eventjes de tijd nemen om te blogschrijven. Deze
morgen eventjes kwaad geworden. Onze wijk is een zone 30. Toch werd ik
onverwachts, want gewoon niet zien aankomen, met hoge snelheid
voorbijgestoken door een of andere kwiet die hoogstwaarschijnlijk niet
kan lezen. Het getal 30 (dertig) is nochtans duidelijk.
In
feite valt het mij de laatste jaren wel op. Bijna iedere ouder is te
vinden voor een zone 30 in de eigen straat. Maar eenmaal uit de eigen
straat en men is stekeblind geworden voor de veiligheid in de rest van
de buurt.
Ik zou me niet moeten kwaadmaken, want slecht voor den
tikker, maar ja, als je dagelijks de baan op moet dan kom je nogal wat
tegen. Men kan het egoïsme van heel wat mensen aanschouwen in het
dagelijks verkeer. Gelukkig zijn er ook anderen. Heren en dames in het
verkeer. Na een bui schijnt de zon, en we kunnen er dan weer eens tegen.
Een wat lange rust genomen. Dat zal nog wel meer gebeuren denk ik. Maar ik had beloofd een foto van onze woonomgeving te plaatsen. Bij
deze dan: genomen op een mooie winterdag tijdens een wandeling met onze
Loebas. een Labrador van ondertussen bijna 12 jaarkens.
Eventjes tot rust komen na al die feestelijkheden. Dromend vertoeven in
de stilte en wetende dat deze boom heel wat meer van het leven gezien
heeft dan ikzelf. Het leven...betrekkelijk en kort, en toch boeiend.
Deze boom geeft me vertrouwen en hoop op warme en fijne ontmoetingen in
dit nog jonge jaar.
BTW: Onze brievenbus is terug van weggeweest. We kunnen terug beginnen.
Van Oud naar Nieuw gaat voor sommige idioten blijkbaar niet voorbij
zonder één of ander vandalenstreek. Met de feestelijkheden kan je heel
veel over het hoofd zien, het is immers toch nieuwjaar nietwaar, maar
er zijn grenzen.
In de wijk kan nu voor een aantal dagen
(weken?), geen brief of kaart gepost worden. Vooral voor wie slecht te
been is, en juist in deze feestelijke dagen, een dikke miserie. En wie reeds wenskaarten en brieven heeft gepost mag nu vrezen of deze wel ooit de bestemming zullen bereiken.
Natuurlijk: de brievenbus was knalrood. Zij die deze vernielingen op hun geweten hebben, zijn inderdaad zo lomp als een stier. (sorry stier).
En....een straat verder is er ook nog een straatnaambord en fietspadbord gesneuveld. 2006... Is goed begonnen.
- Weet ge waarom ik begonnen ben met bloggen? - Ik wist niet dat ge..... - Om bij te blijven, mijn geest te veruimen, creatief bezig te zijn, of misschien gewoon om wat te wouwelen. - dat laatste geloof ik direct, want dat kunt ge als de beste. - Toch is dat bloggen wel moeilijk. Je moet creatief zijn, het moet eigelijk wel de nodige interesse opwekken. - Bij wie dan wel? - bij de milioenen andere bloggers en internauten natuurlijk. - Man, ge droomt, ge moogt al blij zijn dat jij af en toe je blog opzoekt, en dan nog wel om zulke zever te vertellen. - Zever of niet, 't is toch plezant. - Met deze dagen doe ik toch liever andere dingen. - Ja natuurlijk, met kerst en nieuwjaar leg ik ook de blog op. - De blok op zal je bedoelen, je hebt het wel te pakken kerel.
