We reden de hele in het Noordoosten uitstekende "vinger" van het eiland af en daar bezochten we eerst "mini-Cyprus", een verkleinde weergave van belangrijke gebouwen; dan kwamen we in Dipkarpaz, het enige dorp in het Noorden waar zowel Grieks- als Turkstaligen gewoon samenleven (zoals dat tot 1975 op heel Cyprus het geval was) en zodoende bewijzen dat dat mogelijk is; op de punt van het schiereiland was een orthodox klooster waar je Yvan enkele van zijn soortgenoten ziet voederen; Cecilia zwom voorwaar een uurtje in zee op een bijna verlaten strand; en tenslotte was er een eco-dorpje met eigen productie van jam, theesoorten en "zayvanida" ofte ongezoete Cypriotische raki met kaneel.