Hallo  fietsmakkers, xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Is het toevallige pure pech, of is de toch zo mooie semi-klassieker”Rekem-ValDieu-Rekem” een ritje die ons niet ligt?wie zal het zeggen. Feit is dat we deze toertocht voor de 3^de maal rijden en evenveel keren pech hebben gekend. Het begon al in het lokaal net voor het vertrek.

Het verliep niet vlotjes bij het ronselen van de VWB lidkaarten niet iedereen had de kaart bij.

Met wat vertraging vertrokken we allen achter Franco en Antonio, richting Rekem.

In Sledderlo werd er al voor de éérste keer “plat”geroepen. Als we net de afdaling willen nemen aan de Fabiola home in Rekem werd er weer plat geroepen. Ondertussen was de meerderheid al aan het dalen en werd er beneden netjes gewacht op de pechhebbers. Ik besloot om verder te rijden tot aan de start om zo iedereen in te schrijven voor de 95 km afstand. Na de inschrijvingen hebben we nog bijna eindeloos moeten wachten tot dat de groep weer voltallig was. Wat er gaande was dat het zolang duurde?  Geen bandjes en geen pomp bij! Enfin, om 10 uur konden we dan toch vertrekken richting Voerstreek.Het tempo ging ietsjes de hoogte in om de verloren tijd wat goed te proberen te maken. Nog steeds op Lanakens grondgebied werd er voor de zoveelste keer plat geroepen! Een gesakker en gejammer tot en met. Vooral van leden die vrouwlief beloofd hadden om tenlaatste 14 uur terug thuis te zijn. Een onhaalbare zaak! Dus werd er temidden van het jaagpad een crisis spoedvergadering gehouden. Iets meer dan de helft besloot om de 65 km parcours te volgen kwestie van op tijd terug aan de Afi te staan. De rest van de groep (14 man) hielden het been stijf en vertrokken voor de 95 km parcours. Zeker nu dat Pino geroepen had”ik doe de 65 km maar ik rijd niet onder de 35 km/uur…”

We fietsen (alweer !) de Hallembaye …de Richelle op,voor de derde week op rij!

De hellingen van de bond zonder naam stapelen zich kort elkaar op. Het is warm en iedereen snakt naar de verfrissende bevoorrading. We waren nog maar 1 afdaling verwijdert van de verfrissende beloning toen het stuur van Bruno het begaf. Het alluminiumstuur brak in 2 stukken, Bruno verloor het evenwicht en kwam ten val. Gelukkig viel de lichamelijke schade mee, enkele schaafwonden op de benen en elleboog. Donato en ikzelf zijn toen verder gereden om hulp te vragen aan de bevoorrading. Dadelijk sprong iemand van de organisatie in de wagen om Bruno op te halen. Hier hebben we jammer genoeg Bruno moeten achterlaten,maar hij was in goede handen van de mensen van de organisatie.

De rest van de sterk uitgedunde groep fietst verder richting (alweer!!!)Lanaye,(ijskoude Aquarius)…Muizenberg. Tussen Kanne en Genk werd het gashendel geregeld ver opengedraaid en was het kretsen om in het wiel te blijven. In Eigenbilzen heb ik de groep verlaten richting Beverst.

Jammer van de pech die we hebben gekend en vooral jammer voor Bruno,maar gelukkig is het alleen maar bij schaafwonden gebleven.

Ritgegevens

30 vertrekkers + 2 gastrijders

Ik had 137 km – 25,6 km/gemid – bijna 1000 Hms

Lek gereden : 5 keer

Stuurbreuk Bruno met valpartij!