Vrijdagavond tijdens een Grieks etentje dat geregeld werd door Giorgios bij de Griekse gemeenschap, werd er nog getwijfeld of dan al niet naar Banneux te fietsen. De weergoden waren ons niet goed gezind, lieten de weervrouwen ons verstaan.
Maar met de 2 daagse die op 26-27 mei doorgaat naar Heimbach (D.) konden we nog een extra training gebruiken. ivm de 2 daagse later meer.
Tussen een hapje en een drankje(4 flessen wijn) werd het een en ander tot op de puntjes geregeld( volgwagen, sponsors reserve materiaal en sportdrank/voeding)
De regen was tijdens de nacht over onze provincie getrokken en konden we om 8 uur vertrekken richting Banneux voor het eerst dit jaar.
Met 6 man, Fulvio,Berna,Nino,Giorgio,Antonio en Gino. Franco kon jammer genoeg niet mee wegens werkzaamheden aan en rond het huis.
De wegen liggen er nog nat bij, maar het regent niet en dan mogen we zeker niet klagen.
Langs de gewone weg fietsen we richting Richelle, waar we te midden van een bende wielertoeristen verzeild geraken die aan een toertocht deelnemen.
De hoogtemeters op de Garmin beginnen nu gestaag omhoog te klimmen.
Vandaag niet via de lange klim van Trasenster,maar met een klein ommetje naar een dikke kuitenbijter. Antonio liet dadelijk de naam Barbotto van de Nove Colli vallen. Al dadelijk moesten de kuitspieren tegen de 10% opboksen en ging zo verder tot 20,2%.
Er kwam precies geen einde aan dat weggetje te midden van het bos.
Eenmaal boven kregen we nog enkele meters om terug op adem te komen, daarna konden de spieren weer opgespannen worden voor de finale richting Banneux.
Na de kaarsjes en de bidons bijgevuld te hebben, was het tijd om de innerlijke mens te verzorgen met een Dag au Bére bij de plaatselijke bakker. Ondertussen was het drukkend warm geworden. De mouwstukken en jassen werden overboord gegooid tijdens de klim van de steengroeve.
De wind zat niet echt mee richting Limburg.
Aangekomen in Zutendaal kreeg Giorgios zin in een Grimbergen van t vat. Natuurlijk had de rest daar geen probleem mee!
Heerlijk buiten op dat terras met een verkwikkende Grimbergen met nootjes in alle rust.
Het gelach en rust werd ineens verstoord door een luide knal. De buitenband van Giorgios Colnago had blijkbaar nog de naweeën van de Barbotto en liet dat horen met zo een knal dat de De Rosavan Nino die ertegen lag zelfs bewoog! Het personeel dat binnen was kwamnaar buiten gelopen wa was da dieje knal ? hilariteit alom natuurlijk.
Ondertussen heb ik vernomen dat de Colnago nog 2 maal plat heeft gereden richting Genk.
Het was alweer een fijne fietsdag die toch droog gebleven is.
Ritgegevens:
6 man-147 km-25,2 km/u-1259 Hms
3 x plat voor Giorgios
Helpt deze kaars? Hoe steil was dat weggetje? Vraagt Fulvio aan zn Garmin
Was da effe schrikken deze morgen geen regen, kurkdroog en de zon scheen al ferm!!! Holabakes!
Over de strakke wind zullen we maar zwijgen, tis ook altijd iets hé!
Met 7 hadden we een reactie geplaatst op het blog en op de afspraak waren we met 8 man, mooi zo ! de 2 x 4 Franco,Antonio,Berna,Fulvio,Nino,Giorgios,Fernando en Gino.
Zoals op het blog werd aangekondigd ging ons ritje naar en richting Voerstreek.
Deze week hebben onze fietsmakkers een weekske dop gekregen van Henry Ford speciaal om mee te fietsen richting Voeren. Van een brave man gesproken!
Zoals gezegd met een zeer strakke zuiderwind trokken we ons op gang richting Kanne en Lanaye. Franco aan het commando en geregeld werd er van gastbaancap gewisseld.
Er werd een strak tempo op nagehouden en zeker op het jaagpad waar we die echt pal op de snuit konden voelen. Eindelijk konden we het jaagpad verlaten en konden we wat beschutting zoeken tussen de huizen in Eijsden Withuis Mariadorp.
Na 50 km werd er al uitgekeken waar we een welgekome koffie/hot chocolate konden drinken.
Een tafel voor 8 personen stond ons op te wachten, net of we een vergadering gingen houden.
Na de vergadering euh ik bedoel koffie, was het tijd om terug op de fiets te springen.
Lang hebben we niet kunnen zitten omdat Nino andere afspraken had kort in de namiddag.
We zijn dorpjes gepasseerd, s Gravenvoeren Schoppen Ottegraeven (?) Berneau.
Wat een verademing met de wind in de rug. We reden door het centrum van Visé naar het dorpje Heure le Romain.We naderden de Thier dAmry(20%), oef die laten we vandaag ongemoeid, maar de volgende keer als we hier passeren dan gaat die voor de bijl!
We volgen een weg die parallel met de Houtain St Simeon loopt, geen verkeer en lichtjes valsplat.
De Millenberg (Rukkelingen aan de Jeker) die nemen we er ook maar bij nu we toch bezig zijn.
Fernando rijdt hier lek en kon Nino enkele schietgebedjes opzeggen(zeker om op tijd thuis in Zwartberg te komen?)zie foto.
De 2 molshopen in Rijkhoven die kunnen gezwind genomen worden, je werd naar boven geblazen door de wind!
Terug in Munsterbilzen konden mijn Genkse fietsmakkers nog lekker van de rugwind genieten. Ik mocht daarentegen nog wat tegenspartelen.
Mannen het was weeral een mooie fietsdag, bedankt!
Zaterdag is het droog ????... dan naar Banneux !
Ritgegevens:
8 man 105 km 25,2 km/u 845 Hms (garmin Giorgios)
Giorgios
Een schietgebedje kan soms helpen
Is je Italiaan door het vallen gebroken ? klik op de link.
Het hele team van WTC Azzurri geeft blijk van " Innige Deelneming " aan het adres van Sandro Fenucci die in veertien dagen zijn geliefde grootouders heeft verloren.
Het verslag van de 11 rit. Geschreven door Bertje ,waarvoor onze dank.
Stipt om negen uur vertrokken we met negen man richting Lummen in een rustige tempo om de benen eens te laten rusten na al die zware ritten van de voorbije sterrenritten.
Met als baankapitein Pino en Palm reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.
Onze fotograaf van dienst ging van de fiets om een foto te maken van zijn geliefde dier en doopte de rit van vandaag in " Ezel rit " waarop Pike de tijd nam om zijn zadel onder handen te nemen totdat Berke terug kon aansluiten en gezamelijk de laatste kilometers in een rustig tempo konden afmalen.
Terug in Boxbergheide kregen we ook een porsie hagel over ons en voelden wat Benny vanmorgen vertelde over zijn sterrenrit van zaterdag, richting clublokaal ACLI kregen we onze laatste helling " Margaretha " voor de wielen gegooid en deze werdt in een milimeter sprint gewonnen door Bertje voor Marino en op enkele meter de rest van het peloton.
Over het weer zal ik het maar niet hebben, het begint stilaan eentonig te worden, slecht en nog eens slecht weer dat is het en er komt niet zo dadelijk verbetering in.
Gisteren heb ik alleen de Bloesemtocht gereden. Alleen ook weer niet want ik kon geregeld bij verschillende groepen aanpikken en bij zo een fietstocht ben je nooit alleen.
Het begon nochtans droog en geregeld een flauw zonnetje. De wind was wel goed voelbaar, maar geregeld kon ik mij achter in een groep verschansen en liet het kopwerk aan anderen over. Vooral aan een club uit Turnhout, die waren blijkbaar zinnens waren om vroeg terug in Zonhoven te arriveren.
Dat ik de volledige 130 km zou rijden daar had ik zo mijn twijfels over. Pikzwarte wolken groepeerden zich boven Haspengouw en die hadden zeer veel water en hagel aan boord.
Nadat ik voor de tweede maal een stevige portie regen over mij kreeg hield ik het voor bekeken en ben afgedraaid en met de wind in de rug op Beverst gereden op zoek naar een warme en verkwikkende douche. Nog in Borgloon kon ik nogmaals genieten van een hagelwolk. Waar blijft de lente???
Toch kon ik 87 km van mijn tellerke aflezen.
Met de Demerstrappers naar Wonck.
Vandaag zondag 22 april, ben ik op pad geweest met de Demertrappers uit Beverst.
Het was een fijn weerzien met de wielerclub uit Beverst.
We vertrokken stipt 8 uur en dat aan een stevig tempo op zoek naar de kuitenbijters rond Wonck en Kanne.
De twee baancaps hebben goed werk geleverd. Op kop rijden was vandaag zeker geen sinecure. Al de verkavelingswegen leiden naar Wonck, zo was het bijna. Modder en grote waterplassen waren geen probleem en zeker geen reden om die te omzeilen.
Het werd zowaar een afval race. De hellingen en molshopen stapelden zich op. De helling van Wonck (tussen de mergelrotsen) als hoofdschotel. Lanaye stond natuurlijk ook op het menu.
De Houtain Simeon werd eerst afgereden om ongeveer halfweg dadelijk naar links in te slaan en aan de 11 % veldweg te beginnen.
Uiteindelijk is het toch een stevige klimrit geworden. Op de terugweg in Hoeselt konden we nog snel met volle teugen profiteren van een bui! Het kon niet op!
Met 78 km- 650Hms- 26,8 km/u , kon ik bij thuiskomst genieten van een heerlijke douche.
bewijs dat een vrouw evenwicht en stabiliteit in een relatie kan brengen!
Ambras met die van ons.. We komen gisteren een kledingwinkel binnen en ze zei: '' ik zou een rok willen kopen die goed bij mijn gezicht past."
Ik zeg kom, dan moeten we ginder van achter zijn, daar hangen de plooirokken.,
Met de uitspraak in gedachten gisteren is verleden tijd, morgen is nog niet gekomen, we hebben alleen vandaag , dus laten we beginnen weg waren Enzo en ik op onze Italiaanse raspaardjes richting Voeren. De keuze was vandaag niet moeilijk te maken.De wind was voelbaar aanwezig uit het zuidwesten. Hopelijk, als onze berekening klopte tenminste, dan zouden we op de terugweg naar huis waaien. De buienradar gaf droge periode aan tot in de namiddag.
Wegens tijdgebrek konden we ons(ik) niet permitteren om er een lange rit van te maken.
Al stoempend en harkend op het jaagpad richting Richelle. Het was met de kin op het stuur rijden voor de ideale aero positie om zo de windstoten te trotseren.
Geef ons dan maar liever enkele zware hellingen in de plaats, dat zou minder krampachtiger verlopen.
De lente laat nog op zich wachten. Enzo houdt het hier effe voor bekeken en gaat dan maar zelf de lente opzoeken voor enkele weken in zuidelijke oorden.
Hermalle Sous Argenteau is ons keerpunt wil ik op tijd thuis zijn en de afspraak niet missen.
Over voor ons nog onbekende wegen, fietsen we door autoluwe wegen richting Boirs Millenberg. Het druk verkeer op de klim van Hautain Simeon hebben we zo kunnen omzeilen. De molshopen die tussen zelfs de 5% en 10% liggen nemen we er met plezier bij.
Wat een zaligheid om zo de strakke wind in de rug te voelen! De hellingen vooral die in Millen en dan die kuitenbijter in Aldenbiesen max 20% ging het eens zo beter.
Met ruim op tijd komen we terug in Bilzen, Enzo die kan nog lekker profiteren van de rugwind tot in Genk.
Nog een goed verlof Enzo,houdt het voorzichtig bij onze landgenoten en breng de lente mee voor ons.
Ritgegevens
90,5 km- 624 Hms-24,5 km/u
Louison Bobet, veel tegen de wind moeten opboksen (bewonder de spieren)
Een mistige start tijdens de 8ste clubrit uit ons boekje. Zeker geen prettig gevoel op de fiets.
Voor de start kon Robby nog een nieuw binnenbandje steken, en dat in de dichtte mist!
Onze baancaps voor deze rit naar Aubel, Benny en Roberto. Pino onze voorzitter, had gisterenavond vergeten de klok te zetten en zodoende heeft hij de trein gemist. Inderdaad! onze 2, Benny en Roberto, vertrokken als een trein (tgv) richting Halembaye. Wie niet op tijd op de wagon sprong kon het schudden! Via Eigenbilzen en de veldwegen(die lagen er behoorlijk bij) richting Vlijtingen Zichen en dan tot aan de voet van de côte Halembaye,de mindere steile kant goed voor een 1200 m en een 6,2%
Na de korte maar steile afdaling maken we ons op voor de hoofdschotel van de dag, Thier dAmry in Heure le Romain,300m met een gemid van 14%.-max 19% Ondertussen was de TGV omgebouwd tot een boemeltreinje uit Hengelhoef . Wie deze klim en danseusewil overwinnen zal toch verplicht worden om terug in het zadel te kruipen en al harkend zich naar boven moeten sleuren. Als we boven lekker uitgepuft zijn dalen we naar het centrum en steken een klein kruispuntje over en door een smal weggetje die ook enkele procenten laat opmeten, vervolgen we onze weg naar Oupeye.
De Richelle, die hoef ik jullie zeker niet meer voor te stellen, een 1300m lang-5,8% tot 10% steiging.
Na Dalhem op Mortroux waar we even van de fiets moeten wegens wegenwerken. Als we rechts inslaan krijgen we nog de klim Bois de Mauhin, met 3,5 tot 8,3%. Aubel is nu niet meer ver maar eerst nog dat vals plat van Val Dieu naar de bakker met de lekkerste rijsttaart in Aubel.
Berna haalt snel 2 heerlijke dikke taarten, die door iedereen gesmaakt werd! Na de koffie en cola terug op pad voor de laatste 70 km. Onze 2 treinmachinisten hadden ondertussen de fakkel overgedragen aan Franco en Antonio en vertoefden achteraan in de wagon. Kwestie van de boel in de gaten te houden,voor ev demarrages.
Met de Lanaye en als toetje de Muizenberg, nog 2 te overbruggen hellingen, of waren het heuse cols???
In Veldwezelt kwam de lekke band van Antonio als geroepen.
Donkere wolken troepten samen boven Gellik, droog binnenkomen was er niet bij zo te zien!
Al hebben we een mistige start gehad de zon die is geregeld van de partij geweest.
In Eigenbilzen heb ik nog één van die Aprilse grillen over mijn strank gehad, maar dat mag na zo een mooie fietsdag met ook nog een toffe bende!
Bedankt Roberto,Benny en nadien Franco en Antonio Fulvio
Morgen zondag de 9de clubrit, maar ik zal moeten passen!
Ritgegevens
11 man-135 km 1355 Hms
Lek: Robby 2- Antonio 1
De Lijn denkt ook aan alles,hé ! boven op Heure le Romain???
De clubrit van Paasmaandag werd door de regen afgelast, ook geen al te mooie vooruitzichten als we de weervrouw mogen geloven. Doch gisteren woensdag konden we opstaan met een stralend zonnetje, dan maar snel de buienradar raadplegen en inderdaad de volgende uren geen regenwolkje te bespeuren boven Limburg.
Iets na 9 uur zat ik op mijn Colnago richting Voeren. Ditmaal alleen, omdat Enzo problemen heeft met een ambetante schouder en voor een paar dagen rust verkiest.
Ver fietsen kon ik het mij niet veroorloven, tenzij ik één van die aprilse grillen over mijn lijf zou willen hebben. Maar liever niet, ik ben al goed geplaagd geweest door verkoudheden dit jaar!
Van uit Beverst ben ik naar Eigenbilzen gereden, het jaagpad heb ik zo snel mogelijk verlaten, daar kreeg ik kletsen rond de oren van een stevige wind. Dan maar beschut langs de huizen
Omdat ik niet zinnens was om er een grote rit van te maken door de dreigende wolken ,heb ik er een pittige rit van gemaakt met enkele (voor mij) nieuwe wegen net over de taalgrens.
Ik wist het wel en heb dat ook steeds gezegd, je hoeft niet naar het buitenland om mooie hellingen te vinden.
In totaal 925 Hms overwonnen in 97 km, ik ben niet verder geweest dan Oupeye en tussen de bloesems in Haspengouw terug huiswaarts.
De kuitenbijters van de rit:
-Slingerberg (Kanne) +- 700 m 7,6% - max 10%
-Côte Lanaye (noordkant +zuidkant)+- 1400 m 3,7- max 7%
-Côte Halembaye(lange kant) +- 1200 m gemid 6,2%
-Rue Thier dAmry (Heure le Romain) 300m gemid 14% - max 19%
-Rue Stalis(Oupeye) +-1640 m 4,8 % - max 11,7 %
-Rue Thier Bégot (Boir) gemid 6,5% - max 9 %
-de Akkerstraat(Henis) +-100m 5,1% - max 14%
en tientallen molshopen rond Tongeren en Hoeselt. Het begint lichtjes te druppelen als ik
thuis terug in de garage sta, net op tijd binnen !
Blind en Blond
Een blinde man gaat een vrouwenbar binnen. Hij loopt naar de bar en bestelt iets te drinken. Nadat hij een tijdje heeft gezeten, roept hij naar de persoon aan de tap: 'Hé, wil jij een blondjesmop horen?' De hele bar wordt in een klap muisstil.
Met een diepe, dreigende stem zegt de vrouw naast hem: 'Voor u die mop vertelt, meneer, moet u vijf dingen weten: Eén: De persoon achter de tap is een blonde vrouw. Twee: De uitsmijter is een blonde vrouw. Drie: Ik ben een 1,90m grote, 100 kilo zware blonde vrouw met een zwarte band in karate.. Vier: De vrouw die naast me zit is een blonde vrouw en is een professioneel gewichthefster. Vijf: De vrouw aan jouw andere kant is een blonde vrouw en doet aan worstelen. Ik raad u aan om er eens goed over na te denken, meneer.
Wilt u die mop nog steeds vertellen?' De blinde man denkt enkele seconden na, schudt zijn hoofd en zegt: 'Nee, niet als ik 'm vijf keer moet gaan uitleggen.'
Met zachtjes tikt de regen tegen mijn vensterraam scoorde Rob de Nijs ooit een hit.
Dat heb ik deze morgen ook gehoord bij het opstaan, maar dat was zeker geen hit voor mij!
Daar gaat onze rit naar Scherpenheuvel dacht ik t zal niet voor vandaag zijn.
Net voor ik klaar stond om richting ACLI te vertrekken, ondertussen was het droog in Beverst city, belde Pino mij om te informeren of ik alsnog afzakte naar Winterslag, want in Genk was het nog steeds aan het druppelen.
Het was iets voor 8 uur en slechts 3 man op de afspraak, Pino,Benny en ikzelf.
Stipt 8 uur vertrokken we richting Scherpenheuvel met 13 Flandriens! Nog maar net op Bokrijks grondgebied en het begon zowaar lichtjes op te klaren. Nogmaals, de afwezigen hadden dan weer ongelijk !
De heenrit verliep nagenoeg zonder enige problemen, enkel 2 lekke banden, maarja nat wegdek =synoniem voor lek rijden.
De tweede lekke band was voor Bertje en het moest lukken, net aan een huis van plezier.
Aangekomen in Scherpenheuvel zijn we eerst een kaarsje gaan aansteken en konden anderen noveenkaarsen kopen voor het thuisfront.
Toen was er koffie in Het Molenhuis. De tafels waren al gedekt voor ons en konden we dadelijk aan ons lunchpakket beginnen, want tegen de kopwind te moeten opboksen, daar krijgt een mens alleen maar honger van.
Bij het terug buiten komen stond de Wilier van Robby met een lekke band.
Na dit kleine oponthoud konden we terug vertrekken. Een zwarte kat steekt nog snel de baan over. Ik geloof daar nu eenmaal niet in, maar als een zwarte kat je pad doorkruist
Aan een lekker tempo daveren we richting Winterslag via het jaagpad in Lummen.
Het kan toeval zijn, we waren met 13 een zwarte kat! Plots gaat Sandro even het nieuwe asfalt van naderbij bekijken. Met een rugzak gevuld met noveenkaarsen(?) maakt hij kennis met de aantrekkingskracht van moeder aarde. Egoïst kan je Sandro niet noemen, want bij zijn val trok hij nog een man of 4 mee de grond op. Het was stapelen geblazen. De anderen hebben als bij mirakel de carbonnen ros in bedwang kunnen houden. Ikzelf ben over iemand zijn helm met mijn voorwiel gereden, maar ik weet niet wie, waarschijnlijk staat nu de afdrukMichelin Pro 3 Raceop zijn helm gedrukt! Ja, het was een ware veldslag. In de zomer rijd ik nog al eens langs het kanaal,dan liggen er ook mensen in het gras, maar die zijn dan wel aan het zonnebaden.
Al kreunend staan ze een voor een terug recht. Na een check up te hebben gedaan,bleek de schade dan toch nog mee te vallen. Wat hier en daar asfalt eczeem, een pijnlijke schouder kapotte knie, een krom wiel!
Het tempo lag er nu volledig terug uit. De rit hebben we dan toch maar wat ingekort, en via Termien terug naar de ACLI. Bij een frisse pint en lekkere paaseieren, hebben we de valpartij nog eens geanalyseerd. Een ding is zeker, dat niet enkel de eieren een kleurtje zullen hebben tijdens deze Paasdagen. Het was een beestige rit, zei Benny.
De ongelovigen = zie je wel dat de kaarsen niet helpen !
De gelovigen = zonder de kaarsen had het misschien veel erger kunnen zijn !
Paasmaandag mogen Nino en Giorgio ons richting Maaseik loodsen, 9 uur -75 km
Franco bedankt om mij te assisteren tijdens de rit!
Geen al te mooie weersvoorspellingen
tijdens de Goede Week en dat tot Pasen. Hopelijk krijgen we een droge zaterdag
tijdens de rit naar Scherpenheuvel.
Omdat we dit jaar een
ander parcours zullen volgen, zijn Enzo en ik, dinsdag(mooi weer trouwens) nog
even gaan verkennen. We fietsen richting Alken en rijden door Haspengouw naar
het Hageland. We passeren Vlaams Brabantse dorpjes via autoluwe wegen naar
Scherpenheuvel.
Zoals jullie al
ondertussen weten, houden we een pauze in taverne Het Molenhuis, aankomst rond
11u15.
Voor wie dat wenst is er
ook een lunchpakket voorzien, het aantal zal ik net voor het vertrek moeten doorbellen.
Ter info : 2 broodjes(kaas/hesp) + 1 stuk rijsttaart + 1 koffie of frisdrank
aan 6 .
De terugweg houden we
rustig via de Jeugdherbergroute en kanaal recht naar Winterslag.
In samenspraak, afhankelijk
van het weer en als de benen nog goed aanvoelen, rijden we met een kleine lus
over de muur van Diest naar Schaffen. Maar dat zien we dan wel
De rit: +- 127 km(75+52)
513 Hms.
Het vertrek is 8 uur ACLI,
zie dat je erbij bent !
Koning winter is op zijn
stappen teruggekomen, amper 1°C bij het vertrek deze morgen naar Winterslag.
Mijn winterhandschoenen heb ik vanmorgen terug uit de kast moeten halen en die
waren nodig!
Regen is er niet gevallen,
Cancellara jammer genoeg wel!
Met 22 man(+ enkele
gasten) aan de start voor de 5de clubrit op conto van Franco en co
piloot Antonio. De naam Cauberg is begin dit seizoen dikwijls gevallen, zou
Franco dit monument oprijden of afrijden(1 april?) Lang niet de steilste maar
wel als scherprechter in de Amstel Goldrace. We vertrokken allen mooi in het
wiel richting Zutendaal Lanaken Maastricht.
Wegens werkzaamheden heeft
onze baancap het parcours wat moeten aanpassen en moesten we noodgedwongen door
het centrum van Maastricht, met alles drop en deraan, fietspaden en een resem
aan verkeerslichten die natuurlijk altijd op rood sprongen als de Azzurri eraan
kwamen.
Op naar de Bemelerberg.
Een nieuw laagje asfalt maakt deze klim iets comfortabeler.
Met de Cauberg in het
achterhoofd die nog moest komen, werden hier de pijlen en cartouches nog evenachtergehouden. Over een golvend
Geulhemmerweg bereikten we het centrum en dan met een haakse bocht konden we
eindelijk eraan beginnen, de Cauberg. Hier werden dadelijk de mannen van de
jongens gescheiden. De adrenaline was niet meer te houden.
Een van onze gastrijders
een renner van de Bollini cycling uit Diepenbeek lanceerde een raket af. Maar
het was geen lange afstandsraket. Anderen hielden het bij poffertjes.
Boven werd er uit volle
borst uitgehijgd. Nog gretig gebruik maken van het wachten op de
achterblijvers,werden er snel suikers en koeken opgepeuzeld. Voor wie door zijn
voorraad koeken heen was, kon nog terecht bij zijn schoonvader.
Eenmaal de troepen
herschikt, wachtte ons nog een klein kuitenbijtertje. Nog niet helemaal bekomen
van de vorige helling, sloegen we een klein smal straatje in. De Shimano en
Campa kettingen lieten van zich horen.
De laatste loodjes wegen
altijd het zwaarst en dan kwam nog de Salamander knobbel. Zeker geen helling of
berg te noemen, maar die kan pijn doen na zo een ritje op den Hollander!
Zoals in een wedstrijd
werden de laatste pijlen verschoten. Een nerveuze bedoening om toch geen gat te
laten en mee met de goei te zijn. Ik werd de struiken in gejaagd en heb dan
maar wat gras gemaaid met mijn pedalen.
Met nog een lus rond As,
werd het hoogtijd om iets te drinken in de ACLI.
Franco en Antonio bedankt
voor deze mooie rit.
Volgende zaterdag 7 april,
6de clubrit Scherpenheuvel 8 uur vertrek aan de ACLI !
Ritgegevens
22 leden 83,4 km 25,2
km/uur 564 Hms
bekijk de foto's hier op
facebook
Geen wielertoerist
die je hoort klagen met deze zonnige dagen, staalblauwe hemel met enkel wat
witte strepen gemaakt door hoogvliegende vliegtuigen. Het was trouwens aan de
zeer frisse kant bij het vertrek deze morgen. Ik vertrok met korte handschoentjes
maar dat heb ik mij onderweg naar de afspraak met Enzo in Zutendaal dikwijls
beklaagd.
Lang heb ik
niet hoeven te wachten of daar kwam Enzo aangereden in kortebroek !
Welke
richting we zouden naartoe fietsen was snel beklonken, via Meestricht naar Gulpen
over de Koning van Spanje effe boven genieten van de vergezichten en panorama
die je krijgt over Gulpen. Net voor Bemelerberg kwam Franco vergezeld door eega
Angela ons voorbijgereden met de auto. Samen
gingen ze een stukje van de 2 daagse verkennen bij onze Deutsche freunden
(Heimbach). Na wat gebabbeld te hebben wensten we ze nog een prachtige dag en we vervolgden onze weg.
De Bemelerberg is volledig afgesloten voor ALLE verkeer, maar geen nood, wegen en
straatjes genoeg in deze streek. Vooral smalle straatjes die ook steil (max 13 %)
omhoog gaan. In Mechelen besluiten we net voor de Sweiberg een koffiestop te
houden en wat genieten van het zonnetje op het terras. Jongens, wat kan het
leven van een gepensioneerde hard zijn!
Nog niet
halfweg de beklimming rijden we rechts in, ook zo een smalle steeg tss 6,5 tot
13 % . Via Heyenrath naar Teuven La Heydt over talrijke dikke puisten
richting Lanaye berg.
Moe en met
honger komen we terug in Zutendaal.
Het was
weeral een mooie fietsdag ,een beetje jammer van de tegenwind op de terugweg
maar zo constant op kop rijden daar word je alleen maar sterker van.
Ritgegevens
Enzo en Gino
115 km 24,8 km/u 897 Hms grafiek van de rit (windrichting verdraaid)
Het was zeer frisjes deze
morgen en kwam daar ook nog het zomeruur bij, een uurtje minder kunnen maffen! Ik
heb geprobeerd om wat sneller te slapen om zo dat uurtje goed te kunnen maken,
maar tevergeefs.
ik had gisteravond alvast
mijn langbroek maar klaar gelegd, want voor mij moet het toch al een 15°C zijn
vooraleer ik in korte broek vertrek. Mijn gedachte werd bevestigd bij het zien
van enkele Azzurri in korte broek.Ze kwamen het lokaal binnen met kippevel
maar ook enkele met kalkoenenvelen bleek van kleur! Minchia ik dacht dat de
benen ingeplaterd waren!
Met 20 man werden we,
Giorgios en ikzelf achtervolgd. Een ritje met enkele kuitenbijters en dat even
over de taalgrens.
Zonder al te veel omwegen
hebben we recht op recht gereden richting Eigenbilzen.
Vanuit Eigenbilzen ging het
gestaag omhoog naar Rosmeer Vlijtingen Veldwezelt.
De sfeer zat er goed in en
qua tempo had niemand te klagen.(ik heb toch niks gehoord !)
De eerste helling krijgen
we pas in Bassenge (klein Lourdes) halfweg de klim draaien we linksaf nog
steeds klimmend naar Millen. De klim was nog maar pas bezig of daar werden de eerste
pijlen afgeschoten. Benny,Roberto en op de voet gevolgd door Franco, de rest
kon alles van op de 2de rij volgen en aanschouwen.
Na de afdaling rijden we
de steenweg over en fietsen parallel tot in Boirs en beginnen aan de Thier Bégot,
1100m stijgingspercentage van gemid 6,5%
max 10%.
Hier idem dito, nu nam
Franco het initiatief en gaf er een flinke snok aan en al de rest moest passen
en hopen op betere dagen.
Geen gebabbel meer te horen,alleen rammelende
kettingen en hijgende Azzurri. Het hele peloton werd uit elkaar gerammeld. Op de
top werd netjes gewacht op de achterblijvers
en kwamen de bananen en ander krachtvoer uit de achterzakken tevoorschijn .
Over een golvend parcours
rijden we naar de laatste knobbels van de rit, die van Rijkhoven, en als
verrassing in Bilzen net voor het centrum de Borreberg omhoog. Een venijnig stukje
met een korte piek van 16%.
Wat er hier gebeurd is daar
heb ik zelf niets van gemerkt. Emidio zou het aan de stok gekregen hebben met
een overstekende kat. Gelukkig zonder valpartij en de kat liep gewoon verder.
De laatste loodjes wegen
altijd het zwaarst en zeker met een opkomende kopwind.
Aangekomen aan
ons clublokaal,ACLI hebben we eens bij pot en pint de ganse rit nog eens overgedaan.
Volgende zondag
de rit van Franco, ronde van de Cauberg en dan tappen we uit een heel ander
vaatje! Hier krijgt dat jong geweld een tweede kans
Verslag geschreven door Franco, waarvoor onze dank
Vandaag was
het de beurt aan Emidio om een van zijn clubritten te gaan verkennen, nl de oude
glorie de 100km van de acht van Munster. Vandaag waren er een paar gastrijders
van eurogym en we waren in totaal met 10 man, mooi groepke zou ik zeggen .de
namen Antonio Emidio , Fulvio, Franco, Berna ,Tony,Albert, Mauro, Fabio, en
Pino onze voorzitter die we in Zutendaal kerk zouden oppikken. Via Zutendaal
fietsen we naar Gellik richting Veldwezelt en zo naar het kanaal toe waar we in
Kanne rechts afslaan om zo de Hallembaye op te rijden,Hier beslist Pino om de
groep te verlaten en de rit van morgen wat te gaan verkennen dit om niet voor
verrassingen komen te staan,Na een relatief vlak stuk rijden we nu de Richelle
omhoog om zo richting Val Dieu te fietsen en dan naar Aubel waar we een korte
koffiepauze zouden houden, We vervolgen ons parcours , de pijlen van de rit
zijn nog hier en daar goed zichtbaar,na de klim van Remerdael slaan we linksaf
om zo een paar km op een plateau te fietsen,hier wordt het tempo wat opgevoerd
ook dankzij de wind die wat goed zit. Na een paar km slaan we rechtsaf om La Heyd
af te dalen, het tempo zit er redelijk in en eenmaal beneden merken we dat
Fabio ontbreekt op het appèl,Na wat heen en weer gebeld te hebben moesten we
vaststellen dat Fabio lek gereden had en zo de afslag gemist naar La Heyd. Na
dit oponthoud beslissen we maar om de kortste weg naar huis te nemen en via de
voerstreek terug richting jaagpad. In Zutendaal nemen Berna en Emidio afscheid
van ons en wij vervolgen onze weg richting Genk. Iedereen blij bij aankomst en
zeker voor herhaling vatbaar.
Ritgegevens
125km - avg
27 km/u
''Leuke
levenswijsheden''
· Geld lijkt
op vet.
Van beide is er genoeg,
maar altijd op de verkeerde plaatsen.
==================================================================
· In al onze ijver om sportief te blijven
parkeren we onze auto toch zo dicht mogelijk bij de sporthal.
============================================
· Alle paddenstoelen zijn eetbaar.
Weliswaar zijn er paddenstoelen die je maar een keer kunt eten.
=======================================
· Op een dag vind je de vrouw van je leven
en dan ben je al getrouwd, natuurlijk.
=========================================== Niet vergeten... morgen ZOMERTIJD
Het was
al enkele dagen voelbaar dat de lente zat aan te komen. De winter heeft zich
teruggetrokken en mag van mij nu zeker voor een hele poos oprotten!
Vandaag
om 6u14(?) is de lente begonnen meldde met enig trots onze weerman.
Deze
morgen voelde het toch heel anders. De daken zagen er sneeuwwit uit van de
ijzel en zacht was het zeker niet.
Ik wou
het niet riskeren en ben dan (zo bleek later) té goed ingeduffeld vertrokken
richting Zutendaal naar de plaats van afspraak met Enzo.
Samen
hebben we de rit van as zondag, beter gekend als de jeanetterit verkend. Hoe
mijn Genkse fietsmakkers daarop zijn gekomen is mij nog steeds niet duidelijk. Maar
enfin, we zullen het zondag na de rit zeker te horen krijgen.
Veel
kan ik van de rit niet verklappen. Alleen dat de rit een stuk ingekort is, geen
sinecure om aan de vooropgestelde kms te komen. Wel kan ik jullie verklappen
dat de Hallembaye(minder steile kant)
niet opgenomen is in het parcours. Maar in ruil krijgen jullie een veel mooiere
klote helling voor de wielen geschoven.
Minchia! Dus een tip voor al dat jong geweld onder de Azzurri, zaterdagavond
rustig in de zetel zitten met liefst een glas warme melk en naar Sesamstraat kijken
en vooral niet telaat dodo gaan doen.
Onderweg
hebben we nog gezelschap gekregen van een ex-clubmakker Eddy Huygen van het ter
ziele gegane wtc Ford Genk nu St Jozef Bilzen. Met ons drietjes hebben we er
nog een mooie lus aangebreid om toch over de 100 km te komen. Rustige wegen
voornamelijk over veldwegen. In Lantin zijn we aan dat vakantieoord gebouw
gepasseerd.
Eenmaal
terug in Rijkhoven hebben we afscheid genomen van Eddy.
Hopelijk
is het zondag droog weer en de wind mag pas in de namiddag komen opzetten.
Niet
vergeten zaterdag op zondag gaan we over op ZOMERUUR ! het zal wel wat frisjes aanvoelen
om 9 uur bij de start, maar daar heb ik wel iets op gevonden om warm te
krijgen.
Mooi weer is in aantocht, begin
alvast jullie benen te scheren !
Dit moet je zien!
We kennen GOOGLE EARTH en ook al
STREETVIEW maar deze website is verbazend, je tikt het adres in (volgorde geen
belang) en de foto staat op je scherm, fantastisch dat de computer in een
fractie van een seconde om deze te vinden in miljoenen beelden!!!
Vandaag
18 maart stond de 3de rit op de kalender. Een vlak ritje naar
Maaseik en via een ommetje bij de noorderburen terug in Belgenland.
Franco
kennende een ongewoon fietsrichting. Hij werd bijgestaan door Antonio,Nino en
tenslotte Giorgios. Een vlak parcours maar de sterke wind maakte de rit behoorlijk
moeilijk.
Met een
17 tal waren we vandaag (denk ik toch). Er werd nochtans regen voorspeld,doch
gelukkig zaten onze weermannen er weer flagrant naast. Misschien was dat de
reden dat de jonge garde niet zijn komen opdagen? Onder de afwezigen(die hadden
weeral ongelijk!) ook onze voorzitter Pino. Maarja dat is toch al gene jonge
meer hé!
Met een
lekker en stevige rugwind haken we ons remorkske vast achter Franco. Eerst
door Waterschei dan naar As Opoeteren en even sightseeing in Maaseik. Net even
voorbij de grenspaal wordt er een plaspauze gehouden,mooi allemaal op een
rijtje. Onze huisfotograaf Bertje laat zo een kans niet liggen en begint alles op
de 16GB kaartje vast te leggen.
Nog enkele
kms en het is uit met de pret. Van zodra we naar rechts afdraaien richting Born,
(tot groot jolijt van Marino die daar nl zijn bokes verdient) krijgen we de
wind pal op de snuit.Het is nu om dat
wiel voor ons, mooi in de gaten te houden, maar vooral niet lossen.
Terwijl
iedereen in het peloton zich zo klein mogelijk maakt (behalve Nino) om zo weinig wind op te vangen, harken Franco en Antonio lustig door. De bananenschillen vliegen in het rond, kwestie van geen hongerklop te krijgen. Na veel links en rechts ingedraaid te hebben mogen we even verpozen tijdens de korte cruise over de Maas in Meeswijk. Gelukkig heet die kapitein niet Schettino. Tijdens de reis naar de overkant konden we nog even verbroederen met enkele leden van HIH Vlijtingen, waarvan onze fotograaf gretig gebruik maakte. Hij (fotograaf) hing soms half over de reling om toch maar dé foto te kunnen vastleggen, soms gepaard met een
stunt. Ja, om de mooiste foto van het seizoen te maken daar moet je iets voor
over hebben. Aangekomen aan de overkant en gelukkig niemand zeeziek was er nog
even twijfel wie nu de fakkel van Antonio zou overnemen. De keuze ging naar
Nino die deze streek als geen ander kent. En inderdaad hij loodst ons veilig
langs al die boerderijen naar Eisden.Nu
mag Giorgios het overnemen, opgegroeid en getogen hier op de cité van Eisden. Na
een dozijn van wijkstraten te zijn ingeslagen,staan we aan de voetvan de Salamanderhelling.
Het tempo wordt dan toch even gedrukt (misschien niet genoeg bananen binnen
gespeeld?)
Nu nog
recht op recht naar Zutendaalcentrum waar de blogger afscheid neemt van de rest
van de groep die nog de laatste loodjes afhaspelen tot aan de ACLI.
Wij bedanken
Franco voor de mooie rit en de gastbaancaps van dienst.
Geen
lekke banden vandaag, maar wel technische/mechanische problemen aan de Pina van
Emidio.
Oh
ja! Jammer maar helaas, vandaag géén fotos van de rit. Ik kreeg een berichtje
van onze huisfotograaf met de tekst toestel heeft geen fotos opgeslagen
Volgende
zondag ZOMERUUR !!! rit 4 we fietsen even de taalgrens over de éérste
hellingen komen eraan Hallembaye Saint Simeon en nog enkele stevige kuitenbijters
van de bond zonder naam!
Ritgegevens
17
leden
81,63
km 25,6 km/uur 315 Hms (garmin giorgios) Schettino ??? oops !
Het
is al half maart,tijd voor meer kilometers en meer hoogtemeters . Gisteren
samen met Gino afgesproken aan de kerk van Zutendaal , we hadden geen concrete
plannen dan maar naar Vaals fietsen.
Het
was een beetje gewaagd voor Gino die net terug was van een zware verkoudheid .
Je
kent ons, niet kapot te krijgen dan maar via Maastricht naar de Bemeleberg aan
de rotonde naar rechts en zo beginnen wij aan de afdaling van de Sibbe.
Onder
naar rechts en zo via het fietspad richting Gulpen. Hier beslissen wij een
alternatieve weg op te fietsen i.p.v. de beruchte en zeer gekende Camerig.
Zonder
problemen arriveren wij in Vaals waar ons de klim wacht naar het
drielandenpunt. Wijselijk beslissen we hier niet een koffie stop te houden maar
wel in Mechelen al op de terug weg.
Stilletjes
begon nu de zon zijn werk te doen en dat was zeer welkom , nu met de wind in
rug en na een paar serieuze hellingen ging het in snel tempo naar Valkenburg.
Hier
de laatste helling van de dag naar Schimmert om zo over Elsloo en de snelweg
brug in Maasmechelen te arriveren.
We
ontmoeten hier een wielertoerist met een lekke band ,dit was al de derde keer
vandaag ,pech want hij had maar twee binnen bandjes en die waren opgebruikt
,zonder problemen heb ik er eentje gegeven want de leuze is vriendelijk zijn
met vreemden want morgen bent jij misschien een vreemde.
Terug
in Zutendaal nemen we afscheid van mekaar en kijken al uit naar de rit van
zaterdag.
reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.
Inderdaad! onze 2, Benny en Roberto, vertrokken als een trein (tgv) richting Halembaye. Wie niet op tijd op de wagon sprong kon het schudden! Via Eigenbilzen en de veldwegen(die lagen er behoorlijk bij) richting Vlijtingen
Zichen en dan tot aan de voet van de côte Halembaye,de mindere steile kant goed voor een 1200 m en een 6,2%
. Wie deze klim en danseusewil overwinnen zal toch verplicht worden om terug in het zadel te kruipen en al harkend zich naar boven moeten sleuren. Als we boven lekker uitgepuft zijn dalen we naar het centrum en steken een klein kruispuntje over en door een smal weggetje die ook enkele procenten laat opmeten, vervolgen we onze weg naar Oupeye.
wegens de regenval werd de rit afgelast ! 
