Hallo fietsmakkers,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

De pastadag kan als zeer geslaagd genoemd worden. Meer dan 320 gasten hadden ingeschreven voor deze eerste editie. Als locatie voor dit eetfestijn werd gekozen voor zaal Ons Tehuis te Winterslag.

De kookmensen,Donato,Pieke,Pino en ega’s, waren al vroeg uit de veren om aan de voorbereidingen te beginnen. Niet zo vanzelfsprekend om voor al de gasten te moeten koken.

De eerste groep zo een 100- tal kwam al tegen 12 uur. Die werden dan professioneel opgevangen door onze “ceremonie meester Marino” stijlvol werden ze dan naar een geschikte tafel gebracht.

Eenmaal de eerste groep tevreden en met een vol buikske de zaal verlieten, was het voor de helpers rustpauze geblazen. En zo konden we ook aanschuiven voor een lekker bord penne. De koolhydraten waren nu zeer welkom.

Tijdens de pauze vertelde Pino Marinozzi over de “nieuwe” dure buitenbandjes die hij met alle wil van deze wereld niet op de velg kon krijgen en dus met een dik probleem zat nu dat het wielerseizoen van start gaat! Her en der werden de wenkbrauwen gefronst onder de wielertoeristen. “Geen woorden maar daden”,en Pino ging prompt de velg + bandje halen en liet de doorgewinterde fietsers deze klus klaren. Tot dikke zweetparels toe op de blinkende voorhoofden met aders zo dik als een TV-worst net onder de lijn waar ooit een haarbos weelde, niks aan te doen! de band en velg gaven geen krimp! Ondertussen passeerde die verdomdse velg quasi al de handen van de Azzurri, zonder resultaat.(zie fotoalbum)

Een gast die net een bord penne achter de kiezen had, kon het niet meer aanzien en graaide het wiel en band uit de handen van enkele rood aangeslagen Azzurri. Op dat moment is een mens toch blij om niet in de plaats van die verdomde velg te moeten zijn. De velg werd onverwijld gemolesteerd maar gaf geen krimp! Bleek dat de gast, in lederen jas (of lederen jas van een plastieke koe ? ) naar eigen zeggen in een vorig leven fietsenmaker was. Feit is dat hij ook de (blauwe)duimen heeft moeten leggen en kwam tot een wetenschappelijke conclusie dat dat niet normaal was! Ja… dan sta je daar als fervent wielrenner met zo een diagnose!

’t Was nog niet gedaan want er passeerden nog enkele ‘gasten’ die maar al te graag in de ogen van vrouwlief als held wilden overkomen, tevergeefs, zelfs met  nog enkele borden penne zou daar niets aan veranderen. Trouwens het is niet zo hygiënisch om na al dat eten teveel kracht te moeten uitoefen…

Om 18 uur was de speeltijd voorbij en moesten nu nog voor de resterende 240 man gezorgd worden. Alle hens aan dek was het nu, het leek net of er enkele bussen waren gestopt!

Alles verliep vlotjes en lang moesten de gasten niet wachten op de vers gekookte pasta.

Een dikke pluim aan al de leden die een handje hebben toegestoken,maar vooral aan onze kookmensen die de penne en heerlijke tomatensaus, een ware “wow” effect hebben gegeven.

De vele enthousiaste reacties maken het voor ons veel eenvoudiger om de vermoeidheid te vergeten…en uitkijken naar de volgende editie.

Bedankt aan iedereen en hopelijk tot volgend jaar.

Klik hier voor meer foto’s