De weersvoorspellingen waren niet zo denderend, maar toch hebben we ons gewaagd aan een fietsrit naar Avennes, deelgemeente van Braives (Hannut).
Een mooi ritje uit de gps doos van Pierre. Afgesproken werd er aan café Bloemenhof in Munster.Met 6’en waren we: Pierre,Luc,Berna,Fernando,Enzo en ikzelf.
Vertrokken werd er eerst naar Hoeselt centrum en dadelijk ging het gestaag omhoog zoals de ganse rit uiteindelijk. Het glooiend landschap en wij natuurlijk ook, kregen dan de gevreesde bui die de weervrouw “hier of daar” voor had verwittigd. En “hier” bleek dan ergens net over de taalgrens te zijn! Geen pretje in de regen fietsen, zeker niet als de rit over anders de droge verkavelingswegen, maar geen gezeur, stoempen maar het zal wel ophouden.
Het begon op te klaren net als we aan het stationneke van Braives aankomen. Waar het ooit een drukte was van treinreizigers,stranden daar 6 fietsers neer om aan een zitbank de koek of banaan te eten. We volgen de spoorwegbedding doormidden van natuur en koolzaadvelden.
In de regen fietsen gaat onvermijdelijk ook gepaard met lek rijden, Luc gaf het voorbeeld en ikzelf volgde nog met 2 lekke voorbanden en Berna kon het niet laten en zorgde voor de 4de lekke band van de rit.
Op het einde van de rit nog een laatste inspanning op de ‘Glain’ in Vliermaal en iets verder splitsten onze wegen. Als biggetjes die net in de modder hadden geravot, reed iedereen nar huis opzoek naar de douche en de fiets krijgt natuurlijk ook een flinke poetsbeurt.
Aan onze gps Pierre, bedankt voor de mooie rit, we hebben genoten ondanks een beetje regen.
Dan toch nog gelukkig een georganiseerde toertocht richting Voerstreek, niet door onze fietsvrienden van HIH Vlijtingen maar de wtc Vlijtige Trappers tevens uit Vlijtingen.
Met 8 man vertrokken we na de inschrijving richting Voeren. Ik had de route gedownload van de clubsite naar mijn gps, kwestie ingeval er een bordje of pijltje zou verdwenen zijn op het parcours. Die aangegeven gps route bleek al na een 100 m fietsen helemaal niet te kloppen en dat voor de rest van de rit. De geelkleurige pijlen vastgemaakt aan verkeersborden waren enkel niet voor ons zeer onopvallend. Geregeld op kruispunten kwamen andere deelnemers ons tegemoet opzoek naar de gele pijlen. Maar soit, de clubs hebben het nu al moeilijk genoeg om iets te organiseren, en zeker mooi dat er toertochten worden georganiseerd. Met 8 man die na afspraak zouden splitsen. Franco,Berna,Nieddu en Fernando kozen voor de volle buit van 135 km (keerpunt Vaals) Antonio,Enzo,Stefano en ikzelf kozen voor de 85 km(keerpunt Teuven). Netjes in 2 groepjes verdeeld, begonnen we aan de hellingen die in de Voerstreek zomaar te rapen vallen. Ieder op eigen tempo naar de top.
Ondertussen had het viertal Franco en co, ons al verlaten en konden die aanpikken bij een voorbij snellende groep, waarin Giacomo Rizzo verscholen zat.
Net als wij ook aan de splitsing komen, zien we tot onze verbazing dat Fernando en Antoni N. aan de voet van het bos van Beusdael terug bij ons aansluiten (over timing gesproken)Aan hun gezichtsuitdrukking te zien, was het net of ze boven op Beusdael een spook hadden gezien.
Toen waren we terug met zessen die verder naar Aubel peddelden voor de wafel met flesje water. Na de wafel terug in het zadel over de Holiguette …Dalhem…Lanaye en de Muizenberg mocht er ook aan geloven. De beloning wachtte ons in Zutendaal met een Grimbergen.
Bedankt iedereen tot de volgende uitstap.
Ritgegevens
8 man- Franco,Berna 175 km- 28,0 km/u- Antonio,Enzo,Nieddu,Fernando,Stefano en Gino
Wie tijdens de Paasdagen z’n buikske goed rond heeft gegeten, kon vandaag de pondjes er terug af fietsen.De aangekondigde “duo rit” is er niet van gekomen, wel met ons zessen mooi samen gebleven naar Aubel en dat via Maastricht naar Gulpen over de Koning van Spanje en naar Aubel.
Met zes waren we dus: Marco wonende in Italië en op familiebezoek tijdens de paasdagen, Franco,Fulvio,Antonio,Enzo en ikzelf. Berna liet in laatste instantie verstek gaan.
Eerst nog door het drukke centrum van Maastricht en konden we aan de Bemelerberg beginnen. Al van de eerste meters was het al duidelijk dat Marco iets ‘meer’ is dan een wielertoerist. In Italië waagt hij zich geregeld aan wedstrijden. Al woont hij in een prachtige streek in het zuiden van de laars, de Voerstreek en land van Herve moeten niet onderdoen qua panorama’s. Hier is het een oase van stilte, fietsen over de haast autoluwe wegen.In Aubel hebben we hem op rijsttaart getrakteerd, daar zal hij nog geregeld aan denken eenmaal terug in de ‘laars’ ons vaderland. Net als we warm en droog binnen zitten, komt er een regenwolk wat roet in het eten gooien. Het is niet veel wat er uitgevallen is maar genoeg om de wegen tot in Val-Dieu nat te maken.Recht op recht naar Zutendaal via het kanaal en over de Lanaye. Daar hebben we nog enkele foto’s gemaakt aan het ‘fort van Eben’.In Zutendaal werd dan deze mooie fietsdag afgesloten met een Grimbergen, daar zal hij zijn Italiaanse fietsmakkers zeker en vast over informeren. Dat wij ook een ‘àprés fietsen’ hebben zullen ze daar wel te horen krijgen.
Ritgegevens: 6 man-115 km-26,0 km/u – 923 hms
Enzo met een technisch mankementje , maar daar hebben we Antonio onze mechanieker voor.
Info HIH VLIJTINGEN
Afgelasting 40ste Omloop van de Voerstreek op 21 juni 2014,
Beste fietsvrienden,
door omstandigheden zijn we genoodzaakt de op 21/06/2014 geplande 40e Omloop van de Voerstreek af te lasten. We vinden het heel spijtig, maar we waren er niet in staat aan de talrijke aan ons gevraagde voorwaarden voor de nodige vergunning te voldoen. We hopen volgend jaar een alternatief te kunnen organiseren.
Deze maand april hebben we het wel gehad met de bloesems in Haspengouw. Het is en blijft een mooi schouwspel fietsen temidden van de fruitgaarden. Of hoe de Hollanders het zouden zeggen “ nou, ik ben er helemaal klaar mee met die bloesems !
Ik weet niet met hoeveel fietsmakkers we deze morgen aan de start stonden, feit is dat er vooraf afgesproken werd dat de “A” ploeg(Franco en co) al van de start er van door zouden gaan. De “B”ploeg ‘de genieters’ zouden het een beetje kalmer aan doen. Klokslag 9uur vertrokken we van uit Zonhoven richting verste punt Velm dicht bij St’Truiden. Goed voor 130 bloesems km’s. Met de wind in de rug hadden we de vaart al snel te pakken, aan de bevoorrading in Kerkom (brouwerij van de Bink bier) klokten we af aan 28,3 km/uur. Ondertussen ergens in Diepenbeek waren Franco en co ons al voorbij gezoefd! Die hadden al een gemid van meer dan 32 km/uur.
Aan de splitsing van de 90 km hebben we afscheid genomen van Hector en Carmelo, die zagen het niet goed zitten om de 130 km te doen. Als we de wind pal op de snuit voelden, was het ook tijd om wat krachten op te doen met een rijsttaart met een Grimbergen, en of dat smaakte! Raar maar waar, rijsttaart van bij een Bulgaarse bakker! Net toen we dat café tje binnen wilden stappen kwamen Franco en co voorbij gereden, ook raar ! die hadden ons toch al eens ingehaald en reden ook de 130 km parcours! De kopwind begon ons parten te spelen en daarom huppelden we van groep naar groep, lekker uit de wind en laat de anderen maar het werk doen.
Ik was deze morgen al vroeg naar Zonhoven gefietst en zou ik in Vliermaalroot het parcours verlaten en richting Beverst fietsen. Enzo, Berna en Antoni moesten nog een eind tot in Genk.
Alweer een mooie fietsdag, nu is het dus welletjes met Haspengouw, dinsdag bezoeken we onze Noorderburen.
Om 13u30 stond mijn Colnago afgejakkerd tegen de muur in de garage, rustend voor de volgende trip.
Ritgegevens
Ik schat een man of 12 ? 134,5 km-27,0 km/u – 900 Hms (gps Enzo)
Giorgios afgezegd wegens verkoudheid, verzorg je maar goed !!!
Vandaag 17 april, is het een jaar geleden dat we het vreselijke nieuws te horen kregen dat je was overleden. Met regelmaat moeten we aan je denken tijdens onze fietstochten,
Het blijft maar goed fietsweer ,en daar treuren wij niet om.Af en toe veel wind ,ok dat nemen we er bij en zoals ze zeggen ,daar wordt je sterker van.Maar goed met 4 man aan de afspraak aan de kanaalbrug van Zutendaal ,Gino , Berna, Giorgios en Enzo niet veel maar niet getreurd ,beter weinig in goed gezelschap.Vandaag een ritje naar Noduwez in frans Brabant ,nog nooit van gehoord .
We vertrouwen op Gino zijn gps ,het loopt allemaal gesmeerd langs auto arme wegen door het prachtige Haspengouw helemaal in de bloei .Via Kortessem belanden wij aan het station van Landen . Hier hadden wij met Franco afgesproken ,hij kon vandaag niet mee omdat hij zijn dochter in Landen beloofd had haar te helpen bij de bouw. In het buffet aan het station drinken wij samen een koffie met een stukje rijstvlaai Wij besluiten om niet lang te blijven zitten en rijden verder via een mooie fietspad met prachtige verzichten aan beide kanten en komen zo aan in Noduwez meteen ook het keerpunt.Terug ging het via St.Truiden waar we nog een drankje nuttigen . De afstand begon zich te laten voelen alsook de vele kuitenbijters want het parcours was zeker niet vlak ,het was de hele rit van op en af. We geraken uiteindelijk in Beverst waar we afscheid nemen van Gino en de rest fietst verder naar Genk .
Moe maar voldaan leven we toe naar de volgende rit heel waarschijnlijk naar Banneux.
Groetjes en tot de volgende
Ritgegevens
4 man-142,7 km-25,0 km/u – 768 Hms (gps Giorgios)
na 2 maanden niet fietsen,neemt Giorgios hier resoluut de kop!
Niet de allermooiste fietsdag gekozen voor een ritje naar Velm,achter St’Truiden !
Bij momenten hadden we het moeilijk in die open velden door de zware windstoten.
Met 4 man hebben we de proef doorstaan, Berna,Franco,Enzo en ikzelf.
Deze maand moeten we nog volop kunnen genieten van de bloeiende fruitbomen in Haspengouw. De Tongria classic gaf ons al een voorsmaakje, vandaag zaten en reden we verder Haspengouw in steeds temidden van de bloesemzee. Franco reed constant op kop en kliefde door de beukende kopwind, in zijn wiel blijven bleek dan ook geen sinecure!
Gelukkig aangekomen in Velm en konden we nu bijna haast freewheelend terug naar huis rijden. Maar eerst nog een koffiestop in het centrum van de Binkenstad, St’Truiden.
Lang hebben we daar niet gezeten. De hemel boven ons werd alsmaar donkerder en dat voorspelde niet veel goeds. Maar we hebben het(bijna) droog kunnen houden tot thuis.
Eigenlijk moet ik eerlijk bekennen dat ik op 50 m van mijn voordeur nog een hagelbui getrakteerd heb gekregen! Ik hoop dat mijn fietsmakkers het droog hebben gehaald tot onder de douche, op dat moment hadden ze toch nog een 16 km te rijden.Onderweg hebben we nog enkele foto’s gemaakt temidden van de bloesems.
Voor zaterdag is er een rit richting Waals Brabant (Hannut) +- 120 km dwars door Haspengouw op het programma, (tenzij iemand een andere suggestie heeft) laat maar horen
Vandaag konden we tussen één grote bloesemzee fietsen. Met 6 man waren we vertrokken richting oudste stad van België, Tongeren.
(Antonio N. Berna,Enzo,Fernando,Franco en ikzelf)
Gekozen werd er voor de 82 km parcours, die uiteindelijk in totaal 132 km werden voor onze Genkse fietsmakkers. Mooie prachtige wegen tussen al de bloeiende bloesems van de peren en kersenbomen. Veel volk net zoals ieder jaar trouwens, daarom is de maand april the place to be in Haspengouw. Franco en Fernando namen ons op sleeptouw, geregeld werd er op de kop afgewisseld en het tempo werd stevig onderhouden. Geen al te moeilijk parcour, maar het glooiend landschap met draaien en keren kropen toch op het einde in de kuitspieren!
Halfweg werd er gezocht naar een café om iets fris of een tas koffie, niet zo evident temidden de Tongerse velden.
In Hoeselt hebben we dan toch geluk met een café die stoefte over meer dan 80 verschillende soorten bieren te hebben. We waren al tevreden met één enkele Grimbergen.
Met het weer hebben we andermaal geluk gehad, het zou anders een vettige bedoening geweest zijn over die veldwegen.
Niet al de bloesems zijn open en daarom hebben we nog enkele weken de tijd en kans om onze ritten in het Haspengouw af te malen.
Volgende dinsdag (indien droog) fietsen we naar Velm(+-120 km) met een stop in Kerkom, de brouwerij van de Bink bieren. Weeral een mooi ritje doorheen de Bloesemstreek.
Prachtig weer, is het nu zomerweertje of lenteweertje? Maakt ook niet uit, met 5 man trokken we vandaag naar het Abdij van Postel.
Postel is een gehucht van de Kempense gemeente Mol, in de Belgische provincie Antwerpen en net tegen de grens met Nederland.
Om 9 uur had ik afgesproken met Berna,Antonio N., Stefano en Enzo.Gewapend met mijn gps Garmin die uiteindelijk het vertikte om ons de weg te tonen! Dan maar op ouderwetse manier door de verkeersborden te volgen.Veel aanwijzingen hebben we niet kunnen lezen doordat de rit bijna voor de volle 100% over de oude spoorwegbedding liep tot in Lommel, vandaar konden we via het jaagpad van het kanaal Bocholt – Herentals recht naar Postel rijden.Aangekomen aan het Abdij van Postel, konden we de innerlijke mens versterken met caloriebommen(vlaai of smos) en doorspoelen met een donkere Postel streekbier!Zeker wetende met wat ons nog te wachten stond. De wind zou het ons tot in Genk zeer moeilijk maken door recht op de neus te blazen.De terugweg werd aangevat en alweer over een fietspad(Desselse dreef) dwars door het zoveelste bos die in de Kempen liggen. Langs het Zilvermeer en dan hoe anders alweer een jaagpad, nu die van kanaal Dessel-Turnhouts-Schoten. Iedereen droeg zijn steentje bij door de kop te pakken. Naarmate we dichter in Diepenbeek(waar we zouden splitsen) kwamen, sloeg her en der de vermoeidheid en kramp toe, de laatste loodjes wegen steeds het zwaarst.Al gaf mijn gps geen kik, toch alweer een mooie fietsdag.
Iedereen bedankt, zaterdag rijden we de “Tongria Classic”
Ritgegevens :5 man- 143 km-25,8 km/u en 250 Hms (gps Enzo)
Vandaag hebben we een ritje gemaakt naar Andrimont. Is een dorp in de Belgische provincie Luik en een deelgemeente van de gemeente Dison ook niet zo ver van Verviers.
Met 6 man waren we op de afspraak : Fernando had zoon David en broer Felipe bij,Berna,Franco en ikzelf. Mooi verdeeld, 3 Portugezen en 3 Italianen.
Enzo had in laatste instantie jammer genoeg moeten afmelden, Ludo die ons zou opwachten aan het kruispunt in Mopertingen gaf ook op het laatste forfait.
De zon was al van in het begin van de partij, nog (voor mij) iets te fris deze morgen ,daarom arm en beenstukken en een body. Met de wind recht op de neus reden van Zutendaal naar Eigenbilzen en via Rosmeer over de achterkant van de Muizenberg naar de minder steile kant van de Hallembaye. Ik kon tijdens de beklimmingen enkel van op afstand toekijken hoe onze Portugese fietsmakkers bij Franco bleven. Om uit het centrum van Visé te geraken moesten we dan nog even die helling over naar Dalhem. De mooie klim van Chenestre bracht ons tot Saint-André. Na ellenlange kms steeds over glooiende wegen kwamen we in Dison – Andrimont.
Na een pittige helling tot 11% ,kropen(ikke) we dan uit het dal en reden richting Clermont voor een welverdiende cola/koffie. Het café op het plein was te klein voor al de toegestroomde wielertoeristen uit Neeroeteren. Dus hebben we maar plaats gemaakt. Na de foto konden we verder naar Aubel steeds met mooie panorama’s. Na Aubel waar we dit keer niet halt hebben gehouden, reden we in strakke draf met Franco en Felipe op kop naar Neufchtàteau met de helling Fechereux …en via de Voer richting Lanaye.
Het bobijntje begon bij mij alvast al leeg te lopen, gelukkig kwam dat café in Gellik net op tijd voor de welverdiende Grimbergen. Fernando,Felipe en David konden jammer geen terrasje doen wegens tijdgebrek en reden verder huiswaarts.
Bedankt mannen voor alweer een mooie rit, aanstaande zaterdag (onder voorbehoud) rijden we de Tongria Classic, info later op dit blog.
Ritgegevens :6 man- 135 km-25 km/u – 1323 Hms - Ikzelf met een lekke band .
Wat een saaie bedoening en te zwijgen van het weer tijdens de “Milaan-Sanremo”Hebben wij dan geboft tijdens de 12de ronde v/d Cauberg, zeker geen saaie rit enkel koud op elk moment van de dag, zelfs de legendarische beklimming van de Cauberg bracht geen verandering. Ik ken zijn naam niet, maar iemand van ons heeft de klimming 2maal gedaan, straf !
Na een wat chaotische start met 1 dame en 12 man, reden we naar Vlijtingen om in te pikken op het parcours. Eerst begon de rit met een vlakke aanloop over het jaagpad naar Kanne, tijd om wat te babbelen. Al blies de wind fors recht op de neus, hielden Franco en Fulvio er een stevig tempo op na. Zo strak voor enkelen dat er geen tijd was om de drinken en gelukkig een rood verkeerslicht soelaas bracht! In het dorpje Mesch begonnen we aan de eerste helling op de Heiweg. Iedereen naar eigen kunnen naar boven waar de troepen weer verzamelden.
Na wat heuvelachtige wegen trokken we naar het centrum van Gulpen en daar lag de Ingberg op ons te wachten. Een laatste inspanning voor de Cauberg. De groep volledig door elkaar gerammeld begon aan de klim, ideaal voor mij om foto’s te maken die jammer genoeg ook niet zo gelukt zijn. Boven werd er nog een groepsfoto gemaakt en dan begon het lichtjes te druppelen,maar dat was van korte duur. Boven de Bemelerberg werd besloten om de kortste weg naar huis te nemen en zo van het parcour af te raken. In het centrum van Maastricht nog een lekke band voor Franco. De laatste kms wegen altijd het zwaarst, dat valsplat naar het ziekenhuis in Lanaken was er teveel aan. In Zutendaal zijn Loupo en ik naar Bilzen gereden, ik weet niet of de rest nog ergens iets zijn gaan drinken?
Iedereen bedankt voor de mooie fietsdag,
Ritgegevens
13 man-102km-25,5 km/u – 757 hms :Franco lek gereden
De lente was vandaag ver te zoeken, fris bij de start maar gelukkig hebben we het droog kunnen houden.
Alhoewel Berna mij deze morgen belde met het slecht nieuws dat het regende in Genk!
Hier in Bilzen over het kanaal was het droog en konden we starten.
De wind die zou vandaag uit het zuidwesten blazen, ideaal om naar Hoei te rijden. Weliswaar moesten we wel tijdens de heenweg de kopwind trotseren. Over zeer geaccidenteerde Waalse wegen, vol putten en gaten stoempten we naar Huy. We vertrokken via Rijkhoven naar Vreren…Mal…etc... Gestaag ging het omhoog en met de wind in ons nadeel waren we al vroeg aan de “muur” begonnen. Met een beurtrol om de kop over te nemen fietsten we naar de afdaling van de “muur van Amay” en dan parallel met de Maas naar het centrum van Huy. De gevreesde muur van Huy hebben we mooi gelaten waar die was, het zal voor een andere keer zijn! Door al dat stoempwerk zou een mens voor minder rugpijn krijgen!
In een broodjesbar konden we ons versterken met een broodje gezond en cola.
De terugweg die zou eenmaal uit het dal veel makkelijker moeten gaan. De wind kwam dan goed uit het zuidwesten opzetten en ging het fietsen eens zo makkelijk!
We passeerden dorpjes die we nog uit de Bilzen classic kenden, Verlaine..Donceel…Momalle…Crisnée en via Lauw naar Tongeren. De welverdiende Grimbergen zal ook voor een volgende keer zijn, het was ook niet verstandig om nu nog eens te stoppen en bezweet terug te vertrekken.
Een mooi ritje als ik dat zelf mag zeggen, jammer dat het weer qua temperatuur toch tegenviel. Bedankt mannen voor de goeie babbel!
Ritgegevens
3 man- ik had 128 km en 982 hms, terwijl Enzo en Berna er 145 km aan over hebben gehouden met 1157 hms.
Vandaag 5 man op de afspraak bij piceno, klokslag 9 u werd de rit in gang geschoten, na enig overleg werd er besloten om naar Scherpenheuvel te fietsen,normaal was die voor zaterdag gepland maar door slechte weersomstandigheden afgelast.de wegwijzer: Zwartberg,houthalen viversel, terlaemen en zo via het jaagpad naar Zelem . De grote spelbreker was vandaag de wind die in ons nadeel blies tijdens het opgaan.Aangekomen in Scherpenheuvel besloten we om alleen een kaarsje te branden en onmiddellijk door te fietsen .de Leffe en de frisdranken zouden we bij eetcafé da Claudia nuttigen.Al bij al een geslaagde rit voor een zondagvoormiddag. Onze 3 kopmannen hadden de primeur om de Italiaanse uitrusting te dragen . mooi mannen , mag gezien worden! Ritgegevens 107 km gemiddeld 27,6
Dat ‘lentegevoel’ heeft toch lang op zich laten wachten, ’t was koud en op plaatsen was het mistig waardoor het kouder aanvoelde. Maar met ons 6-en mochten we niet klagen.
Op de afspraak; de jarige Fulvio,Berna,Antonio,Enzo,Franco en ikzelf.
Na de vlakke aanloop via het jaagpad naar Visé en kwam de Lanaye als geroepen om ons wat op te warmen bij het klimmen. Berna nog steeds op de sukkeltoer met rugklachten op karakter naar boven en dat voor de ganse klimrit. Eenmaal door het centrum van Visé met nadien de klim en afdaling naar Dalhem. Nog steeds geen spoor van de beloofde 18°C. maar geen nood, we zitten nu in de heuvelzone en met beklimmingen zoals La Heydt…Thier Saive…Asse 5%…Bois de Mauhin 5% die houden de kuiten wel warm. Met dat vlak stuk van Val Dieu Aubel nog voor de koffie met taart, een traktatie van onze jarige Fulvio(48) proficiat en bedankt Fulvio!!!! Hier heeft Antonio nieuwe vrienden gemaakt zie foto.
Rest ons nog de moeilijkste kuitenbijter van de dag, daarvoor waren we toch naar hier gefietst,La Clouse. Hij ligt verborgen in een klein smal weggetje en al loopt die in het begin lekker, gaat die naar de 18%, het venijn ligt steeds in de staart. La Clouse is de naam van het dorpje naar het begin van de klim die als het steiler wordt de naam “Birven”krijgt.De terugweg langs het militair kerkhof Henri Chapel en met de nodige tegenwind.( jammer)Nu is het in dalende lijn naar de Voerstreek en Moelingen, nu wel met de zon als bondgenoot.
Ondertussen begon Berna het moeilijk te krijgen door al dat geklauter en konden we in Gellik een Grimbergen pauze houden. Wij waren niet alleen als fietsers, enkelen ex-Ford collega’s, Knuts Eddy en meestergast van de trimlijn Jaak ‘Spock’Meeuwis. Luc Loupo, kwam ons zelfs gedag zeggen…of had Berna een hulplijn ingeroepen???
Afspraken werden er gemaakt voor de “Ronde van de Cauberg” op 23 maart, das niet meer zo lang dus!
Bedankt iedereen voor de babbel en traktatie van Fulvio.
Met 3 man naar 3 landenpunt en dat onder een stralende lentezon. Wel wat fris bij het vertrek, maar de winterhandschoenen en botjes konden in de kast blijven liggen.Franco,Enzo en ikzelf met ons drietjes werd er eerst overlegd hoe we deze rit mooi konden afwerken zonder teveel omwegen, tis trouwens nog maar begin maart.De rest van de fietsmakkers gaven forfait; Antonio zit met pijnlijke knie die hem al een tijdje parten speelt,Berna nog steeds met een pijnlijke rug en haakt op het laatste af.
Een snelle genezing aan beiden toegewenst.
In Zutendaal vertrokken we richting Bemelerberg achter Maastricht. Via de Hollander en Belgische kant terug naar huis, zo gezegd en gedaan.
In Gulpen konden we de Koning van Spanje beklimmen om dan boven van de prachtige panorama te genieten. Al was het “de gemakkelijkste route” naar Vaals doch ging het gestaag omhoog en de tegenwind deed er nog een schepje bovenop. Her en der stonden glinsterende racefietsen tegen de gevels geparkeerd met op de terrasjes rumoerige wielertoeristen, met sterke verhalen,zeker weten.Met nog een helling voor de boeg en dan konden wij ook van een koffie genieten boven op de top.
De terugweg liep over mooie glooiende wegen naar Gemmenich…Moresnet... Sippenaken…Slenaken en de afdaling van de ‘oude Planck’ bracht ons naar Moelingen.Met 3 op één rij en niet onder de 35 km/u stevenden we af op Kanne. Geregeld moesten we onze 'menner Franco' in toom houden,want de gps wees 40 km/u aan.In Gellik werd deze mooie fietsdag afgesloten met een Looza en Grimbergen.Franco en Enzo reden dan nog via Zutendaal naar Genk en ik had nog een 10 km voor de boeg tot Beverst.
Zeer tevreden en voldaan kwam ik onder de douche uit, wetende dat de vorm er stilaan komt, en dat nu al in Maart. Onze eerste sterrit mag nu al komen, “De ronde van de Cauberg” laat maar komen!
Bedankt Franco en Enzo en tot dinsdag voor alweer een mooi ritje.
Met 2 man voor een vlak ritje naar Scherpenheuvel, niet om een as kruisje(Aswoensdag voor wie het nog niet door had!) te halen bij de plaatselijke pastoor, maar enkel om de benen wat te ontspannen en rust gunnen.
Berna heeft jammer genoeg moeten afbellen, hij is met rugpijn opgestaan. Nieddu en Stefano gaven ook forfait.
Niks te warm bij het vertrek, het had dan ook ferm gevroren, dus nog steeds winterbotjes en dikke handschoenen aan, ook al hing er lente in de lucht.
Wat er ook in de lucht hing was dichte mist, hier bij ons(=Bilzen) aan de overkant van het kanaal was er niks van te bespeuren. Maar in Genk hing er dikke mist, misschien zit KRC-Genk daar voor iets tussen?
De wind was gaan liggen, niet zoals de voorbije weken, ook al een pluspunt.
In Scherpenheuvel aangekomen eerst de kaarsjes aansteken en dan op zoek naar een warme koffie. Na de koffie en broodje vertrokken we terug huiswaarts nu met een lentezon.
Hopelijk zijn de kaarsjes niet voor niks geweest, zaterdag fietsen we naar Vaals-3 Landenpunt. Met de beloofde lentetemperaturen belooft het een mooie fietsdag te worden.
Dus: zaterdag 8 maart , 9 uur Zutendaal , geen te zware hellingen, de kms zijn al meer dan genoeg.
Als je de lentekriebels voelt dan moet je naar Banneux voor een heerlijke “Dag-au-Bert”.
Belofte maakt schuld ‘de eerste mooie dag fietsen we naar Banneux’.Maar wie had gedacht dat al op 24 Februari zou gebeuren, hartje winter die uiteindelijk geen geworden is.
Met 4 man werd er afgesproken, ‘Sterke beer’ Luc Wolfs, Berna,Enzo en ikzelf.
De afspraak was om de gemakkelijkste weg te volgen, geen omwegen of hellingen opzoeken.Maar wat is gemakkelijk om naar Banneux te rijden? De wind was zeker geen bondgenoot bij het heenrijden, de terugweg speelde natuurlijk in ons voordeel, tenzij de wind zou draaien!
Gelukkig was Luc ‘loupo’ mee afgereisd en samen met Enzo namen ze het merendeel kopwerk voor eigen rekening. Met 2 flauwe hellingen voor de wielen en beuken tegen de wind in was het hoogtijd om de innerlijke mens te versterken met een reuze Dag-au-Bert.Onze bakker heeft op maandag haar wekelijkse sluitingsdag, maar geen nood, aan de overkant van het rondpunt was de bakker wel open. We hadden onze handen vol met zo een stokbrood dat barste van de groenten. Luc had genoeg aan 2 eclairs en een koffie.
Na dat de broden verorberd waren, konden we de terugweg aanvatten. Eerst de lange afdaling en dan met de wind in de rug en een heerlijk zonnetje richting Limburg.
Als we (eindelijk!)aankomen in Gellik was een Grimbergen niet te versmaden, Enzo had andere plannen en vervolgde alleen zijn weg naar Genk.
Dat de Grimbergen en cola zeer gesmaakt hebben spreekt voor zich, blij en met alweer een mooie fietsdag reden we huiswaarts voor een welgekome en verkwikkende douche.
Door omstandigheden zijn we vandaag maandag onze rit gaan rijden.
We, Enzo en ikzelf, Berna had geen tijd en de rest van de fietsmakkers moesten nog een dagtaak kloppen .
Met nog steeds een sterke zuidenwind die we al stilaan gewoon geraken reden we zuidwaarts het Luikse in.
Afspraak was ditmaal kanaalbrug van Zutendaal om dan via Eik de “8 van Munsterbilzen” voor een deel te volgen. Tot in Millen hebben we de nostalgische blauwe pijlen van een verf van uitstekende kwaliteit gevolgd. Vandaar ging het naar Oupeye en verder met een bocht rond Luik tot in Queue du Bois. Natuurlijk niet vlak om tot ginds te geraken, met geregeld een vette dikke puist voor de winterfiets geschoven. Goede training dus, met het oog op een Banneux ritje die er zit aan te komen. Maar nog enkele weken geduld. Laat de aarde nog wat meer opwarmen en dan komt dat zeker in orde en kan de bakker al de “Dag au ber” klaarmaken. Na veel gestoemp en getrek aan mijn stuur konden we een koffietje drinken in Visé centrum, altijd een goed idee! Met een stevige rugwind waren we ook snel terug in Zutendaal,
Mocht er interesse zijn…zaterdag 22 februari sepappen we richting Gemmenich, wil je meekomen reageer dan op de blog. De herfst, euh.. ik bedoel de winter loopt op zijn einde(hopen we toch) en dus wordt het tijd om je stalen of carbonnen ros van stal te halen.
Ritgegevens:
Enzo en ikzelf- 100,8 km-24,5 km/u- 889 Hms
verzamelaar van vogelhuisjes in Heks eerder deze week gemaakt op MTB Oeps !!!
