Mijn fietsmakkers hebben voor vandaag allemaal
forfait gegeven.
Enzo vertoefd momenteel ergens op Sardinië.
Ik ben dan maar alleen een ritje richting
Haspengouw gaan rijden.
De weersverwachtingen waren zeer positief, enkel
een sterke zuidwesten wind maakt het wat ambetant om alleen op kop te rijden.
Maar de terugweg zou eens zo gemakkelijk verlopen.
Als keerpunt heb ik Remicourt gekozen. Zeker geen
zwaar parcourke, maar ideaal om eens rustig te genieten van het landschap.
Van Beverst-city reed ik richting Hoeselt Gors op
Leeuw Overrepen Lauw en de taalgrens over naar Crisnée.
Geregeld kwam ik wielertoeristen tegemoet en aan
een stevig tempo. Ja, niet moeilijk met een 4 à 5 windkracht in de rug.
Ik stoemp maar verder en de dorpsnamen klinken
alsmaar franser. Fize-le-Marsal Momalle.
In Remicourt heb ik nog wat tijd gemaakt voor een
tas koffie.
In een sneltempo ben ik in no time terug op Vlaamse
bodem, dat was nu ook aan de dorpsnamen te lezen. Batsheers Gelinden Mettekoven Kuttekoven
.
In Wellen heb ik even halte gehouden aan het huis
van een ex-werkmakker die naarstig het gras aan het maaien was. Even hebben we
wat bij kunnen praten, ja het was toch al enkele jaren geleden!
Volgende week hebben de Fordmannen een weekske dop,
hopelijk komt er dan een mooi ritje uit de bus!
Mijn ritje van vandaag: 105 km-26,2 km/uur 598 Hms
Holland supporter op weg naar huis na de uitschakeling !
St,Jozef boy, Luke Lenaers in actie tijdens een koers in Djoppenbeek
Gisteren zaterdag zeker
geen fietsweer en zodoende is er niemand vertrokken richting Hollander.
Dan maar vandaag een
nieuwe poging en met succes. t Was aan de frisse kant, maar de zon scheen al
ferm en dat is wat wij de laatste weken missen.
Met 8 man waren we voor
de rit naar Heijenrath. Met nieuwkomer Lucio, welkom geheten !
De rit op naam van Enzo
bracht ons eerst naar Eijsden(N) en zo rijden we de Voerstreek binnen via s
Gravenvoeren.
Met de wind in het
voordeel rijden we over het glooiend landschap richting De Planck. De mooie
klim ligt er nu met een nieuw laagje asfalt bij, het bolt precies beter.
We passeren Teuven en
staan aan de voet van de lange klim door het bos. Hier zou een laagje asfalt
zeker niet misstaan, de baan bezaaid met putten en grind. Hier krijgt Giorgios
de 3de platte band!
De Oranjegekte is hier al
goed zichtbaar, we zullen zien tot waar Vandervaart,Robben en co zullen geraken
op het EK !
Na dat oponthoud rijden
we verder en dalen de Sweiberg af en nog even door Mechelen Eys en recht naar
de Ubachsberg. Valkenburg ligt hier niet meer zo ver, maar net voor het
inrijden van het centrum slaan we links in en steken de Sibbegrubbe helling in
onze achterzak!
Genoeg geklommen voor
deze zondag voormiddag, tis trouwens een rustdag.
Om het niet te laat te
maken hebben we de kortste maar de snelste weg richting Genk genomen. De
Bemelerberg eens afrijden mag ook wel eens. Beneden is er een rommelmarkt en is
het uitkijken als we door al die drukte fietsen.
Het weer begint zowaar om
te slaan en de wolken dreigen boven Maastricht en Lanaken.
Terug in Zutendaal
scheiden onze wegen en is de Grimbergen voor de volgende trip.
Ritgegevens
8 man
Antonio,Nino,Giorgios,Lucio,Enzo,Franco,Fulvio
en Gino
121 km 25,5 km/u 920
Hms
3 keer plat Giorgios goeie mop:
Ei bakken
Een vrouw is eieren aan
het bakken als haar man thuis komt. Hij loopt de keuken in en
Begint meteen te roepen :
PAS OP ! ! ! MEER BOTER ! !! STOP ! ! STOP ! ! DRAAI ZE OM ! ! BOTER ! ! ZACHTER
! ! ZACHTER !
MEER BOTER ! ! ZIE JE DAT DAN NIET ? ! ZE GAAN AANBRANDEN ! ! PAS TOCH OP ! ! DRAAI
ZE OM ! ! SCHIET OP ! ! HAAST JE ! ! DRAAI ZE NU OM ! ! STOP ! ! STOP ! ! PAS
OP ! ! TE VEEL BOTER
HET GAAT SPATTEN ! ! ZET UIT ! ! ZET UIT ! ! PAS OP ! ! JE GAAT JE VERBRANDEN !
! ZACHTER ! ! ZACHTER ! ! HOLA, HOLA, TE VEEL BOTER ! ! EN TE WEINIG ZOUT ! !
OHHH ! ! TE WEINIG
ZOUT ! !
De vrouw is compleet overstuur en gilt:
Waarom roep jij zo? Wat
is er met je aan de hand ?
De man draait zich om en zegt heel kalm, terwijl hij de keuken verlaat:
Gewoon om je duidelijk te maken hoe het aanvoelt als jij naast me zit in de
auto.
Door wat pc moeilijkheden,eindelijk met een beetje
vertraging een verslag van onze bewogen maar avontuurlijke fietstocht naar
Blankenberge.
Dat Giorgio al een tijdje met het idee rondliep om
eens naar de Belgische kust te fietsen, was geen geheim. Geen probleem en de
tocht werd op papier gezet en zaterdag was het dan zover.
Zeker geen ideale fietsdag, aangezien de weermannen
ons 6 Beaufort uit het westen voorspelden. Uit het westen??? Dat is dan de wind
pal op de kop tot Blankenberge !
Klokslag 7uur
vertrokken we met rugzak richting kuststad Blankenberge.
Het was zalig fietsen met een beetje (op dat
moment) rugwind uit het zuid/westen .
Dat we eens voorbij Antwerpen het moeilijker zouden
krijgen wisten we,daarom werd er tot in Oelegem goed doorgekacheld en zo wat
tijd te winnen. Onderweg op het jaagpad kregen we nog af te rekenen met 2 lekke
banden, 2 duimspijkers hadden zich in de voorband van Nino doorboord. Na dit
oponthoud bereikten we na 85 km Oelegem. Het was ook tijd om aan onze eerste
pauze te denken. In eetcafé De Linde werden we getrakteerd door Jan die over
enkele dagen Franco officieel met schoonpapa kan aanspreken.
Vanwege de ganse groep wensen we Sandra & Jan
een dikke proficiat en veel geluk in jullie huwelijk.
Na dat we wat energie bijgetankt hadden werd het
tijd om onze tocht verder te zetten.
We verlaten het jaagpad en laten ons gidsen door
onze Garmin. Hij stuurt ons langs autoluwe wegen en mooie fietspaden richting
Antwerpen en via de fiets-voetgangerstunnel(Kennedytunnel) onder de Schelde
naar Zwijndrecht.
Dat een GPS niet altijd even correct is hebben we enkele
keren kunnen ondervinden en moest er door ons bijgestuurd worden. De
Gravejansroute loopt via het Waasland en Meetjesland en zo passeren we telkens
een ander mooi dorpje.
De ruk en windstoten zijn niet meer te harden. Het
is van het stuur goed vast te houden om niet weggeblazen te worden van het
fietspad. De kopmannen hadden hier hun handen en benen meer dan vol en vergde veel
energie! Ja dan begon de vraag te rijzen of we niet beter een andere dag hadden
gekozen in betere weersomstandigheden? Geregeld zaten we schuin op de fiets van
de zijwind die voorbij plots achter een huisgevel opdook.
Antonio krijgt dan ook nog met een lekke band af te
rekenen. Tijd om een 2de pauze in te lassen. Maar de tijd dringt en
lang kunnen we niet rusten.
Tot overmaat van ramp krijgt Enzo in Wachtebeke (boven
Gent) met een kettingbreuk af te reken ! en hebben daar veel tijd verloren met
dat te herstellen. Op dat moment hebben we de koppen bij elkaar gestoken en de
knoop moeten doorhakken. Het had geen zin meer om verder te spartelen en te stoempen
tegen die stormwind die in kracht had toegenomen.
We hebben dan maar onze plannen om naar
Blankenberge te fietsen tot in de laatste week van Juni opgeborgen om nog een poging
te wagen, maar dan in veel betere fietsomstandigheden! Een beetje teleurgesteld
natuurlijk, maar het gezond verstand zegevierde hier!
Dan maar het roer omgedraaid en er Genk-Gent van
gemaakt. Ook niet te versmaden! In Gent centrum aangekomen hebben we dadelijk
onze Railpas gekocht en was het hoog tijd om iets warms binnen te spelen aan
een hamburgertent vlak tov het station. In het station zelf hebben we ons
kunnen opfrissen en om 19uur zijn we de trein opgestapt richting Genk.
Samen in een speciaal daarvoor uitgerust wagon
konden we langs onze fiets blijven zitten.
De terugreis tussen mede passagiers verliep
hilarisch. De wind en de zware kms waren al bijna vergeten! Als de vrouwelijke
kaartjes knipster langs komt, kan zij ons bevestigen dat onze wagon
rechtstreeks van Hent Henk spoort !
Een dag die we niet snel zullen vergeten en hopen
op mooi maar vooral op een windstille dag als we eind Juni nog een poging
ondernemen.
Ritgegevens
Bedankt aan de kopmannen die het zeer zwaar hebben
gehad.
8 man
201 km 23,3 km/u 464 Hms
3 maal lek + kettingbreuk van Enzo
Constante kopwind windkracht 6 !
Een foto toestel die blijkbaar ook last had van de
wind(batterij), daarom slechts 2 fotos gelukt!
Gisteren op het menu Huy en wel te verstaan de muur
bekend van de Waalse pijl . Het was al een tijd geleden dat we daar nog eens in
de buurt waren, is het omdat we de wegen daar niet zo goed kennen ?
Goed op de afspraak aan de brug van Zutendaal met 7
man present , afwezig was Gino , en dat was echt niet gunstig om dat hij de
enige is die de streek van Haspengauw kent.
Nu zaten we daar met grote vraagtekens dan maar de
Garmin om raad gevraagd en ja hoor daar verscheen dan de route ,nu maar volgen
.
Langs rustige en auto arme wegen fietsen we via
Bilzen ,Heers,Waremme en na een grote lus arriveren we dan uiteindelijk in Huy.
We hadden er ondertussen al bijna 90 km op zitten
,meer dan verwacht , nu maar gauw de muur op niet zo makkelijk hoor maar goed
we raken boven al puffend van de inspanning.
Terug beneden zoeken we een terrasje op waar we een
kopje koffie met rijst vlaai nuttigen.
Gesprek onderwerp was nu : Hoe gaan we terug ? na
overleg kozen we om via Amay en dan de klim naar Jehay waar er trouwens een
mooi kasteel gelegen is .
Maar om een of andere reden passeren we die afslag
en aan de volgende krijgen wij een serieuze helling voor de boeg , onbekend
maar mooi .
Nu nog maar eens de Garmin ingesteld en via
prachtige fiets wegen loods hij ons weliswaar met omwegen door een prachtige landschap
met mooie decors en ver zichten .
De km stapelden zich op, van de voorspelde 130 km
kwam niets van in huis het werden er uiteindelijk 172 .
Moe maar voldaan arriveren we in Genk waar we
afscheid nemen na een mooie rit die zeker voor herhaling vatbaar is maar dan
met minder km.
Volgende week fietsen we naar de zee ,hopen op mooi
weer want meer moet er niet zijn.
Met 4 man hadden we afgesproken om naar Banneux te
fietsen op Pinstermaandag.
Antonio,Enzo,Berna en Gino
Franco had forfait gegeven,hij zat nog met de kms
van de zware L-B-L nog in de kuiten verveeld. Maar een materiaalprobleem was
de juistereden.
Nino, had familiare verplichtingen en was de dag
voordien al in Scherpenheuvel gesignaleerd.
Dan onze Giorgios, die trapt tegenwoordig in goede
boter en kan wat training missen. Zodoende, als kassier van ons klein groepke
werd hij op verkenning gestuurd naar Echternach om een geschikt hotel te vinden
voor als we in september de Charly Gaul gaan rijden.
Enzo had een mooi wegske in gedachten om de grote
baan die we normaal doen richting Barchon te vermijden. Een prachtig stuk
landschap,ver weg uit de drukte ,fietsen we na de Richelle op Saint Remy. Een goed
lopende helling van 5% moeten we wel nog extra overbruggen, maar het warme weer
en panorama maken alles goed.
Eenmaal in Blegny centrum moeten we(nog steeds
klimmend) Bolland aanhouden.
Uiteindelijk komen we terug via Melen .Micheroux in
Soumagne waar de wegen ons nu wel bekend voorkomen.
Rest ons nog hoe Enzo het verwoordde de hel van
Banneux (=de klim van Trasenster).
De honger begint ons nu parten te spelen en er moet
dadelijk een Dag au Bere verorberd worden.
Maar eerst de nodige kaarsjes aansteken en
uitkijken naar de vrouw van Antonio die met de bus volgeladen met pelgrims ook
hier zou zijn.
Bij de plaatselijke bakker zien we nog enkele
bekende en bevriende fietsers uit Diepenbeek en Bilzen, hopelijkhebben die nog wat over gelaten voor ons!
De terugweg met nu de wind als spelbreker werd
aangevat. Genoeg geklommen voor vandaag volgen dan maar de gewone weg richting
heimat.
In Kanne was een drukte van jewelste door de
rommelmarkt. Een bazin die haar hond ,een pittbull, zomaar los zonder leiband
op het jaagpad laat rondlopen, waar we allen ferm in de remmen moesten!
Al hadden we onze benen voor vandaag vrijaf en
rustig aan gegeven, toch waren die blij om terug thuis te zijn!
Bedankt fietsmakkers voor deze alweer prachtige
fietsdag en Enzo voor de nieuwe mooie binnenweg.
Ritgegevens
4 man - 139,2 km - 24,5 km/u 1059 Hms (garmin
Gino)
Zo wordt Basso terug naar het hotel gebracht!
een goeie mop!
Een boer rijdt op zijn
tractor al slingerend door een West-Vlaams dorpje. Hij zit in zijn cabine en zo te zien
vermaakt hij zich prima.
Achter hem rijdende agenten vinden het welletjes en besluiten om de man aan te
houden. Luid zingend opent de boer zijn cabine
en roept: "Wat een techniek hè, in Brussel draaien ze muziek en ik kan het
hier helemaal horen!" "Ja, ongelofelijk," zegt de
politieman
"en in Hasselt maken ze jenever en ik kan het hier ruiken.............
The place to be was vandaag de Kimpel in Bilzen. Ieder
jaar wordt de Bilzen classic met stip aangeduid in onze agenda. Vandaag stonden
we met 8 man present voor deze prachtige toertocht bezaaid met hellingen en
dikke puisten.
Iedereen was netjes op tijd op de plaats van
afspraak. Enzo kwam een beetje ziekjes aangereden en zou wel zien hoe ver hij
zou geraken met de verkoudheid.
Na de inschrijving in Bilzen kregen we al dadelijk
de Brugstraat(letenberg) voorgeschoteld.
Met de wind in de rug en in de buik van een peloton
was het gewoon volgen en opletten geblazen.
Het tempo lag geregeld boven de 32 km/u en was het
aanklampen en vooral als het wat bergop ging.
Geregeld moest er achterom gekeken worden of onze
groep nog steeds voltallig was.
Boven op de hellingen werd er dan wat getreuzeld en
gewacht tot de troepen weer voltallig waren en werd het gashendel wat verder
opengedraaid.
Het parcours was niet enkel bezaaid met hellingen
maar ook met diepe putten in het wegdek.
Zo kon Franco net eentje niet ontwijken en konden
we voor een eerste maal stoppen voor herstelling. Met 3 man stonden ze langs de kant met een lekke band, alleen door
de schuld van dat gat in het wegdek.
De rest van ons groepke bevond zich op dat moment
vooraan in het peloton en hadden geen weet van een lekke band en stoempten
gezwind door.
We hebben elkaar pas enkele kms verder terug gezien
en dat op een zomerse terras.
Na de colas die zeer welkom waren (Giorgios kon
nog eerst een nieuw bandje steken), konden we ons wagonnetje inhaken in een
voorbij razende groep. Hier zaten enkele cowboys die van links naar rechts zwalpten!
Eindelijk was Bilzen niet ver meer want mijn benen
begonnen al wat tegen te spartelen.
Dorst en de zomerse toestanden hadden daar voor een
deel schuld aan.
In Merem zijn we afgeslagen op Beverst waar we in
de Halve Weg het vocht in ons lichaam hebben aangevuld.
Alweer een mooie zonnige fietsdag , jammer van de
tegenwind op de terugweg.
Morgen zondag zal het vroeg uit de veren zijn voor
Franco,Antonio en Fulvio, dan rijden ze naar Tilff, veel suc6 mannen!!! (ge moet
goesting hebben!)
Ritgegevens
8 man (Antonio,Berna,Enzo, Franco,Fulvio,Giorgios,Nino
en Gino
Op de Garmin van Giorgios : 144,5 km 27,0 km/u
1170 Hms
Eindelijk begint het weer zich wat te stabiliseren.
Gisteren met een zomergevoel hebben Enzo en ik ons ritje afgemaald. Op het
programma stond Aubel, maar dan via Blegny.
Na wat zoekwerk geraken we dan toch op het juiste
spoor richting Richelle. Overal stuitte we op verkeerswerken en moesten dan
rechtomkeer maken.
Om niet steeds dezelfde weg naar Aubel te rijden, hebben
we een mooi en vooral heuvelachtige nieuweweg gevonden richting centrum
Blegny. Een helling van ong.3km lengte(5% -7%) maar met een wegdek zo glad als
een biljarttafel kregen we voor de wielen. De panorama die we eenmaal op de top
kregen, was de beloning.
De vele klimmetjes onderweg brachten ons naar Aubel
centrum, waar de koffie uiteraard welgekomen was. Nu zo op de middag was het al
behoorlijk drukkend warm geworden.
De terugweg doen we rustiger aan en nemen de gewone
weg terug met de helling om uit het centrum te geraken en de Lanaye om al die
werken te vermijden aan het sas.
Alweer een mooie fietsdag gehad, hopelijk kunnen we
nu eindelijk van af nu steeds in zomertenue fietsen.
Zaterdag fietsen we de Bilzen classic, info volgt
nog.
Verslag geschreven door Enzo, bedankt hiervoor !!!
Na een vermoeiende maar prachtige tweedaagse werd er beslist om zaterdag naar Vaals te fietsen , het was Giorgio die er eigenlijk op aandrong omdat het al een tijd geleden was .
Ok, samenkomst aan de kerk van Zutendaal om 09.00 uur .
Het was zacht en de zon was van de partij wat wil je nog meer ,iedereen in zomer uitrusting dat was lang geleden glad geschoren benen korte broek ja dit kon niet meer stuk.
Goed we vertrokken richting Maastricht en na een kleine omweg door werken zijn we al op weg naar Bemelen .
Aan een rustig tempo fietsen we gezamelijk de berg op en nu richting Valkenburg ,net voor de afdaling aan de rotonde naar rechts via Ingberg lange afdaling naar Gulpen waar de koning van spanje ( beklimming )ons stond op te wachten .
Eenmaal boven naar links was het hier wel genieten van de ver zichten en het landschap ,na even op hoogte gefietst te hebben dalen we via de Gulpenenberg steil naar beneden ,liever af dan op dat verzeker ik je.
Na wat op en afjes bereiken we de Camerig ,dit is wel een klim om u tegen te zeggen ,prachtig kwa uitzichten maar niet zo makkelijk ,na de afdaling wacht er nog een laatste klim alvorens we het drielandenpunt bereiken .
Boven houden we een welverdiende koffie stop met rijst vlaai ,dit maal konden we lekker genieten van een terrasje .
De terugweg zetten we in aan een strak tempo ,afdaling aan de Belgische kant onder meteen naar links en klimmen maar om terug via Nederlandse bodem via Mechelen en zo naar Valkenburg te fietsen .
Hier nog een laatste klimmetje om uit het dal te geraken om dan uiteindelijk via Elsloo over de snelweg brug en dan Opgrimbie en ja nog de Duivelsberg op arriveren wij in Zutendaal waar we nog een terrasje meepikken en een lekker Grimbergen nuttigen.
Weeral een geslaagde ritje met dank aan Franco ,Gino , Nino, Giorgio , Antonio , Fulvio en Enzo.
Wij zijn terug van onze 2 daagse. Het zijn 2 ongelooflijke prachtige dagen geworden kunnen we wel zeggen.
Om 7 uur werd ik opgepikt door Franco en reden we naar de afspraak bij café Piceno.
Daar zat de rest van de fietsmakkers te wachten. Maar eerst een stuk rijsttaart met een echte cappuccino.
Met 7 man verdeeld in 3 autos werd er dan koers gezet richting Rurhsee.
De weergoden waren ons zéér gunstig gezind. Voor de 2de dag was het nog wat afwachten.
Na 100 km en een anderhalf uurtje later werden we verwelkomt door de hoteleigenaar in Woffelsbach. Ons hotel lag te midden van een prachtnatuur. Omgeven door bergen en water.
We kregen onze kamers toegewezen en na een kort ontbijt konden we ons klaar maken voor onze eerste fietstocht.
Buiten werden we uitgewuifd door een groep Nederlanders die bij ons op hotel lagen. Die kwamen niet fietsen maar wandelen was hun grote hobby.
Niks negatief over het hotel, de kamers waren netjes, ruim met badkamer en een mini tv- toestel. Een goeie keuze die Franco gemaakt heeft, hij zorgde voor de reservaties.
Om uit het dal te fietsen moesten we dadelijk 4,200 km tegen een 5,6% opkijken.
De panorama die we voorgeschoteld kregen maakte veel goed. Er was ook afgesproken om samen te blijven tijdens de rit ook bergop. Trouwens we hadden tijd tot 19 uur savonds ,want dan werden verwacht für das abend essen. De rit richting Heimbach met nog een ommetje erbij was er eentje om van te snoepen. Franco had het mooi uitgekiend, het was constant klimmen en dalen. Geen korte hellingen zoals hier bij ons,maar klimmekes tussen de 4 à 6 km.
Aangekomen in Heimbach werd het tijd voor de middagmaal. Maar op een maandag heeft de horeca meestal de wekelijkse rustdag. Gelukkig na wat zoekwerk vonden we een restaurant die ons een heerlijke reuze schnitzel met frietjes en aardappelen, en een berg groenten voorschotelde.
Dit was zeker zo geen goed idee wetende dat we dadelijk richting Abtei Mariawald moesten en dat was 4,200 km klimmen.
Tijdens de klim kregen we gezelschap van een Duitse wielertoerist die vond ons idee om net voor een klim een Schnitzel te verorberen zeker geen goede zaak! Ja, dat hadden we ondertussen al begrepen.
Geluk bij een ongeluk. Giorgios kreeg technische problemen met de ketting en derailleur, dat verder fietsen onmogelijk bleek te zijn. Maar een geluk dat we onze technieker Antonio bij ons hadden. Met wat sleutelwerk werd dat probleem professioneel in geen tijd verholpen, zodat Giorgios geen excuus had om af te haken.
Terug gekomen aan het hotel moest er eerst nog gedoucht worden waar we daarna het dorp hebben verkend en een terrasje gedaan. De fotos spreken voor zich.
Het avondeten werd v/a 19 uur opgediend. Eten in overvloed voor iedereen. Hier hebben we kennis gemaakt met een Duits koud buffetje! Würsten käsen sweinbraten alles wat een coureur niet mag eten dus!
De avond was nog lang en het was nog goed buiten op het terras. De speelkaarten werden bovengehaald en werden enkele troeven en jokers uitgespeeld. Het rustig dorpje werd nu voor eenmaal wat rumoeriger en kwam er wat leven in de brouwerij.
Nog net voor het slapen gaan hebben we nog een wandeling gemaakt aan het meer.
Nu maar hopen dat we een goede nachtrust hebben en morgen dinsdag een droge dag zouden krijgen.
Ritgegevens: 113,6 km-21,4 km/uur- 2180 Hms
Dag 2
Na een rustige nacht werden we om 7 uur wakker gemaakt door een regenbui die net over het dal passeerde. Maar de weersverwachtingen waren positief tot de middag.
Om 8u30 konden we aanschuiven voor een uitgebreid ontbijt. Hier kwamen weeral niks tekort, die was gewoon af!
De zon kwam piepen en het klaarde volledig op. De hemel werd blauw en de straten werden droog. Tijd dus voor een kort ritje richting Dedenborn met de beklimming van de Hammer op het menu. De hoteluitbater had ons beloofd indien we om 11u30 terug waren dat we dan nog snel konden douchen vooraleer de kamers gepoetst zouden worden voor de volgende gasten.
We waren nog niet aan de Hammer of we konden schuilen voor een verdwaalde regenwolk.
Lang heeft het niet geduurd of we hebben onze korte trip verder kunnen afmaken.
Na een 42 km- 570 Hms arriveerden we terug aan het hotel. Even snel opfrissen en dan de kamers ontruimen. Het middagmaal werd ons nog opgediend. Hier ook voldoende en overvloed voor iedereen. Hier hebben kennis gemaakt met de echte familie keuken.
Na afscheid genomen te hebben van uitbater en onze Nederlandse wandelvrienden konden we met een vol en dik buikske terug naar België.
Kort samengevat, een 2 daagse die zeker voor herhaling vatbaar is. Volgend jaar kommen wir zurück maar dan voor een 3 daagse!
Fietsmakkers, bedankt voor de vriendschap het waren 2 superdagen! Franco bedankt voor het hotel en het mooie parcours die je uitgestippeld hebt!
Tevens ook een dankwoord aan onze sponsor van de T-shirt en fietshandel Janssen voor het reservemateriaal.
Vandaag een vlak ritje op het programma naar Scherpenheuvel, aanleiding was , ons tweedaagse in de Eifel ,maandag en dinsdag wat ons nog te wachten stond.
Dus, dat wordt klimmen naar believen maar ook genieten van de mooie natuur en zeker van de panorama's .
Goed, er werd afgesproken aan het sas van Diepenbeek , 8 man waren present Franco,Nino kersverse opa,Fulvio de man in form,Giorgio,Antonio,Berna,Gino en Enzo.
Aan een goed tempo via het kanaal ging het richting Zolder waar Gino jammer genoeg heeft afgehaakt met problemen aan zijn rug ,hoop dat je tijdig herstelt voor de tweedaagse.
Het tempo werd goed opgedreven door Franco en wij waren blij dat we het wiel konden houden ook kwamen we heel wat fietsers tegen die de cyclo met vertrek in Zolder reden.
Via de jeugdhergroute bereiken wij in no time Diest ,van hier uit is het nog maar een kwestie van tijd .
We arriveren in Scherpenheuvel met een gemiddelde van 30 km/h niet mis he, nog snel een kaarsje branden en dan een broodje met een kopje koffie.
Voor de terugweg opteren wij voor dezelfde weg en snelheid , ik moet wel zeggen het liep wel beter nu met de wind in het voordeel er werd gelachen en nagekaart over de zware hellingen die ons stonden op te wachten in de Eifel maar we waren het allemaal mee eens dat het geen koers zou worden maar genieten ,samen uit samen t'huis en onderweg een hapje en een drankje en Franco voegde er nog toe dat we zeker 100 foto's gingen maken, ben benieuwd.
We arriveren ondertussen in Winterslag waar we nog even halt houden voor een drankje, bedankt jongens voor deze gezellige rit en zie maar dat jullie er goed uitgerust staan maandag op de afspraak.
Goeie mop !!!
Lieg nooit tegen een vrouw... Een man belt naar huis van zijn werk en zegt:"Lieverd, ik ben uitgenodigd om mee te gaan vissen in Schotland met mijn baas en een stel van zijn vrienden. We gaan een week weg. Dit is een goede gelegenheid om te proberen promotie te maken, dus zou jij zo lief willen zijn om een tas te pakken met voldoende kleding voor een week? Leg je ook meteen even mijn hengel en visbox klaar? We gaan meteen vanuit kantoor, dus ik rijd dan snel even langs huis om alles op te halen. Oh, en vergeet niet mijn nieuwe blauwe zijden pyjama in te pakken." Vrouwlief denkt dat aan dit verhaal toch wel een luchtje zit, maar een goede echtgenote als ze is, doet ze precies wat haar man gevraagd heeft. Aan het eind van de week komt haar man weer thuis. Een beetje moe maar verder ziet hij er goed uit. Zijn vrouw verwelkomt hem en vraagt: "Heb je veel vis gevangen?"
Hij antwoordt:"Ja, heel veel zalm, enkele snoeken en een paar baarzen. Maar waarom had je eigenlijk mijn nieuwe blauwe zijden pyjama niet in gepakt?"
Van haar antwoord ga je smullen ..
Ze antwoordde:"Maar dat heb ik wel gedaan. Hij zit in je visbak...
Nog enkele dagen en het is zover. Met 7man(+1 moet nog bevestigen) gaan we een mooie 2 daagse tegemoet. JAWOHL!!!
Deelnemers: Antonio,Nino,Giorgios,Fulvio,Berna,Franco en Gino.
Enzo heeft jammer genoeg moeten afzeggen.
Van maandag 14 mei tot dinsdag 15 mei zijn we te gast bij de familie Harth in Simmerath-Woffelsbach.(D.)
Te midden van de prachtige natuur in de Eifel logeren we op basis van vol pension.
In samenspraak werd er besloten om de verplaatsing met de auto te maken. Zo hebben we de kans om de streek met de fiets te verkennen.
Eenmaal ter plaatse kunnen we na het inchecken de kamers betreden.
Na het ontbijt maken we ons klaar voor onze éérste fietstocht van 102 km. We fietsen richting Heimbach waar we een middagpauze houden. Die zullen we wel nodig hebben aangezien we heel andere hellingen voor de wielen zullen krijgen dan die we gewoon zijn.
Als we moe maar voldaan terug in het hotel aankomen, kunnen we na ons verfrist te hebben eventueel het dorp verkennen en vooral een terrasje doen!
Voor het avondeten mogen we aanschuiven aan een overheerlijk koudbuffet.
Nadien kunnen we in de bar wat napraten en enkele punten bespreken.
Voor dag 2 beginnen we met een stevig Duits ontbijt en maken ons nadien klaar voor de koninginnenrit.
Franco heeft een mooi parcours in gedachte, we laten ons verrassen te midden van een betoverendprachtig natuurgebied.
Als we rond 14 uur terug aankomen in het hotel wacht ons na de douche een warme maaltijd.
Ondertussen hebben we uitgecheckt en kunnen we de terugweg aanvatten richting België.
Verdere info zoals uur van vertrek fietsen laden zullen we tijdens de rit van zaterdag 12 mei naar Scherpenheuvel nog bespreken.
Als we nu naast onze identiteitskaart ziekteverzekering en vooral ons goed humeur meenemen, kan onze 2 daagse zeker niet stuk!
Je wordt er zeker niet vrolijk van dees dagen en al weken. Gisteren zondag was het weer bibberen van de kou op de fiets. Samen hadden we afgesproken (9 uur Zutendaal,) om er een ritje van te maken richting Hollander.
Giorgio had een communiefeest en ging liever lekker tafelen warm en droog. Nino gaf nog in extremis een blik op de buienradar en voelde nattigheid en besloot om niet te vertrekken.
Ik hoopte dat die buienradar zich toch vergistte en vertrok dan toch maar richting Zutendaal.
Maar in Munsterbilzen begon het reeds al te druppelen en hoe meer ik richting afspraak reed hoe meer de hemelsluizen verder open gingen. De koude en regen deden mij zwaar twijfelen of verder rijden wel zin had en besloot dan toch maar om rechtsomkeer te maken. Ondertussen waren mijn fietsmakkers al in Zutendaal gearriveerd. Enzo belde me op om te zeggen dat het niet regende aan de overkant van het kanaal en zouden me tegemoet fietsen.
Samen zijn we dan richting Gellik vertrokken met licht gedruppel dat overging op constante regen. Enzo en Gino gaven er de brui aan en reden terug huiswaarts.
Franco,Antonio en Fulvio wilden niet buigen en als echte Flandriens werd de tocht naar Valkenburg verder gezet.
Verkleumd en doornat kwam ik thuis aan. Wat deed die douche goed zeg!
Daarna heb ik nog van de Flandriens vernomen dat er wat geklommen werd rond Valkenburg en via de glibberige afdaling van de Slingerberg richting Genk gereden werd. Toch nog een 85 km en 28,2 gemid op de Garmin van Fulvio af te lezen.
De zaterdagrit is volledig in het water gevallen. Jammer,want we hebben de kms nodig voor de nakende 2 daagse richting Heimbach(D). Het zal zeker een pittig ritje worden naar onze oosterburen. Franco heeft een prachtige fietsroute uitgetekend. Had je anders verwacht?
De kamers in het hotel zijn gereserveerd (mits een aanpassing) en dat op ½ pension basis.
We laten het op ons afkomen! Later meer hierover.
Nu nog wat kms en hoogtemeters aaneenrijgen
Hopelijk wat droog weer morgen ZONDAG 6 mei, 9 uur Zutendaalcentrum want dan gaan we nog een poging wagen.
We fietsen richting Hollanders en zien wel waar we uitkomen! Dus wie graag mee wil fietsen zie dat je op tijd op de afspraak bent.
Om de regendagen wat te verzachten een tip van onze vriend Marc(o)
Met 10 man stonden we deze morgen in Zutendaal aan de start. Enkelen al in kortebroek en kortemouw. Karaktermensen! Antonio kon al dadelijk een nieuw bandje steken, dat hoort erbij met natte wegen.
Het weer zag er nochtans niet zo goed uit een uurtje voor het vertrek. Maar een blik op de buienradar gaf goede hoop. Het werd een droge en zonnige dag.
Het was wel 1mei feest v/d arbeid, maar niet voor Nino en Giorgios die ons door al die Maaslandse dorpjes moesten loodsen. Van bij de eerste meters gaven ze er een lap op.
Giuseppe G. die al een maandje op non-actief stond, was het harken en kachelen om te overleven en heeft dat met glans ook volbracht, karakter! We hadden nog een Giuseppe in de groep, vriend van Antonio en Fulvio. Die had blijkbaar al wat meer kms in de benen.
Op de Slingerberg(+-1330m-5,4% gemid) in Elsloo of Stein, fladderde hij probleemloos mee met de goei.
Bérke een ex-werkmakker van Nino, rijdt koers bij de Masters en in de winter houd hij zich bezig met veldrijden, had geen moeite om de kop te volgen.
Tijdens het wachten op de overzet kwam er een groep wielertoeristen uit Haccourt(daar ligt de Hallembaye) bij ons aansluiten.
Eenmaal terug op Belgisch grondgebied kon Nino ons nu de mooiste plekjes laten zien. Hier kent hij de streek als zn broekzak. Zo goed zelfs dat hij 2 maal vergat om op een splitsing de richting aan te geven. Ja, enkele bange momenten achteraan in het peloton, comedy caperstoestanden!
Aangekomen in Wiemesmeer was het tijd voor een Westmalle en Kriek(Franco) zo konden we alweer een fijne fietsdag afsluiten.
Antonio-Giuseppe G.-Giuseppe-Nino-Giorgios-Enzo-Franco-Bérke-Fulvio en Gino
Nino en Giorgio bedankt voor de mooie rit!
Ritgegevens:
10 man-82 km-25,9 km/u-385 Hms
2xplat (Antonio,Nino)
Slingerberg in Stein
Fulvio,Bérke,Giuseppe G,Nino & Antonio Fietsmakkers
Vrijdagavond tijdens een Grieks etentje dat geregeld werd door Giorgios bij de Griekse gemeenschap, werd er nog getwijfeld of dan al niet naar Banneux te fietsen. De weergoden waren ons niet goed gezind, lieten de weervrouwen ons verstaan.
Maar met de 2 daagse die op 26-27 mei doorgaat naar Heimbach (D.) konden we nog een extra training gebruiken. ivm de 2 daagse later meer.
Tussen een hapje en een drankje(4 flessen wijn) werd het een en ander tot op de puntjes geregeld( volgwagen, sponsors reserve materiaal en sportdrank/voeding)
De regen was tijdens de nacht over onze provincie getrokken en konden we om 8 uur vertrekken richting Banneux voor het eerst dit jaar.
Met 6 man, Fulvio,Berna,Nino,Giorgio,Antonio en Gino. Franco kon jammer genoeg niet mee wegens werkzaamheden aan en rond het huis.
De wegen liggen er nog nat bij, maar het regent niet en dan mogen we zeker niet klagen.
Langs de gewone weg fietsen we richting Richelle, waar we te midden van een bende wielertoeristen verzeild geraken die aan een toertocht deelnemen.
De hoogtemeters op de Garmin beginnen nu gestaag omhoog te klimmen.
Vandaag niet via de lange klim van Trasenster,maar met een klein ommetje naar een dikke kuitenbijter. Antonio liet dadelijk de naam Barbotto van de Nove Colli vallen. Al dadelijk moesten de kuitspieren tegen de 10% opboksen en ging zo verder tot 20,2%.
Er kwam precies geen einde aan dat weggetje te midden van het bos.
Eenmaal boven kregen we nog enkele meters om terug op adem te komen, daarna konden de spieren weer opgespannen worden voor de finale richting Banneux.
Na de kaarsjes en de bidons bijgevuld te hebben, was het tijd om de innerlijke mens te verzorgen met een Dag au Bére bij de plaatselijke bakker. Ondertussen was het drukkend warm geworden. De mouwstukken en jassen werden overboord gegooid tijdens de klim van de steengroeve.
De wind zat niet echt mee richting Limburg.
Aangekomen in Zutendaal kreeg Giorgios zin in een Grimbergen van t vat. Natuurlijk had de rest daar geen probleem mee!
Heerlijk buiten op dat terras met een verkwikkende Grimbergen met nootjes in alle rust.
Het gelach en rust werd ineens verstoord door een luide knal. De buitenband van Giorgios Colnago had blijkbaar nog de naweeën van de Barbotto en liet dat horen met zo een knal dat de De Rosavan Nino die ertegen lag zelfs bewoog! Het personeel dat binnen was kwamnaar buiten gelopen wa was da dieje knal ? hilariteit alom natuurlijk.
Ondertussen heb ik vernomen dat de Colnago nog 2 maal plat heeft gereden richting Genk.
Het was alweer een fijne fietsdag die toch droog gebleven is.
Ritgegevens:
6 man-147 km-25,2 km/u-1259 Hms
3 x plat voor Giorgios
Helpt deze kaars? Hoe steil was dat weggetje? Vraagt Fulvio aan zn Garmin
Was da effe schrikken deze morgen geen regen, kurkdroog en de zon scheen al ferm!!! Holabakes!
Over de strakke wind zullen we maar zwijgen, tis ook altijd iets hé!
Met 7 hadden we een reactie geplaatst op het blog en op de afspraak waren we met 8 man, mooi zo ! de 2 x 4 Franco,Antonio,Berna,Fulvio,Nino,Giorgios,Fernando en Gino.
Zoals op het blog werd aangekondigd ging ons ritje naar en richting Voerstreek.
Deze week hebben onze fietsmakkers een weekske dop gekregen van Henry Ford speciaal om mee te fietsen richting Voeren. Van een brave man gesproken!
Zoals gezegd met een zeer strakke zuiderwind trokken we ons op gang richting Kanne en Lanaye. Franco aan het commando en geregeld werd er van gastbaancap gewisseld.
Er werd een strak tempo op nagehouden en zeker op het jaagpad waar we die echt pal op de snuit konden voelen. Eindelijk konden we het jaagpad verlaten en konden we wat beschutting zoeken tussen de huizen in Eijsden Withuis Mariadorp.
Na 50 km werd er al uitgekeken waar we een welgekome koffie/hot chocolate konden drinken.
Een tafel voor 8 personen stond ons op te wachten, net of we een vergadering gingen houden.
Na de vergadering euh ik bedoel koffie, was het tijd om terug op de fiets te springen.
Lang hebben we niet kunnen zitten omdat Nino andere afspraken had kort in de namiddag.
We zijn dorpjes gepasseerd, s Gravenvoeren Schoppen Ottegraeven (?) Berneau.
Wat een verademing met de wind in de rug. We reden door het centrum van Visé naar het dorpje Heure le Romain.We naderden de Thier dAmry(20%), oef die laten we vandaag ongemoeid, maar de volgende keer als we hier passeren dan gaat die voor de bijl!
We volgen een weg die parallel met de Houtain St Simeon loopt, geen verkeer en lichtjes valsplat.
De Millenberg (Rukkelingen aan de Jeker) die nemen we er ook maar bij nu we toch bezig zijn.
Fernando rijdt hier lek en kon Nino enkele schietgebedjes opzeggen(zeker om op tijd thuis in Zwartberg te komen?)zie foto.
De 2 molshopen in Rijkhoven die kunnen gezwind genomen worden, je werd naar boven geblazen door de wind!
Terug in Munsterbilzen konden mijn Genkse fietsmakkers nog lekker van de rugwind genieten. Ik mocht daarentegen nog wat tegenspartelen.
Mannen het was weeral een mooie fietsdag, bedankt!
Zaterdag is het droog ????... dan naar Banneux !
Ritgegevens:
8 man 105 km 25,2 km/u 845 Hms (garmin Giorgios)
Giorgios
Een schietgebedje kan soms helpen
Is je Italiaan door het vallen gebroken ? klik op de link.
Het hele team van WTC Azzurri geeft blijk van " Innige Deelneming " aan het adres van Sandro Fenucci die in veertien dagen zijn geliefde grootouders heeft verloren.
Het verslag van de 11 rit. Geschreven door Bertje ,waarvoor onze dank.
Stipt om negen uur vertrokken we met negen man richting Lummen in een rustige tempo om de benen eens te laten rusten na al die zware ritten van de voorbije sterrenritten.
Met als baankapitein Pino en Palm reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.
Onze fotograaf van dienst ging van de fiets om een foto te maken van zijn geliefde dier en doopte de rit van vandaag in " Ezel rit " waarop Pike de tijd nam om zijn zadel onder handen te nemen totdat Berke terug kon aansluiten en gezamelijk de laatste kilometers in een rustig tempo konden afmalen.
Terug in Boxbergheide kregen we ook een porsie hagel over ons en voelden wat Benny vanmorgen vertelde over zijn sterrenrit van zaterdag, richting clublokaal ACLI kregen we onze laatste helling " Margaretha " voor de wielen gegooid en deze werdt in een milimeter sprint gewonnen door Bertje voor Marino en op enkele meter de rest van het peloton.
Over het weer zal ik het maar niet hebben, het begint stilaan eentonig te worden, slecht en nog eens slecht weer dat is het en er komt niet zo dadelijk verbetering in.
Gisteren heb ik alleen de Bloesemtocht gereden. Alleen ook weer niet want ik kon geregeld bij verschillende groepen aanpikken en bij zo een fietstocht ben je nooit alleen.
Het begon nochtans droog en geregeld een flauw zonnetje. De wind was wel goed voelbaar, maar geregeld kon ik mij achter in een groep verschansen en liet het kopwerk aan anderen over. Vooral aan een club uit Turnhout, die waren blijkbaar zinnens waren om vroeg terug in Zonhoven te arriveren.
Dat ik de volledige 130 km zou rijden daar had ik zo mijn twijfels over. Pikzwarte wolken groepeerden zich boven Haspengouw en die hadden zeer veel water en hagel aan boord.
Nadat ik voor de tweede maal een stevige portie regen over mij kreeg hield ik het voor bekeken en ben afgedraaid en met de wind in de rug op Beverst gereden op zoek naar een warme en verkwikkende douche. Nog in Borgloon kon ik nogmaals genieten van een hagelwolk. Waar blijft de lente???
Toch kon ik 87 km van mijn tellerke aflezen.
Met de Demerstrappers naar Wonck.
Vandaag zondag 22 april, ben ik op pad geweest met de Demertrappers uit Beverst.
Het was een fijn weerzien met de wielerclub uit Beverst.
We vertrokken stipt 8 uur en dat aan een stevig tempo op zoek naar de kuitenbijters rond Wonck en Kanne.
De twee baancaps hebben goed werk geleverd. Op kop rijden was vandaag zeker geen sinecure. Al de verkavelingswegen leiden naar Wonck, zo was het bijna. Modder en grote waterplassen waren geen probleem en zeker geen reden om die te omzeilen.
Het werd zowaar een afval race. De hellingen en molshopen stapelden zich op. De helling van Wonck (tussen de mergelrotsen) als hoofdschotel. Lanaye stond natuurlijk ook op het menu.
De Houtain Simeon werd eerst afgereden om ongeveer halfweg dadelijk naar links in te slaan en aan de 11 % veldweg te beginnen.
Uiteindelijk is het toch een stevige klimrit geworden. Op de terugweg in Hoeselt konden we nog snel met volle teugen profiteren van een bui! Het kon niet op!
Met 78 km- 650Hms- 26,8 km/u , kon ik bij thuiskomst genieten van een heerlijke douche.
bewijs dat een vrouw evenwicht en stabiliteit in een relatie kan brengen!
Ambras met die van ons.. We komen gisteren een kledingwinkel binnen en ze zei: '' ik zou een rok willen kopen die goed bij mijn gezicht past."
Ik zeg kom, dan moeten we ginder van achter zijn, daar hangen de plooirokken.,
Met de uitspraak in gedachten gisteren is verleden tijd, morgen is nog niet gekomen, we hebben alleen vandaag , dus laten we beginnen weg waren Enzo en ik op onze Italiaanse raspaardjes richting Voeren. De keuze was vandaag niet moeilijk te maken.De wind was voelbaar aanwezig uit het zuidwesten. Hopelijk, als onze berekening klopte tenminste, dan zouden we op de terugweg naar huis waaien. De buienradar gaf droge periode aan tot in de namiddag.
Wegens tijdgebrek konden we ons(ik) niet permitteren om er een lange rit van te maken.
Al stoempend en harkend op het jaagpad richting Richelle. Het was met de kin op het stuur rijden voor de ideale aero positie om zo de windstoten te trotseren.
Geef ons dan maar liever enkele zware hellingen in de plaats, dat zou minder krampachtiger verlopen.
De lente laat nog op zich wachten. Enzo houdt het hier effe voor bekeken en gaat dan maar zelf de lente opzoeken voor enkele weken in zuidelijke oorden.
Hermalle Sous Argenteau is ons keerpunt wil ik op tijd thuis zijn en de afspraak niet missen.
Over voor ons nog onbekende wegen, fietsen we door autoluwe wegen richting Boirs Millenberg. Het druk verkeer op de klim van Hautain Simeon hebben we zo kunnen omzeilen. De molshopen die tussen zelfs de 5% en 10% liggen nemen we er met plezier bij.
Wat een zaligheid om zo de strakke wind in de rug te voelen! De hellingen vooral die in Millen en dan die kuitenbijter in Aldenbiesen max 20% ging het eens zo beter.
Met ruim op tijd komen we terug in Bilzen, Enzo die kan nog lekker profiteren van de rugwind tot in Genk.
Nog een goed verlof Enzo,houdt het voorzichtig bij onze landgenoten en breng de lente mee voor ons.
Ritgegevens
90,5 km- 624 Hms-24,5 km/u
Louison Bobet, veel tegen de wind moeten opboksen (bewonder de spieren)
reden we langs het kanaal richting Lummen waar Benny ons op de hoogte bracht hoe regen en hagel zijn gezicht onder vuur nam in sterrenrit Luik Bastenaken Luik, Pino bracht verslag uit over de eerste bloessemrit van de maand.
