Prachtig weer, is het nu zomerweertje of lenteweertje? Maakt ook niet uit, met 5 man trokken we vandaag naar het Abdij van Postel.
Postel is een gehucht van de Kempense gemeente Mol, in de Belgische provincie Antwerpen en net tegen de grens met Nederland.
Om 9 uur had ik afgesproken met Berna,Antonio N., Stefano en Enzo.Gewapend met mijn gps Garmin die uiteindelijk het vertikte om ons de weg te tonen! Dan maar op ouderwetse manier door de verkeersborden te volgen.Veel aanwijzingen hebben we niet kunnen lezen doordat de rit bijna voor de volle 100% over de oude spoorwegbedding liep tot in Lommel, vandaar konden we via het jaagpad van het kanaal Bocholt – Herentals recht naar Postel rijden.Aangekomen aan het Abdij van Postel, konden we de innerlijke mens versterken met caloriebommen(vlaai of smos) en doorspoelen met een donkere Postel streekbier!Zeker wetende met wat ons nog te wachten stond. De wind zou het ons tot in Genk zeer moeilijk maken door recht op de neus te blazen.De terugweg werd aangevat en alweer over een fietspad(Desselse dreef) dwars door het zoveelste bos die in de Kempen liggen. Langs het Zilvermeer en dan hoe anders alweer een jaagpad, nu die van kanaal Dessel-Turnhouts-Schoten. Iedereen droeg zijn steentje bij door de kop te pakken. Naarmate we dichter in Diepenbeek(waar we zouden splitsen) kwamen, sloeg her en der de vermoeidheid en kramp toe, de laatste loodjes wegen steeds het zwaarst.Al gaf mijn gps geen kik, toch alweer een mooie fietsdag.
Iedereen bedankt, zaterdag rijden we de “Tongria Classic”
Ritgegevens :5 man- 143 km-25,8 km/u en 250 Hms (gps Enzo)
Vandaag hebben we een ritje gemaakt naar Andrimont. Is een dorp in de Belgische provincie Luik en een deelgemeente van de gemeente Dison ook niet zo ver van Verviers.
Met 6 man waren we op de afspraak : Fernando had zoon David en broer Felipe bij,Berna,Franco en ikzelf. Mooi verdeeld, 3 Portugezen en 3 Italianen.
Enzo had in laatste instantie jammer genoeg moeten afmelden, Ludo die ons zou opwachten aan het kruispunt in Mopertingen gaf ook op het laatste forfait.
De zon was al van in het begin van de partij, nog (voor mij) iets te fris deze morgen ,daarom arm en beenstukken en een body. Met de wind recht op de neus reden van Zutendaal naar Eigenbilzen en via Rosmeer over de achterkant van de Muizenberg naar de minder steile kant van de Hallembaye. Ik kon tijdens de beklimmingen enkel van op afstand toekijken hoe onze Portugese fietsmakkers bij Franco bleven. Om uit het centrum van Visé te geraken moesten we dan nog even die helling over naar Dalhem. De mooie klim van Chenestre bracht ons tot Saint-André. Na ellenlange kms steeds over glooiende wegen kwamen we in Dison – Andrimont.
Na een pittige helling tot 11% ,kropen(ikke) we dan uit het dal en reden richting Clermont voor een welverdiende cola/koffie. Het café op het plein was te klein voor al de toegestroomde wielertoeristen uit Neeroeteren. Dus hebben we maar plaats gemaakt. Na de foto konden we verder naar Aubel steeds met mooie panorama’s. Na Aubel waar we dit keer niet halt hebben gehouden, reden we in strakke draf met Franco en Felipe op kop naar Neufchtàteau met de helling Fechereux …en via de Voer richting Lanaye.
Het bobijntje begon bij mij alvast al leeg te lopen, gelukkig kwam dat café in Gellik net op tijd voor de welverdiende Grimbergen. Fernando,Felipe en David konden jammer geen terrasje doen wegens tijdgebrek en reden verder huiswaarts.
Bedankt mannen voor alweer een mooie rit, aanstaande zaterdag (onder voorbehoud) rijden we de Tongria Classic, info later op dit blog.
Ritgegevens :6 man- 135 km-25 km/u – 1323 Hms - Ikzelf met een lekke band .
Wat een saaie bedoening en te zwijgen van het weer tijdens de “Milaan-Sanremo”Hebben wij dan geboft tijdens de 12de ronde v/d Cauberg, zeker geen saaie rit enkel koud op elk moment van de dag, zelfs de legendarische beklimming van de Cauberg bracht geen verandering. Ik ken zijn naam niet, maar iemand van ons heeft de klimming 2maal gedaan, straf !
Na een wat chaotische start met 1 dame en 12 man, reden we naar Vlijtingen om in te pikken op het parcours. Eerst begon de rit met een vlakke aanloop over het jaagpad naar Kanne, tijd om wat te babbelen. Al blies de wind fors recht op de neus, hielden Franco en Fulvio er een stevig tempo op na. Zo strak voor enkelen dat er geen tijd was om de drinken en gelukkig een rood verkeerslicht soelaas bracht! In het dorpje Mesch begonnen we aan de eerste helling op de Heiweg. Iedereen naar eigen kunnen naar boven waar de troepen weer verzamelden.
Na wat heuvelachtige wegen trokken we naar het centrum van Gulpen en daar lag de Ingberg op ons te wachten. Een laatste inspanning voor de Cauberg. De groep volledig door elkaar gerammeld begon aan de klim, ideaal voor mij om foto’s te maken die jammer genoeg ook niet zo gelukt zijn. Boven werd er nog een groepsfoto gemaakt en dan begon het lichtjes te druppelen,maar dat was van korte duur. Boven de Bemelerberg werd besloten om de kortste weg naar huis te nemen en zo van het parcour af te raken. In het centrum van Maastricht nog een lekke band voor Franco. De laatste kms wegen altijd het zwaarst, dat valsplat naar het ziekenhuis in Lanaken was er teveel aan. In Zutendaal zijn Loupo en ik naar Bilzen gereden, ik weet niet of de rest nog ergens iets zijn gaan drinken?
Iedereen bedankt voor de mooie fietsdag,
Ritgegevens
13 man-102km-25,5 km/u – 757 hms :Franco lek gereden
De lente was vandaag ver te zoeken, fris bij de start maar gelukkig hebben we het droog kunnen houden.
Alhoewel Berna mij deze morgen belde met het slecht nieuws dat het regende in Genk!
Hier in Bilzen over het kanaal was het droog en konden we starten.
De wind die zou vandaag uit het zuidwesten blazen, ideaal om naar Hoei te rijden. Weliswaar moesten we wel tijdens de heenweg de kopwind trotseren. Over zeer geaccidenteerde Waalse wegen, vol putten en gaten stoempten we naar Huy. We vertrokken via Rijkhoven naar Vreren…Mal…etc... Gestaag ging het omhoog en met de wind in ons nadeel waren we al vroeg aan de “muur” begonnen. Met een beurtrol om de kop over te nemen fietsten we naar de afdaling van de “muur van Amay” en dan parallel met de Maas naar het centrum van Huy. De gevreesde muur van Huy hebben we mooi gelaten waar die was, het zal voor een andere keer zijn! Door al dat stoempwerk zou een mens voor minder rugpijn krijgen!
In een broodjesbar konden we ons versterken met een broodje gezond en cola.
De terugweg die zou eenmaal uit het dal veel makkelijker moeten gaan. De wind kwam dan goed uit het zuidwesten opzetten en ging het fietsen eens zo makkelijk!
We passeerden dorpjes die we nog uit de Bilzen classic kenden, Verlaine..Donceel…Momalle…Crisnée en via Lauw naar Tongeren. De welverdiende Grimbergen zal ook voor een volgende keer zijn, het was ook niet verstandig om nu nog eens te stoppen en bezweet terug te vertrekken.
Een mooi ritje als ik dat zelf mag zeggen, jammer dat het weer qua temperatuur toch tegenviel. Bedankt mannen voor de goeie babbel!
Ritgegevens
3 man- ik had 128 km en 982 hms, terwijl Enzo en Berna er 145 km aan over hebben gehouden met 1157 hms.
Vandaag 5 man op de afspraak bij piceno, klokslag 9 u werd de rit in gang geschoten, na enig overleg werd er besloten om naar Scherpenheuvel te fietsen,normaal was die voor zaterdag gepland maar door slechte weersomstandigheden afgelast.de wegwijzer: Zwartberg,houthalen viversel, terlaemen en zo via het jaagpad naar Zelem . De grote spelbreker was vandaag de wind die in ons nadeel blies tijdens het opgaan.Aangekomen in Scherpenheuvel besloten we om alleen een kaarsje te branden en onmiddellijk door te fietsen .de Leffe en de frisdranken zouden we bij eetcafé da Claudia nuttigen.Al bij al een geslaagde rit voor een zondagvoormiddag. Onze 3 kopmannen hadden de primeur om de Italiaanse uitrusting te dragen . mooi mannen , mag gezien worden! Ritgegevens 107 km gemiddeld 27,6
Dat ‘lentegevoel’ heeft toch lang op zich laten wachten, ’t was koud en op plaatsen was het mistig waardoor het kouder aanvoelde. Maar met ons 6-en mochten we niet klagen.
Op de afspraak; de jarige Fulvio,Berna,Antonio,Enzo,Franco en ikzelf.
Na de vlakke aanloop via het jaagpad naar Visé en kwam de Lanaye als geroepen om ons wat op te warmen bij het klimmen. Berna nog steeds op de sukkeltoer met rugklachten op karakter naar boven en dat voor de ganse klimrit. Eenmaal door het centrum van Visé met nadien de klim en afdaling naar Dalhem. Nog steeds geen spoor van de beloofde 18°C. maar geen nood, we zitten nu in de heuvelzone en met beklimmingen zoals La Heydt…Thier Saive…Asse 5%…Bois de Mauhin 5% die houden de kuiten wel warm. Met dat vlak stuk van Val Dieu Aubel nog voor de koffie met taart, een traktatie van onze jarige Fulvio(48) proficiat en bedankt Fulvio!!!! Hier heeft Antonio nieuwe vrienden gemaakt zie foto.
Rest ons nog de moeilijkste kuitenbijter van de dag, daarvoor waren we toch naar hier gefietst,La Clouse. Hij ligt verborgen in een klein smal weggetje en al loopt die in het begin lekker, gaat die naar de 18%, het venijn ligt steeds in de staart. La Clouse is de naam van het dorpje naar het begin van de klim die als het steiler wordt de naam “Birven”krijgt.De terugweg langs het militair kerkhof Henri Chapel en met de nodige tegenwind.( jammer)Nu is het in dalende lijn naar de Voerstreek en Moelingen, nu wel met de zon als bondgenoot.
Ondertussen begon Berna het moeilijk te krijgen door al dat geklauter en konden we in Gellik een Grimbergen pauze houden. Wij waren niet alleen als fietsers, enkelen ex-Ford collega’s, Knuts Eddy en meestergast van de trimlijn Jaak ‘Spock’Meeuwis. Luc Loupo, kwam ons zelfs gedag zeggen…of had Berna een hulplijn ingeroepen???
Afspraken werden er gemaakt voor de “Ronde van de Cauberg” op 23 maart, das niet meer zo lang dus!
Bedankt iedereen voor de babbel en traktatie van Fulvio.
Met 3 man naar 3 landenpunt en dat onder een stralende lentezon. Wel wat fris bij het vertrek, maar de winterhandschoenen en botjes konden in de kast blijven liggen.Franco,Enzo en ikzelf met ons drietjes werd er eerst overlegd hoe we deze rit mooi konden afwerken zonder teveel omwegen, tis trouwens nog maar begin maart.De rest van de fietsmakkers gaven forfait; Antonio zit met pijnlijke knie die hem al een tijdje parten speelt,Berna nog steeds met een pijnlijke rug en haakt op het laatste af.
Een snelle genezing aan beiden toegewenst.
In Zutendaal vertrokken we richting Bemelerberg achter Maastricht. Via de Hollander en Belgische kant terug naar huis, zo gezegd en gedaan.
In Gulpen konden we de Koning van Spanje beklimmen om dan boven van de prachtige panorama te genieten. Al was het “de gemakkelijkste route” naar Vaals doch ging het gestaag omhoog en de tegenwind deed er nog een schepje bovenop. Her en der stonden glinsterende racefietsen tegen de gevels geparkeerd met op de terrasjes rumoerige wielertoeristen, met sterke verhalen,zeker weten.Met nog een helling voor de boeg en dan konden wij ook van een koffie genieten boven op de top.
De terugweg liep over mooie glooiende wegen naar Gemmenich…Moresnet... Sippenaken…Slenaken en de afdaling van de ‘oude Planck’ bracht ons naar Moelingen.Met 3 op één rij en niet onder de 35 km/u stevenden we af op Kanne. Geregeld moesten we onze 'menner Franco' in toom houden,want de gps wees 40 km/u aan.In Gellik werd deze mooie fietsdag afgesloten met een Looza en Grimbergen.Franco en Enzo reden dan nog via Zutendaal naar Genk en ik had nog een 10 km voor de boeg tot Beverst.
Zeer tevreden en voldaan kwam ik onder de douche uit, wetende dat de vorm er stilaan komt, en dat nu al in Maart. Onze eerste sterrit mag nu al komen, “De ronde van de Cauberg” laat maar komen!
Bedankt Franco en Enzo en tot dinsdag voor alweer een mooi ritje.
Met 2 man voor een vlak ritje naar Scherpenheuvel, niet om een as kruisje(Aswoensdag voor wie het nog niet door had!) te halen bij de plaatselijke pastoor, maar enkel om de benen wat te ontspannen en rust gunnen.
Berna heeft jammer genoeg moeten afbellen, hij is met rugpijn opgestaan. Nieddu en Stefano gaven ook forfait.
Niks te warm bij het vertrek, het had dan ook ferm gevroren, dus nog steeds winterbotjes en dikke handschoenen aan, ook al hing er lente in de lucht.
Wat er ook in de lucht hing was dichte mist, hier bij ons(=Bilzen) aan de overkant van het kanaal was er niks van te bespeuren. Maar in Genk hing er dikke mist, misschien zit KRC-Genk daar voor iets tussen?
De wind was gaan liggen, niet zoals de voorbije weken, ook al een pluspunt.
In Scherpenheuvel aangekomen eerst de kaarsjes aansteken en dan op zoek naar een warme koffie. Na de koffie en broodje vertrokken we terug huiswaarts nu met een lentezon.
Hopelijk zijn de kaarsjes niet voor niks geweest, zaterdag fietsen we naar Vaals-3 Landenpunt. Met de beloofde lentetemperaturen belooft het een mooie fietsdag te worden.
Dus: zaterdag 8 maart , 9 uur Zutendaal , geen te zware hellingen, de kms zijn al meer dan genoeg.
Als je de lentekriebels voelt dan moet je naar Banneux voor een heerlijke “Dag-au-Bert”.
Belofte maakt schuld ‘de eerste mooie dag fietsen we naar Banneux’.Maar wie had gedacht dat al op 24 Februari zou gebeuren, hartje winter die uiteindelijk geen geworden is.
Met 4 man werd er afgesproken, ‘Sterke beer’ Luc Wolfs, Berna,Enzo en ikzelf.
De afspraak was om de gemakkelijkste weg te volgen, geen omwegen of hellingen opzoeken.Maar wat is gemakkelijk om naar Banneux te rijden? De wind was zeker geen bondgenoot bij het heenrijden, de terugweg speelde natuurlijk in ons voordeel, tenzij de wind zou draaien!
Gelukkig was Luc ‘loupo’ mee afgereisd en samen met Enzo namen ze het merendeel kopwerk voor eigen rekening. Met 2 flauwe hellingen voor de wielen en beuken tegen de wind in was het hoogtijd om de innerlijke mens te versterken met een reuze Dag-au-Bert.Onze bakker heeft op maandag haar wekelijkse sluitingsdag, maar geen nood, aan de overkant van het rondpunt was de bakker wel open. We hadden onze handen vol met zo een stokbrood dat barste van de groenten. Luc had genoeg aan 2 eclairs en een koffie.
Na dat de broden verorberd waren, konden we de terugweg aanvatten. Eerst de lange afdaling en dan met de wind in de rug en een heerlijk zonnetje richting Limburg.
Als we (eindelijk!)aankomen in Gellik was een Grimbergen niet te versmaden, Enzo had andere plannen en vervolgde alleen zijn weg naar Genk.
Dat de Grimbergen en cola zeer gesmaakt hebben spreekt voor zich, blij en met alweer een mooie fietsdag reden we huiswaarts voor een welgekome en verkwikkende douche.
Door omstandigheden zijn we vandaag maandag onze rit gaan rijden.
We, Enzo en ikzelf, Berna had geen tijd en de rest van de fietsmakkers moesten nog een dagtaak kloppen .
Met nog steeds een sterke zuidenwind die we al stilaan gewoon geraken reden we zuidwaarts het Luikse in.
Afspraak was ditmaal kanaalbrug van Zutendaal om dan via Eik de “8 van Munsterbilzen” voor een deel te volgen. Tot in Millen hebben we de nostalgische blauwe pijlen van een verf van uitstekende kwaliteit gevolgd. Vandaar ging het naar Oupeye en verder met een bocht rond Luik tot in Queue du Bois. Natuurlijk niet vlak om tot ginds te geraken, met geregeld een vette dikke puist voor de winterfiets geschoven. Goede training dus, met het oog op een Banneux ritje die er zit aan te komen. Maar nog enkele weken geduld. Laat de aarde nog wat meer opwarmen en dan komt dat zeker in orde en kan de bakker al de “Dag au ber” klaarmaken. Na veel gestoemp en getrek aan mijn stuur konden we een koffietje drinken in Visé centrum, altijd een goed idee! Met een stevige rugwind waren we ook snel terug in Zutendaal,
Mocht er interesse zijn…zaterdag 22 februari sepappen we richting Gemmenich, wil je meekomen reageer dan op de blog. De herfst, euh.. ik bedoel de winter loopt op zijn einde(hopen we toch) en dus wordt het tijd om je stalen of carbonnen ros van stal te halen.
Ritgegevens:
Enzo en ikzelf- 100,8 km-24,5 km/u- 889 Hms
verzamelaar van vogelhuisjes in Heks eerder deze week gemaakt op MTB Oeps !!!
Met 3 moedigen vandaag , Stefano , Berna en Enzo , Gino heeft in laatste instantie moeten afzeggen ( problemen met zijn garage poort ).
Om 10.00 uur in Zutendaal vertrokken voor een ritje in het Luikse ,waar naar toe ,wij zouden wel zien .
Prioriteit was wel dat we op de terugweg de wind in het voordeel zouden krijgen . Ik moet je wel verzekeren dat het bij momenten wel stoempen was ,niet normaal .
Via vlijtingen fietsen we verder naar Valmeer ,Bitsingen en zo op Houtain st. Simeon .Eenmaal boven meteen rechts, richting Herstal en zo op Oupeye.Het was een beetje improviseren ,maar heftig zo de hele tijd op en af .
Na de afdaling over de brug en dan meteen naar rechts ,net voor Jupille een scherpe bocht naar links ,een mooie maar lange klim richting Sarolay.In Housse dalen we af en meteen nog een flinke helling .Hier boven op de Richelle een lange afdaling naar Dalhem , van hier uit een laatste klim naar Vise' met de wind in het voordeel.
Het was genieten langs het kanaal met de wind die ons naar huis blies ,lekker de benen laten draaien en herstellen van de zware inspanningen .Terug in Zutendaal, nog een stop voor een lekkere grimbergen en dat die smaakte hoef ik jullie zeker niet te vertellen. Ik had 105 km en 996 hm .
Voor zaterdag voorspellen ze niet veel goeds , misschien vrijdag dan maar ,we zullen wel zien.
Met 8 man waren we vandaag om de stormwind te trotseren.
Roberto,Nino,Fulvio,Antonio,Franco,Nuccio,Enzo en ikzelf.
Nino die een tijdje op non-actief stond, kon zich geen betere dag uitkiezen om terug van start te gaan. Roberto door die val met mtb ook een tijdje uit roulatie maar nu op tijd terug om ons te helpen opboksen tegen die zuidwestenwind van 5à6 Bfrt.
Met de wind pal op de kop reden we richting Lanaye, ver gingen we het vandaag niet zoeken, dicht bij huis was al ver genoeg met die wind en met dreigende wolken boven ons.
In open velden was het harken en stoempen om vooruit te komen. Bij momenten hingen we echt schuin op de fiets. Het was volhouden tot in Bitsingen waar we dan de vruchten konden plukken. Met de wind in de rug reden we terug naar Zutendaal. Ondertussen in Eigenbilzen kreeg Enzo een lekke band waar we gezelschap kregen van een Nordic-Walking wandelaar.
De arme man was teneinde raad: hij had enkele dagen terug tijdens het fietsen, “alles kapot gereden bij het terugschakelen” derailleur…ketting, en vroeg zich af hoe dat kwam.
Misschien teveel spek gegeten als ontbijt?
Na een vers bandje te hebben gestoken reden we verder naar café de Tourist, voor een welverdiende Grimbergen met kaasblokjes.
Met 78 km op de gps en 684 Hms waren we vree kontent.
Nog steeds geen spoor van winter, die blijkt goed veraf te liggen. Ideaal weertje om naar Aubel te fietsen voor een stuk rijsttaart met koffie.
Met 3 man waren we, Berna,Enzo en ikzelf, klaar om er een mooie fietsdag van te maken, alleen bij het heenrijden moesten we een stevige kopwind trotseren, en hopelijk zou die in het terugkomen onze bondgenoot worden, wat ook zo bleek uiteindelijk.
Gesprek van de dag was natuurlijk de overwinning van Stybie, de rit werd “vakkundig”geanalyseerd, ieder heeft zo zijn mening hierover. Al pratend over Sven en co werd het opboksen en strijd tegen de wind door ons vergeten. Na Visé de helling naar Dalhem en dan door het dal tot ValDieu waar de laatste 6 km de wind lekker in de rug blies.
Dinsdag is marktdag in Aubel en zodoende is er steeds genoeg volk op de been, de terrasjes zaten vol van mensen die van de zon genoten. Ondertussen dat Enzo voor de vlaai zorgde, bestelden we alvast een verdiende koffie en Chocolat chaud in ons stamcafé.
Lang hebben we daar niet gezeten en maakten we ons op voor de terugreis. Nu even nog effe een koude daling maken en dan de helling naar Saint Jean Sart.
De afdaling van La Heydt bracht ons naar St Maarten Voeren, en dan de beloning de wind knal in de rug en recht naar Zutendaal, waar we natuurlijk een dikke Grimbergen binnen hebben laten lopen! Nog even napraten over de mooie fietsdag die we mochten beleven en dan recht naar huis voor een douche.
Zaterdag fietsen we naar Epen (dat ligt op den Hollander) hopelijk geen regenweer.
Bedankt mannen voor alweer een zonnige fietsdag ! het leven kan mooi zijn.
Ritgegevens: 3 man – 112 km-24,8 km/u – 685 hms
Carpe Diem laat je schoenen voor je in de rij staan (liggen)
‘Na de regen komt zonneschijn’ zegt de spreuk, hopelijk geldt dat ook voor mij en zijn de ziekteperikelen achter de rug. We gaan er weer tegenaan (niet te hard!)
Vandaag afspraak om 9u30 in Zutendaal voor een herfstritje in hartje winter.
Al wees de thermometer amper +2° graadjes een stralende zon deed het aangenaam voelen.
Opletten geblazen voor de rijmplekken en zeker in schaduwrijke plaatsen.
Met 5 man stonden we te wachten op de Italiaanse delegatie (Berna & co) uit Genk die effe op zich lieten wachten. Tevergeefs bleek nadien, want ze hadden een andere richting om te fietsen in gedachten. Dus met ons vijven (Franco,Fulvio,Benny,Enzo en ikzelf) vertrokken voor een ritje naar Valkenburg, met de Sibbegrubbe als keerpunt. Enzo verkoos in Valkenburg om nog wat bij te trainen en besliste om in z’n eentje er een lus aan te breien richting Schweiberg.
Niet het tempo maar de molshopen en hellingen lieten zich bij mij gevoelen, dat uitzieken had zichtbaar zijn sporen gelaten(niet dat ik een berggeit ben maar het kon veel beter).
Na de Sibbe in dalende lijn door het centrum van Maastricht en dan die vervelende St Barbara kloot fietspad in Lanaken. Daar besloot ik om de kortste weg te nemen naar Beverst maar de kortste was zeker niet de vlakste terugweg. Franco en co reden door naar Genk, of ze tijd hebben gemaakt voor een Grimbergen weet ik niet, ik in ieder geval niet. Ik wou fris gedoucht voor de tv gaan liggen en hopelijk Sven wereldkampioen zien worden, maar helaas.
Maar chapeau Sven, zilver behalen tegen een beresterke Stybar is super. Maargoed dat je landgenoten(jong geweld!) je hebben geholpen door hun puike afstopwerk. Hahaaaaa !!!!!
Nu naar onze volgende rit, dinsdag met droge weerkaarten.
hoe blij is fietsmakker Roberto met zijn nieuwe Cipollini bolide racefiets ????
Mijn rugproblemen mogen dan wel opgelost zijn, nu komt een ontstoken keelamandel de kop opsteken. Ik twijfelde al om mee te gaan maar onderweg voelde ik dat de koude ingeademde lucht geen goed deed, ik hakte de knoop door en toen we in de buurt van Bitsingen waren heb ik dan maar afgedraaid richting Beverst.
Met 4 op de afspraak: Berna,Fernando,Enzo en ikzelf, Luc werd op het laatste moment nog voor zijn job opgebeld, en als Luc een telefoontje krijgt…is dat heel slecht nieuws!
In Veldwezelt was het effe panikeren toen daar de éérste regendruppels vielen. Het waren er gelukkig welgeteld 10, dus geen probleem om de tocht verder te zetten, Enzo suste ons door te zeggen dat de regen pas rond 16 uur over onze contreien zou trekken.
In Bitsingen heb ik afscheid genomen van de fietsmakkers en hunkerde ik naar een hete kruidenthee.
Of mijn fietsmakkers tot in de Voeren zijn gefietst weet ik niet, ik zal het nog wel horen.
Van deze “zachte” temperaturen moeten we zaterdag eens goed profiteren met een ritje naar Blegny … of heeft er iemand een andere bestemming in petto? Laat maar horen of lezen.
Een rustig ritje richting St’Truiden met 3 man, Berna,Enzo en ikzelf.
Van wintertemperaturen is er gelukkig nog steeds geen spoor,maar een extra onderlijfje was vandaag zeker (voor mij) geen overbodige luxe. Ons hoor je niet klagen, laat de winter maar waar die is. Met een stevige zuidenwind en droge wegen is Haspengouw de ideale richting om te kiezen. Met ons drietjes reden we via Beverst naar Hoeselt…Kortessem de poort van Haspengouw genoemd. Berna vertelde ons het slechte nieuws over de auto diefstal begin deze week. De auto werd voor de deur op de inrit gestolen. Ja wie doet zoiets? Geen respect voor andermans zaken! En al dat paperassen werk wat daar ook nog bij komt!
Net voor de ‘binkenstad’St’Truiden kregen we de wind echt in het voordeel als we huiswaarts keerden. Ondertussen werd er druk overlegd waar we ons welverdiende drank gingen nuttigen. In Eik hielden we uiteindelijk halt voor een Karmeliet en choco. Die Karmeliet smaakte heerlijk,zodat een tweede deze mooie dag afsloot.
Ondertussen was er een klein buitje overgewaaid zodat de wegen er dan toch nog nat bij lagen.
Ik had net 70 km op de gps terwijl mijn fietsmakkers er zeker een 90 op de teller hadden bij thuiskomst.
Op naar dinsdag voor ons volgend ritje, naar waar? We zien dan wel van uit welke richting de wind blaast!
Eindelijk zit mijn eerste rit in het nieuwe jaar erop ! na vervelende rugperikelen ben ik(bijna)terug in de race.Vandaag een ritje op de mtb in het Haspengouwse, met keerpunt St’Truiden. Het blijft toch mijn favoriete coteé, mooi en rustige wegen, en de boeren op tractor…die neem ik er graag bij.
De winter is nog steeds ver zoek en hopelijk blijft dat ook zo! Fris en zonnig maar kurkdroog door een voelbaar zuidenwind trok in alleen op pad.
Via de verkavelingswegen naar Kortessem …Wellen en dieper Haspengouw in. Steeds de wind pal op de kop, maar op de terugweg zal ik beloond worden. Toevallig op de vooravond van Driekoningen, kom ik ergens in Ulbeek 3 ruiters te paard tegen. Al grappend vraag ik aan de eerste ruiter wie van hen Balthazar is. “iche , wè ken djeè mich, jong?” of iets in die aard in het dialect.
Ik ben veel fietsers tegengekomen, maar jammer genoeg geen enkele waar ik mij in het wiel kon nestelen!
Na 50 km had ik mijn eerste kms van 2014 binnen, en stapte ik met een tevreden gevoel van de fiets.
Mijn fietsmakkers hebben er een bostocht van gemaakt(Giorgios incluis) en dan weer enkelen op de baan met racefiets,voor ieder wat wils dus.Positief nieuws…Nino zit terug op de fiets!
Klokslag 10 uur vertrokken we vanuit Zutendaal richting Limbricht.
Ook vandaag hadden we te maken met zachte temperaturen, 7°C, droog en niet al te veel wind (toch niet gelijk afgelopen dinsdag). Dat noemen ze tegenwoordig winter.
Vandaar ook een talrijke opkomst. Aan de start Berna, Stefano, Enzo, Franco, Luc, Gino, JeePee en ikzelf.Vanuit Zutendaal ging het richting Opgrimbie. Hier was Loupo de pechvogel met een platte band. Maar Loupo had dit zeer snel hersteld en onze tocht ging verder naar Maasmechelen, Kotem. Gino nam hier afscheid van ons en reed dan alleen richting huiswaarts, omwille van aanslepende rugklachten. We reden via de brug van de autostrade de Maas en de grens over.Dan naar Meers, Ulmond, Berg Aan de Maas om uiteindelijk in Limbricht aan te komen.Tot onze verrassing was de winkel van Math Salden gesloten en was er van late kerstaankopen geen sprake. Logisch, want in Nederland is alles dicht op 2de Kerstdag.Na het verorberen van een koek en voor sommige een sanitaire stop, reden we verder terug naar huis. Met dat verschil dat de wind nu wel in het nadeel zat. Ik mocht dat al vlug aan den lijve ondervinden. Ik hing steeds aan het staartje te bengelen.Eenmaal in Berg Aan de Maas aangekomen hebben we ons laten overzetten door het veerpont. De Maas stond nogal hoog en er was een straffe stroming. Terug op Belgisch grondgebied. Oef, toch niet gezonken. Aan de andere kant van de Maas reden we via Dilsen-Stokken naar de Brugstraat. De eerste en laatste helling van de dag met een lengte van 1400 m en een gemiddelde van 3.5%.Hier ging bij mij het licht uit. Het vet was van de soep en ik moest de mannen laten gaan.Boven aangekomen reden we verder richting Niel-Bij-As, hier nam ik de beslissing om af te slaan richting As, omdat het tempo voor mij te hoog lag.Franco sloeg hier ook af om vervolgens zijn weg verder te zetten richting huiswaarts.Ondertussen waren Luc en JeePee ook meegekomen. We reden met ons drieën naar Zutendaal. Hier wilden wij toch nog iets gaan drinken en misschien zouden we de anderen nog wel zien. De Toerist was gesloten, we reden dan maar verder richting café Herberg Het Dorp. We dronken ons iets warms. Berna, Enzo en Stefano hebben wij niet meer gezien. Hopelijk is iedereen gezond en wel thuis gekomen.
laat je schoenen voor je in de rij staan (liggen)
