De herfst is in volle gang en stilaan peddelen we de
winter binnen. De zomerfiets mag met een goed gevoel aan een welverdiende
winterslaap beginnen. Voor de winterfiets breken er (hopelijk)geen al te harde wintermaanden aan. Zaterdag starten we
met onze winterritten. We starten met een vlakke rit richting Vlaams Brabant(Diest Averbode).
Daar we afgesproken hebben en verwacht worden bij eetcafé Piceno (gaat ons
lekkers voorschotelen), zal de rit in samenspraak wat ingekort worden. Zo is er
tijd genoeg over voor een hapje en een drankje na de rit en kunnen we het
seizoen 2011 mooi afsluiten.
Dus iedereen die graag meefietst met de Fietsmakkers
is welkom.
OPGELET !
voor wie niet aanwezig was op de vergadering van
zondag 16/10, er is besloten om bepaalde redenen dat het clubfeest doorgaat in
de feestzaal van de ACLI op 30 oktober 18 uur in Winterslag ipv afi !
Tot zaterdag 22 oktober voor de éérste winterrit
Een welverdiende winterslaap.
Hopelijk moeten we dit niet teveel doen tijdens de volgende maanden !
Het was aan de autos te zien die de nacht buiten
hebben moeten doorbrengen dat de vrieskou zijn intrede heeft gemaakt op deze 15
oktober.
Met 11 man stonden we aan de brug te Zutendaal
klaar om een ritje te rijden richting Blegny om dan een warme koffie of een
chocomelk te drinken op een terras in Aubel.
Over terras gesproken, Franco heeft vandaag moeten
passen wegens werkzaamheden aan zijn terras. Hij heeft de Dogma geruild voor
een truweel!
We fietsen binnendoor op Eigenbilzen en passeren
Rosmeer Vlijtingen en zo naar Visécentrum. Hier moeten we helaas al afscheid
nemen van Roberto en Benny die wat vroeger thuis moesten zijn. Dus met 9 man
beklimmen we die dikke puist tussen de huizen in Visé. Dat is zo een
kuitenbijter die als je al stik kapot zit nu je helemaal gesloopt wordt.
Via Dalhem op naar de beklimming van Feneur
richting Blegny
De lange klim naar Mortier is weliswaar niet steil
maar zeurt door als een peuter die zn zin niet krijgt. Irritant zeurderig !
Na nog wat puisten komen we aan in het zonnige
Aubel waar de terrassen volgelopen en bezet werden door wielertoeristen.
De koffie en warme choco deden deugt, het was zalig
genieten in de zon. Jammer dat we verder moesten richting Genk en Beverst.
De terugweg mocht dan wat rustiger verlopen langs
het kanaal.
Fulvio en Emidio reden met mondjesmaat verder weg
van de rest, zodat ze de afrit op het jaagpad hebben gemist en we met 7 verder
moesten . Doordat Enzo vandaag voor de 2de keer plat reed in
Zutendaal konden Emidio en Fulvio de groep terug vervoegen.
Bedankt mannen voor jullie gezelschap. Morgen zondag
geen rit wel ledenvergadering.
Ritgegevens
11 man :
Gerard,Antonio,Giorgios,Benny,Roberto,Enzo,Berna,Emidio,Fulvio, Fernando en
Gino
Het seizoen 2011 zal in de annalen van de AZZURRIgeschiedenis
van Winterslag geschreven worden als het jaar waarin alles eens begon
De laatste clubrit de 36ste werd vandaag
ingeblikt. Niemand minder dan de 2 boezemvriendjes Pino en Palm kregen de eer
om de rit rond Genk in goede banen te l(ij)eiden. Wie, dan ook nog dacht de rit
van Palm zoals vorige week in ruil voor een Leffe mogen over te nemen, kwam van
een droge kale kermis thuis. Tis crisis voor iedereen zal Palm gedacht hebben
en reed de rit prompt uit en nog wel op kop. Gezwind floot hij een nootje op zn
fluitje.(baai de wei; Nootje was vandaag niet aanwezig).
Samen hebben ze ons alle straten van Genk en
omgeving laten zien. Volgens mij zijn het geboren stadsgidsen, je weet wel van
die gidsen die een paraplu de lucht in houden en gevolgd worden door rumoerige
toeristen met fotoapparaat in aanslag.
We vertrokken richting Waterschei en na enkele
straten te zijn ingedoken kwamen we weer aan het begin waar we de straat waren
ingereden. Dan volgden we de twee bezige baancaps via fietspaden door de bossen van Genk, om daar enkele lieve
eekhoorntjes te koejonneren, die vlijtig en druk wintervoorraad eikels waren
aan het opslaan. Onderweg komen we een horde losgelaten Hollanders tegen, die
aan een of andere wandeltocht begonnen waren in de bossen van Kattevenia. Ze werden
er attent opgemaakt dat Compostela in die andere richting lag. Nou seg!
Wat verder op het fietspad bezaait met denappels en
eikels reed Terremotolek. Zoals jullie op de foto kunnen zien werd dat op
grootmoeders wijze en anno 1900 nostalgisch opgelost.
Na enkele fietspompen te hebben getest werd de rit
verder aangevat. Het moet ergens in Bokrijk geweest zijn dat er plots een kink
in de GPS kabel van onze baancaps kwam te zitten, dat de één links indraaide en
de andere voor rechtdoor koos(of was Palm weer draaierig op dat moment?)
Even was er ook een kippenvel moment toen we
voorbij het huis reden van onze caps in Termien waar ze de jeugdjaren samen hebben
gesleten. Snik!
Na een kleine 60 km stonden we terug aan de ACLI. Het
is droog gebleven in tegenstelling tot wat de weermannen ons hadden
gewaarschuwd. Misschien was dat de reden voor de zwakke opkomst?
Het was een mooie rit van Palm en Pino. Onze fietsmakker
met die Dogma kreeg vandaag een extra welverdiende snipperdag en kon alles van
op de tweede rij volgen.
Het donker Ename biertje smaakte eens zo goed na de
rit.
Met 18 man kwamen we opdagen voor de 35ste
en voorlaatste clubrit van het seizoen. Over het mooie weer zullen we het maar
niet hebben.
De rit stond op naam van de brothers Pieke en
Palm Bartoli. Zoals jullie via het blog hebben kunnen vernemen ligt Pieke nog
steeds out met rugperikelen en was dan ook begrijpelijk niet aanwezig. Palm
kampt al een tijdje met draaierigheid (wat wil je met zo een naam!) en verkocht
daarom de rit aan Franco voor een Leffe, alé voor een fruitsap.
Enzo kwam ons vandaag ook vergezellen tijdens de
rit. Ook de neef van Cancellara (Roberto in uitrusting Team Leopard Trek) was
van de partij.
Stijlvol en met schwung floot Franco voor de
zoveelste keer dit seizoen het peloton op gang bijgestaan door Emidio die
tegenwoordig in echte goeie boter trapt!. Samen hebben ze er een mooie rit uit
Francos toverhoed getrokken. Via Waterschei naar Opoeteren en weet ik veel nog
waar we gezeten hebben. Een vlakke rit met de onvermijdelijke bobbels in het
parcours. De rit van gisteren zaterdag had ik nog niet helemaal verteerd, bij
iedere trap werd me dat duidelijk gemaakt door protesterende kuitspieren.
Na 60 km stonden we terug aan de ACLI waar we
verwelkomt werden door pelgrimMarc(o) Dufour die ons tussen pot en pint het
hele Santiago verhaal deed.
Volgende zondag de 36ste en laatste
clubrit van 2011 en dat op naam van onze voorzitter Pino die dan terug zal zijn uit Siciliaans verlof. Wedden dat
ie zijn rit niet verkoopt
Bedankt Franco en Emidio voor de mooie geïmproviseerde
rit.
Het lijkt net of de zomer zijn intrede heeft
gemaakt op 1 oktober, zomerswarm was het vandaag.
Alleen smorgens bij het vertrek kunnen de
mouwstukken wel van dienst zijn, maar effe op de tanden bijten en na enkele kms
zorgen die alleen voor onnodige ballast.
Met 7 man waren we aan de start. Eerst onze
bruingebrande Enzo, net terug van op avontuur op Sardinië en dus back in business.
Franco,Emidio,Janneke,Benny,Fernando en ikzelf.
We hadden afgesproken aan de kerk van
Zutendaal,(dat is dat hoog gebouw met zo een sabel op t dak) waar er nog
steeds werkzaamheden aan de gang zijn.
Over het te rijden parcours waren er geen
tegenstanders, via de Voer naar den Hollander en dan zullen we wel zien waar we
uitkomen.
Een vlakke start langs het kanaal via Veldwezelt
tot aan de nieuwe brug naar Maastricht. Daar rijden we links richting
Maastricht om dan na een kilometer rechts de wijk in te rijden op zoek naar de Louwberg-West,
een kuitenbijtertje van een 370 m lengte à 8,1% gemid met een knik tot 10%. Op
de top krijgen we een mooi beeld van Maastricht en staan we tussen de
wijngaarden van het kasteel Neerkanne. Na de afdaling fietsen we de St
Pietersberg-zuid omhoog en komen voorbij de deur van André Rieu.
In Eysden nog over een veldweg en passeren
Moelingen. Tijdens de klim van het fietspad stoppen we even bij een fietser die
zwaar kennis heeft moeten maken met het wegdek.
Het fietspad ligt er erbarmelijk bij, veel zand en
vooral grind op de baan. Niet ideaal voor de fietsers dus.
We dalen af en komen door Slenaken en na de klim
van de Loorberg houden we een cola stop in Heijenrath. De vriendelijke dame
maakt ons de groepsfoto.
Na de pauze rijden we naar Epen Mechelen en moeten
nog over de Kruisberg en als laatste de Ubachsberg.
Boven op de Salamanderhelling moe maar voldaan
scheiden onze wegen.
Morgen zondag onze voorlaatste clubrit, allen op
post om 9 uur stipt ACLI Winterslag.
Wat een heerlijk nazomerweer krijgen we deze dagen,
en dat de laatste dagen van september.
Zo mag het nog een tijdje doorgaan, ik denk
niet dat er iemand daar een probleem mee heeft.
Vandaag ben ik alleen op pad geweest met mijn
Colnago-tje. Lekker in zomertenue ben ik naar Gulpen gereden via Maastricht en
dan de Bemelerberg opgereden.
Gisteren heeft Luc nog forfait gegeven om mij
gezelschap te houden. Baai de wei Luc pronkt momenteel met een nieuwe bike Canyon
de Thompson heeft hij te koop aangeboden. Meer info met een foto volgt.
Het was redelijk druk in Gulpen van
wielertoeristen, de terrasjes waren ook druk bezet.
Via Gulpen ben ik naar Slenaken gefietst waar ik
mijn Ice Tea stop heb gehouden. Op het terras en genieten van het mooie
landschap.
Jammer genoeg moet ik verder, via Slenaken fiets ik
naar de Voerstreek tot Kanne.
In Kanne volg ik het jaagpad op Eigenbilzen. Het jaagpad
is nu (eindelijk!) na enkele jaren weer opengesteld voor fietsers, als dat geen
goed nieuws is. De Calvarieberg om het kanaal te verlaten,is nu verleden
tijd.
Thuis aangekomen wacht mij eerst nog een
verkwikkende douche, en daarna een koel blikje Jupiler.
Ritgegevens
108 km 681 Hms
Ergens in Aantwaarpen!
Ne gast komt bij de KBC binnen en gaat naar het
eerste loket.
"Ik wil een kutrekening openen bij dees
kutbaank..."
"Pardon?" zegt de dame.
"Zeddegij doewf of wa, ik wil een kutrekening
openen bij aa kutbaank."
Verslag geschreven door Bertje, waarvoor onze dank
Onze verslaggever Gino was vandaag afwezig. Daarom
doen we ons best om zelfeen klein
verslag te maken.
Deze morgen, met 15 azzurri leden, vertrokken we om
9u stipt richting Lummen - Zolder-
Genk.
Met een prachtig herfstweer en met een tempo boven
de 30 km per uur reden we langs de kanaal tot in Lummen en dan begonnen de
smalle fietspaden, wat niet altijd even gemakkelijk was, tot in Zolder.
Eens aangekomen in Zolder kregen we al te maken met
een lekke band.
Onze baan-kapitein Franco had meteen alles onder
controle.
Via het mooie Bokrijk reden we huiswaarts terug
naar Genk.
Bij aankomst in Genk hadden we 63 km op onze
teller.
Voor sommigen onder ons was dit genoeg omdat ze
gisteren (zaterdag) een zware rit hebben gehad.
Gemiddelde snelheid --> 29,03 km per uur
PS: DENK NOG AAN DE INSCHRIJVINGEN VAN ONZE CLUB
FEEST!!!
De herfst heeft gisteren zijn intrede gemaakt in
het land en bezorgde ons vandaag prachtige zonnestralen. Ik verkoos om in ¾
broek te fietsen terwijl mijn metgezellen allen in korte broek aan de start
kwamen.
Met 8 man zijn we naar Banneux gefietst:
Antonio,Franco,Giacomo,Berna,Fernando,Jan,Giorgios en ikzelf.
Van Zutendaal op Eigenbilzen en naar de Richelle
als eerste helling. Aan een mooi tempo werd er verder gefietst op Soumagne Olne Fraipont
en dan op eigen tempo de laatste helling naar Banneux.
Onderweg huppelde de drinkbus van Franco uit de houder
en werd dan(de drinkbus) overreden door een aankomende wagen.Gelukkig had
Franco een tweede bij die hij met dat heilig water uit de bron kon vullen voor
de terugweg.
Na dat de kaarsjes werden aangestoken dalen we naar
de bakker op het rondpunt voor een smakelijke Dag au Bere.
Als de uitbaatster onze bestelling komt opnemen
verliep het even moeizaam. Ja onze Frans is ook niet zo perfect, comprené vous ?
niet iedereen lust kaas of wilt liever een bruin stokbroodje ipv wit Ja de
juffrouw kwam even in problemen en de tweede maal lukte het dan toch, héhé!
Na dat broodje wat o zo goed deed vervolgen we onze
weg huiswaarts. Was ik nu blij met mijn ¾ broek!!! Het was bibberen op de fiets
tijdens de afdaling die daarop volgde.
De Kiezelgroeve helling zou daar wel verandering
in brengen.
We passeren door het centrum van Queue du Bois naar
de top van de Sarolay.
Het zonnetje die nu op volle kracht op onze ruggen
scheen gaf het sein om het tempo wat de hoogt in te jagen met Franco als
locomotief en kreeg geregeld gezelschap van de anderen van de groep.
De wind blies voor ons in de juiste richting want
geregeld gaf mijn Sigma boven de 34 km aan.
De Calvarieberg om het jaagpad te verlaten was de
laatste knik van de rit.
Op de brug van Gellik verlaat ik de groep uit het
Genkse en fiets ik alleen verder op Beverst.
Bedankt mannen voor het mooi en fijn gezelschap,
en hopelijk tot morgen zondag 9 uur - 70
km voor de 34ste clubrit met Franco en ikzelf als baancaps! Hopelijk
een grote opkomst!
Met Giorgios had ik afgesproken om vandaag een ritje te
fietsen in de Voerstreek.
Ideaal fietsweertje, toch wat wind uit de verkeerde richting
natuurlijk.
Samen zaten we vandaag spijtig genoeg in tijdsgebrek en
daarom kon een lange rit niet doorgaan.
De rit van vandaag komt zeker op de clubkalender van volgend
seizoen.
Enkele pittige hellingen met een 2 nog onbekend voor de
meesten onder ons. De rit is ongeveer 95 km lang maar kan nog een beetje aan
geknabbeld worden. Met ruim 740 hms zeker geen vlakke rit te noemen. In St.
Maarten-Voeren hebben we een koffiestop gehouden.
Na Eigenbilzen fietst
Giorgios richting Genk en ik op Beverst.
Bedankt Giorgios voor de gezellige babbel!
ritgegevens 105 km - 740 Hms
Onze vaste lappenmand bewoners Pieke en Nino, hebben nu ook
gezelschap gekregen van Pino Marinozzi die met vervelende rugklachten opgescheept
zit en David met aanhoudende knieklachten.
Langs deze weg wensen we jullie beterschap en hopelijk zien
we jullie nog tijdens een van de laatste clubritten.
De weersvooruitzichten waren zeker niet
veelbelovend,maar gelukkig voor ons waren onze weervrouw/man er charmant naast!
De 33ste clubrit(nog 3 te gaan!) stond
op naam van onze spoorloze AXA man Nootje. Hij was beleten stuurde daarom
zijn kat naar ons clublokaal. No problemo, ik nam de rit over en samen met
Roberto (=winnaar Eneco tour tijdrit voor bedrijven) hebben we de klus meer dan
behoorlijk kunnen klaren.
Aan de start kwam Fulvio aangereden met duidelijke
zichtbare sporen van een valpartij. Gisteren tijdens de rit naar Vaals met nog
3 fietsmakkers stevig tegen de grond gegaan. Gelukkig met alleen wat betonexceem.
Er stond veel wind die de rit nog pittiger maakte
in het Haspengouwse. Bij momenten was het stoempen en harken. De rit van
gisteren zaterdag naar Scherpenheuvel mocht wel vlak zijn,maar toch waren de
benen nog niet helemaal gerecupereerd om de enkele kuitenbijters te trotseren.
Na een vlakke start via Bokrijk naar Godsheide waar
we aan de deur van Cams Georges passeren,fietsen we op Diepenbeeks grondgebied
naar Alken toe.
Normaal is
de volledige rit 95 km lang maar doordat het vertrekuur nu om 9 uur is werd het
met 25 km ingekort en dus ook 4 hellingen minder op het menu.
De eerst helling was die in Kuttekoven, +- 1,500 km
lengte met 4,5%aan de voet en een knik
van 10,6%.
Iedereen vlotjes naar boven en passeren door het centrum
van Borgloon waar we over de kasseien dobberen.
Van Jesseren naar Kolmont voor de mooie helling
langs het voetbalplein.
In Vliermaal wacht on dan toch de stevigste
kuitenbijter van de dag, 1,364 km lengte min 5,9% en max 17,9% (knik) dat zijn tenminste
de gegevens van de Garmin van Giorgios.
Als iedereen boven uitgehijgd is vervolgen we de
weg naar Hoeselt en via Beverst city door Schoonbeek en naar Winterslag waar de
laatste ambetante valsplat ligt te wachten.
Aangekomen in ons clublokaal kregen we nog een
traktatie van Bertje voor zijn 53ste verjaardag. Proficiat en
bedankt Bertje!!! Dat verdiende een lang zal hij leven liedje. Ik wist niet
dat de Azzurri zo muzikaal aangelegd waren.(van Palm dat wisten we al) Het was
duidelijk een gemengd koor euh ja gemengd??? Er waren er bij die konden
zingen en anderen weer niet. Tussen de zangers ook Nino die een goedendag kwam
zeggen!
Een vrolijke fietsbende en zo moet het ook blijven!
Volgende zondag clubrit 34, en dan is onze Franco
back in town! Ja, fasten your seatbelts please.
Ritgegevens
17
vertrekkers
70,16
km 26,8 km/uur 433 Hms
Niet vergeten in te schrijven voor het clubfeest! Klik op de foto
Met 5 man hebben we vandaag een plat ritje gereden
naar Scherpenheuvel.
Antonio,Giorgios,Emidio,Pino en ikzelf.
Geen al teveel tegenwind en de temperatuur was
ideaal. Zoals gewoonlijk volgen we de Jeugdherbergroute, niet veel verkeer en
kan er lekker doorgereden worden langs het kanaal tot bijna in Kermt.
In Scherpenheuvel na het aansteken van enkele
kaarsjes was het tijd voor een tas koffie en een wafel.
De terugweg werd aangevat en Antonio liet al snel
zijn turbo aanslaan. Het tempo ging ferm de hoogte in, en als er een moment van
verpozing kwam, dan was er Emidio om alles weer op een lint te trekken.
Terug in Hasselt op het jaagpad werd er beurtelings
kop getrokken en had het meer weg van een ploegentijdrit.
Hopelijk gaan we het ons morgen niet beklagen met
de rit in Haspengouw met een handvol kuitenbijters.
In Diepenbeek neem ik afscheid van de 4 Azzurri die
verder recht op Genk afstormden.
Morgen hopelijk een droge voormiddag en zo kunnen
we de 33steclubrit afwerken.
Hallo fietsmakkers, Voor vandaag had ik
Banneux aangestipt. Al vroeg zat ik op mijn bike richting dit bedevaartsoord.
Het was koud en de wind die bij momenten aan kracht toenam zou de rit alleen
maar moeilijker maken. Het was steeds opboksen tegen de rukwinden, tot ik boven
op de Richelle de wijze beslissing nam om toch maar tot Aubel te rijden, dat is
toch al een 40 km minder stoempen,dat scheelt een flinke slok op een borrel!
Banneux zal dan maar later (hopelijk) aan de beurt komen. Na deRichelle volg ik de blauwe pijlen van de 8.
Bij momenten was het lekker fietsen met de wind in de rug vooral op die enkele
lange hellingen was het genieten.
In Aubel was het rustig en
ons cafeetje heeft op woensdag de sluitingsdag. Geen koffiepauze dit keer
nonstop en nog steeds volgend de blauwe 8 ben ik zo terug aan het kanaal en
fiets ik over de Lanaye. De Muizenberg laat ik nu links liggen en rijd ik langs
het mooie kasteel van Neerkanne. Enkele kms verder ben ik lukraak links
ingedraaid en enkele straten verder stond ik aan de voet van een mooie helling
die naar een wijnhoeve leidt. Na de korte steile afdaling sta ik tot mijn
verbazing op de baan naar Maastricht en links naar de nieuwe brug over het
Alberkanaal.
Over de verkavelingswegen
naar Rosmeer en met de wind lekker in het voordeel naar Beverst.
Met de
gekende hellingen in de 100 km van de 8 en daar nog bij de resten van orkaan
Katia,best een zware trip op deze woensdag!
Ritgegevens
Me, Myself and I
110 km (pffff) - 26,7 km/u
In groep tegen de wind opboksen! Heb je niets aan alleen!
Achteruitkijkspiegel op de handschoen! Veiligheid éérst!!!
Gisteren tropische temperaturen ,vandaag was het iets minder, maar geen regen geen geklaag!
Rit 32 uit ons boekje was op conto van Giorgio en
Nino, Onze Nino ligt nog steeds in de lappenmand met een schouderletsel. Maar
geen paniek, wij hebben nog altijd Fulvio die deze klus perfect kan klaren.
Met 17 Azzurri aan de start zonder volgwagen. Tonino
onze begeleider kreeg voor vandaag een verlofdag daar de rit naar Thorn zou
leiden met veel fietspaden(bordjesroute) en verboden terrein voor autos.
Franco en Emidio hebben nog een deel verlofdagen in overschot en vertoeven op
dit ogenblik ergens in de laars (=Italië voor de niet snuggeren)
Stipt 9 uur fluit Giorgio op een nogal sierlijke
wijze de start. Effe door Winterslag uit en richting As we volgen al dadelijk
het fietspad naar Opoeteren. Met nogal veel van links en dan rechts in werd
de kopserie van ons stuur soepel gehouden. We passeren veel dorpjes waar we de
stallen goed konden ruiken.
Aangekomen in het witte dorp Thorn,werd er even
halt gehouden voor een plasje en een koekje. Palm hield het op een duetje en
gaf prompt een dwarsfluitconcert . Van verborgen talenten gesproken. Pieke
(broer van Palm) lijkt wel aan de betere hand na zijn rugoperatie en is aan het
revalideren.
Na dat niet- te- versmaden concert van Palm,werd de
terugweg ingezet. Nu met veel tegenwind als stoorder. De kopmannen lieten zich
niet kennen en beukten er los doorheen!
Giacomo kreeg nog met een lekke band af te rekenen,
maar even snel werd die ook vervangen.
Aangekomen aan de ACLI werd er nog ferm nagepraat
met een Grimbergen over Luxemburg etc
Van voorzitter Pino,kregen we de uitnodiging voor
het clubfeest, zo snel mogelijk inschrijven is de boodschap!!!
Volgende week is er de rit van Nootje. waar zit
die baai de wei ??? Indien hij zijn kat op ons afstuurt (alweer!) dan zal de afgelastte clubrit 28 Haspengouw gereden worden, vertrek 9 uur!
Met nog 5 ritten te gaan, en het aftellen kan
beginnen. Voor diegenen die nog enkele ritten tekort komen om aan de minimum
vereiste 16 ritten te komen(shame on you!) is nu echt 5 voor !
Zoals bij de profs of eender welke sport zijn er
bij ons ook contract verlengingen en jammer genoeg ook leden die op zoek moeten
gaan naar een andere club en sponsors.
Het zomerseizoen (regenseizoen!) mag dan wel
voorbij zijn, maar wij houden onze spieren warm en soepel en worstelen ons al
fietsend de winter door.
Er zal een winterkalender opgemaakt worden. De
ritten zullen hoofdzakelijk op ZATERDAG doorgaan, maar er kunnen steeds
uitzonderingen gemaakt worden. Het uur van vertrek zal volledig van het weer
afhangen. Tot +5°C. houden we het op 10 uur, mocht het kouder zijn die dag ,dan
kan ook in samenspraak later vertrokken worden. De plaatsen waar we afspreken
is afhankelijk naar welke richting we uitfietsen.
Ook natuurlijk afhankelijk van het weer, de
afstand. Bij goed weer trachten we rond de 100 km te fietsen en een koffiepauze halfweg moet kunnen.
Dus, wie ergens een mooi ritje in gedachten heeft
om in te dienen voor onze zomerclubkalender van 2012, laat het weten en we
kunnen die dan gezamenlijk in de winter verkennen of uitstippelen.
De basis van een goed wielerseizoen wordt gelegd in
de winter. Daarom is het uiterst belangrijk om gedurende de winterperiode je
lichaam voor te bereiden naar het nieuwe wielerseizoen toe.
Er zal aan een aanvaardbaar tempo gefietst
worden,zodat IEDEREEN en zonder moeite moet kunnen volgen en tevreden naar huis
gaat. Koers-toestanden uitgesloten!samen uit,samen thuis
Wat een wielertoerist niet allemaal over heeft voor
zn hobby! Om 5u10 stond de Fiësta van Franco al te ronken op mijn oprit.
Miljaar wat is t vroeg! En dat allemaal om in Luxemburg een toertochtje te
gaan rijden. Maar wij doen het graag, hé !
Na een klein 2 uurtjes rijden komen we aan in
Echternach. Niet voor niets wordt het hier ook klein Zwitserlandgenoemd.Prachtige
landschappen, dit zijn al andere bergen dan bij ons in Limburg.
Nadat we onze rugnummer en chip hebben
afgehaald,begeven we ons naar de start van de Charly Gaule. In het mooie
centrum van Echternach loopt het plein vol van de wielertoeristen, klaar om
losgelaten te worden.
De weergoden waren ons goed gezind, zwoele
temperaturen en zonnig, GEEN drup regen gehad ! (tijdens de rit tenminste,want
een 2 uur na de aankomst was er een kleine wolkbreuk, maar wij waren al
gedoucht en zaten met een dikke Luxemburgse streekbier op een overdekt terras)
De 5 Azzurri die verderop in het dorp Beaufort de
nacht hebben doorgebracht stonden er zo fris als een hoentje en uitgeslapen
bij.
Franco,Fulvio,Antonio,Giacomo gingen voor de volle
pot van de 160 km(7 hellingen)
Emidio,Giorgio en ikzelf gingen voor de 103 km (5
hellingen)
Klokslag 9 uur werd de groep A losgelaten, zeg maar
de coureurs .
De genietersin groep B mochten een kwartiertje
later over de mat fietsen en de tijd begon te tikken.
Aan een hels tempo werd er dadelijk naar de eerste
helling gedampt! Aan de voet van de Fridhaff 3,2 km à 4,1% zaten we tegen de
30 km/gemid. De overschakeling van het buitenblad naar binnenblad deed zich
gevoelen. Van een compacte peloton bleef niet veel meer over. Hier werden de
mannen van de jongens gescheiden! De lange afdaling en vlak stuk was welkom en
gaf ruim de kans om te herstellen. Na 35 km kregen we al de eerste bevoorrading
in Michelau. Na een korte verpozing gingen we er weer tegenaan, Giorgio en
ikzelf zijn de ganse rit samengebleven met in ons kielzog enkele
Nederlanders,Luxemburgers één Fransoos die jammerlijk genoeg kennis heeft
gemaakt met de Luxemburgse zwaartekracht. Gelukkig is het bij schaafwonden
gebleven. Merde!!!
De overgebleven hellingen volgden elkaar snel op :
Lipperscheid 1,4 km à 7,1 % - Hoscheid 4,4 km à 5,6 % - Merscheid 1,2km à 7,1 %
en als laatste Beaufort 3,4 km à 5,5 %
In Gralingen mogen we voor de 2de en
laatste maal aanschuiven voor de bevoorrading.
Geen al te moeilijke hellingen met soms stukken van
14 % steigingspercentage.
De laatste 15 km naar het centrum van Echternach
was dan ook genieten.
Het was een prima organisatie, kruispunten en wegen
werden voor ons netjes vrijgehouden door politie en organisatie. Her en der
stonden er fotografen ,de hellingen werden aan de voet aangegeven met lengte en
%.
Het is een aanrader, volgend jaar gaan we voor de
160 km, de volle pot dus!
Om 13u15 reden Giorgio en ikzelf over de
finishstreep
Eerst wachtte ons nog een verkwikkende douche en
dan was het wachten op de A groep.
De thuisblijvers hebben pech gehad,de 31ste clubrit viel letterlijk
in het water en werd ook afgelast, jammer voor de9 aanwezigen!
Blondje
- Een werkloze blondine van Deurne stapt bij Interlabor binnen..
"Awel ! prober kik ole al meer dan drei doage te bellen op de nummer 0800-1730.
En woaroem antwoorde gole nie ?".
-
Suzanne van Interlabor :
"Sorry juffrouw, maar dat zijn onze openingsuren".
Zondag na de rit werd er afgesproken om vandaag
woensdag een ritje te wagen.
Het leek wel einde herfst deze morgen bij de start,
fris, (zeker in korte broek.)
De zon liet niet lang op zich wachten en begon al
snel onze ruggen op te warmen.
Met zomerse temperaturen fietsten we richting
Kanne.
Met 6 man waren we vandaag, Franco,Antonio,Emidio
(moesten nog een middagpost gaan kloppen bij Ford) Pino(al enkele weken op verlof)
Rikske en oprustgestelde Gino.
Op tijd terug thuis zijn was dus de boodschap.
Langs het kanaal werd er van de zonnestralen
genoten, het kan vlug keren hier in Belgiekse.
Via Kanne rijden we naar Wonck Bassenge en nemen de
helling naar Millen.
Zondag zullen we andere hellingen voor de wielen
geschoven krijgen tijdens de Charly Gaul in Echternach (Lux).
Met 8 man hebben we ingeschreven voor deze
prachtige tourtocht. Vijf Azzurri vertrekken reeds op zaterdag en hebben een
jeugdherberg gevonden om te overnachten. Kwestie van uitgeslapen en uitgerust
aan de start te verschijnen.
Op de site lezen weonder Diensten en facilitieten: Tuin, Rookvrije kamers,
Parkeergelegenheid en homovriendelijk!
Franco,Boonen Alan en Gino vertrekken op
zondag nog voor dat de haan kraait. Zeer vroeg dus!
Nadat we afscheid hadden genomen van onze
Fordmannen(die moesten nog de hagelkanonnen laden) fietste de rest nog wat
verder richting Godsheide. Maar éérst zijn we nog afscheid gaan nemen van onze Santiago
de Compostella pelgrim Marc Dufour. Morgenvroeg stipt 8 uur ,vertrekken Valere
Bielen en co(7 fietsers +1 begeleider) voor een fietstocht van 2100 kms naar
dit bedevaartsoord, Santiago de Compostella. Marco als begeleider met de
volgwagen volgestouwd met allerlei reservemateriaal voor onderweg, wij wensen
jullie een prachtige maar vooral veilige fietstocht! Marc(o) zal mij dagelijks
via sms op de hoogte houden.
Zondag zullen de Azzurri die niet naar Luxemburg
afzakken, om 9 uur vertrekkensklaar moeten staan aan de A.C.L.I in Winterslag
voor de 31ste clubrit. Pino zal als baancap. er eentje uit de mouw
schudden.
Magni, "De Witte Wolf" is samen met
Achiel Buysse, Eric Leman en Johan Museeuw recordhouder van het aantal
overwinningen in de Ronde van Vlaanderen. Van die vier is hij de enige die de
Ronde driemaal achter elkaar won, in 1949, 1950 en 1951. In zijn loopbaan als
profwielrenner reed hij ook 3 jaar met de trui van Italiaans kampioen rond, in
1951, 1953 en 1954.
In de Giro van 1956 brak Magni zijn sleutelbeen,maar
opgeven deed hij nooit.
Omdat hij het stuur niet kon vastnemen met de
linkerarm werd er een lint vastgemaakt aan het stuur en met de tanden kon hij
meer kracht zetten tijdens de beklimmingen.
Vandaag
hadden we Genk-Valkenburg-Genk gekozen als rit. Stipt 8 uur fluit baankapitein Franco
en Fulvio de rit aan de gang richting Zutendaal-Boorsem-Elsloo,naar de Slingerberg
[ afwaarts ]door naar Maastricht airport. Vandaar
[ eerst een plas pauze ]naar Geulemhemmerberg. boven aan gekomen een lichte
valpartij van Sergio. Met een aangepast tempo rijden wij terug via Bemelen naar
Maastricht. Zo naar Lanaken wacht nog de St.Barbara helling die we vlotjes
nemen en richting Genk aankwamen. Daar hebben wij een nieuw mecanicien ontdekt.
zie
foto.
bedankt
mannen en de baankapiteins voor deze rit.
Langs
deze weg wensen wij clublid Nino Lanzo(ingreep schouder in ziekenhuis te Gent)
beterschap en hopelijk zien we je snel terug in het peloton.
. Doordat Enzo vandaag voor de 2de keer plat reed in
Zutendaal konden Emidio en Fulvio de groep terug vervoegen.
,vandaag was het
