Wij zijn terug van onze 2 daagse. Het zijn 2 ongelooflijke prachtige dagen geworden kunnen we wel zeggen.
Om 7 uur werd ik opgepikt door Franco en reden we naar de afspraak bij café Piceno.
Daar zat de rest van de fietsmakkers te wachten. Maar eerst een stuk rijsttaart met een echte cappuccino.
Met 7 man verdeeld in 3 autos werd er dan koers gezet richting Rurhsee.
De weergoden waren ons zéér gunstig gezind. Voor de 2de dag was het nog wat afwachten.
Na 100 km en een anderhalf uurtje later werden we verwelkomt door de hoteleigenaar in Woffelsbach. Ons hotel lag te midden van een prachtnatuur. Omgeven door bergen en water.
We kregen onze kamers toegewezen en na een kort ontbijt konden we ons klaar maken voor onze eerste fietstocht.
Buiten werden we uitgewuifd door een groep Nederlanders die bij ons op hotel lagen. Die kwamen niet fietsen maar wandelen was hun grote hobby.
Niks negatief over het hotel, de kamers waren netjes, ruim met badkamer en een mini tv- toestel. Een goeie keuze die Franco gemaakt heeft, hij zorgde voor de reservaties.
Om uit het dal te fietsen moesten we dadelijk 4,200 km tegen een 5,6% opkijken.
De panorama die we voorgeschoteld kregen maakte veel goed. Er was ook afgesproken om samen te blijven tijdens de rit ook bergop. Trouwens we hadden tijd tot 19 uur savonds ,want dan werden verwacht für das abend essen. De rit richting Heimbach met nog een ommetje erbij was er eentje om van te snoepen. Franco had het mooi uitgekiend, het was constant klimmen en dalen. Geen korte hellingen zoals hier bij ons,maar klimmekes tussen de 4 à 6 km.
Aangekomen in Heimbach werd het tijd voor de middagmaal. Maar op een maandag heeft de horeca meestal de wekelijkse rustdag. Gelukkig na wat zoekwerk vonden we een restaurant die ons een heerlijke reuze schnitzel met frietjes en aardappelen, en een berg groenten voorschotelde.
Dit was zeker zo geen goed idee wetende dat we dadelijk richting Abtei Mariawald moesten en dat was 4,200 km klimmen.
Tijdens de klim kregen we gezelschap van een Duitse wielertoerist die vond ons idee om net voor een klim een Schnitzel te verorberen zeker geen goede zaak! Ja, dat hadden we ondertussen al begrepen.
Geluk bij een ongeluk. Giorgios kreeg technische problemen met de ketting en derailleur, dat verder fietsen onmogelijk bleek te zijn. Maar een geluk dat we onze technieker Antonio bij ons hadden. Met wat sleutelwerk werd dat probleem professioneel in geen tijd verholpen, zodat Giorgios geen excuus had om af te haken.
Terug gekomen aan het hotel moest er eerst nog gedoucht worden waar we daarna het dorp hebben verkend en een terrasje gedaan. De fotos spreken voor zich.
Het avondeten werd v/a 19 uur opgediend. Eten in overvloed voor iedereen. Hier hebben we kennis gemaakt met een Duits koud buffetje! Würsten käsen sweinbraten alles wat een coureur niet mag eten dus!
De avond was nog lang en het was nog goed buiten op het terras. De speelkaarten werden bovengehaald en werden enkele troeven en jokers uitgespeeld. Het rustig dorpje werd nu voor eenmaal wat rumoeriger en kwam er wat leven in de brouwerij.
Nog net voor het slapen gaan hebben we nog een wandeling gemaakt aan het meer.
Nu maar hopen dat we een goede nachtrust hebben en morgen dinsdag een droge dag zouden krijgen.
Ritgegevens: 113,6 km-21,4 km/uur- 2180 Hms
Dag 2
Na een rustige nacht werden we om 7 uur wakker gemaakt door een regenbui die net over het dal passeerde. Maar de weersverwachtingen waren positief tot de middag.
Om 8u30 konden we aanschuiven voor een uitgebreid ontbijt. Hier kwamen weeral niks tekort, die was gewoon af!
De zon kwam piepen en het klaarde volledig op. De hemel werd blauw en de straten werden droog. Tijd dus voor een kort ritje richting Dedenborn met de beklimming van de Hammer op het menu. De hoteluitbater had ons beloofd indien we om 11u30 terug waren dat we dan nog snel konden douchen vooraleer de kamers gepoetst zouden worden voor de volgende gasten.
We waren nog niet aan de Hammer of we konden schuilen voor een verdwaalde regenwolk.
Lang heeft het niet geduurd of we hebben onze korte trip verder kunnen afmaken.
Na een 42 km- 570 Hms arriveerden we terug aan het hotel. Even snel opfrissen en dan de kamers ontruimen. Het middagmaal werd ons nog opgediend. Hier ook voldoende en overvloed voor iedereen. Hier hebben kennis gemaakt met de echte familie keuken.
Na afscheid genomen te hebben van uitbater en onze Nederlandse wandelvrienden konden we met een vol en dik buikske terug naar België.
Kort samengevat, een 2 daagse die zeker voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar kommen wir zurück maar dan voor een 3 daagse!
Fietsmakkers, bedankt voor de vriendschap het waren 2 superdagen! Franco bedankt voor het hotel en het mooie parcours die je uitgestippeld hebt!
Tevens ook een dankwoord aan onze sponsor van de T-shirt en fietshandel Janssen voor het reservemateriaal.
Vandaag een vlak ritje op het programma naar Scherpenheuvel, aanleiding was , ons tweedaagse in de Eifel ,maandag en dinsdag wat ons nog te wachten stond.
Dus, dat wordt klimmen naar believen maar ook genieten van de mooie natuur en zeker van de panorama's .
Goed, er werd afgesproken aan het sas van Diepenbeek , 8 man waren present Franco,Nino kersverse opa,Fulvio de man in form,Giorgio,Antonio,Berna,Gino en Enzo.
Aan een goed tempo via het kanaal ging het richting Zolder waar Gino jammer genoeg heeft afgehaakt met problemen aan zijn rug ,hoop dat je tijdig herstelt voor de tweedaagse.
Het tempo werd goed opgedreven door Franco en wij waren blij dat we het wiel konden houden ook kwamen we heel wat fietsers tegen die de cyclo met vertrek in Zolder reden.
Via de jeugdhergroute bereiken wij in no time Diest ,van hier uit is het nog maar een kwestie van tijd .
We arriveren in Scherpenheuvel met een gemiddelde van 30 km/h niet mis he, nog snel een kaarsje branden en dan een broodje met een kopje koffie.
Voor de terugweg opteren wij voor dezelfde weg en snelheid , ik moet wel zeggen het liep wel beter nu met de wind in het voordeel er werd gelachen en nagekaart over de zware hellingen die ons stonden op te wachten in de Eifel maar we waren het allemaal mee eens dat het geen koers zou worden maar genieten ,samen uit samen t'huis en onderweg een hapje en een drankje en Franco voegde er nog toe dat we zeker 100 foto's gingen maken, ben benieuwd.
We arriveren ondertussen in Winterslag waar we nog even halt houden voor een drankje, bedankt jongens voor deze gezellige rit en zie maar dat jullie er goed uitgerust staan maandag op de afspraak.
Goeie mop !!!
Lieg nooit tegen een vrouw... Een man belt naar huis van zijn werk en zegt:"Lieverd, ik ben uitgenodigd om mee te gaan vissen in Schotland met mijn baas en een stel van zijn vrienden. We gaan een week weg. Dit is een goede gelegenheid om te proberen promotie te maken, dus zou jij zo lief willen zijn om een tas te pakken met voldoende kleding voor een week? Leg je ook meteen even mijn hengel en visbox klaar? We gaan meteen vanuit kantoor, dus ik rijd dan snel even langs huis om alles op te halen. Oh, en vergeet niet mijn nieuwe blauwe zijden pyjama in te pakken." Vrouwlief denkt dat aan dit verhaal toch wel een luchtje zit, maar een goede echtgenote als ze is, doet ze precies wat haar man gevraagd heeft. Aan het eind van de week komt haar man weer thuis. Een beetje moe maar verder ziet hij er goed uit. Zijn vrouw verwelkomt hem en vraagt: "Heb je veel vis gevangen?"
Hij antwoordt:"Ja, heel veel zalm, enkele snoeken en een paar baarzen. Maar waarom had je eigenlijk mijn nieuwe blauwe zijden pyjama niet in gepakt?"
Van haar antwoord ga je smullen ..
Ze antwoordde:"Maar dat heb ik wel gedaan. Hij zit in je visbak...
Nog enkele dagen en het is zover. Met 7man(+1 moet nog bevestigen) gaan we een mooie 2 daagse tegemoet. JAWOHL!!!
Deelnemers: Antonio,Nino,Giorgios,Fulvio,Berna,Franco en Gino.
Enzo heeft jammer genoeg moeten afzeggen.
Van maandag 14 mei tot dinsdag 15 mei zijn we te gast bij de familie Harth in Simmerath-Woffelsbach.(D.)
Te midden van de prachtige natuur in de Eifel logeren we op basis van vol pension.
In samenspraak werd er besloten om de verplaatsing met de auto te maken. Zo hebben we de kans om de streek met de fiets te verkennen.
Eenmaal ter plaatse kunnen we na het inchecken de kamers betreden.
Na het ontbijt maken we ons klaar voor onze éérste fietstocht van 102 km. We fietsen richting Heimbach waar we een middagpauze houden. Die zullen we wel nodig hebben aangezien we heel andere hellingen voor de wielen zullen krijgen dan die we gewoon zijn.
Als we moe maar voldaan terug in het hotel aankomen, kunnen we na ons verfrist te hebben eventueel het dorp verkennen en vooral een terrasje doen!
Voor het avondeten mogen we aanschuiven aan een overheerlijk koudbuffet.
Nadien kunnen we in de bar wat napraten en enkele punten bespreken.
Voor dag 2 beginnen we met een stevig Duits ontbijt en maken ons nadien klaar voor de koninginnenrit.
Franco heeft een mooi parcours in gedachte, we laten ons verrassen te midden van een betoverendprachtig natuurgebied.
Als we rond 14 uur terug aankomen in het hotel wacht ons na de douche een warme maaltijd.
Ondertussen hebben we uitgecheckt en kunnen we de terugweg aanvatten richting België.
Verdere info zoals uur van vertrek fietsen laden zullen we tijdens de rit van zaterdag 12 mei naar Scherpenheuvel nog bespreken.
Als we nu naast onze identiteitskaart ziekteverzekering en vooral ons goed humeur meenemen, kan onze 2 daagse zeker niet stuk!
Je wordt er zeker niet vrolijk van dees dagen en al weken. Gisteren zondag was het weer bibberen van de kou op de fiets. Samen hadden we afgesproken (9 uur Zutendaal,) om er een ritje van te maken richting Hollander.
Giorgio had een communiefeest en ging liever lekker tafelen warm en droog. Nino gaf nog in extremis een blik op de buienradar en voelde nattigheid en besloot om niet te vertrekken.
Ik hoopte dat die buienradar zich toch vergistte en vertrok dan toch maar richting Zutendaal.
Maar in Munsterbilzen begon het reeds al te druppelen en hoe meer ik richting afspraak reed hoe meer de hemelsluizen verder open gingen. De koude en regen deden mij zwaar twijfelen of verder rijden wel zin had en besloot dan toch maar om rechtsomkeer te maken. Ondertussen waren mijn fietsmakkers al in Zutendaal gearriveerd. Enzo belde me op om te zeggen dat het niet regende aan de overkant van het kanaal en zouden me tegemoet fietsen.
Samen zijn we dan richting Gellik vertrokken met licht gedruppel dat overging op constante regen. Enzo en Gino gaven er de brui aan en reden terug huiswaarts.
Franco,Antonio en Fulvio wilden niet buigen en als echte Flandriens werd de tocht naar Valkenburg verder gezet.
Verkleumd en doornat kwam ik thuis aan. Wat deed die douche goed zeg!
Daarna heb ik nog van de Flandriens vernomen dat er wat geklommen werd rond Valkenburg en via de glibberige afdaling van de Slingerberg richting Genk gereden werd. Toch nog een 85 km en 28,2 gemid op de Garmin van Fulvio af te lezen.
De zaterdagrit is volledig in het water gevallen. Jammer,want we hebben de kms nodig voor de nakende 2 daagse richting Heimbach(D). Het zal zeker een pittig ritje worden naar onze oosterburen. Franco heeft een prachtige fietsroute uitgetekend. Had je anders verwacht?
De kamers in het hotel zijn gereserveerd (mits een aanpassing) en dat op ½ pension basis.
We laten het op ons afkomen! Later meer hierover.
Nu nog wat kms en hoogtemeters aaneenrijgen
Hopelijk wat droog weer morgen ZONDAG 6 mei, 9 uur Zutendaalcentrum want dan gaan we nog een poging wagen.
We fietsen richting Hollanders en zien wel waar we uitkomen! Dus wie graag mee wil fietsen zie dat je op tijd op de afspraak bent.
Om de regendagen wat te verzachten een tip van onze vriend Marc(o)
Met 10 man stonden we deze morgen in Zutendaal aan de start. Enkelen al in kortebroek en kortemouw. Karaktermensen! Antonio kon al dadelijk een nieuw bandje steken, dat hoort erbij met natte wegen.
Het weer zag er nochtans niet zo goed uit een uurtje voor het vertrek. Maar een blik op de buienradar gaf goede hoop. Het werd een droge en zonnige dag.
Het was wel 1mei feest v/d arbeid, maar niet voor Nino en Giorgios die ons door al die Maaslandse dorpjes moesten loodsen. Van bij de eerste meters gaven ze er een lap op.
Giuseppe G. die al een maandje op non-actief stond, was het harken en kachelen om te overleven en heeft dat met glans ook volbracht, karakter! We hadden nog een Giuseppe in de groep, vriend van Antonio en Fulvio. Die had blijkbaar al wat meer kms in de benen.
Op de Slingerberg(+-1330m-5,4% gemid) in Elsloo of Stein, fladderde hij probleemloos mee met de goei.
Bérke een ex-werkmakker van Nino, rijdt koers bij de Masters en in de winter houd hij zich bezig met veldrijden, had geen moeite om de kop te volgen.
Tijdens het wachten op de overzet kwam er een groep wielertoeristen uit Haccourt(daar ligt de Hallembaye) bij ons aansluiten.
Eenmaal terug op Belgisch grondgebied kon Nino ons nu de mooiste plekjes laten zien. Hier kent hij de streek als zn broekzak. Zo goed zelfs dat hij 2 maal vergat om op een splitsing de richting aan te geven. Ja, enkele bange momenten achteraan in het peloton, comedy caperstoestanden!
Aangekomen in Wiemesmeer was het tijd voor een Westmalle en Kriek(Franco) zo konden we alweer een fijne fietsdag afsluiten.
Antonio-Giuseppe G.-Giuseppe-Nino-Giorgios-Enzo-Franco-Bérke-Fulvio en Gino
Nino en Giorgio bedankt voor de mooie rit!
Ritgegevens:
10 man-82 km-25,9 km/u-385 Hms
2xplat (Antonio,Nino)
Slingerberg in Stein
Fulvio,Bérke,Giuseppe G,Nino & Antonio Fietsmakkers
Vrijdagavond tijdens een Grieks etentje dat geregeld werd door Giorgios bij de Griekse gemeenschap, werd er nog getwijfeld of dan al niet naar Banneux te fietsen. De weergoden waren ons niet goed gezind, lieten de weervrouwen ons verstaan.
Maar met de 2 daagse die op 26-27 mei doorgaat naar Heimbach (D.) konden we nog een extra training gebruiken. ivm de 2 daagse later meer.
Tussen een hapje en een drankje(4 flessen wijn) werd het een en ander tot op de puntjes geregeld( volgwagen, sponsors reserve materiaal en sportdrank/voeding)
De regen was tijdens de nacht over onze provincie getrokken en konden we om 8 uur vertrekken richting Banneux voor het eerst dit jaar.
Met 6 man, Fulvio,Berna,Nino,Giorgio,Antonio en Gino. Franco kon jammer genoeg niet mee wegens werkzaamheden aan en rond het huis.
De wegen liggen er nog nat bij, maar het regent niet en dan mogen we zeker niet klagen.
Langs de gewone weg fietsen we richting Richelle, waar we te midden van een bende wielertoeristen verzeild geraken die aan een toertocht deelnemen.
De hoogtemeters op de Garmin beginnen nu gestaag omhoog te klimmen.
Vandaag niet via de lange klim van Trasenster,maar met een klein ommetje naar een dikke kuitenbijter. Antonio liet dadelijk de naam Barbotto van de Nove Colli vallen. Al dadelijk moesten de kuitspieren tegen de 10% opboksen en ging zo verder tot 20,2%.
Er kwam precies geen einde aan dat weggetje te midden van het bos.
Eenmaal boven kregen we nog enkele meters om terug op adem te komen, daarna konden de spieren weer opgespannen worden voor de finale richting Banneux.
Na de kaarsjes en de bidons bijgevuld te hebben, was het tijd om de innerlijke mens te verzorgen met een Dag au Bére bij de plaatselijke bakker. Ondertussen was het drukkend warm geworden. De mouwstukken en jassen werden overboord gegooid tijdens de klim van de steengroeve.
De wind zat niet echt mee richting Limburg.
Aangekomen in Zutendaal kreeg Giorgios zin in een Grimbergen van t vat. Natuurlijk had de rest daar geen probleem mee!
Heerlijk buiten op dat terras met een verkwikkende Grimbergen met nootjes in alle rust.
Het gelach en rust werd ineens verstoord door een luide knal. De buitenband van Giorgios Colnago had blijkbaar nog de naweeën van de Barbotto en liet dat horen met zo een knal dat de De Rosavan Nino die ertegen lag zelfs bewoog! Het personeel dat binnen was kwamnaar buiten gelopen wa was da dieje knal ? hilariteit alom natuurlijk.
Ondertussen heb ik vernomen dat de Colnago nog 2 maal plat heeft gereden richting Genk.
Het was alweer een fijne fietsdag die toch droog gebleven is.
Ritgegevens:
6 man-147 km-25,2 km/u-1259 Hms
3 x plat voor Giorgios
Helpt deze kaars? Hoe steil was dat weggetje? Vraagt Fulvio aan zn Garmin
Was da effe schrikken deze morgen geen regen, kurkdroog en de zon scheen al ferm!!! Holabakes!
Over de strakke wind zullen we maar zwijgen, tis ook altijd iets hé!
Met 7 hadden we een reactie geplaatst op het blog en op de afspraak waren we met 8 man, mooi zo ! de 2 x 4 Franco,Antonio,Berna,Fulvio,Nino,Giorgios,Fernando en Gino.
Zoals op het blog werd aangekondigd ging ons ritje naar en richting Voerstreek.
Deze week hebben onze fietsmakkers een weekske dop gekregen van Henry Ford speciaal om mee te fietsen richting Voeren. Van een brave man gesproken!
Zoals gezegd met een zeer strakke zuiderwind trokken we ons op gang richting Kanne en Lanaye. Franco aan het commando en geregeld werd er van gastbaancap gewisseld.
Er werd een strak tempo op nagehouden en zeker op het jaagpad waar we die echt pal op de snuit konden voelen. Eindelijk konden we het jaagpad verlaten en konden we wat beschutting zoeken tussen de huizen in Eijsden Withuis Mariadorp.
Na 50 km werd er al uitgekeken waar we een welgekome koffie/hot chocolate konden drinken.
Een tafel voor 8 personen stond ons op te wachten, net of we een vergadering gingen houden.
Na de vergadering euh ik bedoel koffie, was het tijd om terug op de fiets te springen.
Lang hebben we niet kunnen zitten omdat Nino andere afspraken had kort in de namiddag.
We zijn dorpjes gepasseerd, s Gravenvoeren Schoppen Ottegraeven (?) Berneau.
Wat een verademing met de wind in de rug. We reden door het centrum van Visé naar het dorpje Heure le Romain.We naderden de Thier dAmry(20%), oef die laten we vandaag ongemoeid, maar de volgende keer als we hier passeren dan gaat die voor de bijl!
We volgen een weg die parallel met de Houtain St Simeon loopt, geen verkeer en lichtjes valsplat.
De Millenberg (Rukkelingen aan de Jeker) die nemen we er ook maar bij nu we toch bezig zijn.
Fernando rijdt hier lek en kon Nino enkele schietgebedjes opzeggen(zeker om op tijd thuis in Zwartberg te komen?)zie foto.
De 2 molshopen in Rijkhoven die kunnen gezwind genomen worden, je werd naar boven geblazen door de wind!
Terug in Munsterbilzen konden mijn Genkse fietsmakkers nog lekker van de rugwind genieten. Ik mocht daarentegen nog wat tegenspartelen.
Mannen het was weeral een mooie fietsdag, bedankt!
Zaterdag is het droog ????... dan naar Banneux !
Ritgegevens:
8 man 105 km 25,2 km/u 845 Hms (garmin Giorgios)
Giorgios
Een schietgebedje kan soms helpen
Is je Italiaan door het vallen gebroken ? klik op de link.
Het hele team van WTC Azzurri geeft blijk van " Innige Deelneming " aan het adres van Sandro Fenucci die in veertien dagen zijn geliefde grootouders heeft verloren.
Het verslag van de 11 rit. Geschreven door Bertje ,waarvoor onze dank.
Stipt om negen uur vertrokken we met negen man richting Lummen in een rustige tempo om de benen eens te laten rusten na al die zware ritten van de voorbije sterrenritten.
Met als baankapitein Pino en Palm reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.
Onze fotograaf van dienst ging van de fiets om een foto te maken van zijn geliefde dier en doopte de rit van vandaag in " Ezel rit " waarop Pike de tijd nam om zijn zadel onder handen te nemen totdat Berke terug kon aansluiten en gezamelijk de laatste kilometers in een rustig tempo konden afmalen.
Terug in Boxbergheide kregen we ook een porsie hagel over ons en voelden wat Benny vanmorgen vertelde over zijn sterrenrit van zaterdag, richting clublokaal ACLI kregen we onze laatste helling " Margaretha " voor de wielen gegooid en deze werdt in een milimeter sprint gewonnen door Bertje voor Marino en op enkele meter de rest van het peloton.
Over het weer zal ik het maar niet hebben, het begint stilaan eentonig te worden, slecht en nog eens slecht weer dat is het en er komt niet zo dadelijk verbetering in.
Gisteren heb ik alleen de Bloesemtocht gereden. Alleen ook weer niet want ik kon geregeld bij verschillende groepen aanpikken en bij zo een fietstocht ben je nooit alleen.
Het begon nochtans droog en geregeld een flauw zonnetje. De wind was wel goed voelbaar, maar geregeld kon ik mij achter in een groep verschansen en liet het kopwerk aan anderen over. Vooral aan een club uit Turnhout, die waren blijkbaar zinnens waren om vroeg terug in Zonhoven te arriveren.
Dat ik de volledige 130 km zou rijden daar had ik zo mijn twijfels over. Pikzwarte wolken groepeerden zich boven Haspengouw en die hadden zeer veel water en hagel aan boord.
Nadat ik voor de tweede maal een stevige portie regen over mij kreeg hield ik het voor bekeken en ben afgedraaid en met de wind in de rug op Beverst gereden op zoek naar een warme en verkwikkende douche. Nog in Borgloon kon ik nogmaals genieten van een hagelwolk. Waar blijft de lente???
Toch kon ik 87 km van mijn tellerke aflezen.
Met de Demerstrappers naar Wonck.
Vandaag zondag 22 april, ben ik op pad geweest met de Demertrappers uit Beverst.
Het was een fijn weerzien met de wielerclub uit Beverst.
We vertrokken stipt 8 uur en dat aan een stevig tempo op zoek naar de kuitenbijters rond Wonck en Kanne.
De twee baancaps hebben goed werk geleverd. Op kop rijden was vandaag zeker geen sinecure. Al de verkavelingswegen leiden naar Wonck, zo was het bijna. Modder en grote waterplassen waren geen probleem en zeker geen reden om die te omzeilen.
Het werd zowaar een afval race. De hellingen en molshopen stapelden zich op. De helling van Wonck (tussen de mergelrotsen) als hoofdschotel. Lanaye stond natuurlijk ook op het menu.
De Houtain Simeon werd eerst afgereden om ongeveer halfweg dadelijk naar links in te slaan en aan de 11 % veldweg te beginnen.
Uiteindelijk is het toch een stevige klimrit geworden. Op de terugweg in Hoeselt konden we nog snel met volle teugen profiteren van een bui! Het kon niet op!
Met 78 km- 650Hms- 26,8 km/u , kon ik bij thuiskomst genieten van een heerlijke douche.
bewijs dat een vrouw evenwicht en stabiliteit in een relatie kan brengen!
Ambras met die van ons.. We komen gisteren een kledingwinkel binnen en ze zei: '' ik zou een rok willen kopen die goed bij mijn gezicht past."
Ik zeg kom, dan moeten we ginder van achter zijn, daar hangen de plooirokken.,
Met de uitspraak in gedachten gisteren is verleden tijd, morgen is nog niet gekomen, we hebben alleen vandaag , dus laten we beginnen weg waren Enzo en ik op onze Italiaanse raspaardjes richting Voeren. De keuze was vandaag niet moeilijk te maken.De wind was voelbaar aanwezig uit het zuidwesten. Hopelijk, als onze berekening klopte tenminste, dan zouden we op de terugweg naar huis waaien. De buienradar gaf droge periode aan tot in de namiddag.
Wegens tijdgebrek konden we ons(ik) niet permitteren om er een lange rit van te maken.
Al stoempend en harkend op het jaagpad richting Richelle. Het was met de kin op het stuur rijden voor de ideale aero positie om zo de windstoten te trotseren.
Geef ons dan maar liever enkele zware hellingen in de plaats, dat zou minder krampachtiger verlopen.
De lente laat nog op zich wachten. Enzo houdt het hier effe voor bekeken en gaat dan maar zelf de lente opzoeken voor enkele weken in zuidelijke oorden.
Hermalle Sous Argenteau is ons keerpunt wil ik op tijd thuis zijn en de afspraak niet missen.
Over voor ons nog onbekende wegen, fietsen we door autoluwe wegen richting Boirs Millenberg. Het druk verkeer op de klim van Hautain Simeon hebben we zo kunnen omzeilen. De molshopen die tussen zelfs de 5% en 10% liggen nemen we er met plezier bij.
Wat een zaligheid om zo de strakke wind in de rug te voelen! De hellingen vooral die in Millen en dan die kuitenbijter in Aldenbiesen max 20% ging het eens zo beter.
Met ruim op tijd komen we terug in Bilzen, Enzo die kan nog lekker profiteren van de rugwind tot in Genk.
Nog een goed verlof Enzo,houdt het voorzichtig bij onze landgenoten en breng de lente mee voor ons.
Ritgegevens
90,5 km- 624 Hms-24,5 km/u
Louison Bobet, veel tegen de wind moeten opboksen (bewonder de spieren)
Een mistige start tijdens de 8ste clubrit uit ons boekje. Zeker geen prettig gevoel op de fiets.
Voor de start kon Robby nog een nieuw binnenbandje steken, en dat in de dichtte mist!
Onze baancaps voor deze rit naar Aubel, Benny en Roberto. Pino onze voorzitter, had gisterenavond vergeten de klok te zetten en zodoende heeft hij de trein gemist. Inderdaad! onze 2, Benny en Roberto, vertrokken als een trein (tgv) richting Halembaye. Wie niet op tijd op de wagon sprong kon het schudden! Via Eigenbilzen en de veldwegen(die lagen er behoorlijk bij) richting Vlijtingen Zichen en dan tot aan de voet van de côte Halembaye,de mindere steile kant goed voor een 1200 m en een 6,2%
Na de korte maar steile afdaling maken we ons op voor de hoofdschotel van de dag, Thier dAmry in Heure le Romain,300m met een gemid van 14%.-max 19% Ondertussen was de TGV omgebouwd tot een boemeltreinje uit Hengelhoef . Wie deze klim en danseusewil overwinnen zal toch verplicht worden om terug in het zadel te kruipen en al harkend zich naar boven moeten sleuren. Als we boven lekker uitgepuft zijn dalen we naar het centrum en steken een klein kruispuntje over en door een smal weggetje die ook enkele procenten laat opmeten, vervolgen we onze weg naar Oupeye.
De Richelle, die hoef ik jullie zeker niet meer voor te stellen, een 1300m lang-5,8% tot 10% steiging.
Na Dalhem op Mortroux waar we even van de fiets moeten wegens wegenwerken. Als we rechts inslaan krijgen we nog de klim Bois de Mauhin, met 3,5 tot 8,3%. Aubel is nu niet meer ver maar eerst nog dat vals plat van Val Dieu naar de bakker met de lekkerste rijsttaart in Aubel.
Berna haalt snel 2 heerlijke dikke taarten, die door iedereen gesmaakt werd! Na de koffie en cola terug op pad voor de laatste 70 km. Onze 2 treinmachinisten hadden ondertussen de fakkel overgedragen aan Franco en Antonio en vertoefden achteraan in de wagon. Kwestie van de boel in de gaten te houden,voor ev demarrages.
Met de Lanaye en als toetje de Muizenberg, nog 2 te overbruggen hellingen, of waren het heuse cols???
In Veldwezelt kwam de lekke band van Antonio als geroepen.
Donkere wolken troepten samen boven Gellik, droog binnenkomen was er niet bij zo te zien!
Al hebben we een mistige start gehad de zon die is geregeld van de partij geweest.
In Eigenbilzen heb ik nog één van die Aprilse grillen over mijn strank gehad, maar dat mag na zo een mooie fietsdag met ook nog een toffe bende!
Bedankt Roberto,Benny en nadien Franco en Antonio Fulvio
Morgen zondag de 9de clubrit, maar ik zal moeten passen!
Ritgegevens
11 man-135 km 1355 Hms
Lek: Robby 2- Antonio 1
De Lijn denkt ook aan alles,hé ! boven op Heure le Romain???
De clubrit van Paasmaandag werd door de regen afgelast, ook geen al te mooie vooruitzichten als we de weervrouw mogen geloven. Doch gisteren woensdag konden we opstaan met een stralend zonnetje, dan maar snel de buienradar raadplegen en inderdaad de volgende uren geen regenwolkje te bespeuren boven Limburg.
Iets na 9 uur zat ik op mijn Colnago richting Voeren. Ditmaal alleen, omdat Enzo problemen heeft met een ambetante schouder en voor een paar dagen rust verkiest.
Ver fietsen kon ik het mij niet veroorloven, tenzij ik één van die aprilse grillen over mijn lijf zou willen hebben. Maar liever niet, ik ben al goed geplaagd geweest door verkoudheden dit jaar!
Van uit Beverst ben ik naar Eigenbilzen gereden, het jaagpad heb ik zo snel mogelijk verlaten, daar kreeg ik kletsen rond de oren van een stevige wind. Dan maar beschut langs de huizen
Omdat ik niet zinnens was om er een grote rit van te maken door de dreigende wolken ,heb ik er een pittige rit van gemaakt met enkele (voor mij) nieuwe wegen net over de taalgrens.
Ik wist het wel en heb dat ook steeds gezegd, je hoeft niet naar het buitenland om mooie hellingen te vinden.
In totaal 925 Hms overwonnen in 97 km, ik ben niet verder geweest dan Oupeye en tussen de bloesems in Haspengouw terug huiswaarts.
De kuitenbijters van de rit:
-Slingerberg (Kanne) +- 700 m 7,6% - max 10%
-Côte Lanaye (noordkant +zuidkant)+- 1400 m 3,7- max 7%
-Côte Halembaye(lange kant) +- 1200 m gemid 6,2%
-Rue Thier dAmry (Heure le Romain) 300m gemid 14% - max 19%
-Rue Stalis(Oupeye) +-1640 m 4,8 % - max 11,7 %
-Rue Thier Bégot (Boir) gemid 6,5% - max 9 %
-de Akkerstraat(Henis) +-100m 5,1% - max 14%
en tientallen molshopen rond Tongeren en Hoeselt. Het begint lichtjes te druppelen als ik
thuis terug in de garage sta, net op tijd binnen !
Blind en Blond
Een blinde man gaat een vrouwenbar binnen. Hij loopt naar de bar en bestelt iets te drinken. Nadat hij een tijdje heeft gezeten, roept hij naar de persoon aan de tap: 'Hé, wil jij een blondjesmop horen?' De hele bar wordt in een klap muisstil.
Met een diepe, dreigende stem zegt de vrouw naast hem: 'Voor u die mop vertelt, meneer, moet u vijf dingen weten: Eén: De persoon achter de tap is een blonde vrouw. Twee: De uitsmijter is een blonde vrouw. Drie: Ik ben een 1,90m grote, 100 kilo zware blonde vrouw met een zwarte band in karate.. Vier: De vrouw die naast me zit is een blonde vrouw en is een professioneel gewichthefster. Vijf: De vrouw aan jouw andere kant is een blonde vrouw en doet aan worstelen. Ik raad u aan om er eens goed over na te denken, meneer.
Wilt u die mop nog steeds vertellen?' De blinde man denkt enkele seconden na, schudt zijn hoofd en zegt: 'Nee, niet als ik 'm vijf keer moet gaan uitleggen.'
Met zachtjes tikt de regen tegen mijn vensterraam scoorde Rob de Nijs ooit een hit.
Dat heb ik deze morgen ook gehoord bij het opstaan, maar dat was zeker geen hit voor mij!
Daar gaat onze rit naar Scherpenheuvel dacht ik t zal niet voor vandaag zijn.
Net voor ik klaar stond om richting ACLI te vertrekken, ondertussen was het droog in Beverst city, belde Pino mij om te informeren of ik alsnog afzakte naar Winterslag, want in Genk was het nog steeds aan het druppelen.
Het was iets voor 8 uur en slechts 3 man op de afspraak, Pino,Benny en ikzelf.
Stipt 8 uur vertrokken we richting Scherpenheuvel met 13 Flandriens! Nog maar net op Bokrijks grondgebied en het begon zowaar lichtjes op te klaren. Nogmaals, de afwezigen hadden dan weer ongelijk !
De heenrit verliep nagenoeg zonder enige problemen, enkel 2 lekke banden, maarja nat wegdek =synoniem voor lek rijden.
De tweede lekke band was voor Bertje en het moest lukken, net aan een huis van plezier.
Aangekomen in Scherpenheuvel zijn we eerst een kaarsje gaan aansteken en konden anderen noveenkaarsen kopen voor het thuisfront.
Toen was er koffie in Het Molenhuis. De tafels waren al gedekt voor ons en konden we dadelijk aan ons lunchpakket beginnen, want tegen de kopwind te moeten opboksen, daar krijgt een mens alleen maar honger van.
Bij het terug buiten komen stond de Wilier van Robby met een lekke band.
Na dit kleine oponthoud konden we terug vertrekken. Een zwarte kat steekt nog snel de baan over. Ik geloof daar nu eenmaal niet in, maar als een zwarte kat je pad doorkruist
Aan een lekker tempo daveren we richting Winterslag via het jaagpad in Lummen.
Het kan toeval zijn, we waren met 13 een zwarte kat! Plots gaat Sandro even het nieuwe asfalt van naderbij bekijken. Met een rugzak gevuld met noveenkaarsen(?) maakt hij kennis met de aantrekkingskracht van moeder aarde. Egoïst kan je Sandro niet noemen, want bij zijn val trok hij nog een man of 4 mee de grond op. Het was stapelen geblazen. De anderen hebben als bij mirakel de carbonnen ros in bedwang kunnen houden. Ikzelf ben over iemand zijn helm met mijn voorwiel gereden, maar ik weet niet wie, waarschijnlijk staat nu de afdrukMichelin Pro 3 Raceop zijn helm gedrukt! Ja, het was een ware veldslag. In de zomer rijd ik nog al eens langs het kanaal,dan liggen er ook mensen in het gras, maar die zijn dan wel aan het zonnebaden.
Al kreunend staan ze een voor een terug recht. Na een check up te hebben gedaan,bleek de schade dan toch nog mee te vallen. Wat hier en daar asfalt eczeem, een pijnlijke schouder kapotte knie, een krom wiel!
Het tempo lag er nu volledig terug uit. De rit hebben we dan toch maar wat ingekort, en via Termien terug naar de ACLI. Bij een frisse pint en lekkere paaseieren, hebben we de valpartij nog eens geanalyseerd. Een ding is zeker, dat niet enkel de eieren een kleurtje zullen hebben tijdens deze Paasdagen. Het was een beestige rit, zei Benny.
De ongelovigen = zie je wel dat de kaarsen niet helpen !
De gelovigen = zonder de kaarsen had het misschien veel erger kunnen zijn !
Paasmaandag mogen Nino en Giorgio ons richting Maaseik loodsen, 9 uur -75 km
Franco bedankt om mij te assisteren tijdens de rit!
Geen al te mooie weersvoorspellingen
tijdens de Goede Week en dat tot Pasen. Hopelijk krijgen we een droge zaterdag
tijdens de rit naar Scherpenheuvel.
Omdat we dit jaar een
ander parcours zullen volgen, zijn Enzo en ik, dinsdag(mooi weer trouwens) nog
even gaan verkennen. We fietsen richting Alken en rijden door Haspengouw naar
het Hageland. We passeren Vlaams Brabantse dorpjes via autoluwe wegen naar
Scherpenheuvel.
Zoals jullie al
ondertussen weten, houden we een pauze in taverne Het Molenhuis, aankomst rond
11u15.
Voor wie dat wenst is er
ook een lunchpakket voorzien, het aantal zal ik net voor het vertrek moeten doorbellen.
Ter info : 2 broodjes(kaas/hesp) + 1 stuk rijsttaart + 1 koffie of frisdrank
aan 6 .
De terugweg houden we
rustig via de Jeugdherbergroute en kanaal recht naar Winterslag.
In samenspraak, afhankelijk
van het weer en als de benen nog goed aanvoelen, rijden we met een kleine lus
over de muur van Diest naar Schaffen. Maar dat zien we dan wel
De rit: +- 127 km(75+52)
513 Hms.
Het vertrek is 8 uur ACLI,
zie dat je erbij bent !
Koning winter is op zijn
stappen teruggekomen, amper 1°C bij het vertrek deze morgen naar Winterslag.
Mijn winterhandschoenen heb ik vanmorgen terug uit de kast moeten halen en die
waren nodig!
Regen is er niet gevallen,
Cancellara jammer genoeg wel!
Met 22 man(+ enkele
gasten) aan de start voor de 5de clubrit op conto van Franco en co
piloot Antonio. De naam Cauberg is begin dit seizoen dikwijls gevallen, zou
Franco dit monument oprijden of afrijden(1 april?) Lang niet de steilste maar
wel als scherprechter in de Amstel Goldrace. We vertrokken allen mooi in het
wiel richting Zutendaal Lanaken Maastricht.
Wegens werkzaamheden heeft
onze baancap het parcours wat moeten aanpassen en moesten we noodgedwongen door
het centrum van Maastricht, met alles drop en deraan, fietspaden en een resem
aan verkeerslichten die natuurlijk altijd op rood sprongen als de Azzurri eraan
kwamen.
Op naar de Bemelerberg.
Een nieuw laagje asfalt maakt deze klim iets comfortabeler.
Met de Cauberg in het
achterhoofd die nog moest komen, werden hier de pijlen en cartouches nog evenachtergehouden. Over een golvend
Geulhemmerweg bereikten we het centrum en dan met een haakse bocht konden we
eindelijk eraan beginnen, de Cauberg. Hier werden dadelijk de mannen van de
jongens gescheiden. De adrenaline was niet meer te houden.
Een van onze gastrijders
een renner van de Bollini cycling uit Diepenbeek lanceerde een raket af. Maar
het was geen lange afstandsraket. Anderen hielden het bij poffertjes.
Boven werd er uit volle
borst uitgehijgd. Nog gretig gebruik maken van het wachten op de
achterblijvers,werden er snel suikers en koeken opgepeuzeld. Voor wie door zijn
voorraad koeken heen was, kon nog terecht bij zijn schoonvader.
Eenmaal de troepen
herschikt, wachtte ons nog een klein kuitenbijtertje. Nog niet helemaal bekomen
van de vorige helling, sloegen we een klein smal straatje in. De Shimano en
Campa kettingen lieten van zich horen.
De laatste loodjes wegen
altijd het zwaarst en dan kwam nog de Salamander knobbel. Zeker geen helling of
berg te noemen, maar die kan pijn doen na zo een ritje op den Hollander!
Zoals in een wedstrijd
werden de laatste pijlen verschoten. Een nerveuze bedoening om toch geen gat te
laten en mee met de goei te zijn. Ik werd de struiken in gejaagd en heb dan
maar wat gras gemaaid met mijn pedalen.
Met nog een lus rond As,
werd het hoogtijd om iets te drinken in de ACLI.
Franco en Antonio bedankt
voor deze mooie rit.
Volgende zaterdag 7 april,
6de clubrit Scherpenheuvel 8 uur vertrek aan de ACLI !
Ritgegevens
22 leden 83,4 km 25,2
km/uur 564 Hms
bekijk de foto's hier op
facebook
Jammer,want we hebben de kms nodig voor de nakende 2 daagse richting Heimbach(D). Het zal zeker een pittig ritje worden naar onze oosterburen. Franco heeft een prachtige fietsroute uitgetekend. Had je anders verwacht?
reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.
. Wie deze klim en danseusewil overwinnen zal toch verplicht worden om terug in het zadel te kruipen en al harkend zich naar boven moeten sleuren. Als we boven lekker uitgepuft zijn dalen we naar het centrum en steken een klein kruispuntje over en door een smal weggetje die ook enkele procenten laat opmeten, vervolgen we onze weg naar Oupeye.
wegens de regenval werd de rit afgelast ! 
