Hallo Fietsmakkers

Verslag geschreven door Franco

Ziehier een klein verslagske van onze trip naar Sicilië , op aandringen van Antonio die ons het mooie Sicilië heeft laten zien ,en inderdaad het was gewoon prachtig,Natuurlijk mocht de fiets niet ontbreken om daar wat ritjes te rijden. De beklimming van de Etna stond al eerder op ons verlanglijstje en zou zeker voor de bijl gaan. We hebben in totaal 4 ritjes gereden met de plaatselijke wielertoeristen die ons door het mooie landschap loodsten. De beklimming van de Etna langs de zuidkant is 30 km lang . De stijgingspercentage zaten gemiddeld rond de 6 percent met enkele uitschieters. De beklimming hebben we rustig aan gedaan om te genieten van de mooie uitzichten die de Etna ons te bieden had. De vulkaan op de achtergrond die voortdurend stoom afliet. Eenmaal boven zaten we op 1957 meters hoogte. Op 30 km hebben we 1643 hoogtemeters overwonnen. Zowel op cultureel als op sportief vlak was het een geslaagde vakantie die zeker voor herhaling vatbaar is

voor meer foto's klik op de foto

Hallo Fietsmakkers

De weergoden zijn ons zéééér gunstig gezind deze dagen. Het is zo heet dat we de eieren gekookt uit de frigo halen binnenkort, jawadde !

Vandaag hadden we afgesproken om een ritje richting Herve-Aubel te fietsen.

Berna nog steeds in de clinch met een vervelende rugpijn, Gianni en ikzelf.

Jammer dat we Pierre niet hebben kunnen vergezellen naar Gembloux 171 hete kms.

Maar er komen zeker nog andere mooie fietsdagen.

Onze rit dan. Via Eigenbilzen recht naar de Lanye en op het jaagpad naar de Richellen. De zon begon de banaan en fietskoekjes goed warm te maken in de achterzak.

Effe door Dalhem, naar Blegny en dan is Aubel niet meer zover meer.

Ik begon al naar een frisse cola te snakken, en dat zal ik niet alleen geweest zijn denk ik!

In Aubel hebben we onze dorst gelest met enkele dranken ,de bidons bijgevuld en we konden de terugweg aanvatten. Nog een helling voor de wielen en dan onder een schroeiende zon naar Genk en Beverst. Maar niet zonder eerst nog een Grimberge stop te houden in Zutendaal.

Bedankt mannen en tot volgende dinsdag (misschien Banneux?)

Zo, nu ga ik buiten zitten op mijn terras en genieten van  mijn Leffe!

Ritgegevens

3 man – 122 km – 25,0 km/u – 945 hms

grote dorst Gianni?

Hallo Fietsmakkers

Om 8 uur stipt vertrokken we met 8 man richtung Deutschland,  met als keerpunt het dorpje Beeck.

Prachtig fietsweer niet die strengende hitte van afgelopen dagen, of zijn we het nu misschien al gewoon aan het worden?

Pierre had een mooi parcour uitgetekend over rustige wegen, eerst nog een goeiendag zeggen op den Hollander, tussen Elsloo en Bunde in het Bundebos ligt de Slingerberg die we lekker meenemen en dan de ‘grens’oversteken iets voorbij Brunssum.

In het centrum van Geilenkirchen was het even oriënteren met al die brugjes, je zou hier het noorden verliezen in Noord –Westfalen

Na al dat slinger en bochtenwerk over de veldwegen arriveerden we in Beeck, tijd voor wat Duits krachtvoer en drank binnen te werken voor de terugweg naar richting heimat.

Een verbouwde boerderij“Beecker Bauern- und Erzählkaffee” waar misschien koeien op de binnenkoer hebben gelopen staan nu tafels en stoelen om van de rust( tot wij aankwamen) te genieten in dit dorpje. Na de taart en reuze smoskes en drank was het tijd om de terugweg aan te vatten.

De eerste druppels waren een voorbode van wat ons nog te wachten stond! De hemel trok zwart dicht en trok iemand daarboven toch zeker niet aan het hendel en gingen de sluizen open. Een ware zondvloed, in een mum van tijd stond alles blank. Over een verfrissing gesproken! Maar het klaarde op en eenmaal terug in Belgenland stonden we droog maar weliswaar vuil en smerig te wachten tot Johan een nieuw bandje had gestoken.

De volgende euvel was dan die vervelende valsplatte in Rekem, boven aan dat frituurke konden we zien hoe Luc een nieuw binnenbandje kon vervangen. En kon dat nog eens opnieuw doen in z’n eigen straat maar hield het vol tot aan ’t Smidje. Voor mij geen tijd meer voor een Grimberge, ik had trouwens al genoeg met die Erdingen op die boerderij!

Een dikke merci aan Pierre voor de mooie rit, en aan de rest van groep bedankt allemaal!

Ritgegevens

8 man – 155 km-25,0 km/u – 1101 hms

3x lek (Luc 2 – Johan 1)

Hallo Fietsmakkers

Geen ‘drash national’ maar tropische hitte op onze nationale feestdag. Traditiegetrouw ook de Tocht der Lage Landen met vertrek en aankomst in Schoonbeek. Om 6u30, zeer vroeg dus, zat ik al op mijn titanium ros richting Schoonbeek. Na het inschrijven(2^de) voor de 131 km vertrok ik richting verste punt Wurfeld. Ik weet niet of de troonwissel of voetbal ermee te maken hadden, maar het viel op dat er niet veel inschrijvingen waren. Jammer, want de TLL is altijd een prima georganiseerde toertocht van de wtc Schoonbeek. Maar zoals altijd de afwezigen hebben steeds ongelijk. Aangekomen in Vucht ging het goed fout, nergens vwb parcours aanwijzer te bespeuren.
Enkele keren heb ik op en af gereden zonder te weten welke richting ik uit moest. Gelukkig kwam op dat moment een medewerker van Schoonbeek die het parcour moest controleren en had al veel nieuwe plaatjes moeten aanbrengen. Schuldige hier bleek een café uitbater daar in de buurt, die het niet zo op wielertoeristen gemunt heeft! Een zielige vent als je mij vraagt!

Eindelijk kom ik aan de eerste van de 2 bevoorradingen op de langste afstand. Na wat energierepen en drank kon ik verder. Tot dan nog, nog geen fietsers te bespeuren dat is wel een minpunt als je vroeg vertrekt.

Maar ik voelde mij goed en had dan al 28,4 km/gemid en met vervelende kopwind.

Het parcours was tov voorbije edities hertekent, mooie binnenwegen en ik passeer veel Maasdorpjes. Een gebied die ik(wij) misschien te weinig aandoen. Hier is het echt rustig fietsen tussen de plantages en weiden.

Ondertussen begin ik toch al wat honger te krijgen en in Opoeteren werd mijn geduld beloond met een 2^de en grote bevoorrading. Hier stonden dus wel veel deelnemers die voor de 93 km afstand hadden gekozen. Ook de Funbikers de club van Pierre en Tony Cortinovis stonden cake te eten. Ik moest mij haasten wilde ik mijn wagonnetje aanhangen aan de 'groene trein'.

Luc Wolfs mocht het werk doen van op de kop, zonder fluitje maar met armbewegingen liet hij iedereen verstaan waar we naartoe moesten. Wat een luxe voor mij om nu de laatste 30 km lekker in het wiel te zitten, want ik voelde mij al niet fris meer.

Dat er niet gesjippeteerd zou worden, was al dadelijk te voelen, de gashendel werd duchtig opengetrokken en in het wiel blijven was de boodschap. Een Funbikster kon  dat aan den lijve voelen en werd dan terug naar het peleton geduwd (en soms ook voorbij !)

Puik werk van Luc en z’n co-piloot, bedankt mannen dat ik mijn wagonnetje mocht aanhangen.

Een dikke pluim en proficiat aan de  mannen van WTC Schoonbeek,voor de mooie rit en verzorgde bevoorradingen.

Ritgegevens

Ik en nog +- 800 fietsers die ik niet bij naam ken

134 km-28,2 km/uur- 397 hms.

Hallo Fietsmakkers

De weergoden blijven ons goedgezind, dat mag dan wel na zo een lange winter. Met 4 man (Giuseppe-Fulvio-Franco en ikzelf) stonden we in tropisch zomertenue in Zutendaal om naar La Redoute te rijden.

Maar al snel kwam de vraag of het niet té warm zou zijn en verantwoord om die dikke puist te beklimmen. Tot Banneux en dan zouden we wel zien.

Voor Giuseppe zou het een primeur worden, als wielertoerist en nog nooit naar Banneux gefietst??? Vreemd! Dat het bergop zou gaan dat wist hij wel en maakte er dan ook gretig gebruik van om samen met berggeiten Franco en Fulvio naar de top te fietsen.

Eerst op het jaagpad al babbelend naar de Lanaye en langs de Maas naar de Richelle, waar enkele rare Hollanders ons kwamen vervoegen en ook een trip naar Banneux hadden aangestipt. Overal kwam ik als laatste boven en kon ik geen enkel bergprijs in ontvangst nemen, maar de eindstreep ligt altijd “thuis”. Na een half dozijn hellingen en 27,4 km/uur  kwamen we aan in Banneux. Eerst een kaarsje branden en bidons vullen met fris heiligwater.

Of die kaarsen er iets mee te maken hadden weet ik niet, maar er werd beslist gezien de warmte om enkel La Redoute te doen en Les Chambralles voor een andere keer te laten. Wat achteraf een zeer juiste en goede beslissing werd. Giuseppe die tot nog toe max. een 80 tal kms in de benen had, was nu meer dan tevreden met 165 km!

Na de afdaling naar Remouchamps effe door het centrum en mocht de ketting (bij mij) volledig naar binnen op de trippel. Het was sterke koffie malen tot boven. Giuseppe dacht even dat het om een korte kleine puist ging, en gaf dadelijk het volle pond maar werd dan tot de orde geroepen bij het zien wat hem te wachten stond.

Boven werd er de fotofinish gemaakt door paparazzo Franco. Die toen samen met Fulvio al een tijdje uitgehijgd waren als ik boven strompelde.

Tijd om terug naar Banneux te fietsen en aan de broodjes te beginnen. Giuseppe nam zich een goed stuk rijsttaart met ½ fles Aquarius. Toen hij hoorde dat er nog één helling en ongeveer een 80 tal kms voor de boeg hadden, bestelde hij zich nog een stuk rijsttaart en had zo in totaal een halve rijsttaart opgeflurkt! Kwestie van de innerlijke mens met reserves te voorzien.

Langs de kiezelgroeve en binnenwegen landen we terug op het jaagpad naar Kanne, waar we enkele colas hebben uitgedraaid aan een welgekome automaat. Nu is thuis geraken iets moeilijker en moet er wat gas terug genomen worden.

Iedereen begon zowat al te snakken naar de douche thuis, niet verwonderlijk na zo een warme dagtrip!

Bedankt iedereen, vooral voor Franco en Fulvio om ons uit de wind te houden.

Ritgegevens

4 man – 155 km-25km/uur – 1560 hms

Hallo Fietsmakkers

Bij de croissants en cappuccino werd er onder de 5 starters besloten om naar de Keutenberg te fietsen. Zo kon Nuccio kennismaken met deze vette puist die Zuid-Limburg rijk is en voor het rapen liggen.

Aan de start bij Piceno:Nuccio-Antonio-Fulvio-Franco en ikzelf

Franco loodste ons over enkele fietspaden door bos en wijk en plots stonden we in Zutendaal.

Aan een mooi tempo reden naar Maastricht, het was warm en dat is nu al enkele dagen en zo mag het dan ook nog lang blijven.

Dat Antonio en Franco de zaterdag nog goed ‘gevlamd’ hadden tijdens de AldenBiesen classic was eraan te merken, zeker geen dikke benen maar hielden dat tempo nog steeds aan.

Om in Valkenburg te geraken moeten we nog eerst over de Bemelerberg waar we niet alleen waren. Het aantal wielertoeristen die we tegen kwamen waren niet te tellen.

Nuccio had al veel over de Keutenberg gehoord en gelezen maar zelf nooit aan den lijve ondervonden wat die puist een mens kan aandoen en laten voelen. “verwittig mij als we er zijn en ik moet klein schakelen” vroeg hij ons en we hielden woord!

Na puffen en trekken-sleuren aan dat stuur kwamen we boven. Effe wat op adem komen en kijken hoe andere wielertoeristen die omhoog kwamen getaffeld aanmoedigen. Er reed zelfs gele trui drager Froome mee!

Na door het centrum van Valkenburg te rijden konden we nog een helling oprijden die ons terug naar Elsloo bracht. Boven op de ‘salamander” splitsten onze wegen, om nog naar Piceno te rijden om iets t drinken zat er niet meer in voor mij, misschien na het verlof om 8 uur afspreken?

Voor woensdag 17 juli staat “La Redoute” op het menu met een stop in Banneux. Meer info volgt.

Ritgegevens

5 man- 112 km-26,5 km/u – 628 Hms

zelfportret

Nuccio & Antonio

Hallo Fietsmakkers

Geschreven door Franco,waarvoor onze dank!

Vandaag stond de AldenBiesen classic op het programma. 2 man op de afspraak, Antonio en ik. De rest van de fietsmakkers waren om een of andere reden belet om deel te nemen aan deze mooie toertocht. We fietsen van de plaats van de afspraak in Zutendaal naar Martenslinde waar de start plaatsvindt van deze classic. We kiezen voor de afstand van 130 km. Dat het geen wandelingstochtje ging worden had Antonio direct door, met ons 2 werd er stevig doorgefietst van groepje naar groepje. Via Borgloon,Heks, Attenhoven,richting Landen zaten we in het mooie Haspengouws landschap. Bij de eerste bevoorrading en na 60 km zaten we aan een gemiddelde van 31,4 .Na de pauze ging het richting Orp Jauche ,Hannut ,Waremme over een golvend parcour. Na de 2 bevoorrading nestelen we ons in een groepje en laten ons zo meedrijven tot in Tongeren waar we de omloop verlaten om via Hoeselt,Bilzen zo naar Genk te fietsen, nog even een terrasje doen in Genk en dan richting casa!! Moe maar voldaan kijken we al uit naar de volgende rit.
Gegevens totaal km 172 km AVS 30,2. Hoogtemeters 1065

Hallo Fietsmakkers

Onder een staalblauwe hemel trokken we met 5 man(Fernando & zoon David-Franco-Luc en ikzelf) naar de beruchte‘muur van Hoei’.  Nino en Berna liggen in de lappenmand met rugklachten, Antonio was belet en Giorgios is aan cocoonen . Hopelijk zullen jullie er snel weer bij zijn

Voor het eerst heb ik beroep gedaan op de gps die ons (normaal)zonder problemen tot de bestemming en terug zou loodsen. Maar natuurlijk moet dat ding dan ook starten en de juiste satellieten zoeken en vinden, hij vertikte het gewoon om z’n werk te doen en na enkele keren te hebben herstart, kreeg ik dan eindelijk de track te zien en hoefden we ‘maar’ te volgen. Mijn fiets was aan een nieuwe ketting + bloc toe en dat heb ik maar aan de fietsenmaker Bollen overgelaten. Alles liep gesmeerd zolang ik de ketting maar op het buitenblad hield en zeker niet op het binnenblad, want dat was niet te doen! Bergop kon ik nog enigszins gebruik maken van mijn triple en zeker op de muur.

Daar ging mijn goesting al om die muur te slopen! De wet van Murphy stelt dat wat er mis kan gaan ook mis zal gaan. Maar hoe erg kan het worden? Geen 500 m verder kreeg ik ook nog een lekke band! Probeer maar met deze warmte het hoofd nu koel te houden! hier werd mijn geduld serieus op de proef gesteld. Maar met enkele steunende woorden van de fietsmakkers konden we verder rijden. Ondertussen deed de gps zijn werk naar behoren en bracht ons via mooie binnenwegen door tal van dorpjes naar de Maas. Onze snelheid zat er goed in, zo snel dat zelfs de Garmin moeite had om ons op tijd te verwittigen aan de kruispunten of afslag.

Na een mooi parcour en ong. 65 km bereikten we Huy. Nu nog  even door de binnenstad en naar de ‘Rue des Chapelles’ hier ligt die puist! Een oplopende straat met op de flanken 7 kapelletjes die de weeën van Maria verbeelden (?)

Nu komt mijn triple echt als geroepen. Niet gek doen, boven geraken is mijn/ons doel.

De mannen van de Dolomieten en Pyreneeën zijn al uit mijn zicht verdwenen als ik in die beruchte bocht kom. Dat het hier crimineel steil omhoog ging, dat werd mij duidelijk gemaakt op de grond… OEI…OEI…OEI…en een naam  PHIL…PHIL …

Boven aangekomen waren mijn fietskameraden al goed uitgepuft en uitgehijgd, en na een afdaling was het tijd voor een welverdiende terrasje!

De terugweg werd moeilijker gemaakt door de kopwind. In Crisneé hebben we het parcours verlaten en via Haspengouwse hellingen (Kolmont en Glain) streken we neer op op het terras van café Welkom in Eik. De laatste kms waren voor mij duidelijk teveel aan, constant op het buitenblad heeft mij zeker geen goed gedaan, maar we doen het graag hé!

Bedankt aan mijn metgezellen voor alweer een mooie fietsdag al begon die in mineur!

Ritgegevens

5 man

Op mijn Garmin 130 km-25,0 km/u – 1085 hms

1x lek voor mezelf

 

Hallo Fietsmakkers

We hebben dan toch nog eens kunnen proeven van een Belgische zomerdag. Fris bij het vertrek maar na enkele kms was het zomergevoel al terug. Kortebroek en kortemouw en de mouwstukken mochten eens thuis in de kast blijven liggen.

Samen met Pierre een ritje naar Bas-Oha. Dorpje in de provincie Luik en gemeente Wanze aan de oever van de Maas en niet ver van Huy.

De (alweer) kopwind was goed voelbaar, en met enkel 2 man zal het moeilijk zijn om uit de wind te zitten. Maar geen gezeur, de terugweg zou eens zo gemakkelijker verlopen.

Waar men fietst op Vlaamse wegen…overal komt men wegenwerken tegen ! telkens werden we verplicht om van ons traject af te gaan en een omleiding te volgen. Maar geen nood, Pierre weet hier wel raad mee! We passeerden dorpjes waarvan ik geen weet had over hun bestaan. Niet te verwonderen, hier kom ik of met de fietsmakkers veel te weinig. Tijdens de tochten van Bilzen of Hoeselt komen we dan wel eens. Het zijn rustige dorpjes waar een café of zelfs een winkeltje zeer moeilijk zijn om te vinden! Door de warmte was de dorst naar een ijskoude cola zeer groot! Maar het was wachten tot in Oreye (suikerstad) om een terrasje te doen. De cola’s waren zeer welkom en deden ons heropleven. We fietsten door en op ontelbare veldwegen, tussen vlasvelden en korenvelden. Het mooiste stuk was weggelegd voor de spoorwegbedding die heraangelegd werd voor de fietsers. Door en temidden van een bos die dan uiteindelijk aan een kasteel (?) voor ons stopte. De hellingen waren niet steil maar er waren er veel, het ging constant op en neer en de hoogtemeters stapelden zich op. Op het gepaste moment hielden we een stoppauze ergens aan een zitbank of gewoon langs een rustig veldweg, genietend van de natuur.

Of zoals aan een Tumulus (=grafheuvel) zie foto. Ook dat is fietsen! Na 128 km bereikten we terug Bilzen, de koude donker Grimberge heb ik thuis gedronken, terwijl Pierre nog een drinkstop (Duvel) hield in ’t Smidje in Munsterbilzen.

Dat die gesmaakt hebben dat hoef ik niet te schrijven zeker ?

Pierre bedankt voor de mooie rit, hopelijk volgende week nog eentje!

Ritgegevens

128 km-24 km/u – 1026 Hms

spoorwegbedding

even verpozen

Tumulus (grafheuvel)

Hallo Fietsmakkers

Na een druilerige zaterdag (enkel de “echte”zijn gisteren tussen de buien door, naar Banneux gefietst.). Maar zoals het gezegde, ‘na regen komt zonneschijn’ is het droog gebleven wel heeft de zon enkele uren op zich laten wachten. Dus geen reden om te zeuren.

Vaste vertrekplaats is zondag bij Piceno. Eerst voor het vertrek een cappuccino vandaag een traktatie van Franco wegens de verjaardag . Proficiat Franco !!! met 5 stonden we toch een beetje pips van de kou aan de start. Franco,Antonio,Nuccio,Fulvio, Gino, afwezigen waren Nino (misschien nog met dikke poten van Banneux???) en de vandaag jarige Giorgios die het in familiekring wilde vieren, Giorgios proficiat jongen!!!. Een ritje naar de Hallembaye en via Houtain Simeon en Bassenge naar Rijkhoven en terug naar Genk was vooraf afgesproken. Ikzelf kon niet mee(shit !) terug naar Piceno waar we met pizza zouden getrakteerd worden door de uitbater.

Franco had nog net voor het vertrek al aangegeven dat we vandaag “rustig”zouden fietsen, dus de kans hebben om een ‘babbeltje te slaan’ tijdens het fietsen ! maarja… Franco kennende heeft ‘rustig’ rijden voor hem een heel andere betekenis dan  wat wij ons daarbij voorstellen. Dadelijk de pees erop, zeker om de spieren wat terug moed in te pompen, pffff ! het was harken en een babbeltje slaan…dat was voorbehouden voor na de rit. Over de lange kant van de Hallembaye, ieder voor zich en als ik dacht, dat ik dat tempo aankon tot boven, kwam er een versnelling en daar ging mijn hoop! In Bassenge konden we van de rugwind genieten en was mede dat de zon toch was komen piepen, aangenaam rijden.

Ik ben meegefietst tot in Munsterbilzen en ben dan teruggedraaid richting Beverst, de pizza zal voor een andere keer zijn!

Ook belangrijk : eerstdaags krijgen we onze nieuwe fietsuitrusting uit de handen van onze sponsor(wie dat is? Nog effe geduld !), dit zal in een gezellig samenzijn met hapje en drankje doorgaan , info volgt nog!

Ritgegevens

5 man – 94 km – 26,4 km/u – 645 hms.

pizza bij Piceno


SHIT !!!!!

Hallo Fietsmakkers

Verslag geschreven door Franco,waarvoor onze dank.

Vandaag hebben we de plannen enigszins veranderd, de zomer is ver zoek dezer dagen en vanmorgen was er weinig respons om een ritje af te haspelen. De weersvoorspellingen zagen er niet denderend uit en een paar Fietsmakkers hadden afgezegd, Gino heeft verstek gegeven wegens een begrafenis en Giorgio en Fulvio zagen het niet zitten onder die weersomstandigheden. Met 3 man op de afspraak ,nl Antonio,Nino, en Franco. Onder een dreigende hemel werd er overlegd waar naartoe?? De boodschap was niet te ver uit de richting te fietsen omwille van de ongunstige weersvoorspellingen en dan hebben we maar voor .....Banneux gekozen om het zekere voor het onzekere te nemen. We fietsen via het jaagpad richting Veldwezeld en dan naar Kanne waar Lanayeberg ons zit op te wachten,via Visé aan een strak tempo naar Jupille waar we de volgende helling voor de wielen krijgen. We dalen een kleine 3 km in Romsee en dan nog 4 km valsplat tot aan de voet van de Forges ,via het bos linksaf haspelen we laatste klim af tot in Banneux. Ondertussen was het lichtjes aan het regenen en kwam de koffiepauze als geroepen. Dat we niet stilgestaan hebben bewijst het gemiddelde dat we in Banneux hadden ,nl 28,6 AVS . Na de kaarsjes en de koffie met cake was de boodschap de kortste weg naar de heimat. Via de steengroeve terug het dal in Jupille en dan de pees erop richting Visé om zo terug via het jaagpad Lanayeberg op te fietsen.
Via Veldwezeld zo terug naar Zutendaal en Genk waar ik afscheid neem van mijn fietsmakkers.
Hopelijk zijn de benen wat hersteld morgen voor ons zondagritje,want
Nuccio,Giorgio,Gino,Fulvio die vandaag niet gefietst hebben kunnen het ons moeilijk maken hè.

148km 28.1 AVS tot de volgende!!!!!!!

Hallo Fietsmakkers

Met 2 man naar MORKHOVEN.

Morkhoven is een dorp in de Belgische provincie Antwerpen en een deelgemeente van de stad Herentals. Een bijna biljartvlakke rit, maar oh zo mooie autoluwe wegen doorheen de natuur in de Antwerpse kempen. De rit van 148 km gekozen uit Pierre zijn rittenboek die meer dan 600 ritten telt, naar alle windstreken in België naar Nederland en Duitsland. Het moet een levenswerk geweest zijn, en een titanenwerk !

Om 9 uur werd er afgesproken ditmaal aan de kerk van Beverst. Onze fietsmakkers hebben deze week werkverplichtingen, Berna zit (of ligt) nog op Kreta en Fernando nog steeds in de Pyreneeën in de buurt van Lourdes. Enzo die vertoeft nog steeds in het vaderland.

Een n-nw wind was dan toch goed voelbaar, maar de terugweg zou dan iets gemakkelijker worden. Eerst werd er naar Hasselt gefietst en een stuk op het jaagpad en via de Jeugdherbergroute naar Averbode. Kris kras werd de track van de gps gevolgd. Ik bevind mij op ongekend gebied, maar geniet van het landschap. We passeerden dorpen als, Blauwberg… Herselt…Westmeerbeek en op via de spoorbedding die 7 km lang is belanden we in Morkhoven. Nog even stoppen voor een koffie en fris en we konden onze trip vervolgen terug naar Limburg. Nu gaat het richting Oosterwijk… Oevel…Tongerlo. Eindhout en Tessenderlo waren de laatste dorpen vooraleer het kanaal terug werd overgestoken. In Heusden-Zolder rijden de op het jaagpad naar Schoonbeek waar de Duvel en Grimbergen ons de dag in schoonheid lieten afsluiten.

Dat het niet zo simpel is om op gps te rijden heb ik vandaag ondervonden, maar gelukkig had ik een goede leermeester bij me. Pierre bedankt voor de  mooie rit en je tips en tricks.

Ik kijk er al naar uit naar onze rit volgende week.

Ritgegevens

148 km –  24,0 km/uur en 321 hms

fietsen is soms ook een beetje "breakdancing"

Hallo Fietsmakkers

De Belgische zomer is begonnen, ik had meer het gevoel dat de herfst begonnen was! Gelukkig was het niet koud, maar die verdwaalde regenwolk was er teveel aan. Maar we hebben toch alweer een mooie rit in onze binnenzak.

Met 6 man stonden we klaar in Zutendaal voor de Omloop v/d Voerstreek.

De namen: Antonio Nieddu , Antonio Altomare, Franco,Fulvio,Nino en ikzelf. Giorgios ligt ziek te bed. Langs deze weg Giorgios beterschap gewenst! Berna is de zon opzoeken op Kreta, die ligt met zijn…op een warme strand, zeker weten(en gelijk heeft die!)

Na een 16 km kwamen we aan in Vlijtingen waar we inschreven voor de 90 km parcour.

Net voordat wij aankwamen aan het voetbalplein, zagen de wegen er blank van een zojuist gepasseerde regenwolk. De fietsen die bij de start in Zutendaal nog mooi blonken daar viel nu niets meer van te merken. En synoniem bij regenweer is platte banden! Vandaag was Fulvio met 3 stuks de dagkampioen. We waren nog maar op stoom toen Nino zijn pedaal losrukte en gelukkig kon die nog zijn evenwicht behouden.

Met de ketting stijf en helemaal naar rechts, stonden we in een mum van tijd aan de voet van de Hallembaye (minder steile kant). Ieder op eigen tempo naar boven en in de steile afdaling die daarop volgde was effe opletten door de krachtige wind.

In de Voer lag de ‘oude’Planck  om ons te verwelkomen, mooie helling. Telkens het tempo er goed in zat, moesten we halt houden en kon Fulvio een nieuw bandje steken. Een bushokje deed dienst als fietsherstel atelier. Zo konden we de andere deelnemers uitloeren hoe die al puffend en hijgend de helling in Remersdaal opreden.

De steilste helling wachtte ons in Rullen. Smal wegske +- 1,9 km- max.17%.

In dalende lijn stormden we richting Moelingen voetbalplein ,die we bijna misten.

De koeken en sportdrank kwam als geroepen. Ondertussen werden we “vrolijk”gehouden met Schlager muziek, van Frans Bauer en co. Dat de swung er in zat….zie foto, Franco en Antonio die even op de fietsen moesten waken.

Eenmaal op het jaagpad richting Lanaye deden Franco en Fulvio nog enkele scheppen kolen op het vuur en werd er serieus gekacheld! 52 km/uur op de teller! Op Strava klokten we af op een 2^de beste tijd(van 441) na LaurensTen Dam die 4 luttele sec sneller was dan ons! Hadden we dat geweten dan ging zijn tijd zeker voor de bijl!

De rit hebben we afgesloten met een dik verdiende Grimbergen (sommigen ook soep…taart)

Ook terug van de Stelvio Theo en co,die ook iets kwamen drinken en zo konden de Stelvio verhalen beginnen

Ondertussen maken we ons op voor de rit naar Blankenberge over 14 dagen, De Charly Gaul in Echternach en voor volgend jaar(2014) staat ons de uitdaging Genk - Rome ons te wachten, parcour staat al voor 80% vast ! 1.932 km – 17.373 Hms in 18 dagen. Maar daar is nog tijd genoeg om te trainen.

Ritgegevens

6 man-134 km-26.5  km/u – 1124 hms

Fulvio 3 x lek gereden – Nino pedaal los

Waar zijn die handjeuhs ???

Dag 4
Koninginnenrit op het program, een stevig ontbijt was nodig voor de loodzware 110 km Mortirolo/Gavia ,er werd getwijfeld in de groep volledig rijden of tijdig omdraaien? het zou dalen zijn tot aan de voet de Mortirolo.
We vertrokken voltallig, na enkele km 's besloten Nino&Giorgios de rit niet gans te rijden, na +- 25 km keerden ze terug, ook niet van de poes. De rest peddelde rustig aan naar de Mortirolo. Eens aangekomen aan de voet herinnerde een bord ons met de km's en % hoe zwaar die Mortirolo wel is, van uit Grosio max 12 gem 8,3% en 12.5 km. puuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuffffffffffffffff schakelen was de boodschap 34 / 27.30.??????
er was niks meer bij mij , het was harken met momenten maar we hadden geen andere keus we moesten er over. Eens boven was er toch een moment van yeeeesssssssssssss we hebben het gehaald! na een vrij lange afdaling naar Monno, komen we in de vallei richting Ponte di Legno.
Daar houden we halt voor een pasta Bon Appetit. Maar toen, dat tussenstuk was vreselijk vals plat, volle maag, wel wind in de rug 17 km in totaal tot aan de voet van de Gavia 18 km werd ons voorgeschoteld 7,9% gem 12% max weer niet van de poes de eerste 4km vielen mee. Na een kleine verbroedering met plaatselijke fietsclub ( wijn,kaas ) konden we met volle moed verder. Eenmaal boven de boomgrens werd het zicht weer fenomenaal, het werd smaller,kouder en natter het smeltwater koelde onze banden hhhaaaaaahhhhhaaaaaaa na een donkere gevaarlijke tunnel was de top in zicht het was er fris niet het moment om lang blijven stil te staan.
Er werd besloten om dadelijk te dalen goede vooruitzichten hadden we wel, het was bergaf tot aan het hotel koude wind deed Johnny bibberen tot onder halverwege kreeg hij het jasje van Alain zalig nog wat stuurmanskunsten en we waren aan het hotel, sjiek was dat ,daar was er tijd voor een lekkere pint he Alain?
Vanaf nu zat het fietsen er op, het was mooi dankzij onze gids Franco die ons loodste door Alta Valtellina er volgde een verkwikkende douche en een heerlijk avondmaal ,later op de avond keerde we nog even naar Bormio om te kijken hoe de rest van de Belgen het er vanaf hadden gebracht .
Een drankje in het centrum voor ons schitterende fietsvakantie af te sluiten en dan naar ons bedje want we wilden s'morgens vroeg vertrekken naar België waar onze vrouwtjes vol ongeduld zitten te wachten op onze thuiskomst ,dank zij hun steun tijdens het jaar konden wij weer vol genieten van onze hobby ffffffffffiiiiiiiiiiieeeeeeeeeetttttttttssssssssssssseeeeeeeeeeeennnnnnn Ciao
dag 5
De terugreis 8.45 uur vertrek, aankomst 21.00 uur heel druk onderweg niks verontrustend gebeurt ,heb uit goede bronnen vernomen volgend jaar Nove Colli en voor de gepensioneerde van de Ford in 2014 naar Rome met de fiets. Iedereen is veilig thuis gekomen op naar volgend jaar, 300 km & 8000 hm
groetjes

Nu dat de Dolomieten Fietsmakkers veilig en wel terug in het land zijn,
is het de beurt aan de rest van de Fietsmakkers om de bergen te gaan opzoeken
in Frankrijk. We wensen onze fietsmakkers Fernando,David, Filipe en makkers,
een prachtige fietsvakantie in de Pyreneeën .
Keep it safe !!!!

 

dag 3
Buongiorno tutti weer mooi weer vandaag, de weergoden zijn ons gunstig, licht bewolkt 12°C. bij het vertrek ,Onze carbonnen rossen wezen richting Bormio vandaag zouden we naar Cancano & Bormio 2000 fietsen iets minder steil Bormio/Cancano 15 km gem 6,9% max 8,5% en Bormio 2000 gem 7,2 % max 12% en 10 km lang. Even Antonio zijn zadel nog richten, kousen optrekken ,bril opzetten en we kunnen ver kunnen we niet
missen Bormio,Premadio 1 km heel steil door een gezellig dorpje daar viel onze eerste platteband te noteren even terug verzamelen aan de voet van onze volgende klim naar het Mooie stuwmeer het krioelde van de Belgen.
Mooi geleidelijk aan bocht na bocht duwden wij ons naar boven panoramische uitzichten streelde onze pupillen ons tempo liet het toe dat we nog konden praten, eens allemaal boven aangekomen werden er weer foto’s gemaakt voor het thuisfront dat zij ook kunnen ervaren hoe mooi het daar wel was ,onze jasjes aan voor de frisse wind en we konden de afdaling aan vatten we hadden wijselijk besloten na het horen van een val partij dat we het wat rustiger aan zouden doen ,zo dat we zonder kleerscheuren onder geraken.Via de hoofdweg Livigno/Bormio ging het op en af naar Bormio waar we even halt hielden voor een drankje even verpozen en dan op naar Bormio 2000 met wat omwegen geraakten wij aan de klim.Het werd al vrij rap duidelijk dat het niet van de poes zou worden ,doseren was het motto het zicht was iets minder omdat we lang tussen de bomen bleven allee tot aan
het ski station iets drinken wat foto's terug verzamelen voor de afdaling daar werd er voor de 2x lek gereden iedereen terug onder konden we via de passo Gavia terug naar het hotel.In Sant'Antonio werd even halt gehouden voor een hapje ,na een klein uurtje hervatten wij onze rit het tempo lag hoog Nino had zijn bidon met merkwaardig bron water gevuld hij had super benen ging zelfs Franco bestoken met demarrages de rest moest passen
en besloot om rustig uit te fietsen. Giorgos zal zijn rit niet snel vergeten hij werd getuige van een vreselijke valpartij met vrij ernstige afloop ,het werd stil bij ons toen wij het nieuws hoorden, kon ieder van ons overkomen met die snelheden.
Tijdens het avondmaal werd er nog nagepraat over onze rit en de valpartij moe en voldaan gingen we nog even in de bar wat drinken voor dat we naar onze kassematten gingen.

Nog meer foto’s klik hier

Fietsvakantie  Bormio 2013-Dolomieten (dag 2)

geschreven door Johnny, waarvoor onze dank !
Na een heerlijke nachtrust werd er stevig ontbeten we hadden niks te kort ,er volgde een briefing er werd in groep besloten dat we de Stelvio gingen op rijden aangezien ze op vrijdag niet zo een goed weer voorspelde
Een groepsfoto volgde Giorgos pronkte met zijn mooie HELLAS uitrusting ,hij zou later op de dag waarschijnlijk wel de eerste Griek zijn die met een fiets de stelvio beklimt megalos
Na een stevige afdaling en een frisse wind komen we in Bormio aan, het is druk veel Belgische fietsers die zijn daar voor de benefiettocht voor diabetici climbing the Stelvio,vandaag was het onze beurt jasjes uit
mouwen omlaag en het juiste verzet even door het centrum uit en daar duikt  hij op in de achtergrond 22 km gem. 7,12% en max 14% ,iedereen op zijn eigen tempo en hartslag een kwestie om de man met de hamer
niet tegen te komen. Het werd al vrij snel duidelijk dat Franco in bloedvorm stak, hij danste op zijn pedalen richting top hij werd steeds kleiner. Ons peletonnetje splitste in drie delen gewoon doseren er volgden enkele gevaarlijke
tunneltjes in het overgangsstuk de zon deed ook zijn werk ze brandde duchtig in op onze bleke ledematen die het hele voorjaar geen zonlicht gezien hadden naarmate dat we stegen werd het frisser en ijler.
Ieder van ons ervaarde het op zijn manier het was afzien en genieten te gelijk, Antonio spaarde zich voor de koninginnen rit van zaterdag ? Nino sprak onderweg ook een aardig mondje engels tegen een lot genote
Giorgos werd er sprakeloos van iedereen boven geraakt oeffffffffffff enkele foto's op het podium een drankje en dan terug naar warme oorden Bormio onze tweede koffie stop van de vakantie.
Gavia of niet was het gesprek tijdens onze koffie, de meningen waren 50/50 Franco,Alain & Johnny ( Gavia ) Antonio,Giorgos & Nino suikers op doen een heerlijke gelato eten even later vertrokken we richting Gavia
Franco haalde de top J&A stranden op 3km van de top te zwaar op dat moment ,de rest was aan het smullen iedereen keerde moe maar voldaan naar ons hotel waar we s'avonds weer culinair verwend werden.
Er werd weer veel gelachen aan tafel behalve de waard die was bloed serieus ,in het hotel waren er nog Belgen gearriveerd ( mortsel,waregem) s'avonds even met de auto naar Bormio voor Johnny zag het er niet goed uit
alle winkels gesloten geen borsa, via enkele gezellige straatjes kwamen wij bij een plaatselijke gazzetta negozio uit amaaaaaaaai wat een bediening er volgde de wildste dromen ( grapje ) nog iets drinken en dan slapen
dromen over dag 3 dormire bene.
                                                                                     Voor de foto’s klik hier

Fietsvakantie  Bormio 2013-Dolomieten
verslagen geschreven door Johnny
06.15 u stipt vertrokken we richting Dolomieten ( San-Catarina Valfurva ) met twee wagens volgen is geen gemakkelijke klus maar daar had Antonio een slimme oplossing voor er werden walkie- talkie's ingeschakeld.
Johnny was de gps, Alain coördinator, we reden tegen een zapig tempo door Nederland vervolgens Duitsland waar we enkele malen halt hielden om onze getrainde benen wat te stretchen en natuurlijk ook wat te eten.
Het waren +- 600 km autobaan en de rest waren de Fernpass,de Reschenpass en de Stelvio er werd via de boordradio beslist om in Italië een heerlijke tas cappuccino te gaan drinken in Reschen werd er halt gehouden.
In een heerlijk zonnetje genoten wij van het uitzicht en onze koffie en een kleine uitleg over de oorlog van Nino ,nog even doorbijten en we zijn er. In Spondigna haperde de gps en moesten we keren, daar kregen onze vrienden het aan de stok met een landgenoot ,toen de ruit omlaag ging en hij de vier zag zitten werd hij zo vriendelijk dat hij ons bijna tot op de bestemming bracht.
Er restte ons nu alleen nog de Stelvio(Stilfserjoch) amaiiiiiiiiiiiiiiiii wat was dat sjiek man, de 48 tornante's brachten ons tot op de top van de numero uno van Italië er werd even halt gehouden om wat foto's te maken.
Er wachtte ons al een even spectaculaire afdaling tot in Bormio vandaar was het nog 13 km terug omhoog tot aan ons hotel Predanzini waar Franco voor gezorgd had ,alles uit laden en dan met de knieën onder tafel.
We sloten onze eerste dag met een drank en een gezellige babbel in de bar .

Voor de foto’s klik hier

Hallo Fietsmakkers

Het is een beetje improviseren deze week wat de ritten aangaat zonder onze fietsmakkers, die op hoogtestage zijn in de Dolomieten. Donderdag kreeg ik een “trotse” sms dat de Stelvio en de Gavia in de binnenzak staken. Vandaag zaterdag en dat terwijl wij in Opgrimbie moesten in een buskotje schuilen voor een heuse wolkbreuk, de straat stond in een mum van tijd onderwater, kreeg ik een sms uit Tirol dat nu ook de Mortirolo en Gavia ingeblikt waren. Morgenvroeg is het weer karren tot Genk. Proficiat mannen ! ik verwacht een verslag met een hoop mooie foto’s.  Hou het veilig tijdens de terugreis.

Onze rit nu naar Moresnet (Gemmenich). Ook geen lachertje met een stormwind. Met 3 man waren we; Antonio Nieddu,buurman Marc en ikke. Lange hellingen en met de wind al spelbreker maar de terugweg zou dik meevallen (hoopten we stillekes). Tot aan onze eerste helling Hallembaye konden we in het gezelschap rijden van de Rekem-Francorchamps-Rekem deelnemers. Na de steile afdaling die daarop volgde konden we onze weg vervolgen naar de Voerstreek. Via Veurs…Remersdaal…Hombourg…Montzen…Moresnet chapelle…en voor de taart met koffie in Gemmenich. De fietsmakkers van 3x20 hadden vandaag ook Gemmenich als keerpunt op de kalender staan, die mannen weten als geen ander waar de beste rijsttaart te eten valt. Na de koffie richting Hollander met de stormwind als bondgenoot, oef…  wat een meevaller! Ondertussen in Raren vielen er enkele regendruppels en moesten we noodgedwongen het parcours wijzigen en zonder sjippoteren recht naar huis kachelen. De terugweg : Wolfshaag…Raren…Vijlen…Mechelen…Wittem…Valkenburg en naar Elsloo.

Maar zoals ik hierboven al zei, kreeg die dikke zwarte wolk ons (bijna) te pakken in Opgrimbie. Lang heeft het niet geduurd en zoals het spreekwoord zegt ‘na regen komt zonneschijn’ en onder een stralende zon ben ik in Beverst geraakt met een leeglopertje weliswaar,ben 2 x gestopt om de band terug op druk te pompen.

Bedankt aan krachtpatser Marc die ons het merendeel van de rit ons uit de wind hield en voor het mooi parcour. Ook Antonio om mij uit te nodigen !

Ritgegevens

3 man – 136 km – 1160 Hms – 25,6 km/u

Lekke band voor mezelf!

Via Voerstreek...Hollander terug

boven op Gemmenich, Antonio & buurman Marc

wat een plensbui !


effe schuilen

Hallo Fietsmakkers

Deze week moet ik het zonder mijn fietsmakkers stellen, ze zijn(toch haast allemaal) het land uit op zoek naar fietsavontuur  in het land van “Heidi aus Tirol”

Dus vertrok ik met Me,Myself and I richting Voeren en dan zullen we wel zien dacht ik!

Richting Eigenbilzen en over de Lanaye naar Visé om dan aan de voet van de Richelle uit te komen.Het was mooi fietsweer, het was wel wat fris bij het vertrek en ik had de wind een beetje mee(das nie goe dacht ik!!!) de Richelle zorgde voor extra warmte tijdens het klimwerk.

Enkele km’s voorbij Dalhem sla ik rechts in, een lange helling die ik zelden heb genomen en loopt lekker.

Als ik terug daal kom ik in Val-Dieu uit en om weeral niet naar Aubel te rijden beslis ik om naar Thimister-Clermont te rijden. Mooi pittoresk dorpje,de walen vinden dat het mooiste dorp van Wallonië, en ze kunnen wel eens gelijk hebben. Even stop ik om een fotoshoot(tussen de klaprozen) te houden van mijn trouwe Colnago die me altijd veilig terug thuis brengt. Na de foto’s begeef mij terug op pad en ik weet niet door hoeveel “Deviations”werd ik eigenlijk verplicht om richting Henry-Chapel te rijden, het Amerikaans kerkhof.

Mooi vergezichten over Aubel! Ja hier is het lekker vertoeven ! en zo dicht bij huis.

Ja, na een 67 km had ik toch wel zin in een cola en nu ik toch op enkele km’s van Aubel was, waarom niet.(vaste klant op dinsdag!) de cafébaas kent mij al goed vind ik.

De terugweg daal ik naar Val-Dieu en na enkele korte hellingen kom ik in St’André en zo op Dalhem – Visé-centrum met die ellendige wind pal op mijn snuit nog Lanayeberg (2^de keer) en naar huis in Beverst.

Ik had 118 km( en de laatste waren zwaar!)

fotoshoot tss de klaprozen (boven Lanaye)

Passo dello Stelvio

In 48 haarspeldbochten naar 2758 hoogte klimmen

info met link

We vertrekken de woensdag 12 juni en terugkomst maandag, 4 fietsdagen met deze cols op het menu. Stelvio, Mortirolo, Gavia aan beiden zijden, Bormio liefhebbers onder ons hebben de keuze om de klassieke rondje van de Stelvio te rijden, de Stelvio via Bormio tot op 3 km van de top richting Umbrail, door Zwitserland en dan weer Italië binnenrijden en dan vanuit Prad terug de Stelvio Via de oostflank te beklimmen. In totaal zullen we ongeveer 9200 meter moeten overwinnen. Onze slogan geldt ook hier,samen uit samen thuis,
Weerbericht Passo Stelvio

                                  "  Lijden en afzien is tijdelijk, opgeven is voor eeuwig ! "