Dat ‘lentegevoel’ heeft toch lang op zich laten wachten, ’t was koud en op plaatsen was het mistig waardoor het kouder aanvoelde. Maar met ons 6-en mochten we niet klagen.
Op de afspraak; de jarige Fulvio,Berna,Antonio,Enzo,Franco en ikzelf.
Na de vlakke aanloop via het jaagpad naar Visé en kwam de Lanaye als geroepen om ons wat op te warmen bij het klimmen. Berna nog steeds op de sukkeltoer met rugklachten op karakter naar boven en dat voor de ganse klimrit. Eenmaal door het centrum van Visé met nadien de klim en afdaling naar Dalhem. Nog steeds geen spoor van de beloofde 18°C. maar geen nood, we zitten nu in de heuvelzone en met beklimmingen zoals La Heydt…Thier Saive…Asse 5%…Bois de Mauhin 5% die houden de kuiten wel warm. Met dat vlak stuk van Val Dieu Aubel nog voor de koffie met taart, een traktatie van onze jarige Fulvio(48) proficiat en bedankt Fulvio!!!! Hier heeft Antonio nieuwe vrienden gemaakt zie foto.
Rest ons nog de moeilijkste kuitenbijter van de dag, daarvoor waren we toch naar hier gefietst,La Clouse. Hij ligt verborgen in een klein smal weggetje en al loopt die in het begin lekker, gaat die naar de 18%, het venijn ligt steeds in de staart. La Clouse is de naam van het dorpje naar het begin van de klim die als het steiler wordt de naam “Birven”krijgt.De terugweg langs het militair kerkhof Henri Chapel en met de nodige tegenwind.( jammer)Nu is het in dalende lijn naar de Voerstreek en Moelingen, nu wel met de zon als bondgenoot.
Ondertussen begon Berna het moeilijk te krijgen door al dat geklauter en konden we in Gellik een Grimbergen pauze houden. Wij waren niet alleen als fietsers, enkelen ex-Ford collega’s, Knuts Eddy en meestergast van de trimlijn Jaak ‘Spock’Meeuwis. Luc Loupo, kwam ons zelfs gedag zeggen…of had Berna een hulplijn ingeroepen???
Afspraken werden er gemaakt voor de “Ronde van de Cauberg” op 23 maart, das niet meer zo lang dus!
Bedankt iedereen voor de babbel en traktatie van Fulvio.
Met 3 man naar 3 landenpunt en dat onder een stralende lentezon. Wel wat fris bij het vertrek, maar de winterhandschoenen en botjes konden in de kast blijven liggen.Franco,Enzo en ikzelf met ons drietjes werd er eerst overlegd hoe we deze rit mooi konden afwerken zonder teveel omwegen, tis trouwens nog maar begin maart.De rest van de fietsmakkers gaven forfait; Antonio zit met pijnlijke knie die hem al een tijdje parten speelt,Berna nog steeds met een pijnlijke rug en haakt op het laatste af.
Een snelle genezing aan beiden toegewenst.
In Zutendaal vertrokken we richting Bemelerberg achter Maastricht. Via de Hollander en Belgische kant terug naar huis, zo gezegd en gedaan.
In Gulpen konden we de Koning van Spanje beklimmen om dan boven van de prachtige panorama te genieten. Al was het “de gemakkelijkste route” naar Vaals doch ging het gestaag omhoog en de tegenwind deed er nog een schepje bovenop. Her en der stonden glinsterende racefietsen tegen de gevels geparkeerd met op de terrasjes rumoerige wielertoeristen, met sterke verhalen,zeker weten.Met nog een helling voor de boeg en dan konden wij ook van een koffie genieten boven op de top.
De terugweg liep over mooie glooiende wegen naar Gemmenich…Moresnet... Sippenaken…Slenaken en de afdaling van de ‘oude Planck’ bracht ons naar Moelingen.Met 3 op één rij en niet onder de 35 km/u stevenden we af op Kanne. Geregeld moesten we onze 'menner Franco' in toom houden,want de gps wees 40 km/u aan.In Gellik werd deze mooie fietsdag afgesloten met een Looza en Grimbergen.Franco en Enzo reden dan nog via Zutendaal naar Genk en ik had nog een 10 km voor de boeg tot Beverst.
Zeer tevreden en voldaan kwam ik onder de douche uit, wetende dat de vorm er stilaan komt, en dat nu al in Maart. Onze eerste sterrit mag nu al komen, “De ronde van de Cauberg” laat maar komen!
Bedankt Franco en Enzo en tot dinsdag voor alweer een mooi ritje.
Met 2 man voor een vlak ritje naar Scherpenheuvel, niet om een as kruisje(Aswoensdag voor wie het nog niet door had!) te halen bij de plaatselijke pastoor, maar enkel om de benen wat te ontspannen en rust gunnen.
Berna heeft jammer genoeg moeten afbellen, hij is met rugpijn opgestaan. Nieddu en Stefano gaven ook forfait.
Niks te warm bij het vertrek, het had dan ook ferm gevroren, dus nog steeds winterbotjes en dikke handschoenen aan, ook al hing er lente in de lucht.
Wat er ook in de lucht hing was dichte mist, hier bij ons(=Bilzen) aan de overkant van het kanaal was er niks van te bespeuren. Maar in Genk hing er dikke mist, misschien zit KRC-Genk daar voor iets tussen?
De wind was gaan liggen, niet zoals de voorbije weken, ook al een pluspunt.
In Scherpenheuvel aangekomen eerst de kaarsjes aansteken en dan op zoek naar een warme koffie. Na de koffie en broodje vertrokken we terug huiswaarts nu met een lentezon.
Hopelijk zijn de kaarsjes niet voor niks geweest, zaterdag fietsen we naar Vaals-3 Landenpunt. Met de beloofde lentetemperaturen belooft het een mooie fietsdag te worden.
Dus: zaterdag 8 maart , 9 uur Zutendaal , geen te zware hellingen, de kms zijn al meer dan genoeg.
Als je de lentekriebels voelt dan moet je naar Banneux voor een heerlijke “Dag-au-Bert”.
Belofte maakt schuld ‘de eerste mooie dag fietsen we naar Banneux’.Maar wie had gedacht dat al op 24 Februari zou gebeuren, hartje winter die uiteindelijk geen geworden is.
Met 4 man werd er afgesproken, ‘Sterke beer’ Luc Wolfs, Berna,Enzo en ikzelf.
De afspraak was om de gemakkelijkste weg te volgen, geen omwegen of hellingen opzoeken.Maar wat is gemakkelijk om naar Banneux te rijden? De wind was zeker geen bondgenoot bij het heenrijden, de terugweg speelde natuurlijk in ons voordeel, tenzij de wind zou draaien!
Gelukkig was Luc ‘loupo’ mee afgereisd en samen met Enzo namen ze het merendeel kopwerk voor eigen rekening. Met 2 flauwe hellingen voor de wielen en beuken tegen de wind in was het hoogtijd om de innerlijke mens te versterken met een reuze Dag-au-Bert.Onze bakker heeft op maandag haar wekelijkse sluitingsdag, maar geen nood, aan de overkant van het rondpunt was de bakker wel open. We hadden onze handen vol met zo een stokbrood dat barste van de groenten. Luc had genoeg aan 2 eclairs en een koffie.
Na dat de broden verorberd waren, konden we de terugweg aanvatten. Eerst de lange afdaling en dan met de wind in de rug en een heerlijk zonnetje richting Limburg.
Als we (eindelijk!)aankomen in Gellik was een Grimbergen niet te versmaden, Enzo had andere plannen en vervolgde alleen zijn weg naar Genk.
Dat de Grimbergen en cola zeer gesmaakt hebben spreekt voor zich, blij en met alweer een mooie fietsdag reden we huiswaarts voor een welgekome en verkwikkende douche.
Door omstandigheden zijn we vandaag maandag onze rit gaan rijden.
We, Enzo en ikzelf, Berna had geen tijd en de rest van de fietsmakkers moesten nog een dagtaak kloppen .
Met nog steeds een sterke zuidenwind die we al stilaan gewoon geraken reden we zuidwaarts het Luikse in.
Afspraak was ditmaal kanaalbrug van Zutendaal om dan via Eik de “8 van Munsterbilzen” voor een deel te volgen. Tot in Millen hebben we de nostalgische blauwe pijlen van een verf van uitstekende kwaliteit gevolgd. Vandaar ging het naar Oupeye en verder met een bocht rond Luik tot in Queue du Bois. Natuurlijk niet vlak om tot ginds te geraken, met geregeld een vette dikke puist voor de winterfiets geschoven. Goede training dus, met het oog op een Banneux ritje die er zit aan te komen. Maar nog enkele weken geduld. Laat de aarde nog wat meer opwarmen en dan komt dat zeker in orde en kan de bakker al de “Dag au ber” klaarmaken. Na veel gestoemp en getrek aan mijn stuur konden we een koffietje drinken in Visé centrum, altijd een goed idee! Met een stevige rugwind waren we ook snel terug in Zutendaal,
Mocht er interesse zijn…zaterdag 22 februari sepappen we richting Gemmenich, wil je meekomen reageer dan op de blog. De herfst, euh.. ik bedoel de winter loopt op zijn einde(hopen we toch) en dus wordt het tijd om je stalen of carbonnen ros van stal te halen.
Ritgegevens:
Enzo en ikzelf- 100,8 km-24,5 km/u- 889 Hms
verzamelaar van vogelhuisjes in Heks eerder deze week gemaakt op MTB Oeps !!!
Met 3 moedigen vandaag , Stefano , Berna en Enzo , Gino heeft in laatste instantie moeten afzeggen ( problemen met zijn garage poort ).
Om 10.00 uur in Zutendaal vertrokken voor een ritje in het Luikse ,waar naar toe ,wij zouden wel zien .
Prioriteit was wel dat we op de terugweg de wind in het voordeel zouden krijgen . Ik moet je wel verzekeren dat het bij momenten wel stoempen was ,niet normaal .
Via vlijtingen fietsen we verder naar Valmeer ,Bitsingen en zo op Houtain st. Simeon .Eenmaal boven meteen rechts, richting Herstal en zo op Oupeye.Het was een beetje improviseren ,maar heftig zo de hele tijd op en af .
Na de afdaling over de brug en dan meteen naar rechts ,net voor Jupille een scherpe bocht naar links ,een mooie maar lange klim richting Sarolay.In Housse dalen we af en meteen nog een flinke helling .Hier boven op de Richelle een lange afdaling naar Dalhem , van hier uit een laatste klim naar Vise' met de wind in het voordeel.
Het was genieten langs het kanaal met de wind die ons naar huis blies ,lekker de benen laten draaien en herstellen van de zware inspanningen .Terug in Zutendaal, nog een stop voor een lekkere grimbergen en dat die smaakte hoef ik jullie zeker niet te vertellen. Ik had 105 km en 996 hm .
Voor zaterdag voorspellen ze niet veel goeds , misschien vrijdag dan maar ,we zullen wel zien.
Met 8 man waren we vandaag om de stormwind te trotseren.
Roberto,Nino,Fulvio,Antonio,Franco,Nuccio,Enzo en ikzelf.
Nino die een tijdje op non-actief stond, kon zich geen betere dag uitkiezen om terug van start te gaan. Roberto door die val met mtb ook een tijdje uit roulatie maar nu op tijd terug om ons te helpen opboksen tegen die zuidwestenwind van 5à6 Bfrt.
Met de wind pal op de kop reden we richting Lanaye, ver gingen we het vandaag niet zoeken, dicht bij huis was al ver genoeg met die wind en met dreigende wolken boven ons.
In open velden was het harken en stoempen om vooruit te komen. Bij momenten hingen we echt schuin op de fiets. Het was volhouden tot in Bitsingen waar we dan de vruchten konden plukken. Met de wind in de rug reden we terug naar Zutendaal. Ondertussen in Eigenbilzen kreeg Enzo een lekke band waar we gezelschap kregen van een Nordic-Walking wandelaar.
De arme man was teneinde raad: hij had enkele dagen terug tijdens het fietsen, “alles kapot gereden bij het terugschakelen” derailleur…ketting, en vroeg zich af hoe dat kwam.
Misschien teveel spek gegeten als ontbijt?
Na een vers bandje te hebben gestoken reden we verder naar café de Tourist, voor een welverdiende Grimbergen met kaasblokjes.
Met 78 km op de gps en 684 Hms waren we vree kontent.
Nog steeds geen spoor van winter, die blijkt goed veraf te liggen. Ideaal weertje om naar Aubel te fietsen voor een stuk rijsttaart met koffie.
Met 3 man waren we, Berna,Enzo en ikzelf, klaar om er een mooie fietsdag van te maken, alleen bij het heenrijden moesten we een stevige kopwind trotseren, en hopelijk zou die in het terugkomen onze bondgenoot worden, wat ook zo bleek uiteindelijk.
Gesprek van de dag was natuurlijk de overwinning van Stybie, de rit werd “vakkundig”geanalyseerd, ieder heeft zo zijn mening hierover. Al pratend over Sven en co werd het opboksen en strijd tegen de wind door ons vergeten. Na Visé de helling naar Dalhem en dan door het dal tot ValDieu waar de laatste 6 km de wind lekker in de rug blies.
Dinsdag is marktdag in Aubel en zodoende is er steeds genoeg volk op de been, de terrasjes zaten vol van mensen die van de zon genoten. Ondertussen dat Enzo voor de vlaai zorgde, bestelden we alvast een verdiende koffie en Chocolat chaud in ons stamcafé.
Lang hebben we daar niet gezeten en maakten we ons op voor de terugreis. Nu even nog effe een koude daling maken en dan de helling naar Saint Jean Sart.
De afdaling van La Heydt bracht ons naar St Maarten Voeren, en dan de beloning de wind knal in de rug en recht naar Zutendaal, waar we natuurlijk een dikke Grimbergen binnen hebben laten lopen! Nog even napraten over de mooie fietsdag die we mochten beleven en dan recht naar huis voor een douche.
Zaterdag fietsen we naar Epen (dat ligt op den Hollander) hopelijk geen regenweer.
Bedankt mannen voor alweer een zonnige fietsdag ! het leven kan mooi zijn.
Ritgegevens: 3 man – 112 km-24,8 km/u – 685 hms
Carpe Diem laat je schoenen voor je in de rij staan (liggen)
‘Na de regen komt zonneschijn’ zegt de spreuk, hopelijk geldt dat ook voor mij en zijn de ziekteperikelen achter de rug. We gaan er weer tegenaan (niet te hard!)
Vandaag afspraak om 9u30 in Zutendaal voor een herfstritje in hartje winter.
Al wees de thermometer amper +2° graadjes een stralende zon deed het aangenaam voelen.
Opletten geblazen voor de rijmplekken en zeker in schaduwrijke plaatsen.
Met 5 man stonden we te wachten op de Italiaanse delegatie (Berna & co) uit Genk die effe op zich lieten wachten. Tevergeefs bleek nadien, want ze hadden een andere richting om te fietsen in gedachten. Dus met ons vijven (Franco,Fulvio,Benny,Enzo en ikzelf) vertrokken voor een ritje naar Valkenburg, met de Sibbegrubbe als keerpunt. Enzo verkoos in Valkenburg om nog wat bij te trainen en besliste om in z’n eentje er een lus aan te breien richting Schweiberg.
Niet het tempo maar de molshopen en hellingen lieten zich bij mij gevoelen, dat uitzieken had zichtbaar zijn sporen gelaten(niet dat ik een berggeit ben maar het kon veel beter).
Na de Sibbe in dalende lijn door het centrum van Maastricht en dan die vervelende St Barbara kloot fietspad in Lanaken. Daar besloot ik om de kortste weg te nemen naar Beverst maar de kortste was zeker niet de vlakste terugweg. Franco en co reden door naar Genk, of ze tijd hebben gemaakt voor een Grimbergen weet ik niet, ik in ieder geval niet. Ik wou fris gedoucht voor de tv gaan liggen en hopelijk Sven wereldkampioen zien worden, maar helaas.
Maar chapeau Sven, zilver behalen tegen een beresterke Stybar is super. Maargoed dat je landgenoten(jong geweld!) je hebben geholpen door hun puike afstopwerk. Hahaaaaa !!!!!
Nu naar onze volgende rit, dinsdag met droge weerkaarten.
hoe blij is fietsmakker Roberto met zijn nieuwe Cipollini bolide racefiets ????
Mijn rugproblemen mogen dan wel opgelost zijn, nu komt een ontstoken keelamandel de kop opsteken. Ik twijfelde al om mee te gaan maar onderweg voelde ik dat de koude ingeademde lucht geen goed deed, ik hakte de knoop door en toen we in de buurt van Bitsingen waren heb ik dan maar afgedraaid richting Beverst.
Met 4 op de afspraak: Berna,Fernando,Enzo en ikzelf, Luc werd op het laatste moment nog voor zijn job opgebeld, en als Luc een telefoontje krijgt…is dat heel slecht nieuws!
In Veldwezelt was het effe panikeren toen daar de éérste regendruppels vielen. Het waren er gelukkig welgeteld 10, dus geen probleem om de tocht verder te zetten, Enzo suste ons door te zeggen dat de regen pas rond 16 uur over onze contreien zou trekken.
In Bitsingen heb ik afscheid genomen van de fietsmakkers en hunkerde ik naar een hete kruidenthee.
Of mijn fietsmakkers tot in de Voeren zijn gefietst weet ik niet, ik zal het nog wel horen.
Van deze “zachte” temperaturen moeten we zaterdag eens goed profiteren met een ritje naar Blegny … of heeft er iemand een andere bestemming in petto? Laat maar horen of lezen.
Een rustig ritje richting St’Truiden met 3 man, Berna,Enzo en ikzelf.
Van wintertemperaturen is er gelukkig nog steeds geen spoor,maar een extra onderlijfje was vandaag zeker (voor mij) geen overbodige luxe. Ons hoor je niet klagen, laat de winter maar waar die is. Met een stevige zuidenwind en droge wegen is Haspengouw de ideale richting om te kiezen. Met ons drietjes reden we via Beverst naar Hoeselt…Kortessem de poort van Haspengouw genoemd. Berna vertelde ons het slechte nieuws over de auto diefstal begin deze week. De auto werd voor de deur op de inrit gestolen. Ja wie doet zoiets? Geen respect voor andermans zaken! En al dat paperassen werk wat daar ook nog bij komt!
Net voor de ‘binkenstad’St’Truiden kregen we de wind echt in het voordeel als we huiswaarts keerden. Ondertussen werd er druk overlegd waar we ons welverdiende drank gingen nuttigen. In Eik hielden we uiteindelijk halt voor een Karmeliet en choco. Die Karmeliet smaakte heerlijk,zodat een tweede deze mooie dag afsloot.
Ondertussen was er een klein buitje overgewaaid zodat de wegen er dan toch nog nat bij lagen.
Ik had net 70 km op de gps terwijl mijn fietsmakkers er zeker een 90 op de teller hadden bij thuiskomst.
Op naar dinsdag voor ons volgend ritje, naar waar? We zien dan wel van uit welke richting de wind blaast!
Eindelijk zit mijn eerste rit in het nieuwe jaar erop ! na vervelende rugperikelen ben ik(bijna)terug in de race.Vandaag een ritje op de mtb in het Haspengouwse, met keerpunt St’Truiden. Het blijft toch mijn favoriete coteé, mooi en rustige wegen, en de boeren op tractor…die neem ik er graag bij.
De winter is nog steeds ver zoek en hopelijk blijft dat ook zo! Fris en zonnig maar kurkdroog door een voelbaar zuidenwind trok in alleen op pad.
Via de verkavelingswegen naar Kortessem …Wellen en dieper Haspengouw in. Steeds de wind pal op de kop, maar op de terugweg zal ik beloond worden. Toevallig op de vooravond van Driekoningen, kom ik ergens in Ulbeek 3 ruiters te paard tegen. Al grappend vraag ik aan de eerste ruiter wie van hen Balthazar is. “iche , wè ken djeè mich, jong?” of iets in die aard in het dialect.
Ik ben veel fietsers tegengekomen, maar jammer genoeg geen enkele waar ik mij in het wiel kon nestelen!
Na 50 km had ik mijn eerste kms van 2014 binnen, en stapte ik met een tevreden gevoel van de fiets.
Mijn fietsmakkers hebben er een bostocht van gemaakt(Giorgios incluis) en dan weer enkelen op de baan met racefiets,voor ieder wat wils dus.Positief nieuws…Nino zit terug op de fiets!
Klokslag 10 uur vertrokken we vanuit Zutendaal richting Limbricht.
Ook vandaag hadden we te maken met zachte temperaturen, 7°C, droog en niet al te veel wind (toch niet gelijk afgelopen dinsdag). Dat noemen ze tegenwoordig winter.
Vandaar ook een talrijke opkomst. Aan de start Berna, Stefano, Enzo, Franco, Luc, Gino, JeePee en ikzelf.Vanuit Zutendaal ging het richting Opgrimbie. Hier was Loupo de pechvogel met een platte band. Maar Loupo had dit zeer snel hersteld en onze tocht ging verder naar Maasmechelen, Kotem. Gino nam hier afscheid van ons en reed dan alleen richting huiswaarts, omwille van aanslepende rugklachten. We reden via de brug van de autostrade de Maas en de grens over.Dan naar Meers, Ulmond, Berg Aan de Maas om uiteindelijk in Limbricht aan te komen.Tot onze verrassing was de winkel van Math Salden gesloten en was er van late kerstaankopen geen sprake. Logisch, want in Nederland is alles dicht op 2de Kerstdag.Na het verorberen van een koek en voor sommige een sanitaire stop, reden we verder terug naar huis. Met dat verschil dat de wind nu wel in het nadeel zat. Ik mocht dat al vlug aan den lijve ondervinden. Ik hing steeds aan het staartje te bengelen.Eenmaal in Berg Aan de Maas aangekomen hebben we ons laten overzetten door het veerpont. De Maas stond nogal hoog en er was een straffe stroming. Terug op Belgisch grondgebied. Oef, toch niet gezonken. Aan de andere kant van de Maas reden we via Dilsen-Stokken naar de Brugstraat. De eerste en laatste helling van de dag met een lengte van 1400 m en een gemiddelde van 3.5%.Hier ging bij mij het licht uit. Het vet was van de soep en ik moest de mannen laten gaan.Boven aangekomen reden we verder richting Niel-Bij-As, hier nam ik de beslissing om af te slaan richting As, omdat het tempo voor mij te hoog lag.Franco sloeg hier ook af om vervolgens zijn weg verder te zetten richting huiswaarts.Ondertussen waren Luc en JeePee ook meegekomen. We reden met ons drieën naar Zutendaal. Hier wilden wij toch nog iets gaan drinken en misschien zouden we de anderen nog wel zien. De Toerist was gesloten, we reden dan maar verder richting café Herberg Het Dorp. We dronken ons iets warms. Berna, Enzo en Stefano hebben wij niet meer gezien. Hopelijk is iedereen gezond en wel thuis gekomen.
Eerst en vooral moet ik even kwijt dat ons groepje fietsmakkers ferm is uitgedund , van de grote opkomst van enkele weken geleden blijft er niet veel van over.Is het misschien te koud ? of zijn er
sommigen bezig met de mtb ,maar goed ,vandaag 3 man op de afspraak , Gino nog steeds geplaagd door rug problemen ,Berna en ik Enzo.
We hebben gekozen voor Scherpenheuvel ,niet te veel klimmen en toch nog een redelijke afstand.
Vertrek aan het sas in Diepenbeek ,langs het kanaal naar Lummen waar Gino het voor bekeken hield en rechtsomkeer maakte , wel moedig ondanks zijn rugproblemen ,de aanhouder wint.We waren nu nog met ons 2 ,gezellig en al kletsend aan een wintertempo arriveren wij in Scherpenheuvel waar er een kaarsje gebrand werd .Nu was het wel tijd voor een kopje koffie met vlaai bij Vangrootloon ,we verschoten ,kregen daar een stuk niet normaal 1/4 vlaai ,amai zeg.We waren genoeg gewapend voor de terugweg met zoveel calorieën .De wind dat was de grote spelbreker , voor 3/4 in ons nadeel ,bij momenten was dat echt stoempen en duwen maar we hebben de test goed doorstaan zonder kleerscheuren geraakten we in Genk waar we afscheid namen met weeral een tevreden gevoel.
Volgende week zijn de weersvoorspellingen niet zo gunstig maar we hopen op een droog intermezzo voor donderdag de Kalkoenrit ,allen op post.
Het was al een tijd geleden dat ik nog wat geschreven had voor de blog en vandaag is het weer zover .Deze morgen ,kon het bijna niet geloven ,zachte temperaturen het voelde bijna als lente ,de zon was present kortom alle ingrediënten waren aanwezig om er weer een prachtige fietstocht van te maken.
Met 5 man present op de afspraak in Zutendaal ,Gino met rugklachten, Berna , Antonio, Stefano als gastrijder en ik Enzo.In samenspraak beslisten we maar richting Elsloo te fietsen waar Gino een verstandige keuze maakte om niet verder met ons te fietsen en alleen verder te gaan voor een kortere afstand.Wij besloten dan maar met 4 man naar Gulpen te rijden via de waterval ,Valkenburg om zo in een gezellig barretje in Gulpen een koffie stop te maken .
We hadden er ondertussen al 60 km op zitten .Even later keren we terug huiswaarts via de mooie beklimming naar Imberg en dan in volle vaart naar Bemelen.
In Maastricht nog even opletten voor het druk verkeer en zeker wat vaart minderen omdat Antonio wat last kreeg van zijn knie ,maar goed het was nu een langere cool down en hopelijk zijn tegen zaterdag de problemen met de knie opgelost.
Al bij al was het een mooie rit met heel wat winterhellingen en meer moet dat niet zijn . Dit pakken ze weeral niet af en op naar de volgende
ritgegevens:
5man - 99,7km-24,6 km/u - 585 hms
MTB toertochtje ? altijd feest ! aan de bevoorrading ...
De revalidatie kan beginnen voor Roberto. Na 2 nachtjes ziekenhuisverblijf zit/ligt hij nu terug thuis. Met de lange winter voor de deur,kan de genezing starten.
De rit van vandaag naar Moelingen:
Met 5 man(Fulvio,Berna,Antoni,Enzo en ikzelf) stonden we goed ingeduffeld aan de start in Zutendaal. Door de vrieskou hadden we besloten om iets later te starten, 10u30. De winterzon voelde heerlijk aan en de wegen lagen er kurkdroog bij. De rit naar Moelingen van zaterdag dat niet door ging door lichte regen werd dan vandaag afgehaspeld. Niet te ver weg en rond de 80 à 90 km is nu wel voldoende met de kou. Ons parcours, via Zutendaal naar Eigenbilzen en langs de zonnige kant van het kanaal richting Moelingen. Geen koffiestop maar over Visé en de Houtain en nog enkele molshopen in Bitsingen om ons warm te houden richting Gellik. In Eigenbilzen ben ik richting Beverst gereden terwijl mijn fietsmakkers misschien nog een Grimbergen pauze hebben gehouden in Zutendaal, ik zal het nog wel horen.
Even dit ter info:
Enkele leden van de vroegere “WTC De Zonnekloppers” uit Spurk, hebben de koppen bijeen gestoken en zijn gestart met een ledenwerving. De Zonnekloppers van weleer zullen terug op de wegen te zien zijn v/a april 2014.
Zondag 6 april 2014 om 09:00hr met start aan “het buurthuis” te Spurk 24 , 3740 Bilzen.
Voel je je geroepen om in groepsverband iedere zondag een mooi ritje af te haspelen?
Geef dan de secretaris van WTC De Zonnekloppers een seintje.
Dit weekend hebben we onze racefiets rust gegund en kon de MTB eens van stal voor een mtb tourtochtje met vertrek en aankomst sporthal van Zutendaal.
Met 6 man werd er afgesproken; Benny,Roberto,Franco,Antonio,Fulvio en ikzelf kozen voor de 35 km afstand + 20 km .Het weer was ideaal om door de bossen van Zutendaal,Gellik en Eigenbilzen te modderen.
Alhoewel dat de modder best goed meeviel, het parcour was mooi en zeker niet zwaar te noemen en de “steile”hellingen waren eerder heel dun gezaaid.Maar wat een prachtige dag had moeten worden eindigde in mineur. De toertocht zat erop, iedereen happy en zeer tevreden reden we huiswaarts via het fietspad naar Genk.
Terwijl ik nog in de zetel zat na te genieten van de mooie rit, kreeg ik opeens telefoon van Franco die geen goed nieuws te vertellen had.
Op de terugweg op het fietspad naar Wiemismeer heeft Roberto een lelijke val gemaakt op het fietspad. Dadelijk was het duidelijk dat het ernstig was en werden de hulpdiensten verwittigd die ook snel ter plaatse waren. Roberto werd met de ambulance naar het ziekenhuis overgebracht waar na controle een gebroken onderrugwervel werd vastgesteld. Alweer brute pech bij de fietsmakkers maar vooral voor Roberto. Meer info heb ik op dit ogenblik niet.
Aan de snelheid kan het niet liggen, want er werd op dat moment tegen 20 km/u gereden omdat Fulvio even verachterd was. Een greppel onder opeen gewaaide bladeren die zo Roberto uit balans bracht,zou de boosdoener zijn.
Jammer is dat! brute pech! Wij wensen Roberto een goed en spoedig herstel toe.
Met 7 fietsers naar Slenaken om deze sombere maand november af te sluiten.
De namen; lady’s first Marijke, Franco,Fulvio,Enzo,Berna,Antonio N. en ikzelf.
De andere fietsmakkers laten het afweten en kiezen voor de MTB of werkverplichtingen. Ieder z’n meug, maar feit is dat de afwezigen weeral ongelijk hadden. De koude viel goed mee, alleen een minpunt de wegen die er nat bij lagen, maar het is ook winter.
Een ritje met niet al teveel omwegen naar Slenaken via Gulpen en over de Voerstreek terug naar Zutendaal. Jammer van die verdwaalde kleine bui ergens bij onze noorderburen, net genoeg om ons wat af te koelen. Hoe dichter bij Zutendaal hoe droger en zelfs een straaltje zon we te zien kregen. Nog één hellingske om terug op het jaagpad te geraken, de Lanaye.Hier waren we onze Franco effe kwijt, en wij waren niet enigen die zich dat afvroegen waar hij gebleven was zie foto beneden. Zonder een koffiestop onderweg liet zich wel gevoelen na een weekje uitzieken, de benen vonden het een beetje welletjes en hunkerden naar een welverdiende Grimbergen bij de Tourist. De huisbereide soep heeft anders hier ook steeds succes.
Na 100 km steeds in beweging te zijn, nu 2 meter plat en heel stil op de canapé liggen.
Volgende afspraak misschien dinsdag? We zullen wel zien wat de weervrouw ons gaat voorliegen. Info op de blog.
laat je schoenen voor je in de rij staan (liggen)
