Father Francis van het bisdom Ballari in Karnataka is op bezoek in Merksem voor de afsluiting van het jubileumjaar “25 jaar sponsoring en 15 jaar vzw”. Een enige kans voor de peetouders en sympathisanten van Father Quadras India om hem te ontmoeten en met hem te praten. Tegelijk zijn er verschillende randactiviteiten door peetouders en sympathisanten. Kom en verneem meer nieuws of maak kennis met de werking van ons project in India. Breng vrienden en kennissen mee … iedereen is welkom.
Programma
10:30 uur eucharistieviering voorgegaan door Father Francis O.L.Vrouw van Smarten, Maantjessteenweg 25, 2170 Merksem aansluitend koffietafel (inschrijving verplicht) Wilgenhof, Moeshofstraat 138, 2170 Merksem
OPGELET
Inschrijven kan nog tot maandag 12 september 24:00
14:00 uur Meet and Greet met randanimatie (inkom gratis) Wilgenhof, Moeshofstraat 138, 2170 Merksem
Inschrijving koffietafel Prijs: volwassene € 12,- kinderen tot 8 jaar € 7,- via storting op BE32 2200 3125 0002 van Father Quadras India of cash in omslag via lijsthouder of op pastorie OLV v Smarten (Maantjessteenweg 25, 2170 Merksem) Meer info: tel 03/645 47 85 of 0478/77 81 31 of rietseesing@gmail.com
We zijn gezond en wel terug van onze reis. Weliswaar missen we nog steeds de lekkere warme zon die 3 weken lang trouw op post was en is ons slaapritme nog niet echt aangepast.
Na ons laatste bericht zijn we met de nachttrein naar Mysore gereisd ... een heuse ervaring. Daar hebben we ons als goede toeristen gedragen en kregen we onderdak bij de Zusters. Er ontbrak ons nog een ervaring: na wagen en trein ... de bus. Die hebben we dan genomen om van Mysore terug naar Bangalore te reizen.
Daar hebben we trouwens ons laatste petekind ontmoet en Santosh, een oude bekende die we tijdens ons eerste verblijf ontmoet hebben. Na nog wat shopping en een gezellig avondmaal was het tijd om definitief afscheid te nemen en naar de luchthaven te vertrekken. Daar konden we meer dan anderhalfuur aanschuiven om door emigratie, security en douane te geraken.
Twee rimpeloze vluchten verder stonden we terug op vaderlandse bodem met al onze bagage en een overgewicht onvergetelijke herinneringen. Tijdens die 3 weken durende reis hebben we honderden kilometers afgelegd over goede en afschuwelijk slechte banen, hebben we tientallen dorpen bezocht, honderden kinderen en ouders ontmoet, ontelbare handen geschud en "Happy New Year" gewenst, de gastvrijheid van tientallen priesters en zusters genoten. Er waren indrukwekkende momenten, intens emotionele momenten, ingetogen en uitbundige momenten.
Wat ons bovenal bijblijft is de vriendelijkheid, de warme gastvrijheid en de bezorgdheid van alle mensen die we mochten ontmoeten. We hebben inderdaad arme mensen ontmoet maar heel weinig ongelukkige mensen ... wat een les!
Dit en nog veel meer zouden we jullie graag persoonlijk vertellen en daarom willen we jullie uitnodigen om op 23 maart in het Wilgenhof naar ons verhaal, met veel foto's en een video, te komen luisteren. Graag willen we jullie met ons relaas duidelijk maken hoe belangrijk de steun van Father Quadras is en waarom we dit beslist moeten verder zetten.
Hopelijk mogen we jullie talrijk begroeten. Details volgen nog!
January 23
We returned safe and sound from our trip. Of course we miss the sun who was present all along those three weeks and our sleep still needs to adjust.
After our last report we travelled to Mysore by night train ... quite an experience. There we behaved as good tourists and benefited from the hospitality of the Sisters. One experience was still missing: after car and train ... the bus. So we catched one to travel back from Mysore to Bangalore.
There we met our last sponsored child and Santosh, whom we had met during our first visit in 2011. After some shopping and a cosy dinner it was time to say definitely goodbye and leave for the airport. There it took us more than 90 minutes to get through emigration, security and customs.
After two flawless flights we stood again on our own ground with all our luggage and an overload of unforgetable memories. During those 3 weeks we have covered hundreds of kilometers over good and abominable roads, visited dozens of villages, met hundreds of children and parents, shook countless hands and wished "Happy New Year", enjoyed the hospitality of dozens of fathers and sisters. There were impressive moments, intensely emotional moments, sober and exuberant moments.
What remains above all is the friendship, the warm hospitality and the care of all the people we met. Indeed we met poor people, but very few unhappy people ... what a lesson!
This and so much more is what we would like to tell you personally and that is why we want to invite you on March 23 in the parish house Wilgenhof to come and listen to our story with many pictures and a video. It is our wish to be able to convince you through our story that the support Father Quadras is giving is so important and why this may not stop.
We hope to greet many of you. Details will follow.
Het is ons weer even gelukt om een computer te bemachtigen en dus kunnen we ons verhaal voortzetten. Het weer is hier schitterend: tussen de 30 en 35 graden.
In Manvi hebben we een oude bekende ontmoet: Father Anand Kumar die we in 2011 in Maski hebben leren kennen als assistent van Father Leo. De 10 petekinderen staan te wachten met hun ouders. Na de hernieuwde kennismaking en de gebruikelijke foto's gaan we allemaal het dorp in en bezoeken we een aantal families. Overal word je op dezelfde hartelijke manier ontvangen. Na een rustig avondmaal met Father Anand gaan we aan de overkant bij de Zusters overnachten. Het was weer een drukke dag met veel verplaatsing en dat vergt zijn tol.
Na een rustig ontbijt nu met Father Vincent, de parochiepriester, trekken we verder naar Sindhanur waar we Father Irudayaraj opnieuw ontmoeten en een aantal petekinderen. We bezoeken de plaatselijke school en na de lunch en een korte rust staat de wagen alweer klaar voor de rit naar Bellary waar we een paar dagen zullen blijven. De 90 km worden in 2 uur afgelegd en dan zijn we weer in een vertrouwde omgeving. Later op de avond komt Father Francis ook aan en kunnen we met hem en de andere priesters wat bijpraten.
De volgende morgen gaan we met gastheer Father Nathan bij de Zusters ontbijten en wonen daarna een indrukwekkende "General Assembly" met 2200 leerlingen bij. De bedoeling was dit discreet vanuit een galerij bij te wonen maar we worden 'gespot' en naar beneden geroepen om een woordje te zeggen. Ook hier bezoeken we een aantal klassen waaronder ook kleuterklassen waar ze al leren lezen en schrijven!
Dan gaat het naar de volgende school met lunch bij de Zusters. Volgt een welkome rust en dan een rit met de "otto" naar Infant Jesu waar we onze jongste petekinderen ontmoeten. Later op de avond zijn we bij de bisschop uitgenodigd voor het avondmaal.
Het is ondertussen zaterdag en we bezoeken een indrukwekkend St. John's College (2600 leerlingen). Na de lunch vertrek naar Kamalapur waar we onlangs begonnen zijn en 2 petekinderen hebben. Daarna gaan we naar Toranagallu waar we bij Father Francis verblijven. De zondagsmis gaat nog in de huidige, veel te kleine, kerk door die in het niet verdwijnt naast de nieuwe kerk in aanbouw. Na de mis een parochieontbijt in open lucht, gesprekken met parochianen en in de namiddag terug naar Bellary. Volgt een avondmaal met de meisjes van een aangrenzende boarding.
Gisteren stond nog een bezoek aan een school voor de arme kinderen op het programma en dan het bijwonen van een zilveren priesterjubileum in T.B.Dam ... ongezien (de bisschop en 46 priesters en een 1000tal aanwezigen)!
Dit is zeer waarschijnlijk ons laatste bericht. Op ons programma staan nog een bezoek aan een school en een parochiefeest. Morgenavond gaan we met de trein naar Mysore - even een toeristisch intermezzo - en van daar naar Bangalore waar we in de nacht van zaterdag het vliegtuig nemen.
Nog onze dank aan allen die ons hebben gevolgd. We komen beslist met nog meer berichtgeving ... hou de blog in het oog!
Tot binnenkort.
Bellary, January 14
We had a new opportunity to use a computer and so we can continue our story. The weather is just great: between 30° and 35°.
In Manvi we met a familiar face: Father Anand who we remembered from Maski in 2011 where he was assisting Father Leo. Our 10 foster children are waiting with their parents. After meeting them all again and taking the unavoidable pictures, we all walk together to the village where we visit some families in their house. Everywhere we receive the same hearty welcome. After a quiet dinner with Father Anand we cross the road to spent the night in the Sister's convent. It has been a busy day with quite some travel and we feel the need for sleep.
After a good breakfast with both Fathers, parish priest Father Vincent returned from Bellary during the night, we get our luggage in the car and move onwards to Sindhanur where we meet Father Irudaya Raj who was in charge of Harapur in 2011. After visiting the Holy Family School and meeting some foster children, a good lunch and a welcome rest we get back in the car and travel to Bellary where we will stay a few days. It takes more than 2 hours to cover the 90 kms and arrive back in familiar surroundings. Later that evening Father Francis also arrives and we have a nice chat and dinner with the Fathers.
Next morning our host Father Nathan takes us to the Sisters for a good breakfast and a visit to the General Assembly of 2200 students in the school. The idea was to do this unnoticed from a mezzanine but we are spotted and invited to come down and address the students. Later we also visit some classes and the kindergarten classes where the children already learn to read and write.
Then we move to the next school where we follow mass with the students and are invited to lunch by the Sisters. Next comes a ride with an "otto" to the Infant Jesu parish where we meet the youngest foster children. In the evening we are invited for dinner by the bishop.
On Saturday and we visited an impressive St. John's College (2600 students). After lunch we travelled to Kamalapur, a new parish where we just started sponsoring (currently 2 children). Having met the children and parents and making the pictures we travelled to Toranagallu where we stayed with Father Francis. Sunday mass still is held in the existing small church who seems even smaller next to the new church which is nearing completion. After mass there was a parish breakfast, in open air of course, and we could chat with the parishioners. Later in the afternoon we traveled back to Bellary and had dinner with the girls of the neighbouring girls boarding.
Yesterday we visited a school for the poorest children and then travelled to T.B.Dam where we participated in the celebration of a Silver Priesthood Jubilee. Unseen ... the bishop, 46 priests and over 1000 participants!.
This is most probably our last report from India. We still have a visit to a school and a parish feast on our programme. Tomorrow night we are taking the night train to Mysore for a touristic intermezzo and on Saturday morning we take the bus back to Bangalore where we will board our plain at 4 am.
Many thanks to all who had the patience to wait for the English translation. It has been very hard this time to find sufficient time to report and translate. We were mostly on the road with the Fathers and back "home" they also needed their computer to do their work. We will certainly put more information on the site in the coming days, weeks ... so keep looking!
Na een intieme mis en een lekker ontbijt bij de 'Sisters' hebben we nog even tijd met de kinderen in Maski. Er is een 'general assembly', dit is een bijeenkomst met alle kinderen en leerkrachten en een mogelijkheid om hen nog even allemaal te danken voor hun vriendelijkheid. Nog een kort bezoek aan de school en de nieuwbouw en dan stappen we met al onze bagage in de wagen van Father Vincent. De nieuwe bestemming: Raichur waar Father Leo Michael nu verblijft.
Onderweg stoppen we even bij een oude bekende: Father Moras die ook ooit in Belgie was. Een deugddoende onderbreking van het geschud in de wagen. Tegen de middag bereiken we ons doel. Na de lunch nemen we afscheid van Father O.Vincent die doorreist naar Bellary en wij gaan op ontdekking met Father Leo. Een bezoek aan een 'rice mill', een nieuwe brug en een bezoek aan een tempel staan op het programma. Alles even indrukwekkend.
De volgende morgen gaan we op bezoek in de plaatselijke school en stappen verschillende klassen binnen. Interessant is dat dit een 'English medium' school is en dat we gewoon met de leerlingen kunnen praten. Volgen nog een bezoek aan het hospitaal waar HIV-patienten, vooral kinderen, verzorgd worden en tenslotte de indrukwekkende Infant Jesu school waar we een zeer geslaagde sessie hebben met toekomstige leerkrachten.
Als afsluiting nemen we weer onze bagage en vetrekken naar Manvi voor ons volgend bezoek en overnachting.
Tot zover dit bericht. Hopelijk komen we vlug weer op internet om het vervolg te vertellen.
Internet is available ... so here is some more news.
After an intimate mass and a good breakfast offered by the Sisters we still have some time to spent with the children in Maski. There is a 'General Assembly', this means that all children are lined up and the whole staff is present ... an ideal occasion to address them and thank them for their warm welcome. After a short visit to the school and the new building we get our luggage in Father O. Vincent's car and are ready for our next destination: Raichur where Father Leo Michael is now residing.
On the way to Raichur we make a short stop at Father Moras place. He also visited us many years ago in Belgium. The stop is welcome after the intense shaking on the road. It is about noon when we reach our destination. After lunch we say goodbye to father O. Vincent who travels further to Bellary and we go sightseeing with Father Leo. The programme includes a visit to a fully automated rice mill, a new bridge and a temple. Each of those turned out to be quite impressive.
Next morning we visit the local school and stop in different classes. Interesting since it is an English medium school and so we can converse directly with the children. Next we visit an hospital where HIV children are treated and we close with an impressive visit to the Infant Jesu school where we have a very interesting meeting with the D.Ed students ... the next generation teachers.
The day ends with loading the luggage in the car and depart to Manvi for our next visit and overnight.
This concludes today report. We hope to have soon a new opportunity to give you more news from India.
