Vandaag hadden we 3
landenpunt gekozen als rit, en we mogen gerust zeggen dat het een voltreffer
was qua parcour en weer.Er waren 7 azzurri's komen opdagen deze morgen.Giorgio,
Antonio, Emidio, Fulvio, Sandro, Benny, Franco.De opdracht was vandaag om iedereen
aan boord te houden, want zo vlak na de zomervakantie en sommige onder ons met
amper klimkilometers in de benen was dat zeker geen sinicure.Wie mij eigenlijk
verbaasd is onze giorgio, op de hellingen op zijn tempo weliswaar , maar zonder
problemen in ons zog.We kozen om via het jaagpad richting voerstreek te fietsen
, via gravenvoeren beginnen we aan een klim van 4 km nl de veur, en eenmaal
boven dalen we richting remersdaal en dan via de klim in teuven fietsen we
richting Sippenaken in een prachtig decor om even verder de klim aan te vatten
die ons naar 3 landenpunt brengt( belgische kant).Hier houden we een pauze.Na
de koffie en de ijsjes en een paar fotoshoot dalen we nu 3 landenpunt af aan de
Nederlandsche kant.Nu volgt er een beklimming van de achterzijde van de camerig
die best pittig is, eenmaal boven hebben we een mooie afdaling van de
vijlnerbos op het menu , De volgende helling die ons te wachten staat is de
sweiberg met een lengte van 3 km.Via de afdaling van de Koning van Spanje en de
laatste klim van de dag nl de imkerberg fietsen richting bemelen en zo naar
maasstricht.In lanaken wacht nog de st barbara helling die we vlotjes nemen en
zo richting Genk.Bedankt mannen.Morgen is er een clubrit van Gino onze
blogmaster.Deze rit gaat over een paar haspengouwse heuvels vermoed ik.
Hopelijk zijn onze benen dan goed hersteld van de inspanningen
Er is weer belangstelling van de media voor onze wielerclub.
Nu zondag is er na onze rit een fietswijding aan de Italiaanse kerk in
Waterschei. Wij hopen dat jullie talrijk zullen komen opdagen; de zon hebben
we al besteld.
zondag 21 augustus, clubrit 29 - "HASPENGOUW"
Tot zondag om 8 uuraan de ACLI in Winterslag, Rondpuntlaan
25
Prachtig fietsweertje op
deze zomerse woensdag. Samen met enkele Azzurri clubleden werd er afgesproken
om een ritje te rijden naar hartje Land van Herve Aubel.
Op de plaats van afspraak stond
enkel Pino te wachten. Nog wat gewacht misschien dat er nog iemand kwam opdagen
en dan maar met ons tweetjes richting Richelle.
Op woensdagmorgen is het
steeds te druk in en rond Visé wegens de wekelijkse woensdagmarkt en de
heraanleg van het kruispunt aan de voet van de beklimming richting Dalhem maakt
het niet makkelijker.
Over het glooiend
landschap komen we in Aubel aan.
Dadelijk ploffen we neer
op de zonovergoten terras en bestellen een colatje.
Met de terugweg maken we
het ons gemakkelijk door maar een helling te nemen en dan via Voeren en het
jaagpad terug huiswaarts te fietsen.
Ik had 110 km 25,4km/u
Indien er iemand een
suggestie heeft voor zaterdag, zal ik het horen zeker? De Vannitsen in StTruiden
misschien? ...effe de kindjes uitlaten!
dag fietsmakker, verslag geschreven door Franco, waarvoor onze dank.
Na de afgelasting van onze clubrit gisteren
besloten we vandaag richting camerig te fietsen.Deze morgen stonden er 6 man
stipt aan de c- mine om deze toch pittige rit aan te vangen.De namen Emidio,
Fulvio, Benny, Sandro, Robby,en Franco.We moesten Fulvio beloven om ten laatste
om 12.30 u terug thuis te zijn omdat hij familiebezoek kreeg .We vertrokken
richting richting maastricht en zo naar de bemelerberg.Eenmaal boven slaan we
rechtsaf richting ingber om zo aan de afdaling te beginnen die ons aan de voet
van de Koning van Spanje brengt.Deze helling is 1400 lang aan een 5,1
gemiddeld.Na de top slaan we rechtsaf om richting Heyenrath te fietsen.Hier word
het stoempen want het gaat valsplat en de wind pal op de neus.Nu volgt er een
mooie afdaling van 3 km ,nl de Sweiberg.Aan de einde van de afdaling slaan we
rechtsaf om een paar km verder aan de Camerig te beginnen.Deze helling is 4,3
km lang aan een 4,3 gemiddeld.Aan het hotel bergzicht slaan we links in om de
laatste 2 km van de klim af te haspelen.Na de top rijden we rechtsaf om de
camerig weer af te rijden en zo stilletjes richting Valkenburg te fietsen.Na
enkele molshopen besluiten we toch maar om er nog 2 hellingen bij te nemen nl
de kruisberg en de ubachsberg.Als de bergzone achter ons ligt fietsen we aan
een strak tempo richting Elslo en zo naar Maasmechelen.De salamanderberg is de
laatste hindernis die we nog moeten overwinnen en dan richting Genk.Bij
aankomst iedereen wat vermoeid maar toch tevreden .Fulvio was ruim op tijd om
aan zijn aperitiefje te proeven.
ritgegevens 121 km
28,2 Avs Azzurri verkeersbrigadiertjes van dienst (Eneco)
Hallo fietsmakker,
De 28ste clubrit van nu zondag 14 augustus is in kannen en kruiken. Op mijn ééntje ben ik woensdag Haspengouw ingetrokken. Het verlof van mijn fietsmakkers is opgesoupeerd en zijn met of zonder motivatie terug aan de slag bij Ford. Ja, life sucks !
Enfin, hopelijk krijgen we zondag een mooie droge dag. Zodat we kunnen genieten al fietsend tussen al die fruitplantages, wel afblijven van de sappige peren! We fietsen eerst over vlakke wegen via Godske Djoppenbeek Alken en rijden Haspengouw binnen Kuttekoven Borgloon etc.
Iedereen (die over internet beschikt natuurlijk) heeft in de loop van de week een e-mail ontvangen? Dus jullie weten wat te doen zondagmorgen!
De rit(98 km) is in vergelijking klein bier-peanuts, vergeleken met die van vorige zondag rond Valkenburg, dus een hint aan de bangeschijters onder ons, mee komen zondag!
Roberto, met deze fiets gegarandeerd topprestaties!
Just
On Time-ploegentijdrit voor bedrijven in Genk
De Eneco
Tour 2011 wil niet enkel de toppers laten genieten van het parcours en de
sfeer, ook fietsliefhebbers worden dit jaar aan het werk gezet! een ploegentijdrit
voor gelegenheidsteams, op zaterdag 13 augustus in Genk.
Na de mooie
prestatie tijdens de Gentlemankoers in de Herenstraat,zal Azzurri clubgenoot
Roberto ook hier in Genk aan deelnemen tijdens de ploegentijdrit voor
bedrijven.
Het vertrek
is aan het oude ziekenhuis van Genk, om stipt 14u46 wordt het team van Roberto
weggeschoten. Er moeten 2 rondjes van 5 km gereden worden om zoals de profs over de Eneco officiële finishlijn te bollen. Waarna de aankomst van de profs na(rit
5- 184 km) rond 16u46 wordt verwacht.
Supporters op
post met toeters en bellers voor het team van Roberto, Forza Robertoooo!
Al voor de 55ste maal ging dit jaarHerenstraat
Kermisdoor. Tussen de vele activiteiten wordt ook elk jaar een Gentlemenkoers
georganiseerd. Een wielerwedstrijd voor de betere wielertoeristen onder ons. Al
wie zich geroepen voelt om als ééndagsrenner door de zijstraten van de
Herenstraat in Waterschei te razen,mag deze koers niet missen en moet op de
afspraak zijn.
Er moeten 16 rondjes van 2,7 km afgemaald worden. De
winnaar mag dan voor een gans jaar met de exclusieve trui rondrijden.
Onder de renners ook 4 Azzurri clubleden die de kleuren
van onze club verdedigden.
Franco,Giacomo,Roberto en Stefano mooi in Azzurri
uitrusting.
Onder een dreigende zware donkere hemel werd het
startschot gegeven. Al dadelijk werd het gashendel opengetrokken. Al na één
rondje werden de mannen van de jongens gescheiden.
Terwijl er nog renners naar hun pedaal zochten om
in te klikken, was de kopgroep al een bocht verder!
Onder luid aanmoediging van familieleden en
supporters scheurden de renners aan een rotvaart langs de frietkraam en tapkraan
de tent uit. Ook chapeau voor de speaker van dienst die het allemaal maar moest
bijhouden. De chip (die meer weg had van een enkelband) van de snelste renner,
liet op de streep meer dan 42 km/gemid optekenen! Halloooo!!!! Snelste ronde een klein 4 min! Jawadde ! of heeft die speaker de snelheid opgemeten van die politieagent op moto die de weg moest vrijhouden?
Dit alles nog net voor dat de hemelsluizen open gingen.
Met bakken en grote emmers viel het water uit zo een zwarte wolk! Dit was dan
ook voor Franco en Stefano het moment (zéér wijselijk)om er de brui aan te
geven. Giacomo en Roberto hebben in de gutsende regen de resterende rondjes
afgewerkt en namen dan ook geen risicos meer.
Door een vijftal renners werd de spurt naar de
overwinning ingezet, wie deze prestigieuze spurt gewonnen heeft blijf ik jullie
schuldig. Door de koude was ik ook mijn pedalen wat de concentratie betreft ook
kwijt geraakt! Ik vraag mij af wanneer de éérste sneeuwvlok gaat vallen hier in
Belgenland!
Natuurlijk een dikke proficiat aan de 4 Azzurri die
onze kleuren(wat verbleekt door de regen) hoog hebben gehouden! snik snik.
Maarja...denk aan de olympische gedachte!
De
Olympische Gedachte is opgesteld in 1920. (heb ik ook maar opgezocht hoor!)
De gedachte zegt: Het belangrijkste bij de
Olympische Spelen is niet het winnen, maar het meedoen.
De Olympische Gedachte wordt tijdens iedere
Olympische Spelen(lees Herenstraat Kermis) herhaald en wil zeggen dat een
deelnemer al tevreden mag zijn met zichzelf, voordat hij de wedstrijd is
begonnen.
De deelnemer heeft immers het Olympische niveau
behaald; iets wat niet voor iedere sporter is weggelegd.
En nu maar trainen voor editie 2012 niet voor
Londen maar Waterschei! aan een rotvaart de tent uit!
Met nog 10 ritten voor de boeg kan het aftellen
beginnen en het seizoen 2011 zit erop.
De 27ste clubrit stond op rekening van Franco
die steeds onze noorderburen graag een bezoekje brengt. Bijgestaan door Bruno
die overigens het uitstekend heeft gedaan,trakteerde hij ons op een stevig
menu, de kleine finale van de Amstel. We mochten met 18 man aanschuiven,enkelen
net terug uit (aan hun kleurtje te zien) zonniger oorden. Ander toeristen
wilden het rustiger aandoen na enkele weken platte rust ergens in Griekenland
en kozen zaterdag voor de vlakke rit naar Scherpenhevel
?
Het was fris deze morgen, dat maakte dat er leden
zowaar in langbroek aan de start verschenen. Maar de hellingen en de schuchtere
pogingen van de zon, maakten het iets warmer.
Via Zutendaal werd er naar Maastricht
gereden,ditmaal geen Bemelerberg maar een andere stevige kuitenbijter. We passeren
het penitentiaire inrichting van Maastricht en beginnen aan deze kuitenbijter. En
veldweg van een 1000 m lengte die in 3 niveaus ons naar de top brengt.
Het tempo lag beduidend lager dan de vorige
ritten,daarom geen geklaag en was iedereen tevreden. Ideaal tempo, die iedereen
gemakkelijk aankan.
De aanvallen en versnellingen bergop mag en
kan,maar boven moet er gewacht worden tot dat iedereen terug heeft kunnen
aansluiten.
Het landschap en panorama is prachtig boven op de
Gulpenerberg,die iedereen op eigen tempo heeft kunnen verteren. Een kleine 600
m lang met als max 19 %. Gelukkig is het steilste stuk maar kort met een lange
uitloper,maar als je de helling niet kent en kom je op het groot mes
aangereden,dan is het toch wel effe in paniek terug schakelen geblazen.
Wie vandaag opvallend fietste was Francesco, op zn
Pina knalde hij overal naar boven.
Als we in het centrum van Valkenburg aan de voet
van de Cauberg komen roept de baancap links terwijl op een van de vele
terrasjes in koor rechts(=klim Cauberg) werd geroepen.
De laatste klim begon zowaar bij onze toeristenwat
iets teveel van het goede te zijn. Stilaan werd het tijd om koers te zetten
richting Winterslag via Gellik en Zutendaal.
Het was een prachtige mooie rit die Franco voor ons
had uitgekiend((ik had niet anders verwacht). Morgen maandag 8 augustus om 18
uur zal hij en nog enkele Azzurri deelnemen aan de jaarlijkse Gentlemankoers in
de Herenstraat Waterschei. Supporters allen op post!
Nog Franco en zeker Bruno niet vergeten bedanken om
ons bij momenten stormwind, te houden.
Volgende week clubrit 28, is het de beurt aan jullie blogger om er iets
moois van te maken in Haspengouw. De rit zal zeker niet zo zwaar zijn als
vandaag, maar qua landschappen mag het zeker niet onderdoen.
en onder ricerca pettorale vul je nr 501 in
en zie je mij bijna op de top van de Gottardo (laatste 3 fotos van de reeks )
volgend jaar vindt de
2de editie plaats op 22 juli 2012 . hopelijk met een duidelijke
aanwezigheid van azzurri , die ik graag zal wegwijs maken in deze organisatie
marc(o)
marc(o) in actie ...vai...vai marco! (jammer dat de foto's beveiligd zijn)
Om 8
uur werden we dan om de 3 min gelost op het vliegveld in pakken van 200, ik met startnummer 501 in pak en dan volgde
nog en hondertal in pak 4 .
De
aanloop naar de San Gottardo , 10 km ,was geneutraliseerd , wat niet wegnam dat er tegen een sterke
tegenwindsnel gereden werd en na amper
2 km had ik de bezemwagen al achter mij , geen prettig maar rustgevend gevoel .
en dan begon de eerste tratta 12 km naar top Gottardo, een 3-tal km asfalt en
dan beginnen de beruchte kasseitjesafgewisseld met wat asfalt . na een tijdje kasseivreten begon ik
eindelijk wat deelnemers te zien en een inhaaltocht in te zetten; het rijdt niet zo vlot als asfalt maar ik
vond het redelijk en op die stroken maakte ik wat afstand goed . het plotse
zicht van een deelnemer in tegengestelde richting , opgave dus , gaf te kennen
, dat het er niet makkelijker zou op worden : de temperatuur daalde met de
hoogte en het werd grijzer en grijzer en killer. en vanaf ca. 4 km van de top is het continu kasseitjes , waardoor ik
nog meer volk als doelwit kreeg . de weg slingert zich omhoog in een
onafgebroken reeks van 23 haarspeldbochten , waardoor je beurtelings een vlaag
tegenwind en meewind te verwerken krijgt . ondertussen nog wat dalende opgevers
gezien en de bezemwagen kwijtgespeeld aan anderen . na 1u 41 m klimmen bereikte
ik de top(beste tijd ,alle categorien
45 m ) en deed me daar op 2091 m hoogte en bij een temp van 5°C te goed aan een
hete tee en wat koekjes.
via
de moderne pasroute naar beneden over biljartvlakke betonbanen ; gezien de
vochtigheidsgraad en nog lage temperaturen was het opletten geblazen , zeker
onder de half open tunnels waar vochtige en droge stroken mekaar onvoorzienbaar
afwisselden ; met daarbij de wind was het een ijskoud gevoel niettegenstaande
mijn overvloed aan kledij .
70
km/u leek me daarbij wel een goed maximum .
vanaf
een 2-tal km boven het dal kwam de zon er aangenaam doorpriemen en kon de
opwarming beginnenvoor de 2de
tratta. op weg naar deze kwam ik in
tegenrichting
reeds
heel wat rijders tegen die dat al achter de rug hadden en op weg waren naar de
3de tratta , nogmaals de Gottardo.
met
veel achterdocht begon ik aan de klim naarAltanca : slechts 5 km , dat vond ik verdacht , dat zou wel een stevige
bult zijn en zo was het ook : 1 km aanloop en vanaf dan alles tussen 11 en 13 %
zonder verpozen : aan de start wist ik niet meer juist hoeveel km het was , ik
mikte de ganse tijd op wat huizen ergens in de hoogte ; hoe groot was mijn
ontgoocheling
toen
ik daar na 4 km aankwam en nog geen meet zag, gestopt en terug de bezemwagen naast mij : op mijn vraag waar de meet
lag kreeg ik als antwoord : nog een paar km ! dat deed de deur dicht, opgave(2de Gottardo was ik sowieso al niet meer van plan) en bergaf
terug naar finish , waar ik de stafkaart van de klim zag en met spijt merkte,
dat het nog om een kleine km ging : die had ik nog welverteerd .
oh ja
: gebruikte verzetten voor de klimmen : 22x23/26waarmee ik een min ritme van 60 t/ m kon
houden .
de
pasta party en een biertje smaakte er niet minder om .
al
bij al : voor herhaling vatbaar , geweldige organisatie , niet gepeild , maar
aan alle wegsplitsingen een signaalman,
vriendelijk en copieus onthaal . van de zwitserse weerman wordt wel wat meer
medewerking verwacht !
De
aanwezigen op de 9 Colli herinneren zich wellicht nog de folder die toen werd
uitgedeeld met informatie over een gloednieuwe cyclosportieve in het Zwitserse
Ticino .
Interesse
was er zowel van Franco als van mij en toen de tijd voor inschrijven nakend was
haakte Franco af omwille van andere bezigheden.
Op 14
juli ingeschreven aan de prijs van 43 en vertrek s middags op 21 juli om die
dag tot Remiremont te geraken , zowat over halfweg . Via Basel , Luzern en over
de Gottard wegens te druk door de tunnelvrijdag aangekomen in Airolo rond de middag , lichte maaltijd en door
naar Faido , een dorpje 15 km ten oosten van Airolo , waar ik via booking.com
een hotelletje had gevonden aan 50 CHF (43 )per nacht plus ontbijtbuffet.
Leuk
dorpje , lekker weertje , omgeving wat verkend .
De
volgende ochtend op naar Ambri om de paco gara te gaan opnemen . Ambri was de
startplaats en lag op een 5 tal km van mijn hotel . Na wat zoekwerk de lokale
schaatsbaan ontdekt , die voor de gelegenheid was omgeturnd in
inschrijvingszaal . met hulp van leukeTicino dames (wat een mooi ras !)werd ik in bezit gesteld van startnummer , verteerbonnen een uniek
truitje , zwitsers zakmes ,waarde zelf geverifieerd 21 CHF , en wat
kleinigheden .
En
dan verkenning met de wagen en fotoshoot : het parcours gaat over 3 cols en 114
km ,waarbij alleen de klimmen gechronometreerd worden en de verbindingsstukken
tempovrij .
De
eerste tratta gaat over de oude San Gottardo route, ook lokaal de Tramonta genoemd .
Die
begint net bij het verlaten van Airolo en loopt dan over 12 km naar de top op
2091 m .
Met
de auto is het even opletten , want je zou vlug de nieuwe route over de col
(bestaat ook naast de tunnel) volgen en dan mis je DE attractie van de oude
route : zeker 50 % kasseitjes ,die er weliswaar vrij goed bijliggen maat zeker
niet lopen zoals asfalt .
De
laatste 4 km zijn nog uitsluitend kasseitjes en bestaat uit een opeenvolging
van 23 haarspeldbochten .
s
namiddags nog even het materiaal gecheckt en proefritje van een uur gereden om
alles te verifieren : had namelijk triple van cyclocrossfiets over gebouwd ,
waardoor ik vooraan beschikte over 44-32-22 en een cassette van 13-26 .
bijna
vergeten te melden : bij mijn aankomst boven met de auto was het daar vreselijk
koud ,
mieserig
door laag wolkendek , niet veel goeds belovend . gelukkig had ik gepaste kledij
bij op de handschoenen na. in Faido een
intersport zaak gevonden en handschoenen met lange vingers gekocht , die goed
van pas zouden komen .
op de
vooravond van het evenement een sms gekregen van de organisatie met de
mededeling dat eventuele parcourswijziging voor de start officieel zou gemaakt
worden .
ondertussen
waren nog wat kandidaat deelnemers in het hotel geland en kregen we te horen
dat ontbijt vanaf 5 uur zou mogelijk zijn . met een geplande start om 7.30 uur
en een kwartiertje auto tot daar leek 6.20 uur me ruim voldoende en dat bleek
ook zo . tijdig geparkeerd op de startbaan en bleek het daar amper 12° C te
zijn : dus dikke windvest met daarover nog een winddicht regenjasje ,
beenstukken en ja mijn nieuwe handschoenen, wat het net draaglijk maakte . weldra liep het als een vuurtje rond ,
dat het parcours gewijzigd was en de start verlaat tot 8.00 uur; uitvoerige info werd perluidspreker aan de start kond gemaakt : de
Furka en Novena Passen werden geschrapt wegens te barre weersomstandigheden ;
als alternatief parcours kwam uit de bus : start met de Gottardo , waarna
afdaling langs de nieuwe pasweg naar Airolo en wat verder een klim naar een
gehucht boven het vliegveld Altanca,
terug naar startplaats voor een extra rondje San Gottardo , alles samen 84 km
ipv 114 en 29 km klimmen ipv 38 .
morgen volgt deel 2 van de GF San Gottardo toertocht
EINDELIJK !!! na een rotte
natte maand juli, nu echte zomerse temperaturen, t was bloedheet vandaag dat
wat het positieve betreft. Het jammerlijke aan vandaag is dat de groep in twee
werd geplitst. Emidio deed een oproep om naar Banneux te fietsen, geen probleem
ware het niet dat Franco ten vroegste om 10 uur kon vertrekken wegens
omstandigheden. Luc, Bruno en ikzelf besloten om toch maar met Franco den
Hollander op te gaan en ev de rit van as zondag te verkennen. Met 4 man dus
naar het zonnige Valkenburg om daar de hitte nog meer te voelen tijdens de
hellingen. In Zutendaal aan de verkeerslichten hadden we afgesproken waar het
kruispunt volledig afgesloten was voor alle verkeer.
We rijden richting Maastricht
richting Bemelen waar we ditmaal de Bemelerberg gewoon laten liggen voor wat
die is en slaan een klein weggetje in die ons naar de gevangenis van Maastricht
leidt. Al lachend vroegen we aan Bruno of hij ons wat meer info kon geven over dat
gebouw. Gelukkig is Bruno wel altijd te vinden voor een joke!
Verder wil ik nog alleen dit
kwijt over deze prachtige kuitenbijter rit! We rijden de finale van de Amstel,
hier en daar wat aangepast natuurlijk, we moeten ons toch aan de vooropgestelde
kms houden.
In Valkenburg werd het dan
tijd voor een koele verfrissing. De kelner begon zowaar reactie van ons uit te
lokken ivm onze Belgische held Gilbert. nou, hij is soo stereuk dat er
wellicht een luchtje aan is aan al sijn overwinningen jullie hebben toch Hoogerland
als held hier in Nederland ,zei ik.
Om uit het centrum te geraken
moeten we nog even klimmen, en dan recht naar huis via Maastricht tot in
Veldwezelt Gellik.
Franco en Bruno rijden daar
op Genk en Luc en ik naar Bilzen.
Mooie rit Franco, bedankt
,het was een (z)waar genoegen, ik weet nu waar ik mij zondag gedeisd moet
houden(de ganse rit dus!)
Ritgegevens
Franco,Luc,Bruno en ikzelf
Ik had 112 km 26 km/gemid.
Onderweg werden er fotos
gemaakt. Voor de groepsfoto heb ik de zelfontspanner ingesteld.
Verslag geschreven door
Emidio, waarvoor onze dank.
vandaag ging onze clubrit
naar averbode,12 man op de afspraak,via het kanaal richting hasselt volgen we
nude bordjes jeugdherbergen.richting
zelem,dan diest daar beslissen we naar scherpenheuvel te fietsen voor een
kaarsje te branden en een tas koffie, na de pauze richting averbode,stefano
kent een mooie weg tussendoor en korter, anders gingen we over de
vooropgestelde kms, en dat op een zondag. Waarschijnlijk moeten we ergens een
pijl gemist hebben want we zaten goed uit de richting.de meeste onder ons zouden
graag op een zondag op een deftige uur thuiszitten en daarom beslisten we
rechtnaar hasselt en dan richting genk
te fietsen, Bij aankomst hadden we 120km -27 km/u 3 lekke banden
Hoe weet je wanneer het tijd is om je rijbewijs in te leveren?
Ik denk wanneer de hond zo'n gezicht trekt ! klik op de foto
Niet veel respons ivm de rit van de stuwmeren. Met 4
man naar de wielervrienden van HIH Vlijtingen. The Fab 4 Franco,Pino,Emidio
en Gino.
Onder een zwaar bewolkte hemel maar het bleef
gelukkig droog rijden we naar
Eigenbilzen over enkele veldwegen door Rosmeer voetbalplein Vlijtingen waar we
konden inschrijven.
Het was al rond 9 uur en aan de geparkeerde wagens
te zien waren er niet veel fietsliefhebbers komen afzakken voor deze toch mooie
toertocht. Aan de fietsenstalling werd er de schuld gegeven aan de lichte
regenval rond 8 uur. Wij hebben in Genk en Beverst er geen last van gehad.
Na de inschrijving en een babbeltje geslagen te
hebben met enkele HIH leden, die dachten dat onze Georgos die nu op dit
ogenblik op familiebezoek is in Griekenland, een nieuwe regering aan het vormen
is.
Noodgedwongen werd hier ook het parcours aangepast
wegens de nu al gekende problemen met enkele burgervaders die geen
wielertoeristen dulden in hun mooie dorp. Een van de redenen: wij laten veel
zwerfvuil achter(!) maar tegen betaling van een aanzienlijke som mogen we wel
zwerfvuil achterlaten(?).
De gekozen parcours waren daarom zeker niet minder,
wij hebben wel geen stuwmeer gezien, maar who cares! Hellingen en dikke rijpe
puisten genoeg in de Voerstreek, je hoeft echt niet ver te rijden en zoeken. De
Lanaye kwam als eerste aan de beurt en via den Hollander in Mesch daar lag de
tweede smeerlap te wachten. Overal tijdens de klims moest ik beroep doen op
mijn kleinste versnelling, het bolde voor geen meter voor mij. Ik zocht daarom
wat beschutting achter die witte Dogma,maar veel maakte dat niet uit.
Via de klim in Mheer naar de Planck en rijden St
Pietersvoeren binnen. Je kan er niet naast kijken, in Rullen rechts van ons,
ligt die rijpe dikke puist.
Tussen de weilanden ging het steil omhoog 1000 m
lengte, gemid 6,8 % en 17% max.
Enkele huizen op de top verraden dat de top niet
meer ver is.
Voor mij rijden 2 lotgenoten die ik graag zou
willen inhalen wat onmogelijk was, niet dat er veel volk was maar de tanden
op mijn Shimano bloc waren op!
Op de top komen we in het gezelschap van echte
laagvliegers die ons aan een rotvaart naar de bevoorrading meezuigen, pfff !
Na een verfrissing en foto maken we ons op voor de
laatste kuitenbijter, Hallembaye.
Op mijn trippelke naar boven en gelukkig volgt dan
een mooie afdaling kwestie van effe tot rust te komen. Nu nog de nieuwe Hallembaye
en wat veldwegen komen we terug daar waar het deze morgen begon. Nu ik toch op
mijn trippelke zat heb ik de lijn maar doorgetrokken door mij een trippelke
Grimbergen te bestellen.
Al bij al een mooie toertocht weer afgehaspeld,
Bedankt aan mijn metgezellen en nu opmaken voor de
clubrit morgen naar Averbode, gelukkig vlak!
Ondanks de
zeer slechte weervoorspellingen stonden er 5 man vandaag op het appel om de
limburgse heuvels op te zoeken.De namen, bruno, macaluso, roberto, benny, en
ikzelf. Vandaag hebben onze weervoorspellersde bal weer mis geslaan. Deze morgen was het weliswaar zwaar bewolkt
maar hoe meer we de hollander opreden hoe prettiger het was om te fietsen,en de
zon die af en toe een poging deed om door het wolkendek te schijnen.We
vertrokken richting zutendaal en zo naar maastricht,we zouden een clubrit gaan
verkennen met een paar limburgse molshopen .Onze 2 jonge veulens roberto en
benny stelden voor om de finale te rijden van de laatste 50 km van de amstel. Iedereen
ging er mee akkoord maar ik moest me even orienteren om te kijken hoe we het
beste richting gulperberg zou fietsen.Na de ingber laten we de koning van
spanje links liggen om zo aan de gulperberg te beginnen. Een vervelende helling
van 5,2 gemiddeld en een piek van 19 percent. Monsieur Grand Plateau ( bruno)
was toch genoodzaakt le petit plateau op te zetten. Eenmaal boven volgt nog een
afdaling tot op de grote weg .Daar slaan we rechtsaf om richting vaals te
fietsen. Na enkele km slaan we linksaf om de kruisberg te beklimmen aan 5,8
gemiddeld en een piek van 11 percent. Ik denk dat Bruno de smaak te pakken
heeft om op het kleine plateau te rijden want vanaf de voet van de helling
hoorde ik hem al schakelen.Eenmaal boven volgt er een mooie maar gevaarlijke
afdaling richting eys, waar ons de beruchte eyserbosweg wacht a 7,9 gemiddeld
en een maximum van 16 percent. Iedereen begint aan zijn tempo aan de klim en
bij sommige begint de jus uit de kuiten stilletjes op te geraken. Eenmaal boven
hebben we een prachtige afdaling voor ons die ons terug op de grote weg brengt
richting valkenburg. Na enkele km slaan we lingsaf om de keutenberg te
bedwingen. Hier denkt niemand meer aan demareren maar gewoon proberen boven te
geraken. Na veel gehijg en gerateld van kettingen komen we boven, maar daar
wacht nog die vervelende uitloper aan 2 percent met de wind pal op kop.Nu
stormen we de sibbegrubbe af en daar besluiten we om de cauberg te laten voor
wat het is en richting heimat te fietsen.Nog ene kleine molshoop om uit
valkenburg te geraken en dan via stein naar maasmechelen en zo naar genk. Bij
aankomst alleen positievereacties. Het
was zwaar maar met een aangepast tempo goed te doen. Hopelijk zijn de kuiten
voor zaterdag goed hersteld want dan wachten de stuwmeren met wat klimwerk.
Ritgegevens:
26,7km
avs-103 km
volgens mijn dokter kan 1 blikje/dag geen kwaad, dus heb ik er alvast ééntje besteld!
Met 7 man waren we op deze iets of wat droge dag. Het
is dan uiteindelijk toch droog gebleven maar de zware donkere regenwolken
hielden ons steeds in de gaten.
De magnificent seven : Franco,Roberto,Benny,Hector,Maccaluso,Bruno en
ikzelf.
Roberto en Benny hadden een mooi ritje richting
Borgloon in petto, maar na samenspraak hebben we de rit van 14/8 samen verkend.
Via Bokrijk naar de tuikabelbrug van Godsheide beter bekend als de nutteloze
brug. Vandaar ging het richting Diepenbeek Rapertingen Wimmertingen en net voor
Alken slaan we links in op Wellen.
Na een rustige vlakke start komen we nu in de zone
van de kuitenbijters.
De eerste die we mogen begroeten ligt in het
pittoresk dorpje Kuttekoven, ook deLimburgse Poggiogenoemd.
Hier zijn we niet ver meer van het centrum van
Borgloon,waar ik in het verleden een korte Hallembaye ben opgereden. Een klein
wegske met kasseien die naar het einde toe 13% laat optekenen en dat in volle
centrum. Als we Borgloon verlaten nemen we afscheid van Hector een kranige 76-ger
die ook weet heeft hoe men de ketting strak kan houden. Maar 76 of niet, geen
pardon,vrouwtje lief had toch graag dat hij om 11u30 terug thuis zou zijn.
We passeerden dan nog enkele Haspengouwse dorpjes
zoals Kerniel Jesseren Broek(?) en naar de mooie klim van Kolmont. Op de
hellingen werd er stevig naar boven gefietst en probeerden tevergeefs Franco
een peer te stoven!
Onze vriend Bruno deed zijn bijnaamMonsieur grand
plateau alle eer aan. Overal op de buitenplaat naar boven stoempend.
In Vliermaal wachten ons nog enkele puisten om in
het centrum uit te komen.
De resterende rijpe puisten zal ik hier nu niet
verklappen en hou dat als surprise voor mijn volgende clubrit op 14/8.
Terug in Winterslag was er nog ruim de tijd voor
een heerlijke cappuccino.
Bedankt aan mijn metgezellen, een fijne compagnie !
Nationale Feestdag 21 juli, de dag waarop Leopold
I, de eerste Koning der Belgen de eed aflegde in 1831.
Hallo fietsmakkers
Telkens op 21 juli(al voor de 20ste
maal) organiseren de wielertoeristen van Schoonbeek de Tocht der Lage Landen.
Een mooie vlakke fietstocht richting noordLimburg en met als verste punt
Wurfeld 131 km. Geen drash national zoals de weermannen voorspelden,maar droog
aangenaam fietsweertje.
Deze toertocht mag dan ook niet ontbreken op de
rittenkalender van de Azzurri.
Al zijn de meesten onder de clubleden ergens in het
zuiden op vakantie, kwamen er vandaag 13 man opdagen. Wie jammer genoeg er niet
bij kon zijn en voor een tijdje out is is clubgenoot Pieke Bartoli.
Opgenomen met spoed in het ziekenhuis voor een rugoperatie. Ondertussen is hij
al terug thuis en kan hij aan de revalidatie beginnen. Wij wensen hem een
spoedig herstel en hopelijk tot binnenkort terug in het pelotongruppo compatto
Ik ben dan rechtstreeks naar het vertrek gereden
terwijl de rest van de groep zoals gewoonlijk om 8 uur aan de Afi zouden
vertrekken.
Na de inschrijving fietsen we richting Munsterbilzen en hangen we dadelijk
ons wagonnetje aan de trein van de mannen van HIH Vlijtingen. Goed stevig
tempo,wel iets gevaarlijk door enkele cowboys met rugzak, die vol schijnbewegingen
zaten in de buik van de groep.
Met 4 man zouden we de 93 km rijden terwijl Franco
& co voor de volle buit van 131 km tekenden. Om 14 uur moest ik nog naar
Bergen op Zoom rijden. Bij Hopmans fietsgigant
had ik een bestelling doorgegeven die ik vandaag nog moest gaan afhalen daar de
winkel v/a vrijdag dicht is wegens verlof.
Maar geen nood,om 11u47 stonden Bruno en ik terug
in Schoonbeek. Bruno die voor de langste afstand had gekozen maar onderweg
enkele pijlen had gemist,belande zo terug op de 93 km parcours. Mijn reisgezellen,Pino,Stefano
en Sergio waren reeds in As afgedraaid richting Genk. Ik heb toen alleen verder
gereden tot bijna in Maasmechelen. Daar werd ik bijgebeend door 2 leden van de
club uit Boutersem met in hun zog onze Bruno,die nog steeds overtuigd was dat
hij op de 131 kmzat, in Zutendaal hoopte hij nog op de splitsing (?)
In Schoonbeek aangekomen klokten we af op 97 km en
gemid 29,84 km/u. Dat is nog een 3 km per uur langzamer dan de groep Franco
31,7 km/u
Snelste ronde
marc(o) in actie ...vai...vai marco! (jammer dat de foto's beveiligd zijn)
gepersonaliseerde rugnummer!
