Door omstandigheden zijn we vandaag maandag onze rit gaan rijden.
We, Enzo en ikzelf, Berna had geen tijd en de rest van de fietsmakkers moesten nog een dagtaak kloppen .
Met nog steeds een sterke zuidenwind die we al stilaan gewoon geraken reden we zuidwaarts het Luikse in.
Afspraak was ditmaal kanaalbrug van Zutendaal om dan via Eik de “8 van Munsterbilzen” voor een deel te volgen. Tot in Millen hebben we de nostalgische blauwe pijlen van een verf van uitstekende kwaliteit gevolgd. Vandaar ging het naar Oupeye en verder met een bocht rond Luik tot in Queue du Bois. Natuurlijk niet vlak om tot ginds te geraken, met geregeld een vette dikke puist voor de winterfiets geschoven. Goede training dus, met het oog op een Banneux ritje die er zit aan te komen. Maar nog enkele weken geduld. Laat de aarde nog wat meer opwarmen en dan komt dat zeker in orde en kan de bakker al de “Dag au ber” klaarmaken. Na veel gestoemp en getrek aan mijn stuur konden we een koffietje drinken in Visé centrum, altijd een goed idee! Met een stevige rugwind waren we ook snel terug in Zutendaal,
Mocht er interesse zijn…zaterdag 22 februari sepappen we richting Gemmenich, wil je meekomen reageer dan op de blog. De herfst, euh.. ik bedoel de winter loopt op zijn einde(hopen we toch) en dus wordt het tijd om je stalen of carbonnen ros van stal te halen.
Ritgegevens:
Enzo en ikzelf- 100,8 km-24,5 km/u- 889 Hms
verzamelaar van vogelhuisjes in Heks eerder deze week gemaakt op MTB Oeps !!!
Met 3 moedigen vandaag , Stefano , Berna en Enzo , Gino heeft in laatste instantie moeten afzeggen ( problemen met zijn garage poort ).
Om 10.00 uur in Zutendaal vertrokken voor een ritje in het Luikse ,waar naar toe ,wij zouden wel zien .
Prioriteit was wel dat we op de terugweg de wind in het voordeel zouden krijgen . Ik moet je wel verzekeren dat het bij momenten wel stoempen was ,niet normaal .
Via vlijtingen fietsen we verder naar Valmeer ,Bitsingen en zo op Houtain st. Simeon .Eenmaal boven meteen rechts, richting Herstal en zo op Oupeye.Het was een beetje improviseren ,maar heftig zo de hele tijd op en af .
Na de afdaling over de brug en dan meteen naar rechts ,net voor Jupille een scherpe bocht naar links ,een mooie maar lange klim richting Sarolay.In Housse dalen we af en meteen nog een flinke helling .Hier boven op de Richelle een lange afdaling naar Dalhem , van hier uit een laatste klim naar Vise' met de wind in het voordeel.
Het was genieten langs het kanaal met de wind die ons naar huis blies ,lekker de benen laten draaien en herstellen van de zware inspanningen .Terug in Zutendaal, nog een stop voor een lekkere grimbergen en dat die smaakte hoef ik jullie zeker niet te vertellen. Ik had 105 km en 996 hm .
Voor zaterdag voorspellen ze niet veel goeds , misschien vrijdag dan maar ,we zullen wel zien.
Met 8 man waren we vandaag om de stormwind te trotseren.
Roberto,Nino,Fulvio,Antonio,Franco,Nuccio,Enzo en ikzelf.
Nino die een tijdje op non-actief stond, kon zich geen betere dag uitkiezen om terug van start te gaan. Roberto door die val met mtb ook een tijdje uit roulatie maar nu op tijd terug om ons te helpen opboksen tegen die zuidwestenwind van 5à6 Bfrt.
Met de wind pal op de kop reden we richting Lanaye, ver gingen we het vandaag niet zoeken, dicht bij huis was al ver genoeg met die wind en met dreigende wolken boven ons.
In open velden was het harken en stoempen om vooruit te komen. Bij momenten hingen we echt schuin op de fiets. Het was volhouden tot in Bitsingen waar we dan de vruchten konden plukken. Met de wind in de rug reden we terug naar Zutendaal. Ondertussen in Eigenbilzen kreeg Enzo een lekke band waar we gezelschap kregen van een Nordic-Walking wandelaar.
De arme man was teneinde raad: hij had enkele dagen terug tijdens het fietsen, “alles kapot gereden bij het terugschakelen” derailleur…ketting, en vroeg zich af hoe dat kwam.
Misschien teveel spek gegeten als ontbijt?
Na een vers bandje te hebben gestoken reden we verder naar café de Tourist, voor een welverdiende Grimbergen met kaasblokjes.
Met 78 km op de gps en 684 Hms waren we vree kontent.
Nog steeds geen spoor van winter, die blijkt goed veraf te liggen. Ideaal weertje om naar Aubel te fietsen voor een stuk rijsttaart met koffie.
Met 3 man waren we, Berna,Enzo en ikzelf, klaar om er een mooie fietsdag van te maken, alleen bij het heenrijden moesten we een stevige kopwind trotseren, en hopelijk zou die in het terugkomen onze bondgenoot worden, wat ook zo bleek uiteindelijk.
Gesprek van de dag was natuurlijk de overwinning van Stybie, de rit werd “vakkundig”geanalyseerd, ieder heeft zo zijn mening hierover. Al pratend over Sven en co werd het opboksen en strijd tegen de wind door ons vergeten. Na Visé de helling naar Dalhem en dan door het dal tot ValDieu waar de laatste 6 km de wind lekker in de rug blies.
Dinsdag is marktdag in Aubel en zodoende is er steeds genoeg volk op de been, de terrasjes zaten vol van mensen die van de zon genoten. Ondertussen dat Enzo voor de vlaai zorgde, bestelden we alvast een verdiende koffie en Chocolat chaud in ons stamcafé.
Lang hebben we daar niet gezeten en maakten we ons op voor de terugreis. Nu even nog effe een koude daling maken en dan de helling naar Saint Jean Sart.
De afdaling van La Heydt bracht ons naar St Maarten Voeren, en dan de beloning de wind knal in de rug en recht naar Zutendaal, waar we natuurlijk een dikke Grimbergen binnen hebben laten lopen! Nog even napraten over de mooie fietsdag die we mochten beleven en dan recht naar huis voor een douche.
Zaterdag fietsen we naar Epen (dat ligt op den Hollander) hopelijk geen regenweer.
Bedankt mannen voor alweer een zonnige fietsdag ! het leven kan mooi zijn.
Ritgegevens: 3 man – 112 km-24,8 km/u – 685 hms
Carpe Diem laat je schoenen voor je in de rij staan (liggen)
‘Na de regen komt zonneschijn’ zegt de spreuk, hopelijk geldt dat ook voor mij en zijn de ziekteperikelen achter de rug. We gaan er weer tegenaan (niet te hard!)
Vandaag afspraak om 9u30 in Zutendaal voor een herfstritje in hartje winter.
Al wees de thermometer amper +2° graadjes een stralende zon deed het aangenaam voelen.
Opletten geblazen voor de rijmplekken en zeker in schaduwrijke plaatsen.
Met 5 man stonden we te wachten op de Italiaanse delegatie (Berna & co) uit Genk die effe op zich lieten wachten. Tevergeefs bleek nadien, want ze hadden een andere richting om te fietsen in gedachten. Dus met ons vijven (Franco,Fulvio,Benny,Enzo en ikzelf) vertrokken voor een ritje naar Valkenburg, met de Sibbegrubbe als keerpunt. Enzo verkoos in Valkenburg om nog wat bij te trainen en besliste om in z’n eentje er een lus aan te breien richting Schweiberg.
Niet het tempo maar de molshopen en hellingen lieten zich bij mij gevoelen, dat uitzieken had zichtbaar zijn sporen gelaten(niet dat ik een berggeit ben maar het kon veel beter).
Na de Sibbe in dalende lijn door het centrum van Maastricht en dan die vervelende St Barbara kloot fietspad in Lanaken. Daar besloot ik om de kortste weg te nemen naar Beverst maar de kortste was zeker niet de vlakste terugweg. Franco en co reden door naar Genk, of ze tijd hebben gemaakt voor een Grimbergen weet ik niet, ik in ieder geval niet. Ik wou fris gedoucht voor de tv gaan liggen en hopelijk Sven wereldkampioen zien worden, maar helaas.
Maar chapeau Sven, zilver behalen tegen een beresterke Stybar is super. Maargoed dat je landgenoten(jong geweld!) je hebben geholpen door hun puike afstopwerk. Hahaaaaa !!!!!
Nu naar onze volgende rit, dinsdag met droge weerkaarten.
hoe blij is fietsmakker Roberto met zijn nieuwe Cipollini bolide racefiets ????
Mijn rugproblemen mogen dan wel opgelost zijn, nu komt een ontstoken keelamandel de kop opsteken. Ik twijfelde al om mee te gaan maar onderweg voelde ik dat de koude ingeademde lucht geen goed deed, ik hakte de knoop door en toen we in de buurt van Bitsingen waren heb ik dan maar afgedraaid richting Beverst.
Met 4 op de afspraak: Berna,Fernando,Enzo en ikzelf, Luc werd op het laatste moment nog voor zijn job opgebeld, en als Luc een telefoontje krijgt…is dat heel slecht nieuws!
In Veldwezelt was het effe panikeren toen daar de éérste regendruppels vielen. Het waren er gelukkig welgeteld 10, dus geen probleem om de tocht verder te zetten, Enzo suste ons door te zeggen dat de regen pas rond 16 uur over onze contreien zou trekken.
In Bitsingen heb ik afscheid genomen van de fietsmakkers en hunkerde ik naar een hete kruidenthee.
Of mijn fietsmakkers tot in de Voeren zijn gefietst weet ik niet, ik zal het nog wel horen.
Van deze “zachte” temperaturen moeten we zaterdag eens goed profiteren met een ritje naar Blegny … of heeft er iemand een andere bestemming in petto? Laat maar horen of lezen.
Een rustig ritje richting St’Truiden met 3 man, Berna,Enzo en ikzelf.
Van wintertemperaturen is er gelukkig nog steeds geen spoor,maar een extra onderlijfje was vandaag zeker (voor mij) geen overbodige luxe. Ons hoor je niet klagen, laat de winter maar waar die is. Met een stevige zuidenwind en droge wegen is Haspengouw de ideale richting om te kiezen. Met ons drietjes reden we via Beverst naar Hoeselt…Kortessem de poort van Haspengouw genoemd. Berna vertelde ons het slechte nieuws over de auto diefstal begin deze week. De auto werd voor de deur op de inrit gestolen. Ja wie doet zoiets? Geen respect voor andermans zaken! En al dat paperassen werk wat daar ook nog bij komt!
Net voor de ‘binkenstad’St’Truiden kregen we de wind echt in het voordeel als we huiswaarts keerden. Ondertussen werd er druk overlegd waar we ons welverdiende drank gingen nuttigen. In Eik hielden we uiteindelijk halt voor een Karmeliet en choco. Die Karmeliet smaakte heerlijk,zodat een tweede deze mooie dag afsloot.
Ondertussen was er een klein buitje overgewaaid zodat de wegen er dan toch nog nat bij lagen.
Ik had net 70 km op de gps terwijl mijn fietsmakkers er zeker een 90 op de teller hadden bij thuiskomst.
Op naar dinsdag voor ons volgend ritje, naar waar? We zien dan wel van uit welke richting de wind blaast!
Eindelijk zit mijn eerste rit in het nieuwe jaar erop ! na vervelende rugperikelen ben ik(bijna)terug in de race.Vandaag een ritje op de mtb in het Haspengouwse, met keerpunt St’Truiden. Het blijft toch mijn favoriete coteé, mooi en rustige wegen, en de boeren op tractor…die neem ik er graag bij.
De winter is nog steeds ver zoek en hopelijk blijft dat ook zo! Fris en zonnig maar kurkdroog door een voelbaar zuidenwind trok in alleen op pad.
Via de verkavelingswegen naar Kortessem …Wellen en dieper Haspengouw in. Steeds de wind pal op de kop, maar op de terugweg zal ik beloond worden. Toevallig op de vooravond van Driekoningen, kom ik ergens in Ulbeek 3 ruiters te paard tegen. Al grappend vraag ik aan de eerste ruiter wie van hen Balthazar is. “iche , wè ken djeè mich, jong?” of iets in die aard in het dialect.
Ik ben veel fietsers tegengekomen, maar jammer genoeg geen enkele waar ik mij in het wiel kon nestelen!
Na 50 km had ik mijn eerste kms van 2014 binnen, en stapte ik met een tevreden gevoel van de fiets.
Mijn fietsmakkers hebben er een bostocht van gemaakt(Giorgios incluis) en dan weer enkelen op de baan met racefiets,voor ieder wat wils dus.Positief nieuws…Nino zit terug op de fiets!
Klokslag 10 uur vertrokken we vanuit Zutendaal richting Limbricht.
Ook vandaag hadden we te maken met zachte temperaturen, 7°C, droog en niet al te veel wind (toch niet gelijk afgelopen dinsdag). Dat noemen ze tegenwoordig winter.
Vandaar ook een talrijke opkomst. Aan de start Berna, Stefano, Enzo, Franco, Luc, Gino, JeePee en ikzelf.Vanuit Zutendaal ging het richting Opgrimbie. Hier was Loupo de pechvogel met een platte band. Maar Loupo had dit zeer snel hersteld en onze tocht ging verder naar Maasmechelen, Kotem. Gino nam hier afscheid van ons en reed dan alleen richting huiswaarts, omwille van aanslepende rugklachten. We reden via de brug van de autostrade de Maas en de grens over.Dan naar Meers, Ulmond, Berg Aan de Maas om uiteindelijk in Limbricht aan te komen.Tot onze verrassing was de winkel van Math Salden gesloten en was er van late kerstaankopen geen sprake. Logisch, want in Nederland is alles dicht op 2de Kerstdag.Na het verorberen van een koek en voor sommige een sanitaire stop, reden we verder terug naar huis. Met dat verschil dat de wind nu wel in het nadeel zat. Ik mocht dat al vlug aan den lijve ondervinden. Ik hing steeds aan het staartje te bengelen.Eenmaal in Berg Aan de Maas aangekomen hebben we ons laten overzetten door het veerpont. De Maas stond nogal hoog en er was een straffe stroming. Terug op Belgisch grondgebied. Oef, toch niet gezonken. Aan de andere kant van de Maas reden we via Dilsen-Stokken naar de Brugstraat. De eerste en laatste helling van de dag met een lengte van 1400 m en een gemiddelde van 3.5%.Hier ging bij mij het licht uit. Het vet was van de soep en ik moest de mannen laten gaan.Boven aangekomen reden we verder richting Niel-Bij-As, hier nam ik de beslissing om af te slaan richting As, omdat het tempo voor mij te hoog lag.Franco sloeg hier ook af om vervolgens zijn weg verder te zetten richting huiswaarts.Ondertussen waren Luc en JeePee ook meegekomen. We reden met ons drieën naar Zutendaal. Hier wilden wij toch nog iets gaan drinken en misschien zouden we de anderen nog wel zien. De Toerist was gesloten, we reden dan maar verder richting café Herberg Het Dorp. We dronken ons iets warms. Berna, Enzo en Stefano hebben wij niet meer gezien. Hopelijk is iedereen gezond en wel thuis gekomen.
Eerst en vooral moet ik even kwijt dat ons groepje fietsmakkers ferm is uitgedund , van de grote opkomst van enkele weken geleden blijft er niet veel van over.Is het misschien te koud ? of zijn er
sommigen bezig met de mtb ,maar goed ,vandaag 3 man op de afspraak , Gino nog steeds geplaagd door rug problemen ,Berna en ik Enzo.
We hebben gekozen voor Scherpenheuvel ,niet te veel klimmen en toch nog een redelijke afstand.
Vertrek aan het sas in Diepenbeek ,langs het kanaal naar Lummen waar Gino het voor bekeken hield en rechtsomkeer maakte , wel moedig ondanks zijn rugproblemen ,de aanhouder wint.We waren nu nog met ons 2 ,gezellig en al kletsend aan een wintertempo arriveren wij in Scherpenheuvel waar er een kaarsje gebrand werd .Nu was het wel tijd voor een kopje koffie met vlaai bij Vangrootloon ,we verschoten ,kregen daar een stuk niet normaal 1/4 vlaai ,amai zeg.We waren genoeg gewapend voor de terugweg met zoveel calorieën .De wind dat was de grote spelbreker , voor 3/4 in ons nadeel ,bij momenten was dat echt stoempen en duwen maar we hebben de test goed doorstaan zonder kleerscheuren geraakten we in Genk waar we afscheid namen met weeral een tevreden gevoel.
Volgende week zijn de weersvoorspellingen niet zo gunstig maar we hopen op een droog intermezzo voor donderdag de Kalkoenrit ,allen op post.
Het was al een tijd geleden dat ik nog wat geschreven had voor de blog en vandaag is het weer zover .Deze morgen ,kon het bijna niet geloven ,zachte temperaturen het voelde bijna als lente ,de zon was present kortom alle ingrediënten waren aanwezig om er weer een prachtige fietstocht van te maken.
Met 5 man present op de afspraak in Zutendaal ,Gino met rugklachten, Berna , Antonio, Stefano als gastrijder en ik Enzo.In samenspraak beslisten we maar richting Elsloo te fietsen waar Gino een verstandige keuze maakte om niet verder met ons te fietsen en alleen verder te gaan voor een kortere afstand.Wij besloten dan maar met 4 man naar Gulpen te rijden via de waterval ,Valkenburg om zo in een gezellig barretje in Gulpen een koffie stop te maken .
We hadden er ondertussen al 60 km op zitten .Even later keren we terug huiswaarts via de mooie beklimming naar Imberg en dan in volle vaart naar Bemelen.
In Maastricht nog even opletten voor het druk verkeer en zeker wat vaart minderen omdat Antonio wat last kreeg van zijn knie ,maar goed het was nu een langere cool down en hopelijk zijn tegen zaterdag de problemen met de knie opgelost.
Al bij al was het een mooie rit met heel wat winterhellingen en meer moet dat niet zijn . Dit pakken ze weeral niet af en op naar de volgende
ritgegevens:
5man - 99,7km-24,6 km/u - 585 hms
MTB toertochtje ? altijd feest ! aan de bevoorrading ...
De revalidatie kan beginnen voor Roberto. Na 2 nachtjes ziekenhuisverblijf zit/ligt hij nu terug thuis. Met de lange winter voor de deur,kan de genezing starten.
De rit van vandaag naar Moelingen:
Met 5 man(Fulvio,Berna,Antoni,Enzo en ikzelf) stonden we goed ingeduffeld aan de start in Zutendaal. Door de vrieskou hadden we besloten om iets later te starten, 10u30. De winterzon voelde heerlijk aan en de wegen lagen er kurkdroog bij. De rit naar Moelingen van zaterdag dat niet door ging door lichte regen werd dan vandaag afgehaspeld. Niet te ver weg en rond de 80 à 90 km is nu wel voldoende met de kou. Ons parcours, via Zutendaal naar Eigenbilzen en langs de zonnige kant van het kanaal richting Moelingen. Geen koffiestop maar over Visé en de Houtain en nog enkele molshopen in Bitsingen om ons warm te houden richting Gellik. In Eigenbilzen ben ik richting Beverst gereden terwijl mijn fietsmakkers misschien nog een Grimbergen pauze hebben gehouden in Zutendaal, ik zal het nog wel horen.
Even dit ter info:
Enkele leden van de vroegere “WTC De Zonnekloppers” uit Spurk, hebben de koppen bijeen gestoken en zijn gestart met een ledenwerving. De Zonnekloppers van weleer zullen terug op de wegen te zien zijn v/a april 2014.
Zondag 6 april 2014 om 09:00hr met start aan “het buurthuis” te Spurk 24 , 3740 Bilzen.
Voel je je geroepen om in groepsverband iedere zondag een mooi ritje af te haspelen?
Geef dan de secretaris van WTC De Zonnekloppers een seintje.
Dit weekend hebben we onze racefiets rust gegund en kon de MTB eens van stal voor een mtb tourtochtje met vertrek en aankomst sporthal van Zutendaal.
Met 6 man werd er afgesproken; Benny,Roberto,Franco,Antonio,Fulvio en ikzelf kozen voor de 35 km afstand + 20 km .Het weer was ideaal om door de bossen van Zutendaal,Gellik en Eigenbilzen te modderen.
Alhoewel dat de modder best goed meeviel, het parcour was mooi en zeker niet zwaar te noemen en de “steile”hellingen waren eerder heel dun gezaaid.Maar wat een prachtige dag had moeten worden eindigde in mineur. De toertocht zat erop, iedereen happy en zeer tevreden reden we huiswaarts via het fietspad naar Genk.
Terwijl ik nog in de zetel zat na te genieten van de mooie rit, kreeg ik opeens telefoon van Franco die geen goed nieuws te vertellen had.
Op de terugweg op het fietspad naar Wiemismeer heeft Roberto een lelijke val gemaakt op het fietspad. Dadelijk was het duidelijk dat het ernstig was en werden de hulpdiensten verwittigd die ook snel ter plaatse waren. Roberto werd met de ambulance naar het ziekenhuis overgebracht waar na controle een gebroken onderrugwervel werd vastgesteld. Alweer brute pech bij de fietsmakkers maar vooral voor Roberto. Meer info heb ik op dit ogenblik niet.
Aan de snelheid kan het niet liggen, want er werd op dat moment tegen 20 km/u gereden omdat Fulvio even verachterd was. Een greppel onder opeen gewaaide bladeren die zo Roberto uit balans bracht,zou de boosdoener zijn.
Jammer is dat! brute pech! Wij wensen Roberto een goed en spoedig herstel toe.
Met 7 fietsers naar Slenaken om deze sombere maand november af te sluiten.
De namen; lady’s first Marijke, Franco,Fulvio,Enzo,Berna,Antonio N. en ikzelf.
De andere fietsmakkers laten het afweten en kiezen voor de MTB of werkverplichtingen. Ieder z’n meug, maar feit is dat de afwezigen weeral ongelijk hadden. De koude viel goed mee, alleen een minpunt de wegen die er nat bij lagen, maar het is ook winter.
Een ritje met niet al teveel omwegen naar Slenaken via Gulpen en over de Voerstreek terug naar Zutendaal. Jammer van die verdwaalde kleine bui ergens bij onze noorderburen, net genoeg om ons wat af te koelen. Hoe dichter bij Zutendaal hoe droger en zelfs een straaltje zon we te zien kregen. Nog één hellingske om terug op het jaagpad te geraken, de Lanaye.Hier waren we onze Franco effe kwijt, en wij waren niet enigen die zich dat afvroegen waar hij gebleven was zie foto beneden. Zonder een koffiestop onderweg liet zich wel gevoelen na een weekje uitzieken, de benen vonden het een beetje welletjes en hunkerden naar een welverdiende Grimbergen bij de Tourist. De huisbereide soep heeft anders hier ook steeds succes.
Na 100 km steeds in beweging te zijn, nu 2 meter plat en heel stil op de canapé liggen.
Volgende afspraak misschien dinsdag? We zullen wel zien wat de weervrouw ons gaat voorliegen. Info op de blog.
Verslag opgemaakt door Franco, waarvoor een dikke merci
Deze morgen 5 man op de afspraak, Berna ,Antonio Nieddu,Benny,Fulvio en ik. In laatste instantie hebben verschillende Fietsmakkers afgehaakt om medische redenen, verzorg u maar goed en zie dat jullie er de komende weken er weer bij zijn. Gino onze navigator voor vandaag was er ook niet bij en zodoende moesten we een ritje improviseren. De koude viel goed mee vanmorgen ,na een korte rondvraag beslissen we om naar Val Dieu te fietsen en daar zien we als de weersomstandigheden het toelaten om door te fietsen naar Aubel. Via Zutendaal richting Eigenbilzen en zo naar het jaagpad, richting Veldwezelt….Kanne waar we over de Lanayeberg over moeten om richting Visé te fietsen,even door het centrum en dan Dalhem omhoog,de mist komt wat opzetten maar we laten ons niet afschrikken ,hier beslissen we om toch door te rijden via Val Dieu naar Aubel omdat het gevoelstemperatuur goed aanvoelt. In Aubel houden we vandaag geen koffiepauze. Even nog een klimmetje overbruggen en dan in dalende lijn richting Voerstreek ,Gravenvoeren ,Lixhe en daar weer via het jaagpad stormen we richting Lanayeberg op,via Veldwezelt,Gellik, richting Zutendaal,waar Antonio,Berna ,Franco een koffiepauze houden in café Tourist. Benny en Fulvio zitten in tijdnood en beslissen om door te rijden. Bedankt jongens voor de mooie rit. Nog even vermelden 2 lekke banden,Antonio,Benny en een valpartij van onze Antonio, zonder erg. Hij is een taaie hè .tot de volgende!
Ritgegevens
5 man –110 km – 26,1 km/u – 778 hms
Valpartij Antonio N.
2 x lek(Benny,Antonio)
amai Antonio ! op 1 wiel naar Aubel??? sterk heel sterk bezig ! MINCHIA !!!
Ons Grieks etentje zit er ondertussen ook
weer op. Het was net als vorig jaar een voltreffer, voor ons alvast zeer geslaagd.
Naar
gewoonte vieren wij De Fietsmakkers het einde van het wielerseizoen steeds
met een etentje, dit jaar werden ook enkele Funbikers uitgenodigd die geregeld in
het fietsseizoen met ons op pad trekken.
Met 30
uitgenodigden konden we samen genieten van lekker eten en een goede sfeer.
Er werden
plannen gesmeed naar volgend jaar toe, één ervan is hoe gaan we die dekselse
Franco te grazen nemen?
Misschien
een fonkelnieuwe bike bolide aanschaffen .of super carbonwielen of misschien
wat meer choco drinken? Maar een dikke opsteker voor Franco en Giorgios die dit
feestje alweer goed hebben georganiseerd!
Dat het
geslaagd was bewijzen de fotos ,om ze te zien, klik dan maar op Grieks etentje 2013
Iedereen
bedankt om er een mooie en gezellige avond van gemaakt te hebben.
Zaterdagmorgen, het was
mistig. Je zag amper 100 meter ver. Maar toch hadden we er zin in. Met 1°C was
het nu echt wel tijd geworden om de winterkledij boven te halen.
Er blies eenNO-wind van 2 Bft. Bij aankomst in Zutendaal
waren er al twee dappere op post, Gino en Loupo. Na een tijdje kwamen ook de
anderen: Franco en Giorgios en wat later maakten Berna, Fernando en Antonio N.
de groep compleet. Iedereen had een beetje last van de eerste koudeprik. We
besloten dan ook zo vlug mogelijk te vertrekken.
Zoals gewoonlijk was Franco
de vaste kopman van dienst, met afwisselende co-piloten. Vanaf het begin werd
er een stevig tempo op na gehouden. We reden van Zutendaal richting Opgrimbie.
Daar vroeg Franco of er nog iemand koud had. Wij allemaal in koor:NEE. Anders
ging hij misschien nog harder rijden.
Via Boorsem ging het richting
Nederlands grondgebied. Ook hier was de mist van de partij. We reden via Catsop
naar de eerste beklimming van de dag de Adsteeg ( 720 meter , 4,5 %). Wij deden
ongeveer 2/3 van de helling, waarna we rechts af draaiden, een smal straatje
in.
We zetten onze tocht verder
langs verschillende Nederlandse dorpjes richting Valkenburg. In Arensgenhout
voor de afdaling van de Stoepert (2460 meter, gemid. 4,6%) liepen verschillende
jagers op het veld op zoek naar een konijn, een haas, een fazant of misschien
een patrijs. Of die iets te zien kregen met zon mist is nog maar de
vraag.Iets verderop ligt een
restaurant-kasteel. Misschien moesten die jagers hier wel zorgen voor wat wildop
de menu.
Ondertussen besloten de heren
om een plaspauze te houden, ik maakte van de gelegenheid gebruik om mijn harde
half bevroren honingkoek naar binnen te werken.
Beneden aan de spoorweg
(Valkenburg) fietsten we via het politiekantoor richting de Goudsberg (2250
meter, gemid. 3,3%), volgens Franco een helling zonder naam. We reden het
eerste gedeelte samen in groep. Maar het duurde niet lang vooraleer ik mij in
het tarmac leek vast te rijden en mij verder moeizaam naar boven hees. Maar wat
verderop wachtten de voorlopers dan weer. Wat Loupo echter niet wist, is dat de
Goudsberg nog een verrassing voor ons in petto had. Een steiler stuk van 300
meter aan een percentage van 7,5%.Eenmaal boven ging het rechtsaf de Walemmerberg naar beneden richting
Schin Op Geul. Verder in dalende lijn naar Oud-Valkenburg, om daar de laatste
helling van de dag te nemen de Sibbergrubbe (1810 meter, 3,9 %). Boven gekomen
reden we richting Bemelen om via Maastricht verder te stomen naar Lanaken en
Zutendaal. In Maastricht hadden ze nog een verrassing voor me. De Poggio van
Maastricht.
In Zutendaal sloten we de rit
af bij De Toerist. Daar konden we ons opwarmen aan een warm soepje en koffie.
En voor de rasechte wielertoeristen ene Grimbergen, natuurlijk.
Ondanks het koude en mistige
weer waren we er toch in geslaagd om er een mooie dag van te maken.
laat je schoenen voor je in de rij staan (liggen)
