Mijn rugproblemen mogen dan wel opgelost zijn, nu komt een ontstoken keelamandel de kop opsteken. Ik twijfelde al om mee te gaan maar onderweg voelde ik dat de koude ingeademde lucht geen goed deed, ik hakte de knoop door en toen we in de buurt van Bitsingen waren heb ik dan maar afgedraaid richting Beverst.
Met 4 op de afspraak: Berna,Fernando,Enzo en ikzelf, Luc werd op het laatste moment nog voor zijn job opgebeld, en als Luc een telefoontje krijgt…is dat heel slecht nieuws!
In Veldwezelt was het effe panikeren toen daar de éérste regendruppels vielen. Het waren er gelukkig welgeteld 10, dus geen probleem om de tocht verder te zetten, Enzo suste ons door te zeggen dat de regen pas rond 16 uur over onze contreien zou trekken.
In Bitsingen heb ik afscheid genomen van de fietsmakkers en hunkerde ik naar een hete kruidenthee.
Of mijn fietsmakkers tot in de Voeren zijn gefietst weet ik niet, ik zal het nog wel horen.
Van deze “zachte” temperaturen moeten we zaterdag eens goed profiteren met een ritje naar Blegny … of heeft er iemand een andere bestemming in petto? Laat maar horen of lezen.
Een rustig ritje richting St’Truiden met 3 man, Berna,Enzo en ikzelf.
Van wintertemperaturen is er gelukkig nog steeds geen spoor,maar een extra onderlijfje was vandaag zeker (voor mij) geen overbodige luxe. Ons hoor je niet klagen, laat de winter maar waar die is. Met een stevige zuidenwind en droge wegen is Haspengouw de ideale richting om te kiezen. Met ons drietjes reden we via Beverst naar Hoeselt…Kortessem de poort van Haspengouw genoemd. Berna vertelde ons het slechte nieuws over de auto diefstal begin deze week. De auto werd voor de deur op de inrit gestolen. Ja wie doet zoiets? Geen respect voor andermans zaken! En al dat paperassen werk wat daar ook nog bij komt!
Net voor de ‘binkenstad’St’Truiden kregen we de wind echt in het voordeel als we huiswaarts keerden. Ondertussen werd er druk overlegd waar we ons welverdiende drank gingen nuttigen. In Eik hielden we uiteindelijk halt voor een Karmeliet en choco. Die Karmeliet smaakte heerlijk,zodat een tweede deze mooie dag afsloot.
Ondertussen was er een klein buitje overgewaaid zodat de wegen er dan toch nog nat bij lagen.
Ik had net 70 km op de gps terwijl mijn fietsmakkers er zeker een 90 op de teller hadden bij thuiskomst.
Op naar dinsdag voor ons volgend ritje, naar waar? We zien dan wel van uit welke richting de wind blaast!
Eindelijk zit mijn eerste rit in het nieuwe jaar erop ! na vervelende rugperikelen ben ik(bijna)terug in de race.Vandaag een ritje op de mtb in het Haspengouwse, met keerpunt St’Truiden. Het blijft toch mijn favoriete coteé, mooi en rustige wegen, en de boeren op tractor…die neem ik er graag bij.
De winter is nog steeds ver zoek en hopelijk blijft dat ook zo! Fris en zonnig maar kurkdroog door een voelbaar zuidenwind trok in alleen op pad.
Via de verkavelingswegen naar Kortessem …Wellen en dieper Haspengouw in. Steeds de wind pal op de kop, maar op de terugweg zal ik beloond worden. Toevallig op de vooravond van Driekoningen, kom ik ergens in Ulbeek 3 ruiters te paard tegen. Al grappend vraag ik aan de eerste ruiter wie van hen Balthazar is. “iche , wè ken djeè mich, jong?” of iets in die aard in het dialect.
Ik ben veel fietsers tegengekomen, maar jammer genoeg geen enkele waar ik mij in het wiel kon nestelen!
Na 50 km had ik mijn eerste kms van 2014 binnen, en stapte ik met een tevreden gevoel van de fiets.
Mijn fietsmakkers hebben er een bostocht van gemaakt(Giorgios incluis) en dan weer enkelen op de baan met racefiets,voor ieder wat wils dus.Positief nieuws…Nino zit terug op de fiets!
Klokslag 10 uur vertrokken we vanuit Zutendaal richting Limbricht.
Ook vandaag hadden we te maken met zachte temperaturen, 7°C, droog en niet al te veel wind (toch niet gelijk afgelopen dinsdag). Dat noemen ze tegenwoordig winter.
Vandaar ook een talrijke opkomst. Aan de start Berna, Stefano, Enzo, Franco, Luc, Gino, JeePee en ikzelf.Vanuit Zutendaal ging het richting Opgrimbie. Hier was Loupo de pechvogel met een platte band. Maar Loupo had dit zeer snel hersteld en onze tocht ging verder naar Maasmechelen, Kotem. Gino nam hier afscheid van ons en reed dan alleen richting huiswaarts, omwille van aanslepende rugklachten. We reden via de brug van de autostrade de Maas en de grens over.Dan naar Meers, Ulmond, Berg Aan de Maas om uiteindelijk in Limbricht aan te komen.Tot onze verrassing was de winkel van Math Salden gesloten en was er van late kerstaankopen geen sprake. Logisch, want in Nederland is alles dicht op 2de Kerstdag.Na het verorberen van een koek en voor sommige een sanitaire stop, reden we verder terug naar huis. Met dat verschil dat de wind nu wel in het nadeel zat. Ik mocht dat al vlug aan den lijve ondervinden. Ik hing steeds aan het staartje te bengelen.Eenmaal in Berg Aan de Maas aangekomen hebben we ons laten overzetten door het veerpont. De Maas stond nogal hoog en er was een straffe stroming. Terug op Belgisch grondgebied. Oef, toch niet gezonken. Aan de andere kant van de Maas reden we via Dilsen-Stokken naar de Brugstraat. De eerste en laatste helling van de dag met een lengte van 1400 m en een gemiddelde van 3.5%.Hier ging bij mij het licht uit. Het vet was van de soep en ik moest de mannen laten gaan.Boven aangekomen reden we verder richting Niel-Bij-As, hier nam ik de beslissing om af te slaan richting As, omdat het tempo voor mij te hoog lag.Franco sloeg hier ook af om vervolgens zijn weg verder te zetten richting huiswaarts.Ondertussen waren Luc en JeePee ook meegekomen. We reden met ons drieën naar Zutendaal. Hier wilden wij toch nog iets gaan drinken en misschien zouden we de anderen nog wel zien. De Toerist was gesloten, we reden dan maar verder richting café Herberg Het Dorp. We dronken ons iets warms. Berna, Enzo en Stefano hebben wij niet meer gezien. Hopelijk is iedereen gezond en wel thuis gekomen.
Eerst en vooral moet ik even kwijt dat ons groepje fietsmakkers ferm is uitgedund , van de grote opkomst van enkele weken geleden blijft er niet veel van over.Is het misschien te koud ? of zijn er
sommigen bezig met de mtb ,maar goed ,vandaag 3 man op de afspraak , Gino nog steeds geplaagd door rug problemen ,Berna en ik Enzo.
We hebben gekozen voor Scherpenheuvel ,niet te veel klimmen en toch nog een redelijke afstand.
Vertrek aan het sas in Diepenbeek ,langs het kanaal naar Lummen waar Gino het voor bekeken hield en rechtsomkeer maakte , wel moedig ondanks zijn rugproblemen ,de aanhouder wint.We waren nu nog met ons 2 ,gezellig en al kletsend aan een wintertempo arriveren wij in Scherpenheuvel waar er een kaarsje gebrand werd .Nu was het wel tijd voor een kopje koffie met vlaai bij Vangrootloon ,we verschoten ,kregen daar een stuk niet normaal 1/4 vlaai ,amai zeg.We waren genoeg gewapend voor de terugweg met zoveel calorieën .De wind dat was de grote spelbreker , voor 3/4 in ons nadeel ,bij momenten was dat echt stoempen en duwen maar we hebben de test goed doorstaan zonder kleerscheuren geraakten we in Genk waar we afscheid namen met weeral een tevreden gevoel.
Volgende week zijn de weersvoorspellingen niet zo gunstig maar we hopen op een droog intermezzo voor donderdag de Kalkoenrit ,allen op post.
Het was al een tijd geleden dat ik nog wat geschreven had voor de blog en vandaag is het weer zover .Deze morgen ,kon het bijna niet geloven ,zachte temperaturen het voelde bijna als lente ,de zon was present kortom alle ingrediënten waren aanwezig om er weer een prachtige fietstocht van te maken.
Met 5 man present op de afspraak in Zutendaal ,Gino met rugklachten, Berna , Antonio, Stefano als gastrijder en ik Enzo.In samenspraak beslisten we maar richting Elsloo te fietsen waar Gino een verstandige keuze maakte om niet verder met ons te fietsen en alleen verder te gaan voor een kortere afstand.Wij besloten dan maar met 4 man naar Gulpen te rijden via de waterval ,Valkenburg om zo in een gezellig barretje in Gulpen een koffie stop te maken .
We hadden er ondertussen al 60 km op zitten .Even later keren we terug huiswaarts via de mooie beklimming naar Imberg en dan in volle vaart naar Bemelen.
In Maastricht nog even opletten voor het druk verkeer en zeker wat vaart minderen omdat Antonio wat last kreeg van zijn knie ,maar goed het was nu een langere cool down en hopelijk zijn tegen zaterdag de problemen met de knie opgelost.
Al bij al was het een mooie rit met heel wat winterhellingen en meer moet dat niet zijn . Dit pakken ze weeral niet af en op naar de volgende
De revalidatie kan beginnen voor Roberto. Na 2 nachtjes ziekenhuisverblijf zit/ligt hij nu terug thuis. Met de lange winter voor de deur,kan de genezing starten.
De rit van vandaag naar Moelingen:
Met 5 man(Fulvio,Berna,Antoni,Enzo en ikzelf) stonden we goed ingeduffeld aan de start in Zutendaal. Door de vrieskou hadden we besloten om iets later te starten, 10u30. De winterzon voelde heerlijk aan en de wegen lagen er kurkdroog bij. De rit naar Moelingen van zaterdag dat niet door ging door lichte regen werd dan vandaag afgehaspeld. Niet te ver weg en rond de 80 à 90 km is nu wel voldoende met de kou. Ons parcours, via Zutendaal naar Eigenbilzen en langs de zonnige kant van het kanaal richting Moelingen. Geen koffiestop maar over Visé en de Houtain en nog enkele molshopen in Bitsingen om ons warm te houden richting Gellik. In Eigenbilzen ben ik richting Beverst gereden terwijl mijn fietsmakkers misschien nog een Grimbergen pauze hebben gehouden in Zutendaal, ik zal het nog wel horen.
Even dit ter info:
Enkele leden van de vroegere “WTC De Zonnekloppers” uit Spurk, hebben de koppen bijeen gestoken en zijn gestart met een ledenwerving. De Zonnekloppers van weleer zullen terug op de wegen te zien zijn v/a april 2014.
Zondag 6 april 2014 om 09:00hr met start aan “het buurthuis” te Spurk 24 , 3740 Bilzen.
Voel je je geroepen om in groepsverband iedere zondag een mooi ritje af te haspelen?
Geef dan de secretaris van WTC De Zonnekloppers een seintje.
Dit weekend hebben we onze racefiets rust gegund en kon de MTB eens van stal voor een mtb tourtochtje met vertrek en aankomst sporthal van Zutendaal.
Met 6 man werd er afgesproken; Benny,Roberto,Franco,Antonio,Fulvio en ikzelf kozen voor de 35 km afstand + 20 km .Het weer was ideaal om door de bossen van Zutendaal,Gellik en Eigenbilzen te modderen.
Alhoewel dat de modder best goed meeviel, het parcour was mooi en zeker niet zwaar te noemen en de “steile”hellingen waren eerder heel dun gezaaid.Maar wat een prachtige dag had moeten worden eindigde in mineur. De toertocht zat erop, iedereen happy en zeer tevreden reden we huiswaarts via het fietspad naar Genk.
Terwijl ik nog in de zetel zat na te genieten van de mooie rit, kreeg ik opeens telefoon van Franco die geen goed nieuws te vertellen had.
Op de terugweg op het fietspad naar Wiemismeer heeft Roberto een lelijke val gemaakt op het fietspad. Dadelijk was het duidelijk dat het ernstig was en werden de hulpdiensten verwittigd die ook snel ter plaatse waren. Roberto werd met de ambulance naar het ziekenhuis overgebracht waar na controle een gebroken onderrugwervel werd vastgesteld. Alweer brute pech bij de fietsmakkers maar vooral voor Roberto. Meer info heb ik op dit ogenblik niet.
Aan de snelheid kan het niet liggen, want er werd op dat moment tegen 20 km/u gereden omdat Fulvio even verachterd was. Een greppel onder opeen gewaaide bladeren die zo Roberto uit balans bracht,zou de boosdoener zijn.
Jammer is dat! brute pech! Wij wensen Roberto een goed en spoedig herstel toe.
Met 7 fietsers naar Slenaken om deze sombere maand november af te sluiten.
De namen; lady’s first Marijke, Franco,Fulvio,Enzo,Berna,Antonio N. en ikzelf.
De andere fietsmakkers laten het afweten en kiezen voor de MTB of werkverplichtingen. Ieder z’n meug, maar feit is dat de afwezigen weeral ongelijk hadden. De koude viel goed mee, alleen een minpunt de wegen die er nat bij lagen, maar het is ook winter.
Een ritje met niet al teveel omwegen naar Slenaken via Gulpen en over de Voerstreek terug naar Zutendaal. Jammer van die verdwaalde kleine bui ergens bij onze noorderburen, net genoeg om ons wat af te koelen. Hoe dichter bij Zutendaal hoe droger en zelfs een straaltje zon we te zien kregen. Nog één hellingske om terug op het jaagpad te geraken, de Lanaye.Hier waren we onze Franco effe kwijt, en wij waren niet enigen die zich dat afvroegen waar hij gebleven was zie foto beneden. Zonder een koffiestop onderweg liet zich wel gevoelen na een weekje uitzieken, de benen vonden het een beetje welletjes en hunkerden naar een welverdiende Grimbergen bij de Tourist. De huisbereide soep heeft anders hier ook steeds succes.
Na 100 km steeds in beweging te zijn, nu 2 meter plat en heel stil op de canapé liggen.
Volgende afspraak misschien dinsdag? We zullen wel zien wat de weervrouw ons gaat voorliegen. Info op de blog.
Verslag opgemaakt door Franco, waarvoor een dikke merci
Deze morgen 5 man op de afspraak, Berna ,Antonio Nieddu,Benny,Fulvio en ik. In laatste instantie hebben verschillende Fietsmakkers afgehaakt om medische redenen, verzorg u maar goed en zie dat jullie er de komende weken er weer bij zijn. Gino onze navigator voor vandaag was er ook niet bij en zodoende moesten we een ritje improviseren. De koude viel goed mee vanmorgen ,na een korte rondvraag beslissen we om naar Val Dieu te fietsen en daar zien we als de weersomstandigheden het toelaten om door te fietsen naar Aubel. Via Zutendaal richting Eigenbilzen en zo naar het jaagpad, richting Veldwezelt….Kanne waar we over de Lanayeberg over moeten om richting Visé te fietsen,even door het centrum en dan Dalhem omhoog,de mist komt wat opzetten maar we laten ons niet afschrikken ,hier beslissen we om toch door te rijden via Val Dieu naar Aubel omdat het gevoelstemperatuur goed aanvoelt. In Aubel houden we vandaag geen koffiepauze. Even nog een klimmetje overbruggen en dan in dalende lijn richting Voerstreek ,Gravenvoeren ,Lixhe en daar weer via het jaagpad stormen we richting Lanayeberg op,via Veldwezelt,Gellik, richting Zutendaal,waar Antonio,Berna ,Franco een koffiepauze houden in café Tourist. Benny en Fulvio zitten in tijdnood en beslissen om door te rijden. Bedankt jongens voor de mooie rit. Nog even vermelden 2 lekke banden,Antonio,Benny en een valpartij van onze Antonio, zonder erg. Hij is een taaie hè .tot de volgende!
Ritgegevens
5 man –110 km – 26,1 km/u – 778 hms
Valpartij Antonio N.
2 x lek(Benny,Antonio)
amai Antonio ! op 1 wiel naar Aubel??? sterk heel sterk bezig ! MINCHIA !!!
Ons Grieks etentje zit er ondertussen ook
weer op. Het was net als vorig jaar een voltreffer, voor ons alvast zeer geslaagd.
Naar
gewoonte vieren wij De Fietsmakkers het einde van het wielerseizoen steeds
met een etentje, dit jaar werden ook enkele Funbikers uitgenodigd die geregeld in
het fietsseizoen met ons op pad trekken.
Met 30
uitgenodigden konden we samen genieten van lekker eten en een goede sfeer.
Er werden
plannen gesmeed naar volgend jaar toe, één ervan is hoe gaan we die dekselse
Franco te grazen nemen?
Misschien
een fonkelnieuwe bike bolide aanschaffen .of super carbonwielen of misschien
wat meer choco drinken? Maar een dikke opsteker voor Franco en Giorgios die dit
feestje alweer goed hebben georganiseerd!
Dat het
geslaagd was bewijzen de fotos ,om ze te zien, klik dan maar op Grieks etentje 2013
Iedereen
bedankt om er een mooie en gezellige avond van gemaakt te hebben.
Zaterdagmorgen, het was
mistig. Je zag amper 100 meter ver. Maar toch hadden we er zin in. Met 1°C was
het nu echt wel tijd geworden om de winterkledij boven te halen.
Er blies eenNO-wind van 2 Bft. Bij aankomst in Zutendaal
waren er al twee dappere op post, Gino en Loupo. Na een tijdje kwamen ook de
anderen: Franco en Giorgios en wat later maakten Berna, Fernando en Antonio N.
de groep compleet. Iedereen had een beetje last van de eerste koudeprik. We
besloten dan ook zo vlug mogelijk te vertrekken.
Zoals gewoonlijk was Franco
de vaste kopman van dienst, met afwisselende co-piloten. Vanaf het begin werd
er een stevig tempo op na gehouden. We reden van Zutendaal richting Opgrimbie.
Daar vroeg Franco of er nog iemand koud had. Wij allemaal in koor:NEE. Anders
ging hij misschien nog harder rijden.
Via Boorsem ging het richting
Nederlands grondgebied. Ook hier was de mist van de partij. We reden via Catsop
naar de eerste beklimming van de dag de Adsteeg ( 720 meter , 4,5 %). Wij deden
ongeveer 2/3 van de helling, waarna we rechts af draaiden, een smal straatje
in.
We zetten onze tocht verder
langs verschillende Nederlandse dorpjes richting Valkenburg. In Arensgenhout
voor de afdaling van de Stoepert (2460 meter, gemid. 4,6%) liepen verschillende
jagers op het veld op zoek naar een konijn, een haas, een fazant of misschien
een patrijs. Of die iets te zien kregen met zon mist is nog maar de
vraag.Iets verderop ligt een
restaurant-kasteel. Misschien moesten die jagers hier wel zorgen voor wat wildop
de menu.
Ondertussen besloten de heren
om een plaspauze te houden, ik maakte van de gelegenheid gebruik om mijn harde
half bevroren honingkoek naar binnen te werken.
Beneden aan de spoorweg
(Valkenburg) fietsten we via het politiekantoor richting de Goudsberg (2250
meter, gemid. 3,3%), volgens Franco een helling zonder naam. We reden het
eerste gedeelte samen in groep. Maar het duurde niet lang vooraleer ik mij in
het tarmac leek vast te rijden en mij verder moeizaam naar boven hees. Maar wat
verderop wachtten de voorlopers dan weer. Wat Loupo echter niet wist, is dat de
Goudsberg nog een verrassing voor ons in petto had. Een steiler stuk van 300
meter aan een percentage van 7,5%.Eenmaal boven ging het rechtsaf de Walemmerberg naar beneden richting
Schin Op Geul. Verder in dalende lijn naar Oud-Valkenburg, om daar de laatste
helling van de dag te nemen de Sibbergrubbe (1810 meter, 3,9 %). Boven gekomen
reden we richting Bemelen om via Maastricht verder te stomen naar Lanaken en
Zutendaal. In Maastricht hadden ze nog een verrassing voor me. De Poggio van
Maastricht.
In Zutendaal sloten we de rit
af bij De Toerist. Daar konden we ons opwarmen aan een warm soepje en koffie.
En voor de rasechte wielertoeristen ene Grimbergen, natuurlijk.
Ondanks het koude en mistige
weer waren we er toch in geslaagd om er een mooie dag van te maken.
Hierbij
een verslag van de rit van vandaag, ze hebben mij vandaag ritverantwoordelijke
gemaakt en ook het schrijven van het verslag was vandaag voor mijn rekening.
Van een vuurdoop gesproken!!!
Vandaag
aan de start Enzo, Berna, Fulvio, Antonio, Franco, Benny, Fernando en ikzelf.
Omdat
niemand van de mannen het parcour kent stellen ze voor dat ik vandaag de rit
voor mijn rekening neem. En zo gedaan. We volgen het parcours van de Bilzen
Classic voor het grootste gedeelte, ik heb dit een beetje aangepast, omdat het
officiële parcour over verkavelingswegen loopt en die moet je nu proberen te
mijden. Toch zeker met de regen van de afgelopen dagen.
We
mochten nog eens vertrekken onder een stralende zon, dit was ondertussen al een
tijdje geleden.
Het
enige minpunt was de wind, maar we klagen niet. We konden ook vandaag weer
rekenen op onze kopmannen: Franco, Benny en Fulvio.
En
af en toe kwamen de andere ook eens even een kijkje nemen vooraan, maar meestal
niet voor lang want de wind kreeg je pal op kop.
We
moesten de straffe stoempers een beetje intomen, anders gingen er misschien wel
enkele afzien.
We
reden weer in groep verder richting Bommershoven. Eenmaal voorbij de dorpskern
Vechmaal ging het weer bergop richting Romeinse Kassei, hier moest ik voor de
eerste keer lossen. Ik kwam niet bij de groep omwille van de sterke wind,
afzien gewoon en toch volle pond blijven geven om er proberen bij te geraken.
Dan richting Thys, ik moet er een tweede keer af, de energie is precies op, dan
maar vlug iets achter de kiezen steken.
Ondanks
de tegenwind wordt er toch aan een stevig tempo doorgereden.
In
Villers l'Evêque verlaten we dan even het parcour van de Bilzen Classic en
rijden richting Herstappe. Amai zeg, wat een verademing was dat. De wind volop
in de rug. Nu volle gas en volle petrol naar Herstappe voor de koffiepauze en
ja de café is open, gelukkig. Even een kopje koffie of iets fris achterover
slaan en ook even op adem komen. Fulvio maakt nog snel gebruik van de pauze om
enkele sfeerfoto's te maken. We zitten dan ongeveer op de helft van de rit.
Na
de pauze zijn de mannen niet meer te houden, we hebben nu de wind in de rug en
alles wordt uit de kast gehaald, niet te doen! We passeren de dorpjes aan een
hels tempo, het is precies een finale die wordt ingezet en die dan nog 50 km moet
gaan duren. In Nerem haalden we zelfs een topsnelheden van 45 km/u. Bijna
geflitst.
Dan
ging het via Sluizen richting Millen,Membugen naar Rijkhoven. Hier kreeg Benny
een kettingbreuk. Gelukkig hebben we Antonio de mekanieker van de ploeg. Voor
zo iemand is dit een fluitje van een cent om dit weer in orde te brengen. Dan
ging de rit verder richting Bilzen, Munsterbilzen om te eindigen in Zutendaal.
Bij
De Toerist zijn we nog gestopt voor een welverdiende afsluiter met Berna,
Fernando, Antonio, Franco en ikzelf .
Hierbij
nog enkele gegevens van de rit: afstand:105km, gemid. 27,5 km/u, 641 hm en
windkracht 5 Bfr. en een stralende zon.
De rit
naar het witte stadje Thorn begon droog en zacht met een voelbare rugwind bij
het heenrijden, wat bij het terugkomen andere koek was!
De wegen
en fietspaden richting Maaseik lagen er nat bij. De fietspaden door de bosrijke
omgeving lagen er dan weer wat gevaarlijk bij door de gevallen bladeren. De rit
stond op naam van Giorgios, die ons naar onze noorderburen loodste.
Met 7
man van vandaag, LoupoLuc-Berna-Fernando-Franco-Enzo-Giorgios en ikzelf.
Antonio
N. gaf forfait omdat zijn stalen ros nog bij de fietsenmaker(Bollen) voor herstelling
was.
Dat er
iemand lek rijdt, dat is wel zeer normaal en zeker op zo natte wegen, maar dat
we vandaag 8 keer hebben moeten halt houden om een nieuw bandje te steken van
het goede teveel! Onder droge weersomstandigheden zal dat niet zo een probleem
geven, bij nat weer is dat wel iets anders. Aangekomen in Thorn vonden we het
tijd voor een koffie met taart.
Bij het
vertrek huiswaarts begon het zowaar lichtjes te regenen.
Berna
gaf het voorbeeld met de eerste 2 lekke banden op zijn rekening te schrijven. De
rest mocht niet uitblijven en om de haverklap stonden we noodgedwongen stil.
Maar
jullie blogger himself, ging met alle eer lopen met 3 stuks!!!Driemaal is
scheepsrecht Gelukkig heeft iedereen steeds 2 bandjes bij, maar zo raak je
snel door je voorraad heen. Mijn 3de was gelukkig niet ver van Luc
zn woning, zodat ik nog op de velg tot daar ben kunnen geraken. Met een
reservewiel van Luc ben ik dan doornat naar huis gereden. Thuis aangekomen en
regelrecht onder de douche en al die lekke banden en regen al vergeten.
Zaterdag
fietsen we richting Waremme, als het droog blijft tenminste, maar eerst een
voorraad binnenbandjes halen bij Bollen.
Onder
(toen nog) droge omstandigheden, trokken we ons opgang vanuit Zutendaal richting
Mechelen een dorpje bij onze noorderburen.
Met 8
man klaar om ons Flandrien imago wat op te krikken.
Vandaag
hadden we 2 gastrijders in ons midden: Marijke en chouJeePee, welkom en
steeds welkom, Berna,Benny,Fulvio,Antonio N.,Giorgios en ikzelf. Franco nog in extremis opgeroepen om thuis een klus te klaren en kon niet meedingen naar de titel Flandrien.
We reden
dus naar de Lanaye,een beetje miezerig maar zo snel laten we ons niet
afschrikken.
Benny
en Fulvio altijd paraat om de rest uit de wind te houden, namen het kopwerk
voor eigen rekening. Niet dat het regende maar het nat wegdek en opspattend
water deed ons fris en proper gewassen herfstkledij van kleur veranderen. En te
zwijgen van ons stalen ros die zag uit, jongens!!!
Eerst
door Moelingen en dan in St Maarten Voeren naar links om aan de oude Planck te
beginnen. Mooi iedereen en op eigen tempo naar de top. Boven werd er dan effe
gewacht en éénmaal gruppo compatto konden we verder naar Slenaken, daar lag
de Loorberg op de loer!
Het
dorpje Heyenrath ligt dan net op de top waar we dit keer geen pauze houden maar
non-stop de rit zullen afhaspelen.
Ik moet
ergens in Wittem een kiezel met mijn achterband opgeraapt hebben zodat ik PLAT kon
roepen!
Een vuil
karweitje om een bandje te steken met zo een weer! Maar er is geen alternatief
mogelijk! Een nieuw binnenbandje steken, is dan toch ook een beetje rustpauze
voor de anderen .Die maakten er gretig gebruik van om snel een koek door de
keel te jagen.
In Valkenburg
zijn ze al in kerststemming, mensen in de rij om de kerstmarkt te bezoeken, en
dat nu al, en die brave man uit Spanje moet nog komen!
Nog de
laatste helling in Valkenburg (steengroeve) en dan de afdaling naar Bemelen en
Maastricht. De laatste stuiptrekkingen werden voor de St Barbara helling in
Lanaken bewaard. Aangekomen aan ons kunnen nu al zeggen stamcafé De Tourist,
was het hoogtijd om de modder en zand tussen de tanden weg te spoelen met een
welverdiende Grimbergen(wat had je gedacht!). Benny,Fulvio,Berna en Antonio
verkozen om zo snel mogelijk onder de douche te kruipen.
Bedankt
iedereen voor de mooie rit en babbel en de modder was van goede kwaliteit.
Ietwat
frisjes maar met een mooie zon vertrokken we met 7 man naar de Jekervallei.
(Benny,Berna,Enzo,
Fulvio,Franco,Giorgios en ikzelf.) Antonio A. werd opgeroepen om nog enkele
wagens te bouwen en Antonio N. was in laatste instantie belet.
De Jekervallei
ligt ten zuiden van Tongeren, tussen Kanne en Bitsingen, een mooi stukje
glooiend natuur waar de rivier de Jeker loopt.
Voor
deze rit vertrouwde ik volledig op mijn Garmin, die zou ons wel tussen de smal
straatjes loodsen. Met een strakke wind op de kop, namen Enzo en ik het kopwerk
tot in Rosmeer voor eigen rekening. Hopelijk zou de wind dan als bondgenoot op
de terugweg in ons voordeel blazen. Na enkele pijlen verschoten te hebben namen
Franco en Benny het van ons over. Het tempo ging dan ook gestaag omhoog. Sterke
beer Fulvio die kwam ook geregeld op kop sleuren. Om het spreekwoordelijk uit
te drukken, het was Fulvio die de knuppel in het hoederhokgooide, en dadelijk
zat het spel op de wagen. De ketting volledig naar rechts en het kachelen was
een feit. Telkens het iet of wat omhoog ging,was het aanklampen geblazen.
De helling
in Rijkhoven(Apostelhuis) bracht soelaas. Eigen tempo naar boven en een stuk
langzamer konden we weer verzamelen en reden richting Spouwen .Berg en
Waltwilder.
In Zutendaal
namen we afscheid van grieperigeBerna, had nog verplichtingen in de namiddag.
De rest mocht verder rijden naar de Toerist voor de Grimbergen/koffie/smos.
Alweer
een mooie fietsdag achter de rug. Als we de weermannen mogen geloven, zullen we
zaterdag weer een pak regen over ons krijgen, we zullen wel zien. Een ritje
richting Hollander zou anders mooi zijn.
vandaag 26 oktober is een dag om niet te vergeten sprak Enzo bij het vertrek,dat
in korte broek nb!
Van de
12 die een reactie plaatsten kwamen er toch 9 opdagen.
Gastrijder
Rudi,Franco,Giorgios,Antonio,Toine,Berna,Fulvio,Enzo en ikke, Luc had nog in
laatste instantie afgemeld wegens werkverplichtingen. Antonio Nieddu ziek en
Marijke hopelijk stond ze niet aan het verkeerde sas te wachten, of misschien
lek gereden? We zullen het nog wel horen.
Allemaal
netjes op tijd aan het sas en we konden starten richting Diepenbeek op zoek
naar het parcours van Wilfried Cretskens. Een sterke kopwind blies zowat roet
in het eten. Maar met zo sterke beren in de groep die hielden de rest uit de
wind. De wind kletste ons zowat van alle kanten tegen de oren. Via Diepenbeek
naar Stevoort Rummen en in Geetbets reden we Vlaams Brabant binnen. Via
Haspengouw naar het glooiend landschap van het Hageland. Steeds over mooie
binnen en vrijwel autoluwe binnenwegen zagen we in de verte het Basiliek van
Scherpenheuvel boven de bomen uitkomen. Tijd voor de koffie. Franco speelde een
Croque monsieur binnen en Enzo deed niet onder met zn broodje gezond van +- 30
cm. Ja wie de kop trekt die eet ook veel, Fulvio die hield het bij een donkere
Tongerlo, das eten en drinken tegelijk(wordt gezegd tenminste). Na het
innerlijke versterkt te hebben trokken we richting Limburg. Wie nu dacht de
wind in het voordeel te hebben dacht een beetje mis! Het was nog steeds duwen
op die pedalen. Door omstandigheden hebben de rit naar het einde toe moeten
aanpassen en konden we niet naar het eetcafé piceno, dat zal voor een volgende
keer zijn.
Alweer
een mooie dag idem dito rit om in te kaderen.
Bedankt
iedereen en vooral de kopmannen.
Tot de
volgende rit
Rudi
je bent steeds welkom bij ons, je contract ligt klaar!