klik op de foto voor album

Hallo  fietsmakkers, xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Met wat licht gedruppel ben ik deze morgen naar de AFI vertrokken. Het was wel een aangename 19° C en de wind was te verwaarlozen.

Niet veel volk vandaag voor de 16^de clubrit naar Slenaken. Ik vermoed dat de afwezigen net voor het vertrek een blik op de buienrader hebben geworpen en die voorspelde niet veel goeds. Jammer want tijdens de rit hebben we geen druppel gehad en de zon scheen bij momenten uitbundig.

Met 16 man vertrokken we richting Lanaken waar Nootje als 17^de man zou aanpikken.

Aan een strak tempo daveren we naar de Bemelerberg toe. Franco (met blitse helm en bril!)bijgestaan door Emidio namen het kopwerk voor eigen rekening en loodsten ons door de verschillende dorpjes naar Slenaken. Na de molshopen, komen we aan de Loorberg. Op een klein verzetje peddelen we naar boven tot in Heijenrath.

Hier werd het wegdek volledig vernieuwd en was het een beetje uitkijken in de afdaling die daarop volgde voor olievorming.

Telkens het tempo iets te hoog lag werd er wijselijk wat gas teruggenomen en zo kon iedereen goed mee. Het landschap is prachtig op de top van de Koning van Spanje en in het dal zien we Gulpen in de zon. Hier wacht ons de laatste helling de Ingberg. De laatste pijlen worden hier verschoten. In dalende lijn keren we nu huiswaarts terug naar de Bemelerberg door het centrum van Maastricht. Op het fietspad krijgen we het zowaar aan de stok met een woeste Hollander op een scooter. Volgens mij had hij enkele zekeringen in zijn koppeke doorgebrand of was het door de zon?

Als de gemoederen bedaart waren, fietsen we verder richting Veldwezelt waar ik net op de kanaalbrug lek rijd.

Ondertussen was onze 17^de man met enkele uren slaaptekort, reeds afgeslagen richting Gellik.

Ongelooflijk maar waar rijden in Zutendaal de 2 gebroeders Bartoli quasi gelijktijdig lek. Geen tekort aan binnenbandjes bij de Bartoli’s waar de bandjes als ‘Familypack’ worden aangeschaft.

De vermoeidheid laat zich nu wel gevoelen en niet alleen bij de fietsers. De Wilier van Pino M. moet zelfs even uitrusten op een kar na al dat beulenwerk op Hollandse bodem.

Iedereen ruikt de stal en het tempo gaat zelfs de hoogte in, maar niet hoog genoeg om Pino op de uitgeruste Wilier en Bertje op nog een frisse Colnago van een laatste demarrage te houden.

Maar het fluitje van een van de baancaps riep hen terug tot de orde.

Moe maar voldaan ploffen we neer in een stoel op het terras van de AFI.

De rits van de koerstrui gaat volledig open en kunnen de zonnestralen zich een weg banen tussen de enkele borstharen.

Nu is het wachten op een verfrissende Grimbergen. Marc(o) zat rustig bij een drankje ons op te wachten.

Ritgegevens

17 man

96 km – 854 Hms – 26,0 km/uur

3 x lek gereden

Afdaling van de Stelvio…zonder handen!

http://www.youtube.com/watch?v=ZV4MJok1_2o