De Mollus, een volk van smeden.
Nog niet zo lang geleden, heb ik een artikel gewijd aan Franske de smid van Kortenaken,
Maar veel jaren geleden was in mijn buurt nog een Smidse en daarin werkte toen Juul Mollu.
Juul kwam uit Waanrode, zijn vader Jef was ook smid.
Ook zijn broer Frans had een smidse op de grens van Kortenaken en Ransberg.
Nog een andere broer Gust, was smid, die volgde zijn vader Jef op in Waanrode.
Nu is er in Waanrode nog Leon die zijn vader Gust opvolgde, zodat men kan zeggen dat
de Mollus een volk van smeden waren en nog zijn.
Lang heeft Juul in mijn buurt niet gewerkt, hij bouwde zich een woning met smidse boven op de Schans, doch hij heeft niet lang genot gehad van zijn nieuwe smidse, daar hij veel te jong
overleed.
Juul Mollu en mijn vader waren dikke vrienden. Ik mocht s zondags met mijn vader mee naar de hoogmis en dan was Juul er ook steeds bij. Ik weet nog goed dat ze dan in het naar huis gaan elkaar altijd plaagden.
Zo weet ik nog dat Juul een hoed droeg en mijn vader een klak.
Juul had geen overjas, mijn vader wel, t was een zwarte met een floeren kraag.
Zie Jefke zegde Juul op een zondag, als ik uw overjas kreeg, dan was ik gekleed als een echte heer, wel zegde mijn vader als gij mij uw hoed geeft, dan was ik een heer, en dan konden ze
lachen dat ze schokten.
Er waren eens gemeenteraadsverkiezingen en mijn vader vroeg aan Juul of er al iemand bij hem geweest was om zijn stem te vragen.
Neen, nog niet zei Juul, maar de eerste die mij 50 frank presenteert die heeft mij.
En als er dan iemand komt die er 100 geeft vroeg mijn vader. Dat is mijne man zegde Juul, voor die stem ik.
Dat is allemaal reeds lang geleden.
Juul had een groot gezin, maar niemand volgde hem op als smid.
Bij Frans is de smispoort ook reeds lang gesloten, blijft alleen nog Leon in Waanrode, maar ook daar zie ik geen opvolger, zodat vroeg of laat de traditie dreigt verloren te gaan.
De Mollus een volk van Smeden, maar hoelang nog?
Emile Jordens
Maar Leon is ook reeds van in 1991 overleden! Ik heb alles goed bewaard en denk met heimwee terug aan de tijd van de smidse.
