Dit weekend hebben we onze racefiets rust gegund en kon de MTB eens van stal voor een mtb tourtochtje met vertrek en aankomst sporthal van Zutendaal.
Met 6 man werd er afgesproken; Benny,Roberto,Franco,Antonio,Fulvio en ikzelf kozen voor de 35 km afstand + 20 km .Het weer was ideaal om door de bossen van Zutendaal,Gellik en Eigenbilzen te modderen.
Alhoewel dat de modder best goed meeviel, het parcour was mooi en zeker niet zwaar te noemen en de “steile”hellingen waren eerder heel dun gezaaid.Maar wat een prachtige dag had moeten worden eindigde in mineur. De toertocht zat erop, iedereen happy en zeer tevreden reden we huiswaarts via het fietspad naar Genk.
Terwijl ik nog in de zetel zat na te genieten van de mooie rit, kreeg ik opeens telefoon van Franco die geen goed nieuws te vertellen had.
Op de terugweg op het fietspad naar Wiemismeer heeft Roberto een lelijke val gemaakt op het fietspad. Dadelijk was het duidelijk dat het ernstig was en werden de hulpdiensten verwittigd die ook snel ter plaatse waren. Roberto werd met de ambulance naar het ziekenhuis overgebracht waar na controle een gebroken onderrugwervel werd vastgesteld. Alweer brute pech bij de fietsmakkers maar vooral voor Roberto. Meer info heb ik op dit ogenblik niet.
Aan de snelheid kan het niet liggen, want er werd op dat moment tegen 20 km/u gereden omdat Fulvio even verachterd was. Een greppel onder opeen gewaaide bladeren die zo Roberto uit balans bracht,zou de boosdoener zijn.
Jammer is dat! brute pech! Wij wensen Roberto een goed en spoedig herstel toe.
Met 7 fietsers naar Slenaken om deze sombere maand november af te sluiten.
De namen; lady’s first Marijke, Franco,Fulvio,Enzo,Berna,Antonio N. en ikzelf.
De andere fietsmakkers laten het afweten en kiezen voor de MTB of werkverplichtingen. Ieder z’n meug, maar feit is dat de afwezigen weeral ongelijk hadden. De koude viel goed mee, alleen een minpunt de wegen die er nat bij lagen, maar het is ook winter.
Een ritje met niet al teveel omwegen naar Slenaken via Gulpen en over de Voerstreek terug naar Zutendaal. Jammer van die verdwaalde kleine bui ergens bij onze noorderburen, net genoeg om ons wat af te koelen. Hoe dichter bij Zutendaal hoe droger en zelfs een straaltje zon we te zien kregen. Nog één hellingske om terug op het jaagpad te geraken, de Lanaye.Hier waren we onze Franco effe kwijt, en wij waren niet enigen die zich dat afvroegen waar hij gebleven was zie foto beneden. Zonder een koffiestop onderweg liet zich wel gevoelen na een weekje uitzieken, de benen vonden het een beetje welletjes en hunkerden naar een welverdiende Grimbergen bij de Tourist. De huisbereide soep heeft anders hier ook steeds succes.
Na 100 km steeds in beweging te zijn, nu 2 meter plat en heel stil op de canapé liggen.
Volgende afspraak misschien dinsdag? We zullen wel zien wat de weervrouw ons gaat voorliegen. Info op de blog.
Verslag opgemaakt door Franco, waarvoor een dikke merci
Deze morgen 5 man op de afspraak, Berna ,Antonio Nieddu,Benny,Fulvio en ik. In laatste instantie hebben verschillende Fietsmakkers afgehaakt om medische redenen, verzorg u maar goed en zie dat jullie er de komende weken er weer bij zijn. Gino onze navigator voor vandaag was er ook niet bij en zodoende moesten we een ritje improviseren. De koude viel goed mee vanmorgen ,na een korte rondvraag beslissen we om naar Val Dieu te fietsen en daar zien we als de weersomstandigheden het toelaten om door te fietsen naar Aubel. Via Zutendaal richting Eigenbilzen en zo naar het jaagpad, richting Veldwezelt….Kanne waar we over de Lanayeberg over moeten om richting Visé te fietsen,even door het centrum en dan Dalhem omhoog,de mist komt wat opzetten maar we laten ons niet afschrikken ,hier beslissen we om toch door te rijden via Val Dieu naar Aubel omdat het gevoelstemperatuur goed aanvoelt. In Aubel houden we vandaag geen koffiepauze. Even nog een klimmetje overbruggen en dan in dalende lijn richting Voerstreek ,Gravenvoeren ,Lixhe en daar weer via het jaagpad stormen we richting Lanayeberg op,via Veldwezelt,Gellik, richting Zutendaal,waar Antonio,Berna ,Franco een koffiepauze houden in café Tourist. Benny en Fulvio zitten in tijdnood en beslissen om door te rijden. Bedankt jongens voor de mooie rit. Nog even vermelden 2 lekke banden,Antonio,Benny en een valpartij van onze Antonio, zonder erg. Hij is een taaie hè .tot de volgende!
Ritgegevens
5 man –110 km – 26,1 km/u – 778 hms
Valpartij Antonio N.
2 x lek(Benny,Antonio)
amai Antonio ! op 1 wiel naar Aubel??? sterk heel sterk bezig ! MINCHIA !!!
Ons Grieks etentje zit er ondertussen ook
weer op. Het was net als vorig jaar een voltreffer, voor ons alvast zeer geslaagd.
Naar
gewoonte vieren wij De Fietsmakkers het einde van het wielerseizoen steeds
met een etentje, dit jaar werden ook enkele Funbikers uitgenodigd die geregeld in
het fietsseizoen met ons op pad trekken.
Met 30
uitgenodigden konden we samen genieten van lekker eten en een goede sfeer.
Er werden
plannen gesmeed naar volgend jaar toe, één ervan is hoe gaan we die dekselse
Franco te grazen nemen?
Misschien
een fonkelnieuwe bike bolide aanschaffen .of super carbonwielen of misschien
wat meer choco drinken? Maar een dikke opsteker voor Franco en Giorgios die dit
feestje alweer goed hebben georganiseerd!
Dat het
geslaagd was bewijzen de fotos ,om ze te zien, klik dan maar op Grieks etentje 2013
Iedereen
bedankt om er een mooie en gezellige avond van gemaakt te hebben.
Zaterdagmorgen, het was
mistig. Je zag amper 100 meter ver. Maar toch hadden we er zin in. Met 1°C was
het nu echt wel tijd geworden om de winterkledij boven te halen.
Er blies eenNO-wind van 2 Bft. Bij aankomst in Zutendaal
waren er al twee dappere op post, Gino en Loupo. Na een tijdje kwamen ook de
anderen: Franco en Giorgios en wat later maakten Berna, Fernando en Antonio N.
de groep compleet. Iedereen had een beetje last van de eerste koudeprik. We
besloten dan ook zo vlug mogelijk te vertrekken.
Zoals gewoonlijk was Franco
de vaste kopman van dienst, met afwisselende co-piloten. Vanaf het begin werd
er een stevig tempo op na gehouden. We reden van Zutendaal richting Opgrimbie.
Daar vroeg Franco of er nog iemand koud had. Wij allemaal in koor:NEE. Anders
ging hij misschien nog harder rijden.
Via Boorsem ging het richting
Nederlands grondgebied. Ook hier was de mist van de partij. We reden via Catsop
naar de eerste beklimming van de dag de Adsteeg ( 720 meter , 4,5 %). Wij deden
ongeveer 2/3 van de helling, waarna we rechts af draaiden, een smal straatje
in.
We zetten onze tocht verder
langs verschillende Nederlandse dorpjes richting Valkenburg. In Arensgenhout
voor de afdaling van de Stoepert (2460 meter, gemid. 4,6%) liepen verschillende
jagers op het veld op zoek naar een konijn, een haas, een fazant of misschien
een patrijs. Of die iets te zien kregen met zon mist is nog maar de
vraag.Iets verderop ligt een
restaurant-kasteel. Misschien moesten die jagers hier wel zorgen voor wat wildop
de menu.
Ondertussen besloten de heren
om een plaspauze te houden, ik maakte van de gelegenheid gebruik om mijn harde
half bevroren honingkoek naar binnen te werken.
Beneden aan de spoorweg
(Valkenburg) fietsten we via het politiekantoor richting de Goudsberg (2250
meter, gemid. 3,3%), volgens Franco een helling zonder naam. We reden het
eerste gedeelte samen in groep. Maar het duurde niet lang vooraleer ik mij in
het tarmac leek vast te rijden en mij verder moeizaam naar boven hees. Maar wat
verderop wachtten de voorlopers dan weer. Wat Loupo echter niet wist, is dat de
Goudsberg nog een verrassing voor ons in petto had. Een steiler stuk van 300
meter aan een percentage van 7,5%.Eenmaal boven ging het rechtsaf de Walemmerberg naar beneden richting
Schin Op Geul. Verder in dalende lijn naar Oud-Valkenburg, om daar de laatste
helling van de dag te nemen de Sibbergrubbe (1810 meter, 3,9 %). Boven gekomen
reden we richting Bemelen om via Maastricht verder te stomen naar Lanaken en
Zutendaal. In Maastricht hadden ze nog een verrassing voor me. De Poggio van
Maastricht.
In Zutendaal sloten we de rit
af bij De Toerist. Daar konden we ons opwarmen aan een warm soepje en koffie.
En voor de rasechte wielertoeristen ene Grimbergen, natuurlijk.
Ondanks het koude en mistige
weer waren we er toch in geslaagd om er een mooie dag van te maken.
Hierbij
een verslag van de rit van vandaag, ze hebben mij vandaag ritverantwoordelijke
gemaakt en ook het schrijven van het verslag was vandaag voor mijn rekening.
Van een vuurdoop gesproken!!!
Vandaag
aan de start Enzo, Berna, Fulvio, Antonio, Franco, Benny, Fernando en ikzelf.
Omdat
niemand van de mannen het parcour kent stellen ze voor dat ik vandaag de rit
voor mijn rekening neem. En zo gedaan. We volgen het parcours van de Bilzen
Classic voor het grootste gedeelte, ik heb dit een beetje aangepast, omdat het
officiële parcour over verkavelingswegen loopt en die moet je nu proberen te
mijden. Toch zeker met de regen van de afgelopen dagen.
We
mochten nog eens vertrekken onder een stralende zon, dit was ondertussen al een
tijdje geleden.
Het
enige minpunt was de wind, maar we klagen niet. We konden ook vandaag weer
rekenen op onze kopmannen: Franco, Benny en Fulvio.
En
af en toe kwamen de andere ook eens even een kijkje nemen vooraan, maar meestal
niet voor lang want de wind kreeg je pal op kop.
We
moesten de straffe stoempers een beetje intomen, anders gingen er misschien wel
enkele afzien.
We
reden weer in groep verder richting Bommershoven. Eenmaal voorbij de dorpskern
Vechmaal ging het weer bergop richting Romeinse Kassei, hier moest ik voor de
eerste keer lossen. Ik kwam niet bij de groep omwille van de sterke wind,
afzien gewoon en toch volle pond blijven geven om er proberen bij te geraken.
Dan richting Thys, ik moet er een tweede keer af, de energie is precies op, dan
maar vlug iets achter de kiezen steken.
Ondanks
de tegenwind wordt er toch aan een stevig tempo doorgereden.
In
Villers l'Evêque verlaten we dan even het parcour van de Bilzen Classic en
rijden richting Herstappe. Amai zeg, wat een verademing was dat. De wind volop
in de rug. Nu volle gas en volle petrol naar Herstappe voor de koffiepauze en
ja de café is open, gelukkig. Even een kopje koffie of iets fris achterover
slaan en ook even op adem komen. Fulvio maakt nog snel gebruik van de pauze om
enkele sfeerfoto's te maken. We zitten dan ongeveer op de helft van de rit.
Na
de pauze zijn de mannen niet meer te houden, we hebben nu de wind in de rug en
alles wordt uit de kast gehaald, niet te doen! We passeren de dorpjes aan een
hels tempo, het is precies een finale die wordt ingezet en die dan nog 50 km moet
gaan duren. In Nerem haalden we zelfs een topsnelheden van 45 km/u. Bijna
geflitst.
Dan
ging het via Sluizen richting Millen,Membugen naar Rijkhoven. Hier kreeg Benny
een kettingbreuk. Gelukkig hebben we Antonio de mekanieker van de ploeg. Voor
zo iemand is dit een fluitje van een cent om dit weer in orde te brengen. Dan
ging de rit verder richting Bilzen, Munsterbilzen om te eindigen in Zutendaal.
Bij
De Toerist zijn we nog gestopt voor een welverdiende afsluiter met Berna,
Fernando, Antonio, Franco en ikzelf .
Hierbij
nog enkele gegevens van de rit: afstand:105km, gemid. 27,5 km/u, 641 hm en
windkracht 5 Bfr. en een stralende zon.
De rit
naar het witte stadje Thorn begon droog en zacht met een voelbare rugwind bij
het heenrijden, wat bij het terugkomen andere koek was!
De wegen
en fietspaden richting Maaseik lagen er nat bij. De fietspaden door de bosrijke
omgeving lagen er dan weer wat gevaarlijk bij door de gevallen bladeren. De rit
stond op naam van Giorgios, die ons naar onze noorderburen loodste.
Met 7
man van vandaag, LoupoLuc-Berna-Fernando-Franco-Enzo-Giorgios en ikzelf.
Antonio
N. gaf forfait omdat zijn stalen ros nog bij de fietsenmaker(Bollen) voor herstelling
was.
Dat er
iemand lek rijdt, dat is wel zeer normaal en zeker op zo natte wegen, maar dat
we vandaag 8 keer hebben moeten halt houden om een nieuw bandje te steken van
het goede teveel! Onder droge weersomstandigheden zal dat niet zo een probleem
geven, bij nat weer is dat wel iets anders. Aangekomen in Thorn vonden we het
tijd voor een koffie met taart.
Bij het
vertrek huiswaarts begon het zowaar lichtjes te regenen.
Berna
gaf het voorbeeld met de eerste 2 lekke banden op zijn rekening te schrijven. De
rest mocht niet uitblijven en om de haverklap stonden we noodgedwongen stil.
Maar
jullie blogger himself, ging met alle eer lopen met 3 stuks!!!Driemaal is
scheepsrecht Gelukkig heeft iedereen steeds 2 bandjes bij, maar zo raak je
snel door je voorraad heen. Mijn 3de was gelukkig niet ver van Luc
zn woning, zodat ik nog op de velg tot daar ben kunnen geraken. Met een
reservewiel van Luc ben ik dan doornat naar huis gereden. Thuis aangekomen en
regelrecht onder de douche en al die lekke banden en regen al vergeten.
Zaterdag
fietsen we richting Waremme, als het droog blijft tenminste, maar eerst een
voorraad binnenbandjes halen bij Bollen.
Onder
(toen nog) droge omstandigheden, trokken we ons opgang vanuit Zutendaal richting
Mechelen een dorpje bij onze noorderburen.
Met 8
man klaar om ons Flandrien imago wat op te krikken.
Vandaag
hadden we 2 gastrijders in ons midden: Marijke en chouJeePee, welkom en
steeds welkom, Berna,Benny,Fulvio,Antonio N.,Giorgios en ikzelf. Franco nog in extremis opgeroepen om thuis een klus te klaren en kon niet meedingen naar de titel Flandrien.
We reden
dus naar de Lanaye,een beetje miezerig maar zo snel laten we ons niet
afschrikken.
Benny
en Fulvio altijd paraat om de rest uit de wind te houden, namen het kopwerk
voor eigen rekening. Niet dat het regende maar het nat wegdek en opspattend
water deed ons fris en proper gewassen herfstkledij van kleur veranderen. En te
zwijgen van ons stalen ros die zag uit, jongens!!!
Eerst
door Moelingen en dan in St Maarten Voeren naar links om aan de oude Planck te
beginnen. Mooi iedereen en op eigen tempo naar de top. Boven werd er dan effe
gewacht en éénmaal gruppo compatto konden we verder naar Slenaken, daar lag
de Loorberg op de loer!
Het
dorpje Heyenrath ligt dan net op de top waar we dit keer geen pauze houden maar
non-stop de rit zullen afhaspelen.
Ik moet
ergens in Wittem een kiezel met mijn achterband opgeraapt hebben zodat ik PLAT kon
roepen!
Een vuil
karweitje om een bandje te steken met zo een weer! Maar er is geen alternatief
mogelijk! Een nieuw binnenbandje steken, is dan toch ook een beetje rustpauze
voor de anderen .Die maakten er gretig gebruik van om snel een koek door de
keel te jagen.
In Valkenburg
zijn ze al in kerststemming, mensen in de rij om de kerstmarkt te bezoeken, en
dat nu al, en die brave man uit Spanje moet nog komen!
Nog de
laatste helling in Valkenburg (steengroeve) en dan de afdaling naar Bemelen en
Maastricht. De laatste stuiptrekkingen werden voor de St Barbara helling in
Lanaken bewaard. Aangekomen aan ons kunnen nu al zeggen stamcafé De Tourist,
was het hoogtijd om de modder en zand tussen de tanden weg te spoelen met een
welverdiende Grimbergen(wat had je gedacht!). Benny,Fulvio,Berna en Antonio
verkozen om zo snel mogelijk onder de douche te kruipen.
Bedankt
iedereen voor de mooie rit en babbel en de modder was van goede kwaliteit.
Ietwat
frisjes maar met een mooie zon vertrokken we met 7 man naar de Jekervallei.
(Benny,Berna,Enzo,
Fulvio,Franco,Giorgios en ikzelf.) Antonio A. werd opgeroepen om nog enkele
wagens te bouwen en Antonio N. was in laatste instantie belet.
De Jekervallei
ligt ten zuiden van Tongeren, tussen Kanne en Bitsingen, een mooi stukje
glooiend natuur waar de rivier de Jeker loopt.
Voor
deze rit vertrouwde ik volledig op mijn Garmin, die zou ons wel tussen de smal
straatjes loodsen. Met een strakke wind op de kop, namen Enzo en ik het kopwerk
tot in Rosmeer voor eigen rekening. Hopelijk zou de wind dan als bondgenoot op
de terugweg in ons voordeel blazen. Na enkele pijlen verschoten te hebben namen
Franco en Benny het van ons over. Het tempo ging dan ook gestaag omhoog. Sterke
beer Fulvio die kwam ook geregeld op kop sleuren. Om het spreekwoordelijk uit
te drukken, het was Fulvio die de knuppel in het hoederhokgooide, en dadelijk
zat het spel op de wagen. De ketting volledig naar rechts en het kachelen was
een feit. Telkens het iet of wat omhoog ging,was het aanklampen geblazen.
De helling
in Rijkhoven(Apostelhuis) bracht soelaas. Eigen tempo naar boven en een stuk
langzamer konden we weer verzamelen en reden richting Spouwen .Berg en
Waltwilder.
In Zutendaal
namen we afscheid van grieperigeBerna, had nog verplichtingen in de namiddag.
De rest mocht verder rijden naar de Toerist voor de Grimbergen/koffie/smos.
Alweer
een mooie fietsdag achter de rug. Als we de weermannen mogen geloven, zullen we
zaterdag weer een pak regen over ons krijgen, we zullen wel zien. Een ritje
richting Hollander zou anders mooi zijn.
vandaag 26 oktober is een dag om niet te vergeten sprak Enzo bij het vertrek,dat
in korte broek nb!
Van de
12 die een reactie plaatsten kwamen er toch 9 opdagen.
Gastrijder
Rudi,Franco,Giorgios,Antonio,Toine,Berna,Fulvio,Enzo en ikke, Luc had nog in
laatste instantie afgemeld wegens werkverplichtingen. Antonio Nieddu ziek en
Marijke hopelijk stond ze niet aan het verkeerde sas te wachten, of misschien
lek gereden? We zullen het nog wel horen.
Allemaal
netjes op tijd aan het sas en we konden starten richting Diepenbeek op zoek
naar het parcours van Wilfried Cretskens. Een sterke kopwind blies zowat roet
in het eten. Maar met zo sterke beren in de groep die hielden de rest uit de
wind. De wind kletste ons zowat van alle kanten tegen de oren. Via Diepenbeek
naar Stevoort Rummen en in Geetbets reden we Vlaams Brabant binnen. Via
Haspengouw naar het glooiend landschap van het Hageland. Steeds over mooie
binnen en vrijwel autoluwe binnenwegen zagen we in de verte het Basiliek van
Scherpenheuvel boven de bomen uitkomen. Tijd voor de koffie. Franco speelde een
Croque monsieur binnen en Enzo deed niet onder met zn broodje gezond van +- 30
cm. Ja wie de kop trekt die eet ook veel, Fulvio die hield het bij een donkere
Tongerlo, das eten en drinken tegelijk(wordt gezegd tenminste). Na het
innerlijke versterkt te hebben trokken we richting Limburg. Wie nu dacht de
wind in het voordeel te hebben dacht een beetje mis! Het was nog steeds duwen
op die pedalen. Door omstandigheden hebben de rit naar het einde toe moeten
aanpassen en konden we niet naar het eetcafé piceno, dat zal voor een volgende
keer zijn.
Alweer
een mooie dag idem dito rit om in te kaderen.
Bedankt
iedereen en vooral de kopmannen.
Tot de
volgende rit
Rudi
je bent steeds welkom bij ons, je contract ligt klaar!
Tis weer zover ! Zondag wordt ons bioritme weer op
de proef gesteld
In de nacht van zaterdag 26 oktober
2013 op zondag 27 oktober 2013 gaan we de wintertijd in, dus de klok 1 uurtje
terugdraaien. We kunnen een uurtje langer blijven maffen...
Voor de die-hards
Je mag altijd een uur vroeger opstaan dan de klok aanwijst. Niemand houdt
je tegen. Zo kan je je eigen zomeruur creëren in de winter.
Wat een
weertje !!! 22°C een stralende oktoberzon en de bij momenten felle wind namen we met plezier erbij. En te zeggen dat we zondag op winteruur overschakelen!iedereen in zomeruitrusting vandaag behalve Franco, die verscheen op de catwalkin lange broek met een
herfstjas met lange mouw, en met spring in het oog mooie schoenovertrekken. Ik
denk dat hij het steeds koud heeft als die met ons op pad gaat. De in
zomertenue waren Enzo,Antonio A. , Giorgios (dat was lang geleden) loupoLuc
en ikzelf.
Berna
was vandaag belet en Antonio N. kreeg geen verlof op deze zonnige dinsdag.
Met de
wind pal op de kop vertrokken we richting Land van Herve streek (Sint-Jansrade).
Het wielerseizoen
loopt ten einde, de winterritten zijn in aantocht en enkelen beginnen al te
dromen van de modderbaden met de MTB. Voor ieder wat wils dus. Via het jaagpad
reden we naar de Lanaye(de hoeveelste keer dit jaar???) maar waarom niet, hij
blijft toch en zeker op de terugweg een stevige kluit. Maar vandaag geen te
zware inspanningen en we rijden door de winkelstraten in het centrum van Visé. Wie
richting Val-Dieu of Aubel fietst moet toch willen of niet, over enkele
hellingen. Op een zonovergoten terras in Aubel hebben we tijdens de koffie
lekker kunnen chillen en naar de marktbezoekers kijken. De terugweg enkel één
helling en dan met een forse rugwind terug naar Zutendaal voor de welverdiende
gerstenat of cola.
Hopelijk
volgen er nog van deze oktoberdagen maar in november mag het ook nog!
Op de
site www. plantaardig.com stelt de voorzitter van de landelijke gewascommissie bloemkool het
gewas groeit nog steeds heel hard door het zachte weer laat maar groeien die
bollen, wij kunnen de winter in kortebroek tegemoet fietsen. We kunnen boffen
van het weer. Met 5 man stonden we in Zutendaal vanmorgen.
Berna,Fernando,Antonio N.,Enzo en ikzelf.
Antonio en
Enzo in een mix van zomer herfst kledij.
Aangezien we toch iets later (10 uur) afspreken in
Zutendaal, is het dadelijk zeer aangenaam rijden. Dat is het positieve, dat we
dan ook iets later onder de douche staan nemen we er graag bij. Afspraak was de
rit die we woensdag gereden hadden om die vandaag terug te rijden maar dan
andersom. Enzo werd thuis wat opgehouden en kwam een 10-tal min later op de
afspraak.
Dat gaf mij de tijd om enkele herfstplaatjes te
schieten met mijn nieuwe dig. fotoapparaat uit den Aldi, ferm machientje, omdat
het het laatste stuk was kreeg ik die voor slechts 45 ipv 70 !
Terug naar de rit, eerst den Hallembaye(minder
steile kant)opgereden en via Moelingen Visécentrum dat smal steil weggetje
tussen die huizen naar de top van de Richelle (een nieuwe weeg). Ondertussen had
Enzo 2 maal lek gereden, kan gebeuren maar wat wordt er gezegd van iemand die
lek rijdt???
Eenmaal boven was het tijd voor Fernando en mij om
huiswaarts te keren. Andere opdrachten in de namiddag in petto voor ons. Met drie
zijn ze dan verder gereden naar Blegny, waar naar ik gehoord heb, voor koffie
en taart werd gestopt in het centrum(de smulpapen!) Alweer een prachtige
fietsdag voor in de archieven.
Heel waarschijnlijk zal onze volgende rit op
dinsdag zijn, later meer op de blog. Waar naartoe??? Laat maar horen !
Wie deze
morgen al vroeg op de fiets zat zal het zeker aan den lijve gevoeld hebben.
Met amper
5°C op de thermometer was het meer winter dan herfstgevoel. Vanaf nu mag niet
enkel de zomerfiets geruild worden voor de winterfiets maar ook de kledij! Tis niet
anders we moeten erdoor, ook deze winter.
Met 7
man sterk stonden we aan het vertrek; Benny,Antonio N. en Antonio A.,
Berna,Franco,Enzo en ikzelf.
Met een
5 min vertraging vertrokken we richting Margraten. Benny en Franco namen de kop
en dadelijk mocht de ketting op het buitenblad. Kwestie om het zo snel mogelijk
warm te krijgen, wat ook gelukt is (toch bij mij). De Lanaye mocht nu ook
aandraven en zo reden we de Voer binnen via Moelingen. Effe door S-Gravenvoeren
uit en dan naar links naar Altenbroek een klim van 3 km lang-3,8% gemid- max
9,5%, een weg dwars door het bos van Altenbroek. Een weg die bezaaid ligt met
putten,keien,kiezel en een camion die zijn lading beton verloren heeft! Hier steken
we de grens over en rijden door het dorpje Wesch. Bekend terrein voor ons en vervolgen
naar Noorbeek waar de Wolfsberg met zn 1.120 m, 3 % naar 8%voor
extra warmte zorgde. Via Hoogcruts naar Gulpencentrum, hier kwam de geur van verse koffie ons tegemoet. Niet te
versmaden zo een kopje koffie met rijsttaart en slagroom of was het slagroom
met rijsttaart?
Na de
pauze dadelijk de Ingbergracht 2,1 km-4,1 % gemid en 7,7% max zo bleven we toch
nog op temperatuur.
De hellingen
hebben we gehad voor vandaag, en konden naar Zutendaal rijden waar in de Toerist een Goulashsoep of een croque-
monsieur het innerlijke konden versterken.
Tevreden
en met een vol buikske konden we naar huis fietsen.
Franco
en ikzelf stonden in Zutendaal en was het nog enkel wachten op Berna en konden
we vertrekken voor onze dinsdagrit. Enzo had nog in laatste instantie afgemeld.
De opkomst van de fietsmakkers zit de laatste tijd op een laag pitje. Met Nino
gaat het ondertussen al beter. Heeft van de zware valpartij een whiplash aan
over gehouden. Antonio is deze dagenBob de bouweren zwaait tegenwoordig met
de sloophamer in het huis van de zoon rond. Het fietsseizoen zit erop en kunnen
de klussen die in de zomer zijn blijven liggen nu eens (eindelijk) opgeknapt
worden.
De temperatuur
viel vandaag goed mee, misschien iets te dik gekleed zelfs!
Al snel
werd er beslist om er een korte rit van te maken, aangezien dat we nu ook een
uurtje later vertrekken. Een koffietje drinken op de camping bij Tonino in Sint
Geertruid was onze bestemming. Enigste helling van de dag de Lanaye en op de
terugweg het valsplat in Lanaken en voor de rest wat babbelen en genieten van
het zuid Limburgs landschap op den Hollander. Op een van die veldwegen in Sint
Geertruid heb ik blijkbaar in een gat in het wegdek gereden en bijgevolg kreeg
mijn achterband een dikke bult(?). Stoppen en de band wat aflaten om zo de druk
weg te nemen was de enige optie.
Jammer
dat onze stamcafé in Zutendaal gesloten was voor onze Grimbergen, dus dan maar
naar huis.
Voor
zaterdag zullen we nog effe afwachten wat het weer van plan is.
We
kunnen genieten van een prachtige nazomer, ook al viel er deze morgen nog een
buitje maar de temperatuur zat goed zeker nu we iets later afspreken (10u).
De
wegen lagen er droog bij toen we met 10 man op pad gingen richting Hageland en
met een koffiestop in Scherpenheuvel.
Op
uitnodiging van de Theo van Eurogym Genk
vertrokken we via het jaagpad en de Jeugdherbergroute volgend,naar
Scherpenheuvel. Al genietend van het zacht fietsweer en babbelend naderden we
het bedevaartsoord. In de Ram was het tijd voor een koffie en een stukske
rijsttaart voor de Fietsmakkers, terwijl de Eurogymers voor iets stevigers gingen
nl. pannenkoeken. Na al dat lekkers was het tijd voor de terugweg. Giorgio met
een body van een pistier, nam het merendeel van het kopwerk voor zijn Sardische
rekening. Zijn makker, waarvan ik de naam vergeten ben (op een Pina Quattro)
die wist ook hoe de ketting gespannen te houden. Voor de terugweg heeft Theo
ons verrast met een nieuwe weeg, wegen waar ik nog nooit geweest was, je ziet
maar waar verbroederen goed voor is.
Terug
op het jaagpad trok Giorgio en FP Quattro het tempo wat de hoogte in, tegen 38
km op mijn Garmin. Ja ik zal snel terug in Beverst staan,zeker weten.
Jammer
genoeg kon ik niet mee voor de welverdiende Grimberge in de Vennestraat, maar
dat is voor de volgende verbroederingsrit.
Theo
en co bedankt voor de mooie rit, ik heb er van genoten, enkele nieuwe wegen
leren kennen. Bedankt ook de krachtpatsers die ons op sleeptouw namen.
De herfst
heeft ondertussen al zijn intrede gedaan en de ochtenden zijn al gevoelig
kouder geworden. De fietsafstand en zowel vertrekuur worden vanaf nu aangepast.
Op dit
moment doet de herfst waarvoor het symbool staat, kleurenpracht over het
Haspengouws landschap. De wind die nu voornamelijk uit het oosten waait moeten
we er maar bij nemen. Die hebben we vandaag met ons vieren (Antonio,Berna,Enzo
en ikzelf)goed aan den lijve kunnen ondervinden. De Aldenbiesen classsic nog
laatst verreden op 13 juli, maar ideaal als je die op de Garmin hebt
opgeslagen. De pittigste kuitenbijtertjes die overal verspreid liggen in
Haspengouw lagen niet op ons parcour van de 85 km. De eerste helft met de zon
en wind in de rug ging lekker vooruit. Antonio met zn fratsen maakte dat het
een plezierig ritje werd. In Mechelen-Bovenlingen werd even een koffiepauze
ingelast. De vriendelijke Franstalige(?)uitbaatster had weliswaar geen taart
maar haalde prompt een mandje met lekkere wafels en kinderbuenos uit haar privé
voorraadkast in de keuken. Vous êtes très gentille madame, merci bien! Na de
koffie werd het beuken tegen de wind in en dat voor de rest van de rit. Het is
een prachtige rit geworden, met de nodige korte hellinkjes die ons Haspengouw rijk
is. Na een hoop dorpjes te zijn gepasseerd bleef Oreye wel wat nazinderen door
de stank die de suikerfabriek verspreidt! En te zeggen dat we even daarvoor
suiker in onze koffie hebben gedaan en dat smaakte ook nog !
Wel en
te vree toen we terug in Bilzen waren, was er helaas geen tijd meer voor een
Grimberge, maar dat maken we de volgende rit wel goed.
Voor
zaterdag heeft Theo van de Eurogym ons uitgenodigd om samen een ritje te rijden
richting Hageland, een verbroederingsrit dus, wy not!
Ritgegevens
4
man- ik had 110 km(Antonio 130km)-25 km/u 803 hms
Verslag geschreven door Enzo,
waarvoor onze merci !
Vandaag
vier man op het appel in Zutendaal voor een ritje ,Gino,Fernando,Berna en Enzo.
Waar
naar toe ? Dan maar een ritje uit de mouw schudden ,het zou een verrassingsrit
worden richting Luik.
Het
was wat aan de frisse kant vanmorgen maar het zonnetje was er wel ,de wegen
waren droog wat moet je nog meer?
We
vertrekken richting kanaal naar Gellik en zo op Vroenhoven via veldwegen
geraken we tot in Bitsingen ,het was de eerste keer dat we via deze weg naar
Bitsingen reden ,en moet wel zeggen het viel wel mee.
Hier
was het even zoeken want het was al een hele poos geleden dat we hier nog
waren, maar geen erg we vonden de weg naar Boirs langs mooie landschappen en
weides .
Het
is de rode draad geworden van onze rit vandaag ,vraag me niet hoe en waarom
,het was gewoon zo. De eerste helling van de dag kondigde zich aan richting
Juprelle.
Mooie
helling niet te zwaar zo tussen de 5 en 7 procent ,eenmaal boven bleven we
fietsen op een hoog plateau ,het was even denken waar naartoe nu .
Geen
probleem Gino nam het voortouw en volgen maar . Rutten kwam tevoorschijn ,nu
was het niet moeilijk meer via Tongeren ,tussendoor naar Bilzen en zo terug
naar Zutendaal.
Hier
trakteerden we onszelf op een lekkere grimbergen van het vat ,en dat die
smaakte moet ik jullie niet vertellen.
Tevreden
over de rit en onszelf keerden we huiswaarts met een voldaan gevoel .
Op naar
de volgende ,heel waarschijnlijk zal het woensdag worden en iedereen is welkom.
Hier
in Beverst kon je nog amper 50 m ver zien door de dichte mist, de twijfel sloeg
op me, vertrekken of niet!? Ik ben maar vertrokken en maar goed ook want
éénmaal op de kanaalbrug richting Zutendaal was het helder geen mist te
bespeuren, en maar goed ook! Nat door de mist stond ik te wachten op mijn medebedevaarders.
Allen net op tijd en we konden met ons zessen vertrekken. Theo-Fernando-Antonio
N.-Enzo-Berna en ikzelf.
Voor
Theo is het niet zo goed afgelopen. Ter hoogte van de brug in Kanne, kon hij
een gat in het wegdek niet vermijden, met een lelijke val als gevolg! Recht met
de knie op beton vallen is geen lachertje. De klapband en een stuurlint dat
vervangen zal moeten worden van de Dogma is niet het ergste, maar de knie die al
dadelijk een blauw kleurtje kreeg en opzwol, was zorgwekkend.
Een toevallige
visser bracht ons dadelijk het EHBO doosje uit zijn wagen om de wonde op de
knie te verzorgen. Verder rijden was onmogelijk gezien de afstand die nog
moest gemaakt worden, gezond verstand primeert en is Theo wijselijk op eigen
kracht terug naar Genk gereden. Achteraf bleek het toch alleen maar over
schaafwonden te gaan, gelukkig maar!
Theo
verzorg je maar goed en wie weet volgt er nog een mooie Banneux dag als
afsluiter in Oktober ?
Afspraak
is afspraak de gemakkelijkste weg naar Banneux als afsluiter. Steeds op het
jaagpad tot in Argenteau-sous-Meuse heeft het geduurd eer we aan onze éérste
helling konden beginnen. Een haakse bocht naar links en we konden andere
spieren aan het werk zetten op de Rue de la Foret 2km lang en constant tss de
4,7 tot 6,8 %. Mooi wegdek, een rariteit voor Wallonië !
Hoe meer
we dichter bij Banneux kwamen hoe groter de honger. Daarom de bakker aan dat
rondpunt verdient toch een dikke pluim, in een mum van tijd lag de Tag-O-Bér
voor ons op het bord.Een half stokbrood
met een flesje Aquarius om door te spoelen 5,40 !
Voor
de terugweg één straat 2 hellingen côte de Bouny die overgaat op de côte de
Romsée hier kon ik een foto maken.
In Zutendaal
namen we afscheid van Enzo, de rest kon nog even nagenieten van de mooie
fietsdag, jammer van de valpartij van Theo die gelukkig goed is afgelopen.
Al was
het de gemakkelijkste weg naar Banneux toch zegt de foto(uitvergroot) van Antonio
genoeg.
Ritgegevens
147
km-25 km/u 989 Hms
Jammer
van de valpartij van Theo
Als jullie denken dat fietsen in de
bergen gezond is kijk dan naar dit filmpje en klik hier