Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
over loslaten en nemen & geven
tranendal
06-07-2014
batterijen kunnen opladen
dit was het eerste echt geslaagde weekend.
Heb echt volledig kunnen genieten na een week vol stress en veel verdriet.
Samen met m'n ventje gewoon simpele kunnen doen, en ook van de jongste kunnen genieten.
Gezellig met ons 3tjes een filmke zien, dit was echt genieten .
Ondanks het feit dat het echt een leuk weekend voelde ik ook wel dat ik nood kreeg om terug naar hier te komen.
Want hier is natuurlijk extra rust buiten de sessie's die vaak erg confronterend zijn, maar de rust heb ik op dit moment echt nodig, niet teveel rumoer aan m'n hoofd enz...
Zalig genieten van een boswandeling...ben dus benieuwd voor volgend weekend dan is het verjaardsfeest van mijne jongste...
Maar ga me er nu nog ni druk in maken, eerst nog effe nagenieten ;-) flink hé !
Na een hele zware week de zwaarste tot hier toe een weekendje thuis.
Zal me hopelijk de rust brengen waar ik nu wel aan toe ben.
Ik ben zo vreselijk moe zowel lichamelijk als mentaal.
Er komen tijdens de sessie's zoveel dingen naar boven, da's natuurlijk de bedoeling, maar achteraf ben je zoooo moe dat ne mens geen pap meer kan zeggen.
Ik hoop dat het niet het hele weekend gaat regenen zodat we ook wat van de buitenlucht kunnen genieten, een kort fietstochtje zou goed doen.
en dan dat telefoontje...ze is eruit gestapt, de vreselijke stilte aan de andere kant van de lijn.
Dat komt als een donderslag bij klaarlichten dag...
Plots ben ik al mijn eigen zorgen&verdriet vergeten en is mijn aandacht bij haar en haar kinderen.
Wat een dubbel gevoel geeft me dit, hoevaak heb ik er zelf niet willen uitstappen, nu staat die periode gelukkig op een heel klein pitje, mijn drive zijn mijn ventje en mijn kids,...dat is een schrik dat bij mijn ventje blijft hangen.
Ik snap dat wel, zou dat ook hebben, ik voel nu ook voor de 1ste maal wat zulke schrik inhoudt, een akelige gewaarwording.
Beelden van wat we samen deden flitsen voorbij, een goei glas wijn op een terraske na een vergadering,wandeling in de bossen,...
En nu niets meer
Lieve X het ga je goed daar waar je ook mag zijn en moest je dit lezen van daarboven weet dat je kids je nooit zullen vergeten.
soms heb ik het gevoel dat ze me zoeken,waarom kan het ni effe een rustpauze zijn in mijn leven?
Sommigen die walsen zo door het leven, en klagen dan steen en been als hun iets overkomt , en als je dan vraagt wat, dan blijkt dat het over een ingescheurde teennagel gaat...pff daar krijg ik het van.
Heb de laatste tijd zoveel te verduren gehad en moet nu ook eindelijk een plek geven aan de dingen uit mijn kindertijd en toch laten ze me niet gerust, dus =alweer stresssss
Mijn oudste had een B-attest, , een resem verwijten van mijn ex, maar soit we hadden een school voor ogen, we bellen, wat blijkt klas is volzet, dus nu op zoek naar andere school.
Maar ik moet officieel dit communiceren met de ex, maar die heeft me ondertussen geblokkeerd , kan dus niks meer doorgeven, en als ik iets doe wat hem niet zint, dan heb ik de politie aan m'n broek, want meneerke vind het leuk om klacht neer te leggen tegen mij,ben al 2x naar de flikken mogen gaan ( wreed plezant hoor)
Ben daar al meer dan 10 jaar weg...
Kan dit soort situatie's nu echt wel missen, mijn maag is 1 grote knoop en ik sta op springen.
Soms wil ik echt gewoon een ingescheurde teennagel ;-)
rust wil ik, gewoon rust en geen oordeel van mensen die er toch geen "BAL" van kennen.
