Wat een
weertje !!! 22°C een stralende oktoberzon en de bij momenten felle wind namen we met plezier erbij. En te zeggen dat we zondag op winteruur overschakelen!iedereen in zomeruitrusting vandaag behalve Franco, die verscheen op de catwalkin lange broek met een
herfstjas met lange mouw, en met spring in het oog mooie schoenovertrekken. Ik
denk dat hij het steeds koud heeft als die met ons op pad gaat. De in
zomertenue waren Enzo,Antonio A. , Giorgios (dat was lang geleden) loupoLuc
en ikzelf.
Berna
was vandaag belet en Antonio N. kreeg geen verlof op deze zonnige dinsdag.
Met de
wind pal op de kop vertrokken we richting Land van Herve streek (Sint-Jansrade).
Het wielerseizoen
loopt ten einde, de winterritten zijn in aantocht en enkelen beginnen al te
dromen van de modderbaden met de MTB. Voor ieder wat wils dus. Via het jaagpad
reden we naar de Lanaye(de hoeveelste keer dit jaar???) maar waarom niet, hij
blijft toch en zeker op de terugweg een stevige kluit. Maar vandaag geen te
zware inspanningen en we rijden door de winkelstraten in het centrum van Visé. Wie
richting Val-Dieu of Aubel fietst moet toch willen of niet, over enkele
hellingen. Op een zonovergoten terras in Aubel hebben we tijdens de koffie
lekker kunnen chillen en naar de marktbezoekers kijken. De terugweg enkel één
helling en dan met een forse rugwind terug naar Zutendaal voor de welverdiende
gerstenat of cola.
Hopelijk
volgen er nog van deze oktoberdagen maar in november mag het ook nog!
Op de
site www. plantaardig.com stelt de voorzitter van de landelijke gewascommissie bloemkool het
gewas groeit nog steeds heel hard door het zachte weer laat maar groeien die
bollen, wij kunnen de winter in kortebroek tegemoet fietsen. We kunnen boffen
van het weer. Met 5 man stonden we in Zutendaal vanmorgen.
Berna,Fernando,Antonio N.,Enzo en ikzelf.
Antonio en
Enzo in een mix van zomer herfst kledij.
Aangezien we toch iets later (10 uur) afspreken in
Zutendaal, is het dadelijk zeer aangenaam rijden. Dat is het positieve, dat we
dan ook iets later onder de douche staan nemen we er graag bij. Afspraak was de
rit die we woensdag gereden hadden om die vandaag terug te rijden maar dan
andersom. Enzo werd thuis wat opgehouden en kwam een 10-tal min later op de
afspraak.
Dat gaf mij de tijd om enkele herfstplaatjes te
schieten met mijn nieuwe dig. fotoapparaat uit den Aldi, ferm machientje, omdat
het het laatste stuk was kreeg ik die voor slechts 45 ipv 70 !
Terug naar de rit, eerst den Hallembaye(minder
steile kant)opgereden en via Moelingen Visécentrum dat smal steil weggetje
tussen die huizen naar de top van de Richelle (een nieuwe weeg). Ondertussen had
Enzo 2 maal lek gereden, kan gebeuren maar wat wordt er gezegd van iemand die
lek rijdt???
Eenmaal boven was het tijd voor Fernando en mij om
huiswaarts te keren. Andere opdrachten in de namiddag in petto voor ons. Met drie
zijn ze dan verder gereden naar Blegny, waar naar ik gehoord heb, voor koffie
en taart werd gestopt in het centrum(de smulpapen!) Alweer een prachtige
fietsdag voor in de archieven.
Heel waarschijnlijk zal onze volgende rit op
dinsdag zijn, later meer op de blog. Waar naartoe??? Laat maar horen !
Wie deze
morgen al vroeg op de fiets zat zal het zeker aan den lijve gevoeld hebben.
Met amper
5°C op de thermometer was het meer winter dan herfstgevoel. Vanaf nu mag niet
enkel de zomerfiets geruild worden voor de winterfiets maar ook de kledij! Tis niet
anders we moeten erdoor, ook deze winter.
Met 7
man sterk stonden we aan het vertrek; Benny,Antonio N. en Antonio A.,
Berna,Franco,Enzo en ikzelf.
Met een
5 min vertraging vertrokken we richting Margraten. Benny en Franco namen de kop
en dadelijk mocht de ketting op het buitenblad. Kwestie om het zo snel mogelijk
warm te krijgen, wat ook gelukt is (toch bij mij). De Lanaye mocht nu ook
aandraven en zo reden we de Voer binnen via Moelingen. Effe door S-Gravenvoeren
uit en dan naar links naar Altenbroek een klim van 3 km lang-3,8% gemid- max
9,5%, een weg dwars door het bos van Altenbroek. Een weg die bezaaid ligt met
putten,keien,kiezel en een camion die zijn lading beton verloren heeft! Hier steken
we de grens over en rijden door het dorpje Wesch. Bekend terrein voor ons en vervolgen
naar Noorbeek waar de Wolfsberg met zn 1.120 m, 3 % naar 8%voor
extra warmte zorgde. Via Hoogcruts naar Gulpencentrum, hier kwam de geur van verse koffie ons tegemoet. Niet te
versmaden zo een kopje koffie met rijsttaart en slagroom of was het slagroom
met rijsttaart?
Na de
pauze dadelijk de Ingbergracht 2,1 km-4,1 % gemid en 7,7% max zo bleven we toch
nog op temperatuur.
De hellingen
hebben we gehad voor vandaag, en konden naar Zutendaal rijden waar in de Toerist een Goulashsoep of een croque-
monsieur het innerlijke konden versterken.
Tevreden
en met een vol buikske konden we naar huis fietsen.
Franco
en ikzelf stonden in Zutendaal en was het nog enkel wachten op Berna en konden
we vertrekken voor onze dinsdagrit. Enzo had nog in laatste instantie afgemeld.
De opkomst van de fietsmakkers zit de laatste tijd op een laag pitje. Met Nino
gaat het ondertussen al beter. Heeft van de zware valpartij een whiplash aan
over gehouden. Antonio is deze dagenBob de bouweren zwaait tegenwoordig met
de sloophamer in het huis van de zoon rond. Het fietsseizoen zit erop en kunnen
de klussen die in de zomer zijn blijven liggen nu eens (eindelijk) opgeknapt
worden.
De temperatuur
viel vandaag goed mee, misschien iets te dik gekleed zelfs!
Al snel
werd er beslist om er een korte rit van te maken, aangezien dat we nu ook een
uurtje later vertrekken. Een koffietje drinken op de camping bij Tonino in Sint
Geertruid was onze bestemming. Enigste helling van de dag de Lanaye en op de
terugweg het valsplat in Lanaken en voor de rest wat babbelen en genieten van
het zuid Limburgs landschap op den Hollander. Op een van die veldwegen in Sint
Geertruid heb ik blijkbaar in een gat in het wegdek gereden en bijgevolg kreeg
mijn achterband een dikke bult(?). Stoppen en de band wat aflaten om zo de druk
weg te nemen was de enige optie.
Jammer
dat onze stamcafé in Zutendaal gesloten was voor onze Grimbergen, dus dan maar
naar huis.
Voor
zaterdag zullen we nog effe afwachten wat het weer van plan is.
We
kunnen genieten van een prachtige nazomer, ook al viel er deze morgen nog een
buitje maar de temperatuur zat goed zeker nu we iets later afspreken (10u).
De
wegen lagen er droog bij toen we met 10 man op pad gingen richting Hageland en
met een koffiestop in Scherpenheuvel.
Op
uitnodiging van de Theo van Eurogym Genk
vertrokken we via het jaagpad en de Jeugdherbergroute volgend,naar
Scherpenheuvel. Al genietend van het zacht fietsweer en babbelend naderden we
het bedevaartsoord. In de Ram was het tijd voor een koffie en een stukske
rijsttaart voor de Fietsmakkers, terwijl de Eurogymers voor iets stevigers gingen
nl. pannenkoeken. Na al dat lekkers was het tijd voor de terugweg. Giorgio met
een body van een pistier, nam het merendeel van het kopwerk voor zijn Sardische
rekening. Zijn makker, waarvan ik de naam vergeten ben (op een Pina Quattro)
die wist ook hoe de ketting gespannen te houden. Voor de terugweg heeft Theo
ons verrast met een nieuwe weeg, wegen waar ik nog nooit geweest was, je ziet
maar waar verbroederen goed voor is.
Terug
op het jaagpad trok Giorgio en FP Quattro het tempo wat de hoogte in, tegen 38
km op mijn Garmin. Ja ik zal snel terug in Beverst staan,zeker weten.
Jammer
genoeg kon ik niet mee voor de welverdiende Grimberge in de Vennestraat, maar
dat is voor de volgende verbroederingsrit.
Theo
en co bedankt voor de mooie rit, ik heb er van genoten, enkele nieuwe wegen
leren kennen. Bedankt ook de krachtpatsers die ons op sleeptouw namen.
De herfst
heeft ondertussen al zijn intrede gedaan en de ochtenden zijn al gevoelig
kouder geworden. De fietsafstand en zowel vertrekuur worden vanaf nu aangepast.
Op dit
moment doet de herfst waarvoor het symbool staat, kleurenpracht over het
Haspengouws landschap. De wind die nu voornamelijk uit het oosten waait moeten
we er maar bij nemen. Die hebben we vandaag met ons vieren (Antonio,Berna,Enzo
en ikzelf)goed aan den lijve kunnen ondervinden. De Aldenbiesen classsic nog
laatst verreden op 13 juli, maar ideaal als je die op de Garmin hebt
opgeslagen. De pittigste kuitenbijtertjes die overal verspreid liggen in
Haspengouw lagen niet op ons parcour van de 85 km. De eerste helft met de zon
en wind in de rug ging lekker vooruit. Antonio met zn fratsen maakte dat het
een plezierig ritje werd. In Mechelen-Bovenlingen werd even een koffiepauze
ingelast. De vriendelijke Franstalige(?)uitbaatster had weliswaar geen taart
maar haalde prompt een mandje met lekkere wafels en kinderbuenos uit haar privé
voorraadkast in de keuken. Vous êtes très gentille madame, merci bien! Na de
koffie werd het beuken tegen de wind in en dat voor de rest van de rit. Het is
een prachtige rit geworden, met de nodige korte hellinkjes die ons Haspengouw rijk
is. Na een hoop dorpjes te zijn gepasseerd bleef Oreye wel wat nazinderen door
de stank die de suikerfabriek verspreidt! En te zeggen dat we even daarvoor
suiker in onze koffie hebben gedaan en dat smaakte ook nog !
Wel en
te vree toen we terug in Bilzen waren, was er helaas geen tijd meer voor een
Grimberge, maar dat maken we de volgende rit wel goed.
Voor
zaterdag heeft Theo van de Eurogym ons uitgenodigd om samen een ritje te rijden
richting Hageland, een verbroederingsrit dus, wy not!
Ritgegevens
4
man- ik had 110 km(Antonio 130km)-25 km/u 803 hms
Verslag geschreven door Enzo,
waarvoor onze merci !
Vandaag
vier man op het appel in Zutendaal voor een ritje ,Gino,Fernando,Berna en Enzo.
Waar
naar toe ? Dan maar een ritje uit de mouw schudden ,het zou een verrassingsrit
worden richting Luik.
Het
was wat aan de frisse kant vanmorgen maar het zonnetje was er wel ,de wegen
waren droog wat moet je nog meer?
We
vertrekken richting kanaal naar Gellik en zo op Vroenhoven via veldwegen
geraken we tot in Bitsingen ,het was de eerste keer dat we via deze weg naar
Bitsingen reden ,en moet wel zeggen het viel wel mee.
Hier
was het even zoeken want het was al een hele poos geleden dat we hier nog
waren, maar geen erg we vonden de weg naar Boirs langs mooie landschappen en
weides .
Het
is de rode draad geworden van onze rit vandaag ,vraag me niet hoe en waarom
,het was gewoon zo. De eerste helling van de dag kondigde zich aan richting
Juprelle.
Mooie
helling niet te zwaar zo tussen de 5 en 7 procent ,eenmaal boven bleven we
fietsen op een hoog plateau ,het was even denken waar naartoe nu .
Geen
probleem Gino nam het voortouw en volgen maar . Rutten kwam tevoorschijn ,nu
was het niet moeilijk meer via Tongeren ,tussendoor naar Bilzen en zo terug
naar Zutendaal.
Hier
trakteerden we onszelf op een lekkere grimbergen van het vat ,en dat die
smaakte moet ik jullie niet vertellen.
Tevreden
over de rit en onszelf keerden we huiswaarts met een voldaan gevoel .
Op naar
de volgende ,heel waarschijnlijk zal het woensdag worden en iedereen is welkom.
Hier
in Beverst kon je nog amper 50 m ver zien door de dichte mist, de twijfel sloeg
op me, vertrekken of niet!? Ik ben maar vertrokken en maar goed ook want
éénmaal op de kanaalbrug richting Zutendaal was het helder geen mist te
bespeuren, en maar goed ook! Nat door de mist stond ik te wachten op mijn medebedevaarders.
Allen net op tijd en we konden met ons zessen vertrekken. Theo-Fernando-Antonio
N.-Enzo-Berna en ikzelf.
Voor
Theo is het niet zo goed afgelopen. Ter hoogte van de brug in Kanne, kon hij
een gat in het wegdek niet vermijden, met een lelijke val als gevolg! Recht met
de knie op beton vallen is geen lachertje. De klapband en een stuurlint dat
vervangen zal moeten worden van de Dogma is niet het ergste, maar de knie die al
dadelijk een blauw kleurtje kreeg en opzwol, was zorgwekkend.
Een toevallige
visser bracht ons dadelijk het EHBO doosje uit zijn wagen om de wonde op de
knie te verzorgen. Verder rijden was onmogelijk gezien de afstand die nog
moest gemaakt worden, gezond verstand primeert en is Theo wijselijk op eigen
kracht terug naar Genk gereden. Achteraf bleek het toch alleen maar over
schaafwonden te gaan, gelukkig maar!
Theo
verzorg je maar goed en wie weet volgt er nog een mooie Banneux dag als
afsluiter in Oktober ?
Afspraak
is afspraak de gemakkelijkste weg naar Banneux als afsluiter. Steeds op het
jaagpad tot in Argenteau-sous-Meuse heeft het geduurd eer we aan onze éérste
helling konden beginnen. Een haakse bocht naar links en we konden andere
spieren aan het werk zetten op de Rue de la Foret 2km lang en constant tss de
4,7 tot 6,8 %. Mooi wegdek, een rariteit voor Wallonië !
Hoe meer
we dichter bij Banneux kwamen hoe groter de honger. Daarom de bakker aan dat
rondpunt verdient toch een dikke pluim, in een mum van tijd lag de Tag-O-Bér
voor ons op het bord.Een half stokbrood
met een flesje Aquarius om door te spoelen 5,40 !
Voor
de terugweg één straat 2 hellingen côte de Bouny die overgaat op de côte de
Romsée hier kon ik een foto maken.
In Zutendaal
namen we afscheid van Enzo, de rest kon nog even nagenieten van de mooie
fietsdag, jammer van de valpartij van Theo die gelukkig goed is afgelopen.
Al was
het de gemakkelijkste weg naar Banneux toch zegt de foto(uitvergroot) van Antonio
genoeg.
Ritgegevens
147
km-25 km/u 989 Hms
Jammer
van de valpartij van Theo
Als jullie denken dat fietsen in de
bergen gezond is kijk dan naar dit filmpje en klik hier
Eerst
wat nieuws over onze fietsmakker Nino. Hij heeft ondertussen het ziekenhuis
mogen verlaten. Op de scans waren er geen breuken te bespeuren. Een zware
hersenschudding en spierverrekkingen waren de dokters diagnose. Het is in ieder
geval heel goed afgelopen voor onze vriend. Hij kan nu thuis rustig herstellen.
Bij deze Nino, veel beterschap !!! Nino, als je dit leest je kan je aan een
ziekenbezoekje verwachten, maar eerst moet je hoofdpijn wel weg zijn, je weet hé,
wij praten een beetje hard!
Dan onze
rit naar Aubel van vandaag.
Met 7
stonden we aan de aftrap: Fulvio,Fernando,Franco,Berna,Antonio Nieddu, Enzo en
ikzelf.
Natuurlijk
was de valpartij van Nino gespreksonderwerp nr 1, zo een ongeluk kan iedereen
overkomen. Gelukkig (zo altijd!) droeg Nino een helm. Die Giro helm heeft de
grote schok opgevangen en is aan vervanging toe.
Door
en met al dat gebabbel stonden we dan voor de helling La Heydt. Mooie klim waar
er precies geen einde aankomt, als je denkt, daar boven bij die huizen ben ik eindelijk
en lekker boven, dan gaat die ook nog valsplat verder op je zenuwstelsel
werken!
Nog een
mooie afdaling naar St Jean Sart en dan de laatste loodjes vooraleer we van die
lekker smeuïge rijsttaart konden smullen! We waren niet alleen in Aubel, Theo
en friends zaten ook te genieten op dat buitenterras.
Na de
koffie en taart terug op weg naar Limburg. Het is herfst en het seizoen loopt
teneinde dus werd er voor de snelste/gemakkelijkste weg naar Zutendaal gekozen.
Geregeld ging de gaskraan wat verder open en konden we ons krombuigen over het
stuur. Het ging zelfs bij momenten zo snel dat Antonio enkele schroeven
verloor, allez ik bedoel van zijn buitenblad. Dus werd dat probleem vakkundige
opgelost. Eerst werd de fiets op zn vintage(grootvaderswijze) op zijn kop
gezet en kon het sleutelen beginnen. De koppen werden bijeen gestoken om een
oplossing te vinden, hadden jullie anders verwacht met zo kerels in ons midden,
ze zouden nu de Ford gaat sluiten zeker een jobke kunnen krijgen bij de Lotto
of Quickstep?
Na dit
oponthoud konden we verder naar boven,we stonden halfweg de Lanaye toen we
stiekem van tussen het struikgewas werden gefotografeerd! De paparazzis zitten
overal!
In
De Toerist konden we nog wat bijpraten met alweer met Theo en friends. Ik denk
dat die mannen een kortere weg kennen.
Voor
woensdag is de rit naar Banneux gepland! De zware hellingen laten we nu links
of rechts liggen voor volgend jaar. Een ontspannen ritje tot bij die
broodjesbar !
Vandaag
met 5 man(Hector,Berna,Fernando,Enzo en ikzelf) een ritje naar Gulpen gereden,
het was een prachtig fietsweertje, iedereen was zeer tevreden over het
parcours.
Helaas
krijgt deze mooie dag jammer genoeg een domper.
Onze
fietsmakker Nino is zwaar ten val gekomen tijdens een MTB tochtje deze namiddagrond de mijnterrils van Winterslag. Hij is
hard en vreselijk over dekop gegaan. De
MUG en hulpdiensten waren dan ook snel terplaatse. Franco en Antonio waren
getuigen van dit zwaar ongeval en onder de indruk.
Nino
lag enkele minuten buiten bewustzijn voordat de hulpdiensten terplaatse waren
en de eerste zorgen konden toedienen.
Momenteel
ligt Nino in het ziekenhuis van Genk. Meer nieuws heb ik op dit moment niet.
De
herfst staat voor de deur, dat was deze morgen goed voelbaar. Een herfstzonnetje
maar toch fris en zeker door het bos van Schoonbeek. Maar geen gezeur, de
zaterdag was er een om zo snel mogelijk te vergeten. Hopelijk krijgen we nog
enkele mooie dagen.
Met
7 man (Nuccio,Fulvio,Franco,Fabio,Antonio, onze baancap Nino en ikke, vertrokken
we achter Nino en met een herfstgevoel richting Maaskant.
Eerst
kris kras door enkele wijken naar Kattevenia en richting Zutendaal. Nino zou
een ritje uit zn mouw schudden. Richting Hollander en toch geen berg gezien,
moet ook kunnen.
Niet
over de bergen maar wel door het dorpje Berg waar de veerman ons veilig over
het water bracht.
Nog maar
net terug voet aan wal riep Nino dat ie met een leeglopertje verveeld zat. Zou die
dan tijdens de overtocht lek gereden hebben boven water???
Lekker
in het zonnetje werd er snel een nieuw binnenbandje gestoken. Met helpende handen
Antonio en Fulvio was de klus zo geklaard.
De belofte
om er een rustig ritje van te maken, daar viel niet veel van over! Het tempo
ging de hoogte in en waren we tot stoempen aangewezen. De ketting bleef strak op
het buitenblad liggen. En geregeld werden de kuiten tot een spurtje verplicht. Dat
onze baancap Nino ons op een bepaald ogenblik een rondje extra liet rijden
ergens op de buiten bij die Hollanders heeft ook zo zijn voordelen, in een
weide liepen een 5-tal kamelen te grazen, en geen circus te bespeuren. Maar de
tijd om er een foto van te maken was er niet.
Zodoende
stevenden we af terug naar Piceno, waar we ons opmaakten voor de spurt. Nuccio
deed een laatste ultieme poging om de bloemen binnen te halen voor vrouwlief
Carmen en nam een binnenweg en werd door onze baancap resoluut teruggefloten en
gedeclasseerd naar de laatste plek van de rangschikking!
Er werd
nadien bij een Leffe nog klacht ingediend maar het kon niet baten, de klacht
werd verworpen met een 2de Leffe en ander gerstenat.
Het was
weer een fijne zondagvoormiddag ,meer moet dat niet zijn.
Ps:
Nino vroeg ons om zaterdags regen of geen regen toch te fietsen en zo zijn we
niet opgefokt op zondgavoormiddag!
Ok Nino,
bedankt voor de mooie rit en ik hoop dat we as zaterdag wel kunnen fietsen, en
jij ook!
De rit
van gisteren werd afgelast wegens regen, de weerman gaf voor vandaag een droge
intermezzo en daar hebben we gretig gebruik van gemaakt.
De winterkledij
werd stillekes maar zeker terug uit de kleerkast gehaald, en na enkele kms tot
de constatatie komen dat we toch iets teveel aan hadden. Ja het wordt moeilijk
niet goed weten wat aan te trekken!
Met
4 man hadden we in Zutendaal afgesproken. Eerst de wegen zowat laten opdrogen
en tegen 10 uur konden we vertrekken over droge wegen.
Berna
(met botjes aan) Fernando, en dan Enzo ,terug in Belgenland na enkele maanden
hoogtestages te hebben gehad in de Dolomieten, en ikke .
Eerst
een korte rondvraag, waar naartoe om zo de regen te kunnen omzeilen. Een rondje
Maastricht en met een krul richting Moelingen en over de Lanaye huiswaarts ,dat
zag iedereen wel zitten. Aan een gezapig tempo werd er wat afgebabbeld! Enzo
die ons met stijgings percentages van de echtebergen rond de oren zwierde. Ja
inderdaad, dan is onze Lanayeberg maar peanuts. Maar het blijft toch een
bijterke.
Lang
heeft het niet geduurd bij de rondvraag om de fietsrichting te weten, maar nog
sneller wisten we waar een Grimbergen te gaan drinken in Zutendaal. Bij de
Toerist hebben we nog verder kunnen babbelen over alles en nog wat. En toen
splitsten onze wegen en iedereen was zo blij als een kermishond over de
voorbije droge fietsdag !
Voor
zaterdag ziet het er heel wat minder uit, maar we zullen hopen op een gaatje tussen
al die donkere regenwolken.
Verslag
geschreven door Franco, zeer goed Fra!!! Bedankt.
Vandaag
stond de rit naar Orsbach op het programma, maar helaas moestenwe die noodgedwongen weer verplaatsen naar
een latere datum . Gino heeft deze morgen afgezegd wegens ziekte en daardoor
waren we onze gids kwijt om ons probleemloos naar Orsbach te loodsen, maar geen
nood, uitstel is geen afstel. Met 8 man op de plaats van afspraak, Antonio,
Berna,Antonio Nieddu,Benny, Roberto, Giovanni ,felipe, en myself. Na een korte
rondvraag waar naartoe beslissen we om naar drielandenpunt te fietsen.Via
Maastricht de bemelenberg en zo richting Gulpen waar de volgende klim nl
"De Koning van Spanje", zijn opwachting maakt.Eenmaal boven slaan we
linksaf om de steile gulpenerberg af te rijden.Nu gaat het richtingVijlen om zo via Gemmenich de Belgische kant
op te fietsen van drielandenpunt.Iedereen op eigen tempo naar boven zodat er
geen onnodige energie verbruikt wordt.Op het hoogste punt van Nederland begint
het wat lichtjes te druppelen en onder een dreiging van regenwolken besluiten
we om geen koffiepauze te houden maar onmiddellijk richting Valkenburg te
fietsen. Dit was een goede keuze want we zijn de regenwolken altijd een stapje
voor gebleven. Aan een aanzienlijk tempo kachelen we richting Valkenburg .Nu
nog uit het dal klimmen om Valkenburg achter ons te laten en zo richting
Maasmechelen met de salamanderberg als laatste hindernis van de dag.Als
afsluiter op deze geslaagde rit beslissen we om een grimbergen,leffe of kriek
te nuttigen in Zutendaal die een streling was voor onze smaakpapillen.Bedanktfietsmakkers voor de goede verstandhouding
tijdens de rit.
Vandaag
stond een ritje naar Haspengouw op het programma.
Slechts
2 man op de afspraak, Berna en ikzelf. (een werkweek voor de anderen)
Al hebben
de weergoden dit jaar de lente overgeslagen, wordt nu dik en vet goed gemaakt
door te blijven zomeren. Profiteren want het kunnen de laatste dagen zijn.
Ik was
Berna eerst gaan oppikken in Zutendaal om dan er een rustig en leuk ritje van
te maken richting fruitstreek. Met de gps in aanslag vertrokken we richting
Hoeselt.
Veel
veldwegen die gelukkig er nu kurkdroog bij liggen en kriskras dieper Haspengouw
in.
Door
ons gebabbel vergat ik dan soms de aanwijzingen van de Garmin te volgen en dan
effe op onze stappen moesten terug keren. Maar met 2 man is dat en mag dat geen
probleem zijn.
Na een
hoop dorpkes gepasseerd te zijn was het tijd om een terrasje te doen in binkenstad
StTruiden. Een koffie en een Grimberge van het vat of niet, gesmaakt heeft ie!
Dat weet ik wel. Ondertussen was het goed opgewarmd en begonnen we tegen de
wind in naar huis te fietsen. Wat is het leven van een gepensioneerde mooi ,zomaar
op een woensdagmorgen een terrasje doen, en de voorbijgangers uitloeren!
Zeer
voldaan kwam ik met 104 km op de Garmin terug in Beverst, Berna moest er nog een
klein 10 km bijtellen vooraleer hij onder de douche kon.
Bedankt
Berna voor de goede babbel.
Voor
zaterdag staat nu ZONDER FOUT Orsbach op het menu. Geen al te zware hellingen op
de Hollander en aan een tempo die iedereen aankan.
Ritgegevens
Berna
en ikke
Op mijn
Garmin 104 km-25,2 AVS en een klein 458 Hms
de crisis heeft ook mij getroffen, ik kon dit jaar op een camping gaan staan
v/a zaterdag 7/09 zijn de energyrepen weer in Den Aldi!
Wat een wielertoerist niet allemaal over heeft voor zn hobby! Stipt 5u30 stopte de Fiësta met Franco en Antonio op mijn oprit. Shit ! wat is t vroeg! Echternach ligt dan ook niet zomaar bij de deur, het is een klein 2 uurkes bollen.
Om 7u15 stonden we dan op de parking in het centrum van Echternach. Wat een temperatuur verschil! Amper 6°C op de thermometer! Maar de zon zou van de partij zijn, beloofde onze weerman, en gelijk had die!
Het is een prachtige fietsdag geworden, we konden genieten van de panoramas en vergezichten in de streek die klein Zwitserland wordt genoemd.
Franco ging voor de volle pot(wat dacht je?) 160 lange kms bezaaid met 14 hellingen op het parcours.
De vieze mannen van de groep A mochten om 9u15 in de pedalen klikken en kachelen.
Aan de start konden we nog op de foto met Claudio Chiappucci, en Antonio heeft daar nog een babbeltje mee kunnen slaan, of was het tactiek bespreking want de kleine Claudio ging ook voor de 100 km.
Onze dag kon al niet meer stuk. Nu mochten wij van groep B, voor de 100 km, nog een 1 uur wachten eer we over de mat mochten rijden.
Het krioelde van de wielertoeristen , uit heel Europa kwamen ze voor die ene rit afgezakt naar Luxemburg.
Het parcour was mooi,bij momenten zwaar maar op eigen tempo en met 2 bevoorradingen mocht dat geen probleem zijn.
Deze rit is zeker voor herhaling vatbaar, hopelijk zijn we weer van de partij in 2014 !
Orsbach ...werd dan maar Heyenrath (ook niet slecht!)
Hallo Fietsmakkers
Eindelijk zijn dan de laptop problemen opgelost geraakt! De harde schijf naar de kl en, amai zo hard is die blijkbaar dan toch niet ! een HD is vervangbaar wat niet van fotos emails en de rest kan gezegd worden!
Zodoende dan met enige vertraging de rit van gisteren dinsdag.
Niet naar Orsbach maar een ritje op den Hollander met een pauze in Slenaken.
Met 6en waren we; Fernando,Franco, LoupoLuc,Berna,Giuseppe en ikzelf.
We vertrokken met de mouwstukken aan maar eens boven op de Bemelerberg waren die al overbodig geworden.
Franco loodste ons naar de Koning van Spanje, waar paparazzoGiuseppe op de loer stond met de lens in aanslag. Mooie fotos dat moet gezegd worden.
In Mechelen was het de Schweiberg die nog effe overwonnen moest worden.
Na de afdaling vanuit Heyenrath naar Slenaken waar zoals eerder gezegd tijd was om op een zonovergoten terras neer te strijken. Na onszelf bedient te hebben van koffie/cola en taart konden we onze weg vervolgen richting Voerstreek, over Remersdaal naar Aubel waar de dinsdagmarkt nog aan de gang was.
In ValDieu draaien we de Mur de Grises Pierres in. Vanaf de eerste cm al dadelijk naar de 15% en ging tot max 17%. Wie niet op tijd terug schakelde was gezien!
Verder ging het dan door een mooi landschap naar Wadeleux Charneux Blegny en richting Dalhem . De laatste stuiptrekkingen hielden we voor de 2 laatste bobbels in de bossen van Zutendaal. Maar de beloning in de vorm van een Grimbergen/cola of kriek maakte deze (alweer) mooie rit af ! Orsbach dat zal voor een andere dag zijn, zeker weten!
De rit die we vooropgesteld hadden voor vandaag hebben we verplaatst naar dinsdag, en zodoende moesten we voor vandaag een rit improviseren,de finale van Luik Bastenaken Luik was al een tijdje geleden dat we die nog eens gereden hadden en zodoende was de keuzevlug gemaakt. Dat het geen lachertje ging worden wisten we maar we doen het toch zo graag dat afzien!!!Berna en ik waren op de afspraak.We fietsen via het jaagpad naar Kanne,Lanayeberg op en zo richting Jupille,ditmaal nemen we niet de klim naar Beyne maar iets verderop richting Fleronberg. Eenmaal boven hebben we de mooie afdaling van de steengroeve die ons tot de laatste klim voor de pauze loodst.Wij opteren om via de grote baan naar banneux te fietsen waar we halte houden aan de bakkerij voor een broodje dagobert! na de pauze gaat het richting Remouchampswaar de Redoute ons zit op te wachten. Ieder op zijn tempo peddelen we naar boven,na Aywaille dalen we Dolombreux af waar de volgende klepper de Valkenberg ligt. Eenmaal boven gaat het steeds in dalende lijn richting Ougree en als we het voetbalstadion van Standard voorbij fietsen is St. Nicolas niet veraf . Wie de klim kent weet dat het een zware klus is om boven te geraken, maar wetende dat het de laatste klim van de dag is geeft een goed gevoel.Via Ans gaat het richting Tongeren en zo naar Bilzen en Genk.Moe maar voldaan kijken we al naar uit naar ons volgende trip.
Ritgegevens 170km 26,6 avsPs, de weergoden waren ons gunstig gezind, geen druppel regen gehad!!!!
Vandaag
heeft Pierre ons verrast met een mooie fietsrit uit zn gps-doos naar Bladel.
Bladel
is een gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Ten westen van Valkenswaard
en niet zover van Postel vandaan.
Met
7 gegadigden stonden we klaar om in het wiel van Pierre te duiken.
De namen:
vandaag hadden we ook een dame in ons gezelschap Marijke-Pierre,Fulvio,Giuseppe,Fernando,Berna
en ikzelf.
Met de
fietsmakkers uit Genk werd in Zonhoven afgesproken. Aangekomen werd er eerst
uitbundig handjes geschud en konden we beginnen te karren.
Met
de gps in aanslag loodste Pierre ons over ongelooflijke fietspaden doorheen de
natuur die onze provincie rijk is. Eerst reden we naar Zonhoven en vandaar
steeds over rustige (soms te rustig) binnenwegen naar Hechtel-Eksel waar we een
picknick stop hebben gehouden temidden van de natuur. Na de bananenstop was het
terug tijd om onze trip verder te zetten naar die Noord Brabanders. We zijn ook
het abdij van Postel gepasseerd en reden iets verder de grens over en na een
10km ploften we neer op een zonovergoten terras Den Ouwe Brandtoren een
recreatieoord.
Nadat
we weer wat krachten hadden opgedaan, konden we de terugweg aanvatten.
Opnieuw
door bossen waar (mijn) gps geen satellieten kon vinden door al dat gebladerte
van de bomen.
Kortom
het was weer een zeer geslaagde fietsrit, de zon en een goed gezelschap wat
moet een mens nog meer en dat zomaar op een doordeweekse woensdag!
Iedereen
bedankt vooral Pierre om onze gids te willen zijn!
Met 4
man naar de parel van de Eifel Monschau. Prachtig idyllische stad in de Eifel
en niet zo ver van onze Belgische grens. Terug uit een welverdiende vakantie in
Portugal Fernando, die heeft lef, 3 weken geen fiets aangeraakt maar wou deze
trip toch niet laten voorbij gaan.
Berna,Franco
en ikzelf gewapend met de GPS vertrokken we stipt 8 uur vanuit Zutendaal.
Eerst
de gewone binnenweg door Eigenbilzen naar de Lanaye. We rijden de Voerstreek
binnen in Moelingen en maken ons op voor de eerste van de zoveel hellingen van
de dag De Planck. Het temperatuur was ideaal, het zonnetje scheen al goed maar
die dekselse wind heeft wat roet in het eten gegooid voor de rest van de dag! Lange
en minder lange hellingen over mooie binnenwegen brachten ons tot in Eupen. Nu niet
over die vervelende betonbaan naar de grens, maar Franco wist ons door een
ellenlange bosweg te loodsen. Een ongelooflijke rust waar autoverkeer verboden
is, enkel fietsers en wandelaars zijn we tegengekomen. Jammer dat we geen halt
hebben gehouden aan het stuwmeer van Eupen. Eindelijk na de afdaling naar het
centrum van Monschau zijn we op een terras neer gestreken. Goed hongerig en
dorstig!
Na een
uurtje, het was toen klokslag 13 uur, hebben we de terugweg aangevat, maar eerst
nog enkele fotos aan een van de zoveel pittoreske hoekjes waar het riviertje
de Rur zich door het centrum kronkelt. Nog over de kasseien om het centrum te
verlaten en de beklimming naar Kalterherberg kon beginnen. De terugweg verliep
over een glooiend landschap. Dorpjes waarvan ik geen weet had. De hellingen
stapelen zich op en volgen zich snel op. Als de benen vol begonnen te lopen dan
kwam de verlossing door een lange afdaling. De afdaling van de Barraque Michel
was er zo één.De dorpsnamen klonken ons
nu wat meer bekender in het oor zoals Limbourg waar we een drinkstop hielden
en de drinkbussen weer konden bijvullen, ik heb er 6 leeggedronken en dat was
nodig door de warmte.
In Clermont
kreeg Fernando met een versnellings kabelbreuk af te rekenen . Geen nood,
gezien hij goed van reservemateriaal voorzien is.
Als we
in ValDieu de afdaling naar Dalhem nemen rest ons nog de laatste 50 km van de
dag.
Aangekomen
in Eigenbilzen verlaat ik moe en stikkapot maar voldaan mijn fietsmakkers.
Het was
een prachtige mooie rit, weliswaar zwaar maar als een goede training voor de
Charly Gaul op 1september!
Bedankt
Franco,Berna en Fernando om mee te rijden! Op naar onze volgende trip.
Vandaag
stond 3 landenpunt op het menu. 2 man op de afspraak, Berna en ik. Gino had in
laatste instantie nog afgezegd. Het was aan de frisse kant deze morgen, de
mouwstukken hebben de eerste uren goed dienst gedaan. Na enig overleg beslissen
we om via Maastricht naar Bemelenberg te fietsen om zo de Imkerberg af te
rijden en daar passeren we het mooie dorpje Gulpen. Nu wacht ons de klim van de
koning van Spanje die we aan een rustig tempo overbruggen,eenmaal boven draaien
we linksaf om de steile Gulpenerberg af te rijden. De volgende hindernis die
ons op te wachten staat is de Camerigberg maar eerst is er die vervelende
valsplat met de wind pal op de neus die het ons niet gemakkelijk maakt. Via de Camerigberg
met zijn uitloper door het bos fietsen we naar onze laatste hindernis voor de
pauze nl de klim naar drielandenpunt langs de Nederlandse zijde. Eenmaal boven
,trakteren we ons op koffie en vlaai.
We besluiten om de terugweg niet te zwaar te maken. We dalen via de Belgische
kant om zo via Vijlen aan een strak tempo richting Valkenburg te fietsen. Rest
ons nog het klimmetje om uit Valkenburg te fietsen en zo richting Stein. In
Maasmechelen moeten we nog over de Salamanderberg en dan richting As _Genk.
Hier neem ik afscheid van mijn fietsmakker
berna die voldaan naar huis fietst.